Kostuleg rimma Björns Inga og Dags

Það er ekki hægt að segja annað en að rimma þeirra Björns Inga Hrafnssonar, formanns borgarráðs, og Dags B. Eggertssonar, leiðtoga Samfylkingarinnar í borgarstjórn, í Kastljósi í gær hafi verið hvöss. Þar tókust þeir á með harkalegum orðum og sérstaklega kom Björn Ingi fram með hvössum hætti og tók umræðuna og stýrði henni með mjög áberandi hætti. Mér fannst vissulega merkilegt að horfa á þennan debatt. Langt er síðan við höfum séð annað eins hressilegt rifrildi.

Ég verð þó að viðurkenna að mér fannst Björn Ingi skjóta ansi langt framhjá markinu þegar að hann gerði ráðningu frænda míns, Helga Seljans, sem dagskrárgerðarmanns hjá Sjónvarpinu að umræðuefni í þessu spjalli og beindi sérstaklega sjónum að því. Það er eiginlega ekki hægt annað en gera kröfu til þess að umræðan haldist á aðeins hærra plani en svo að reynt sé að vega að þeim sem stjórna umræðunni og eru að vinna sín verk eftir því sem ritstjóri þáttarins hlýtur að leggja línur með. Auk þess finnst mér þetta ekki vera hluti málsins.

Ég hef ekki heyrt mikið um skoðanir borgarfulltrúa Sjálfstæðisflokkins og eða borgarstjórans í Reykjavík um þessi ráðningarmál framsóknarmanna. Er svolítið hissa á fjölmiðlamönnum að heyra ekki úr þeirri áttinni, tja nema að engin séu viðbrögðin. Annars finnst mér margt í þessum ráðningum vekja upp spurningar og skil vel að deilt sé á vinnulagið. Það sem mér fannst merkilegast í gærkvöldi var að heyra leiðtoga Framsóknarflokksins í borgarstjórn tala við Dag um verk hans manna í fyrri meirihluta. Síðast þegar ég vissi var Framsóknarflokkurinn hluti af þeim liðnu tímum, enda hefur hann verið samfellt í meirihluta einn flokka nú frá árinu 1994 til dagsins í dag. R-listinn hefði t.d. aldrei náð völdum í borginni nema vegna þess að Framsókn lagði þar hönd á plóg.

Guðfinna S. Bjarnadóttir, verðandi alþingismaður Sjálfstæðisflokksins og fráfarandi rektor Háskólans í Reykjavík, hefur nú svarað með hvössum hætti ummælum Björns Inga um kennaratign Dags Eggertssonar við Háskólann í Reykjavík. Þar talar hún auðvitað með allt öðrum hætti og félagi hennar í væntanlegri framboðssveit Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík, Björn Bjarnason, dómsmálaráðherra, á vef sínum í gærkvöldi. Skiljanlegt er að hún vilji verja heiður HR í þessari stöðu, en auðvitað vakna þó margar spurningar um aðkomu Dags að HR eins og staðan er.

En heilt yfir er þetta ekta meirihluta- og minnihlutaumræða um ráðningar. Það er svosem ekkert nýtt, en þetta var óvenjuhvasst vissulega í Kastljósi í gær. Það er svosem varla furða að minnihlutinn í borginni reyni að sprikla eitthvað í þeirri stöðu sem við þeim blasir.

Forsvarsmenn HR gagnrýna formann borgarráðs

Vandræðagangur í flokksblaði Framsóknar

Það er ekki hægt að segja annað en að vandræðagangur einkenni blað Framsóknarflokksins í Norðausturkjördæmi þar sem frambjóðendur í kjördæmaforvali flokksins í janúar eru kynntir. Hjörleifur Hallgríms, fyrrum ritstjóri Vikudags hér á Akureyri, sem sækist eftir þriðja sæti á lista flokksins keypti forsíðuauglýsingu blaðsins sem þekur nær alla forsíðuna. Er varla við öðru að búast en að öðrum frambjóðendum misbjóði þetta, enda varla sitja frambjóðendurnir 22 í forvalinu við sama borð. Eftir því sem ég hef heyrt er mikil reiði og gremja með þessa auglýsingu meðal framsóknarmanna.

Það hefði eflaust heyrst eitthvað mjög hátt hljóð úr horni hefði slíkt gerst í frambjóðendablaði okkar sjálfstæðismanna í bæjarprófkjörinu hér á Akureyri í febrúar og eða í frambjóðendablaðinu sem gefið var út fyrir kjördæmisprófkjör Sjálfstæðisflokksins nú í nóvember. Þess var enda sérstaklega gætt innan Sjálfstæðisflokksins og vel stýrt af Önnu Þóru Baldursdóttur, formanni kjörnefndar í báðum prófkjörunum, að allir frambjóðendur hefðu jafnmikið pláss og meira að segja var þess gætt að æviágrip eins frambjóðenda væri ekki lengri en annarra. Vissulega höfðu þó 20 frambjóðendur hér á Akureyri mun minna pláss til umráða en 9 frambjóðendur í kjördæmisprófkjörinu.

Hjörleifur Hallgríms græðir varla mikið á svona vinnubrögðum en enn undarlegra er að blaðstjórn hafi samþykkt þessa auglýsingu. Þetta er eins vandræðalegt og frekast getur verið. Annars er Hjörleifur þekktur af undarlegum vinnubrögðum og kostulegu verklagi. Þegar að hann var ritstjóri Vikudags var hann vanur að láta þá sem ekki vildu dansa eftir duttlungum hans og dyktum fá það óþvegið á síðum Vikudags, en sem betur fer hafa heiðarlegri og betri vinnubrögð verið tekin þar upp eftir að hann hætti að gefa út blaðið og nýjir eigendur tóku við því. Það er allavega allt annað að lesa blaðið eftir þessar breytingar.

Frægt varð þegar að Hjörleifur sendi föðurbróður mínum, Guðmundi Ómari Guðmundssyni, formanni Félags byggingarmanna í Eyjafirði og fyrrum bæjarfulltrúa Framsóknarflokksins á Akureyri og formanns Framsóknarfélags Akureyrar, kaldar kveðjur í apríllok 2005. Í blaðinu þá átti að vera auglýsing frá fjórum stéttarfélögum vegna verkalýðsdagsins 1. maí. Neðst í auglýsingunni þar sem Félagi byggingamanna var boðið að auglýsa, en afþakkaði pent, stóð orðrétt: "Hér átti að vera kveðja frá félagi byggingamanna, Eyjafirði, en er ekki að sinni því Guðmundur Ómar formaður er í fýlu við ritstjóra Vikudags.".

Það var vissulega svo að félagið auglýsti ekki í blaðinu vel á annað ár í ljósi þess að því þótti umfjöllun blaðsins um visst mál á sínum tíma vera köld kveðja í sinn garð. Það var enda auðvitað þess en ekki annarra hvort það auglýsti í sínu nafni. Þessi vinnubrögð ritstjórans voru mjög barnaleg. Það var enda með hreinum ólíkindum að þau félög sem þó borguðu hlutdeild í verkalýðsauglýsinguna hafi verið boðið upp á svona aðför að Mugga og félaginu sem hann stýrir. Þetta voru ómerkileg og lúaleg vinnubrögð sem ritstjóri þessa blaðs viðhafði og til vitnis vinnubrögðum hans.

Áður hafði þetta blað bæði sent mér persónulega og því flokksfélagi innan Sjálfstæðisflokksins sem ég var formaður í nokkur ár hörð skot og fjallaði með kostulegum hætti almennt um mörg málefni í bæjarlífinu. Ég vona að framsóknarmönnum á Akureyri og víðar beri gæfa til að hafna Hjörleifi og kjósa Höskuld Þórhallsson í þriðja sætið á lista flokksins. Þar fer framtíðarmaður fyrir Framsókn hér á þessu svæði, það mun svo sannarlega Hjörleifur fyrrnefndur ekki verða.

Tilnefningar til Golden Globe-verðlaunanna kynntar

Tilnefningar til Golden Globe-verðlaunanna voru tilkynntar í Los Angeles í dag. Mikla athygli vekur að kvikmynd Alejandro González Iñárritu, Babel, hlaut flestar tilnefningar, einni fleiri en The Departed í leikstjórn Martin Scorsese. Clint Eastwood hlaut tvær leikstjóratilnefningar; fyrir Flags of our Fathers og Letters From Iwo Jima, en hvorug þeirra var þó tilnefnd sem besta kvikmyndin í flokki dramatískra kvikmynda. Breska leikkonan Helen Mirren er tilnefnd til þriggja leikverðlauna og virðist nær örugg um sigur í dramaflokknum fyrir túlkun sína á Elísabetu II Englandsdrottningu.

Kvikmyndin Dreamgirls hefur verið að fá mikið lof vestanhafs og er tilnefnd til fimm verðlauna; þ.á.m. fyrir leik Eddie Murphy, Beyonce og svo auðvitað Jennifer Hudson, sem þykir senuþjófur myndarinnar og er nær örugg um sigur í sínum flokki. Hudson féll úr keppni í American Idol árið 2004 en er nú þegar orðin frægari en allir keppendurnir sem urðu fyrir ofan hana í keppninni. Kvikmyndin Borat er tilnefnd í flokki gamanmynda og söngleikja og Sacha Baron Cohen er tilnefndur sem besti leikari í þeim flokki. Góð tíðindi það. Kvikmyndin Little Miss Sunshine fékk fjölda tilnefninga og aðalleikkona myndarinnar, Toni Collette, hlaut tvær leiktilnefningar.

Leonardo DiCaprio er tilnefndur fyrir tvö hlutverk í dramaflokknum; í Blood Diamond og The Departed. Flest þykir þó benda til að Forest Whitaker vinni verðlaunin fyrir frábæra túlkun sína á Idi Amin í The Last King of Scotland. Gamla brýnið Peter O'Toole fær tilnefningu fyrir comeback-ið sitt í myndinni Venus og fróðlegt verður að sjá hvort hann fær óskarsverðlaunatilnefningu í janúar. Hann hefur enda eins og flestir vita hlotið átta óskarstilnefningar nú þegar en aldrei unnið. Hann fékk hinsvegar heiðursóskar árið 2003. Warren Beatty mun fá Cecil B. DeMille-heiðursverðlaunin á Golden Globe þetta árið.

Bendi annars á tilnefningar til Golden-Globe verðlaunanna. Verðlaunin verða afhent í 64. skipti í Los Angeles þann 15. janúar nk.

Babel með flestar tilnefningar til Golden Globe verðlauna

Johnson í lífshættu - demókratar óttast hið versta

Öldungadeildarþingmaðurinn Tim Johnson liggur milli heims og helju eftir heilaskurðaðgerð á sjúkrahúsi í Washington í morgun. Falli hann frá munu repúblikanar halda völdum í öldungadeild Bandaríkjaþings, enda myndi fráfall hans leiða til þess að repúblikaninn Mike Rhodes, ríkisstjóri í S-Dakóta, myndi velja eftirmann hans í deildinni, sem myndi sitja til næstu kosninga. Búast má við að yfirlýsing verði gefin út frá spítalanum á hverri stundu um eðli veikinda hans, en CNN segir að heilsu hans hafi hrakað mjög síðustu klukkustundirnar.

Demókratar óttast nú hið versta og til marks um það fór Harry Reid, leiðtogi demókrata í öldungadeildinni, sem á að öllu eðlilegu að verða meirihlutaleiðtogi í þingdeildinni þann 3. janúar, á sjúkrahúsið síðdegis í gær og var þar langa stund með fjölskyldu þingmannsins. Við öllum blasir að það mun velta á heilsu Johnsons hvort demókratar geta tekið við völdum í öldungadeildinni. Nái hann ekki heilsu mun koma til þess að Dick Cheney, varaforseti, fái oddaatkvæðið í öldungadeildinni þar sem eftir er af forsetaferli George W. Bush, fram til janúarmánaðar 2009.

Það verður mjög fylgst með heilsu Tim Johnsons, enda velta valdahlutföll í valdameiri þingdeild Bandaríkjaþings á því hvort hann heldur heilsu eður ei. Tim Johnson hefur setið í öldungadeildinni frá árinu 1996 og var endurkjörinn í kosningunum 2002. Johnson verður sextugur síðar í þessum mánuði. Hann greindist með krabbamein árið 2004 en náði sér af því. Eiginkona hans hefur tvívegis verið greind með krabbamein.

Svikalogn í Frjálslynda flokknum

Forystumenn innan Frjálslynda flokksins hafa samið nokkurra vikna vopnahlé en varla er hægt að kalla það friðartal annað en svikalogn. Það stefnir í harðvítug valdaátök innan flokksins í næsta mánuði. Merkilegustu tíðindi svokallaðs sáttafundar innan miðstjórnar flokksins sem fram fór á Kaffi Reykjavík var að Margrét Sverrisdóttir, tekur sér launað leyfi sem framkvæmdastjóri en sinnir engu að síður undirbúningi flokksþingsins.

Allar líkur eru á því að Margrét gefi kost á sér til formennsku í Frjálslynda flokknum og sögusagnir ganga um að hún hafi jafnvel í hyggju að gefa kost á sér í fyrsta sætið á framboðslista flokksins í Norðvesturkjördæmi og sækist því eftir að steypa Guðjóni Arnari Kristjánssyni, formanni Frjálslynda flokksins, sem leitt hefur flokkinn fyrir vestan allt frá stofnun, fyrst í Vestfjarðakjördæmi árið 1999 og svo í Norðvesturkjördæmi árið 2003. Öruggt er að Margrét gefi bæði kost á sér til formennsku og varaformennsku tapi hún fyrir Guðjóni.

Greinilegt er á öllu að Guðjón Arnar og Magnús Þór Hafsteinsson hafa myndað bandalag sín á milli um að styðja hvorn annan og reyna að verjast atlögu Margrétar Sverrisdóttur að þeim á flokksþinginu. Það stefnir í hörkuátök og þetta svikalogn er aðeins sett á til að settla málin yfir hátíðirnar og reyna að lægja helstu öldur innan flokksins sem stofnunar. Eftir stendur trúnaðarbrestur og hörð átök milli arma í Frjálslynda flokknum. Við öllum blasir að heift er undir niðri og tal Margrétar og Magnúsar Þórs síðustu vikuna sannfæra menn um það umfram allt annað. Sérstaklega vöktu ummæli Magnúsar Þórs athygli í gær, en hann sagðist þar ekki víkja fyrir Margréti.

Margrét er greinilega farin af stað á fullu. Við blasir að eitthvað er plottað bakvið tjöldin. Öllum er ljóst að flokksþing Frjálslyndra í næsta mánuði verður vettvangur lykilátaka um forystusveit flokksins og þar verður kosið um áherslur í starfinu, ekki bara persónur væntanlega. Mesta athygli stjórnmálaáhugamanna nú vekur hvaða tímapunkt Margrét Sverrisdóttir muni velja til að tilkynna formlega um framboð sitt til forystu í flokknum. Sennilega verður það frekar fyrr en seinna, eins og sagt er.

Sátt um að Margrét fari í leyfi fram að landsþingi

Ná demókratar ekki völdum í öldungadeildinni?

Tim Johnson, öldungadeildarþingmaður demókrata í S-Dakóta, liggur lífshættulega veikur á sjúkrahúsi í Washington eftir að hafa veikst snögglega í gær og sögusagnir sem CNN hefur greint frá segja að hann muni gangast undir heilauppskurð eftir örfáa klukkutíma. Geti Johnson ekki tekið sæti á þingi mun Michael Rounds, ríkisstjóri í S-Dakóta, skipa nýjan þingmann fylkisins fram til þingkosninganna 2008. Rounds er repúblikani og myndi því skipa repúblikana í þingsætið.

Mikið er í húfi fyrir demókrata í þessari stöðu í ljósi lífshættulegra veikinda Johnsons. Fjarvera hans frá þingstörfum mun snúa öldungadeildinni aftur yfir til repúblikana, enda hafa repúblikanar 49 þingsæti eftir þingkosningarnar fyrir rúmum mánuði en demókratar og samherjar þeirra hafa 51 þingsæti. Formleg valdaskipti eiga að verða í öldungadeildinni þann 3. janúar nk. er kjörtímabili fráfarandi þings lýkur formlega.

Fari svo að repúblikani myndi taka sæti Johnsons í öldungadeildinni er Dick Cheney, varaforseti Bandaríkjanna, kominn þar með oddaatkvæðið og Bush-stjórnin heldur því velli í þingdeildinni. Bandarískir fjölmiðlar velta mikið fyrir sér heilsu Johnsons, sem eðlilegt er í ljósi þess að um er að tefla yfirráðin yfir öldungadeildinni. Athygli vekur hvað lítið var sagt um veikindi þingmannsins opinberlega í gærkvöldi en nú hefur verið staðfest að hann berst fyrir lífi sínu.

Bandarískur öldungadeildarþingmaður fær heilablóðfall

Er Hillary Clinton að missa tökin á stöðunni?

Eftir sigurför þeldökka þingmannsins Barack Obama til New Hampshire er nú um fátt meira rætt vestanhafs en hvort hann fari í forsetaframboð fyrir demókrata í kosningunum 2008. Fram til þessa hefur það verið metið nær öruggt að Hillary Rodham Clinton yrði frambjóðandi flokksins árið 2008 og myndi eiga auðvelt með að næla í útnefninguna í forkosningum Demókrataflokksins. En það er ekki tekið út með sældinni að vera lengi í forystu svona kapphlaups og það getur snúist upp í öndverðu sína er á hólminn kemur að lokum.

Fyrir forsetakosningarnar 2004 var mikið skorað á Hillary Rodham Clinton að gefa kost á sér gegn George W. Bush. Þá hefði hún getað snúið allri samkeppni upp bara með því að blikka augunum til flokksmanna. Hillary fór ekki fram enda vildi hún standa við loforð til íbúa í New York um að klára kjörtímabil sitt. Hún var hyllt sem sigurhetja væri á flokksþinginu í Boston árið 2004 og þau hjónin voru stjörnur þingsins þar sem krýna átti John Kerry sem forsetaefni flokksins í heimaborg sinni. Stjörnumáttur þeirra var þar yfirgnæfandi allt þingið, þó sérstaklega væri gætt upp á að þau kæmu saman fram bara fyrsta þingdaginn.

Það verða mikil tíðindi ef Hillary færi fram eins og staðan er orðin nú og myndi tapa fyrir t.d. Barack Obama eða einhverjum öðrum, enn hefur t.d. Al Gore, varaforseti Bandaríkjanna í forsetatíð Clintons 1993-2001 og forsetaefni flokksins árið 2000, ekki enn gefið upp hvort hann fari fram og hann hefur ekki enn sagt nei við þeim spurningum. Það má telja það svo að Hillary fari ekki fram nema telja sig örugga um útnefninguna og lykilstuðning um allt land. Líkur á því eru að minnka umtalsvert. Fari Obama fram verður útséð um að hún geti unnið stórt. Obama er enda þingmaður Illinois og eins og flestir vita er Hillary fædd þar og uppalin og bjó þar til fjölda ára, en varð síðar ríkisstjórafrú í Arkansas og er nú þingmaður New York.

Eins og ég benti í bloggfærslu hér neðar á síðunni var sigurför Obama til New Hampshire svo áberandi að hún er borin saman við það þegar að John F. Kennedy, 35. forseti Bandaríkjanna, kom þangað fyrir hálfri öld og lagði grunninn að lykilsigri sínum þar sem markaði hann sem forsetaefni demókrata og það sem tók við í sögulegum forsetakosningum sama ár þar sem hann lagði Richard M. Nixon, sitjandi varaforseta, að velli. Obama þykir hafa sjarmann og útgeislunina sem Kennedy hafði og virðist maður nýrra tíma meðal demókrata, ekki ósvipað því sem Bill Clinton var á sínum tíma. Fram að þessu hefur Hillary þótt stjarna á sviði flokksins. En er Hillary búin að missa sinn sjarma? Er hún að missa tökin á stöðunni? Þetta eru stórar spurningar óneitanlega.

Hillary hlýtur að hugsa málin vel næstu vikurnar um hvort hún fari fram. Varla fara bæði Hillary og Obama fram eins og staðan er. Margir hafa nefnt að sterkt væri að þau yrðu leiðtogapar flokksins. Það hefur hinsvegar breyst, enda hefur staða Obama styrkst mjög síðustu vikurnar og hann virðist geta komist langt án allrar hjálpar. Við þetta hljóta Clinton-hjónin að vera hrædd, enda hefur Hillary verið markaðssett sem stjarna flokksins og með hinn fullkomna pólitíska maka sér við hlið. Þær sögusagnir ganga svo að Clinton forseti gæti orðið varaforsetaefni eiginkonu sinnar. Það er ekkert í lögum sem bannar það, en sögulegt yrði það næði Hillary útnefningunni.

Það eru spennandi forsetakosningar framundan í Bandaríkjunum. Þetta verða fyrstu forsetakosningarnar frá árinu 1952 þar sem hvorki forseti eða varaforseti eru í kjöri og miklar breytingar blasa við Repúblikanaflokknum rétt eins og Demókrataflokknum. Repúblikanamegin stefnir flest í uppgjör Rudolph Giuliani og John McCain og ljóst er að hasar verður hjá demókrötum. Nú eru allra augu á Hillary og Obama, fleiri spá þó væntanlega í stöðu Hillary og fróðlegt að sjá hvernig hún spilar út næstu leiki í stöðunni í kjölfar sterkrar stöðu Barack Obama.