PR-sýndarmennska Jóhönnu

Yfirlýsing Jóhönnu um afsökunarbeiðni til þjóðarinnar kemur seint og um síðir, er góð og blessuð fyrir margra hluta sakir, en lyktar af PR-sýndarmennsku hjá ríkisstjórn sem komin er af fótum fram. Enn sitja þrír ráðherrar í ríkisstjórn sem voru á vaktinni fyrir ári þegar allt hrundi, þar af bæði forsætisráðherrann Jóhanna og utanríkisráðherrann Össur, tveir af valdamestu ráðherrum landsins. Fram af þessu hafa þau ekki viljað taka ábyrgð af setu í ríkisstjórn á þessum tíma. Þau geta ekki flúið hana.

Samfylkingin hefur nú setið í þremur ríkisstjórnum frá árinu 2007 og sat í stjórn í tæpt eitt og hálft ár áður en kom að hruninu og hafði viðskiptaráðuneytið og yfirstjórn Fjármálaeftirlitsins á sinni könnu. Hún flýr því ekki ábyrgðina svo glatt. Kannski er ágætt að þetta fólk biðjist afsökunar, nógu lengi hefur það aðeins viljað kenna öðrum um það sem aflaga fór.

Biður þjóðina afsökunar

Jóhanna lætur loks í sér heyra á alþjóðavettvangi

Loksins er lífsmark með Jóhönnu Sigurðardóttur, forsætisráðherra, á alþjóðavettvangi. Af hverju var hún ekki fyrir löngu búin að láta í sér heyra í erlendum fjölmiðlum og gagnrýna framkomu tuddans Gordons Browns við Ísland. Reyndar er rannsóknarefni af hverju íslenskir ráðherrar hafa ekki þorað að tala svona hreint út um bresk stjórnvöld áður. Kannski bara hreinlega aumingjaskapur?

Það tók heilt ár að tjá sig á mannamáli um þessa ömurlegu framkomu Breta - sama á hverju hefur dunið hefur þögnin verið eina vörn lélegra stjórnvalda á Íslandi. Ári eftir setningu hryðjuverkalaganna heyrist eitthvað. Ætli Jóhanna sé búin að átta sig á því að fólkið í landinu nennir ekki að styðja þá lengur sem halda kjafti þegar ráðist er að Íslandi.

Eflaust átta Jóhanna og ráðgjafar hennar sig á því að betra er að segja eitthvað en ekki neitt, sérstaklega þegar stórmál eru undir. Seint og um síðir hefur sú staðreynd komist til Jóhönnu í gegnum herráðið hennar.

Jóhanna gagnrýnir Brown

Dramatíkin í VG

Ögmundur heldur áfram að dissa Steingrím J. í Fréttablaðinu í dag. Ekki nema von að maður velti fyrir sér hvernig verði hægt að sætta þessa tvo risa vinstri grænna eftir það sem á undan er gengið. Dramatíkin í þessum eitt sinn samhenta flokki Steingríms J. er farin að minna illilega á Framsóknarflokkinn undir lok formannsferils Halldórs Ásgrímssonar - þar var hver höndin upp á móti annarri, allt lak út af þingflokksfundum og hatur meðal þingmanna hvor í annars garð var gríðarleg.

Kannski má fullyrða með sanni eitt augnablik að VG hafi ekki verið eins lengi og Framsókn í ríkisstjórn og vel megi vera að allir finni taktinn sinn aftur. Líkurnar á því hafa þó minnkað gríðarlega. Svona stórar yfirlýsingar eru skaðlegar og það er erfitt fyrir alla að halda andlitinu í svona stórum yfirlýsingum dag eftir dag. Heift og reiði Ögmundar er óbeisluð og ekki við því að búast að honum renni reiðin á næstu dögum, né heldur sé sáttatónn í huga.

Flokkurinn virðist óstarfhæfur án Steingríms J. á formannsstóli. Þeir sem næst honum standa bíða eftir heimkomu hans, ekki aðeins til að lægja öldur heldur til að taka forystuna aftur í sínar hendur. Þar er stjórnleysið algjört og ekki við því að búast að nokkur maður búist við að vinstristjórnin geti haldið velli í svona dramatík.

En staðreyndin er reyndar orðin sú að vinstristjórnin er fallin í þekkta gjá glundroðans. Hver getur mótmælt því í dag að vinstrimenn séu fastir í viðjum glundroðans, sem svo löngum hefur einkennt vinstristjórnir? Þessi stjórn er jú orðin óstarfhæf vegna glundroða og trúnaðarbrests.

Var ekki heppilegur talsmaður

Ögmundur grefur undan Steingrími J.

Ólgan og óeiningin hjá vinstri grænum er meiri en svo að úr verði leyst með einhverjum samningafundum Steingríms J. Sigfússonar í Istanbúl. Klofningurinn er orðinn staðreynd og vandséð hvernig settlað verði í þeim átökum. Friðurinn var úti aðeins nokkrum klukkustundum eftir að Steingrímur J. hélt til Istanbúl - hvernig ætli honum hafi liðið þegar Ögmundur tjáði sig við BBC, örfáum klukkutímum eftir að hann hélt úr landi.

Síðar hefur verið kynt undir með yfirlýsingum þeirra sem standa nærri Ögmundi í þessum væringum í flokknum. VG lítur út sem klofinn flokkur. Ríkisstjórnin stendur ekki traustum fótum. Engu líkara en við völd sé minnihlutastjórn varin af Ögmundi og stuðningsmönnum hans. Þar verði kippt í spotta í hverju stórmáli - Steingrímur J. hefur örlög stjórnarinnar í höndum Ögmundar.

Eftir að hann fór úr stjórninni hefur hann spilað sig djarft og gefur í frekar en hitt. Í kvöld segir Ögmundur í samtali við vísi að Sigmundur Davíð hafi átt ræðu kvöldsins í þinginu. Er hægt að tala skýrar? Hvað verður eftir af stjórninni þegar Steingrímur kemur heim? Þarf hann ekki að semja við Ögmund um næstu skref sín?

Hvernig getur stjórnin setið áfram án þess að Ögmundarhópurinn hafi öll tromp á hendi? Er Steingrímur J. til í þann dans?

Hétu öll stuðningi

Mónótónískur forsætisráðherra á örlagatímum

Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra, bauð þjóðinni upp á gamlar tuggur í stefnuræðu sinni í kvöld. Hún var mónótónísk og fjarlæg, hefur ekkert fram að færa sem skiptir máli. Tími hennar er liðinn. Ríkisstjórnin er sundruð á þessum erfiðu tímum og verkstjórn forsætisráðherrans er í molum. Fólkið í landinu á ekki að þurfa að sætta sig við svo lélega ríkisstjórn á þessum örlagatímum í sögu íslensku þjóðarinnar.

Stjórnarbræðingur Samfylkingar og vinstri grænna er sundraður og ræður ekki við verkefnið. Hann hefur haft átta mánuði til að sýna hversu lélegur hann er. Þar talar hver höndin upp á móti annarri, forsætisráðherrann ræður ekki við verkefnið og fjármálaráðherrann horfir upp á flokkinn sinn molna hægt og hljótt á meðan hann makkar í Istanbúl. Þetta er sorglegur farsi.

Á meðan flytur forsætisráðherrann hálftíma stefnuræðu án framtíðarsýnar. Hún er með lélegt pólitískt bakland, þingmeirihlutinn er ekki til staðar. Það eru erfiðir tímar, stöðugleikinn er enginn og ekki von á betri tímum á vakt þessarar stjórnar. Hún ræður ekki við verkefnið. Glundroði vinstrimanna er sá hinn sami og ávallt.

Vill óráðsíu og græðgi burt

Frábært regnhlífarinnslag hjá Degi

Ég verð að viðurkenna að ég hafði mjög mikið gaman af því að horfa á þetta flotta innslag Dags Gunnarssonar um bandarísku geimregnhlífina... ekki aðeins að hugleiða hvort þetta væri flott uppfinning heldur og þá enn frekar að sjá svipinn á þeim sem fengu að prófa gripinn og voru greinilega frekar vandræðalegir.

Skemmtileg viðbót við fréttaumfjöllunina. Lífgar aðeins upp á hversdagslegu fréttirnar um allt það leiðinlega, sem nóg er af, heima sem erlendis.

Ný regnhlíf vekur kátínu

Ögmundur brýnir hnífa - stjórnarkreppa í augsýn?

Ögmundur Jónasson, fyrrverandi heilbrigðisráðherra, heldur áfram að nudda Steingrími og Jóhönnu upp úr afsögn sinni - grein hans túlkast varla nema sem vantraust á þeirra störf. Augljóst er að Ögmundur brýnir hnífa sína. Svona talar aðeins sá sem er í hefndarhug og ætlar að rétta sinn hlut af.

Augljóst er að stjórnin hefur engan starfhæfan þingmeirihluta ef Ögmundur og Liljurnar ætla að spila sóló í öllum málum. Í raun má segja að þau ætli að spila djarft og haga hlutum eftir eigin hag. Auðvitað var það rétt spá að Ögmundur yrði miklu erfiðari stjórnarparinu utan ríkisstjórnar - hann hefur fríspil.

Ég held að stjórnin sé að fjara út meðan Steingrímur er í Istanbúl. Væntanlega eru örlög hennar að ráðast með leikfléttu Ögmundar og Guðfríðar Lilju. Þau hafa rofið friðinn innan vinstri grænna og ætla greinilega ekki að gefa þumlung eftir í átökunum sem standa yfir.

Kannski mun Steingrímur koma heim í nýjan veruleika, svona rétt eins og Margaret Thatcher, en leiðtogaferill hennar fjaraði út eins og frægt er í Parísarferð í nóvember 1990. Þegar hún kom heim var öllu lokið.

Ögmundur: Var stillt upp við vegg

Fálkaorðan meðhöndluð sem járnarusl

Hef aldrei verið mjög hrifinn af fálkaorðunni. Fundist þetta pjatt og hégómi sem ekki er þörf á. Litið jafnan á þetta sem embættismannaviðurkenningu. Annars hefur þó orðunefndin oft komið á óvart og bætt inn hvunndagshetjunum sem eiga virkilega hrós skilið fyrir verk sín. Núverandi forseti fór yfir öll mörk þegar hann fór að hengja krossana á útsásarvíkingana margfrægu.

Nú er svo farið að selja fálkaorðuna. Hver ætli hafi selt orðuna sína? Væri ekki viðeigandi að fletta hulunni af því og segja okkur hinum hver meðhöndlar heiðursorðuna sem eitthvað járnarusl og selur á uppboð. Væri ágætt að heyra meira af þeirri sögu.

En hvað með það: fálkaorðan hefur verið umdeild. Lágmark er þó að þeir sem fái hana meðhöndli hana sem þann heiður sem flestir telja hana vera og komi fram við hana af virðingu og skili henni til baka vilji þeir ekki nota hana lengur.

Fálkaorða seld fyrir nær hálfa milljón

Guðfríður Lilja tekur sér varðstöðu með Ögmundi

Guðfríður Lilja Grétarsdóttir er djörf og óhrædd við að standa vörð um sannfæringu sína, hún má eiga það. Frammistaða hennar í Silfri Egils í dag er henni til mikils sóma, en vekur um leið spurningar um hvaða lím sé eftir í vinstristjórninni. Hún er á síðasta snúningi - augljóst að Guðfríður Lilja tekur sér varðstöðu með Ögmundi sem stjórnarandstæðingar í Icesave-málinu og ætlar að passa upp á að sannfæring og samviska sé ekki seld ódýrt til Samfylkingarinnar, þar sem hugsjónalaus stjórnmál eiga sinn samastað.

Í besta falli er Guðfríður Lilja með orðum sínum að lýsa yfir vantrausti á verkstjórn forsætisráðherrans eða hreinlega að lýsa yfir frati á þau stjórnmál sem Samfylkingin stendur fyrir, þar sem gengið er fram af óbilgirni og barnaskap gegn vinstri grænum, sem löngum stóðu fyrir einhverjar hugsjónir en hafa verið að selja þau eins og fjölskyldusilfrið til að halda heimilinu saman. Þeir sem enn standa fyrir einhverjar hugsjónir eru ósáttir og eiga erfitt með að hemja gremjuna.

Þetta stjórnarsamstarf felur feigðina í sér.... þar loga margir eldar sem brátt geta sameinast í risabál. Kannski er ekki tilviljun að Guðfríður Lilja láti í sér heyra meðan Steingrímur er víðsfjarri, en augljóst er að mikil kergja er með það hvernig hann lætur valta yfir sig í hverju málinu á eftir öðru. Þarna eru mikil átök undir niðri. Fróðlegt verður að sjá hvernig þingflokksformaðurinn Guðfríður mun tala þegar þingið fer á fullt og þegar Icesave kemur aftur inn í þingumræðuna.

Samþykktu Icesave blindandi

Virðingarverð aðstoð Pólverja við Íslendinga

Ég virði það mikils við pólsk stjórnvöld að vilja leggja Íslandi lið án þess að þeir setji okkur í bóndabeygju vegna Icesave. Þetta sýnir traustan vinarhug og góðan samhug með íslensku þjóðinni. Eftir allt neikvæða talið gegn pólsku þjóðinni eru þetta merkileg skilaboð til okkar hér.

Ég er eiginlega viss um að Pólverjar hafa hlotið mun traustari sess í huga okkar eftir þessa aðstoð. Færeyingar og Pólverjar mega báðir eiga það að þeir hafa hjálpað okkur án þess að leitað hafi verið eftir framlagi þeirra og án þess að hóta okkur með Icesave. Slíkt ber að virða mikils.

Búið að staðfesta pólska lánið