Páskakveðjur

Ég vil óska lesendum vefsins gleðilegrar páskahátíðar, og vona að þeir hafi haft það notalegt í dag og eins yfir helgina alla.

Þetta hefur verið alveg virkilega góður dagur hjá mér - hér er sól og blíða. Það fylgir dögum á borð við þennan að fara í messu, borða góðan mat og njóta þess besta með fínni afslöppun.

Það var notalegt að líta í páskaeggið sitt í morgun. Það kemur misjafnlega góð speki úr þeim, en að þessu sinni sást þar málshátturinn; Augun eru spegill sálarinnar.

Fjölmenningarleg slagsmál í Breiðholtinu

Það er frekar dapurlegt að heyra fregnir af líkamsárásunum og ofbeldinu í Breiðholti í dag. Allir hlutaðeigandi eru innflytjendur og er þetta væntanlega til marks um fjölmenningarleg átök, átök sem ganga langt og eru meðal innflytjenda. Það væri fróðlegt að vita hvað búi þarna að baki. Eru þetta átök milli fólks af mismunandi uppruna, hefnd vegna einhvers eða hreinlega bara persónulegar væringar sem ljúka svo brútalt?

Það vantar ekki tíðindin úr Breiðholtinu síðustu dagana. Sprautunálaránin voru kuldalegt dæmi um það hversu mjög við erum að færast því ofbeldi sem fjallað er um í fréttum frá öðrum löndum. Það er því miður að verða nær daglega sagt frá því í fréttum að verslanir séu rændar, fólk berji hvort annað í klessu og ráðist sé að fólki sem hefur ekkert sér til sakar unnið.

Það sem vekur mesta athygli er hversu mörg þessara mála má rekja til innflytjenda. Enda er greinilegt að þau dæmi eru notuð til að kynda undir hatur á innflytjendum almennt og greinilegt að þessi þróun er vatn á myllu þeirra. Það er leitt ef lítill hluti innflytjenda kemur almennu óorði á alla sem hingað koma.

Þetta er vond þróun en um leið mikið umhugsunarefni. Það er leitt ef borgarhverfin breytast í Harlem vegna innbyrðis átaka innflytjenda og færir okkur inn í annan menningarheim en við þekkjum og viljum örugglega ekki horfa þegjandi á í nærmynd.

Sex leitað vegna árásar í Breiðholti

Hasar í Breiðholtinu á föstudeginum langa

Það er gott að lögreglan komst á sporið í þjófnaðarmálunum í Breiðholtinu. Það er sérstaklega við hæfi að hrósa manninum sem veitti sprautunálaræningjunum eftirför eftir ránið í dag og stóð sig vel - á stóran þátt í hversu vel tókst að ná þessum mönnum. Talaði áðan við einn vin minn sem býr í Breiðholtinu og heyrði ágætis lýsingar af þessu öllu.

Það hefur ekki vantað hasarinn þar. Íbúum þar hefur eflaust liðið eins og hverfið væri að breytast í Harlem síðustu dagana og gott að óvissan er að baki. Enda er það ekki þægileg tilhugsun að ræningjar gangi lausir sem beiti sprautunálum að vopni sem eiga að vera lifrarbólgusmitaðar.

Hugsa aðallega til þeirra sem vinna í þessum sjoppum og söluturnum, hafa varla vitað hvað gerðist næst. Og á sjálfum föstudeginum langa hafa mennirnir þrír verið úrskurðaðir í gæsluvarðhald. Það gerist sem betur fer ekki á hverjum föstudeginum langa að svo mikill hasar sé eins og var í dag.

En maður dagsins er klárlega maðurinn sem elti ræningjana og stóð sig svo vel. Hann á stærsta þáttinn í hversu vel gekk að leysa þennan hluta málsins.

Þrír úrskurðaðir í gæsluvarðhald

Ábyrgðarleysi foreldra

Það er ekki hægt annað en að velta því fyrir sér hvað sé orðið um ábyrgðarkennd foreldra þegar að 15 ára unglingi er falið að keyra bifreið og faðirinn er undir áhrifum áfengis í bifreiðinni. Mér finnst það eitt þegar að unglingar taka bíl traustataki og lenda í vandræðum en þegar að foreldri er í bifreiðinni og hefur greinilega enga ábyrgðartilfinningu til að taka af skarið um það hvað sé rétt og rangt er eitthvað stórlega að.

Það heyrast reglulega sögur um að foreldrar reddi ólögráða börnum sínum áfengi og sígarettur áður en þau ná löglegum aldri til að kaupa það og ráða sér sjálf en mér finnst það hálfu verra þegar að foreldrar bregðast skyldu sinni í að ala upp börnin sín og láta svona nokkuð gerast eins og segir frá í þessari frétt um það sem gerðist í Bolungarvík.

Það læra börnin sem fyrir þeim er haft og það er ekki til að auka trúverðugleika foreldra þegar að svona nokkuð klúður gerist og allt undir eftirliti foreldranna.

15 ára ökumaður ók útaf

Sorgarsaga í Kaupmannahöfn

Morðið á sextán ára blaðburðardrengnum í Kaupmannahöfn er sorgarsaga hin mesta og er dæmi um mikla mannvonsku. Það er sorglegt ef að þessi drengur var myrtur fyrir það eitt að vera innflytjandi og er sorglegur vitnisburður um það hatur sem er í þessum málum, gegn fólki sem ekkert hefur sér til sakar unnið. Þetta er grimmdarlegt morð, fátt er sorglegra en að ráðist sé á börn og unglinga sem hafa ekkert sér til sakar unnið.

Það hefur verið áhugavert að lesa dönsku fréttavefina eftir að þessi árás átti sér stað og einkum í dag, nú þegar að drengurinn er látinn. Það eru miklar tilfinningar í svona máli og ekki hægt annað en að hafa samúð með fjölskyldunni sem er í sárum í kjölfar svo skelfilegs verknaðar.

Það er nauðsynlegt að tala gegn svona mannvonsku. Þar sem að þetta gerist í Danmörku er ekki hægt annað en að hugsa sérstaklega um málið, því að þetta er svo nærri okkur en er samt svo óraunverulegt.

Það er full ástæða til að hugleiða mál af þessu tagi og vona í leiðinni að aldrei neitt þessu líkt gerist hér á Íslandi.

Blaðburðardrengur myrtur í Kaupmannahöfn

Dökku hliðarnar á samfélaginu

Sprautunálaránin í Breiðholti eru alvarlegt mál. Þar koma fram dökku hliðarnar á samfélaginu. Þegar að framin eru rán hérlendis með því að hóta að smita fólk af lifrarbólgu C er ekki hægt annað en verða hugsi. Það er eitt að verslanir séu rændar í borginni svo til í hverri viku en þarna er fetað nýja og óvægna slóð til að reyna að komast yfir peninga, sígarettur og allskonar smotterí.

Neyðin virðist svo mikil að öllum brögðum er beitt meðal annars að beita sprautunálum sem vopnum. Það er vonandi að lögreglan upplýsi þessi mál og farið sé yfir hvað sé að hjá þeim sem grípa til slíkra úrræða til að komast yfir nokkra þúsundkalla og smotterí í sjoppum. Eitt mál af þessu tagi er alvarlegt en þrjú eru augljóst merki um að eitthvað er stórlega að í samfélaginu.

Svona fréttir eru auðvitað alltaf napur vitnisburður þess hvernig samfélagið er orðið og er boðberi um dapurlega þróun mála.

Þrír yfirheyrðir

Á nektin að selja tónlistina hjá Mercedes Club?

Frá því að ég heyrði í fyrsta skipti í hljómsveitinni Mercedes Club hef ég verið viss um að stóri tilgangur hennar sé að ná athygli og jafnvel í og með að stuða landann nógu mikið.

Lagið Ho Ho Ho We Say Hey Hey Hey var grípandi en mjög umdeilt og greinilega átti að yfirkeyra umræðuna með allskonar krassandi lýsingum og ná stuðningsbylgju til að taka dæmið alla leið til Serbíu.

Það mistókst og nú á greinilega að taka ballmarkaðinn með trompi og auglýsa sig rækilega í botn. Þar á nektin greinilega að vera hluti af prógramminu, enda sýnist mér boðað að nektin verði hluti af nýja laginu.

Það verður seint sagt að Mercedes Club séu taktfastir snillingar sem muni græða mikið á tónlistinni einni og sér og því má eiga von á að reynt verði öll markaðsbrögðin í bókinni til að selja pakkann.

Vilja vera nakin í myndbandinu

Táknrænn sigur - breska pressan gekk of langt

Það er gott að fjölmiðlarnir sem lengst gengu gegn Gerry og Kate McCann hafi beðið þau afsökunar á fáránlegum ásökunum í þeirra garð í haust er grunur beindist að þeim. Breska pressan ýkti verulega stöðu málsins í forsíðuuppslætti og fór alltof langt í fullyrðingum. Hraðinn við að verða fyrstur með mögulega stórfrétt blindaði þá sem stjórna þessum fjölmiðlum og of margt var sagt án ábyrgðar.

Mér fannst allt frá upphafi það vera of ótrúlegt til að vera satt að McCann-hjónin gætu banað dóttur sinni - til þess að fullyrðingarnar gætu gengið upp hefðu þau þurft að bíða í margar vikur með að fela lík dóttur sinnar, í miðju þess fjölmiðlakapphlaups sem þau voru í eftir hvarf Madeleine. Það var of líkt atriði úr fjarstæðukenndri hasarmynd en því sem á sér stað í raunveruleikanum.

Það er það versta við þetta mál að fjölmiðlar gangi of langt og reyni að búa til fréttir áður en alvöru staðfesting kemur á því sem sett er fram. Það virðist hafa verið hugsað um uppslátt í fyrstu frétt mun frekar en það sem sannara reynist í þessu tilfelli.

Fjölmiðlakapphlaupið í þessu máli hefur verið mikið frá fyrsta degi. En það réttlætir ekkert rangar fullyrðingar og þær árásir sem beint var að foreldrunum í bresku pressunni. Því er þessi afsökunarbeiðni mikilvæg og sterk skilaboð felast í því.

Foreldrar Madeleine beðnir afsökunar

Siðariddarinn og háklassahóran

Það hefur verið áhugavert að fylgjast með umfjöllun bandarískra fjölmiðla um það hvernig siðariddarinn í New York, Eliot Spitzer, slátraði stjórnmálaferli sínum með því að sænga hjá hágæðahórum og stundaði viðskipti við vændishringa sem hann fordæmdi áður sem saksóknari. Og auðvitað varð gellan sem reið Spitzer að fullu pólitískt heimsfræg með det samme.

Það hefur eiginlega verið með ólíkindum hvað bandaríska pressan hefur gengið langt í að draga upp hinar ýmsu persónulegu staðreyndir um Ashley Alexöndru Dupre og síðan hennar á myspace varð eflaust sú vinsælasta í síðustu viku. Þetta var stelpa sem leiddist út í vændi vegna þess að henni vantaði peninga, hafði ekki peninga fyrir íbúð og nauðsynjavörum og ákvað að gera út á sig - hafði líka ansi gott út úr því.

Vildi verða fræg tónlistarkona og þráði athyglina. Hún fékk hana líka í massavís og sér ekki fyrir endann á því. Ætli að hún sjái samt ekki eftir kúnna númer níu þegar að hólminn kom, bæði að hafa tekið hann að sér og þjónustað með þeim afleiðingum að hún fékk frægðina sem hún þráði í vænum ofskammti.

Vændiskonan missti af milljón dollurum

Páll Óskar rakar að sér verðlaunum

Það kemur ekki að óvörum að Páll Óskar hafi verið sigursæll á íslensku tónlistarverðlaununum. 2007 var árið hans; hann átti vinsælustu sumarsmellina, seldi heilu bílfarmana af plötunni sinni og byggði upp feril sinn að nýju. Það er því við hæfi að hann fái verðlaun og sést það best á netkosningunni hversu sterka stöðu hann hefur meðal landsmanna.

Björk vinnur enn og aftur. Mætti ekki frekar en mörg hin fyrri árin. Held að hún hafi unnið þessi verðlaun sjö eða átta sinnum síðustu fimmtán árin, kannski meira en það. Man það satt best að segja ekki. Það eru orðin svo lítil tíðindi að hún vinni að sömu mennirnir mæta alltaf og taka við verðlaununum. En hún á þau skilið, er söngkona á heimsmælikvarða og stóð sig vel með því að helga Tíbet lagið Declare Independence um daginn.

Fannst það súperflott að sjá meistara Rúnar Júl taka við heiðursverðlaununum. Hann er enn flottur kappinn, syngur á fullu og stendur sig vel. Það er flott statement að verðlauna poppgeirann með þessum hætti, en oft hafa söngvarar á lokum ferilsins unnið verðlaunin - vissulega átt þau skilið en þetta hafa mun frekar verið verðlaun viss geira tónlistarinnar og því gaman að sjá frontmann einnar bestu hljómsveitar sjöunda áratugarins fá þessi verðlaun. Á þau líka svo innilega skilið.

Gaman að sjá Hjaltalín taka verðlaun. Flott band og mér fannst platan þeirra með þeim betri á síðasta ári. Merkilegast að sjá að Sprengjuhöllin fór frekar sneypt frá velli, taldi þá myndu fá meiri sess á kvöldinu, en þeir áttu flotta plötu í fyrra, sem einhvernveginn varð tímamótaplata strax og hún kom út. En auðvitað var lagið Verðum í sambandi valið hið besta á síðasta ári - enda klárlega það lag sem mest var spilað síðasta sumar. Flott lag.

En kannski eru þessi verðlaun orðin stöðnuð og þarf að hrista þau upp. Það mætti eflaust eitthvað taka þau í gegn og stokka upp.

Páll Óskar og Björk söngvarar ársins