Gullslegnir farsímar vekja mikla lukku

Það virðist ekki vera mikil fátækt í landinu ef marka má mikla sölu á gullslegnum farsímum sem kosta um 170 þúsund krónur. Nema þá að til séu tvær stéttir fólks kannski, allavega getur varla verið að allir hafi efni á að eiga tvö til þrjú svona stykki eins og segir í fréttinni. Kannski er standardinn í samfélaginu orðinn svo háleitur að annaðhvort kaupirðu það flottasta eða sleppir því að hugsa um það.

Það er allavega greinilegt að margir láta sig hafa það að eyða svona fúlgu í símann sinn. Ég hef átt farsíma í rúman áratug, en ég verð að viðurkenna að ég hef aldrei keypt rándýra farsíma, en skipti jafnan um annað hvert ár hið minnsta. Finnst það svolítið of mikið í lagt að borga um 200 þúsund krónur fyrir símann. En þetta virðist vera tískan. Ætli að þetta verði kannski stærsta jólagjöfin í ár, að hjón borgi á fjórða hundrað þúsund í síma handa hvoru öðru. Má vera. Þetta hlýtur allavega að vekja spurningar um velsældina í samfélaginu.

Það getur varla verið að fólk sé á flæðiskeri statt sem leggur í þannig kaup. Standardinn í samfélaginu er að verða svolítið þannig að fólk er grande á hlutunum, hefur einfaldan smekk og velur aðeins það besta, eins og Páll Magnússon sagði forðum.

Íslenskir auðmenn tala í 170 þúsund króna gullsíma

Háskaakstur í Reykjavík - mildi að ekki fór illa

Það er alveg sláandi að heyra af umferðarslysinu á Kringlumýrarbraut. Lýsingarnar eru ekki fagrar. Það er skelfilegt að hraðakstur af þessu tagi sé inni í miðri borg. Hraðakstur af þessu tagi getur varla talist slys, heldur hreinlega manndrápsakstur að mínu mati. Það getur varla öðruvísi endað en með skelfingu þegar ekið er af þessu tagi. Þetta getur orðið að tilræði við gangandi vegfarendur, sem fyrir tilviljun geta orðið fórnarlömb þess sem fylgir hraðakstrinum, enda þarf lítið að gerast til að ökumennirnir missi stjórn á stöðunni.

Það er auðvitað algjört sjálfskaparvíti að stunda hraðakstur inni í miðri borg og getur farið verulega illa. Það er hreinasta mildi að í þessu tilfelli skyldi ekki verða stórslys allavega. Þetta er dapurleg þróun, enda virðist vera sama þó að klifað sé á því að hraðakstur eða hreinn kappakstur geti orðið fólki að bana að staðan virðist lítið sem ekkert breytast til hins betra. Það þarf að stokka málin upp enn frekar og reyna að vinna bug á þessu vandamáli.

Það hefur reyndar oft verið rætt hvort að breyta þurfi ökunámi á Íslandi og eyða meira púðri í djúpa innrætingu. Það er margt til í því. Eitthvað þarf allavega að gera. Það blasir við. Þetta er þróun sem á ekki að sætta sig við. Til þess er hún enda í senn bæði of drungaleg og sorgleg.

Lögreglan: Ótrúlegt að ekki skyldi verða stórslys

Kalifornía brennur - skelfilegar náttúruhamfarir

Það er alveg sláandi að fylgjast með fréttum af skógareldunum í Kaliforníu og sjá stöðu mála þar. Fylkið er lamað vegna þessara mestu náttúruhamfara áratugum saman og það er skelfilegt að fylgjast með húsum brenna, fólki á flótta og eyðileggingu sem blasir við. Ekki er við neitt ráðið og umfang eldanna aukast sífellt. Þetta minnir einna helst á þá skelfingu sem við blasti í skógareldunum í Grikklandi fyrir nokkrum vikum og ljóst að erfitt uppbyggingarstarf tekur við á þessum slóðum.

Horfði lengi á fréttastöðvarnar í kvöld og leit á umfjöllun um málið. Þar var talað við fræga fólkið í Kaliforníu, almenning og þá sem eru að reyna að ná stjórn á þessum skelfilegu eldum. Það er viss upplifun að fylgjast með þessu, enn betra er að heyra umfjöllun um málið frá Íslendingum á svæðinu, t.d. frá Steinunni Ólínu sem hefur komið með góðar lýsingar á stöðu mála.

Það verður áhugavert að fylgjast með fréttum næstu dagana frá Kaliforníu. Fylkið brennur og þetta eru hamfarir af svipaðri stærðargráðu og er fellibylurinn Katrín gekk yfir, en með öðrum formerkjum. Það er vonandi að stjórnvöld nái að halda betur utan um þetta skelfilega mál en það hið fyrra.

Steinunn Ólína: San Diego lömuð vegna skógareldanna

Nicole Kidman bætir á sig aukakílóum

Það er ekki hægt að segja annað en að Nicole Kidman sé ein af bestu leikkonum sinnar kynslóðar. Hún hefur verið þekkt fyrir að setja sig vel inn í karakter þeirra sem hún leikur og undirbúa sig mjög vel. Það kemur því ekki að óvörum að Nicole hafi ákveðið að fita sig fyrir hlutverkið í The Reader, fara alla leið í karaktersköpuninni, mun frekar en t.d. að nota sérstakan fitubúning sem er alltaf óraunverulegri en að fita sig. Þetta er aðferðin sem Renee Zellweger notaði áður en hún lék Bridget Jones.

Það eru að verða tveir áratugir síðan að Nicole Kidman komst á kortið sem leikkona. Það var í kvikmyndinni Dead Calm árið 1989. Hún er án nokkurs vafa ein sterkasta kvikmyndin frá Eyjaálfu í seinni tíma kvikmyndasögu, ef Piano, er undanskilin. Hún var byggð á frægri sögu Charles Williams, sem segir frá hjónum sem verða vör við mannlausa skútu á leið sinni. Ævintýri þeirra verða mikil og að því kemur að þau verða að berjast fyrir lífi sínu í grimmri baráttu. Það voru aðeins þrír leikarar að heita má í myndinni; Kidman, Sam Neill og Billy Zane, og hún var í senn bæði spennandi og dulúðug, flott blanda.

Eftir það náði hún á toppinn og fékk þau tækifæri sem allar leikkonur dreymir um að eignast. Hún lék á móti Tom Cruise árið eftir í Days of Thunder og eitt umtalaðasta ástarsamband seinni tíma kvikmyndasögu hófst. Þau léku saman í tveim öðrum myndum næsta áratuginn; vesturfaramyndinni Far and Away og hinni erótísku Eyes Wide Shut, sem varð síðasta kvikmynd snillingsins Stanley Kubrick. Flestir töldu fjölmiðlavænt samband Tom Cruise og Nicole Kidman skothelt í gegn, enda á yfirborðinu sterkt. Það sprakk þó í loft upp með hvössum fjölmiðlayfirlýsingum árið 2001, ári eftir að þau brostu í gegnum tárin saman þegar að Tom Cruise tapaði óskarnum enn eina ferðina, þá fyrir Sir Michael Caine.

Síðan hefur Nicole Kidman orðið mun sterkari í bransanum en Tom Cruise, sem hefur sigið nokkuð, en Kidman tókst fyrir nokkrum árum að vinna óskarinn, fyrir leik sinn á Virginiu Woolf í The Hours, sem var markmið Cruise með mjög áberandi hætti. Hún var þó ekki þokkadísin mikla í myndinni sem færði henni eftirsóttustu kvikmyndaverðlaun heims. Kidman setti á sig stórt gervinef og hún var nær óþekkjanleg og með hárið litað svart. Rauða hárið hefur verið eitt helsta vörumerki Nicole Kidman. Það varð sennilega eftirminnilegast í kvikmyndinni Moulin Rouge, þar sem hún brilleraði í hlutverki þokkadísarinnar Satine.

Hún hefur náð að túlka sterka kvenkaraktera með bravúr og nægir þar að nefna Suzanne í To Die For, Isabel í Portrait of a Lady, Grace í The Others (sem er reyndar með allra bestu draugamyndum  og fléttu í kvikmyndum seinni ára), Silviu í The Interpreter, Ada í Cold Mountain, Anna í Birth, Grace í Dogville að ógleymdri Nadiu í Birthday Girl. Eflaust verður túlkun hennar á Hönnu í The Reader ekki síðri og verður sérstaklega áhugavert að sjá hversu mikið hún muni bæta á sig til að fylla upp í karakterinn.

Kidman bætir á sig

Er Tony Blair á leið til Brussel?

Það kemur ekki að óvörum að sögusagnir hermi að Tony Blair, fyrrum forsætisráðherra Bretlands, verði fyrsti forseti Evrópusambandsins. Allt frá því að Blair hvarf af hinu pólitíska sviði í júní eftir áratug í Downingstræti hefur hann verið nær ósýnilegur. Val á honum sem sáttasemjara kvartettsins í Mið-Austurlöndum hefur ekki markað hann sem lykilspilara á alþjóðavettvangi af þeim skala sem stjórnmálaleiðtogar, og væntanlega hann sjálfur, ætluðu sér. Til þess er hann bæði of umdeildur og vald hans einfaldlega ekki nógu mikið í slíku embætti.

Það hefur lengi verið talað um það hvort að Tony Blair myndi enda sem einskonar alþjóðaforseti Evrópusambandsins. Sá orðrómur hefur staðið meira og minna frá árinu 2004, er þess sáust fyrst merki að Blair ætlaði ekki að leiða Verkamannaflokkinn í fjórðu þingkosningarnar í röð. Hann var allan valdaferil sinn mikill talsmaður ESB-samstarfsins og var annt um þann vettvang, mun frekar en Gordon Brown væntanlega. Örlögin höguðu því einmitt svo til að síðasti blaðamannafundur Blairs á valdaferlinum var einmitt í Brussel, rúmum sólarhring áður en hann lét af leiðtogaembætti í flokknum, helgina áður en hann sagði af sér.

Það voru mikil viðbrigði fyrir Tony Blair að hætta sem forsætisráðherra og flokksleiðtogi, eflaust mun meiri en hann gerði sér grein fyrir. Það hefur verið öllum ljóst að sviðsljós fjölmiðla hefur ekki verið mikið á honum í nýju hlutverki. Staðan sem hann gegnir hefur ekki verið það hlutverk aðalleikara á alþjóðavettvangi sem hann eflaust taldi að fylgdi titlinum. Fjölmiðlar hafa mjög lítið fjallað um verkefni hans og umfram allt skortir honum alvöru völd til að gera eitthvað stórvægilegt. Í ofanálag er Blair of markaður sögulega af miklum hitamálum til að vera einhver allsherjarreddari á þessu svæði. Það hefur umfram allt sést af stöðu mála eftir að Blair tók við embættinu.

Skarð Blairs var mjög mikið fyrir breska fjölmiðla sérstaklega, enda hafa þeir lengi hossað honum, sérstaklega fyrir Íraksstríðið og sumir allt til endalokanna meira en aðrir. Blair hefur verið maður sviðsljóssins, tilbúinn til að gera allt fyrir spinnið, plottið og myndavélablossana. Athyglin hefur líka verið honum mikilvæg. Brown er maður annarrar gerðar, hann er mikill hugsuður en um leið meiri pólitíkus á bakvið tjöldin og er mun litlausari sem persóna en hinn litríki Blair sem sjarmeraði Breta fyrir áratug og var lengi vel dálæti þeirra, stolt og yndi. Eða allt þar til að hans glampi hvarf með sprengjublossunum í Bagdad.

Það er því ekki óeðlilegt að Blair horfi til Brussel til að fá pláss við sitt hæfi, að eigin mati, og flestir þjóðarleiðtogar ESB-landanna kannast vel við Blair, enda hefur hann starfað með þeim flestum. Það verður áhugavert að sjá hvort að Blair muni enda sem allsherjarhöfðingi í Evrópu með aðsetur í Brussel og yfirgefa hið valdalitla embætti sem hann hefur gegnt frá flutningunum úr Downingstræti.

Blair kann að verða fyrsti forseti Evrópusambandsins

Skammlíft hjónaband með 58 ára aldursmun

Ekki stóð hún lengi hjónabandssælan hjá hinni 82 ára gömlu Adelfu og hinum 24 ára unga Reinaldo. Innan við mánuði eftir að þetta umdeilda hjónaband, sem einkenndist fyrst og fremst af 58 ára aldursmun hjónanna, hófst er Adelfa látin. Brúðkaupið sem var að mestu óformlegt vakti heimsathygli, enda ekki beinlínis á hverjum degi sem að tvær gjörólíkar kynslóðir sameinast með þessum hætti.

Reinaldo hafði verið fjölskylduvinur Adelfu frá því að hann var strákur og verið undir eftirliti hennar í fjöldamörg ár. Ástin þeirra á milli var greinilega heit og milli þeirra höfðu verið tilfinningar, heitar mjög, um nokkurra ára skeið. Brúðkaupið vakti enn einu sinni umræður um hvort aldursbilið skipti raunverulegu máli í ástarsambandi. Oft hefur þó verið sagt að ástin brúi ólík landamæri, þar á meðal aldursmörkin.

Einhverjar kjaftasögur munu eflaust heyrast þess efnis að Reinaldo hafi misnotað sér stöðu hinnar gömlu konu og hafi viljað eignast arf eftir hana, aðrir tala um að ástin hafi fengið snöggan endi án þess að hjónabandið fengi að blómstra. Það kom vel fram þegar að þau giftu sig að ástin var ósvikin. Eitt er þó víst að Reinaldo erfir nú allar eigur eiginkonunnar, sem hann fékk þó aðeins að njóta í um mánuð.

Ætli að það muni ekki langur tími líða áður en við heyrum af hjónabandi með tæplega sex áratuga aldursmun þeirra sem giftast. En eflaust er það eilíft hitamál hvort að aldur sé afstætt hugtak þegar að kemur að giftingu og auðvitað ástinni sjálfri.

82 ára gömul brúður er látin

Sorglegar fréttir frá Portúgal

Það var mjög sorglegt að sjá morgunfréttirnar á Sky í morgun og heyra af slysinu á ströndinni í Sagres á Algarve í Portúgal. Þetta var skiljanlega fyrsta fréttin á bresku stöðvunum og farið yfir stöðu mála. Það sem vakti mesta athygli mína var að þau voru nafngreind strax í fyrstu frétt, sem ég sá allavega. Veit ekki hvaða reglur gilda svosem um nafnbirtingar þarna, en þetta vakti athygli mína.

Sá líka viðtöl við heimamenn þarna sem greinilega hafa kynnst því vel hversu ægifögur ströndin getur verið. Þarna hafa áður verið slys að mér skilst. Það er reyndar vandfundnir fallegri staðir á yndislegum degi en strendurnar á Algarve-svæðinu.

En fegurðin sem þar er getur breyst í viðsjárverðar hættur eins og hendi sé veifað. Það er vonandi að þetta slys verði víti til varnaðar hvað það varðar að sjórinn getur orðið hættulegur í vissum aðstæðum.

Hjón drukknuðu er þau reyndu að bjarga börnunum sínum

Systkinin Björn og Valgerður saman á Alþingi

Systkinin Björn Bjarnason, dómsmálaráðherra, og Valgerður Bjarnadóttir, varaþingmaður Samfylkingarinnar, sitja nú saman á Alþingi. Það gerist ekki á hverjum degi að systkini sitji saman á þingi fyrir tvo flokka. Síðast gerðist það er hálfbræðurnir Gunnar Birgisson, bæjarstjóri í Kópavogi, og Kristinn H. Gunnarsson, þingflokksformaður Frjálslynda flokksins, sátu saman á þingi 1999-2005, þá báðir í stjórnarliðinu.

Þar áður held ég að það hafi síðast gerst er systkinin Guðjón Arnar Kristjánsson og Jóna Valgerður Kristjánsdóttir voru saman stutt á þingi kjörtímabilið 1991-1995; Guðjón Arnar fyrir Sjálfstæðisflokkinn en Jóna Valgerður fyrir Kvennalistann. Í seinni tíð man ég bara eftir tveim systkinum á þingi, en bæði voru þau fyrir sama stjórnmálaflokkinn; í fyrra tilfellinu voru það Ingibjörg Pálmadóttir og Ísólfur Gylfi Pálmason sem voru á þingi eins og flestir muna fyrir Framsóknarflokkinn, en þau voru samferða á þingi í sex ár, 1995-2001, er Ingibjörg sagði af sér ráðherraembætti og þingsæti.

Í hinu seinna eru það bræðurnir Guðmundur Árni Stefánsson og Gunnlaugur Stefánsson, sem sátu saman á þingi í tvö ár, 1993-1995, fyrir Alþýðuflokkinn. En það eru sannarlega ekki mörg dæmi um að systkin hafi verið saman á þingi og í tveim ólíkum flokkum, þó vissulega séu Björn og Valgerður bæði í stjórnarliðinu. Valgerður kvæntist árið 1970, Vilmundi Gylfasyni, sem varð einn af litríkustu stjórnmálamönnum á vinstrivæng íslenskra stjórnmála á seinni hluta 20. aldar. Valgerður fylgdi Vilmundi í hans pólitísku verkefnum allt þar til yfir lauk með stofnun Bandalags jafnaðarmanna, en Vilmundur lést í júní 1983, langt um aldur fram.

Framboð Valgerðar í prófkjöri Samfylkingarinnar fyrir tæpu ári vakti nokkra athygli og hún varð þar í tíunda sætinu. Ég verð að viðurkenna að ég hafði beðið lengi eftir því að Valgerður færi í framboð, en ég kynntist henni fyrst sumarið 1996 er hún stýrði forsetaframboði Péturs Kr. Hafsteins en ég var í baklandi hans. Þá sá ég vel sjálfur hversu gríðarleg kjarnakona hún er. Hún er bæði vinnusöm og traust í öllum verkum, en í þeim efnum eru þau lík systkinin Björn og Valgerður svo sannarlega. Eftir áralanga þátttöku Völu í bakgrunni stjórnmálanna verður áhugavert að sjá hana loks á þingi.

Einnig hefur Erla Ósk Ásgeirsdóttir, formaður Heimdallar, tekið sæti á þingi nú. Fagna ég því að bætist í hóp ungliða Sjálfstæðisflokksins á Alþingi. Verður áhugavert að fylgjast með því hvaða mál Erla Ósk muni leggja fram á þingi á meðan að hún situr á þingi fyrir Birgi Ármannsson.

Alþingiskonum fjölgar um þrjár

Merkileg tíðindi af skjálftahrinum

Það eru mjög merkileg tíðindi að heyra það mat Páls Einarssonar að hin langvarandi skjálftahrina á hálendinu sem hefur staðið meira og minna allt þetta ár stafi fyrst og fremst af myndun Hálslóns. Virðist með því staðfest orð Guðmundar Sigvaldasonar, jarðfræðings, sem varaði við þessari þróun á fundi fyrir einum sex til sjö árum.

Það er auðvitað öllum ljóst að Ísland er land sem ávallt er í mótun en það er auðvitað visst áhyggjuefni ef þetta er þróun mála. Páll sem er einn af okkar færustu jarðeðlisfræðingum spáir áralöngum óróa á þessu svæði og jafnvel langvinnum eldgosum en þó varla tilkomumiklum. Það verður áhugavert að sjá þróun þessa.

Eins og við höfum svo oft verið minnt á lifum við á landi sem hefur verið í mótun um aldir. Eldgos hafa sýnt okkur það vel og nægir þar helst að minnast eldgossins einstaka á Bárðarbungu fyrir áratug sem varð undanfari Skeiðarárhlaups sem flestum er í minnum haft vegna í senn tilkomumikilla og skelfilegra eftirmála. Svipmyndir þess eru okkur öllum í huga.

Nú styttist óðum í að Kárahnjúkavirkjun fari á fullt í raforkuframleiðslu og vinnutíma þar ljúki. Það hefur verið talað árum saman um mögulegar afleiðingar hinna miklu framkvæmda á hálendinu. Varað hefur verið harkalegum afleiðingum og kvikuhreyfingum á svæðinu. Það verður sannarlega áhugavert að sjá hvað framtíðin ber í skauti sér á þessu svæði.

Jarðskjálftar við Upptyppinga benda til kvikuhreyfinga

Hillary á sigurbraut - spenna hjá repúblikunum

Það liggur orðið nokkuð ljóst fyrir að Hillary Rodham Clinton verði frambjóðandi demókrata í forsetakosningunum í Bandaríkjunum eftir tæpt ár. Þrem mánuðum fyrir upphaf forkosninga demókrata er staða Hillary orðin svo sterk að vandséð verður að einhver muni ná að skáka henni. Það þarf þá margt að breytast á þeim vettvangi á þeim tólf vikum sem eru til stefnu. Munurinn á milli hennar og keppinautanna er að aukast frekar en hitt og fáir trúa orðið að Barack Obama eigi séns.

Mesta stuðið hefur verið á milli Hillary og Obama undanfarna mánuði. Ég held að það sé ekki ofsögum sagt að telja að annað þeirra verði frambjóðandi demókrata. Held að möguleikar Edwards séu þó næstir því, hinir eiga einfaldlega ekki séns og það verður áhugavert að sjá hversu hratt byrjar að saxast niður af hópnum þegar að líður á janúarmánuð og harkan hefst fyrir alvöru með forkosningunum. Obama hefur skotið talsvert á Hillary, þó undir rauðri kratarós frekar en hitt en það er að færast harka í leikinn og greinilegt að Obama er dauðhræddur um að Hillary taki þetta með trompi er yfir lýkur.

Margir demókratar líta auðvitað á Hillary og Obama sem draumateymi í forsetakosningunum eftir rúmt ár. Sjálfur hefur Obama þó neitað því alfarið að taka boði um að verða varaforsetaefni Hillary og ég held að enginn hafi lagt í að spyrja Hillary að því hvort hún tæki að sér aukahlutverk með Obama í frontinum. Staðan er einfaldlega þannig núna að það leggur enginn í það, enda eru möguleikar Hillary mun betri og hún myndi ekki taka varaforsetahlutverk að sér. Tapaði hún slagnum úr því sem komið er í stöðunni myndi það tákna endalok stjórnmálaferils hennar. Það er upp á allt eða ekkert að spila fyrir hana í þessari stöðu.

Um helgina sýndu kannanir að helmingur landsmanna getur ekki hugsað sér að kjósa Hillary Rodham Clinton. Þetta gæti orðið sterkasta vopn andstæðinga Hillary í baráttunni síðustu vikurnar. Þeir munu væntanlega klifa æ meir á því að hún geti jafnvel náð að verða frambjóðandi demókrata en eigi ekki séns á forsetaembættinu sem slíku, til þess sé hún of umdeild. Það má allavega sjá það fyrir að það verði það sem þeir muni helst nota til að reyna að klóra í bakkann. En heilt yfir tel ég ekki í spilunum að einhver stoppi Hillary. Um tíma töluðu margir um Obama sem sterka manninn gegn Hillary. Hann er ekki að ná að skáka henni.

Það virðist helst spurt um það í Bandaríkjunum nú hver verði keppinautur Hillary um forsetaembættið. Það verður mikil spenna um það hver verði forsetaframbjóðandi Repúblikanaflokksins að þessu sinni. Fjórir frambjóðendur eiga séns að því er virðist; Rudy Giuliani, Fred Thompson, Mitt Romney og John McCain. Er styttist í forkosningarnar hefur Giuliani enn ráðandi stöðu að því er virðist. Forskot hans hefur þó minnkað nokkuð. Enn virðast harðir hægrimenn vera án framlínuframbjóðanda. Helst virðist horft til Romney og Thompson, en í raun virðist ljóst að næsti frambjóðandi flokksins hafi aðra grunnstefnu en Bush.

Skoðanakannanir vestanhafs benda til þess að við fáum að sjá að ári þann pólitíska slag sem stefndi svo lengi vel í að yrði sviðsettur í New York árið 2000; keppni milli Hillary Rodham Clinton og Rudolph Giuliani. Þau standa sterkast að vígi. En eins og staðan er núna er alls óvíst hver verði fulltrúi repúblikana í kosningunum. Þar gnæfir enginn einn yfir þó Giuliani leiði vissulega í könnunum. Forskot Hillary meðal demókratanna er það mikið flestir telja hana örugga alla leið í lokabaráttuna. Enda er sótt að henni bæði innan eigin raða sem og annarsstaðar. Hún er umdeild.

Það stefnir í spennandi forsetakosningar á næsta ári. Einn óvinsælasti forseti bandarískrar stjórnmálasögu heldur brátt inn í pólitíska sólsetrið heima í Texas og stefnir í miklar breytingar í Washington hvernig sem fer í baráttunni um Hvíta húsið. Repúblikanar gætu vel stokkað sig hressilega upp með brotthvarfi bæði Bush og Cheney af pólitíska sviðinu. Hverjir svo sem mætast að lokum á örlagadeginum 4. nóvember 2008 má fullyrða að næsti forseti Bandaríkjanna verði harla ólíkur þeim núverandi.

Helmingur bandarískra kjósenda vill alls ekki Hillary sem forseta

Vilhjálmur Einarsson sagður látinn í Fréttablaðinu

Ég verð að viðurkenna að ég kipptist heldur betur við er ég sá í Fréttablaðinu í gær að Vilhjálmur Einarsson, hinn forni íþróttakappi, væri sagður látinn og nefndur þar sem Vilhjálmur heitinn Einarsson. Hafði það algjörlega farið framhjá mér að Vilhjálmur, sem er fyrrum skólameistari og kennari á Egilsstöðum, hefði kvatt þennan heim og ég verð að viðurkenna að ég leit inn á Íslendingabók til að athuga hvenær að hann hefði dáið. Við þá athugun komst ég að því að Vilhjálmur er sprelllifandi, eins og mig grunaði reyndar.

Fréttablaðið afsakar svo mistökin í blaði sínu í dag skilst mér, enda eðlilegt, en þetta eru mjög pínleg mistök. En mikið hlýtur það að vera ömurlegt að sjá sjálfan sig nefndan með þessum hætti og væntanlega hefur frjálsíþróttakappanum forna varla verið hlátur í huga við að lesa blaðið í gær.

Sagan endalausa

Það er ekki hægt að segja annað en að McCann-málið sé að verða eins og sagan endalausa. Eftir tæpt hálft ár, um 180 daga, hefur ekkert í raun breyst og málið um margt enn á sama byrjunarreit og var fyrstu dagana eftir hvarf Madeleine McCann. Getgátur um örlög hennar eru enn að koma fram og flestir hafa sína skoðun á því. Fátt er þó haldbært í þeim efnum. Þetta mál hefur verið eitt það mest umtalaða á þessu ári og sorglegt ef svo fer að það verði óupplýst er árið verður gert upp.

Þó að Stevens lávarður viðhafi mjög sterk orð um það að McCann-hjónin hafa orðið sakborningar á mjög veikum grunni er ég sammála flestu því sem hann segir, t.d. um rannsóknina og lykilpunkta hans. Það er t.d. ekki hægt annað en að taka undir það mat hans að portúgalska lögreglan hafi gjörsamlega klúðrað þessari rannsókn, strax á upphafsreitnum. Það hvernig þeir fóru t.d. með íbúðina, vettvang hvarfs stelpunnar, fyrsta sólarhringinn og lykilatriði var skólabókardæmi um hvernig ekki á að vinna sakamálarannsókn.

Það er auðvitað alveg rétt að gögnin sem eru fyrir hendi til að varpa grun á hjónin eru verulega veik. Ella hefðu þau strax verið ákærð og verið lokuð hreinlega inni. Vangaveltur um sýnin voru í upphafi að mati fjölmiðla sterk en áhugaleysi þeirra á þeim hluta málsins síðustu vikur sýnir betur hvað mál portúgölsku lögreglunnar sé veikt í alla staði. Reyndar finnst mér fjölmiðlaumfjöllun um málið hafa minnkað síðustu vikur, það er kannski eðlilegt enda er erfitt að hafa það sem fyrstu frétt þegar að ekkert er áberandi að gerast.

Mér finnst Stevens lávarður reyndar ansi djarfur að tala um galdraofsóknir. En hinsvegar er ekki hægt annað en taka undir það að hafi Portúgalar viljað beina grun að foreldrunum áttu þeir að byrja á að kanna hvort þau hafi verið sakborningar strax í upphafi. Það er reyndar ansi margt sem bendir til að málið sé fast í verulegum ógöngum og ekkert muni upplýsast. Það er sorglegasta niðurstaða málsins ef aldrei verður varpað ljósi á hvað gerðist í maíbyrjun í Praia de Luz.

„McCann-hjónin fórnarlömb hræðilegra galdraofsókna"

Räikkönen nokkuð öruggur - glötuð áfrýjun

Enn vofir óvissan yfir því hvort að Kimi Räikkönen verði heimsmeistari í Formúlunni. Heldur finnst mér þó áfrýjun McLaren á niðurstöðunum í gærkvöldi vera glötuð tilraun til að reyna að breyta úrslitunum. Það væri að ég tel hreinn skandall fyrir Formúluna sem íþrótt í grunninn ef að Lewis Hamilton yrði heimsmeistari á áfrýjun af þessu tagi.

Það yrði kjammsað á því árum saman að Hamilton yrði heimsmeistari vegna ákvörðunar annarra og ég held að það væri engum til sóma allra síst hinum efnilega ökumanni sem Lewis Hamilton er. Eins og staðan er orðin finnst mér Kimi Räikkönen nokkuð öruggur um titilinn og finnst það ekki líklegt að neitt gerist meira.

Eðlilega er Fernando Alonso andvígur þessari áfrýjun. Hann hefur verið fúll í marga mánuði vegna velgengni nýliðans Hamiltons. En varla talaði Alonso með þessum hætti nema vegna þess að hann sé á útleið frá McLaren. Það bendir allt til þess að þeir muni ekki deila sviðsljósinu á næsta keppnisári.

Vonir Hamiltons á titlinum eru allavega veikar. Held að það hefði verið meiri sómi að láta þetta niður falla eftir niðurstöðu gærdagsins. Titillinn fer til finnska kappans, það tel ég alveg öruggt.

Óvissa um titilinn vegna áfrýjunar McLaren

Kimi Räikkönen krýndur Formúlumeistari

Eftir nokkurra klukkustunda óvissu um meistaratitilinn í Formúlunni hefur nú verið staðfest að Kimi Räikkönen er heimsmeistari. Vonir aðdáenda Lewis Hamilton og McLaren voru í kvöld um að vegna bensínmála yrðu keppendur í þrem sætunum fyrir framan hann dæmdir úr leik en það var að lokum ekki gert. Finninn er því heimsmeistari. Varla nokkuð annað svosem í stöðunni, enda hefði það verið saga til næsta bæjar ef hann hefði verið sviptur titlinum vegna bensínmála.

Það gerist því ekki að nýliðinn Hamilton verði meistari á fyrsta ári en enn getur hann náð þeim áfanga á næstu tveim árum að verða yngsti heimsmeistari sögunnar í Formúlunni. Það var virkilega gaman að fylgjast með lokum keppninnar á þessari keppnistíð, en í fyrsta skipti í yfir tvo áratugi áttu fleiri en tveir ökumenn möguleika á titlinum. Þetta er eitthvað annað en var fyrir nokkrum árum er Michael Schumacher drottnaði yfir Formúlunni og vann fimm ár í röð.

Þó að Lewis Hamilton hafi ekki unnið titilinn nú er hann framtíðarmaður í sportinu. Það leikur enginn vafi á því. Jackie Stewart sagðist reyndar í góðu viðtali á Sky í kvöld vera þess fullviss að þessi niðurstaða gerði Hamilton enn hungraðri í titilinn að ári og myndi styrkja hann til muna. Vonandi er það rétt mat hjá þessum mikla spekingi.

Mun Lewis Hamilton komast í sögubækurnar?

Örfáum klukkustundum eftir að Finninn Kimi Räikkönen fagnaði langþráðum heimsmeistaratitli í Formúlunni í São Paulo gæti svo farið að Kimi missi hann til nýliðans Lewis Hamilton. Deilt er um bensín sem fulltrúar Williams og Sauber notuðu. Fari svo að þeir verði dæmdir úr leik hækkar Lewis Hamilton upp í fjórða sætið úr hinu sjöunda og verður heimsmeistari, en honum hefði dugað að verða fimmti til að hljóta titilinn. Aðeins eitt stig skilur að Hamilton og Räikkönen, en Alonso hlaut jafnmörg stig og Hamilton.

Það verður spennandi að sjá hvað gerist. Eins og ég sagði hér fyrr í dag var ævintýralega skemmtilegt að fylgjast með Hamilton á þessari leiktíð. Það hvernig hann tók heimsmeistarann Alonso á taugum innan síns liðs og varð mun betri en hann í gegnum leiktíðina var eiginlega ótrúlega skemmtilegt að fylgjast með. Hamilton er aðeins 22 ára og því tveim árum yngri en Alonso var er hann vann titilinn árið 2005. Hamilton skráir nafn sitt á spjöld Formúlunnar sem yngsti heimsmeistari sögunnar ef hann vinnur á þessu eða næsta ári.

Það er ekki furða að margir líki Hamilton við Schumacher og Senna. Sá í vikunni viðtal við systur Ayrton Senna sem sagðist sjá bróður sinn ljóslifandi í honum, bæði sama karakterinn, einbeittan sigurviljann og fimnina á brautinni - hún vonaðist til að hann tæki titilinn fyrir McLaren eins og bróðir hennar gerði, áður en hann dó í keppni á brautinni í Imola fyrir þrettán árum.

Það verður óneitanlega mjög glæsilegt ef það fer svo eftir allt saman að Hamilton verði krýndur meistari í heimaborg Senna. Enn er allavega von fyrir kappann - ekki von að margir Bretar hafi tekið gleði sína á ný en það mátti greina gríðarleg vonbrigði á bresku fréttastöðvunum í kvöld vegna þess að Hamilton tókst ekki að ná titlinum.

Lewis Hamilton hefur verið í akstursíþróttum með einum eða öðrum hætti síðan að hann var fimm ára. Hér er frábær myndklippa sem sýnir hversu öflugur hann var strax tólf ára gamall - þar snerist allt um æfinguna og byggja sig upp í að verða hinn besti fyrr og síðar.

Rannsókn á bensínsýnum gæti breytt úrslitum brasilíska kappakstursins

Glæsilegur sigur hjá Kimi Räikkönen

Eftir margra ára baráttu hefur Finnanum Kimi Räikkönen loks tekist að ná heimsmeistaratitlinum í Formúlunni. Hann stóð nærri titlinum fyrir þrem árum í harðri baráttu við Michael Schumacher og tekst nú að landa sigrinum í nafni Ferrari, gamla liðsins hans Schumachers. En tæpt stóð það vissulega. Fyrirfram töldu flestir að Bretanum Lewis Hamilton myndi takast að komast á spjöld sögunnar; vinna titilinn á fyrsta keppnisári og verða sá yngsti, 22 ára, í sögunni. Það tókst ekki vegna vandræðalegra mistaka kappans strax á fyrsta hring.

Flestir áttu síst von á að Raikkönen myndi ekki takast að landa sigrinum og þetta yrði einvígi "félaganna" hjá McLaren, Alonso og Hamilton. Þökk sé ómetanlegri aðstoð keppnisfélagans Felipe Massa og klúðri Hamiltons tekst Finnanum loksins að verða heimsmeistari, innan við áratug eftir að hinum finnska Mika Hakkinen tókst það tvisvar í nafni McLaren. Þó að Lewis Hamilton nagi sig eflaust í handarbökin fyrir að takast að klúðra því að ná titlinum þrátt fyrir góða stöðu fyrir lokaumferðirnar tvær má hann vel við una.

Fyrirfram má gefa sér það að Lewis Hamilton verði einn hinna stóru á komandi árum. Árangur hans hefur verið vægast sagt ævintýralega góður. Strax á fyrsta ári hefur hann stimplað sig inn sem meistaraefni og tókst að skáka tvöföldum heimsmeistara, Fernando Alonso, innan McLaren-liðsins. Eflaust vildi Alonso verða meistari liðsins og drottna yfir hinum unga, verða lærifaðir hans. Fyrirfram bjuggust allir við því. En niðurstaðan varð sú að hinn 22 ára nýliði tók meistarann í bakaríið og trompaði hann gjörsamlega. Það hefur lítið farið fyrir samvinnu þeirra á milli eftir því sem leið á mótið og undir lokin beinlínis hatur milli kappanna.

Nú hefur Formúlan sagt sitt síðasta hjá Ríkissjónvarpinu. Það verður áhugavert að sjá hvort að Gunnlaugur Rögnvaldsson, sem er óneitanlega maðurinn sem hefur verið í fararbroddi umfjöllunar í Formúlu í sjónvarpi hér heima síðasta áratuginn, muni stýra umfjöllun hennar á Sýn næsta keppnisárið. 

Räikkönen heimsmeistari

Skynsamleg ákvörðun Björns Inga

Það er skynsamleg ákvörðun hjá Birni Inga Hrafnssyni, borgarfulltrúa, að taka ekki sæti í stýrihóp sem fara á yfir mál OR og REI. Eftir allt sem á undan var gengið í umdeildum hitamálum hefði það talist hvítþvottur meirihlutans á verkum Björns Inga að láta hann setjast í dómarasæti í eigin máli. Það er því eðlilegt að meirihlutinn átti sig á hversu viðkvæm nefndaseta Björns Inga hefði verið, en það væri reyndar fróðlegt að vita hvort ákvörðunin hafi verið hans eða Dags B. Eggertssonar, borgarstjóra.

Varla þarf svosem að fagna því að fólk sér hlutina rökrétt og lætur ekki þá sem tengjast hitamálum beint vera í aðstöðu til að vega og meta stöðu þess - mál sem það stýrði sjálft með umdeildum hætti. Þetta var mál sem stuðaði almenning um allt land og það dugar enginn hvítþvottur í þeim efnum í sannleika sagt. Sjálfstæðisflokkurinn tók þá afstöðu að tilnefna Hönnu Birnu Kristjánsdóttur í stýrihópinn, enda varla eðlilegt að Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson, fyrrverandi borgarstjóri, taki þátt í að fara yfir málið. Það á að gerast án aðkomu leiðtoga fyrrum meirihluta, gildir þar einu hvort talað er um Vilhjálm eða Björn Inga.

Það má reyndar íhuga hvort eðlilegt sé að stjórnmálamenn leiði þessa vinnu. Hvort ekki hafi átt að fá utanaðkomandi aðila til verksins. Það verður eflaust rætt um það. Nú fer þetta starf af stað og verður vissulega fróðlegt að sjá hver niðurstaðan verður. Það er alveg ljóst að ekki geta allir gengið brosandi frá þessu máli. Innan meirihlutans verður áhugavert að sjá hver muni þurfa að gleypa stóru orðin, hvort að VG muni fallast á alla umdeildustu þætti málsins, sameiningu REI og GGE og aðra lykilþætti, sem það gagnrýndi svo harkalega, eða hvort að Framsóknarflokkurinn verði beygður til að sætta sig við hluti sem það sætti sig ekki við í fyrri meirihluta.

Þorbjörg Helga Vigfúsdóttir, borgarfulltrúi, opinberaði í Silfri Egils í dag þau merku orð Björns Inga Hrafnssonar á síðasta meirihlutafundi flokkanna að allt þetta mál snerist um sína pólitísku framtíð. Það hefur ekki komið fram áður og setur málið vissulega enn í nýtt samhengi. Það er öllum ljóst að Björn Ingi hefði aldrei stofnað til nýs meirihluta í borgarstjórn Reykjavíkur án þess að hafa samið að fullu um að niðurstaða mála yrði í takt við sínar áherslur, það sem hann steytti á í fyrri meirihluta. Það verður áhugavert að sjá hvort að Svandís gleypi öll hin fyrri stóru orðin.

Björn Ingi ekki í stýrihópnum

Spennandi úrslitarimma í Formúlunni

Ég hef verið aðdáandi Formúlunnar allt frá því að hún byrjaði hér heima í Sjónvarpinu. Jafnan skiptist hópur sjónvarpsáhugamanna í tvennt; fólk sem fílar hana í tætlur og hinsvegar gjörsamlega hatar hana. Á morgun verður síðasta Formúlukeppnin sýnd í Ríkissjónvarpinu. Held að Formúlan hafi verið á dagskrá Sjónvarpsins hið minnsta í áratug. Frá og með næstu keppnistíð verður hún sýnd á Sýn.

Morgundagurinn verður mjög spennandi. Það getur sannarlega allt gerst í keppninni í São Paulo í Brasilíu. Hinn 22 ára gamli Breti, Lewis Hamilton, sem ekur fyrir McLaren náði ekki að verða fremstur á ráslínu - þeim áfanga náði heimamaðurinn Felipe Massa rétt eins og í fyrra - hinsvegar nægir Hamilton að verða annar á morgun til að hljóta titilinn, ná honum af Fernando Alonso, sem hefur unnið síðustu tvö árin og þarf að stóla á að aðrir floppi til að ná titlinum þriðja árið í röð, Alonso vinnur titilinn með sigri og ef Hamilton verður þriðji eða neðar, en hann er í öðru sætinu eins og stendur fyrir lokaumferðina, enda er hann fjórði á ráslínu á morgun.

Nái Lewis Hamilton titlinum á morgun verður hann fyrsti nýliðinn sem vinnur keppnina og fyrsti ökumaðurinn frá McLaren sem vinnur titilinn síðan að Finninn Mika Hakkinen vann tvisvar fyrir áratug og einnig fyrsti Bretinn sem vinnur frá því að Damon Hill vann árið 1996. Hamilton hefur verið umdeildur hjá mörgum, enda vægðarlaus og þaulskipulagður, og nú er Ferrari að kvarta yfir honum í aðdraganda lokaumferðarinnar. Það verður vissulega áhugavert ef að Hamilton vinnur titilinn en þá verður hann yngsti heimsmeistarinn í Formúlunni til þessa. Honum hungrar því sannarlega í titil.

Það er mjög gott að úrslitin ráðist í lokaumferðinni. Á gullaldardögum Michael Schumacher hafði hann jafnan tryggt sér titilinn nokkru fyrir lokaumferðina og var kóngur Formúlunnar í yfir áratug og heimsmeistari sjö sinnum, oftar en nokkur annar, og vann að mig minnir heil fimm ár í röð. Árangur hans verður seint sleginn. Eftir að hann hætti hefur fáum tekist að fylla skarð hans og sigurganga Ferrari-liðsins sannarlega liðið undir lok og sér ekki fyrir endann á ógæfu þeirra. Það kannski breytist á morgun nái Massa að hjálpa Kimi Raikkonen, sem verður þó að teljast ólíklegt.

Það verður sögulegt vinni Lewis Hamilton heimsmeistaratitilinn í São Paulo, enda yrði hann yngsti heimsmeistari sögunnar eins og fyrr segir. Ennfremur yrði litið á sigurinn sem táknrænan en São Paulo var heimaborg Ayrton Senna, sem varð heimsmeistari þrisvar mjög ungur á litríkum keppnisferli, einnig undir merkjum McLaren-liðsins. Hann lést eins og flestir muna í keppni á Imola í maí 1994. Væntanlega hefði hann verið stoltur af hinum unga Hamilton yrði hann heimsmeistari eins ungur og hann var og í nafni sama liðs.

Auk þessa verður áhugavert að sjá keppnina á milli Alonso og Hamilton, sem báðir keppa fyrir McLaren eins og vitað er. Þetta var fyrsta tímabil Alonso hjá McLaren, en hann var áður fjögur ár hjá Renault. Samkeppnin milli þeirra félaganna hefur ekki farið framhjá neinum manni og hermt er að þeir talist ekki lengur við, nema í gegnum milliði innan liðsins. Talið er öruggt að Alonso skipti um lið muni Hamilton vinna.

Þetta verður spennandi morgundagur fyrir áhugamenn um akstursíþróttir. Nú er væntanlega stærsta spurningin hvort að Gunnlaugur Rögnvaldsson muni fylgja Formúlunni yfir á Sýn, fyrir utan lykilspurninguna um það hver hampi titlinum á morgun auðvitað.

Ferrari klagar Hamilton

Leyndarhjúpnum um kynhneigð Dumbledore aflétt

Það eru nokkrir mánuðir liðnir frá því að sögulok urðu í ævintýrasögum J.K. Rowling um galdrastrákinn Harry Potter. Það er mjög athyglisvert að Rowling hafi nú, kannski fyrir tilviljun og jafnvel líka til að stuða aðdáendur bókanna um allan heim, upplýst að galdrameistarinn Dumbledore hafi verið samkynhneigður. Þetta er merkileg viðbót á karakterinn og söguna auðvitað, en ég verð að viðurkenna að ég sá ekki karakterinn fyrir mér sem homma í túlkun Michael Gambon og þaðan af síður Richard Harris.

Bækurnar um Harry Potter komu út sjö talsins á tíu ára tímabili og hafa allar notið mikilla vinsælda. Langar biðraðir hafa myndast í hvert skipti eftir þeim. Fyrsta bókin, Harry Potter og viskusteinninn, er ein mest selda bók heims, sú níunda eða tíunda mest selda að mig minnir, naut allavega gríðarlegra vinsælda. Áhuginn fyrir bókunum hefur alltaf verið mikill og hefur æðið sem myndaðist utan um ævintýrabálkinn verið áberandi. Fá ævintýri hafa náð betur til fólks á öllum aldri og eitt er víst að lesendahópurinn er ekki bara börn eða unglingar. Bækurnar hafa enda verið fjölskyldulesning og áhuginn eftir því.

Bækurnar um Harry Potter hafa opnað magnaðan ævintýraheim. Sennilega er J.K. Rowling fjarri því besti rithöfundur sögunnar en henni tókst með ævintýralegum hætti að búa til heim sem lesendur gátu gleymt sér í og fangaði ævintýraþörf fólks. Þetta er ekki ósvipað og Hringadróttinssaga eftir J.R.R. Tolkien. Flestir muna eftir tilhlökkuninni eftir myndunum þrem á hinum gömlu og góðu bókum, sem fæstir höfðu lesið áður en þeir sáu fyrstu myndina. Það varð visst spennufall hjá aðdáendum sagnanna þegar að þriðja og síðasta myndin varð opinber og sama mun eflaust gerast meðal aðdáenda Harry Potter nú, sem geta þó beðið eftir næstu tveim kvikmyndum.

Dumbledore hefur verið ein helsta persónan í sögunni. Nú hefur Rowling komið með þessa uppljóstrun seint og um síðir. Allir sannir aðdáendur eru búnir að lesa söguna og hafa heyrt um endalokin. Írski leikarinn Richard Harris skapaði karakterinn í upphafi og birtist í tveim fyrstu myndunum; Harry Potter og viskusteinninn og Harry Potter og leyniklefinn. Hann þrælpassaði í karakterinn. Seinni myndin varð hans síðasta á litríkum leikferli, en hann lést árið 2002 úr Hodgkins sjúkdómnum. Við hlutverkinu tók Michael Gambon, sem hefur leikið Dumbledore vel en fjarri því náð að toppa Harris.

Richard Harris var jafnan táknmynd karlmennskunnar á leikferli sínum, enda mikið hörkutól og jafnan í hlutverki slíkra kappa, og verður áhugavert að sjá hann í hlutverki Dumbledore eftir þessa uppljóstrun um karakterinn frá höfundi bókanna. Það verður eflaust stúderað karakterinn betur eftir þetta og reynt að horfa undir skelina hans. Heilt yfir er merkilegt að Rowling færi heim bókanna í þessa átt og fróðlegt væri að vita hvort fleiri leyndardómar séu þar undir niðri.

Kannski er þetta auglýsingatrix til að undirbúa okkur fyrir framhald um Potter. Rowling hefur neitað árum saman að bækurnar verði fleiri en sjö. En það er oft erfitt að segja aldrei í þessum efnum þegar að peningar eru annars vegar. J.K. Rowling varð ein ríkasta kona heims á þessum bókum - þarf svosem varla að skrifa nema að hún kæri sig um. En kannski er verið að horfa til þess að bæta við. Hver veit.

Rowling: "Dumbledore er samkynhneigður"

Heiðarlegt mat Hönnu Birnu á borgarmálunum

Það er áhugavert að lesa viðtal Kolbrúnar Bergþórsdóttur við Hönnu Birnu Kristjánsdóttur, borgarfulltrúa, í 24stundum í dag. Þar kemur hún með heiðarlegt mat sitt á sviptingum borgarmálanna í þessum mánuði. Eins og hún bendir á brugðust allir sem komu nálægt þessu máli og gildir þar jafnt um fulltrúa Sjálfstæðisflokksins í stjórn REI og Orkuveitu Reykjavíkur og annarra flokka.

Þetta mál allt er mjög skítugt og það er vonandi að því verði lokið með almennilegum hætti, en ekki með hvítþvotti eins og margt bendir því miður til. Mér hefur fundist það sérstaklega virðingarvert að Hanna Birna horfir bæði inn á við og út á við í uppgjöri sínu. Það verður ekki hægt að saka hana um að vera ekki heiðarleg í uppgjörinu sem er nauðsynlegt, enda verður þetta mál ekki krufið almennilega nema það sé gert opinskátt og með því að segja hvað fór úrskeiðis inn á við og að öðru leyti. Það gerir Hanna Birna.

Hanna Birna hefur sýnt það og sannað að hún starfar út frá heiðarleika og hugmyndafræði, tók ekki þátt í vafasömu baktjaldamakki og laumuspili með skattpeninga. Þetta er sögulegt mál í borginni sem hefur riðið yfir og eðlilegt að hver geri það upp með sínum hætti. Lýsingar Hönnu Birnu á atburðarásinni er heiðarleg, enda er þar bæði sagt hvað gerðist inni í meirihlutanum og eins til hliðar við atburðarásina þar. Enn og aftur þykir mér Hanna Birna sýna og sanna að hún er sú heppilegasta í leiðtogahlutverk Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík á komandi árum.

„Við sinntum störfum okkar vel"