Fjöldi starfsmanna staðfestir samráðsorðróminn

Skv. fréttum hefur fjöldi starfsmanna Bónus og Krónunnar staðfest í samtölum við fréttastofu útvarps orðróminn um samráð verslananna um samráð, sem hefur verið í umræðunni í dag í fjölmiðlum og fyrst var fjallað um í hádegisfréttum RÚV. Þetta er eins og ég sagði fyrr í kvöld mjög sláandi mál, sem hlýtur að leiða til að stórar spurningar vakni og rannsókn hefjist á því hvort þetta sé satt eður ei.

Það að fjöldi starfsmanna gefi sig fram er lýsandi um málið. Margir þeirra vilja ekki tjá sig á grundvelli þess að þeir óttist þar með um atvinnuöryggi sitt ævilangt, enda við stóra aðila að eiga. Þetta mál er mjög vont fyrir bæði Bónus og Krónuna. Það að margir starfsmenn gefi sig þó fram og taki undir fréttaflutninginn, hringi inn til útvarpsins og gefi upplýsingar um verklagið gefur vægi umfjöllunarinnar meira vægi, það leikur enginn vafi á því.

Heilt yfir er þetta mjög stórt mál, það skiptir neytendur í landinu miklu máli. Það getur ekki endað með hálfkveðnum vísum, við neytendur eigum rétt á því að kafað verði dýpra í málin og reynt að kanna betur hversu mikil fákeppni ríkir á matvörumarkaði hérlendis.

Segjast aldrei hafa haft samráð við keppinauta á markaði

Samráð Krónunnar og Bónus afhjúpað

Það er ekki hægt að segja annað en að það sé sláandi að heyra af því að Krónan og Bónus hafi samráð um verð sín og vöruverð sé lækkað sérstaklega meðan að verðkannanir fari fram og jafnvel séu ódýrari vörur faldar fyrir neytendum. Fólk sem vann í verslunum beggja aðila hafa staðfest þessar sögur í dag í samtölum við fréttastofu RÚV sem fyrst fjallaði um málið.

Þetta eru sérlega óheiðarleg vinnubrögð sem þarna blasa við. Það virðist ekki neinu að treysta í þessum málum og virðist samkeppnin ekki vera haldbær miðað við upplýsingarnar þarna. Sé samráð um verðin getur samráð milli aðila náð enn lengra. Það er eðlilegt að þessir þættir verði kannaðir frekar og hlýtur að vera að farið verði ofan í saumana á því hversu víðtækt þetta samráð lágvöruverðsverslananna sé í raun og veru.

Það virðist lítið sem ekkert að marka verðkannanir eftir þetta. Virðist vera hreinn farsi í gangi með verðin og því í raun ekkert haldbært eftir í þeim efnum. Það er alveg ljóst að þessar sögusagnir eru alvarlegri en svo að framhjá verði litið. Svo virðist vera að fákeppnin á matvörumarkaði hér heima sé enn meiri en áður var talið. Það er alvarlegt mál fyrir neytendur.

Nánari frásögn af verklaginu í samráðinu er að finna hér.

Bónus og Krónan vísa ásökunum á bug

Lögreglan sýnileg - salernisvandamál í miðbænum

Það er ekki hægt að segja annað en að það sé jákvætt að lögreglan taki á málum í miðbænum og komi á röð og reglu þar sem vantar vissan aga. Það að yfir 200 manns hafi verið ákærðir fyrir að pissa í miðbænum og önnur hegðunarbrot segir sína sögu um að mun harðar er tekið á málum en áður var gert. Eflaust var á því þörf, vel má vera.

Heilt yfir blasir við að lögreglan er mun sýnilegri en áður í miðbænum. Það er mikilvægt. Það sem vekur þó mesta athygli í miðbæjarmálunum er hversu mjög vantar almennileg almenningssalerni þar. Það er lykilatriði að bæta úr þeim málum. Það segir þessi staða fyrst og fremst. Það er augljós vandi til staðar hvað það varðar að fólk pissar út um allt og virðir hvorki lög né óskráðar reglur í þeim efnum. Agaleysið er algjört.

En þetta er heimatilbúinn vandi hvað varðar salernismálin. Það er auðvitað algjörlega afleitt að ekki sé betur búið að þessum þætti í öllum miðbænum þar sem flestum börum borgarinnar er hlaðið niður á tiltölulega lítið svæði. Það er ekki við öðru að búast en að allt það fólk sem þar safnast saman verði að pissa, ekki geta allir gert það inni á skemmtistöðunum. Þannig að þetta er stór vandi sem verður að leysa.

Heilt yfir skiptir máli að lögreglan sé sýnileg en sitji ekki bara á kontórnum og bíði eftir að eitthvað gerist. Burtséð frá þessum salernismálum og skiptum skoðunum um þau er ljóst að lögreglan hefur verið að bæta sig mjög á höfuðborgarsvæðinu með nýjum lögreglustjóra sem hefur sannarlega tekið til hendinni eftir að hann tók til starfa.

Drukkið fólk hefur pissað fyrir tvær milljónir

Karen Hughes kveður Bush og fer heim til Texas

Það verður sífellt augljósara að brátt líður að endalokum stjórnmálaferils George W. Bush. Allir helstu lykilstarfsmenn Bush frá upphafi forsetaferilsins sem fylgdu honum frá Texas hafa verið að tilkynna um starfslok í Washington og halda aftur heim. Í dag var tilkynnt að Karen Hughes, sem hefur unnið við hlið forsetans í rúman áratug, sé á útleið og haldi alfarin til verka í Texas fyrir jól. Hughes hefur verið ein af mest áberandi pólitísku ráðgjöfum Bush-tímans og brotthvarf hennar sýnir vel að það líður að endalokum.

Ekki er langt síðan að Karl Rove, sem var lykilmaður í starfsliði forsetans í áraraðir og einn helsti hugsuðurinn á bakvið pólitískt veldi hans, bæði í Washington og áður í Austin, yfirgaf Hvíta húsið og hélt heim til Texas í önnur verkefni. Hughes og Rove héldu utan um alla þræði í báðum forsetakosningunum sem Bush sigraði og voru mjög afgerandi alla tíð í verkum fyrir forsetann. Rove og Hughes voru hinir sönnu áróðurs- og spunameistarar sem sjaldan klikkuðu á mikilvægum stundum og léku lykilhlutverk í kosningasigri Bush og því sem tók við eftir að völdum var náð. Brotthvarf þeirra er því táknrænt fyrir endalokin sem nálgast.

Þau tíðindi að Hughes yfirgefi sviðið nú koma varla svosem að óvörum. Pólitískum ferli Bush forseta er að ljúka. Það styttist óðum í vaktaskipti í Hvíta húsinu. Það var komið að leiðarlokum í samstarfi þeirra hvernig sem var. Það er rétt rúmt ár þar til að Bush heldur alfarinn til Crawford og fer að njóta sveitasælunnar á eftirlaunum. Það eru engar kosningar framundan og lykilverkefnum á stjórnmálaferli George W. Bush er lokið, eða í það minnsta styttist í endalokin. Bush var framan af forsetaferlinum sigursæll forseti. Hann tók við völdum með mjög naumu umboði, hafði þingið með sér lengi vel, vann eftirminnilega þingsigra árið 2002 og 2004 og hlaut endurkjör í Hvíta húsinu með nokkuð afgerandi hætti árið 2004.

Það hefur syrt í álinn fyrir Bush að undanförnu. Forsetinn hefur upplifað sögulegar fylgislægðir að undanförnu. Segja má að erfitt hafi verið fyrir hann síðasta árið, og væntanlega náðu vandræðin hámarki í nóvember 2006 þegar að repúblikanar töpuðu báðum þingdeildum. Síðan hefur valdabarátta þingdemókrata og forsetans verið háð á opinberum vettvangi og er sennilega rétt að hefjast. Hún mun standa allt þar til að yfir lýkur hjá Bush og hann yfirgefur Washington við lok forsetaferilsins í janúar 2009. Það stefnir í breytta tíma hjá repúblikunum. Ekki er víst hver hreppir hnossið um að berjast af hálfu flokksins um Hvíta húsið en breytingar verða með einum hætti eða öðrum. Það blasir við öllum.

Karen Hughes hefur verið við hlið forsetans frá ríkisstjóraárunum í Texas. Þegar að hann ákvað að taka slaginn í baráttunni um Hvíta húsið fyrir um áratug var Karen allt í öllu við hlið hans og varla veigaminni þátttakandi en Karl Rove. Baráttunni var stýrt af þeim sem höfðu fylgt Bush í gegnum ríkisstjóraferilinn; þeim Karl Rove, Karen Hughes og John Allbaugh. Rove var allt í öllu sem fyrr og markaði grunnlínur kosningaslagsins og beitti öllum brögðum eins og ávallt áður í að tryggja vænlega stöðu Bush. Karen var lykilmanneskja í áróðursmennskunni og hefur verið launað ríkulega það hlutverk eftir það.

Karen Hughes fylgdi George W. Bush til Washington. Hún hreiðraði um sig í Hvíta húsinu og varð lykilmanneskja alls sem gerðist hjá forsetanum, við hlið Rove. Hún hélt á öllum lykiltaugum kosningabaráttunnar 2004 þar sem Bush barðist fyrir endurkjöri. Síðan hefur Hughes litið í aðrar áttir og tekið að sér önnur verkefni en fyrir Hvíta húsið beint og hefur verið í verkefnum fyrir utanríkisráðuneytið.

Forsetaferill George W. Bush hefur verið stormasamur, einkennst bæði af miklum hæðum og lægðum á langri vegferð. Í gegnum öll verkefnin og alla sigrana á langri leið hefur Karen Hughes verið lykilmanneskja. Hlutverk hennar í stjórnmálaferli og sigrum George W. Bush verður talið mikið þegar að ferill hans verður gerður upp síðar meir.

Hún var sterkasta konan á bakvið forsetann, að frátaldri forsetafrúnni og utanríkisráðherranum Rice að sjálfsögðu.

Karen Hughes lætur af störfum um áramót

Hættulegur leikur

Það er gott að lögreglan á Hvolsvelli tekur á snjóboltakasti ungmenna í bifreiðar og vekur athygli á því, þó í grunninn sé það sárasaklaus iðja í huga sumra. Það getur þó orðið hættulegur leikur, enda geta ökumenn misst stjórn á bifreiðunum vegna snjóboltakastsins og úr orðið stórslys. Sérstaklega hlýtur þetta að vera þeim mikilvægt að taka á þar sem farið er yfir Ytri-Rangá.

Þó að þetta sé smávægileg frétt er hún þó mikilvæg að vissu marki, enda alltaf þörf á að benda á að ekki skal kasta snjóboltum í bifreiðar. Snjóboltakast getur verið saklaus iðja í vetrarleikjum ungmenna, en þetta getur orðið hættulegur leikur.

Köstuðu snjóboltum í bíla

Tvískinnungur í áfengismálum - styðjum frumvarpið

Það er ekki hægt að sjá annað en að helsta röksemd andstæðinga frumvarps um breytingu lagaákvæða er varða sölu áfengis og tóbaks sé fallin. Nú þegar er áfengi selt með matvörum á landsbyggðinni. Þetta hefur gerst án þess að sjálfskipaðir siðapostular hafi gagnrýnt og vekur gagnrýni þeirra á frumvarp þingmanna fjögurra stjórnmálaflokka enn meiri athygli í ljósi þess. Það er ekki óeðlilegt að farið sé yfir stöðu mála á Hellu sérstaklega, þar sem áfengi er selt með matvöru. Hefur fólk skaðast af því?

Hef líka heyrt sögur af því að barnafataverslun í Ólafsvík selji áfengi og þetta sé jafnvel víðar um land. Veit t.d. að á Dalvík er áfengi selt samhliða starfsemi fatahreinsunar. Um landið er þetta ólíkt og margir hafa farið þá leið að samræma áfengissölu öðrum þáttum starfsemi. Enda er áfengi söluvara og á að lúta þeim lögmálum. Það er algjör tímaskekkja að ríkið reki sérstakar verslanir og selji áfengi. Þarf þá ekki að gera það sama með tóbak, fyrst þessi lögmál eiga að gilda að áfengi geti verið hættulegt heilsu fólks.

Það er ljóst að yfirvöldum finnst þegar allt í lagi að fólk kaupi sér áfengi samhliða matvöru. Sumir verja þó gömul lög á þeim grundvelli að fólk sem drekkur vín þurfi ekki að hafa það í sjónmáli er það sækir sér nauðsynjar á borð við matvöru. Í mínum bókum kallast þetta ekkert annað en tvískinnungur. Það þarf að taka á honum.

Mér finnst kominn tími til að við horfum lengra í þessum efnum og styðjum frumvarp þingmannanna sautján. Áfengissala með matvörum er þegar orðin staðreynd - það þarf að horfast í augu við það.

Áfengið er komið í matvöruverslanir

Siðleysi ljósmyndaranna er eltu Díönu í dauðann

Áratug eftir dauða Díönu, prinsessu af Wales, koma enn sorglegar lýsingar á algjöru siðleysi ljósmyndaranna sem hundeltu hana í dauðann og tóku meira að segja myndir af henni varnarlausri í flaki bifreiðarinnar í Alma-undirgöngunum í París nóttina örlagaríku sem hún dó. Lýsingin af því hvernig myndir af henni stórslasaðri og þeim sem lentu í slysinu með henni voru falboðnar blöðum af sjálfum slysstaðnum segir í raun allt um siðleysið sem einkennist í þessum paparazzi-heimi.

Ég hef heyrt margar ógeðslegar sögur af því hvernig ljósmyndararnir tóku frekar myndir af stórslösuðu fólki en hjálpa því þessa örlagaríku nótt þegar að mest ljósmyndaða kona sögunnar, litríkasta persónan í fjölmiðlaheimi 20. aldarinnar, dó hundelt af ljósmyndurum. Þetta er svo sjúkt að því henta varla nokkur almennileg orð. En samt; þessi saga er þó með þeim verri og hún eiginlega fær mann til að velta því fyrir sér hvort að þessir ljósmyndarar hafi hjarta úr steini og sál úr gerviefnum. Það er ekki hægt að komast að nokkurri annarri niðurstöðu í sjálfu sér.

Það eru ekki mörg ár síðan að nokkur blöð og meira að segja hin virta CBS-fréttastöð birtu nokkrar af þessum myndum og rufu þar með óskrifað heilagt samkomulag um að standa vörð um minningu Díönu. Myndirnar voru gerðar upptækar af frönsku lögreglunni eftir slysið, en þær voru teknar af paparazzi ljósmyndurum sem gengu lengst; eltu prinsessuna og Dodi Al Fayed frá Ritz hótelinu og í dauðann í undirgöngunum þar sem slysið gerðist. Samkomulag hafði verið gert um að myndirnar skyldu aldrei koma fyrir almenningssjónir eða verða birtar í dagblöðum eða sjónvarpi. Birtar voru þá t.d. krufningsskýrslur og trúnaðargögn frönsku lögreglunnar vegna rannsóknar á slysinu.

Með hreinum ólíkindum er hversu lágkúruleg fréttamennska nútímans er orðin, miðað við þessi vinnubrögð öll. Ástæður þess að myndirnar voru birtar hafa aldrei verið sýnilegar, nema þá einna helst til að reyna að hafa minningu prinsessunnar að féþúfu og reyna að ýfa upp sár nánustu aðstandenda hennar. Það er full þörf á því að hneykslast á dómgreindarbresti þeirra sem taka myndir af deyjandi fólki fyrir fjölmiðla og þeirra sem ákveða síðan að birta þær. Þetta er ein af þessum sorglegu staðreyndum lífsins.

Hringdi frá slysstaðnum og bauð myndir af Díönu