Smáís skelfir fimmtán ára icetorrent strák

Þær eru áhugaverðar sögurnar sem ganga af samskiptum Smáís og aðstandenda síðanna sem komu í kjölfar torrent. Sú sem vekur mesta athygli er af fimmtán ára stráknum sem stóð að icetorrent.is og var beygður af Snæbirni og Smáís í dag er honum og foreldrunum var hótað málshöfðun yrði síðunni ekki lokað. Honum var enda tjáð að það væri sama lögbrotið að skiptast á erlendum skrám og þeim innlendu.

Það virðist vera að fimmtán ára strákurinn og foreldrarnir hafi ekki lagt í slaginn við Snæbjörn og Smáís og frekar valið að loka síðunni. Það fylgir reyndar sögunni að foreldrarnir hafi ekkert vitað af vef sonarins og væntanlega orðið eitthvað fjölskyldudrama, enda hefði málshöfðun af þessu tagi væntanlega orðið gegn foreldrunum líka. Þetta er ekki eina dæmið um það að fólk leggi ekki í átök við Smáís og reyni að fjarlægja sig nýju síðunum sem tóku við af torrent. Fannst þessi um fimmtán ára strákinn þó þeirra áhugaverðust.


Smáís ætlar greinilega að elta uppi allar síður sem til staðar eru og leggja þær að velli. Virðist vera til í allan slaginn. Þetta mun væntanlega leiða til þess að farið verður mun frekar í neðanjarðarhernað gegn Smáís en að fólk sé það heiðarlegt að láta nafn fylgja ábyrgð á vefunum. En væntanlega mun stríðið ekkert mildast við það. Smáís virðist til í allan bardagann og ætlar ekki að láta staðar numið við sigur í nokkrum orrustum. Þetta verður langur slagur og greinilegt að þessu er ekki lokið.

Hlakka reyndar mest til að sjá næstu skref í þessum átökum - hvað þeir sem vilja halda úti þessum síðum taki næst til bragðs. Í heildina er þetta erfið barátta fyrir Smáís en það virðist vera að fáir leggi í átök við þá. Það verður reyndar áhugaverðast að sjá hvernig málið gegn Svavari, eiganda torrent.is, fari í desember. Það mun skipta máli fyrir næstu skref átakanna.

Hart barist um höfundarréttinn á torrent-síðum

Mun Ólafur F. sprengja meirihlutann í RVK?

Pólitísk endurkoma Ólafs F. Magnússonar, borgarfulltrúa, vekur sannarlega spurningar um framhald vinstrimeirihlutans í Reykjavík. Ekki er óeðlilegt að rætt sé um hvernig hann muni nota völd sín og áhrif innan meirihlutans þegar að hann snýr aftur. Ólafur F. var mjög einbeittur í meirihlutaviðræðum við Sjálfstæðisflokkinn á sínum tíma og öll teikn eru uppi um það að hann ætli að láta vel finna fyrir sér er hann snýr aftur, í þeirri oddastöðu sem hann er í.

Hávær orðrómur er um að Ólafur F. muni sprengja samstarfið þegar að honum hentar. Víst er að hans staða er mjög sterk í væntanlegum meirihluta og hann getur orðið örlagamaður af sama kalíber og Björn Ingi Hrafnsson var áður en hann lokaði sig inni í nýjum meirihluta, án möguleika á því að fara í aðrar áttir. Þeir sem þekkja Ólaf F. vita að hann er mjög ákveðinn í verkum og ekki þekktur fyrir að láta sinn hlut. Ólafur F. veit vel að honum bjóðast önnur tækifæri horfi hann til samstarfs við Sjálfstæðisflokkinn og jafnvel gæti fengið meiri völd. Það verður held ég mun meira spennandi að fylgjast með þessum meirihluta við endurkomu Ólafs F.

Eitt lykilmálanna í borgarstjórn á komandi árum er flugvöllurinn í Vatnsmýrinni. Ólafur F. fór fram í síðustu kosningum með það sem sitt lykilmál að flugvöllurinn yrði á sama stað og hefur ekki ljáð máls á neinum málamiðlunum með það. Athygli hefur vakið að Margrét Sverrisdóttir, starfandi forseti borgarstjórnar og varamaður Ólafs F, hefur talað um möguleika á því að færa hann til innan borgarmarkanna. Það er ekki stefna F-listans eins og allir þekkja sem muna kosningabaráttuna 2006 þar sem Ólafur talaði ákveðið um völlinn á sama stað óháð öðrum möguleikum, og það innan borgarmarkanna.

Ein kjaftasagan segir að Ólafur F. og Vilhjálmur hafi eitthvað plottað saman um nýjan meirihluta. Það vakti enda mikla athygli að sá sem fyrstur tilkynnti um endurkomu Ólafs í borgarstjórn var Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson, fyrrverandi borgarstjóri, og samstarfsmaður Ólafs í borgarmálum innan Sjálfstæðisflokksins í rúman áratug. Þeir þekkja hvorn annan mjög vel og vita um áherslur hvors annars - geta sameinast um margt. Vissulega var Ólafur F. mjög kalinn á hjarta eftir meirihlutamyndun Björns Inga og Vilhjálms, en víst er að Ólafur F. yrði mun valdameiri í tveggja framboða meirihluta en fjögurra flokka.

Áhugaverðir tímar eru framundan í borgarmálunum. Það er ekki óvarlegt að spá því að áhrifamaður nýja meirihlutans verði Ólafur F, er hann snýr aftur. Hann hefur að mörgu leyti pálmann í höndunum og á eftir að selja sig dýrt í vinstrimeirihlutanum við að tala sínu máli og hikar varla við að líta í aðrar áttir, eins og sást af orðalagi Margrétar Sverrisdóttur um endurkomu Ólafs F. í fjölmiðlum, þar sem hún getur ekkert fullyrt um afstöðu Ólafs á komandi misserum.

Gleðileg tíðindi

Í miðjum hversdagslegum átökum um hin ýmsu mál samfélagsins hljóta allir að fagna glæsilegri útkomu Íslands á lista Þróunarstofnunar Sameinuðu þjóðanna um lífskjör. Þar erum við í efsta sæti. Enda var greinilega samstaða á þingi í dag um að lýsa yfir ánægju með þessa útkomu. Það er varla annað hægt en að gleðjast yfir því sem gott telst.

Þetta er auðvitað gæðastimpill fyrir okkur. Við getum talið okkur trú um að við séum á góðri leið. Samt sem áður verða alltaf til vandamál að einhverju leyti. Það er sennilega aldrei hægt að búa til svo fullkomið samfélag að allir séu hoppandi glaðir og sælir með sitt. Enda eru alltaf vandamál að einhverju tagi í heiminum. En þetta er samt vísbending um það að við getum glaðst yfir hinu góða.

Mikið er talað um misskiptingu hins góða í samfélaginu. Það á alltaf að vera markmið okkar að vinna að því að við séum sátt með okkar og hjálpa beri þeim sem ekki eru jafn lánsamir í lífinu. En þessi skilaboð frá Sameinuðu þjóðunum eru sannarlega jákvæð og hvað svo sem okkur finnst getum við metið þetta veganesti mikils. En við verðum alltaf að halda vöku okkar og muna að við verðum aldrei fullkomin, það er alltaf verk að vinna.

Þingmenn gleðjast yfir góðum árangri

Er Dalvíkur-Dan bara gerfi-Íslandsvinur?

Mér finnst það nú svolítið háðungslegt að það sé nú komið upp að Dalvíkurvinurinn Dan Bornstein hafi aldrei komið til Dalvíkur. Vissulega er ánægjulegt að hann hafi helgað Dalvík sess á Google eins og frægt er orðið, en hinsvegar mjög pínlegt að hann hafi aldrei komið á staðinn, eins og hann fullyrti reyndar sjálfur. Það rýrir fréttina nokkuð og söguna á bakvið snöggfengna frægð Dalvíkur á veraldarvefnum.

En á þessu er samt ofureinföld lausn í sjálfu sér. Svanfríður bæjarstjóri og Júlli Júll, auk fiskidagsteymisins sem þau eru svo vel tengd í, eiga nú bara að taka sig til og bjóða Dan í heimsókn á fiskidaginn mikla í ágúst 2008 og gera eitthvað skemmtilegt móment úr þessu.

Það verður varla vandamál fyrir þá sem halda utan um málin. Það er ekki hægt annað en að bjóða honum í hina rómuðu svarfdælsku fegurð.

Dan hefur aldrei komið til Dalvíkur

Klúður bæjaryfirvalda á Akureyri í skipulagsmálum

Mér finnst orðið alltof mikið af því að fréttir berist okkur bæjarbúum hér á Akureyri af hreinu klúðri bæjaryfirvalda í skipulagsmálum. Bæjaryfirvöld eru rekin til baka æ ofan í æ með ákvarðanir sínar af úrskurðarnefnd skipulags- og byggingamála. Mér finnst kominn tími til að við íbúar hér fáum að vita hvað sé að gerast hjá þeim sem stjórna þessum málum í Ráðhúsinu. Er sofandahátturinn algjör?

Öll ættum við að muna fregnirnar af málinu í Sómatúni. Þar reyndar breytti bærinn um reglur í miðju máli og ætlaði bara að halda fast við sitt, var hinsvegar rekinn til baka af úrskurðarnefndinni. Bæjaryfirvöld gengu fram af hörku og hreinum dónaskap við eiganda Síðubúðarinnar og ætluðu að láta rífa húsið án þess að hann fengi nokkuð í staðinn. Eins og flestir vita tapaði bærinn því máli fyrir dómstólum. Þetta eru alvarleg mál að mínu mati, mál þar sem vafi leikur á hvort hinir kjörnu fulltrúar okkar sem eru á vaktinni í skipulagsmálum séu hreinlega vakandi.

Mér finnst úrskurðurinn nú varðandi Glerártorg stóralvarlegt mál, í einu orði sagt. Þetta kemur það fljótt á eftir hinum málunum að við hljótum að spyrja hvað sé að gerast hjá þeim sem stjórna för. Eins og flestir vita krafðist Akureyrarbær eignarnáms hjá Svefni og heilsu vegna lóðarréttinda á byggingasvæðinu sem um ræðir. Nýjasti úrskurðurinn er einfaldur en þar segir að Svefn og heilsa eigi enn óbein eignarréttindi á lóðinni umdeildu. Það verður fróðlegt hvernig bæjaryfirvöld leysa úr þessum hnút. Væntanlega þarf bærinn að punga út hið minnsta 300 milljónum fyrir reitinn.

Þessi mál vekja umræðu um það hvar við stöndum. Það er ekki viðeigandi að tala um tilviljanir, þetta eru mál sem eru of stór og áberandi til að þau verði þögguð niður. Það er engin furða þó að hávær sé umræðan í bænum um það hversu traustar lagalegar ráðleggingar Akureyrarbær nýtur.

Byggingarleyfi fellt úr gildi á Akureyri

Undarleg minnimáttarkennd femínista í garð Egils

Mér finnst nú frekar hlægileg þessi minnimáttarkennd femínista í garð Egils Helgasonar, sem fram kemur í fréttinni í 24stundum í morgun. Séu femínistar ekki sáttir við umfjöllun um jafnréttismál hjá Agli ættu þær/þeir að mæta og tala hreint út um það á þeim vettvangi þegar að þeim er jú boðið að mæta. Veit ekki betur en að Egill hafi verið með öflugar konur í þættinum það sem af er þessum fyrsta vetri hjá Ríkissjónvarpinu - meðal annars löng og góð viðtöl við Svandísi Svavarsdóttur og Ingibjörgu Sólrúnu.

Það eru vissulega valdamiklar konur í samfélaginu sem hafa mætt til Egils, enda eru víða áhrifakonur í stjórnmálum, konur með völd og sem skipta máli - þær hafa komið til Egils í viðtöl. Enda eðlilegt að þeim sé boðið, því þær skipta máli í stjórnmálaumræðunni. Þær hafa jafnan talað tæpitungulaust og verið beinskeyttar, hef ekki orðið var við annað. Egill á vissulega við það vandamál að stríða að færri konur eru alþingismenn og ráðherrar en karlar. Það er vel þekkt staðreynd að konum fækkaði á þingi bæði í kosningunum 2003 og 2007. En hinsvegar hefur mér fundist Egill vera nokkuð heiðarlegur í sinni umfjöllun. Get ekki séð neina gríðarlega kynjaslagsíðu.

Egill hefur vissulega sínar skoðanir á málum og tjáir þær óhikað, meðal annars á jafnréttismálum. Hann er ekkert einn um það og hlýtur að mega tala hreint út hvað þau varðar. Hvað varðar þessa frétt er hún svolítið spes. Sú kjaftasaga gengur annars að Sóley Tómasdóttir hafi sent út fjöldapóst á konur þar sem þær eru hvattar að mæta ekki til Egils. Hvert erum við komin ef það er staðan að konurnar sem gagnrýna Egil þiggja ekki gestaboð til hans? Af hverju þiggja þær ekki að tala hreint út þegar að þær fá boð? Er það ekki svolítið ankanalegt? Annars sýnist mér þetta vera aðallega vinstri græn femínistaslagsíða sem er að tala gegn Agli.

Annars er ekkert nýtt að Sóley og Egill skiptist á kuldalegum kommentum og viðbúið að þau yrðu enn harkalegri. Fyrir nokkrum dögum sá ég frétt þar sem stjórnmálakona í Venezuela réðst inn í prógramm þekkts sjónvarpsstjórnanda og tók hann engum vettlingatökum - braut gleraugun hans og öskraði ókvæðisorð að honum. Ég vona að Sóley fari ekki að leika þetta eftir og komi öskrandi inn í settið í næsta þætti. Er annars ekki öryggiskerfið í Efstaleitinu rock solid eftir að geðveili kallinn tók rafmagnið og vararafkerfið úr sambandi þar um árið?

Konur sniðganga Silfrið í mótmælaskyni

Ólafur F. verður forseti borgarstjórnar fyrir áramót

Ólafur F. Magnússon, leiðtogi F-listans, mun taka aftur sæti í borgarstjórn fyrir áramót og verða þá forseti borgarstjórnar í stað Margrétar Sverrisdóttur, sem hefur leyst Ólaf af í leyfi hans. Þetta eru vissulega merkileg tíðindi, enda hefur Ólafur F. verið lítið sem ekkert áberandi í borgarmálunum í rúmt ár, eða í kjölfar þess að upp úr meirihlutaviðræðum Sjálfstæðisflokks og F-lista slitnaði í kjölfar kosninganna 2006.

Háværar kjaftasögur voru um veikindi Ólafs F, enda fannst mörgum mjög sérstakt að hann skyldi ekki vera áberandi sem forystumaður framboðs síns í meirihlutaviðræðum við Framsóknarflokk, Samfylkingu og VG, eftir að upp úr meirihlutasamstarfi Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks slitnaði. Þess í stað varð Margrét Sverrisdóttir í forsvari F-listans og varð forseti borgarstjórnar, fyrst allra, án þess að vera kjörinn aðalmaður í borgarstjórn Reykjavíkur. Deilt var um umboð hennar, en það er ekki hægt í tilfelli Ólafs F. sem hefur afgerandi umboð kjósenda sem kjörinn borgarfulltrúi.

Endurkoma Ólafs á næstu vikum hefur þau áhrif að Margrét hættir sem forseti borgarstjórnar. F-listinn á jú aðeins eitt sæti í borgarstjórn og þau munu ekki bæði sitja fundi. Ólafur F. hefur verið lengi í borgarmálunum, var lengi varaborgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins en náði kjöri fyrir hann í borgarstjórn árið 1998 en sagði sig úr flokknum eftir hörð átök á landsfundi árið 2001 um umhverfismál. Hann ákvað að bjóða fram með Frjálslynda flokknum við kosningarnar 2002, enda var Margrét Sverrisdóttir þá framkvæmdastjóri flokksins og er dóttir stofnanda hans. Mörgum að óvörum, og gegn öllum könnunum, tókst honum að ná kjöri.

Ólafur F. var að mörgu leyti sigurvegari borgarstjórnarkosninganna 2006; hann fékk mun meira fylgi en Framsóknarflokkurinn og styrkti stöðu sína mjög. Ólafur F. hafði meira að segja gengið formlega til liðs við Frjálslynda flokkinn á árinu 2005, eftir að hafa verið óháður í þrjú ár í störfum í nafni framboðs með tengingar í flokkinn. Hann yfirgaf flokkinn í kjölfar þess að Margrét Sverrisdóttir ákvað að yfirgefa hann. Það voru eflaust gríðarleg vonbrigði fyrir Ólaf að geta ekki nýtt sigur sinn og myndað meirihluta. Sjálfstæðisflokkurinn ákvað að mynda ekki meirihluta með honum og vonbrigði hans voru skiljanleg.

Nú er Ólafur F. að verða einn lykiláhrifamanna Reykjavíkurborgar eftir setu í borgarstjórn í áratug, verður forseti borgarstjórnar með einkabílstjóra og bifreið til umráða. Man samt ekki eftir viðtali við hann í sjónvarpi í háa herrans tíð. Ólafur einhvern veginn hvarf eftir að honum mistókst að mynda meirihluta sumarið 2006. En nú snýr hann aftur sem einn lykilspilara borgarmálanna. Það verður áhugavert að sjá hvernig hann notar það sviðsljós.

Samræmdu prófin heyra sögunni til

Eflaust hefði mér þótt það gleðileg tíðindi þegar að ég var að lesa fyrir samræmdu prófin fyrir rúmum fjórtán árum að leggja ætti þau niður. Þetta skiptir sannarlega talsvert minna máli núna. En samt eru þetta mikil tíðindi. Líst vel á það hjá Þorgerði Katrínu að stokka þetta upp og breyta til í því verkefni að kanna stöðu nemenda.

Það virðist annars vera nóg framundan í menntamálaráðuneytinu, nokkur frumvörp sem væntanlega munu vekja athygli. Það hefur mikið verið talað um það hvað fá frumvörp hafa farið í gegn í menntamálaráðherratíð Þorgerðar Katrínar. Það eru þó stór frumvörp, nægir þar að nefna uppstokkun á Ríkisútvarpinu.

Þorgerður Katrín ætlar greinilega að stokka málin upp. Hún hefur þó sem betur fer saltað umdeildustu mál skólanna síðustu árin; samræmdu stúdentsprófin og styttingu námstímans. Hið fyrra var leiðindamál og fannst mér alltaf stórundarlegt að Tómas Ingi Olrich skyldi ekki salta það á réttum tímapunkti, enda frá upphafi gjörsamlega glatað mál.

Ég og við ungliðar í Sjálfstæðisflokknum í Norðausturkjördæmi vorum annars í því ömurlega hlutverki í kosningunum 2003 að standa vörð um menntamálaráðherrann sem ætlaði að setja á samræmd stúdentspróf. Umdeildari mál í skólakerfinu undanfarin ár er vandfundið og þetta varð hitamál skiljanlega hér.

Þetta var glatað mál þá og átti að slá af á þeim tímapunkti. Það er gleðiefni að hætta eigi líka með samræmd próf í grunnskólunum.

Samræmd próf aflögð og kennaranám lengt