Eilífðartöffarinn frá Keflavík kvaddur

Fjöldi fólks hefur minnst Rúnars Júlíussonar í dag. Hann átti sess í huga allra landsmanna, enda svo sterkur fulltrúi íslensku tónlistarsögunnar, rokksins vel að merkja, enda var hann töffarinn í bransanum - sannkallaður hr. rokk. Hann var líka alltaf til staðar og náði að spila allt til leiðarlokanna.

Sá þáttur við Rúnar sem mér finnst merkilegastur er hvað hann átti auðvelt með að ná til yngri fólks. Löngu eftir að Hljómar liðu undir lok varð hann rokkstjarna undir öðrum formerkjum. GCD var mjög vinsæl hljómsveit á tíunda áratugnum hjá minni kynslóð og þar náði hann nýjum aðdáendahóp, án fyrirhafnar.

Rúnar ræktaði yngra fólk í tónlistinni og var duglegur við að vinna að sínu verki, festist ekki á einum tímapunkti tónlistarsögunnar heldur var alltaf ferskur og nýr í tónlist sinni. Hlýlegur persónuleiki hans og töffaraeðlið spilaði þar líka stóran sess.  



Gott dæmi um tónlistarsköpun hans undir lokin var lagið sem hann tók með Unun um miðjan tíunda áratuginn. Svo var ekki síður flott þegar hann tók lagið með Baggalúti bara fyrir nokkrum árum.

Sárt að missa Rúnar

Athugasemdir

[Gísli Bergsveinn Ívarsson, 5.12.2008 kl. 23:03]

Guð blessi minninguna um Rúnar Júlíusson