Enn eitt kynlífshneyksli nemanda og kennara í USA

Það er alveg skelfilegt að lesa um enn eitt kynlífshneykslið milli nemanda og kennara í Bandaríkjunum. Nú snýst það um að 25 ára stærðfræðikennari í Nebraska sem átti í ástarsambandi við þrettán ára nemanda sinn stakk af með honum yfir landamærin til Mexíkó. Hefur hún nú verið kærð fyrir að stunda kynlíf með ólögráða einstaklingi og hafa rænt stráknum. Þau fundust í Mexíkó og þar hefur konan verið handtekin. Strákurinn er fastur nú í Mexíkó þar sem hann hefur ekki landvistarleyfi í Bandaríkjunum.

Það hefur gerst ótrúlega oft í Bandaríkjunum, og reyndar í Bretlandi meira að segja, að kvenkyns kennarar, oftast á þrítugsaldri, hefji ástarsamband með unglingsstrákum. Það hefur líka gerst, með eftirminnilegum hætti, að kennari hafi táldregið nemanda til að drepa mann sinn með þeim loforðum að þá gætu þau verið saman. Þetta mál í Nebraska er auðvitað skelfilegt, enda er algjörlega siðlaust og ógeðslegt að kennari leiti eftir kynlífssambandi við nemanda sinn.

Það að þrettán ára nemendur sofi hjá kennaranum sínum er auðvitað bara skelfilegt dæmi um hversu lágt meira að segja kennarar ganga í siðleysinu. Þetta er sorglegt mál, en það er áminning um það að jafnvel í skólanum eru börn ekki óhult.

Kennari tældi ólöglegan innflytjanda úr landi

Á löggan að vera leigubílastöð ölvaðra?

Það er athyglisvert að lesa fréttina um ölvaða manninn á Selfossi sem vildi að löggan keyrði sig beina leið til Reykjavíkur en var neitað um það. Heilt yfir er ekki æskilegt að lögreglan endi eins og leigubílastöð ölvaðra. Það á varla að vera verk lögreglunnar að keyra ölvaða sveitarfélaga á milli án þess að því fylgi erindi. Leigubílar eru til staðar til að taka á svona málum ef í harðbakkann slær.

Það er reyndar oft spes að heyra fréttirnar af þeim ölvuðu sem vantar far. Ófáar þeirra hafa orðið goðsagnakenndar og bætt við sig talsverðu í meðförum manna á milli. Það er vissulega svo að þeir sem verða mjög ölvaðir keyra ekki burt af vettvangi séu þeir handteknir. Heilt yfir væri eðlilegast, sé ekki möguleiki á að koma þeim til síns heima fljótt og vel innan eigin sveitarfélags, að þeir sofi úr sér hjá lögreglu eða komið burt þá með leigubílum ella, þar sem þeir eru þá til staðar.  

Það er varla hægt að ætlast til að það sé í verkahring lögreglu að ferðast sveitarfélaganna á milli til að fara með fólk heim til sín. Þetta virðist þó hafa farið ágætlega á Selfossi, enda fékk viðkomandi maður að sofa nóttina og ölvímuna af sér hjá lögregluyfirvöldum.

Vildi fá far með lögreglunni til Reykjavíkur

Mun Musharraf geta haldið uppi einræði í Pakistan?

Það er dapurlegt að heyra fréttirnar af einræðislegum tilburðum Pervez Musharraf í Pakistan, en herlög hans og alræðisvald munu ekki leysa neinn vanda. Þessar gerræðislegu ákvarðanir lykta af ótta Musharraf við að missa völdin. Hann hefur hertekið hæstarétt Pakistans af ótta við að rétturinn teldi hann ekki kjörgengan til forsetaembættis og myndi því ekki staðfesta umboð hans á valdastóli næstu árin.

Það er ánægjulegt að Benazir Bhutto, fyrrum forsætisráðherra Pakistans, hafi tekið af skarið með afgerandi hætti og taki sér stöðu með stjórnarandstöðunni í baráttunni fyrir því að binda endi á ógnarstjórn hersins og einræðislegum tilburðum Musharraf, sem setur á herlög til þess eins að reyna að herða tök sín í vondri stöðu, allt að því óvinnandi. Bhutto talar skýrt í þessum efnum og hefur allar forsendur til að verða sá sterki leiðtogi sem Pakistan þarf á að halda nú í skugga ógnarstjórnar hersins. Ákvarðanir Musharrafs munu aðeins styrkja andstöðuöflin og þetta er engin lausn í stöðunni.

Það verður áhugavert að sjá hvað vesturveldin gera nú. Musharraf hefur notið velvildar víða en það virðist vera að fjúka út í bláinn með nýjustu vendingum í stöðunni. Lýsingarnar á handtökum andstöðumanna, yfirtöku fjölmiðla og hæstaréttar segja allt sem segja þarf um það einræði sem sett hefur verið á í Pakistan, enn sterkari versíón af yfirtöku Musharrafs á Pakistan en var er hann tók völdin með hervaldi fyrir tæpum áratug og sparkaði Nawaz Sharif frá völdum. Það er ekki óvarlegt að telja þessar aðgerðir valdarán, enda ljóst að umboð forsetans var að renna honum úr greipum.

Það er sérstaklega alvarlegt mál ef Musharraf ætlar að afstýra lýðræðislegum þingkosningum í landinu í janúar. Þessi skref sem hann hefur stigið síðustu 40 klukkustundir flokkast ekki undir neitt annað en einræðislegan endaleik alræðisvalds sem er að missa tök á stöðunni og reyna að styrkja veikar stoðir.

Bhutto sakar Musharraf um valdarán

Ár til forsetakosninga í Bandaríkjunum

Ár er í dag þar til að 44. forseti Bandaríkjanna, eftirmaður George Walker Bush, verður kjörinn. Kosningabaráttan er löngu hafin af fullri alvöru og aðeins eru rúmir tveir mánuðir í að forkosningar stóru flokkanna hefjist af krafti. Baráttan er galopin, enda fyrstu forsetakosningarnar frá 1952 þar sem hvorki sitjandi forseti né varaforseti eru í kjöri um sjálft embættið og fyrstu kosningarnar frá 1928 þar sem hvorugur tekur þátt í forkosningum. Þetta verða því sögulegar kosningar hvernig sem fer.

Það blasir orðið nokkuð vel við að Hillary Rodham Clinton, öldungadeildarþingmaður í New York og fyrrum forsetafrú Bandaríkjanna, verði forsetaframbjóðandi demókrata. Hún nýtur um eða yfir 20% forskots á aðra frambjóðendur flokksins. Það er mjög afgerandi forskot. En það er ekkert öruggt í þessum efnum, eins og Howard Dean mátti reyna fyrir fjórum árum. Hann hélt inn í desembermánuð 2003 með mikið forskot, og fékk þá meðal annars afgerandi stuðning Al Gore, en missti forskotið fljótt á árinu 2004 og varð að játa sig sigraðan. En staða Hillary er mjög vænleg.

Baráttan verður hörð hjá repúblikunum. Fátt öruggt í slag þeirra. Þó hefur Rudy Guiliani, fyrrum borgarstjóri í New York, verið með forskot í könnunum þeirra á meðal mjög lengi og virðist hafa sterka stöðu. Hann er þó mjög umdeildur hjá hægrisinnuðustu flokksmönnum og erfitt að spá um hvað gerist þegar að fækka tekur í hóp frambjóðenda og baráttan verður að slag tveggja til þriggja, enda blasir við að fækka mun mjög hratt eftir fyrstu forkosningarnar. Flestir búast við hörðum slag einkum Fred Thompson, Mitt Romney og John McCain við Giuliani. Það verður mjög áhugavert að sjá hverjir missa fyrst af lestinni og hverjir verða raunhæfir keppinautar Giuliani um hnossið.

Fyrir sjö árum stefndi flest í að Hillary Rodham Clinton og Rudolph Giuliani myndu berjast hatrammlega um öldungadeildarþingsæti Patrick Moynihan í New York. Vegna veikinda Giulianis gaf hann ekki kost á sér er á hólminn kom og Hillary vann Rick Lazio með nokkrum yfirburðum og hlaut endurkjör fyrir ári. Kannanir benda nú eindregið til þess að þau verði í kjöri um forsetaembættið eftir ár. En ár er langur tími í stjórnmálum. Það er víst óhætt að segja.

Heilt yfir stefnir í breytingar. George W. Bush, fráfarandi forseti, hefur verið umdeildur, ekki síður innan eigin flokks eftir tapið í þingkosningunum fyrir ári. Flestir frambjóðendur repúblikana nú hafa reynt allt til að fjarlægja sig forsetanum og stefnir því flest til að Bandaríkjamenn kjósi um hreint borð eftir ár og nýja valkosti úr báðum áttum. Það stefnir í spennandi kosningar og sannarlega áhugavert ár framundan í bandarískum stjórnmálum.

Var markvisst unnið gegn Davíð Stefánssyni?

Það er áhugavert að heyra lýsingar Friðriks Olgeirssonar, sagnfræðings, á því hvernig vinstrielítan vann markvisst gegn Davíð Stefánssyni frá Fagraskógi og möguleikum hans á erlendri grundu, einkum hvað varðar möguleika á bókmenntaverðlaunum Nóbels. Allt var það vegna þess að hann var ekki vinstrisinnaður, fylgdi ekki skoðunum vinstrielítunnar, heldur var afgerandi hægrimaður í skoðunum og tali alla tíð. Farið verður nánar yfir þessa þætti í væntanlegri ævisögu Davíðs eftir Friðrik.

Davíð Stefánsson frá Fagraskógi var eitt allra besta ljóðskáld Íslendinga fyrr og síðar. Hann orti af tilfinningu og var sannur í yrkisefnum. Hann er eitt næmasta ljóðskáld sem hefur ritað á íslensku og hafði sterkt vald á ljóðforminu alla tíð. Það hefur mikið verið rætt um það hvers vegna hann hafði ekki sterkari stöðu út fyrir Ísland og var ekki kandidat um bókmenntaverðlaun Nóbels til dæmis. Það hefur lengi verið gefið í skyn að það hafi verið af pólitískum ástæðum sem svo fór og væntanlega er það svo. Það er þó sláandi að heyra þær lýsingar af því sem Friðrik kemur með og byggir á sterkum grunni.

Það er mikilvægt að segja þessa sögu og fara yfir þessi mál lið fyrir lið. Davíð var heilsteyptur í sínum skoðunum og lét ekki breyta lífshugsjónum sínum fyrir listina. Hann var maður skoðana í og með persónulegs styrkleika í verkum sínum. Hann var kannski einfari að mörgu leyti en það er að koma æ betur í ljós að hann gekk einn í list sinni, vegna þess að hann var ekki vinstrimaður og fylgdi ekki elítuboðum í verkum sínum. Það má vel vera að það hafi orðið honum dýrkeypt að einhverju marki, en ég held að hann hafi skilið við sáttur við sitt og verið ánægður með ævistarfið.

Davíð tjáði sig einlæglega um lífsins tilfinningar og heitustu grunnmál lífsins í verkum sínum og var heilsteyptur í því. Hann hefur alla tíð verið það skáld sem ég les þegar að mér líður illa, er glaður eða þarf að leita að einhverju til að kveikja í mér. Það er alltaf eitthvað í skrifum hans sem fær mig til að lesa aftur og aftur. Hann er alltaf ferskur og lifandi. Verk hans eru einfaldlega einstök.

Davíð hefur alltaf skipað stóran sess í huga mínum og verk hans fylgja mér alla tíð. Þau verða aldrei úrelt. Tök hans á íslenskunni og lifandi frásagnarmáti í verkunum halda minningu hans á lofti alla tíð. Fyrir tveim árum ritaði ég ítarlega grein um Davíð Stefánsson frá Fagraskógi fyrir bókmenntavefritið Skýjaborgir, sem þá var starfandi, og bendi á þau skrif hér með.


Í tónlistarspilaranum eru tvö lög við ljóð Davíðs Stefánssonar frá Fagraskógi; hið yndislega Bréfið hennar Stínu, við lag Heimis Sindrasonar, í ljúfum flutningi Herdísar Ármannsdóttur - og hið fallega Caprí Catarína, við lag Jóns frá Hvanná, í flutningi Björgvins Halldórssonar.

Vítisenglafrú ákveður að vera áfram á Íslandi

Það vekur athygli að því sé slegið upp sem frétt að vítisenglafrú hafi ákveðið að vera áfram á Íslandi. Kannski er það frétt að hún fari inn í landið makalaus, en varla þarf að fjalla sérstaklega um ferðalag hennar til landsins. Hún var aldrei handtekin í málinu og beinist því málið sem slíkt auðvitað ekki af henni. Það er bara vonandi að hún njóti þess að vera á Íslandi, svo lengi sem það annars verður.

Það verður ekki annað séð en að aðgerðirnar hafi gengið vel á Keflavíkurflugvelli. Það er alveg ljóst að þeir vítisenglar sem ætluðu sér að koma til landsins um helgina hafa hætt við ferðina eftir að hinir átta voru handteknir, enda blasti við að tekið yrði eins á máli þeirra.

Jóhann Benediktsson, lögreglustjóri á Suðurnesjum, tjáði sig vel um málið í kvöldfréttum og fór yfir sína hlið þeirra mála. Það hafa með þessu verið send afgerandi skilaboð til vítisengla um hug íslenskra stjórnvalda til þeirra.

Eiginkona Vítisengils varð eftir