Mikilvæg yfirlýsing - skytturnar skjóta yfir markið

Geir H. Haarde, forsætisráðherra, hefur nú gefið út frá sér afgerandi yfirlýsingu vegna samruna REI og GGE og farið yfir sína hlið á upphafi þess. Í mínum huga skiptir miklu máli hvort samruninn hafi verið kynntur honum einn og sér eða hvort í því fólust nákvæm lýsing á öllum þáttum og hann lagt blessun sína yfir hann. Nú hefur Geir sagt með afgerandi hætti að hann hafi ekki blessað eitt né neitt. Það er mikilvægt að fá þennan þátt málsins fram.

Björn Ingi Hrafnsson, borgarfulltrúi, vék að þessum þætti fyrir nokkrum dögum. Það var augljóslega partur af einhverri vörn eða beina sviðsljósinu annað, fyrst vék Pétur Gunnarsson að þessum þætti og Björn Ingi svaraði honum svo. Þetta er enn eitt afgerandi merki spunamennskunnar þeirra á milli. Mér finnst enda fréttavefurinn eyjan.is ótrúlega hliðhollur Birni Inga og augljóst að hann er ekki óháður í þessum efnum. Varnarrullan fyrir Björn Inga og Framsóknarflokkinn birtist oft með áberandi hætti, svo mjög að eftir er tekið, af fréttavef að vera.

Það er reyndar með ólíkindum að fylgjast með spunaskyttunum þremur; Valgerði Sverrisdóttur, Birni Inga og Pétri Gunnarssyni í þessum efnum. Pistill Valgerðar í dag birtist sem hneykslunarskrif á því að borgarfulltrúarnir sex hefðu farið eftir pólitískri sannfæringu sinni. Var þetta eins og móðurlegar leiðbeiningar til þeirra um að standa ekki við pólitískar hugsjónir sínar - skrifa upp á samruna án almennilegrar kynningar. Ég held að Valgerður ætti að hugsa um vonda stöðu eigin flokks áður en hún lítur í aðrar áttir. Framsóknarflokkurinn er enn að dansa í níu prósentum í nýjustu könnun Gallups. Aumt er það fley orðið.

Yfirlýsingar Björns Inga sem eiga að beina kastljósinu að Geir H. Haarde vekja athygli. Þær verða þó auðvitað flokkaðar sem sú smjörklípa er við blasir. Spunaskyttur Framsóknar hafa skotið vel yfir markið og verður áhugavert að sjá hvað kemur næst frá þessu liði.

Geir segist ekki hafa lagt blessun sína yfir samruna REI og GGE

Björn Ingi talar ekkert um eigin hliðar REI-málsins

Það hlýtur að teljast pólitískt afrek að Birni Inga Hrafnssyni, borgarfulltrúa, tókst að flytja ræðu í hálftíma í borgarstjórn síðdegis án þess að víkja einu orðið að aðkomu sinni að REI-málinu og breyttri stöðu þess innan vinstrimeirihlutans á síðustu dögum, þar sem tekinn var allt annar kúrs en hann talaði fyrir. Vék Björn Ingi í löngu máli að ummælum og verkum borgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins um málið og fór reyndar um víðan völl í smjörklípum. En hann talaði ekkert um stöðu málsins í dag.

Sat ekki Björn Ingi í stjórn Orkuveitu Reykjavíkur og REI? Var hann ekki sem leiðtogi meirihlutaflokks á fullu í öllum lykilákvörðunum þessa máls? Hann var eini kjörni fulltrúi borgarbúa í stjórn REI og eðlilega er því spurt um pólitíska ábyrgð hans í málinu. Hversvegna talar hann enn um afstöðu Sjálfstæðisflokksins? Það er ekki nema von að spurt sé. Björn Ingi hefur slitið samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn vegna stöðu REI-málsins en nú hefur nýji meirihlutinn slegið á puttana á honum og stefnt málinu í betri áttir að mínu mati. En það er fjarstæðukennt að Björn Ingi tali ekki um sinn þátt málsins.

Það sem mér fannst reyndar fyndnast var að Björn Ingi sagðist hafa axlað pólitíska ábyrgð á REI-málinu með því að sprengja meirihlutann. Þetta er nú með því fyndnara sem komið hefur úr þessari áttinni lengi. Ég man að DV og ýmsir fjölmiðlar, meira að segja Bjarni Harðarson, alþingismaður Framsóknarflokksins, kröfðust afsagnar Björns Inga Hrafnssonar í hita REI-málsins. Hvar er sú gagnrýni núna? Bjarni er þagnaður (þagnaði vandræðalega í beinni örlagadaginn 11/10) og það er pressan líka, eða ég fæ ekki betur séð.

En það er vissulega pólitískt afrek fyrir Björn Inga að geta haldið hálftímaræðu með staðreyndum út og suður án þess að tala um eigin þátt, nýja stöðu mála og framvindu þess í framhaldinu. Það er ekki furða að sumir nefni Björn Inga konung smjörklípunnar eftir þessa ræðu.

Björn Ingi: Kannski er byltingarforinginn fundinn

Vissi Geir um samrunann á undan borgarfulltrúum?

Mér finnst mjög mikilvægt að Geir H. Haarde, forsætisráðherra og formaður Sjálfstæðisflokksins, skýri frá því opinberlega hvenær að Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson, fyrrverandi borgarstjóri, tilkynnti honum um yfirvofandi samruna REI og GGE. Ekki er óeðlilegt að fá úr því skorið hvort hann hafi vitað af samrunanum áður en óbreyttum borgarfulltrúum Sjálfstæðisflokksins var skýrt frá því á fundi kvöldið áður en hann varð opinber.

Þetta er að mínu mati mikilvægir þættir sem duga engar kjaftasögur um. Það þarf að fá fram í dagsljósið. Mér finnst það vera mjög dapurlegt fyrir forystu Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík sé það svo að óbreyttir borgarfulltrúar flokksins, kjörnir fulltrúar hans í borgarmálunum, hafi fengið að vita um samrunann svo seint og jafnvel á eftir formanni flokksins, eins og mjög háværar sögusagnir eru nú um.

Mér finnast skýringar Jóns Kristins Snæhólm, fyrrverandi aðstoðarmanns borgarstjóra, sem fram komu á vísi.is í dag mjög athyglisverðar og finnst vanta eitthvað í þá frásögn, þar sem hann skiptir að því er virðist um útgáfu á skömmu millibili. Það er ekki undrunarefni að fólk leitist eftir að vita þessa atburðarás með svo háværar sögusagnir.

Það er ágætt að fara yfir þennan þátt málsins, enda hlýtur það að teljast vont fyrir flokkinn ef borgarfulltrúar hafa farið inn á fundinn kvöldið fyrir tilkynningu um samrunann án þess að vita nokkuð. Lýsingar á atburðarásinni komu fram í vandaðri umfjöllun Péturs Blöndals í Mogganum um helgina, sem sýndi málið í mjög áhugaverðu samhengi.

Þar kom æ betur fram að sólóspil fyrrverandi borgarstjóra í málinu innan borgarstjórnarflokks Sjálfstæðisflokksins var algjör.

Björn Ingi segir að forsætisráðherra hafi vitað um samruna REI og GGE

Fáránlegar hámarksupphæðir í tollinum

Var mjög athyglisvert að lesa fréttina um leyfilegt verðmæti hluta sem flutt eru inn í landið án þess að greiða toll og skatt. Þetta eru auðvitað bara fáránleg verðmörk sem sett eru að mínu mati. Þegar að prísinn er settur á 23-46 þúsund þýðir það að hjón sem eru að fara að versla föt eða annað mikilvægt, sérstaklega fyrir jólin, komast varla í gegn með fötin af sér og þá er enn margt mikilvægt eftir sem fólk vill taka með sér.

Finnst það gott hjá Neytendasamtökunum að taka þetta mál fyrir og fjalla vel um það. Á því er sannarlega þörf. Sérstaklega er eðlilegt að þetta mál verði ofarlega í umræðunni í aðdraganda jólahátíðarinnar sjálfrar, enda fara Íslendingar oft erlendis til að versla hitt og þetta, oftar en ekki sérstaklega föt og því finna flestir vel fyrir þessum fáránlegu mörkum sem koma þarna fram.

Held að það ætti að huga að því að stokka þetta upp. Það þarf að færa þessi mörk í eðlilegri hæðir en þessar.

Jólafötin tekin í tollinum

Leyndarhjúpurinn yfir OR þolir ekki dagsljósið

Það er greinilegt að leyndarmálin hjá Orkuveitu Reykjavíkur eru orðin svo svæsin að þau þola ekki dagsljósið. Einna best birtist þetta nú í launakjörum æðstu stjórnar fyrirtækisins sem eru meðhöndluð sem mesta ríkisleyndarmál væri. Það er ekki nema von að fólk í landinu spyrji; hvað er verið að fela? - hversvegna mega skattborgarar í sveitarfélögunum sem standa að þessu fyrirtæki ekki vita meira?

Það hefur verið ævintýralega áhugavert að fylgjast með málefnum Orkuveitu Reykjavíkur síðustu árin. Þar eru mörg spurningamerki sem blasa við og ekki nema von að þeir sem eigi fyrirtækið vilji fá þau svör sem mestu skipta. Þessi leyndarhjúpur er því algjörlega óskiljanlegur og beinlínis óviðeigandi sérstaklega í þeirri stöðu sem fyrirtækið hefur verið í síðustu vikur þar sem hitamál þar innbyrðis urðu örlagavaldur í forystu Reykjavíkurborgar.

Leyndarhjúpur af þessu tagi leiðir til þess að enn fleiri spurningar vakna en áður lágu fyrir. Hvað er að fela? Hversvegna þarf að leyna skattborgurum þessum upplýsingum?

Launin þola ekki dagsljós

Össur brosir sínu breiðasta eins og jólabarnið

Mér fannst það skondið að sjá Össur iðnaðarráðherra í Silfri Egils um helgina. Hann minnti mig þar einna helst á smákrakka klukkan sex á aðfangadagskvöld - biðin eftir jólunum hefur tekið enda og bráðlega skal sökkva sér í sjálfa jólapakkana - þegar að hann var að tala um hina svokölluðu orkuútrás sem hann heldur varla vatni yfir. Háfleyg ofdýrkun á fjárhætturekstri með almannafé hefur ekki verið presenteruð með annarri eins glassúrhúð síðan að Alfreð Þorsteinsson var og hét í Royal Alfreð Hall á Bæjarhálsinum.

Þetta var áhugavert að sjá, þeir sem eru ósammála mér með uppveðrun Össurar mega ekki misskilja mig. En er ekki hægt að ætlast til þess að iðnaðarráðherrann verði ekki eins og smábarn á aðfangadagskvöld af fögnuði og reyni aðeins að hemja gleði sína? Fréttaflutningurinn af Asíuför Össurar var svo háfleygur að ég hélt stundum að ég væri að fylgjast með fréttum af sigurförum landnema fyrr á öldum þegar að þeir voru að nema fjarlæg lönd. Slík var presentering ráðherrans í skrifum frá einhverju austurlensku hótelherbergi.

Ráðherrann fór reyndar út með REI-málið allt sprungið í loft upp; samruna sem enginn kjörinn fulltrúi vildi kynna er á hólminn kom og fór Bjarnalaus út því að Svandís bannaði honum að fara. Og Össur var bara hissa á þessu en hafði reyndar á orði að enginn hefði saknað Bjarna, sennilega vegna þess að hann var ábyggilega áfjáðari í bissnessnum en Bjarni sjálfur. Það er kannski svo gaman að dæla út fyndnum bröndurum um fjárfestingar og pólitíska sigra á erlendri grundu. Veit ekki.

Það er greinilegt að Svandís Svavarsdóttir var ekkert alltof hamingjusöm með yfirlýsingar ráðherrans sem var háfleygari í spádómum sínum en nokkur kjörinn borgarfulltrúi, eftir að meirihlutinn sló á puttana á Birni Inga það er að segja. Enda er þetta mál kjörinna fulltrúa í Reykjavík. Þar hafa menn tekið réttar ákvarðanir og markað kúrsinn betur eftir klúður fyrri meirihluta. Og Svandís vill auðvitað stjórna þeirri för en ekki setjast afturí hjá honum Össuri.

Iðnaðarráðherrann veit vonandi að í þessu skattpeningaævintýri sem hann talar fyrir eins og gamaldags brosmildur bílasali eru fólgnar áhættur. Öll fjárfesting, hversu vel hún mögulega lítur út á pappír, er fúlasta alvara. Áhættan í þessum bransa er sérlega mikil. Össur talar mikið um skoðanaskipti sjálfstæðismanna. En eftir stendur að afstaða sexmenninganna í borgarstjórn hefur að mestu orðið ofan á. Samruninn er úr sögunni og þá Lilju vilja flestir kveðið hafa. 

Það eru annars svo margar spurningar í þessum efnum. Peninga skattborgara verður að meðhöndla af alvöru og ekki leika með þá eins og spilapeninga í Las Vegas. Það verður að hugsa málin vel og í því ljósi skil ég ekki söluherferð iðnaðarráðherrans, sem virðist áfjáðari en borgaryfirvöld í að nema lönd í austurvegi og fetar þar í fótspor bissnessmanna á borð við Hannes og Bjarna.