Með lögum skal land byggja

Það er ekki á hverjum degi sem löggan lendir í þeim aðstæðum að þurfa að verja íslensk lög og lenda í stagli við þann sem tekinn er fyrir of hraðan akstur. Hún er skondin þessi frétt um franska ferðamanninn sem vildi keyra um þjóðvegi landsins með eigin lögmál og hraðatakmarkanir að leiðarljósi en skeytti engu um umferðarlögin.

Það eru vissulega of margir í umferðinni sem fara um með eigin geðþótta og skrifa umferðarlögin jafnóðum og keyrt er. Það eru þó ekki fyrirmyndarökumenn og tekið er á málum þeirra. Sama gerðist með Frakkann sem var ekki beint með það á planinu að fara eftir hinum íslensku umferðarlögum.

Það er athyglisvert ef það er svo að erlendir ferðamenn telja sig geta farið um með eigin hraðamörk í farteskinu og eigin umferðarreglur. En með lögum skal land byggja, var eitt sinn sagt.

Franskur ökuþór vísar íslenskum lögum á bug

Jarðgöng til Vestmannaeyja afskrifuð sem valkostur

Það kemur ekki að óvörum að ríkisstjórnin hafi afskrifað göng til Vestmannaeyja sem valkost. Það varð ljóst eftir skýrslu Verkfræðistofu Sigurðar Thoroddsen að sá valkostur væri óraunhæfur og varla á borðinu fyrir alvöru. Það er mikilvægt fyrir Vestmannaeyinga að fá niðurstöðu í þessi mál sem fyrst og ég get ekki séð miðað við niðurstöður skýrslunnar að þessi gangnagerð hafi verið verjandi.

Það er hið eina rétta eins og komið er málum að hefja vinnu við að fjölga sem fyrst ferðum í Herjólf og að Bakkafjöruhöfn verði að veruleika sem fyrst. Þetta eru mikilvæg skref sem skipti máli að tilkynna um samhliða þessari ákvörðun stjórnvalda að göng til Eyja séu ekki lengur á borðinu. Til sögunnar þarf að koma nýr og hraðskreiðari Herjólfur. Það er gott að óvissan sé að baki og ljóst hver staða mála er. Það er sérstaklega mikilvægt fyrir Eyjamenn að vita hver staðan er og hvaða ákvarðanir liggi fyrir. Það er ómögulegt að fresta ákvarðanatöku lengur en orðið er.

Ég skil vel að Eyjamenn hafi viljað göng milli lands og Eyja. En eins og skýrslan lá fyrir var sá valkostur í raun úr sögunni og heiðarlegast að segja skilið við hann.

Engin jarðgöng til Vestmannaeyja en ferðum Herjólfs fjölgað

Lyfsölum stillt upp við vegg - hátt lyfjaverð

Það er ekki fagurt að heyra sögurnar af því hvernig að stóru lyfsölublokkirnar hafa stillt lyfsölum upp við vegg og hótað þeim að því er virðist jafnvel öllu illu ef þeir leggja ekki niður skottið og beygja sig undir ægivald þeirra. Það er liðin sú tíðin að einstaklingar haldi úti lyfsölu, eða er við það að líða undir lok víða. Nú eru þetta bara stórar blokkir sem halda úti þessum rekstri og drottna yfir markaðnum.

Mér finnst lyfjaverð á Íslandi fáránlega hátt. Það vantar verulega samkeppni hér á þessum lyfjamarkaði. Þetta eru örfáar blokkir sem halda verði uppi og keyra hlutina áfram á sínum hraða. Það er allavega fjarri því hægt að halda því fram að öflug samkeppni sé á þessum markaði. Hún er allavega fjarlæg. Það er vissulega ágætis þjónusta í þessum fyrirtækjum sem til staðar eru en verðið mætti vera hagstæðara á lyfjum.

Það hefur mikið verið talað um lyfjaverð á Íslandi. Kastljós var með góðar fréttaskýringar um þessi mál síðasta vetur sem vöktu marga til umhugsunar vonandi. Mér fannst skýringar þeirra sem drottna á markaðnum athyglisverðar þá. Man svo vel eftir viðtali við Pál Pétursson, fyrrum ráðherra, sem mun vera formaður lyfjaverðsnefndar, þar sem að hann talaði um þessi mál og maður var jafn nærri um hvernig ætti að taka á vandanum. Það voru engin svör.

En þetta þarf eitthvað að stokka upp að mínu mati. Lyfjaverð hér heima er einfaldlega alltof hátt.

Hótuðu gjaldþroti

Hvað varð um Madeleine McCann?

Tæpir 100 dagar eru liðnir frá því að Madeleine McCann hvarf sporlaust í bænum Praia de Luz á Algarve í Portúgal. Mikil dulúð hefur umlukið málið og foreldrar hennar hafa leitt leitina að henni með áberandi hætti. Þetta mál hefur verið hrein skelfing fyrir foreldrana. Samviskubit þeirra yfir stöðunni hlýtur að vera gríðarlega mikið og varla minnkar það með degi hverjum.

Það er merkilegt að nú eftir alla þessa daga og fáar sýnilegar vísbendingar um hvað gerðist að kvöldi fimmtudagsins 3. maí, kvöldið sem Madeleine hvarf að talið berst að hlut foreldranna. Að mörgu leyti er það í miklum dularhjúpi og margir hafa velt því fyrir sér hvernig foreldrarnir gátu skilið dóttur sína eftir á hótelherberginu og framganga þeirra síðan hefur verið eitt stórt spurningamerki. Ljóst er að portúgalska lögreglan vann málið allt of hægt í upphafi og klúðraði væntanlega rannsókninni á upphafsstigi. En hlutur foreldranna hefur ekki síður verið til umræðu en þeirra.

Eins og flestir vita var Madeleine numin á brott af hótelherbergi en foreldrar hennar höfðu skilið hana þar eftir á meðan þau fóru og fengu sér kvöldverð. Málið allt er hið undarlegasta og hefur það verið miðpunktur fjölmiðlaathygli af skiljanlegum ástæðum allt frá fyrsta degi. McCann-hjónin hljóta að hafa upplifað hreint helvíti allt frá deginum sem dóttir þeirra hvarf. Þau munu eflaust alla tíð naga sig af samviskubiti sé það svo að Madeleine sé látin.

Spurningarnar um framgöngu foreldranna verða æ meira áberandi. Það yrðu athyglisverð endalok ef þau yrðu kærð fyrir vítaverða vanrækslu, eins og fram kemur í fréttinni. Þetta er að mörgu leyti athyglisvert mál. Það er mikilvægt að á það fáist einhver endir. Það verður skelfilegt fari það svo að Madeleine finnist aldrei og aldrei verði ljóst hvað gerðist fyrir tæpum 100 dögum.

Fjölmiðlar fjalla enn um málið með sama hætti og var fyrstu vikuna. Auðvitað vilja þeir fylgja eftir því sem gerðist og reyna að fá svör. Það vilja allir sem fylgjast með. Eftir því sem hver dagur líður aukast þó líkurnar á því að Madeleine sé látin. Vonin minnkar sífellt. Það er hin napra staðreynd allra mála af þessu tagi, líka þessu auðvitað.

Foreldrar Madeleine sæta vaxandi gagnrýni í Portúgal