Baltasar kvikmyndar Grafarþögn eftir Arnald

Ákveðið hefur verið að Grafarþögn, ein þekktasta skáldsaga Arnaldar Indriðasonar, um lögreglumanninn Erlend Sveinsson og aðstoðarfólk hans; Elínborgu og Sigurð Óla, verði brátt kvikmynduð af Baltasar Kormák. Grafarþögn, sem kom út árið 2001, er ein víðlesnasta íslenska skáldsaga hérlendis á síðustu árum og er rómuð meðal bókalesenda víða um heim, en bókin hefur verið þýdd á fjölda tungumála.

Fyrir rúmu ári var kvikmyndaútgáfa af sögu Arnaldar, Mýrinni, frumsýnd. Mýrin hefur slegið í gegn víða um heim. Hún var sigursæl á Edduverðlaununum í nóvember 2006 og hlaut fimm verðlaun, þar á meðal sem besta mynd ársins og fyrir leik Ingvars E. Sigurðssonar í hlutverki Erlends Sveinssonar, rannsóknarlögreglumanns. Ingvar fór á kostum í hlutverkinu og varð Erlendur, hvort sem við höfðum áður séð hans týpu í karakternum eður ei.

Ég var virkilega ánægður með Mýrina þegar að ég sá hana á sínum tíma og skrifaði þá þessa ítarlegu umfjöllun um hana. Þjóðin hefur með því að fjölmenna í bíó sýnt það með skýrum hætti að hún vill framhald á. Öll viljum við sjá bækur Arnaldar lifna við. Það er því gleðiefni að bráðlega muni Grafarþögn verða kvikmynduð.

Gæslan fær nýja þyrlu í stað TF-Sifjar

Það er ástæða til að óska Landhelgisgæslunni til hamingju með nýja þyrlu sína. Það hefur sést vel síðustu árin að mikilvægt er að hlúa vel að Gæslunni. Það er full þörf á að bæta flotann og hefur verið unnið vel í þeim efnum. Það sem skiptir máli nú er að dreifa björgunarþyrlum um landið, en ekki loka þær inni á einum stað í Reykjavík.

Höfum við á landsbyggðinni talað með áberandi hætti á pólitískum vettvangi fyrir mikilvægri uppstokkun í þeim efnum, sérstaklega hvað varðar að björgunarþyrla sé til taks á Akureyri. Hefur hugur pólitískra fulltrúa hér verið ljós lengi, en bæjarstjórn Akureyrar hefur oft ályktað um þessi mál. Hefur pólitískur vilji alþingismanna í Norðausturkjördæmi komið vel fram í þingsölum, síðast í umræðu á Alþingi fyrir nokkrum vikum.

Það er mikilvægt að Gæslan sé vel búin og vel hlúð að henni, enda er hún okkur öllum svo mikilvæg á örlagastundum þar sem hver mínúta getur skipt máli varðandi björgun fólks. Nýja þyrlan kemur í stað TF-Sifjar sem fórst í Straumsvík í sumar, þar sem tókst að bjarga öllum sem um borð voru með giftusamlegum hætti. TF-Sif markaði stór skref í sögu Landhelgisgæslunnar og það er alveg ljóst að ný þyrla verður okkur ekki síður mikilvæg og TF-Sif.

Ný þyrla Landhelgisgæslunnar komin til landsins

Undarleg túlkun Árna - tækifæri fyrir Húsvíkinga

Ég fæ ekki séð að ákvörðun Landsvirkjunar um að hætta viðræðum um sölu á raforku til nýrra álvera á Suður- og Vesturlandi séu skilaboð um að stöðva allar stóriðjuframkvæmdir. Í þessu felast tækifæri fyrir Húsvíkinga að mínu mati. Það verður seint sagt að þensla sé hér á Norðurlandi og það er áberandi krafa héðan að álver komi til sögunnar við Bakka. Það sást vel í kosningabaráttunni í vor að mínu mati.

Ég tel niðurstöðu gærdagsins vera tíðindi af því tagi að Húsvíkingar fái sóknarfæri í baráttunni fyrir nýju álveri. Það er ekkert leyndarmál að barist hefur verið fyrir nokkrum álverum. Það er þó gott að forgangsraða. Ég tel álver við Bakka farsælan kost. Þar er talað um að virkja jarðvarma, orku Þingeyinga. Það hefur komið vel fram að hugur Þingeyinga er afgerandi með stóriðju.

Fréttir Björns Þorlákssonar á Stöð 2 síðustu daga sýna vel að byggðum Þingeyinga blæðir út. Þar þurfa að koma til ný tækifæri - öflug markmið til uppbyggingar. Í þeim efnum dugir engin tæpitunga. Með réttu ætti að halda íbúakosningu í Norðurþingi um þetta mikilvæga mál. Fá fram afgerandi skoðun þeirra á málinu, hvert eigi að stefna. Ef fólk er á móti því þarf að koma fram hvað eigi að gera á Húsavík ef þessi innspýting eigi ekki að koma til greina. Við viljum skýr svör.

Skilaboð stjórnvalda um að hægja beri á stóriðjuframkvæmdum

Framsókn í tilvistarkreppu - holur hljómur Guðna

Heldur fannst mér holur hljómurinn í ræðu Guðna Ágústssonar, formanns Framsóknarflokksins, á miðstjórnarfundi hér á Akureyri í dag. Það blasir við öllum að tilvistarkreppa Framsóknarflokksins er gríðarleg, flokkurinn hefur misst sérstöðu sína og er orðinn eins og landlaust rekald á útsjónum. Guðni virðist vera veikur formaður. Staða flokksins hefur ekki batnað í stjórnarandstöðu í tæpt hálft ár. Engin teikn eru á lofti um að staða Framsóknarflokksins hafi breyst til hins betra síðan að þjóðin hafnaði honum í vor.

Ræða Guðna í dag sýnir vel helsta vanda Framsóknarflokksins. Tómleiki ræðunnar sýnir umfram allt hversu mjög stjórnarandstöðuvistin er erfið Framsóknarflokknum. Þar eru fá mál til að slá sér upp með og farið í uppnefningar á pólitískum andstæðingum til að upphefja sjálfan sig. Það er reyndar ekki öfundsvert að vera í stjórnarandstöðu í þeirri stöðu sem uppi er. Segja má að stjórnarandstaðan sé áhrifalaus að mestu leyti; þrír flokkar hennar eru til samans með fimm þingmenn færri en Sjálfstæðisflokkurinn einn. Baráttuþrek hennar er enda veikt, eins og sést hefur.

Guðni Ágústsson er reyndur stjórnmálamaður, hefur verið lengi í pólitísku ati og tókst að verða formaður Framsóknarflokksins, þrátt fyrir að Halldór Ásgrímsson hefði barist gegn því er hann yfirgaf pólitíska sviðið. Guðni varð þó formaður á erfiðum tímum í sögu þessa elsta starfandi flokks landsins; eftir auðmýkjandi kosningaósigur og við upphaf endurbyggingar rústa flokksins. Hann virðist ekki hafa það sem til þarf til að rífa flokkinn upp ef marka má kannanir. Staða hans er erfið og við öllum blasir að Framsóknarflokkurinn er í gríðarlegri tilvistarkreppu og vandséð að úr rætist.

Þrátt fyrir stjórnarandstöðuvist er Framsóknarflokkurinn enn að mælast með innan við tíu prósentustig, rétt eins og meðan að flokkurinn hafði völd. Margir áttu von á að Framsókn tækist í stjórnarandstöðu að byggja sig upp. Landsmenn hafa þó ekki öðlast trú á flokknum og hann er í gríðarlega erfiðri stöðu að öllu leyti. Því er holur hljómur formannsins skiljanlegur.

Eflaust er einn vandi flokksins að hann hefur ekki endurnýjað sig í forystu. Eftir afhroðið í vor leiða tveir ráðherrar liðins valdatíma flokkinn. Hann nýtur ekki trausts landsmanna og hefur ekki hafið sig upp úr sögulegu afhroði. Að óbreyttu verður spurt að því hvenær að Guðni hrökklist frá formannsstólnum og hver taki við.

Guðni: Forsætisráðherra er daufur og sinnulaus

Ofurfyrirsætan Kate með lítið vit á stjórnmálum

Það er oft sagt að fyrirsætur lifi í eigin heimi og spái ekki alltaf í smáatriðum lífsins, að þeirra mati, utan þess bransa, t.d. stjórnmálum. Það sannast heldur betur með þessari kostulegu uppljóstrun að ofurfyrirsætan Kate Moss, sem talin er veraldarvön að mörgu leyti, hafi haldið að David Cameron, leiðtogi breska Íhaldsflokksins, væri pípari að atvinnu.

Þó að Cameron hafi ekki setið nema sex ár á breska þinginu og ekki verið nema rúm tvö ár í sviðsljósinu um allan heim þarf heldur betur að vera clueless til að kveikja ekki á perunni um hver Cameron sé. Cameron gæti orðið næsti forsætisráðherra Bretlands og hefur því sennilega hlegið vel af því að Moss hafi viljað númerið hans til að fá hann í pípulagningavinnu. Hann fær varla mörg þannig boð í vinnunni.

Þessi umfjöllun er ekki beint til að auka hróður Kate Moss, sem hefur löngum verið mikið í sviðsljósinu og heimsþekkt vegna starfa sinna. Það væri kannski ráð að einhver keypti handa henni Encyclopaedia Britannica svo hún gæti gluggað í milli fyrirsætuverkefna, svona til að átta sig á því hvernig heimsmyndin er, sérstaklega veitti henni greinilega ekki af að spá smá í þeirri bresku.

Hélt að Cameron væri pípari að atvinnu

Mafían setur boðorð til að hækka standardinn

Allir sem horft hafa á framhaldsþætti og kvikmyndir um mafíuna vita að þar snýst allt um aga og að hafa stjórn á þeim verkum sem sinna þarf, hversu ólögleg sem þau annars kunna að vera. Eitthvað virðist hafa versnað yfir mafíunni með yngri kynslóðum, eins og sést á svokölluðum boðorðum mafíunnar sem hafa nú fundist á Sikiley. Þar er settar leikreglur til að hækka standardinn til muna.

Þeir sem kynntust Corleone-fjölskyldunni í trílógíunni um Guðfaðirinn, í leikstjórn Francis Ford Coppola, kynnast þar mafíunni eins og hún er við innsta bein. Þar snýst allt um fjölskyldugildin og að passa upp á það sem gera þarf; aginn er í grunninn númer eitt, tvö og þrjú, svo má ekki gleyma virðingunni fyrir því sem sinna þarf. Fjölskyldan var Don Vito, í magnþrunginni túlkun Marlon Brando, allt. Það breyttist þegar að næstu kynslóðir tóku við og allir sem sjá Guðfaðirinn 2 finna vel fyrir því hvernig Michael tókst að eyðileggja lykilstoðir veldisins.

Hann eyðilagði fyrst og fremst fjölskylduna með því að rækta ekki rætur hennar; sinna ekki helstu stoðum veldisins innan frá. Það molnaði vegna stjórnleysis hans á þeim þáttum sem mestu skiptu. Það er greinilegt að á Sikiley hafa boðorðin margfrægu verið sett til að taka á því, minna á hlutverk fjölskyldunnar og þess að hafa prinsipp í starfi; sýna hollustu í hvívetna, vera stundvísir og svona mætti lengi telja. Þar er talað um Cosa Nostra, frægt heiti yfir mafíuna.

Það hefur verið lýst mafíunni oftar - flest okkar þekkjum Soprano-fjölskylduna í New Jersey. Þar sjást lykilþættir þess sem um er talað vel. Yngri kynslóðirnar misstu fótanna og veldi hnignuðu. Gott dæmi nútímans í mafíubransanum kristallast þar mjög vel. Þessi boðorð sýna okkur þó vissulega mótsagnir. Umfram allt sýna þau þó vel að veldi mafíunnar er farið að hnigna, meira að segja á Sikiley. Þar sem sett eru boðorð er veikleiki til staðar. Það sést vel á hvers eðlis boðorðin eru.

Það virðist sem að örlög skáldsagnapersónunnar Michael Corleone séu þeim ítölsku ofarlega í huga miðað við þetta. Ætli þeir hafi ekki áður lesið bókina og eða séð trílógíuna?

Lögreglan finnur 10 boðorð mafíunnar á Sikiley