Erfiður vetur fyrir Framsókn framundan

Nú hefur Jón Sigurðsson, iðnaðar- og viðskiptaráðherra, setið á formannsstóli í Framsóknarflokknum í heilan mánuð. Það er framundan erfiður vetur fyrir Framsóknarflokkinn. Það má fullyrða að stór hluti þess hvernig ganga muni ráðist senn á kjördæmisþingum flokksins vítt um land þar sem að valið verður á framboðslista. Mér sýnist að Framsóknarflokkurinn ætli allsstaðar að nota sömu aðferðina við val frambjóðenda sinna, það er að hafa tvöfalt þing með kosningu um sæti. Þá er kosið um hvert sæti fyrir sig í raun. Þetta er vissulega nokkuð sniðug lausn og tryggir með því að öll svæði kjördæmisins, t.d. hinna víðfeðmu landsbyggðarkjördæma, fái sinn fulltrúa og þar verði fulltrúar beggja kynja.

Mér finnst lítið hafa borið á Jóni sem formanni Framsóknarflokksins. Það er kannski eðlilegt að vissu leyti. Mér sýnist hann aðallega vera að undirbúa sig fyrir kosningaveturinn og þau verkefni sem verða innan flokkskjarnans í vetur. Enn er þeirri spurningu ósvarað hvar formaður Framsóknarflokksins ætlar fram. Hann sagði aðspurður af Helga Seljan, frænda mínum, í viðtali á NFS í kjölfar formannskjörsins að hann ætlaði sér ekki í slag við neinn um forystusess eða reyna að forðast það allavega. Þá eru fáir staðir eftir svo vægt sé til orða tekið. Væntanlega er þar fyrst og fremst horft á leiðtogastól Halldórs Ásgrímssonar í Reykjavík norður. Þar er eini lausi leiðtogastóllinn fyrir þessar kosningar.

Jón hefur verið áhrifamaður í flokkskjarnanum lengi en nær alla tíð til baka í honum. Hann þekkir innviði flokksins giska vel. Það er öllum ljóst að hann mun reyna að stilla saman strengi í flokknum og tryggja að hann komi standandi og vígfimur til kosninganna að vori. Þar er svo sannarlega mikil vinna framundan. Framsóknarflokkurinn beið afhroð í fjölda sveitarfélaga í vor, gott dæmi er hér á Akureyri svo og Kópavogur. Með þessa staði svona vængbrotna í starfinu á flokkurinn vart von á góðu. Ég hef lengi verið að vasast í stjórnmálum hér og þekki ágætlega til en ég man aldrei t.d. eftir Framsóknarflokknum eins illa á sig kominn hér og nú. Það verður fróðlegt að sjá hversu mikið skipbrot Framsóknar verður t.d. hér hjá utanríkisráðherranum í Norðausturkjördæmi.

Ég fjallaði nokkuð ítarlega um flokksstarf Jóns hjá Framsókn og bakgrunn hans þar í ítarlegri bloggfærslu skömmu eftir formannskjör hans. Ég bendi á þau skrif. En spurningar stjórnmálaáhugamanna hljóta nú enn að snúast um það hver Jón Sigurðsson sé í íslenskum stjórnmálum. Mér finnst verulega lítið hafa enn reynt á þennan einn valdamesta stjórnmálamann landsins sem kom eiginlega bakdyramegin inn í forystusveit íslenskra stjórnmála í sumar. Hann kom þar óvænt inn til forystu. Það verður gaman að kynna sér pólitík hans og forystu í þessari kosningabaráttu sem senn hefst. Það verður eldskírn hans sem stjórnmálamanns.

Eins og staðan er núna getur Framsóknarflokkurinn vart vænst fleiri en 9 þingsæta að vori. Jón fer fram væntanlega í leiðtogasæti Halldórs Ásgrímssonar við kosningarnar 2003 þar sem fyrir eru ungstirni flokksins, Guðjón Ólafur og Sæunn. Hér í Norðaustri stefnir að óbreyttu í afhroð þar sem eru Dagný og Birkir Jón. Falla þau? Það verður fróðlegt að sjá hvort að allir ungliðarnir sem eru í þingflokknum missi sæti sín á einu bretti eða hvort þau standa af sér væntanlegt fylgistap flokksins að vori. Ef ég væri framsóknarmaður væri ég allavega hræddur um stöðuna. Það eru því varla nein undur að framsóknarmenn ætli sér að reyna að velja lista með þeim aðferðum sem nefndar eru.

Ég held að þetta séu örlagaríkustu kosningar Framsóknar í áratugi. Grunntilvera flokksins og staða þeirra næstu árin mun þar ráðast að mörgu leyti. Þetta er 90 ára flokkur með langa og litríka sögu. Það mun verða mjög örlagaríkt fyrir flokkinn ef ungliðarnir hrynja af þingi (t.d. vegna væntanlegrar innkomu Jóns í borginni) og eftir stendur gamall þingflokkur liðinna tíma úr formannstíð Halldórs Ásgrímssonar. Nú reynir væntanlega á það hvernig að nýr formaður stýrir sínu liði.

Slagur hjá Samfylkingunni í Norðvestri

Það stefnir heldur betur í hasar og fjör hjá Samfylkingarmönnum í Norðvestri. Þar verður prófkjör síðustu helgina í október. Jóhann Ársælsson, alþingismaður 1991-1995 og frá 1999, hefur tilkynnt rétt eins og þær Margrét Frímannsdóttir og Rannveig Guðmundsdóttir að hann ætli ekki fram að vori. Leiðtogastóllinn er því laus og það stefnir í að fjölmennt verði í slagnum um forystusessinn. Þetta er reyndar mjög opin staða fyrir Samfylkinguna þarna, enda á flokkurinn aðeins einn þingmann að auki Jóhanns. Flokkurinn varð fyrir verulegu áfalli í Norðvesturkjördæmi í kosningunum 2003 og hlaut aðeins tvo þingmenn, en hafði í skoðanakönnunum verið spáð lengi vel 3-4 þingsætum.

Jóhann og Anna Kristín Gunnarsdóttir voru kjörin á þing en Gísli S. Einarsson, sem verið hafði þingmaður Alþýðuflokksins fyrst í stað og síðar Samfylkingarinnar, féll í kosningunum sitjandi í þriðja sætinu. Gísli skipti svo um fylkingar á kjörtímabilinu, varð bæjarstjóraefni Sjálfstæðisflokksins á Akranesi í kosningunum í vor og varð bæjarstjóri á Skaganum, sínum gamalgróna heimabæ, í júní í samstarfi Sjálfstæðismanna og Frjálslyndra. Samhliða þessu sagði hann sig úr flokknum og baðst lausnar sem varaþingmaður með formlegum hætti. Það leikur enginn vafi á því að þessi atburðarás var skaðleg fyrir Samfylkinguna í Norðvestri.

Nú liggur fyrir að sex vilja leiða framboðslistann í kjördæminu. Þar fer auðvitað fremst í flokki þingmaðurinn Anna Kristín og auk hennar þau Sigurður Pétursson, Guðbjartur Hannesson, Sveinn Kristinsson, Bryndís Friðgeirsdóttir og Karl V. Matthíasson (sem lýsti yfir framboði í dag). Það vekur athygli að presturinn Karl stígi aftur inn í stjórnmálin. Hann tók sæti Sighvats Björgvinssonar á Alþingi er Sighvatur varð framkvæmdastjóri Þróunarsamvinnustofnunar Íslands árið 2001. Honum bauðst að skipa fjórða sæti framboðslistans árið 2003 í uppstillingu en afþakkaði það og hætti í pólitík.

Eftir því sem mér skilst er hvergi nærri sjálfgefið að Anna Kristín fái leiðtogasessinn, enda hefur hún þótt gríðarlega litlaus og lítt áberandi á þingi. Fjöldi nýrra frambjóðenda til forystu staðfestir vel þá staðreynd að hún hafi ekki afgerandi stöðu nema þá á heimaslóðum í Skagafirði, en hún er greinilega þeirra kandidat til forystunnar. En já, það eru sex í leiðtogakjöri hið minnsta og því ljóst að verði beittur slagur um forystusess þarna. Það verður fróðlegt að sjá hverjum Samfylkingarfólk í kjördæminu felur leiðtogastólinn við brotthvarf Jóhanns Ársælssonar.

Karl V. Matthíasson gefur kost á sér í Norðvesturkjördæmi

Shinzo Abe tekur við völdum í Japan

Nú hefur Shinzo Abe verið kjörinn nýr leiðtogi frjálslynda demókrataflokksins í Japan og mun taka væntanlega í kjölfarið við embætti forsætisráðherra landsins af Junichiro Koizumi. Þingið þarf að staðfesta það val. Alla tíð hafði verið ljóst að Abe hefði sterkan stuðning innan flokksins og varð sigur hans afgerandi og traustur. Hann hafði yfir 460 atkvæði af rétt rúmlega 700. Næstur varð utanríkisráðherrann Taro Aso. Koizumi hefur verið sterkur og traustur forystumaður í japönskum stjórnmálum nú í rúm fimm ár og leitt stjórn landsins, að mig minnir, lengst allra eftir seinna stríð. Það hefur verið nokkuð stöðugleikatímabil við stjórn landsins undir pólitískri forystu hans.

Frjálslyndi demókrataflokkurinn hefur farið með völdin í Japan nær samfleytt alla tíð eftir seinna stríð og verið öflugur forystuflokkur í stjórnmálum Japans. Koizumi hættir á toppnum. Hann ákvað að hætta eftir glæsilegan kosningasigur í fyrra og fer hnarreistur frá völdum. Abe verður yngsti forsætisráðherrann í sögu Japans, sá eini sem er fæddur eftir seinna stríð. Það verða því viss tímamót hvað það varðar. Það skiptir máli fyrir japönsk stjórnmál að nýr leiðtogi frjálslyndra sé kjörinn með svo gott umboð innan sinna raða og því allar líkur á því að Abe verði sterkur leiðtogi á kalíber Koizumi.

Shinzo Abe næsti forsætisráðherra Japans

Prófkjör í Norðausturkjördæmi

Það stefnir í spennandi tíma í stjórnmálunum í Norðausturkjördæmi. Stjórn kjördæmisráðs Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi hefur nú samþykkt tillögu um að leggja til að prófkjör verði haldið til að velja frambjóðendur flokksins á framboðslistanum fyrir kosningarnar að vori og sú tillaga verður lögð fyrir kjördæmisþing um miðjan október. Það er fyrir löngu kominn tími til að hér verði haldið prófkjör og ég fagna því að svo verði nú, enda blasir við að tillaga stjórnarinnar verður samþykkt. Ekki hefur verið prófkjör meðal sjálfstæðismanna í landsmálum í norðurhluta kjördæmisins frá árinu 1987. Prófkjör var í gamla Austurlandskjördæmi við kosningarnar 1999.

Nú er svo sannarlega kominn tími til að flokksmenn allir fái það vald í hendurnar að velja framboðslistann og efnt til kosningar í prófkjöri. Það stefnir í spennandi átök. Skv. frétt Ríkisútvarpsins á mánudag stefnir flest í að Halldór Blöndal muni hætta eftir langa þingsetu nú og það stefni í leiðtogaslag milli allavega Arnbjargar Sveinsdóttur, þingflokksformanns, og Kristjáns Þórs Júlíussonar, bæjarstjóra á Akureyri. Hávær orðrómur hefur verið lengi um framboð Kristjáns Þórs. Þetta ætti því að verða spennandi prófkjör og áhugavert. Fyrst og fremst er gleðiefni að stjórnin komi með þessa tillögu og því í raun tryggt að af prófkjöri verði.

Prófkjör verður hjá Samfylkingunni í póstkosningarformi undir lok október og talið 4. nóvember á Akureyri. Framsóknarmenn munu væntanlega velja sína frambjóðendur á tvöföldu kjördæmisþingi og VG mun eflaust stilla upp, þó að ég viti það ekki. Hvað frjálslynda varðar eru þeir ósýnilegir að mestu hér og fátt af þeim að segja. En já það eru spennandi mánuðir framundan.

Tekið til hendinni í borginni

Fannst þetta fyndin frétt, en hreinskilið tal barnanna er alltaf skemmtilegt. Líst vel á það hversu vel Vilhjálmur og hans fólk hefur unnið frá valdaskiptunum í júní. Þar hefur margt gott verið gert og tekið til hendinni í víðum skilningi þess orðs. Sérstaklega fínt að sjá fegrunarátak borgarinnar í hverfunum. R-listinn sálugi skildi eftir sig mörg verkefni á því sviði og enn er verið að hreinsa borgina eftir 12 ára valdaferil þeirra. Þetta er gott átak og sýnir vel góðar áherslur. Það á að vera lykilmál hvers sveitarfélags að það sé fallegt og hreinlegt, en ekki vettvangur rusls og óþrifa. Þetta er því áhersla sem skiptir alla máli og eftir henni verður munað. Alveg á hreinu. :)

Fyndnast af öllu úr kosningabaráttunni í vor fannst mér þegar að Dagur B. Eggertsson, leiðtogi Samfylkingarinnar, var gestur í Sjálfstæðu fólki, þætti Jóns Ársæls Þórðarsonar. Þar voru þeir á ferð um Árbæinn, hverfið hans Dags, og rákust á mikið rusl og óþrif. Dagur, fljótur til verka, greip upp gemsann sinn og hringdi og bað menn að koma nú hið snarasta og redda sér. Þetta var rosalega vandræðalegt fyrir leiðtoga Samfylkingarinnar, enda var nákvæmlega engum hægt að kenna um draslið nema þeim sjálfum, fulltrúum R-listans. En fyndnast af því er að borgarfulltrúar minnihlutans láta ekki sjá sig í sínum hverfum í fegrunarvikunum þar og taka til hendinni.

Vilhjálmur hefur allavega staðið sig vel og mætt í öll skiptin, enda skiptir máli að borgarfulltrúar, sama hvaða flokks eða fylkingar þeir eru, sinni sínum hverfum og pólitísku hlutverki. Það er ekki bara verkefni sveitarstjórnarfulltrúa að mæta á fundi harðkjarnapólitíkur: nefndarfundi og fundi sveitarstjórnar. Það er mun víðara verksviðið en það.

"Vilhjálmur, átt þú pollagalla?"

Hermann Jón sver af sér græningjastefnuna

Hermann Jón Tómasson, leiðtogi Samfylkingarinnar á Akureyri, formaður bæjarráðs og verðandi bæjarstjóri á Akureyri (árin 2009-2010) var á fullri ferð í kvöldfréttunum við að afneita feik-umhverfisstefnu þeirri sem Ingibjörg Sólrún Gísladóttir og félagar hennar í forystusveit Samfylkingarinnar hafa boðað nú nýlega. Þar segir að ekki sé pláss fyrir álver næstu fimm árin. Hermann Jón telur merkilegt nokk hugmyndir um álver við Húsavík ekki falla undir þessar hugmyndir og tekur þar með undir það sem Kristján L. Möller, leiðtogi flokksins í kjördæminu, og Húsvíkingurinn Örlygur Hnefill Jónsson, varaþingmaður, hafa sagt í fjölmiðlum. Þvílík afneitun!

Það leggur stæka gervilykt frá þessari umhverfisvænu stefnu. Hún virðist ekki halda vatni, enda eru Samfylkingarmenn um allt land að segja að þessi stefna sé ekki sniðin að þeim. Fulltrúar flokksins á kragasvæðinu eru lagðir á flótta frá þessari stefnu eins og félagar þeirra hérna fyrir norðan. Það er merkilegast af öllu að sjá flokksleiðtogann hérna á Akureyri segja að þessi stefna sé ekki sniðin fyrir þá hér og auðvitað séu þeir undanskildir henni. Þetta er alveg kostulega fyndið og það þarf varla Spaugstofuna í Sjónvarpið meðan að svona er ástatt fyrir Samfylkingunni, eins og allir sjá þessa dagana. Þetta er alveg óborganlegt.

Það er skiljanlegt að þessir "höfðingjar" eigi líka erfitt að verja þessa umhverfisstefnu í byggðum sínum þegar að nær dregur kosningum að vori. Ég hlakka líka til að sjá Samfylkingarframbjóðendur reyna t.d. að telja fólki í Þingeyjarsýslu trú um að stefnan gildi allsstaðar annarsstaðar en þar á meðan að fólk í kraganum segir það sama um sitt svæði. Þetta er alveg með ólíkindum klént og lélegt. En það er eiginlega ekki hægt annað en að kenna í brjósti um þessa Samfylkingarmenn að þurfa að verja þessa nýju tískustefnu leiðtogans síns í græningjadressinu.

Það verður erfitt verkefni á kosningavetri, spái ég altént.

Sólveig Pétursdóttir gefur ekki kost á sér

Sólveig Pétursdóttir, forseti Alþingis og fyrrum dómsmálaráðherra, tilkynnti fyrir stundu á fundi fulltrúaráðs sjálfstæðisfélaganna í Reykjavík að hún ætli ekki að gefa kost á sér til endurkjörs í kosningunum að vori. Orðrómur um þessa ákvörðun Sólveigar var í umræðunni í dag, þegar að fyrir lá að hún myndi tilkynna á fundinum í Valhöll um ákvörðun sína. Fjallaði ég um málið hér fyrr í dag. Lengi vel gengu sögusagnir að hún væri ekki ákveðin í hvort hún færi fram en nú liggur semsagt ákvörðun hennar fyrir.

Það er greinilegt að Ásta Möller verður fulltrúi sjálfstæðiskvenna til framboðs í forystusveit Sjálfstæðisflokksins í vor, en hún hefur tilkynnt um framboð sitt í þriðja sæti framboðslistans, annað sætið í öðru borgarkjördæmanna. Sigríður Ásthildur Andersen, lögfræðingur, hefur tilkynnt um framboð sitt í prófkjöri. Sögusagnir ganga svo um framboð fleiri kvenna: t.d. Jóhönnu Vilhjálmsdóttur, sjónvarpskonu, Áslaugar Friðriksdóttur (Sophussonar), framkvæmdastjóra, og Ingibjargar R. Guðmundsdóttur, varaforseta ASÍ.

Sólveig Pétursdóttir býður ekki fram í vor

Spenna í prófkjöri Samfylkingarinnar í kraganum

Ég sé að Árni Páll Árnason, lögmaður og sérfræðingur í Evrópurétti, hefur tilkynnt um leiðtogaframboð sitt í Suðvesturkjördæmi. Árni Páll er bróðir Þórólfs Árnasonar, forstjóra Skýrr og fyrrum borgarstjóra í Reykjavík, sem tók við borgarstjóraembættinu af Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur við merkilegar aðstæður í ársbyrjun 2003 og neyddist til að hætta vegna olíumálsins í árslok 2004. Árni Páll hlýtur að teljast ansi sterkur frambjóðandi fyrir Samfylkinguna. Það eru miklar breytingar framundan í kraganum hjá þeim og hafa átt sér stað þegar á þessu kjörtímabili.

Guðmundur Árni Stefánsson hætti á kjörtímabilinu sem leiðtogi flokksins í kjördæminu og varð sendiherra í Svíaríki. Varamaður hans, Ásgeir Friðgeirsson, ákvað að þiggja ekki þingsæti Guðmundar Árna og var þess í stað áfram almennatengslafulltrúi Björgólfsfeðga. Rannveig Guðmundsdóttir er svo að hætta eftir langan þingferil. Þegar hafa Þórunn Sveinbjarnardóttir, alþingismaður, og Gunnar Svavarsson, forseti bæjarstjórnar í Hafnarfirði, tilkynnt um framboð sín í fyrsta sætið.

Verður spennandi slagur þarna um forystuna sýnist mér. Þórunn er auðvitað orðin efst þeirra þingmanna sem eftir eru í kjördæminu og því ekki undarlegt að hún vilji fara alla leið. Gunnar hefur verið einn helsti forystumaður hreins meirihluta Samfylkingarinnar í Hafnarfirði og er greinilega fulltrúi hópsins þar sem með völdin fer. Að auki hefur Tryggvi Harðarson gefið kost á sér, en hann var framarlega í Alþýðuflokknum í Hafnarfirði í bæjarstjóratíð Guðmundar Árna 1986-1993 og varð svo síðar bæjarstjóri á Seyðisfirði.

Svo eru auðvitað Katrín Júlíusdóttir og Valdimar Leó Friðriksson, alþingismenn í kjördæminu í framboði. Katrín og Árni Páll berjast væntanlega um þann sess að vera fulltrúi Kópavogs í fremstu sveit flokksins í kjördæminu. Það hlýtur að styrkja Árna Pál að hafa að baki sterkan feril í Evrópumálum, en hann hefur verið sérfræðingur víða í tali um alþjóðastjórnmál og Evrópumál undanfarin ár og var ráðgjafi Jóns Baldvins í utanríkisráðherratíð hans. Altént stefnir í spennandi prófkjör þarna og hressileg átök.

Árni Páll Árnason býður fram fyrir Samfylkingu í Suðvesturkjördæmi

Síðasta þyrlan farin af varnarsvæðinu

Það var söguleg stund í morgun á Keflavíkurflugvelli þegar að síðasta þyrlan á vegum Varnarliðsins fór burt. Þessi sögulegi tími bandaríska hersins hérlendis er að líða hratt undir lok þessar vikurnar. Þar hefur fækkað hratt síðustu mánuðina. Hálft ár er liðið frá einhliða ákvörðun Bandaríkjamanna um vistaskipti. Þar var illa komið fram af hálfu Bandaríkjamanna og leiðinleg endalok á löngu samstarfi. Mér finnst reyndar Bandaríkjamenn hafa komið fram með býsna ómerkilegum hætti í öllu ferlinu síðustu mánuðina og sérstaklega hvað varðar ratsjármálin. Þetta er ekki vinarhugur sem kemur fram í okkar garð allavega að þeirra hálfu.

Lengi hafði ég átt mér þann draum að fara inn á varnarsvæðið og komst því miður aldrei þangað meðan að allt var í blóma síns tíma. Tækifærið gafst loksins í júní þegar að við fjöldi SUS-ara vorum á Suðurnesjum og fengum passa inn á svæðið og leiðsögn undir forystu starfsmanns Íslenskra aðalverktaka. Það var mjög merkileg stund. Þá þegar var þetta eins og eyðibýli í villta vestrinu forðum daga. Ekki sála á ferli - aðeins sálræn þögn og tómarými allsstaðar. Húsin líflaus og engin stemmning. Það var meira að segja búið að loka veitingastaðnum sem við ætluðum á þarna á svæðinu.

Dauðinn var svo sannarlega uppmálaður þarna um allt. Merkileg stund. Þetta svæði var miklu umfangsmeira en mér hafði eiginlega allt að því órað fyrir. Þarna er mikið landrými og mikil tækifæri framundan sé rétt haldið á öllum málum. Það leiðir hugann að því að við fáum litlar sem engar fréttir af samningaviðræðum um framtíð mála. Herinn er svo gott sem farinn og enn vitum við sáralítið sem ekki neitt hreinlega um stöðuna eftir 1. október, þegar að teknísk endalok alls sem heitir Varnarliðið verður hér á landi. Spurningum þarf að svara finnst mér, þögnin er orðin glymjandi alvarleg.

Geir H. Haarde, forsætisráðherra og formaður Sjálfstæðisflokksins, hefur reyndar sagt í fjölmiðlum í dag að svara sé að vænta og samkomulags um framtíðarstöðu mála. Það er ekki seinna vænna segi ég og við öll sennilega á þeim degi þegar að síðasti táknræni máttur Varnarliðsins yfirgefur landið og í raun tíma þess lýkur. Það er ekkert þar eftir nema tóm hús og grafarþögn. Spurningum verður að svara. Ætla að vona að bráðlega fáum við að vita eitthvað meira en það hversu mikið spurningaflóðið vex dag frá degi.

Síðasta þyrlan fór í morgun

Væringarnar í Heimdalli

Í gær ræddi ég við einn góðan félaga minn um stjórnmálin í borginni. Þar er margt og mikið framundan fram að prófkjöri. Fullt af nýjum frambjóðendum að koma fram og þingmenn eru að tilkynna hvað þeir ætla að gera. Í næsta vetfangi spurði hann mig um slaginn um Heimdall. Sá tími ársins er runninn upp þegar að tekist er á um Heimdall, hafi þeir sem lesa vefinn ekki áttað sig enn á því. Ég vissi varla hvað ætti að segja, enda tel ég mig vera búinn að taka mínar rispur á að spekúlera og skrifa um Heimdall og væringarnar þar.

Ég sagði sem væri að í framboði væru tvær mjög hæfileikaríkar konur og þær væru báðar þekktar fyrir góð störf sín fyrir flokkinn. Það væri því ekki framundan neinn skaðatími þar, bæri fólki gæfa til að sætta sig við úrslitin. Þær hefðu báðar áhuga á þessu embætti og ekki óeðlilegt að fleiri en einn aðili hefði áhuga á að leiða Heimdall á þessum kosningavetri. Við fórum svo yfir allar sögurnar sem hafa heyrst þarna og ýmislegt sem er í gangi. Ég er ekki inni í öllu sem þar gerist sem betur fer og fylgist blessunarlega vel með þessu úr góðri fjarlægð og bíð bara úrslitanna.

Ég hef reyndar oft hugsað mjög mikið um ungliðapólitíkina þarna og held þeim skoðunum fyrir mig, þó kannski viti einhverjir hvar ég standi í þeim efnum og hverjar þær eru. Það er best að skipta sér ekki af því, þetta er ekki mitt félag og þetta er ekki mitt starfsvæði í stjórnmálunum, allavega ekki enn sem komið er. Ég hef metið það sem svo að mitt aðalstarfsvæði á næstu vikunum verði hérna. Hér get ég sagt það sem mér finnst og hef gaman af því að skrifa. Það er heillavænlegast fyrir mig og fleiri að svo verði.

En ég fylgist með pólitíkinni, hvort sem er í Heimdalli eða annarsstaðar.