Þrekvirki í Laxárgljúfri

Það er óhætt að segja að björgunarmenn hafi unnið mikið þrekvirki í Laxárgljúfri í nótt þegar að 24 ára karlmanni var bjargað. Laxárgljúfur eru í senn djúp og þröng og aðstæður til björgunar eru mjög erfiðar. Það fór því svo sannarlega betur en á horfðist, enda er þetta hvorki besti né heppilegasti staðurinn til að falla á göngu.

Þegar að ég heyrði fyrst fréttirnar af þessu í morgun átti ég von á að þessi maður hefði hreinlega slasast mun verr, enda er 70 metra fall vægast sagt mikið. Það virðist svo sannarlega hafa farið betur en á horfðist.

Haldið sofandi á gjörgæsludeild

Vegleg og rándýr drykkja í London

Þeir sem fara út að skemmta sér um helgar eiga sjaldan í vandræðum með að eyða peningum við barinn. Þúsundkallarnir eru fljótir að fljúga í þeim viðskiptum ef drykkjan er stíf. Það er þó sennilega sjaldgæft að menn eyði milljónum á milljónum ofan í drykkjuna. Fannst merkilegt að lesa þessa frétt um bissnessmanninn frá M-Austurlöndum sem náði að spandera 13 milljónum íslenskra króna á djamminu.

Það er vissulega dýrt að panta mikið af veglegum kampavínsflöskum en samt er þetta merkilegur pakki sem viðkomandi keypti sér. En ekki var bara sullað í léttari veigum heldur haldið beint í vodkann. Þetta hefur verið merkileg samblanda áfengis. Það er reyndar svolítið sérstakt að lesa svona frásagnir af fólki sem getur fengið sér endalaust án þess að hafa nokkrar áhyggjur af kostnaðinum. Þetta er allavega fólk sem getur lifað hátt og leyft sér munað án takmarkana. Það fólk er oft með önnur raunveruleikatengsl en aðrir.

Fannst fyndnast við fréttina að með sögunni fylgir að tvær kókflöskur hafi fylgt með í pakkanum er gert var upp. Þær hafa væntanlega verið ódýrastar og hafðar út í vodkað. Já, það er margt skondið í henni veröld.

Keypti drykki á barnum fyrir 13 milljónir kr.

Fjölmenn kveðjuathöfn um Einar Odd

Það kemur ekki að óvörum að mikill mannfjöldi hafi kvatt Einar Odd Kristjánsson, alþingismann, við minningarathöfn í Hallgrímskirkju í dag. Hann naut virðingar fólks í öllum flokkum og úr öllum áttum samfélagsins. Það kemur mjög vel í ljós í sérblaði Morgunblaðsins um Einar Odd í dag. Þar skrifa menn úr ólíkum áttum samfélagsins, menn sem kynntust honum á langri vegferð stjórnmála og þjóðmála, falleg minningarorð um bjargvættinn frá Flateyri.

Sérstaklega áhugavert fannst mér að lesa minningarorð Geirs Haarde, forsætisráðherra, Víglundar Þorsteinssonar, fyrrum formanns samtaka iðnrekenda, Ásmundar Stefánssonar, ríkissáttasemjara og fyrrum forseta ASÍ, Jóns Baldvins Hannibalssonar, fyrrum ráðherra og sendiherra, Agnesar Bragadóttur, blaðamanns, og félaga Einars Odds í þingstarfinu fyrir Vestfjarða- og Norðvesturkjördæmi; Sturlu og Einar Kristinn. Í heildina var það virkilega fróðlegt og áhugavert að lesa þessar minningargreinar allar, sem voru vel ritaðar og höfðu margt að segja og færðu okkur góða innsýn í þann karakter sem einkenndi Einar Odd Kristjánsson.

Þegar að ég hugsa til Einars Odds kemur mér helst upp í hugann spjall okkar fyrir nokkrum árum. Ég hafði ritað grein um andstöðu mína við öryggisráðsframboðið á frelsi.is. Hann las hana og hringdi í mig. Held að við höfum rætt um þessi mál í um fimmtán mínútur. Það varð tilefni spjalls síðar meir á Akureyri um þessi mál og á landsfundi á árinu 2005. Mér fannst framganga Einars Odds í þessu öryggisráðsframboðsmáli mjög mikilvæg. Hann lá ekki á skoðun sinni og hann öðlaðist sterkan sess í huga mér í gegnum sérstaklega það mál, þó að þau séu um margt svo ótalmörg málin sem hann vakti athygli mína í. Hann talaði alltaf hreint og beint um málin. Þeir eru alltof fáir þannig stjórnmálamennirnir í dag.

Það mættu margir stjórnmálamenn læra mikið af framgöngu Einars Odds á pólitískum vettvangi. Það er að vinna verkin frekar en tala mikið. Lyndon B. Johnson sagði eitt sinn að í þessum heimi væru tvær tegundir stjórnmálamanna: þeir sem töluðu mikið og þeir sem væru vinnusamir. Einar Oddur var vinnusama týpan og verður minnst fyrir það. Mér finnst stjórnmálalitrófið hérna heima svipminna við fráfall Einars Odds.

Það eru því fleiri en sjálfstæðismenn sem kveðja þennan eldhuga að vestan, sjálfan bjargvættinn að vestan, með söknuði. Það sást vel af fjöldanum sem sótti minningarathöfnina í Hallgrímskirkju í dag hversu sterkan sess Einar Oddur hafði. Hann á það líka skilið að hans sé minnst. Sjálfur lykilmaður þjóðarsáttarinnar, Bjargvætturinn, skilaði merku ævistarfi, þó að því hefði lokið allt of sviplega.

Mikill fjöldi við kveðju- og minningarathöfn um Einar Odd Kristjánsson

Einars Odds minnst

Minningarathöfn um Einar Odd Kristjánsson, alþingismann Sjálfstæðisflokksins í Norðvesturkjördæmi, fer fram í Hallgrímskirkju eftir hádegið. Hans hefur verið minnst víða frá því er hann varð bráðkvaddur á Kaldbak fyrir tíu dögum. Það er skarð fyrir skildi innan Sjálfstæðisflokksins vegna fráfalls hans, enda var hann einn áhrifamesti þingmaður flokksins, var áberandi í þjóðmálaumræðunni og hikaði aldrei við að tjá skoðanir sínar, þó þær fylgdu ekki alltaf hinni gamalgrónu flokkslínu í einu og öllu.

Einar Oddur var mjög líflegur stjórnmálamaður og var áberandi í sínum verkum fyrir kjósendur sína, sem og landsmenn alla, til hinstu stundar. Það er dapurlegt að hann sé horfinn af hinu pólitíska sviði, með svo snöggum hætti, allt of snöggum, enda voru mörg verk enn óunninn. Einar Oddur var lykilmaður í mörgum málaflokkum og einn ötulasti talsmaður flokksins á þeim vettvangi. Hans verður sárt saknað.

Alla tíð var hann hrókur alls fagnaðar. Hann lá aldrei á skoðunum sínum og tjáði sig óhikað um málefnin sem voru í deiglunni. Það var hans stíll, það var hans karakter. Það getur enginn komið í staðinn fyrir Einar Odd Kristjánsson. Hann var að mínu mati sá þingmaður flokksins á seinni árum, að Halldóri Blöndal og Davíð Oddssyni undanskildum, sem var mesti og líflegasti karakterinn. Einar Oddur var þannig stjórnmálamaður að flokksmenn vildu allt af mörkum vinna til að tryggja sess hans. Hann var stjórnmálamaður af því tagi sem allir vildu allt fyrir gera. Hann hreif fólk með sér, talaði kjarnyrt mál sem náði til fólksins.

Þetta sást best í síðustu tveim alþingiskosningum er hann var ávallt í baráttusæti og hafði sigur, jafnvel eftir þrengingar eins og urðu innan flokksins þar í aðdraganda kosninganna vorið 2003. Þrátt fyrir að hann væri að mörgu leyti í enn verri stöðu í kosningunum í vor en áður, í ljósi þess að þingsæti hans sem níunda þingmanns Norðvesturkjördæmis var fært til Suðvesturkjördæmis, var hann nær öruggur um endurkjör. Einar Oddur talaði þannig alla kosningabaráttuna. Það fór enda svo. Kjör hans var tryggt og hann sat áfram á meðan að annar flokkur fann fyrir fækkun þingsæta. Fólk vildi tryggja stöðu Einars Odds. Hann var þeirra maður.

Það er mjög eftirminnilegt hversu öflugur Einar Oddur Kristjánsson var í tjáningu um mál sem lágu fyrir þinginu. Einar Oddur var sannur Vestfirðingur í framgöngu og tali. Hann hafði mjög sterka nærveru sem stjórnmálamaður. Hann var umfram allt skynsamur stjórnmálamaður, sem hafði sannar hugsjónir fram að færa, hvikaði aldrei frá þeim og var ötull málsvari skynseminnar á svo innilega mörgum sviðum. Sérstaklega fannst mér ánægjulegt að heyra hann tala um ríkisfjármál og stöðuna á vettvangi sjávarútvegs og málefni landsbyggðarinnar. Hann var sannur talsmaður landsbyggðarinnar, vann heill hennar sem mestan og var ötull talsmaður okkar hér.

Það er kaldhæðnislegt að síðasta þingræða Einars Odds Kristjánssonar hafi fjallað um andstöðu hans við tillögur frá ríkisstjórninni. Þar var hann, sem svo mörgum sinnum áður, rödd skynseminnar, hinnar einu sönnu. Hann leiftraði þá, sem ávallt áður, af mælsku og krafti. Það hvarflaði að engum á þeirri stund að þar væri svanasöngur hins öfluga Flateyrings í umræðum í þingsölum. Ég hef áður hér vikið að því þegar að hann tjáði sig óhikað og afgerandi um öryggisráðsumsóknina. Þá talaði hann af krafti, ekkert hik var að finna. Það var boðskapur sem ómaði skoðanir mjög margra innan Sjálfstæðisflokksins. 

Ég viðurkenni fúslega að mér þótti innilega vænt um Einar Odd. Ég held að allir sem hafa kynnst honum hafi hugsað til hans með hlýju. Hann var þeirrar gerðar að hann var sannur lífskúnstner sem talaði mál fólksins, náði til þess og heillaði með framgöngu sinni. Það má vel vera að einhverjir hafi orðið ósammála honum á langri vegferð stjórnmálanna en það gleymdist allt þegar að rökræðum lauk. Hann átti streng í brjósti svo margra.

Það er mikill héraðsbrestur við fráfall Einars Odds Kristjánssonar. Hann var sá þingmanna Sjálfstæðisflokksins sem hafði mest áhrif, utan ráðherranna, jafnvel oft á tíðum þó meiri áhrif en þeir, enda talaði hann óhikað og óþvingað þegar að hann tók til máls. Hann var vinsæll valkostur í umræðuþætti um stjórnmál. Þar naut hann sín að mínu mati best. Hann var fimur og snjall rökræðumaður, sagði sitt en svaraði með öflugum rökum og sterku tali.

Hans verður sárlega minnst við ótímabært fráfall sitt. Við í Sjálfstæðisflokknum höfum mikið misst með Einari Oddi. Það kemur enginn í stað hans. Það er bara þannig. Það er svo sannarlega skarð fyrir skildi í liðsheild okkar. Einar Oddur er kvaddur með miklum söknuði.

Valur missir af tækifærinu að leiða úrvalsdeildina

Það hlýtur að vera gremja hjá stuðningsmönnum Vals eftir að liðið missti af gullnu tækifæri til að leiða úrvalsdeildina í kvöld. Þeir töpuðu fyrir Fylki 4-2. Þetta var í senn óvæntur og athyglisverður sigur, enda töldu flestir að Valsmenn myndu sækja sigur í Laugardalinn. En þessi ósigur þýðir að FH heldur velli og getur aukið muninn, enda á liðið leik til góða og spilar gegn Kelfvíkingum í Hafnarfirði á laugardag.

Það verður fróðlegt að sjá hvort að Valur nái svo góðu tækifæri til forystu aftur. Vinni Keflvíkingar Hafnfirðinga á laugardag geta þeir jafnað Valsmenn. Það getur varla ríkt gleði hjá Hlíðarendaliðinu á þessu kvöldi með stöðuna, en enn er auðvitað séns og mótið fjarri því búið. Staða KR er enn umhugsunarefni. Á morgun mætir liðið Blikum í Kópavogi. Síðast þegar að KR spilaði í Kópavogi töpuðu þeir með niðurlægjandi hætti fyrir nýliðum HK. Sigur er þeim mikilvægur á þessum tímapunkti.

Það er ekki beint beysin staðan í boltanum hérna heima. Akureyrarliðin eru í tómu tjóni. Botnbaráttan verður hlutskipti KA þetta sumarið, sem er reyndar fyrir nokkru ljóst. Það er óviðunandi staða. Staða Þórs er skárri, en þar munar þó litlu á. Þeir hafa þrjú stig fleiri í deildinni en KA og eru í sjöunda sæti. Þetta er ekki beint ásættanleg staða hjá Akureyrarliðunum. Þetta verður ekkert gullaldarknattspyrnusumar hér, svo mikið er víst.

Fylkir skellti Val 4:2 í Laugardalnum

Yfirdrifinn og falskur heimur glamúrlífsins

Ég verð að viðurkenna að ég hef stundum horft á glamúrinn í Hollywood með svolitlum undrunarsvip. Hann fer æði oft yfir strikið. Gleymi því t.d. aldrei þegar að Tom Cruise flippaði yfir og stökk upp á sófanum hjá Opruh Winfrey fyrir tveim árum þegar að hann varð trylltur af ást til hinnar snotru Katie Holmes, sem er sextán árum yngri en hann. Þetta getur orðið yfirdrifinn og falskur heimur í glamúrlífinu.

Það hefur eiginlega verið með ólíkindum að fylgjast með fjölmiðlafárinu á eftir David Beckham í Los Angeles eftir að hann var kynntur til formlega leiks með LA Galaxy. Beckham upplifir þar sömu stjörnustælana og voru til staðar þau fjögur ár sem hann spilaði með Real Madrid og í stjörnuliði Manchester United í rúman áratug. Það verður aldrei af þeim skafið þeim David og Victoriu að þau eru sannkallaðir snillingar að ná fjölmiðlaathygli og beina henni rétt að sér. Þau hafa ótrúlega góð sambönd við að ná réttum blaðaviðtölum og hljóta góð ljósvakaviðtöl sem kemur þeim í kjarna allrar umfjöllunar.

Þetta tókst þeim áður og ekki bregst þeim bogalistin í Bandaríkjunum. Þetta er samt einum of mikið finnst mér, t.d. eins og sést á þessari frétt. Þetta er virkilega yfirdrifinn glamúr. Annars er ég viss um að Beckham-hjónunum muni ganga illa að haldast á þessu sviðsljósi. Þau eru nýjar fréttir vestan hafs um smátíma en að því loknu hverfa þau í ljóma annarra. En þau hafa sviðsljósið og leikararnir í Hollywood hafa verið dugleg við að leggja þeim lið í kynningu sinni, en flest eru þau vinir þeirra og hafa kynnst þeim í gegnum sviðsljósið.

David Beckham hefur verið hylltur eins og kóngur á rauðum dregli í Los Angeles. Það verður fróðlegt að sjá hversu lengi þessi fjölmiðlaglampi helst. Kannski hafa þau áður metið það þannig að flutningur til Bandaríkjanna væri sá fjölmiðlavænasti. Jafnan hefur manni fundist þau hjónin helst meta tækifærin í fjölmiðlamínútum, hversu lengi glampinn haldist. Það er allavega freistandi að halda það, hafandi fylgst með þeim fyrr og nú.

Það verður fróðlegt að sjá hvernig að Beckham muni standa sig í Herbalife-treyjunni á næstu leiktíð. Ætlar hann að enda ferilinn í Bandaríkjunum eða mun hann enda ferilinn heima í Bretlandi. Þetta eru stórar spurningar. Eflaust ræðst það allt af því hvernig honum gangi á næstunni. Það ræðst mikið af því hversu öflugir Hollywood-leikararnir verða að mæta í heimsókn til Beckham-hjónanna. Þetta snýst nefnilega allt um sviðsljósið.

Tom Cruise sýndi danstakta í veislu Beckham-hjónanna

Vísitasía ISG - tveir mánuðir frá stjórnarskiptum

Það eru tveir mánuðir í dag liðnir frá því að ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar tók við völdum og Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, formaður Samfylkingarinnar, varð utanríkisráðherra. Hún fór yfir ráðherraferil sinn og verkefnin í utanríkisráðuneytinu í Kastljósi í kvöld. Sitt sýnist hverjum um för Ingibjargar Sólrúnar til Mið-Austurlanda og hún hefur verið umdeild.

Vef-Þjóðviljinn hefur sannarlega haft gaman af að skrifa um ferð Ingibjargar Sólrúnar og sagði orðrétt af sinni stöku snilld í frábærum pistli í gær: "Jæja, þá er Ingibjörg Sólrún komin til Jórdaníu. Þaðan mun leið hennar svo liggja til Íslands þar sem hún mun dvelja í nokkra daga og eiga stuttar viðræður við ráðamenn áður en hún heldur að nýju af landi brott, brýnna erinda. Þetta verður fyrsta opinbera heimsókn Ingibjargar hingað til lands." Ferð Ingibjargar Sólrúnar hefur fyrst og fremst markast af kosningabaráttu fyrir sæti í öryggisráð Sameinuðu þjóðanna, gamalgrónu pólitísku gæluverkefni Halldórs Ásgrímssonar, fyrrum forsætisráðherra.

Það hefur verið undarlegt að fylgjast með vinstri grænum reyna að finna höggstað á ferðinni í ljósi þess að Ingibjörg Sólrún hitti Mahmoud Abbas, forseta, og Salam Fayyad, forsætisráðherra. Ögmundur Jónasson, þingmaður VG, hefur gert mikið veður út af því að ráðherrann hitti "aðeins" þessa tvo ráðamenn að hans sögn. Vildi hann að Ingibjörg Sólrún færi á fund fulltrúa Hamas-samtakanna. Eru það kostuleg ummæli í ljósi stöðunnar í Palestínu, þar sem borgarastyrjöld hefur geisað. Auðvitað er það hið eina í stöðunni fyrir ráðherrann að hitta réttkjörinn forseta sem fer með samningsumboð en blanda sér ekki í borgarastyrjöld í landinu.

Er undarlegt að VG gerist málpípur þess að íslenskir ráðherrar fari að funda með fulltrúum Hamas í ljósi stöðunnar, sem markast af harðvítugri valdabaráttu Hamas og Fatah um stjórn landsins. Ég tel að Ingibjörg Sólrún hafi gert hið eina í stöðunni. Hinsvegar er ljóst að margir fulltrúar VG eru fúlir yfir því að ráðherrann hafi hitt Tzipi Livni og Shimon Peres, en það var auðvitað eðlilegt, enda er hún utanríkisráðherra og hann forseti landsins og auk þess var Livni starfandi forsætisráðherra dagana sem Ingibjörg Sólrún var þar stödd. Ég tel að utanríkisráðherra Íslands hafi spilað þennan þátt mjög vel og hún hitti alla lykilmenn, sem eru í samningsaðstöðu.

Hinsvegar finnst mér hún ansi háleit hugmynd utanríkisráðherrans að Ísland leiki eitthvað stórt hlutverk í friðarviðræðum. Eitt er að bjóða landið sem fundarstað en annað er að vera partur af viðræðunum með Íslending sem sáttasemjara. Tel það óraunhæft og að í raun að við höfum ekki þá lykilstöðu í alþjóðastjórnmálum til að leiða slíkar viðræður. Það er eitt að viðra slíkar hugmyndir en annað að koma með það sem valkost. Enda er raunveruleikinn sem við lifum í allt annar en gengur og gerist á þessu svæði og þungi okkar í pólitísku tilveru heimsins ekki mikill, satt að segja agnarsmár. Það er hið augljósa staða málsins.

Það sem helst mæddi á ráðherranum í viðtalinu var að svara fyrir umræðu um ráðningar inn í ráðuneytið. Þar hafa tvær konur verið ráðnar; önnur sem stjórnsýsluráðgjafi (Helgi mundi ekki starfsheitið í viðtalinu merkilegt nokk) og hin (fyrrum pólitískur aðstoðarmaður Ingibjargar Sólrúnar á borgarstjórastóli og trúnaðarvinkona hennar) sem umsjónarmaður með framboði í öryggisráðið í fæðingarorlofi Sigríðar Á. Snævarr. Ráðgjafastaðan er ný, eftir því sem best er vitað. Það hefur líka reynst vandræðalegt fyrir Samfylkinguna að fylgja í fótspor annarra flokka með flokkspólitískum bitlingaskipunum (sem fulltrúar hans nefndu svo áður), t.d. í stjórn flugstöðvar Leifs Eiríkssonar.

Ríkisstjórnin fer vel af stað að mínu mati. Staða hennar er sterk, flokkarnir fengu mjög öflugan þingmeirihluta og stjórnin mælist með metstuðning í skoðanakönnunum eftir þingkosningarnar fyrir rúmum tveim mánuðum. Það er því öllum ljóst að ekkert hættuástand er yfir stjórnmálunum hér heima. Hinsvegar hefur skoðanamunur ráðherra og þingmanna komið mun betur fram en var í stjórnarsamstarfi Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks í tólf ár. Það helgast af hinum rúma meirihluta. Lánleysi stjórnarandstöðunnar virðist um leið algjört og mikið ráðleysi vofir þar yfir. Enda ekki öfundsvert að takast á við svo öfluga ríkisstjórn.

Ingibjörg Sólrún er að stíga sín fyrstu skref á ráðherrastóli. Hún á að baki langan stjórnmálaferil og hefur að mati flestra fúnkerað best í valdastöðu. Það hafa verið skiptar skoðanir um gengi hennar fram að þessu og fróðlegt að sjá hvernig að henni muni ganga á næstunni.

Sorgleg lífsreynsla í kerfinu

Það er alltaf sorglegt að heyra sögur af þeim sem greinast með lífshættulegan sjúkdóm og eygja sér ekki lífsvonar eða þurfa að heyja ójafna baráttu við máttarvöld sem engu eirir. Sjálfur hef ég séð þannig baráttu í nærmynd í minni fjölskyldu. Það er sannarlega erfitt að heyja þá baráttu án aðstoðar, án þess að geta stólað á sanna hjálparhönd í myrkrinu. Það var lærdómsríkt að lesa um eina af þessum lífsreynslusögum í Blaðinu í dag. Þar tala tvær dætur krabbameinssjúks manns, sem sannarlega er hjálparþurfi, um baráttu hans fyrir því að fá aðstoðina sem flestir vilja getað treyst á.

Það er erfitt að greinast með svona sjúkdóm. Ekki er það til að bæta stöðuna ef hún er með þeim hætti að sá hinn sjúki er á götunni og fær ekki viðeigandi meðferð. Þetta er gott dæmi um sorglegu hliðarnar í kerfinu margflókna. Það er ekki öllum gefið að fá þá hjálp sem máli skiptir og þetta virðist vera eitt þeirra mála þar sem engin lausn er til staðar. Það er óviðunandi. Það á að vera hægt að stóla á það að lendi maður í sönnum erfiðleikum að til sé lausn, til sé aðstoð við því að takast á við vandann, sem er mikill þegar sjúkdómur af þessu tagi er um að ræða.

Það eru ekki allir jafn hamingjusamir í lífinu. Sumir lifa svartnætti meðan að við hin upplifum bjarta tíma. Það eru misjöfn tækifæri í lífinu. Það ber að hjálpa þeim sem veikir eru til að fá þá aðstoð sem máli skiptir í slíkri lífsbaráttu.

Kerfið hefur afskrifað pabba

Mótmælendur handteknir í Straumsvík

Mótmæli Saving Iceland halda áfram. Nú í dag var komið að því að þeir birtust fyrir utan álver Alcan í Straumsvík og tækju þar sömu rispu og verið hefur að undanförnu á öðrum stöðum. Það er mjög kostulegt að fylgjast með þessum mótmælum. Ég held að mikill meirihluti Íslendinga sé hættur að skilja þessi mótmæli. Það kom fram hjá Sigga pönk í Kastljósinu í gær að aðeins séu tíu Íslendingar að mótmæla í þessum hópi.

Sumir hafa talað um aðgerðarsinna þegar að talað er um þessa mótmælendur. Hversvegna er það nýyrði notað yfir þetta fólk. Af hverju ekki mótmælendur? Er það vegna þess að þeir viðhafa ólöglegar aðferðir til mótmæla að þá finnst fólki ekki viðeigandi að kalla þá því nafni? Það er ekki nema von að spurt sé. Aðferðir þessa hóps hafa verið frekar drastískar. Ekki var nóg með að þeir hafi truflað viðskiptavini í Kringlunni og blokkeruðu Snorrabrautina á laugardegi í júlí að þá hafa þeir verið sakaðir um að hafa slett málningu á fyrir Athygli, fyrir það eitt að það hafi sinnt verkefnum fyrir Landsvirkjun.

Það er margt í þessu sem venjulegt fólk skilur ekki. Þessi mótmæli eru að mínu mati engin rós í hnappagat íslenskra umhverfisverndarsinna, enda held ég að þetta hafi frekar skaðleg áhrif á þá en hitt. Hvað er svo annars Vopnaveita Reykjavíkur? Ekki nema von að fólk sé hugsi yfir verklagi og tjáningu þessa hóps erlendra mótmælenda sem flakkar um heiminn og leitar uppi verkefni, jafnvel í löndum þar sem það skilur ekkert í ástandi eða aðstæðum þar.

Átta handteknir í Straumsvík og hlið opnuð á ný

Skemmtilegar kappræður hjá demókrötum

Ég horfði á skemmtilegustu kappræður sem ég hef lengi séð í Bandaríkjunum í nótt. Það voru sögulegar netkappræður, þær fyrstu, þar sem forsetaefni demókrata mættust í Suður-Karólínu á vegum YouTube og CNN. Spurningarnar voru 39 talsins, í senn bæði sannar og raunsæjar, og komu frá fólki í gegnum YouTube, venjulegu fólki. Það voru mun frekar spurningarnar en svörin sem settu mark sitt á þessar kappræður og þetta varð miklu líflegra fyrir vikið.

Það er spennandi slagur um útnefningu Demókrataflokksins fyrir væntanlegar forsetakosningar. Þar takast helst á öldungadeildarþingmennirnir Hillary Rodham Clinton, fyrrum forsetafrú Bandaríkjanna, og Barack Obama um hnossið mikla. Demókratar hafa tapað tveim forsetakosningum í röð og þar er leitað því eðlilega að sigurvegara. Alls eru frambjóðendurnir þó átta talsins. Möguleikar þeirra eru mismiklir. Persónulega fannst mér Joe Biden standa sig mjög vel í þessum kappræðum og Hillary Rodham Clinton var leiftrandi og öflug. Obama er að eflast eftir frekar gloppótta frammistöðu í fyrri kappræðunum tveim.

Það er auðvitað hörð barátta framundan um Hvíta húsið. Eitt og hálft ár er þar til að 44. forseti Bandaríkjanna tekur við völdum og innan við hálft ár er í fyrstu forkosningarnar í Iowa. Forsetinn verður kjörinn þriðjudaginn 4. nóvember 2008. Það er enn langur tími til stefnu. Samt hefur kapphlaupið um útnefninguna meðal demókrata staðið í um hálft ár. Allt er þetta til vitnis um hversu afleit staða George W. Bush er orðin. Kapphlaupið um Hvíta húsið hefur aldrei verið lengra en stefnir í að verði að þessu sinni. Baráttan verður hörð. Þó að Hillary sé fyrrum forsetafrú og hafi langa sögu valda og áhrifa að baki þarf hún að heyja harða baráttu. Þó eru flestir vissir um að hún muni hafa þetta.

Það var áhugavert að fylgjast með þessum kappræðum. Þær brutu stílinn upp með áberandi hætti og vonandi er þetta nýtt upphaf vestra í þessum efnum. Þetta verða spennandi forsetakosningar og áhugavert að fylgjast með slagnum sem er enn við upphafsmörk að svo mörgu leyti. Flest bendir til þess núna að þetta verði einvígi Hillary Rodham Clinton og Barack Obama.

Hvort og þá hverjir aðrir eigi séns verður að ráðast, en það er alveg ljóst að það mun fækka hratt í þessum hópi eftir forkosningarnar í Iowa og þær sem taka við. Það verður áhugavert að sjá hverjir hafa mesta úthaldið í þessum rándýra bransa.

Fyrstu netkappræður forsetaframbjóðenda

Er enski boltinn verðlagður of hátt hjá Sýn 2?

Það styttist í að enski boltinn fari á fullt. Hér heima verður hann sýndur að nýju á íþróttastöðvum 365 eftir nokkurra ára hlé. Það eru margir sem velta fyrir sér verðlaginu á boltanum hjá 365. Sýn 2 mun sýna boltann og sitt sýnist hverjum um pakkann sem þeim er boðið sem vilja horfa á boltann. Hátt verð hans hefur farið fyrir brjóstið á fjölda fólks. Er ég einn þeirra sem hef verið mjög hugsi yfir verðlaginu á boltanum.

Það verður fróðlegt að sjá hvernig fer að lokum. Ég tel að margir muni fá sér stöðina með óbragð í munni, enda er verðlagið á stöðinni algjörlega út í hött að mínu mati. Það er svo fjarri lagi að þetta sé pakki sem er áhugaverður. Það eru margir að hugsa sitt ráð þessa dagana og það eru ekki allir sem vilja festa sig á stöðina á þessum pakka. Það var reyndar hið kostulegasta af öllu að fólki var boðin stöðin í pakka til eins árs á meðan að boltavertíðin er metin á níu mánuði. Það er margt í þessu dæmi sem stemmir ekki saman.

Það verður fróðlegt að sjá hvernig þessi vetur verður í boltanum varðandi útsendingarnar hérna heima. Það virðist vera mikil ólga og skal engan undra. 365 er farin að reyna að lægja öldur eins og sást í Íslandi í dag á Stöð 2 í kvöld. Það verður fróðlegt að sjá hvernig þeim gengur að koma þessum pakka út en ég ætla mér ekki að fá hann á þessum prís. Það er bara þannig.

Þingmaður stjórnar spjallþætti í sumarafleysingum

Það er ekki oft sem ég hlusta á Útvarp Sögu en það kemur þó fyrir. Í dag stillti ég þar inn á síðdegisþátt, sem væri svosem ekki í frásögur færandi nema vegna þess að stjórnandi þáttarins var Grétar Mar Jónsson, alþingismaður Frjálslynda flokksins í Suðurkjördæmi. Hann virðist vera að leysa þar af í sumar. Verð ég að viðurkenna að ég kipptist aðeins við í að heyra í þingmanni stýra spjallþætti á útvarpsstöð í sumarafleysingum.

Þetta hafði einhvernveginn farið framhjá mér í gúrkutíðinni, en þetta vakti allavega athygli mína. Það er ekki mikið um það að þingmenn þurfi að taka sumarafleysingar meðfram þingstörfum, en það virðist greinilega allt geta gerst í þessum geira. Þetta er allavega merkileg flétta sem birtist með þessu vali á sumarafleysingamanni.

Það væri gaman að sjá umræðuna sem yrði ef að Ólöf Nordal og Steinunn Valdís Óskarsdóttir, svo einhver nöfn nýrra þingmanna séu nefnd, myndu allt í einu verða sumarafleysingafólk á Morgunvaktinni á Rás 1, Síðdegisútvarpinu þar eða þættinum í bítið á Bylgjunni.

Það hefur lengi verið orðrómur um að Útvarp Saga sé sérleg málpípa Frjálslynda flokksins. Ekki deyja þær kjaftasögur með vali á sumarafleysingafólkinu þar, sérstaklega þeim sem situr vaktina í síðdegisspjallþættinum.

Hilary Swank leggur góðum málstað lið

Það hefði fáum órað fyrir því fyrir rúmum áratug þegar að Hilary Swank lék lítt áberandi aukahlutverk í Beverly Hills 90210 að hún ætti eftir að verða áhrifamikil og margverðlaunuð kvikmyndaleikkona í Hollywood, en það fór nú svo. Hún hafði unnið tvenn óskarsverðlaun fyrir leik í aðalhlutverki aðeins þrítug, á fimm ára tímabili, og lék þar með eftir afrek Jodie Foster sem tókst hið sama fyrir The Accused og The Silence of the Lambs á aðeins þriggja ára tímabili áður en hún varð þrítug.

Það er alveg ljóst að stjörnuleikur Hilary í Boys don´t Cry kom henni á kortið. Fram að því hafði hún verið meðhöndluð sem léleg eða lítt eftirsótt leikkona. Það verður seint sagt að Boys don´t Cry sé skemmtileg mynd en hún er fyrst og fremst gríðarlega vel gerð. Hilary náði með myndinni að stimpla sig inn í bransann og hlaut flest kvikmyndaverðlaun árið 2000 og sló meira að segja við Annette Bening fyrir túlkun sína í American Beauty, en flestir töldu hana örugga um að hljóta óskarinn og hún hafði fyrir því að mæta á hátíðina kasólétt en fór tómhent heim. Hilary hlaut verðlaunin.

Hilary Swank var líka mjög góð í kvikmyndinni Insomnia í hlutverki Ellie, hinnar skörpu lögreglukonu, og náði að setja jafnsterkan svip á myndina og Al Pacino og Robin Williams sem fóru þar á kostum. Það er mynd sem heillaði mig gjörsamlega þegar að ég sá hana fyrst og hún klikkar aldrei. Hún er enska útgáfan á hinni frábæru Insomnia, norskri mynd sem var gerð undir lok síðustu aldar. Hafi menn séð ensku myndina er mikilvægt að sjá þá norsku sem er gríðarlega vel gerð og engu síðri, jafnvel betri. En samleikur Williams og Pacino í ensku útgáfunni er magnaður, en mér hefur alltaf fundist Al Pacino frábær leikari, einn þeirra bestu.

Túlkun Hilary á Maggie Fitzgerald í Million Dollar Baby árið 2004 er að mínu mati algjör snilld. Hún fór þar alveg á kostum og tókst að vinna óskarinn aftur. Þá tókst henni að sigra Annette Bening öðru sinni, sem þá var tilnefnd fyrir Being Julia. Þó að hún sé gríðarlega góð í Million Dollar Baby stendur samt túlkun hennar í Boys Don´t Cry upp úr af ferli hennar. Það er auðvitað mikið afrek að hafa þrítug náð að vinna aðalleikaraverðlaun á Óskarnum tvisvar. Jodie Foster tókst það líka eins og fyrr segir fyrir sínar frábæru leiktúlkanir. Leikur Swank í þessum tveim myndum var svo sannarlega það góður að verðskulda verðlaun.

Hilary Swank hefur ekki bara upplifað gullna daga í lífinu. Það tók hana langan tíma að ná frægð og frama og henni var ekki fært neitt á silfurfati. Þetta framlag Swank til góðgerðarsamtaka krabbameinssjúkra sýnir vel úr hverju hún er gerð. Hún hefur áður lagt sitt af mörkum til góðs málstaðar og sýnir vel hug sinn til þeirra sem þurfa aðstoðar með. Það er gott að vita að í Hollywood er ekki bara fjarlægt fólk glamúrsins, heldur líka fólk sem hefur tilfinningar og leggur stjörnuljóma sinn af mörkum til að vekja athygli á málstað þeirra sem þurfa aðstoðar við.

Swank lætur allt fjúka

Lúkas snýr aftur

Þá er víst fjölmiðlavænasti hundur Íslandssögunnar, fyrir utan ráðherrahundinn Lucy, hinn Kínversk-Eyfirski Lúkas, kominn aftur heim til sín eftir að hafa risið upp frá dauðum með stórbrotnum hætti fyrir viku eftir að hafa verið talinn hafa verið drepinn um þjóðhátíðarhelgina. Það hefur mikið gengið á í kringum þennan hund í sumar og sitt sýnist eflaust hverjum. Það er ánægjulegt að hann hafi komist heill til síns heima eftir þennan fjölmiðlahasar.

En það hafa fleiri en Lúkas upplifað hrakningar í sumar. Helgi Rafn Brynjarsson var ranglega sakaður um að hafa drepið hundinn og upplifði hreint helvíti vegna þess alls. Það var skelfilegt að fylgjast með því hvernig dómstóll netsins, að stóru leyti nafnlaus, felldi harða dóma yfir honum án þess að vita alla sólarsöguna en draga stórar ályktanir af fáum vísbendingum. Þetta mál allt er hin mesta lexía.

Það er ekki undarlegt að Helgi Rafn ætli sér að hreinsa nafn sitt með því að höfða mál á hendur þeim sem hótuðu honum öllu illu og dauða jafnvel. Það er vonandi að einhverjir læri sína lexíu á þessu rugli öllu sem fylgdi þessu hundshvarfi. Þeir sem hæst töluðu ættu að sýna sóma sinn í að biðja þennan mann afsökunar.

Lúkas kominn heim

Mikilvægt að nota reiðhjólahjálm

Svo virðist vera sem að reiðhjólahjálmurinn hafi bjargað lífi hjólreiðamannsins, eða allavega skipt miklu máli, sem lenti í alvarlegu slysi í gær. Það er ágætt að heyra að hjálmurinn hafi haft sitt að segja. Það er að mínu mati mjög einfalt mál að hjálmanotkun hjá reiðhjólafólki er mikilvæg. Hjálmurinn er mikilvægt öryggisatriði að flestra mati. Þegar að slys af þessu tagi verður geta höfuðmeiðsl orðið mikil og hjálmurinn getur tekið mesta höggið sem verður er líkaminn skellur í götuna, oftast nær á miklum hraða í svona tilfellum.

Það er auðvitað aldrei hægt að útiloka að frekari meiðsl verði, en höfuðmeiðslin geta skipt sköpum í bataferlinu. Enda eru þess dæmi að slæm meiðsl af því tagi hafi dregið fólk til dauða og ennfremur hafa banaslys orðið í reiðhjólaslysum þar sem ekki var notað hjálm og slæm höfuðmeiðsl voru. Það er full þörf á því að ræða það með opinberum hætti hvernig staðan er varðandi hjálmanotkun. Framan af þótti ekki fínt að nota hjálm en það hefur eitthvað minnkað, eins og ég benti á hérna í gær.

En þetta slys sýnir okkur vel að hjálmanotkun getur haft mikið að segja að mörgu leyti að ekki fari jafnvel enn verr en ella.

Alvarlega slasaður eftir reiðhjólaslys

Mikil mildi að ekki fór illa

Brá verulega þegar að ég las þessa frétt um leik unglinganna með fiskikarið á Suðurnesjum. Þetta er stórhættuleg iðja og þarf ekki mikið að fara úrskeiðis til að verulega illa fari. Það er mikilvægt að fjalla um þetta til að vekja hættuna á þessari iðju ef fólk er ekki með á hana. Þetta er ekki hlutur sem á að vefja í dularhjúp.

Fyrir þrem áratugum varð sviplegt slys hér í Eyjafirði þegar að nokkrir unglingsstrákar gerðu slíkt hið sama. Þeir fórust í slysinu og fundust aldrei. Það var mikil og dapurleg sorgarsaga.

Stórhættulegur leikur

Leiksnillingurinn með fjöldamörgu andlitin

Leikarinn Peter Sellers var einstakur gamanleikari, sá allra besti í kvikmyndasögunni að mínu mati. Túlkun hans á gamansömum karakterum eru enn í dag gulls ígildi. Enginn var betri en hann í að skipta á milli persóna með undraverðum hraða, svo allt rann ljúflega og meistaralega saman. Ég gleymdi mér gjörsamlega í kvöld þegar að ég fann þriggja áratuga gamalt viðtal við Sellers hjá breska spjallþáttakónginum Michael Parkinson á YouTube. Sannkölluð snilld.

Þetta voru fjórir tíu mínútna hlutar. Um leið og ég hafði fundið þann fyrsta varð ég skoða allan pakkann. Það olli svo sannarlega ekki vonbrigðum. Virkilega gott viðtal og áhugavert. Þar koma svo sannarlega vel fram frábærir taktar Sellers í persónusköpun. Hann fór mjög hratt yfir góðar sögur og fór á milli persóna í túlkun með snilldarbrag. Var bæði fyndið og skemmtilegt að sjá þennan pakka. Allan þann tíma sem ég hef verið kvikmyndaáhugamaður hef ég metið mjög mikils gamansama túlkun Peter Sellers. Hann var meistari gamanleiksins eins og hann gerðist bestur.

Kvikmyndirnar um Bleika pardusinn eru sennilega helst tengd við Sellers í dag. Það er ekki furða, enda er það frábær gamanmyndapakki og ber mjög vel vitni snilldinni sem fólst í gamanleik Peter Sellers. Jacques Clouseau varð hans þekktasti karakter og heldur nafni hans helst á lofti. Það er ávallt yndislegt að horfa á þessar myndir. Algjörlega frábær gleðigjafi. Hef ég upplifað þá snilld vel og innilega eftir að ég keypti pakkann með myndunum öllum fyrir nokkrum árum. Um helgina horfði ég svo á annað meistaraverkið með honum, The Party - kvikmynd Blake Edwards. Það er að mínu mati ein besta gamanmynd kvikmyndasögunnar.

Fyrir utan þessar myndir er Dr. Strangelove hans besta stund í leiktúlkun. Þar er Sellers hreint ógleymanlegur í þremur hlutverkum - sem breskur yfirmaður í NATO, forseti Bandaríkjanna og síðast en ekki síst gamli nasistinn, sprengjusmiðurinn. Hlaut óskarsverðlaunatilnefningu fyrir og skal engan undra. Sellers er hjarta og sál þessarar yndislegu myndar. Vilji menn sjá tæra snilld er þetta myndin sem velja skal. Mjög mikil satíra en öflugur pakki. Sellers var þó ekki alltaf bara gamanleikarinn. Við blálok litríks leikferils túlkaði hann garðyrkjumanninn Chance í Being There og hlaut þar aðra óskarstilnefningu. Þar var húmorinn fjarri. Myndin er mörgum óskiljanleg en ég hef alltaf haldið mikið upp á hana.

Það sem mér fannst merkilegast við að sjá fyrrnefnt viðtal er að Peter Sellers lætur mjög vel að vera allt annað en Peter Sellers. Hann var nær aldrei í eigin karakter en lék mörg hlutverk í gegnum ferilinn. Það hefur oft verið sagt bæði í gamni sem alvöru að það hafi verið honum erfiðast að leika sjálfan sig. Sá karakter hafi aldrei verið opinber. Það er margt til í því. Þetta sést mjög vel í sjónvarpsmyndinni The Life and Death of Peter Sellers fyrir nokkrum árum þar sem einkalíf leikarans margflókna var nær alveg opnað upp á gátt. Myndin er að mörgu leyti gloppótt en mögnuð túlkun Geoffrey Rush á Sellers opnaði nýjar hliðar á karakternum sem gat túlkað fjölda persóna, allar aðrar en sjálfan sig.

Ég held að um margt muni sagan dæma helst Peter Sellers fyrir að vera leiksnillingurinn með fjöldamörgu andlitin en hafi í raun upplifað sinn helsta ósigur í hlutverki sjálfs sín. Ævi hans varð enginn dans á rauðum rósum. En það er oft sagt um helstu grínleikara sögunnar að þeir hafi verið leiðinlegastir í eigin karakter og þess vegna falið hann sem mest þeir máttu. Það gildir því miður einna best um Peter Sellers. En mikið innilega var gaman að finna þetta frábæra viðtal.

Söguleg vanþekking væntanlegs forsætisráðherra

Það virðist nær öruggt að Yves Leterme, leiðtogi kristilegra demókrata í Flæmingjalandi, verði næsti forsætisráðherra Belgíu eftir sigur hægriaflanna í þingkosningum í júní. Mitt í önnum erfiðra stjórnarmyndunarviðræðna vekur þó mesta athygli vanþekking Leterme á belgískri sögu. Hann kunni ekki þjóðsönginn né gat sagt hvers vegna 21. júlí er þjóðhátíðardagur Belgíu. Hann gat hinsvegar farið með franska þjóðsönginn og virtist taka hann fyrir þann belgíska.

Það er ljóst að breytingar eru framundan í belgískum stjórnmálum. Ríkisstjórn Guy Verhofstadt, sem mynduð hefur verið af frjálslyndum og sósíalistum undir forsæti hans síðustu átta árin, féll í kosningunum í júnímánuði og hafa viðræður staðið um myndun nýrrar stjórnar undir forsæti Leterme vikum saman. Hefð er fyrir því að viðræður um stjórnarmyndun taki hið minnsta mánuð í Belgíu og hefur Leterme leitt þær viðræður sem afgerandi sigurvegari þingkosninganna. Á meðan hefur fráfarandi stjórn ríkt sem starfsstjórn.

Það hlýtur að teljast veruleg vanþekking að þekkja ekki sögu landsins síns og vera vanbúinn á því að svara lykilspurningum af þessu tagi. Þessi sögulega vanþekking hins væntanlega forsætisráðherra mun þó varla stöðva það að hann taki við völdum af Verhofstadt innan skamms, þó vissulega hljóti þetta að teljast neyðarleg frammistaða á lokastigi stjórnarmyndunar og varla líklegt til að styrkja hann í sessi.

Kunni ekki textann og þekkti ekki söguna

Er flugið öruggasti ferðamátinn?

Brá talsvert þegar að ég sá fréttina um að elding hefði lent í væng flugvélar frá Iceland Express og taldi kannski að um eitthvað slys hefði orðið að ræða. Svo var sem betur fer ekki. Allt fór eins vel og á var kosið við þessar aðstæður. En þetta opnar auðvitað hugleiðingar um það hvort að flugið sé öruggasti ferðamátinn.

Sjálfur hef ég mikið notað innanlandsflugið og flogið talsvert. Aldrei hefur mér liðið eitthvað illa í flugi eða fundist það óöruggur ferðamáti, þvert á móti hefur mér liðið frekar vel með að ferðast þannig. Hinsvegar er það auðvitað ljóst að allt getur gerst og aldrei hægt að koma í veg fyrir að slys verði. Það er eins og í umferðinni að slysin gerast og þau gera heldur aldrei boð á undan sér með neinu móti.

Hef sem betur fer aldrei lent í neinu óhappi á öllum þessum árum, í mesta falli orðið fyrir ónotum af því að flugvél lendir í vindi og rásar til sem leiðir til smáfiðrings. Sjálfum finnst mér miklu skemmtilegra til dæmis að fara fljúgandi milli Akureyrar og Reykjavíkur. Þau eru teljandi á fingrum annarrar handar skiptin sem ég hef farið á bíl á milli síðustu fimm árin til dæmis. Finnst flugið einfaldlega miklu betra. Það er bæði hraðvirkur og einfaldur ferðamáti að mörgu leyti. Gott að losna við langar bílferðir innanlands.

En flugið verður aldrei hættulaust. Um leið og við pöntum okkur flugmiða innanlands eða út í heim vitum við að allt getur gerst. Það er alveg eins þegar að við förum keyrandi á milli staða. Við vitum aldrei hvort við komumst heil heim, en við auðvitað vonum alltaf hið besta.

Eldingu laust í þotu Iceland Express

Jennifer Aniston slítur vinaböndin

Það er mikið sjokk fyrir hörðustu aðdáendur sjónvarpsþáttanna Friends að Jennifer Aniston hafi ákveðið að slíta vinaböndin með því að útiloka að leika Rachel Green aftur og koma í veg fyrir endurkomu Vina á hvíta tjaldinu eða í sjónvarpsmynd. Aniston hefur alla tíð verið mest þekkt fyrir þetta hlutverk en ætlar að reyna að leita frægðarinnar á nýjum vettvangi og leika alvarlegri hlutverk. Þetta er svipuð ákvörðun og Kim Cattrall tók er hún neitaði að leika í kvikmyndaútfærslu af Sex and the City, en hún skipti síðar um skoðun.

Friends varð gríðarlega vinsæll sjónvarpsþáttaröð, með þeim vinsælli í sjónvarpssögunni. Rúmlega 50 milljón manns horfðu t.d. á lokaþáttinn þegar að hann var sýndur í Bandaríkjunum 6. maí 2004. Þættirnir um Vini voru alla tíð vinsælir reyndar og það varð aldrei lát á þeim vinsældum allt frá því að fyrsti þátturinn var sýndur þann 22. september 1994. Þættirnir voru á þessum áratug sýndir í um 100 löndum.

Aðalleikararnir: Jennifer Aniston, Courtney Cox Arquette, Lisa Kudrow, Matt Le Blanc, Matthew Perry og David Schwimmer (alltaf kynnt í byrjun hvers þáttar í þessari röð) voru öll nær óþekkt við upphaf sýninga þáttanna. Við leiðarlok minnir mig að þau hafi fengið um eina milljón dollara, um 70-75 milljónir íslenskra króna fyrir hvern þátt. Fylgdist ég með þáttunum um Vini alla tíð og á þættina á DVD. Þetta er einfaldlega sá þáttur sem helst stendur upp úr frá tíunda áratugnum, náði gríðarlegum vinsældum og hafði sterka stöðu.

Það eru því viss vonbrigði að ekki verði framhald á af einhverju tagi, það er ekki hægt að segja annað. En það er svo sannarlega gott að við eigum þó allavega þættina á DVD og getum notið þeirra alla tíð. Nú verður fróðlegt að sjá hvort að Jennifer beygir sig undir það síðar meir að gera framhald á vinasögunni í New York.

Ekki meiri Vinir