Bitlaus mótmæli marineruð í rauðri málningu

Mótmælin við utanríkisráðuneytið virðast hvorki hafa verið fjölmenn eða markviss. Kannski finnst einhverjum það samt táknrænt eða merkilegt að sletta rauðum lit á vinnustað formanns Samfylkingarinnar eða merkilegt. Má vera. Þetta eru greinilega grímumótmæli, í takt við þau sem eru að komast í tísku núna að því er virðist vera. Eigi þetta að teljast mótmæli gegn ástandinu við Palestínu geta þau varla talist sterk miðað við hversu heitar skoðanir eru á stöðunni þar.

Mjög mikið er talað um grímumótmælin og þá sem velja að tjá sig án þess að standa við skoðanir sínar. Sama hversu mikið þeir reyna að bera á móti því verður alltaf litið öðruvísi á tjáninguna þegar hún er nafnlaus en þegar fólk stendur með skoðunum sínum. Greinilegt er líka að þær stinga í stúf við það sem Hörður predikar. Þessi mótmæli án Harðar sýna vel að mótmælendur eru ekki sammála um aðferðir.

Hvað varðar þessi mótmæli skil ég þau ekki enda hafa ráðamenn hér fordæmt bæði Ísraelsríki og Hamas. Húsráðandi í utanríkisráðuneytinu hefur sérstaklega verið framarlega í flokki þar.

Málningu slett á ráðuneyti

Situr fólk virkilega heima með gjafabréfin?

Ég hélt að það þyrfti nú ekki að vara fólk við því að vera ekki með ónýtt gjafabréf heima og bíða með að innleysa það. Á þessum tímum þegar fyrirtæki eru að fara á hausinn, einkum verslanir sem sligast í vondri stöðu, blasir við að gjafabréfin verða að verðlausum pappír. Þeir sem eiga þannig heima hljóta að reyna að bjarga því sem bjargað verður núna og ná að fá eitthvað fyrir þann pappír.

Hef heyrt af nokkrum dæmum þar sem fólk átti inneignarnótu og gjafabréf og fékk ekkert fyrir það. Auðvitað er vont að sá verðmæti pappír verði á einni nóttu verðlaus en þeir sem eiga þannig eiga sem fyrst að reyna að ná einhverju út úr því, áður en staðan versnar, sem getur auðvitað gerst.

Hætta á að gjafabréf brenni inni

Absúrdismi og mannamunur á borgarafundi

Ég er alveg hættur að skilja borgarafundina sem haldnir eru vegna kreppunnar. Þeir fóru vel af stað, en eru komnir út í móa. Absúrdismi og mannamunur standa upp úr eftir þann í kvöld. Þar var einn ræðumanna með grímu fyrir andlitinu og vildi ekki láta nafns síns getið, lét eins og hann væri staddur undir nafnleynd á spjallvef. Auk þess er greinilegt að ekki er sama hverjir tala á fundinum og reynt að hefta málfrelsi sumra því það sem þeir segja hentar mögulega ekki þeim sem halda fundinn.

Þetta bæði hlýtur að leiða til þess að fundurinn missir marks, enda munaði litlu að hann endaði í rugli. Mér finnst stórundarlegt að þeir sem ávarpa svona fund og eru væntanlega að tala fyrir einhverjum boðskap geti ekki komið fram undir nafni og tjáð skoðanir sínar óhikað með heiðarlegum hætti, en ekki með blammeringum og óábyrgu tali þar sem engin persóna er á bakvið. Reyndar finnst mér merkilegt hvað gríman er að verða mikil táknmynd hjá hópnum sem mótmælir án Harðar.

Enda er greinilegt að það eru að myndast tvær hreyfingar mótmælenda, annar sem hugsar með höfðinu og vill vera ábyrgur í orði og verki og svo þeir sem vilja ekki bera ábyrgð á mótmælunum og ganga skrefinu lengra - telja ekkert heilagt og kallar sig þegar glæpamenn. Þetta er merkilegur fylkingamunur. Hitt er svo undarlegt að þeir sem koma á fundinn til að tjá sig fái ekki að gera það, þegar allir vita hver viðkomandi aðili er. Þetta heitir mannamunur á góðri íslensku sagt.

Stóra málið í þessu öllu er að mótmælendur ganga ekki í takt. Þeir eru í nokkrum fylkingum og ganga misjafnlega langt, enda sumir í mótmælum af ábyrgð en aðrir af ábyrgðarleysi. Aðrir fá svo greinilega ekki að vera með, ekki nógu verðmætir. Þetta er að verða að absúrdisma í bestu mynd orðsins.

Lá við að fundurinn leystist upp

Veruleikafirring stjórnmálanna

Varla er mikið að gerast í pólitíkinni í Frakklandi, á þessum örlagatímum, þegar aðalfréttin er hver sé barnsfaðir dómsmálaráðherra Frakklands. Kannski skiptir þetta máli fyrir einhverja, en hver er fréttin í þessu þegar alheimskerfið í efnahagsmálum brennur og miklar væringar í alþjóðastjórnmálum. Ég er ekki viss um að ég nennti að fylgjast með slíku dúllutali, séð og heyrt pólitík, ef hún gerðist hér. Hvar er forgangsröðin í umræðunni?

Hitt er svo annað mál að einhverjir eru uppteknir í því að velta fyrir sér hvort ráðherrann sé kannski að verða mágkona forsetans og vilji velta fyrir sér smáatriðunum í einkalífi hennar. Mér finnst samt svona pólitík innan í pólitíkinni ekki merkileg og eiginlega er þetta hluti af veruleikafirringu fortíðarinnar þegar fólk var að velta fyrir sér ómerkilegu hlutunum en gleymdi þeim merkilegu.

Við sjáum þetta vel hérna heima því við gleymdum okkur oft í smáatriðunum í einkalífi stjórnmálamanna og hvar þeir væru í glasi í kokteilboði og við hvern þeir skáluðu frekar en hugleiða aðalatriðin, undirstöður og lykilatriði samfélagsins. Þess vegna sváfum við á verðinum þegar allt fór á versta veg.

Barnsfæðing vekur umtal í Frakklandi

Vofir pólitísk feigð yfir heilbrigðisráðuneytinu?

Sú var tíðin að það jafngilti pólitískri feigð eða botnlausri ógæfu fyrir stjórnmálamann að taka við embætti heilbrigðisráðherra - vonlaust að höndla verkefnið, enda sparnaður sjaldan óvinsælli en í velferðarkerfinu. Þessu kynnist Guðlaugur Þór Þórðarson núna þegar hann þarf að skera niður tæpa sjö milljarða króna í krepputíð og þarf að taka á sig auknar óvinsældir. Sá sem er með svo stóran niðurskurðarhníf á lofti uppsker ekkert í staðinn nema botnlausar óvinsældir og allt að því hatur landsmanna sem sjá skrattann sjálfan í ráðherranum.

Forðum daga var þetta svipað. Hver man ekki eftir Sighvati Björgvinssyni sem var blóðugur upp fyrir axlir í niðurskurði í Viðeyjarstjórninni í upphafi tíunda áratugarins og barðist þar gegn nunnunum í Landakoti og fleirum þekktum postulum í velferðarkerfinu. Hann varð óvinsælasti maður landsins á einni nóttu í hlutverki sínu. Guðmundur Árni Stefánsson kom eins og kratariddarinn á hvíta hestinum inn í heilbrigðisráðuneytið úr bæjarstjórastólnum í Hafnarfirði og tók til við að sveifla niðurskurðarhnífnum. Hann endaði á kafi í drullupolli á mettíma.

Og hver man ekki eftir Ingibjörgu Pálmadóttur, sem þrátt fyrir að takast að höndla erfiða tíma í ráðuneytinu, bugaðist í önnum sínum og hneig niður í beinni sjónvarpsútsendingu. Hún var örvinda og búin á því og hætti í pólitík skömmu síðar, fór heim til að baka og elda fyrir strákana sína eins og margfrægt var. Fékk nóg. Ekki megum við heldur gleyma að sumir hafa höndlað verkefnið, en flestir þeirra hafa verið í ráðuneytinu á góðum tímum og komist hjá því að skera niður.

Og nú er Gulli kominn í þetta hlutverk. Brátt verður hann blóðugur upp fyrir axlir í niðurskurðinum og örugglega hataður og úthrópaður fyrir miskunnarleysi og skuggalega óvægni gegn þeim sem minna mega sín. Hver verða pólitísk örlög hans í þeim ólgusjó?

Ráðherra segi af sér

Fjölmenningarleg slagsmál í Hlíðunum

Enn einu sinni heyrum við í fréttum af fjölmenningarlegum slagsmálum á milli hópa útlendinga í Reykjavík. Vissulega er til of mikils ætlast að allir þeir innflytjendur sem hingað koma séu hvítþvegnir englar en það verður að taka á málum þeirra sem ráðast að öðru fólki og standa að klíkumyndun til að vega að öðrum innflytjendum eða fara fram með hreinu ofbeldi, hvort sem það er til að níðast á öðrum hópnum eða þær séu báðir jafnsekir um ofbeldið.

Mér finnst þetta mjög dapurleg þróun og á henni verður að taka með öllum tiltækum ráðum. Sjálfsagt er að bjóða innflytjendur velkomna til landsins og það ber að varast að dæma þá alla eftir svörtu sauðunum í hópi þeirra. En því er ekki að neita að þetta er ekki góð þróun - það er að verða einum of mikið af ofbeldisverkum sem tengja má við innflytjendur.

Leitt er ef borgarhverfin breytast í Harlem vegna innbyrðis átaka innflytjenda og færir okkur inn í annan menningarheim en við þekkjum og viljum örugglega ekki horfa þegjandi á í nærmynd.

Hópslagsmál í Lönguhlíð

Bjarni yfirgefur Framsóknarflokkinn

Úrsögn Bjarna Harðarsonar, fyrrverandi alþingismanns, úr Framsóknarflokknum koma ekki að óvörum eftir sviptingar síðustu mánuði innan flokksins en eru vissulega stórtíðindi. Bjarni var jú afgerandi fulltrúi gömlu fylkinganna í flokknum og talaði fyrir þeim gildum sem einkenndu Framsóknarflokkinn í gamla daga - var boðberi þess að halda í andstöðuna gegn ESB og vildi hafa Framsókn uppi í sveit. Þetta eru tímamót að því marki en kannski er þetta lokapunktur þess sem vitað var að myndi gerast.

Svo er það spurning hvort Bjarni yfirgefur flokkinn eða hann hefur yfirgefið hann. Væntanlega er það mitt á milli en greinilegt er á öllu að Framsókn tekur miklum breytingum í sviptingum næstu vikna, sem nær hámarki með kjöri nýs formanns Framsóknarflokksins í lok næstu viku.

Bjarni sagði sig úr Framsóknarflokknum

Hvers vegna hylja mótmælendur andlit sín?

Mér finnst allt í lagi að fólk tjái skoðanir sínar og mótmæli málefnalega og með boðskap og hafi einhvern tilgang að markmiði. En hvers vegna hylur það andlit sitt. Hvaða yfirlýsing er það að fela sig og vilja ekki tjá sig einbeitt og ákveðið undir nafni og númeri? Mér finnst þetta rýra annars ágæt mótmæli í dag, mótmæli sem loksins er beint að réttum aðilum.

Elín borin út úr bankanum

Beinast mótmælin nú loksins að réttum aðilum?

Ég er ekki hissa á því að fólk mótmæli í bönkunum. Er eiginlega mest hissa á að það hafi ekki gerst fyrr en rúmum tveimur til þremur mánuðum eftir bankahrunið. Mikilvægt er að mótmæla því að þar sitji stjórnendur frá liðnum tímum. Auðvitað er eðlilegt að krefjast þess að bæði Birna Einarsdóttir og Elín Sigfúsdóttir víkji af bankastjórastóli. Þeim er ekki sætt.

Ég held að atburðir síðustu daga hafi opnað augu margra fyrir því bankakerfið er rotið og fjölmiðlarnir líka, sem hafa bara þjónað duttlungum auðmanna úti í bæ, eigenda sinna og vina þeirra.

Þessu er mikilvægt að mótmæla og bankarnir eru góður staður til að tjá skoðanir sínar, meðan spillingin og blekkingin heldur áfram að grassera.

Algjör snilld að spila bolta í Landsbankanum - táknrænt og traust. Þetta er traustara form á mótmælum en margt annað sem gert hefur verið.

Spiluðu knattspyrnu í bankanum

Samkeppniseftirlitið rannsakar Teymi

Samkeppniseftirlitið sýnir mjög vel að það er vakandi stofnun með rannsókn sinni á Teymi og dótturfélögunum. Allir hljóta að taka undir mikilvægi þess að fara yfir vafaatriðin í málum tengdum þeim. Þetta á að vera hlutverk Samkeppnisstofnunar og mikilvægt að þar sé farið strax til verka og reynt að fá hið sanna fram, hvað svo sem í því felst.

Oft hefur verið deilt á Samkeppniseftirlitið fyrir að vera sofandi stofnun sem bíður endalaust á meðan sögusagnir grassera. Þessi rannsókn ætti að slá á þær kjaftasögur.

Húsleit hjá Teymi

Harðvítug átök um formennskuna í Framsókn

Greinilegt er að harðvítug átök eru í uppsiglingu um formannsembættið í Framsóknarflokknum. Þar eru ungir og hraustir menn greinilega að beita öllum brögðum til að tryggja sér formennskuna og smalað er til hægri og vinstri í orðsins fyllstu merkingu. Greinilegt er að gömlu fylkingarnar eru mjög að riðlast til og má því eiga von á að allt geti gerst og myndist nýjar fylkingar utan um formannsefnin.

Ég er ekki í vafa um það að framtíð Framsóknarflokksins er undir í þessum formannsslag. Þar er spurt um hvort hann nái að endurnýja sig og eiga nýtt upphaf á gömlum grunni. Ég held að í þessu muni væntanlega koma sér sem best að vera með engar tengingar við forystu flokksins á undanförnum árum og ljóst að þingmennska mun ekki vera ráðandi hluti útkomunnar. Þarna verður horft til framtíðar og kynslóðaskipti eru í loftinu. Sóknarfæri flokksins munu ráðast af útkomu flokksþings.

Auðvitað er smalað í öllum kosningum. Slíkt gerist í ómerkilegri kosningum en formannskjöri í stjórnmálaflokki. Í flokki á borð við Framsókn þar sem uppstokkunin er mikil má búast við að fólk hópist í flokkinn til að hafa áhrif. Einn hluti þess er að sonarsonur og sonur fyrrum forsætisráðherra og formanns Framsóknarflokksins er kominn heim í heiðardalinn eftir skamma vist í öðrum flokki og í Ráðhúsinu.

Þarna er smalað grimmt og allt lagt undir. Kappið í kosningunum ber þess merki að allt getur gerst. Þannig á það auðvitað að vera þar sem barist er um alvöru hnoss og að byggja upp nýjan flokk á gömlum grunni, rústum ef út í mannamál er farið.

Hiti á fundi framsóknarmanna

Nauðungarflutningar á öldruðum Akureyringum

Mjög dapurlegt var að horfa á fréttaflutning í kvöld af nauðungarflutningum á öldruðum Akureyringum af hjúkrunarheimilinu Seli. Þetta er ómannúðleg og mjög lágkúruleg framkoma við gamalt fólk, sem nú er gert með valdboði að fara í herbergi með öðrum á Kristnesi og sætta sig við annars flokks þjónustu. Alltaf skal það vera þannig að ráðist sé á garðinn þar sem hann er lægstur, níðst á gömlu fólki og þeim sem minna mega sín. Þetta eru ekki góð skilaboð og er að mörgu leyti skipbrot velferðarkerfisins.

Vel má vera að starfið á Seli og á öðrum stofnunum séu tölur á blaði í huga einhverra, tölur sem geti komið vel saman í niðurskurði og þá sé allt svo gott við að eiga. Á bakvið þessar tölur eru hinsvegar fólk, aldrað fólk sem á það skilið að það njóti þess að eiga áhyggjulaust ævikvöld. Þetta er ómerkileg framkoma og þeim til skammar sem að því standa, öllum með tölu. Ekki þýðir fyrir þá sem taka slíkar ákvarðanir að fara í kosningar og slá sér upp með slagorðum um velferðarkerfi og mannleg gildi.

Slíkt er algjörlega innistæðulaust þegar við horfum upp á svona lágkúru. Orð dagsins á hin 88 ára gamla kjarnakona á Seli, sem nú þarf að sætta sig við að fara úr eigin herbergi og búa með öðrum. Ef þetta er ekki skipbrot velferðarkerfisins þá veit ég ekki hvað það á að kallast annað.

Risavaxið klúður demókrata með þingsæti Obama

Dæmalaust klúður er þetta hjá demókrötum með þingsæti Baracks Obama í Illinois - heimatilbúinn vandi þeirra í ofanálag. Þeir geta aðeins sjálfum sér um kennt og geta ekki höndlað vandann. Roland Burris mætir til Washington til að taka við þingsætinu, enda valinn af réttkjörnum ríkisstjóra, þó umdeildur sé, og hefur fullt umboð. Og þingdemókratar hafna honum, þeldökkum manni sem hefur fullan rétt til að fara til Washington og taka við þingsæti sínu, eina blökkumanninum sem hefur umboð til að sitja í öldungadeildinni, þeim fjórða eða fimmta í þingsögunni. Þetta lítur ekki beinlínis vel út fyrir demókrata, hvorki í Washington né í Illinois.

Mér skilst að einn hluti samningaviðræðna þingdemókrata í öldungadeildinni við Burris sé að hann lofi því að sækjast ekki eftir þingsætinu í kosningunum 2010, þegar sex ára kjörtímabili Obama lýkur formlega, og fái þá leyfi þeirra til að taka þar sæti. Hverslags vinnubrögð eru það að taka við manninum með þeim skilmálum að hann hætti í pólitík, bara eftir þeirra duttlungum. Ekki má gleyma því að hinn umdeildi ríkisstjóri, sem hafði fullt umboð til að velja öldungadeildarþingmann, er í umboði demókrata í Illinois og var endurkjörinn þrátt fyrir allt orðsporið. Barack Obama talaði til stuðnings honum þá.

Eftir hálfan mánuð hverfa George W. Bush og Dick Cheney úr pólitískri tilveru demókrata. Þá fá þeir full völd yfir Hvíta húsinu auk þess að ráða þinginu. Þingið hefur sjaldan eða aldrei verið óvinsælla en undir forystu þingdemókrata. Þá dugar ekki lengur að fela þær óvinsældir með veikri stöðu Bush forseta. Hvernig mun þeim reiða af eftir 20. janúar fyrst þeir geta ekki einu sinni höndlað eitt þingsæti sitt í öldungadeildinni og leyst vandann í kringum það?

Fékk ekki þingsætið

Hugað að almannatengslamálum í FME of seint?

Ég held að það hefði átt að huga að almannatengslamálum í Fjármálaeftirlitinu fyrir löngu síðan. Þessi stofnun sem á að halda utan um mjög mikilvægt svið brást gjörsamlega fyrir og eftir bankahrunið og hefur lítinn sem engan trúverðugleika í verkum sínum. Sigurður G. Valgeirsson fær allavega nóg að gera eigi hann að snúa því við á nokkrum mánuðum eða vikum. Sennilega er það heldur mjög fjarri því að vera virðingarvert og spennandi verkefni.

Held að 80% landsmanna beri lítið eða ekkert traust til FME samkvæmt könnunum. Vonandi tekst þessari mikilvægu stofnun að snúa vörn í sókn og vera eitthvað annað en bilað batterí í stjórnkerfinu.

Ráðinn tímabundið til FME

Ætlar ríkisstjórnin ekki að birta lögfræðiálitið?

Mér finnst alveg lágmark að ríkisstjórnin birti lögfræðiálit þar sem segir að dómsmál gegn breskum yfirvöldum sé vonlaust. Allt upp á borðið, takk! Þetta álit stingur í stúf við álit annarra lagasérfræðinga í Bretlandi þar sem við erum þvert á móti talin vera með gott mál í höndunum. Aðför Bretanna gegn okkur er einfaldlega þannig að við eigum að taka það mál lengra og auðvitað á íslenska ríkisstjórnin að fara með málið fyrir dómstóla.

Nema þá að verið sé að breiða yfir eitthvað sem ekki má koma fram. Slíkar grunsemdir eru alveg ólíðandi, en þær eru til staðar meðan deilt er um hvað sé satt og rétt. Líka hvort eitthvað sé enn til í því að ríkisstjórnin vilji slá verndarhjúp utan um eitthvað í málinu.
 
Í þessum efnum er efinn vissulega til staðar. Ekkert dómsmál er unnið fyrirfram. Þar þarf að vinna einbeitt og traust að verkum, bæði til að hið rétta komi fram og réttlætið hafi sinn framgang. Auðvitað er það sérstaklega mikilvægt í þessu máli.

Vonlaust dómsmál gegn Bretum

Niðurskurður hjá fjölmiðlum - breyttar forsendur

Varla teljast það stórtíðindi eins og komið er málum á fjölmiðlamarkaði að dagblöðin fækki útgáfudögum sínum. Í þessu árferði eiga fríblöð sérstaklega undir högg að sækja og varla raunhæf undirstaða til staðar fyrir sjö daga útgáfu, eins og var þegar allt lék í lyndi. Allar rekstrarforsendur hafa breyst núna og í raun má segja að það sé mikill munaður að til séu ókeypis fjölmiðlar ennþá eins og staðan er orðin í efnahagsmálunum.

Eflaust voru það sæludagar þegar til voru tvö fríblöð og hægt að fá dagblöð alla daga ársins. Ekki eru mörg ár síðan aðeins Morgunblaðið kom út á sunnudegi, þó borið út síðdegis á laugardegi, og ekkert blað formlega gefið út á sunnudegi. Held að sunnudagsútgáfa Fréttablaðsins sé innan við fimm ára gömul. Þetta var mikill munaður að fá að lesa blöð alla daga vikunnar en forsendur fyrir því eru klárlega brostnar.

Þetta ár verður erfitt fyrir fjölmiðla. Við eigum örugglega enn eftir að sjá mikla niðursveiflu og niðurskurð á öllum sviðum.

Útgáfudögum Fréttablaðsins fækkað

Barack Obama neitar að tala um ástandið á Gaza

Á meðan fólk um allan heim tjáir andstöðu við árás Ísraela á Gaza-svæðið þegir Barack Obama, verðandi forseti Bandaríkjanna, þunnu hljóði um málið. Í valdatómarúminu í Washington hefur Obama þegar tekið sér sess á sviðinu og er langt síðan að kjörinn forseti hefur orðið svo áhrifamikill fyrir embættistöku sína. Í ljósi þess er þögn Obama um stöðuna á Gaza-svæðinu vægast sagt mjög athyglisverð og ætti að vekja marga stuðningsmenn Obama víða um heim til umhugsunar um hvort hann muni verða jafn hallur undir sjónarmið Ísraels og forveri hans, George W. Bush.

Allt frá því að Obama flutti ræðu hjá AIPAC í júní hefur tryggð hans við Ísrael verið augljós og var eiginlega endanlega römmuð inn með valinu á Rahm Emanuel (sem gárungarnir nefna Rahm-bo) sem starfsmannastjóra Hvíta hússins og ennfremur af orðum Obama á fyrsta blaðamannafundi hans sem viðtakandi forseti um Íran. Lítill munur er á orðum Bush og Obama um Íran og Ísrael allavega.

Ríkisstjórn Obama verður á vaktinni vegna Írans og mun ekki hika við að beita valdi muni Íransstjórn halda áfram kjarnorkuframleiðslu sinni. Obama sagði fyrir nokkrum vikum að hann myndi ekki hika við að beita kjarnorkuvopnum gegn Íran færu þeir gegn Ísrael.

Í kosningabaráttunni varð vart við þann misskilning vinstrimanna um allan heim að Obama myndi ekki taka upp sömu stefnu og Bush í málefnum Írans og Ísraels. Orð hans og gjörðir að undanförnu og þögnin nú sýnir vel að það reyndist markleysa.

Obama er þögull

Bjarni sýnir gott fordæmi - vandræðaleg vörn

Mér finnst Bjarni Ármannsson sýna gott fordæmi með því að rjúfa þögnina og endurgreiða hluta af frægum starfslokasamningi sínum við Glitni. Með því viðurkennir Bjarni ábyrgð sína, fyrstur hinna margfrægu útrásarvíkinga, og þátttöku í sukkinu sem hefur sett landið á hausinn. Þetta kalla ég að taka ábyrgð á fallinu og allavega sýna lit, eitthvað annað en blaður út í bláinn. Framkoma hans er óverjandi og mun fylgja honum eftir, þó þessi ákvörðun ein og sér hafi fært honum einhvern frið frá mestu umræðunni.

Útrásarvíkingarnir hafa verið á flótta eftir bankahrunið. Sumir hafa farið í upphafin viðtöl í sjónvarpi og reynt að snúa okkur enn einn hring í blekkingarhringekju sinni með misgóðum árangri, þeir hafi ekki vitað að þetta hafi verið svona skelfilega slæm staða og hafi reynt sitt besta. Aðrir hafa ritað blaðagreinar til að telja öllum trú um að þeir hafi nú ekki verið svo slæmir og hafi bara verið að sinna sínum störfum. Eftir stendur þó sú staðreynd að þessir menn komu þjóðinni á hausinn. Niðurlæging hennar er algjör.

Aðalmálið nú er þó ekki orðagjálfur eða pínlegar afsakanir heldur það að auðmennirnir sem fengu digra starfslokasamninga og settu þjóðina á kaldan klakann í orðsins fyllstu merkingu borgi til baka og leggi lið. Það er siðferðisleg skylda þessara manna. Bjarni hefur átt góðan leik en fjarri því er að hann sé laus úr þessu máli. Vörn hans var vandræðaleg þrátt fyrir þetta útspil í Kastljósi kvöldsins. Ekki þurfti annað en sjá augnaráð hans og flóttalega framkomu. Þetta var ekki stoltur maður sem þarna talaði.

Eftir alla samningana og sukkið er komið nóg og tími til kominn að þessir menn svari fyrir ævintýralega framgöngu sína, sem hefur skaðað þjóðina í heild sinni.

Endurgreiddi 370 milljónir

Ritskoðun eða heiðarleg stjórn á bloggkerfinu

Ég missti af mestu ólgunni í samskiptum moggabloggara og yfirstjórnar blog.is vegna bloggskrifanna um Óla Klemm um helgina þar sem ég var lítið við tölvu og las ekki fréttina fyrr en lokað hafði verið á bloggmöguleikann. Við sem erum á moggablogginu verðum að sætta okkur við að það er yfirstjórn á þessu bloggi. Hún markar svæðinu reglur og heldur utan um kerfið. Við fáum að skrifa hér ókeypis og höfum flest valið okkur það sjálf að tengjast kerfinu og nota okkur möguleikana þar.

Nú um áramótin breyttist bloggkerfið þannig að þeir sem eru nafnlausir fá enga tengingu inn á kerfið umfram það að bloggsíðan er virk. Mér finnst það alveg sjálfsagðir skilmálar enda mikilvægt að orðum fylgir ábyrgð. Yfirstjórnin hér hefur markað þessa reglu og eftir því er fylgt. Mér finnst líka eðlilegt að þeir sem tjá sig hafi nafnið sitt. Slíkt blogg verður alltaf miklu traustari vettvangur en ella. Nafnleyndin býður oftar en ekki upp á skítkast og leiðindi. Mörkin eru ekki afgerandi.

Hvað varðar möguleikann að blogga um það sem er að gerast, fréttir og fleira hér, er eðlilegt að þeir sem eru yfir svæðinu meti það á hverjum tíma. Sumar fréttir eru einfaldlega þannig að engu er við þær að bæta, skoðanir annarra eiga ekki rétt á sér í þeim efnum. Ég held að þetta sé fjarri því í fyrsta sinn að lokað er á möguleikann eftir að fréttin er skrifuð.

Moggabloggið hefur verið vinsælasta bloggkerfi landsins. Sumir elska að hata það en taka samt fullan þátt í að skoða það og fylgjast með. Þetta er sennilega ástarhaturssamband fyrir einhverja. Við sem höfum valið þann möguleika að vera í þessu bloggsamfélagi höfum flest notið þess og átt ágætis samskipti, bæði milli okkar og yfirstjórnarinnar.

Stundum kemur að því að taka þarf á málum. Heiðarleg stjórn er oft mikilvæg, enda er þörf á skýrum mörkum í svo stóru samfélagi.

Fréttablogg og nafnleynd

Klúðrar ríkisstjórnin kærunni gegn Bretum?

Eftir að hafa horft á íslensk stjórnvöld mánuðum saman leika sér að því að klúðra kærunni gegn breskum stjórnvöldum vegna Icesave-málsins er manni farið að gruna allískyggilega að þau séu að fela eitthvað. Er einhver slóð sem ekki má rekja í þessu máli sem á að reyna að fela með dugleysinu? Ef svo er þarf að fara yfir það og gera málið upp.

Máttleysi ríkisstjórnarinnar við að fara í mál við Bretana er orðið pínlega áberandi og er Geir og Ingibjörgu báðum til háborinnar skammar. Ef ekki verður tekið á þessum málum nú strax eftir jólahátíðina er ljóst að eitthvað er verið að fela. Þá þurfa foringjar ríkisstjórnarinnar að svara fyrir það að hafa klúðrað því, viljandi eða óviljandi.

Fresturinn að renna út