Nýtt bloggsamfélag opnar bráðlega

Það styttist í að eyjan.is, hið nýja bloggsamfélag Péturs Gunnarssonar, Andrésar Jónssonar og fleiri, líti dagsins ljós. Þegar er ljóst að Björn Ingi Hrafnsson, borgarfulltrúi, og Arna Schram, formaður Blaðamannafélags Íslands, muni blogga þar og væntanlega einhverjir fleiri sem áður hafa bloggað hér. Það verður fróðlegt að sjá hverjir það verði.

Það er mikil samkeppni um góða bloggara og því ljóst að kjaftasögurnar magnast um þetta nýja bloggsamfélag. Einstaklingsblogg er í tísku í dag, vefritin og stóru vefsíðurnar eru að deyja. Spjallvefirnir eru dauðir eða verulega á fallanda fæti. Gott dæmi um þetta er málefnin.com, sem er í andaslitrunum.

Er James Bond enn að fara í nýjar áttir?

Það kemur skemmtilega á óvart að heyra fréttir af því að Marc Forster muni leikstýra næstu James Bond-kvikmynd. Þetta er mjög óvænt val séð frá sjónarhóli okkar sem eigum allar Bond-myndirnar og fylgjumst með hverju skrefi njósnara hennar hátignar sem hefur lifað af sér styrjaldir, kalda stríðið og öll heimsins átök bæði í stjórnmálum og dægurmálum, t.d. tísku- og menningarstrauma.

James Bond öðlaðist nýtt líf fyrir ári þegar að Daniel Craig færði hann endanlega inn í 21. öldina og nýja tíma. Ekki aðeins var Craig ljóshærður heldur var hann allt annar karakter og Pierce Brosnan, sem hafði fært njósnaranum mörg ný tækifæri eftir að hann þornaði mjög áberandi upp við fall múrsins og endalok kalda stríðsins. Brosnan markaði honum nýjan grunn gegn nýjum óvinum. Craig hélt áfram sama verkefni og brilleraði í fyrstu myndinni, sem varð sannkallað augnakonfekt í takt við fyrstu Bond-myndirnar með Connery á sjöunda áratugnum.

Það var þörf á ferskum vindblæ. Nú þegar að Marc Forster er að fara að leikstýra Bond-mynd eru eflaust fleiri breytingar framundan. Mörgum Bond-áhugamönnum fannst erfitt að höndla tilkomu Craig í hlutverk njósnarans og sérstaklega þá staðreynd að hann væri ljóshærður, sá fyrsti í röðinni. Það hefði eflaust þótt helgispjöll að láta sér detta það í hug á Connery-tímanum. Craig gekk í gegnum rosalegan mótbyr og tókst á hendur erfiðasta verkefnið á ferlinum. Hann brilleraði og myndin varð sú vinsælasta í óratíma. Þar var vikið af braut gervibrellna og verksmiðjubragsins sem var að drekkja módelinu og farið í grunninn.

Það er alltaf mikil tilhlökkun sem fylgir því þegar að nýr leikari markar sín fyrstu skref í hlutverki njósnarans James Bond. Þeir leikarar sem hafa túlkað hann hafa ávallt fært hlutverkinu nýja dýpt og nýjan grundvöll. Það gerðist með tilkomu Craig, sem færði okkur mjög kærkomið fortíðarskot inn í heim James Bond. Það var sú hlið sem var að mestu horfin sem birtist okkur aftur í Casino Royale, sem var stórfengleg mynd að nær öllu leyti. Sem mikill Bond-áhugamaður er ég því alsæll með að hann sé kominn með langtímasamning og leiði karakterinn inn í næstu myndir.

Marc Forster tekst nú á hendur verkefnið að skapa næstu mynd og tryggja James Bond líf inn á næsta áratug. Það eru 45 ár frá fyrstu myndinni og vonandi mun þeim sem halda á módelinu nú auðnast að tryggja að það lifi lengur en hálfa öld. Það eru allar forsendur fyrir því ef rétt er á haldið. Forster er óvænt val í leikstjórastólinn og spennandi að sjá hvaða nýjabrum fylgir honum í þennan aldna kvikmyndabálk.

Marc Forster mun leikstýra næstu Bond-mynd

Kastljósið svarar fyrir sig af miklum krafti

Þórhallur Gunnarsson, Helgi Seljan og Sigmar Guðmundsson hafa sent frá sér yfirlýsingu þar sem svarað er lið fyrir lið úrskurði Siðanefndar í dag. Þar er farið mjög vel yfir þetta umdeilda mál um ríkisborgarétt tengdadóttur Jónínu Bjartmarz, fyrrum umhverfisráðherra. Get ég ekki betur séð en að þar sé lið fyrir lið svarað fyrir sig með þeim hætti að úrskurðurinn er tættur algjörlega niður.

Eftir því sem ég lít betur á þennan úrskurð og niðurstöðu málsins frá siðanefnd sést sífellt betur hversu kastað var til verka þar. Fullyrðingar nefndarinnar virðast vera beinlínis rangar í veigamiklum atriðum og niðurstaða hennar er stórfurðuleg. Forsvarsmenn Kastljóss í þessu máli svara allavega hárbeitt fyrir sig og taka málið vel fyrir.

Eftir stendur að í þessu máli var ekkert hrakið með áberandi hætti. Öllum staðhæfingum var vissulega neitað, en það tengist ekki með nokkru móti þessari umfjöllun og því sem borið var á borð. Þessi tilfinningasemi siðanefndar vekur athygli, enda er úrskurður hennar meira en lítið boginn.

Kastljós mótmælir harðlega niðurstöðum og vinnubrögðum Siðanefndar BÍ

Siðanefnd úrskurðar gegn umfjöllun Kastljóss

Siðanefnd Blaðamannafélags Íslands hefur úrskurðað að umfjöllun Kastljóss um íslenskan ríkisborgararétt tengdadóttur Jónínu Bjartmarz, fyrrum umhverfisráðherra, hafi brotið siðareglur félagsins. Úrskurðurinn er að mínu mati stórundarlegur og vekur mikla athygli, ekki síður en málið allt sem var í kastljósi fjölmiðla dagana fyrir alþingiskosningarnar í vor.

Ég hef aldrei farið leynt með þá skoðun mína að fjalla hafi átt um þetta mál með áberandi hætti. Þá skoðun tjáði ég margoft þegar á málinu stóð rétt fyrir alþingiskosningar og endurtek hana hérmeð. Þetta var svo sannarlega frétt sem vakti athygli, rétt eins og umræðan í kjölfarið sýndi vel. Kastljós fékk upplýsingar sem sýndi athyglisvert vinnuferli málsins og ákveðið var að birta það. Það má vel vera að deilt sé um hvernig verkið var unnið, en fréttin var stór engu að síður.

Ég fer ekkert leynt með það að ég er náskyldur þeim sem hélt á umfjölluninni. Engu að síður finnst mér eðlilegt að tjá mig um málið, enda tel ég að þessi umfjöllun hafi verið rétt og sett fram í ljósi þess þykir mér eðlilegt að umfjöllunin var sett í loftið. Það er greinilegt að á bakvið umfjöllunina var ekki aðeins Helgi Seljan heldur ritstjóri þáttarins og dagskrárstjóri Sjónvarpsins, Þórhallur Gunnarsson. Eflaust hefur Páll Magnússon, útvarpsstjóri, ekki síður fylgst vel með málum. Það er því órafjarri að þetta sé eitthvað persónulegt mál Helga.

Það má deila vissulega um ýmislegt í þessu máli öllu. Hinsvegar finnst mér eðlilegt að þættir af því tagi sem Kastljós er þori að koma fram með afgerandi mál og skapa umræðu um þau. Það má vel vera að það komi við stjórnmálamenn og sé ekki þeim að skapi. Hinsvegar hef ég aldrei litið á fjölmiðla sem halelúja-miðstöð umfjöllunar í stjórnmálum. Ég get ekki betur séð en að allt þetta mál hafi vakið stórar spurningar og málið allt var það stórt að það varð að koma í umræðuna.

Það er eðlilegt að fyrrum ráðherra og alþingismaður vilji verja heiður sinn, telji hún að ráðist hafi verið að honum. Hinsvegar skil ég ekki að Kastljós hafi átt að biðjast afsökunar á umfjölluninni, sem er byggð á máli sem hefur vakið mikla athygli. Vissulega er þetta vont mál að bera fyrir ráðherrann inn á lokasprett kosningabaráttu og þetta mál var af mörgum séð í því ljósi merkilegt nokk.

Er á hólminn kemur verða fjölmiðlar að þora. Mér finnst þessi umfjöllun mjög léttvæg miðað við margt sem sést hefur á prenti í gegnum tíðina og finnst því þessi tíðindi boða nýja stefnu jafnvel þegar að kemur að því taka alvarleg mál fyrir til umfjöllunar.

Siðareglur brotnar í umfjöllun um tengdadóttur Jónínu

19. júní

Bleikt er litur dagsins - enda er kvenréttindadagurinn, 19. júní, í dag og þá skarta allir einhverju bleiku til að styðja jafnrétti í verki. Í dag eru liðin 92 ár frá því að Kristján 10. konungur Danmerkur og Íslands, undirritaði lög sem veittu konum á Íslandi, eldri en 40 ára, rétt til að kjósa og bjóða sig fram til Alþingis. Þetta er því merkilegur dagur í sögu landsins og ekki síður merkilegur dagur í sögu jafnréttisbaráttu íslenskra kvenna.

Þá öðluðust íslenskar konur mikilvægt skref til jafnréttis. Kosningarétturinn er mikilvægasta verkfæri okkar til að tjá skoðanir okkar og ekki síður táknrænn til að hafa áhrif á gang mála. Með honum getum við haft áhrif á gang mála, sent ráðamönnum skýr skilaboð og tjáð okkar innri hug til mikilvægra mála. Það að íslenskar konur hafi ekki fengið kosningaréttinn fyrr en 19. júní 1915 er vissulega umhugsunarefni.

Það er vissulega blettur á sögu landsins að konur hafi fram að því verið þögull aðili að málum og ekki getað haft áhrif með kjörrétti í mikilvægum málum. Segja má með sanni að kvennafrídagurinn, 24. október 1975, hafi haft gríðarleg áhrif á baráttu kvenna til að hljóta fullt jafnrétti. Þá, á degi Sameinuðu þjóðanna á alþjóðlegu kvennaári, tóku íslenskar konur sér frí til að sýna fram á mikilvægi starfa kvenna í þjóðfélaginu. Athafnalíf í landinu lamaðist að miklu leyti. Kraftur kvenna varð vel ljós og mikilvægi baráttu þeirra líka.

Fundurinn markaði upphaf jafnréttisbaráttu kvenna að fullu og leiddi til stofnunar Kvennalista 1982. Segja má einnig að fundurinn þá hafi leitt til þess að konur efldust til forystustarfa. Vigdís Finnbogadóttir gaf svo kost á sér til embættis forseta Íslands í ársbyrjun 1980 og náði kjöri. Eins og allir vita varð Vigdís fyrst kvenna í heiminum til að vera kjörin þjóðhöfðingi lands síns í lýðræðislegum kosningum. Hennar framlag til jafnréttisbaráttu hefur verið ómetanlegt.

Meðal allra helstu baráttumála kvenna í dag er launamunur kynjanna. Það er ólíðandi á okkar tímum að kynin fái ekki sömu laun fyrir sambærileg störf. Varla þarf að taka það fram nógu oft að mikilvægt er að taka á þessum launamuni. Ég vil í tilefni dagsins óska konum til hamingju á kvenréttindadeginum. Það er við hæfi að minnast hans.

Framlag kvenna til samfélagsins er ómetanlegt og mikilvægt eins og fyrr segir að kynin standi jafnfætis. Annað er ekki líðandi á okkar dögum en að fullkomið jafnrétti sé með kynjunum.

Níu þingmenn Norðvesturkjördæmis fengu bleika steina

Egill Helgason og fjölmiðlaveldi semja frið

Egill Helgason og 365-fjölmiðlaveldið hafa nú náð samkomulagi sín á milli eftir harðvítug átök í kastljósi fjölmiðlanna um stöðu samningsmála þeirra á milli. Það var með harðari samningsmálum undanfarin ár og varð það harðskeytt að aðgangi Egils að prívatsíðu sinni á vísir.is var lokað með mjög kuldalegum hætti. Skotin urðu frekar beisk og hvöss milli aðila og lagalegar flækjur umluku átökin, en bönd 365 á Agli urðu haldlítil er á hólminn kom.

Það er auðvitað enginn vafi á því að brotthvarf Egils er mikið áfall fyrir 365. Egill var með vinsælasta dægurmálaspjallþátt landsins og var framarlega í kosningaumfjöllunum Stöðvar 2 fyrir síðustu þing- og sveitarstjórnarkosningar. Í ljósi þess var reyndar með ólíkindum að ekki væri betur búið að þættinum, en honum var valinn staður í litlu horni í stúdíói, enginn pródúsent var settur yfir þáttinn og hann var lítið sem ekkert auglýstur, sennilega bara ekkert, allavega man ég ekki eftir auglýsingum á honum mjög lengi.

Egill heldur nú til verka hjá Ríkisútvarpinu. Þar verður Silfur Egils næstu árin. Auk þess verður hann með bókmenntaþátt þar. Það verður fróðlegt hvaða tímasetningu Silfri Egils verði valin hjá Ríkissjónvarpinu, hvort haldið verði fast við sama tímann, í sunnudagshádegi eða hann kannski færður á annan tíma. Væntanlega verður hann áfram á sunnudegi. Það væri gott ef Egill gæti upplýst okkur um þau mál. Þó að þetta sé ekki kosningavetur mun eflaust ekki vanta pólitískar pælingar þar sem veik stjórnarandstaða reynir að berjast fyrir tilveru sinni í slag við sterkan þingmeirihluta. Það verður því varla pólitísk gúrka í vetur.

Persónulega fagna ég sérstaklega því að Egill verði með bókmenntaþátt. Þannig umfjöllun hefur lengi vantað og fagna ég tilkomu hennar. Egill hefur ræktað bókmenntir mjög vel í Silfrinu, reyndar sem hliðarspjall við pólitíkina, en samt verið eiginlega sá eini sem hefur ræktað þannig spjall í sjónvarpi. Það verður fróðlegt að sjá þannig þátt því í haust. Reyndar verður í heildina áhugavert að sjá dagskrá Sjónvarpsins í vetur undir forystu Þórhalls Gunnarssonar. Við munum eflaust eiga von á mikilli uppstokkun á stöðu mála þar með nýjum húsbónda.

En já, Egill er laus allra mála frá 365. Með þessu tel ég að fjölmiðlaveldið hafi bjargað sér frá hneisu, enda var þetta PR-stríð sem þeim mistókst hrapallega að sigra og því ekki við öðru að búast en að þeir reyndu að settla það með þeim hætti sem við blasir. Þeir hafa farið sneypuför gegn Agli í þessu máli öllu.

Egill og 365 ná samkomulagi

Brúðkaupsafmæli fagnað í Finnlandi

Geir H. Haarde, forsætisráðherra, og Inga Jóna Þórðardóttir, eiginkona hans, fagna í dag tveggja áratuga brúðkaupsafmæli. Þau giftu sig á kvenréttindadaginn árið 1987. Það er þó ekki beint svo að þau geti tvö ein notið dagsins í einrúmi og slappað af fjarri embættisskyldum sem fylgir embætti forsætisráðherra.

Geir situr nú sumarfund forsætisráðherra Norðurlandanna í Punkaharju í Finnlandi og það fer því væntanlega lítið fyrir rómantísku andrúmslofti sem fylgir brúðkaupsafmæli á þeim fundasetum.

Ég vil óska forsætisráðherrahjónunum til hamingju með daginn.

Raggi Bjarna heiðraður án stuðnings Samfylkingar

Það var mjög við hæfi að Reykjavíkurborg heiðraði söngvarann Ragnar Bjarnason með því að gera hann að borgarlistamanni. Það er hinsvegar með ólíkindum að heyra af því að Samfylkingin hafi setið hjá við afgreiðslu tillögunnar og er þeim svo sannarlega ekki til sóma að mínu mati. Ragnar Bjarnason hefur verið einn af fremstu söngvurum sinnar kynslóðar og markað merkileg skref í íslenska tónlistarsögu.

Raggi Bjarna hefur fyrst og fremst verið sannur Reykvíkingur og það var kominn tími til að borgin heiðraði þennan merka listamann sinn. Valið á Ragga Bjarna kom skemmtilega á óvart. Þó að hann hafi sungið sig inn í hug og hjörtu þjóðarinnar á löngum ferli og skemmt sérstaklega Reykvíkingum með söng sínum í borginni kom þetta val skemmtilega á óvart. List er ekki bara að mála myndir eða höggva skúlptúra, það er líka list að syngja og skapa fallegar minningar í tónlist. Það hefur þessi borgarlistamaður svo sannarlega gert.

Mér finnst ekki mikil reisn yfir þessari hjásetu Samfylkingarinnar. Það má vel vera að Samfylkingin sé kannski eitthvað ósátt við einhver vinnubrögð. Þau hefðu þá hinsvegar átt að styðja tilnefninguna en senda jafnvel út yfirlýsingu eða bóka óánægju með vinnuferlið samhliða því. Það er mjög kostulegt að heyra að Ragnar Bjarnason hafi ekki orðið borgarlistamaður með fullum stuðningi, rétt eins og hann hefur svo sannarlega unnið fyrir.

Þetta er mjög undarleg afstaða allavega hjá Samfylkingunni og er hjáseta þeirra frekar stingandi í þessu máli, sérstaklega þegar á í hlut listamaður af því tagi sem Ragnar er og hefur alla tíð verið. Það er til skammar að hann hafi ekki notið fulls stuðnings til að hljóta þennan verðskuldaða heiður að mínu mati.

Samfylking sat hjá við útnefningu borgarlistamanns

Fram landar sigri - pressan á KR-inga eykst

Það hlýtur að vera mikil gleði í Safamýrinni í kvöld með sigur Framara á Fylki. Það er þeirra fyrsti sigur á leiktíðinni. Pressan eykst nú væntanlega til muna á KR-ingana, sem eru staddir í sannkallaðri martröð án sigurs á botni deildarinnar með aðeins eitt stig. Staða þeirra hefur ekki verið verri í fjöldamörg ár og góð ráð orðin þeim mjög dýr.

Fram er auðvitað gamalt knattspyrnuveldi en er að spila aftur í úrvalsdeildinni eftir fall fyrir tveim árum og því stutta vist í 1. deildinni. Þetta er fyrsti sigur Fram á Fylki í ein fimm til sex ár, sennilega frá árinu 2001 ef ég man rétt, og ætti að vera þeim sannkölluð uppörvun eftir dapra byrjun á fótboltasumrinu. Ég þekki marga Framara og veit því svosem vel að þeir þrá gott gengi og kannski mun eitthvað rætast úr þessu fyrir þeim. Þeir eru þó enn í næstneðsta sæti í deildinni, en eins og flestir mun reyndar aðeins eitt lið falla í sumar vegna uppstokkunar á deildinni.

KR er eins og fyrr segir komið í mikla martröð. Næsti leikur þeirra er við HK í Kópavogi á miðvikudagskvöldið. Það verður svakalegt högg fyrir KR-inga tapi þeir sjöunda leiknum í röð og svo sannarlega farið að syrta suddalega í álinn hjá þeim fari þeir stigalausir úr Kópavogi úr þeim leik.

Fram sigraði Fylki 3:1