Elvis Presley minnst

Þess er minnst í dag að þrír áratugir eru liðnir frá andláti Elvis Presley, eins eftirminnilegasta tónlistarmanns frá suðurríkjum Bandaríkjanna. Það fer ekki á milli mála að Presley var einn áhrifamesti tónlistarmaður 20. aldarinnar. Áhrif hans voru mikil og hann átti fjöldamarga lykilsmelli sem halda minningu hans á lofti enn í dag. Presley er í huga margra hinn eini sanni kóngur tónlistarsögunnar og hans er enn minnst af aðdáendum um allan heim.

Alla tíð hef ég metið tónlist Presleys mikils. Hann er þó varla uppáhaldstónlistarmaðurinn minn í gegnum tíðina en engu síður hefur alltaf verið ofarlega á blaði, enda er sess hans í tónlistinni óumdeilanlegur. Það er virkilega notalegt að hlusta á lög hans. Presley hafði virkilega öfluga söngrödd sem lengi verður minnst en hann gat beitt henni gríðarlega vel. Hann var áhrifavaldur í tónlistinni á sjötta áratugnum og markaði skref í bransanum, hafði líka mikil áhrif á þá sem voru að feta sín fyrstu skref árin sem hann varð frægastur, fyrir 1965.

Þeir eru fáir tónlistarmennirnir sem hafa orðið áhrifameiri í seinni tíð út fyrir gröf og dauða en Elvis Presley. Lítið lát hefur orðið í raun á vinsældum hans. Tónlistarmenn hafa sungið dúetta með honum löngu eftir andlát hans og endurútgáfur á lögum hans með hinum ýmsu tónlistarmönnum seinni tíma eru orðnar óteljandi. Frægt varð þegar að Celine Dion tók eftirminnilegan dúett með Presley á laginu If I Can Dream, sem samið og flutt var árið 1968, árið sem Celine fæddist, í Idol-keppninni bandarísku á síðasta ári. Það þótti sláandi flott atriði þar sem tæknin naut sín til fulls.

Það hefur komið fram opinberlega að Lisa Marie, einkabarn Presleys, ætli sér að syngja dúett með föður sínum. Það er vel til fundið. Lisa Marie var ekki orðin tíu ára gömul þegar að faðir hennar dó og fékk því aldrei að syngja með honum á sviði. Það verður áhugavert að heyra þau syngja saman, vonandi eitthvað gott lag.

Lengi hefur verið deilt um það hvort Elvis Presley hafi dáið 16. ágúst 1977. Það leikur víst lítill vafi á að svo hafi verið þó að hörðustu aðdáendur kóngsins neiti því staðfastlega. En minning eins eftirminnilegasta söngvara tónlistarsögunnar lifir, rétt eins og sést vel nú þrem áratugum eftir dauða hans.

Það eru nokkur góð lög með Elvis Presley í tónlistarspilaranum hér á síðunni.

Þrjátíu ár frá andláti Elvis Presley

Hver á að bera ábyrgðina á ferjuklúðrinu?

Mikið hefur verið rætt og ritað um klúðrið vegna Grímseyjarferjunnar sem opinberast hefur vel í kolsvartri skýrslu Ríkisendurskoðunar. Í kvöld ræddu Kristján Þór Júlíusson, varaformaður fjárlaganefndar, og Guðni Ágústsson, formaður Framsóknarflokksins, málið í Kastljósi. Það var fróðlegt spjall og margir góðir punktar sem þar komu fram. Það blasir við öllum sem hafa lesið skýrsluna að einhver verður að axla ábyrgð í málinu. Deilt er um hvort sú ábyrgð eigi að verða pólitísk á endanum og þeir sem leiddu starf fagráðuneytis að bera ábyrgð á klúðrinu.

Mér fannst Kristján Þór tjá sig mjög vel um þetta mál í Kastljósi og er sammála því sem hann sagði þar. Það er alveg ljóst að klúðrið er svo mikið að enginn hluti þessa máls verður varinn með sannfærandi hætti. Um er að ræða klúður sem á að verða lexía til framtíðar litið. Kristján Þór sem leiðtogi Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi hefur aldrei varið verklagið í málefnum þessarar ferju og byrjar auðvitað ekki á því nýkominn á þing fyrir þetta kjördæmi. Það er vandséð að stjórnmálamenn héðan geti tekið þátt í því að verja þá óráðsíu og rugl sem hefur fylgt ákvörðunum varðandi þessa ferju.

Þau ummæli Kristjáns Þórs í þættinum að allir sem komu nálægt þessu máli beri ábyrgð á því vekja mikla athygli. Ég tel að þau séu rétt. Það er mikilvægt að allt málið verði skýrt enn frekar og öll spil lögð á borðið. Annað er ekki valkostur á þessu stigi. Alvarlegasti hluti málsins er án nokkurs vafa að samgöngu- og fjármálaráðuneyti, ásamt Vegagerðinni, gerðu með sér samkomulag um að fjármagna kaup á þessum dalli, sem á víst að kallast ferja, og endurbæturnar með ónýttum heimildum Vegagerðarinnar. Það er ljóst að þarna er farið gegn ákvæðum fjárreiðulaga. Þetta er ekki góð stjórnsýsla. Áfellisdómurinn blasir við og það þarf að skýra hver eigi að bera ábyrgð á klúðrinu, enda ekki annað valkostur í stöðunni.

Sturla Böðvarsson, forseti Alþingis og fyrrum samgönguráðherra, hefur ekki tjáð sig um málið. Staða hans er ekki góð í málinu. Velt er fyrir sér pólitískri ábyrgð hans. Ferjan var keypt í ráðherratíð hans og málið gerjaðist á þeim tíma. Ábyrgð Vegagerðarinnar hefur verið viðurkennd af vegamálastjóra en það verður ekki síður litið til þeirra sem voru kjörnir fulltrúar í fagráðuneytum. Eins og flestir vita starfar Ríkisendurskoðun á vegum Alþingis. Það verður velt fyrir sér stöðu Sturlu sem forseta Alþingis komist Ríkisendurskoðun á einhverju stigi að þeirri niðurstöðu að ráðuneytið hafi brugðist í málinu. Það er ómögulegt annað en að upplýsa lykilpunkta þessa máls.

Yfirlýsing Ragnhildar Hjaltadóttur, ráðuneytisstjóra, um þetta mál hefur vakið athygli. Þar er talað um að tekið verði með viðeigandi á augljósum brotum á verklagsreglum samgönguráðuneytisins. Það er öllum ljóst að það er grunnmál í þessu klúðri öllu. Einhver verður að bera ábyrgðina, jafnvel hina pólitísku. Undirbúningur alls í þessu ferjumáli virðist hafa verið allsherjar hörmung. Margt af því sem að Guðni Ágústsson, formaður Framsóknarflokksins, hefur sett fram í málinu þarf að athuga og ég er sammála sérstaklega því að stokka verði upp alla ferla mála af þessu tagi. Til dæmis á auðvitað að bjóða svona verkefni út.

Þetta mál er fyrsta flokks dæmi um það hvernig á ekki að vinna hlutina. En til þess að menn læri af því þarf að gera það upp með öllu því sem til þarf.

Verklagsreglur samgönguráðuneytisins brotnar