Nei takk við kristilegu Byrgis-BDSMklámi

Ég er einn þeirra sem hef fengið sendan link á klámmyndbandið með Guðmundi í Byrginu sem virðist vera það vinsælasta á netinu þessa dagana. Thanks, but no thanks - hef ekki áhuga á að kynna mér afbrigðilegt kynlíf manns sem leikur sig einhvern vitring á kristilegu meðferðarheimili sem sukkar á ríkisfé og býður upp á stóðlíferni. Þvílíkt myndefni og þvílík umræða. Það virðist sífellt verða meira svæsið þetta mál.

Sjálfskaparvíti ByrgisGuðmundar er algjört. Hann getur þó algjörlega sjálfum sér um kennt. Það besta fyrir hann nú væri einfaldlega að fara að tala af viti og segja söguna eins og hún er frá a-ö. Það getur varla vont batnað fyrir honum. Nú ætlar Guðmundur að reyna að telja fólki trú um að honum hafi verið nauðgað af gellunni sem hann sagði fyrir nokkrum vikum að hann hefði aldrei sofið hjá. Þvílíkt og annað eins. Hann þvertók fyrir jól fyrir að hafa átt í kynferðislegu sambandi. Dæmi hver sem vill.

Annars ætla ég ekki að dæma BDSM-hugsanir Guðmundar eða afbrigðilegt kynlíf hans þó að það sé við einstaklinga sem hann er með í meðferð. Það dæmir sig algjörlega sjálft. Það er sjúkt. Hitt sem er verra er að misfarið var með ríkisfé af honum í Byrginu í þónokkurn tíma. Það er alvarlegt mál. Það er kjarni þessa máls. Ekki það hvort að hann reið einni konu eða fleirum.

Mun klámið ráða úrslitum?

Hver nennir eiginlega að hlusta á málþófið?

Stjórnarandstaðan er heldur betur að verða sér til skammar með framkomu á þingi síðustu dagana. Málþófið sem þar er í gangi er grímulaust - það skaðar ímynd og virðingu Alþingis. Hver nennir annars að fylgjast með þessu málþófi? Ég gerði heiðarlega tilraun áðan til að fara á vef Alþingis og hlusta aðeins á þessar umræður en gafst fljótlega upp. Þvílíkt torf og endalausar margtuggnar klisjur!

Er ekki mál að linni? Hefur ekki nóg verið sagt? Hvað á eiginlega eftir að segja? Ég hef ekki verið sammála Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, menntamálaráðherra, varðandi þetta frumvarp en ég tek heilshugar undir ummæli hennar um að mál sé að linni. Stjórnarandstaðan verður sér til skammar með hverri mínútunni. Um daginn talaði umboðslausi þingmaðurinn sem flúði úr Samfylkingunni í sex tíma. Hvað stóð eftir þá ræðu? Eflaust jafnmikið og allar ræður þess mikla ræðuskörungs, Jóns Bjarnasonar, á haustþinginu.

Segja má að alltaf sé gott að ræða málin. Málþóf og málefnalegar umræður eiga ekki samleið. Málþófið í þessu máli er farið yfir öll mörk. Þetta er orðið einum of - störf þessa þings minna orðið á vettvang gíslatöku. Minnihluti þingsins virðist hafa slegið eign sinni á störf þingsins og reyna þar að ráða málum. Eins og staðan er núna skilur maður ekki lengur stöðuna. Þessi gíslataka á Alþingi hefur staðið yfir einum of lengi og mál er nú komið að linni segi ég og skrifa.

Heiðarlega atkvæðagreiðslu um málið takk! - og það sem fyrst! Ég hef alltaf verið þeirrar skoðunar að meirihluti sé meirihluti. Það er ekki lýðræði að minnihluti valti yfir meirihluta. Þetta hlýtur allt að kalla á endurskoðun þingskapa og það að hámark sé sett á ræðutíma. Við þurfum ekkert að gera með þingmenn sem ætla sér að reyna að slá ræðumet Jóhönnu Sigurðardóttur og Hjörleifs Guttormssonar.

Eða hvaða tilgangi þjóna annars sjö tíma ræður og þaðan af lengri? Nákvæmlega engum!

Framsóknareinvígi í Suðurkjördæmi

Á morgun ræðst hver fer með sigur af hólmi í leiðtogaeinvígi framsóknarmanna í Suðurkjördæmi. Þar berjast Guðni Ágústsson, landbúnaðarráðherra, er í huga flestra er ókrýndur höfðingi hinna sunnlensku sveita, og Hjálmar Árnason, þingflokksformaður. Guðni leiddi flokkinn í kjördæminu í síðustu kosningum og sækist eftir því áfram, enda varaformaður flokksins ennfremur. Með úrslitunum verður fylgst víða.

Það verða stórpólitísk tíðindi ef Guðni fellur úr leiðtogasæti í Suðurkjördæmi og mun verða örlagaríkt fyrir Framsóknarflokkinn á kosningavetri ef varaformaður flokksins verður snupraður með slíkum hætti. Eflaust er hér um einn anga fyrri valdaátaka innan Framsóknarflokksins að ræða. Í fyrra gat Halldór Ásgrímsson, framkvæmdastjóri Norrænu ráðherranefndarinnar, ekki hætt í stjórnmálum við þá tilhugsun að Brúnastaðahöfðinginn yrði eftirmaður hans á formannsstóli í flokknum. Það var þá endanlega afhjúpað að þessir samstarfsmenn að fornu og nýju innan flokksins þoldu vart hvorn annan.

Sett var upp einhver athyglisverðasta flétta seinni tíma stjórnmálasögu hér heima þar sem að maður að nafni Jón Sigurðsson var sóttur til verka. Allt fyrir flokkinn minn og skylduræknina var mottó innkomu Jóns. Merkileg atburðarás sem fram til þessa hefur verið hálfgerð hörmungarsaa enda hefur Jóni mistekist enn sem komið er að efla flokkinn. Hann er enn á nákvæmlega sömu slóðum pólitískt og þegar að Halldór gekk inn í pólitíska sólsetrið á blaðamannafundinum á Þingvöllum á öðrum degi hvítasunnu. Merkilegt. En Eyjólfur gæti vissulega ennþá komið til. Kosningar eru ekki afstaðnar enn.

Mörgum að óvörum lagði Hjálmar til við Guðna. Það voru stór tíðindi á framsóknarmælikvarða, enda hefur Guðni verið einn vinsælasti stjórnmálamaður landsins síðustu árin og var undir lok stjórnmálaferils Halldórs mun vinsælli en hann og er vinsælli en nýi formaður flokksins líka. Þarna lyktar af fyrri væringum og átakalínurnar virðast vera nákvæmlega þær sömu. Guðni og hans stuðningsmenn eru eflaust vel meðvitaðir um þetta.

Mér fannst fyndið að hlusta á Morgunvaktina í vikunni þar sem þeir voru og Hjálmar sagði að ef Guðni myndi tapa færi hann bara að sinna innra starfinu. Ekki virtist Guðni alsæll með það. Guðni hefur jú leitt framboðslista á Suðurlandi frá árinu 1995 en setið á þingi frá árinu 1987 og verið varaformaður flokksins í sex ár. Hjálmar hefur verið alþingismaður Framsóknarflokksins frá árinu 1995, 1995-2003 fyrir Reykjaneskjördæmi og síðan fyrir Suðurkjördæmi. Hann skipaði annað sætið á lista flokksins síðast.

Guðni hefur verið sem óskoraður héraðshöfðingi Framsóknarflokksins á Suðurlandi síðan að Jón Helgason, fyrrum dómsmála- og landbúnaðarráðherra, hætti í stjórnmálum árið 1995. Varla eru sunnlenskir bændahöfðingjar ánægðir með mótframboðið við Guðna og þeir hljóta að passa upp á "sinn mann" enda er Guðni vinsæll til sveita fyrir verk sín. Það má eiga von á spennandi leiðtogarimmu milli þeirra Guðna og Hjálmars og áhugaverðu prófkjöri heilt yfir. Mesta athygli vekur að ekki eru mörk á því hvaðan að fólk megi vera sem kýs þar. Þannig getur Reykvíkingur gengið í flokksfélagið á Selfossi og kosið. Mjög undarlegt fyrirkomulag.

Það verður fróðlegt að sjá hvor verður höfðingi framsóknarmanna í kjördæminu eftir þetta prófkjör. Fullyrða má að sá sem tapi slagnum gæti fallið niður í þriðja sætið, enda munu stuðningsmenn hvors frambjóðandans fyrir sig merkja við annan valkost í annað sætið. En þetta ræðst allt. Það verða stórtíðindi í þessu prófkjöri hvernig sem fer. Ef varaformaður fellur af leiðtogastóli verður það þó mun stærri pólitísk frétt en fall þingflokksformanns í slíkri rimmu verður líka frétt. Þetta verður áhugavert leiðtogaeinvígi.

Takk..... en nei takk við stjörnunum

Aðeins einu sinni hef ég efast um þá ákvörðun að færa mig hingað yfir á moggabloggið, já bara aðeins einu sinni lesendur góðir. Það var í gærkvöldi þegar að ég upplifði bloggvefinn minn sem vettvang einkunnagjafar með stjörnum af tagi Leonards Maltins. Ég vil ekki sjá þetta, hreint út sagt.

Ég veit ekki hverjum datt þetta í hug og hver ákvað að gera þetta. En ég vil ekki sjá þetta.... og ég var að aftengja þennan fítus.

Kaldhæðnislega rétt skilinn brandari

Talsmaður Segolene Royal var rekinn af henni er hann sagði það sem mörgum á vinstrivæng franskra stjórnmála hefur fundist en ekki fyrr þorað að segja; að François Hollande sé einn stærsti ókosturinn á forsetaframboði frú Royal. Hann hefur lengi verið umdeildur, eins og flestir vita gaf hann mjög seint upp á bátinn möguleikann á að fara í þetta forsetaframboð alveg sjálfur. Það var ekki fyrr en hann var viss um að hún væri örugg orðin um útnefningu flokksins sem að hann bakkaði fyrir hana. Þetta er því brandari beið eftir að vera sagður.

Frú Royal er í merkilegri stöðu. Hún er fyrsta konan sem á raunhæfa möguleika á því að verða forseti Frakklands. Skv. skoðanakönnunum nú er erfitt um að segja hvort að hún eða innanríkisráðherrann Nicolas Sarkozy verði kjörinn í Elysée-höll. Það rokkast til og frá. Jacques Chirac, núverandi forseti Frakklands, hefur enn ekki tekið formlega ákvörðun um hvort að hann gefi kost á sér til endurkjörs, en flestir telja að hann leggi ekki í að verða óháður frambjóðandi í þeirri stöðu sem uppi er nú. Kosningarnar fara fram 22. apríl og 6. maí nk. í tveim umferðum, ef þess þarf.

Segolene Royal er 53 ára og er í sambúð eins og fyrr segir með Hollande sem er leiðtogi franska Sósíalistaflokksins. Orðrómur var lengi uppi um forsetaframboð hans, en hann ákvað að styðja frekar Segolene heldur en að gera út af við möguleika hennar. Royal vann í tæpan áratug sem ráðgjafi Francois Mitterrand, forseta Frakklands, í Elysée-höll á sviði félagsmála. Árið 1988 var hún kjörin á franska þingið. Hún var til skamms tíma umhverfisráðherra Frakklands og ennfremur aðstoðarráðherra á sviði menntamála og málefna fjölskyldu og barna. Hún var kjörin forseti héraðsstjórnarinnar í Poitou-Charentes í vesturhluta Frakklands í vinstribylgjunni í apríl 2004.

Þessi brandari hefur verið aðalmál umræðunnar í Frakklandi síðustu dagana. Þetta mál er ekki gott fyrir konuna sem vill verða þekkt sem fyrsti kvenforseti Frakka í sögunni síðar meir. Það má búast við spennandi og líflegum átökum um forsetaembættið í þessum kosningum. Þessi brandari bætir ekki fyrir Segolene Royal og umræðuna um lífsförunautinn, sem er mjög umdeildur kostur með henni.

Brandari sem klikkaði