Sterk viðbrögð - bloggið í lykilhlutverki

Það er eðlilegt að sú dapurlega niðurlæging sem Erla Ósk Arnardóttir varð fyrir á Kennedy-flugvelli hafi vakið svo sterk viðbrögð. Þetta er algjörlega óviðunandi meðferð á íslenskum ríkisborgara. Nú er mál hennar komið í heimspressuna. Svo virðist þó ekki vera að mál hennar sé einstakt í sjálfu sér, fleiri hafa komið með sögur af svipuðu tagi. Það var lykilatriði að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, utanríkisráðherra, óskaði eftir afsökunarbeiðni bandarískra yfirvalda og hún stóð sig vel, eins og vék að hér fyrr í vikunni. Íslensk stjórnvöld eiga ekki að þaga í svona máli.

Bloggið lék lykilþátt í þessu máli. Erla Ósk kom með sögu sína fyrst hér á moggablogginu og áhugi fjölmiðla kviknaði eftir það. Enn og aftur sést vel kraftur bloggsins. Þetta er orðinn öflugasti fjölmiðillinn í nútímanum. Aðrir miðlar, þeir hinir hefðbundnu, fylgja á eftir æ ofan í æ og leita upplýsinga á blogginu og fjalla svo um mál. Þetta er fjölmiðlun 21. aldarinnar. Enn og aftur sjáum við hversu bloggið stýrir umræðunni og er þungamiðja þess sem gerist. 

Finnst þó kjaftasögurnar sem sumir hafa dælt út um Erlu Ósk á blogginu fyrir neðan allt. Ein sú frægasta var sú að hún hefði verið drukkin á Kennedy-flugvelli. Fannst sumir álykta frekar fljótt um þessa hlið mála. Sá reyndar fleiri kjaftasögur sem voru undarlegur punktur í umræðuna. Mér finnst þetta mál blasa allt mjög vel og sé enga ástæðu til annars en að trúa Erlu Ósk. Meðferðin á henni er þess eðlis að við getum ekki sætt okkur við hana og eðlilegt að við mótmælum.

Á það hefur vissulega verið bent að hún hafi dvalið of lengi í Bandaríkjunum eitt sinn fyrir langa löngu. Finnst það ekki vera mál sem eigi að leiða til þess sem hún varð fyrir. Þeir hefðu vissulega getað vísað henni úr landi, en þessi meðferð; að leiða hana hlekkjaða á höndum og fótum í gegnum flugstöðina, gefa henni ekki að borða og ýmislegt annað sem flokkast undir meðferð á stórglæpamanni var fyrir neðan allt. Það réttlætir ekkert þau vinnubrögð.

Erla Ósk kom mjög vel fyrir í Kastljósviðtali á fimmtudagskvöldið, svaraði spurningum vel og lýsingin á vistinni á Kennedy-flugvelli varð eiginlega enn myndrænni. Í heildina finnst mér hún hafa staðið sig vel. Viðbrögð landsmanna sýna og sanna að við sættum okkur ekki við svona meðferð á íslenskum ríkisborgara - það getur varla annað verið en að fáum bandaríska afsökunarbeiðni fyrr en síðar. Þessu máli getur ekki lokið án þess.

Mál Erlu Óskar vekur athygli

Ölvaður ökumaður stöðvaður

Það er gott að heyra fréttir af því að það hafi tekist að stöðva ölvaðan ökumann í Holtahverfinu. Kærasta mannsins á hrós skilið fyrir að hafa komið í veg fyrir að hann keyrði ölvaður. Það er alltof mikið um ölvunarakstur í umferðinni. Fyrir nokkrum vikum urðu t.d. fjögur atvik á einni nóttu þar sem ökumenn keyrðu í vímu í Reykjavík og flestir muna eftir umferðarslysinu á Kringlumýrarbraut áður. Það er áhyggjuefni hversu alvarleg staðan er í umferðarmálum með tilliti til þessara ölvunarmála.

Það er búið að tala vel og lengi um að úrbóta sé þörf - taka verði á þessum augljósa vanda. Það þarf að fara að gera eitthvað meira en bara tala. Ætla að vona að við séum ekki komin í biðferli eftir banaslysi, þar sem ökumaður í dópvímu drepur jafnvel fjölda fólks með hugsunarleysi sínu og gerræðislegum ákvörðunum sem við blasa einkum í þessum tilfellum. Akstur í vímu, annaðhvort að völdum áfengis eða eiturlyfja, er vaxandi vandamál sem kristallast æ meir með atvikum, einkum í nótt greinilega.

Í sjálfu sér tel ég þetta orðið eitt mesta vandamálið í umferðinni í dag. Það er engin trygging fyrir því þegar fólk sest undir stýri og heldur út í umferðina að það mæti ekki fólki undir áhrifum vímugjafa - út úr heiminum í sínu annarlega ástandi. Þetta er mikið áhyggjuefni sem full þörf er að tala um með mjög áberandi hætti.

Reyndi að stöðva blindfullan kærasta

Uppboð Einars Arnar

Það er mikilvægt að hugsa fyrir hver jól til þeirra sem minna mega sín og gefa til góðgerðarmála. Síðustu árin hefur Einar Örn Einarsson staðið fyrir uppboði þar sem hann hefur boðið upp ýmsa góða hluti úr sínu safni; geisladiska, DVD-diska og ýmislegt fleira, og gefið ágóðann til Oxfam góðgerðarmála í Mið-Ameríku og SuðAustur Asíu.

Í upphafi benti Einar Örn á ástæður þess að hann ákvað að halda uppboðið. Mér hefur fundist þetta vel gert hjá honum. Hann hefur bæði minnt á gott málefni og leitt sjálfur mikið starf við að tala fyrir góðgerðarmálum. Það er alltaf virðingarvert að aðrir gefi sína hluti til að geta hlúð að öðrum.  

Bendi því lesendum á að skoða uppboðið hans Einars Arnar. Þeir sem vilja ekkert kaupa en vilja gefa beint til Oxfam, þá er hægt að leggja pening inná reikning; 0323-13-701310 og kennitalan er170877-3659.

Baggalútur toppar sig enn eina ferðina

Jólalög Baggalúts eru orðin ómissandi þáttur í jólahaldi þorra landsmanna - hitta alltaf í mark. Finnst það flott hjá Baggalúti að taka nú Kokomo, gamla Cocktail-slagarann með Beach Boys, og breyta honum í suðrænan og seiðandi jólaóð um jólahald Íslendinga á fjarlægum sólarströndum. Smellpassar alveg í jólalagaklassann. Þeir Baggalútsmenn toppa sig enn eina ferðina, eru nýbúnir að breyta hinu gullna You´ve Lost That Lovin´ Feeling með Righteous Brothers í jólalag líka.

Baggalútsmenn hafa tekið mörg heimsþekkt lög á síðustu árum og heillað landsmenn með, hengt á þau jólakúlur og englahár, svo að allir syngja með; allir sem eru yfir höfuð í einhverju jólastuði. Hver heldur annars orðið jól án þess að söngla Kósíheit par exelans? Það er eitt þessara laga, er eins og flestir vita gamla góða Islands in the Stream sem Bee Gees-félagar sömdu fyrir Dolly Parton og Kenny Rogers á níunda áratugnum.

Sá um daginn að Egill Helgason var mjög hneykslaður yfir því á vef sínum að Baggalútur væri að taka þessi gömlu góðu lög og hengja á þau jólakúlur, nefndi þar sérstaklega nýjasta lagið. Fannst þetta hallærislegt. Við Egill erum sannarlega ósammála í þessum efnum. Finnst þetta flott hjá Baggalút og ég held að það sé þorri fólks sem hefur haft gaman af þessari hefð þeirra með jólalögin.

Jól á Kanarí (áður Kokomo með Beach Boys úr kvikmyndinni Cocktail með Tom Cruise) er að sjálfsögðu í spilaranum. Hvað annað?

Baggalútur heldur jól á Kanarí

Stormasamur dagur fyrir sunnan

Það hefur heldur betur verið stormasamur dagur fyrir sunnan. Hef fengið margar lýsingar á þessu veðri í spjalli við vini á höfuðborgarsvæðinu. Mjög dramatískar eru þær sumar. Hér var frekar rólegt um að vera veðurlega séð, allavega miðað við það sem hefur greinilega gengið á fyrir sunnan. Svona óveður eru ömurleg. Við verðum oft ansi hjálparlaus þegar að máttarvöldin minna á sig.

Þeir hafa greinilega staðið sig mjög vel í Skógarhlíð. Þar eru fagmenn í öllum verkum og þeir eiga hrós skilið fyrir gott verk. Það er eðlilegt að hræðsla grípi um sig í svona veðri og gott að fólk leiti til fagmanna hjá Almannavörnum þegar að svona alvarlegt veður gengur yfir. Reyndar sést ekki betur í kortunum en að annað óveður sé á leiðinni, væntanlega þó ekki eins öflugt og það sem gekk yfir í dag.

Þetta er svolítið sérstakt veður í desember. Við eigum mun frekar að venjast því að vera að moka snjó á þessum árstíma og ylja okkur við heitt kakó í desemberfrostinu. Það er allt annað nú. Hér er að verða snjólaust og ekki hægt annað en að fara að efast um að jólin verði hvít í ár.

Hvítu jólin eru ómissandi þáttur jólanna að mínu mati en sennilega eru þau fokin út í veður og vind þetta árið. En hvað með það, jólin koma engu að síður. Allavega ætti enginn að þurfa að vera fúll hér með öll jólalögin í spilaranum í botni.

Aðgerðum lokið

Steingrímur J. æfur yfir samþykkt þingskaparlaga

Það leyndi sér ekki að Steingrímur J. Sigfússon, formaður VG, var algjörlega æfur yfir samþykkt nýrra þingskaparlaga síðdegis. Ræða hans í þriðju umræðu fór langt yfir strikið og gagnrýni hans á forseta Alþingis var einum of gífuryrt. Sumir segja reyndar að Steingrímur hafi verið svo æfur að hann hafi yfirgefið þingsalinn áður en hefðbundinni athöfn lauk, þar sem forsætisráðherra slítur þingfundi með forsetabréfi.

Þetta eru vissulega mjög erfið málalok fyrir vinstri græna. Þeir máluðu sig algjörlega út í horn í þessu máli. Voru sem stærsti flokkur stjórnarandstöðunnar í minnihluta í andstöðunni. Það hlýtur að teljast pínleg aðstaða. Hverjir voru annars að leggja vinstri grænum lið í samfélaginu í þessari baráttu? Varð ekki var við þá marga þann tíma sem rætt var um breytingatillögurnar. Flestir voru hlynntir því að stokka mál upp og samþykkja málið.

Það virðist vera sem að vinstri grænir séu í frekar erfiðri stöðu, frekar einangraðir í ýmsum málum. Það er ekki nýtt hlutskipti svosem. Það verður þó áberandi í þessu máli, þar sem greinilega var reynt að koma til móts við þá. Ræðutíminn var lengdur frá upphaflegum frumvarpsdrögum og t.d. voru sérreglur sett um fjárlagaumræðuna. Það dugði ekki vinstri grænum. Það er svona eiginlega ekki hægt annað en meta það sem svo að þeir hafi aldrei viljað semja.

Vissulega markar samþykkt þessara laga nokkur þáttaskil í þingstarfinu. Nú erum við laus við hinar goðsagnakenndu og hrútleiðinlegu klukkustundarlöngu ræður Steingríms J. og Jóns Bjarnasonar. Kvarta ekki yfir því. Held að það séu tækifæri í þessu. Þingið verður nú mun skilvirkara og vonandi öflugri stofnun, sem fólk vill fylgjast með, en andvarpar ekki í hvert skipti eða blótar yfir hinum löngu ræðum sem skildu fátt sem ekkert eftir sig.

Mikið um íkveikjur í Vestmannaeyjum

Það er að verða ansi áberandi hversu margar íkveikjur eru í Vestmannaeyjum. Þessi bruni í Fiskiðjuhúsinu í nótt er einn margra á innan við ári. Flestum er í fersku minni er kona kveikti í íbúð sinni þar og var flutt með þyrlu Landhelgisgæslunnar í land til að geta komið fyrir dómara. Innan við áratugur er svo frá einum stærsta eldsvoða Íslandssögunnar er kveikt var í Ísfélagi Vestmannaeyja, í desember 2000.

Rannsóknin í Eyjum er mjög umfangsmikil. Margir hafa verið yfirheyrðir og hið minnsta fjórir verið í haldi í allan dag og einn verið formlega handtekinn núna. Þetta var æfingasvæði fyrir hljómsveitir og áttu þeir sem voru með aðstöðu þar brátt að rýma hana. Það er vonandi að það muni ganga vel við rannsóknina og þeir sem stóðu að íkveikjunni svari til saka.

Varla eru tengsl á milli allra þessara mála í Vestmannaeyjum. Þetta vekur hinsvegar mikla athygli almennings í ekki stærra samfélagi en þetta.

Maður handtekinn vegna bruna

Betri tímar á Alþingi með nýjum þingsköpum

Það er gleðiefni að ný þingsköp hafi loks verið samþykkt á Alþingi, eftir klaufalega tilraun vinstri grænna til málþófs. Það var löngu kominn tími til að taka til hendinni í þessum efnum; stokka upp vinnutíma þingsins, efla nefndastarfið og stytta ræðutímann. Það er engan veginn í takt við nútímann að þingmenn geti talað heilu og hálfu stundirnar endalaust, það þarf styttri og hnitmiðaðri ræður og gera störf þingsins þannig að fólk nenni að fylgjast með því.

Það hefur verið talað um þessar breytingar í alltof mörg ár. Man að bæði Halldór Blöndal og Sólveig Pétursdóttir höfðu þetta á stefnuskrá sem þingforsetar en samkomulag náðist ekki milli aðila að neinu marki, enda var vissulega eðlilegt að taka sinn tíma í starfið. Nú loksins verður eitthvað úr öllu talinu. Það er hrútleiðinlegt stundum að fylgjast með störfum þingsins, sérstaklega vegna suddalega leiðinlegra og langra ræðuhalda sumra þingmanna. Það eru til þingmenn sem tala von úr viti og tefja störf þingsins um of. Það þarf að vera mikill áhugamaður um störf þingsins til að haldast yfir þeim.

Það er ekki hægt annað en að kenna í brjósti um vinstri græna. Þeir líta hálf klaufalega út í þessu þingskapamáli. Þingmenn þeirra hafa verið vanir að setja ræðumet á hverju þingi, tala mikið og lengi, án þess að flest að því verði minnisstætt. Kannski er skiljanlegt að þeir vilji ekki breyta þingsköpum og stytta ræðutímann. En þeir eru með algjörlega glataðan málstað í höndunum. Þeir eru ekki margir sem hafa stutt málstað þeirra, enda held ég að flestir landsmenn vilji að þingið verði markvissara og þar verði tekið til hendinni, einkum í að breyta leikreglunum þar.

Vinstri grænir hafa verið utanveltu í stjórnarandstöðunni í þessu máli. Meirihluti andstöðunnar stendur enda að frumvarpinu um þingsköpin. Framsóknarflokkurinn og Frjálslyndi flokkurinn hafa komið fram af mikilli ábyrgð í málinu og stutt það eindregið. Enda á þetta ekki að vera flokkspólitískt mál. Þetta snýst um að stokka upp störf þingsins. Tiltrú almennings á þinginu hefur sífellt minnkað og er ekki viðunandi lengur að sjá þá hnignun, sem er að verða ansi áberandi. Þar skipta ný vinnubrögð miklu máli til að taka á vandanum.

Þingskapafrumvarp orðið að lögum

Sigurjón M. Egilsson hættur á DV

Innan við ári eftir að Sigurjón M. Egilsson yfirgaf Blaðið og endurreisti DV sem dagblað er hann hættur þar; var þar ekki ritstjóri árið út. Það hefur ekki farið framhjá neinum að átök hafa verið milli hans og Reynis Traustasonar um völdin á skútunni og aðeins spurning um tíma hvenær að uppstokkun yrði og Sigurjón færi á annan stað. Hann fer vissulega ekki langt en tilfærslan staðfestir að DV var einum of lítið skip fyrir tvo skipstjóra af kalíberi Sigurjóns og Reynis. Eitthvað varð undan að láta.

DV er ekki lengur í lestrarmælingum en þar verða samt áfram tveir ritstjórar; feðgarnir Jón Trausti og Reynir. Það verður áhugavert að sjá hvort að DV breytist við brotthvarf Sigurjóns. Mér finnst það ansi merkilegt að það skuli þurfa tvo ritstjóra á svo lítið lesið dagblað. Það hefur ekkert gengið að reisa blaðið aftur til þeirrar vegs og virðingar sem einkenndi það er þeir fóstbræður Jónas og Ellert þingmaður ritstýrðu því saman.

Það hefur vakið athygli hvað sme hefur komið oft af fjöllum vegna mála innan þessa fyrirtækis; fyrst er Reynir var ráðinn sem ritstjóri DV og síðar sem yfirmaður allra fjölmiðlanna undir þeim hatti. Það var mikil flugeldasýning í fjölmiðlaheimum þegar að sme var ráðinn yfir á DV og til að stýra risi þess úr duftinu. Eitthvað hefur minna gengið í því en eflaust var stefnt að. Skútan er altént of lítil til að rúma þessa menn báða.

Sigurjón til Mannlífs og Jón Reynir til DV

Breytingar hjá Icelandair

Þá hefur loks verið tilkynnt um breytingarnar hjá Icelandair. Jóni Karli verið sparkað og Björgólfur Jóhannsson verið ráðinn forstjóri. Þó að heitt hafi verið undir Jóni Karli um nokkuð skeið komu tíðindin um uppsögn hans nokkuð óvænt í gær. Hann var þó mjög vandræðalegur í haust þegar að hans var hvergi getið í skipuriti og eiginlega mátti gefa sér þá að breytingar yrðu fyrr en síðar. Samt er þetta frekar kuldaleg uppsögn og til marks um nýja tíma hjá fyrirtækinu.

Það eru stórtíðindi, eins og ég benti á í gær, að Björgólfur fari í flugbransann. Hann hefur verið forystumaður í sjávarútveginum um langt árabil og varð eftirmaður Kristjáns Ragnarssonar sem formaður LÍÚ. Í þessum hrókeringum felast þó fleiri tíðindi, enda er greinilegt að splitta á forstjórastarfinu í tvo verkefni; annarsvegar að stýra móðurfélaginu og hinsvegar dótturfyrirtækinu sem heldur utan um flugið. Enda hljómaði það mjög spes að Björgólfur ætti að verða yfirmaður í flughlutanum.

Björgólfur hefur mikla alþjóðlega rekstrar- og stjórnunarreynslu og kemur valið honum því ekki að óvörum þó að hann hafi verið yfirmaður í öðrum geira. Hann hefur verið í sjávarútveginum síðan að hann byrjaði hjá ÚA fyrir um tveim áratugum. Það verður áhugavert að fylgjast með Icelandair undir leiðsögn Björgólfs.

Tilkynnt um starfslok Jóns Karls

Óveður um allt land - hvítu jólin í stórhættu

Það er nokkuð ljóst að mikið gengur á þegar að kettir, ísskápar, strætóskýli og koparþök eru farin að fjúka. Mikið óveður sannarlega í gangi, þetta er svolítið sérstök tilfinning einkum á þessum árstíma þegar að maður á frekar von á snjófjúki og kalsaveðri en nokkrum hita og hitalægðum. Er sennilega rólegt á umferðaræðum Reykvíkinga á þessum degi, enda öllum sagt að vera inni.

Þetta óveður sem hefur geisað aðallega á suðvesturhorninu hefur að mestu farið framhjá okkur hér, en það er sennilega að breytast enda er farið að hvessa hér. Það er fátt ömurlegra en leiðindaveður og besta ráðið til þeirra sem komast hvorki lönd né strönd vegna veðursins að hafa það rólegt og gott, slappa af og hugsa um eitthvað allt annað en rokið, þó kannski erfitt sé. Best er sannarlega fyrir börnin að vera heima. Væntanlega kvarta þau ekki yfir að vera heima, þetta var með því betra í minni æskuminningu allavega.

Það eru bara tíu dagar til jóla. Held að það sé ekki óvarlegt að segja að hvítu jólin okkar séu í stórhættu. Væntanlega er útséð með þau á sunnanverðu landinu en við höldum enn í vonina hér þó snjórinn hafi minnkað talsvert. Ætla rétt að vona að við höfum allavega smá örðu af snjó um jólin. Á meðan skulum við ylja okkur við Bing Crosby syngja um hvítu jólin.

Foreldrar beðnir um að halda börnum heima

Soprano-fjölskyldan kveður

Það voru viss tímamót í kvöld þegar að Soprano-fjölskyldan kvaddi okkur sjónvarpsáhorfendur er síðasti þátturinn var sýndur í Ríkissjónvarpinu. Þátturinn gekk í átta ár og er einn af þeim vinsælustu á síðustu árum, margverðlaunaður og hafði talsverð áhrif í sjónvarpsbransanum og átti mjög traustan aðdáendahóp um allan heim.

Endalokin komu mér svosem ekki að óvörum. Hafði lesið allt um þau strax daginn eftir að lokaþátturinn var sýndur í Bandaríkjunum. Hafði ætlað mér að bíða eftir að þátturinn kæmi á klakann en náði ekki að standa við það. Þetta eru auðvitað frekar mögnuð endalok. Einkum vegna þess hvað þau geta verið tvíræð í sjálfu sér. Áhorfandinn situr eftir með eintómar spurningar og fléttuna á bakvið kveðjustundina verða þeir að ráða sjálfir, þó að ég tel að við blasi nokkuð vel hver endalokin eru.

Það var auðvitað pjúra snilld að byggja atriðið upp með þessum hætti á veitingastað, þar sem hægt er að fókusera á margar persónur og snöggar klippingar milli karaktera og líka komu Meadow sem svolítið beinir fókusnum frá því sem er greinilega að gerast. Svo þegar að Meadow kemur inn þagnar lagið og við sitjum aðeins eftir með svartan skjá. Þegar að lokaþátturinn var frumsýndur vestanhafs héldu flestir að það hefði orðið einhver bilun og ætluðu eflaust að fara að ýta á fjarstýringuna þegar að skjátextinn kom. Þetta er vissulega svolítið kaldhæðnislegur endir en samt mjög brilljant í sjálfu sér.

Það hefur mikið verið rætt um valið á lokalaginu á veitingastaðnum, sem Tony velur úr glymskrattanum áður en fjölskyldan tekur að mæta á svæðið. Don´t Stop Believin´ með Journey er auðvitað frábært lag og það hefur víða öðlast sess - verður nú endanlega ódauðlegt sem lokalagið í Soprano-þáttunum. Margir hafa velt því fyrir sér merkingunni á bakvið því af hverju nákvæmlega þetta lag markaði endalok þessarar sögu. Það kannski segir líka sitt að öllu lýkur með orðunum Don´t Stop... í laginu.  

Það má kannski deila um það hvort að endirinn er hafður opnari en ella til að reyna að eygja von á einhverju framhaldi. Erfitt um að segja. Finnst samt blasa við að Tony var stútað á veitingastaðnum. Það er langeðlilegasta merking endalokanna. Finnst samt kalt og öflugt hjá þeim að sýna ekki morðið á Tony Soprano, sem hefði getað orðið magnaðasta móment í sögu sjónvarpsþáttaraðanna í Bandaríkjunum. Hefði verið mikil upplifun að sjá kappann drepinn.

Þættirnir voru tær snilld. James Gandolfini varð stórt númer í bransanum með hlutverki Tony Soprano og Edie Falco var yndisleg sem Carmela. Gandolfini hefur átt erfitt með að komast út úr skugga Sopranos. Annars voru flestallir leikarar þáttanna frábærir. Þar stendur Nancy Marchand upp úr sem Livia, mamma Tonys, auk t.d. Michael Imperioli sem Chris, Dominic Chianese sem Junior frændi og auðvitað Joe Pantoliano sem Ralphie.

En hér er lokaatriðið í þáttunum um Soprano-fjölskylduna. Umdeilt og hressandi atriði.

Hillary missir flugið - Obama sækir í sig veðrið

Þrem vikum fyrir fyrstu forkosningar demókrata í Iowa sýna kannanir að Hillary Rodham Clinton sé að missa veglegt forskot sitt, bæði á landsvísu og í lykilfylkjum, og Barack Obama sé að sækja í sig veðrið. Obama leiðir nú bæði í Iowa og í New Hampshire í baráttunni um það hver verði forsetaframbjóðandi Demókraflokksins í nóvember á næsta ári. Greinilegur skjálfti er kominn upp í herbúðum Hillary og augljóst að þar á bæ er óttast að Obama sé að ná upp stemmningu og raka að sér fylgi.

Það blasir við að Obama græddi umtalsvert á því að Oprah Winfrey skyldi koma fram opinberlega á kosningafundi með honum í Iowa. Stjörnuljómi hennar er mikill og það er greinilegt að margar konur vilja kjósa eins og Oprah. Oprah átti reyndar í stökustu vandræðum með að velja hvort hún ætti að styðja Hillary eða Obama, enda hefur hún verið vinkona Clinton-hjónanna og studdi þau ötullega í kosningunum 1992 og 1996. Oprah valdi að lokum að styðja blökkumanninn í framboði og liðssveit Obama minnir vel á það hvar spjallþáttadrottningin er í liði. Þetta eru skilaboð sem skipta máli. Stjörnuljóminn er óumdeilanlega til staðar.

Kvennafylgið leitar nú í áttina að Obama og virðist á könnunum sem að stærsta sveiflan sé einmitt þaðan. Það er mikið áhyggjuefni fyrir Hillary ef að hún missir mikið kvennafylgi til Obama og gæti það jafnvel kostað hana útnefningu Demókrataflokksins er yfir lýkur. Enn hefur Hillary þó forskot á landsvísu, en það hefur minnkað verulega. Það mun þó varla duga henni. Að mörgu leyti skiptir lykilmáli að vinna fyrstu fylkin, eins og ég hef svo oft bent á í pólitískum pælingum hér. Með því kemur upp stemmning sigurvegarans. Það getur ráðið úrslitum - það gerðist t.d. síðast er John Kerry sló Howard Dean við í upphafi og missti ekki forskotið eftir það.

Könnunin í dag sem sýndi Obama með forskot í New Hampshire var gríðarlegt áfall fyrir Hillary. Bill Shaheen, forystumaður framboðs Hillary í fylkinu, sagði í fjölmiðlum í kjölfarið að myndi Obama verða forsetaefni flokksins myndu repúblikanar velta sér upp úr viðurkenningu Obama á því að hann hefði prófað eiturlyf og myndu jafnvel gefa í skyn að hann hefði farið dýpra í dópið en hann hefði viðurkennt. Mikið fjaðrafok varð vegna ummælanna sem þótti kristalla óttann í herbúðum Hillary í fylkinu og víðar um land reyndar. Síðla dags hafði Hillary beðið Obama opinberlega afsökunar á ummælum Shaheen.

Það stefnir í spennandi orrustu Hillary og Obama. Spennan vex með hverri könnuninni sem sýnir landslagið breytast. Fyrir nokkrum vikum töldu allir Hillary komna með útnefninguna allt að því örugga í hendurnar og að forkosningaferlið yrði eins og krýningarathöfn fyrir hana. Sumir voru meira að segja farnir að spyrja um hver myndi mæta Hillary, að því gefnu að hún hefði svo mikið forskot að það myndi haldast, vissulega minnka en hún næði þessu fljótt og vel. Það hafa verið teikn um það síðustu vikur að kosningamaskína Hillary sé farin að hökta; þar sé óttast um að Obama bæti við sig og baráttan verði raunveruleg.

Það er enginn vafi á því að það verður umtalsvert pólitískt áfall fyrir bæði Hillary Rodham Clinton og Bill Clinton nái hún ekki útnefningunni fljótlega í þessu ferli og muni jafnvel missa af henni vegna þess að Obama sé talinn framtíðarkandidat en hún ekki. Clinton-hjónin hafa verið draumateymi demókrata í einn og hálfan áratug, verið hinn eini sanni stjörnuljómi hans. Það blasir við samkvæmt könnunum að lykilstaða þeirra er í talsverðri hættu og alvöru barátta blasi við Hillary um farmiðann í baráttuna um Hvíta húsið.

Í sjálfu sér er gleðiefni að þetta verði jöfn og spennandi barátta. En það er þó ljóst að enginn mun tapa meira á jafnri baráttu meira en Hillary. Hún veit að til þess að ná stjörnuglampa á næstu vikum þarf hún að taka lykilfylkin í upphafi og vinna helst stórt til að ná glampa á leiðarenda. Það verða mikil pólitísk tíðindi ef henni verður hafnað í þessum forkosningaslag og því alveg ljóst að Hillary mun berjast eins og ljón með eiginmanninn sér við hlið á aðventunni og um jólahátíðina í þeim fylkjum sem fyrst er kosið í.

Obama saxar á forskot Clintons

Jóni Karli sparkað frá Icelandair

Það er ekki hægt að segja annað en að Jón Karl Ólafsson fái kuldalegan reisupassa hjá Icelandair, eftir margra ára forystustörf í flugbransanum og hafa verið yfirmaður Icelandair eftir að Sigurður Helgason hætti fyrir nokkrum árum, en hann var auðvitað áður hjá Flugfélagi Íslands. Finnst samt enn merkilegri tíðindi að Björgólfur Jóhannsson, formaður LÍU, sé að fara yfir í flugbransann og eigi að taka við forstjórastöðunni; ætli að yfirgefa sjávarútveginn.

Grenvíkingurinn Björgólfur er sannarlega með mikla reynslu á þeim vettvangi, enda áður verið í forystustörfum fyrir Samherja, Síldarvinnsluna og var auðvitað einn af síðustu framkvæmdastjórum Útgerðarfélags Akureyringa í þeirri gömlu mynd sem við Akureyringar munum eftir. Það væri fróðlegt að vita hvernig andstæðingum kvótakerfisins líki þessar tilfærslur og hvort þeir fari að fljúga bara hjá Iceland Express eftir þetta.

Björgólfur er mjög traustur maður í forystu fyrirtækja og er reynslubolti. Það verður áhugavert að sjá hvernig honum gangi í flugbransanum. Óska honum góðs gengis þar.

Jón Karl að hætta?

Var símamálið ósköp venjulegt eftir allt saman?

Það er svolítið fyndinn lokapunktur á símamálið fræga að Vífill Atlason hafi bara hringt í venjulegt númer í Hvíta húsinu og lent á skiptiborðinu sem allir lenda á sem vilja yfir höfuð komast í kontakt við starfslið valdamesta manns heims í hringlaga skrifstofunni. Kannski hefur sá stórviðburður að sjálfur Ólafur Ragnar Grímsson ákvað að hringja sjálfur, án hjálps starfsliðs síns, inn á almenna skiptiborðið vakið grunsemdir manna á æðstu stöðum.

Kannski hefði verið betra fyrir Vífil að leika forsetaritarann Örnólf Thorsson og fá þannig samband. Hefði verið prófessíonlegra. Fannst þetta mál samt allt mjög nett og skondið. Held að flestir hafi getað hlegið dátt að því. Finnst þessi lokahnykkur segja samt talsvert um af hverju Vífill náði ekki markmiði sínu; að tala við Bush. Ef þetta er rétt með almennu símalínuna verður lokapunkturinn enn skýrari. Væntanlega hefði Bush þegið íslenskt heimaboð og alles ef að þetta hefði verið gert án aðkomu Ólafs Ragnars sem símahringjarans í upphafi.

Enda held ég að Hvíta húsið sé ekki vant því að sjálfur Sarkozy, Brown eða hvað þeir annars heita nú allir þessir stórséffírar heimsins hringi sjálfir án aðstoðs starfsliðs í Hvíta húsið. Nema þá að þeir hafi kannski haldið um stund að Ólafur Ragnar sæti einn á forsetaskrifstofunni íslensku.

Hvíta húsið: Vífill hringdi ekki í leyninúmer

Vel gert hjá Ingibjörgu Sólrúnu

Það er vel að verki staðið hjá Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur, utanríkisráðherra, að krefjast afsökunarbeiðni frá Bandaríkjastjórn vegna ómannúðlegrar meðferðar á Erlu Ósk Arnardóttur. Í þessum efnum duga engin vettlingatök. Við verðum að láta vel í ljósi andúð okkar á þessum vinnubrögðum bandarískra yfirvalda og að við sættum okkur engan veginn við að íslenskir ríkisborgarar gangi í gegnum svona ferli, hafandi ekkert til saka unnið.

Bandaríkjastjórn á sér engar málsbætur í þessu máli. Það er alveg lágmark að við fáum hreina og afgerandi afsökunarbeiðni úr þeim herbúðum og þeir finni fyrir reiði okkar. Við eigum ekki að leggjast flöt undir svona vinnubrögð, heldur láta reiði okkar í ljósi. Það hafa allir sem kynnt hafa sér mál Erlu Óskar undrast það óréttlæti sem hún mætti með því að vera hlekkjuð á höndum og fótum og ekki fengið svo mikið sem matarbita í varðhaldi.

Því er mikilvægt að utanríkisráðherra okkar standi í lappirnar og láti í sér heyra, án hiks. Hún á hrós skilið fyrir sín viðbrögð. 

Mun krefjast afsökunarbeiðni

Tilnefningar til Golden Globe kynntar í dag

Tilnefningar til Golden Globe, kvikmynda- og sjónvarpsverðlaunanna, verða kynntar nú eftir hádegið. Sem fyrr verður áhugavert að sjá hvernig heildarmyndin mun líta út í tilnefningunum, enda hefur staða mála í kvikmyndahluta Golden Globe oftar en ekki verið veigamikill fyrirboði þess hvernig Óskarsverðlaunin muni verða. Í fyrra voru nokkrir mjög fyrirsjáanlegir sigurvegarar komnir til sögunnar fyrir tilnefningarnar til Golden Globe og flestum ljóst hvernig myndi í raun fara. Það er ekki svo nú.

Fyrir ári voru allir nokkuð vissir um að Dame Helen Mirren myndi hreppa gullhnöttinn og Óskarinn fyrir túlkun sína á Elísabetu II í The Queen og sama má segja um Forest Whitaker í hlutverki Idi Amin í The Last King of Scotland. Þá voru The Departed, Babel, Dreamgirls, The Queen og Little Miss Sunshine líka vænleg í kvikmyndaflokkunum. Það er merkilega lítið af stórum nöfnum sem drottna yfir núna og svo virðist vera sem að þetta sé galopið að þessu sinni. Það geti í raun allt gerst.

Heyri þó marga tala um að Marion Cotillard sé líkleg til að vera sigursæl fyrir túlkun sína á Edith Piaf og eða Julie Christie í hlutverk Alzheimer-sjúklingsins í Away From Her. George Clooney er mikið nefndur sem líklegur fyrir túlkun sína á Michael Clayton, Tommy Lee Jones, líka, bæði fyrir No Country og In the Valley of Elah. Cate Blanchett er líka mikið í sviðsljósinu fyrir túlkun sína á rokkgoðinu Bob Dylan í I'm Not There og Daniel Day-Lewis í There Will Be Blood.

Það er þó vel ljóst að Steven Spielberg er einn öruggur um gullhnött þetta árið, en hann fær heiðursverðlaun Cecil B. DeMille. Það er sannarlega verðskuldað, en Spielberg er eins og allir vita einn risanna í kvikmyndagerð síðustu áratuga og löngu kominn tími til að hann fái þessi verðlaun.

Ike Turner farinn yfir móðuna miklu

Jæja, þá er Ike Turner búinn að geispa golunni. Hvað svo sem hann gerði ágætt í tónlist verður hans ávallt minnst fyrir að vera eiginmaður rokkdrottningarinnar Tinu Turner, sem er ein besta rokksöngkona 20. aldarinnar, og vera maðurinn sem barði hana eins og harðfisk og drottnaði yfir henni uns hún fékk nóg. Orðspor hans sem hreins durts lifir mun lengur en tónlistarverkin. Annars var Ike auðvitað snillingur í sinni tónlist.

Hann og Tina voru gullið par í bransanum, en auðvitað var það meira og minna einhver hryggðarmynd bakvið tjöldin. Þessu var öllu svo innilega vel lýst í sjálfsævisögu Tinu, What´s Love Got to Do With It?, sem var síðar kvikmynduð með Angelu Bassett í hlutverki rokkgyðjunnar árið 1993. Laurence Fishburne átti þar leiftrandi takta, og væntanlega bestu leiktúlkun ferilsins, við að leika hinn skapmikla og dómínerandi eiginmann sem var eins og nístandi elding.

Ike neitaði alltaf dramatíseruðum lýsingum Tinu á hjónabandi þeirra. Hann veitti þó fá viðtöl til að hjóla í hana í seinni tíð og var mun minna áberandi eftir að gulltíma ferilsins lauk. Hvað svo sem Ike reyndi að segjast vera stórgoð í tónlistinni náði hann aldrei að komast undan skugga Tinu, sem hann tók undir verndarvæng sinn árið 1957 þegar að hún var ósköp venjuleg átján ára sveitastelpa frá Tennessee að nafni Anna Mae Bullock.

Hvet annars alla til að rifja upp kynnin af kvikmyndinni What´s Love Got to Do With It, uppgjöri Tinu við þennan skapmikla tónlistarsnilling. Þó að það sé sýn fyrrum eiginkonu á stormasöm ár þeirra er það ein besta heimildin um líf þeirra saman.

Ike Turner látinn

Björn segir brotthvarf sitt hreinan uppspuna

Það er ekki hægt að sjá betur en að Björn Bjarnason, dómsmálaráðherra, gefi afdráttarlausa yfirlýsingu á vef sínum í kvöld um að hann muni ekki hætta afskiptum af stjórnmálum bráðlega, í kjölfar umfjöllunar Mannlífs, sem hann kallar hreinan uppspuna. Það er mikilvægt að Björn svari hreint út þessum sögusögnum. Reyndar mun það víst vera þannig að Mannlíf vitnar í marga heimildarmenn í grein sinni um Sjálfstæðisflokkinn, en þar leggur enginn í að koma fram undir nafni.

Það er ekki langt síðan að einn auðugasti maður landsins keypti heilsíðuauglýsingu til að tala gegn Birni Bjarnasyni og vildi koma tilmælum til kjósenda um það hvernig atkvæðaseðill þeirra ætti að vera í tilteknu kjördæmi. Það er ein ómerkilegasta aðförin að íslenskum stjórnmálamanni árum saman og hún dæmdi sig sjálf. Sumir gárungarnir segja að sú auglýsing hafi tryggt Birni ráðherrastólinn áfram. Veit ekki hvort svo er, en ég tel blasa við öllum að Björn hefur notið mikils trausts innan Sjálfstæðisflokksins árum saman.

Björn varð þrisvar, að loknum kosningum, ráðherra án þess að vera kjördæmaleiðtogi. Það umfram allt sýnir sterka stöðu hans. Hann hefur haft forystuhlutverki að gegna innan Sjálfstæðisflokksins árum saman og verið þekktur fyrir vinnusemi sína og heiðarleika. Vefsíða hans er eitt traustasta merki þeirrar vinnusemi, en hann ólíkt mjög mörgum stjórnmálamönnum hefur haldið úti vef af elju og ástríðu allt frá fyrsta degi á meðan að flestir aðrir hafa koðnað niður að loknum kosningum og hætt að skrifa.

Björn hefur setið lengst allra núverandi ráðherra ríkisstjórnarinnar í embætti; var menntamálaráðherra 1995-2002 og dómsmálaráðherra frá 2003. Hann á að baki langan feril og hefur verið kjörinn fulltrúi í nafni Sjálfstæðisflokksins í um tvo áratugi. Hann hefur verið í stjórnmálum af lífi og sál eins og verk hans og netskrif sýna vel. Það hefur mátt treysta því að hann hafi skoðanir og láti í sér heyra um hitamál samfélagsins, á meðan að margir aðrir ráðherrar eru mun minna áberandi.

Það er kannski ekki undrunarefni að fjölmiðill úr þessari áttinni reyni að koma af stað orðrómi um brotthvarf Björns á næstu mánuðum. Þessi yfirlýsing er samt augljóst merki þess að Björn ætlar að sinna sínum verkum áfram, en hefur vissulega ekki tekið ákvörðun um hvað taki við að kjörtímabilinu loknu.

Verðskuldaður heiður fyrir Freyju

Það er mikill sómi af því að tímaritið Nýtt líf hafi ákveðið að velja hetjuna Freyju Haraldsdóttur sem konu ársins 2007. Ég hef dáðst mjög að Freyju síðustu misserin. Hún hefur að ég tel vakið okkur öll til umhugsunar um málefni fatlaðra, hvort sem er með útgáfu bókar sinnar, Postulín, eða með fyrirlestrum sínum víða.

Hún hefur þrátt fyrir fötlun sína tekið þátt í hinu daglega lífi og lætur það ekki stöðva sig í því að reyna að nýta tækifærin sem lífið hefur upp á að bjóða. Þetta val verður væntanlega góð hvatning til fatlaðra um að erfiðleikarnir sem þau þurfa að lifa með alla tíð þurfi ekki að ráða lífi viðkomandi.

Ætla að lesa bráðlega bók þeirra bloggvinkvenna minna, Freyju og Ölmu Guðmundsdóttur, Postulín. Hún er klárlega á listanum mínum fyrir þessi jól - nú er kominn tími til að ná sér í eintak og fara að lesa.

Óska Freyju innilega til hamingju með þennan heiður, sem hún svo mjög verðskuldar.

Freyja er kona ársins hjá Nýju lífi