Spádómar um Óskarsverðlaunin 2008

Óskarsverðlaunin verða afhent í 80. skiptið í Los Angeles í nótt. Óskarinn er án nokkurs vafa helsta kvikmyndahátíð sögunnar, ein mesta uppskeruveisla kvikmyndabransans og þar koma helstu leikarar og kvikmyndagerðarmenn samtímans saman.

Ég ætla hér og nú að pæla í verðlaununum og spá í úrslitin í nokkrum af helstu flokkunum, svona mér mest til gamans. Þetta verður vonandi spennandi og góð nótt.


Kvikmynd ársins
Atonement
Juno
Michael Clayton
No Country for Old Men
There Will Be Blood

Pælingar: Einn jafnasti kvikmyndaflokkurinn í um þrjá áratugi. Allt frábærar myndir og mjög sigurstranglegar. Atonement er
heilsteypt og vönduð kvikmyndaútfærsla á frægri skáldsögu Ian McEwan. Juno er hrífandi og persónuleg mynd um týpísk vandamál venjulegrar fjölskyldu. Michael Clayton er traust og góð lagaleg stúdía. No Country For Old Men er stórfengleg eðalmynd frá Coen-bræðrum með mikilli fyllingu. There Will Be Blood er vönduð og kjarnmikil fjölskyldusaga eins og þær gerast bestar.

Spá: Veðja á að No Country for Old Men fái óskarinn. Var sú mynd sem mér fannst pottþéttust sem kvikmyndaáhugamaður. Hafði einfaldlega allt, heildarpakkinn pottþéttur. There Will Be Blood og Juno eiga þó séns, sú fyrri er auðvitað algjör eðall, pottþétt að öllu leyti, sú seinni hittir alla beint í hjartastað, enda mannbætandi og traust. Juno myndi klárlega vinna ef þetta væru áhugamannaverðlaun.


Leikstjóri ársins
Paul Thomas Anderson - There Will Be Blood
Ethan Coen og Joel Coen - No Country for Old Men
Tony Gilroy - Michael Clayton
Jason Reitman - Juno
Julian Schnabel - Le Scaphandre et le papillon

Óskarssaga tilnefndra: Enginn tilnefndra unnið óskarinn áður.

Pælingar: Fimm traustir leikstjórar með pottþéttar myndir. Anderson hefur verið í algjörum sérflokki ungra leikstjóra að mínu mati eftir Boogie Nights og Magnolia - traustar og góðar eðalmyndir sem voru í senn ferskar og traustar. Hann fléttar fjölskyldusöguna með algjörum brilljans í There Will Be Blood. Coen-bræður klikka aldrei. Raising Arizona, Fargo og The Big Lebowski auk fleiri eðalmynda - þurfum ekki að ræða það meira. Þeir eru alltaf traustir. Gilroy setti lagadramað í Michael Clayton saman með traustum og vönduðum hætti í leikstjórafrumraun sinni. Reitman gerir góða hluti í Juno, þvílík elska þessi mynd. Schnabel er snillingur, loksins er hann tilnefndur!

Spá: Það er fyrir löngu kominn tími til að Coen-bræður, þeir miklu kvikmyndasnillingar, fái óskarinn. Vona að þetta verði árið þeirra. Þeir eiga það skilið!


Leikari í aðalhlutverki
George Clooney - Michael Clayton
Daniel Day-Lewis - There Will Be Blood
Johnny Depp - Sweeney Todd
Tommy Lee Jones - In the Valley of Elah
Viggo Mortensen - Eastern Promises

Óskarssaga tilnefndra: George Clooney hlaut aukaleikaraóskarinn árið 2006 fyrir Syriana - Daniel Day-Lewis hlaut aðalleikaraóskarinn fyrir My Left Foot árið 1989 - Tommy Lee Jones hlaut aukaleikaraóskarinn fyrir The Fugitive árið 1993.

Pælingar: Fimm flottir aðalleikarar þarna á ferð. George Clooney á eina bestu stund ferilsins í Michael Clayton. Flott mynd og glæsileg túlkun. Daniel Day-Lewis er traustur sem ávallt fyrr í There Will Blood - þvílík snilld hjá kappanum. Tekur aldrei að sér myndir nema að þar sé allt fullkomið. Hans besta frá því í My Left Foot, sem var einn mesti leiksigur síðustu áratuga nota bene. Johnny Deep klikkar aldrei - er traustur og góður í Sweeney Todd. Löngu kominn tími til að hann vinni, en þetta verður því miður ekki árið hans. Tommy Lee Jones hlýtur óvænt tilnefningu, en er sagður eiga fína takta í rullunni. Mortensen var pottþéttur í Eastern Promises.

Spá: Daniel Day-Lewis mun vinna óskarinn. Þurfum ekki að ræða það meira. Pottþéttara verður það varla en það. Þó að Depp hefði átt óskarinn skilið nú er þetta ekki hans sigurstund.


Leikkona í aðalhlutverki
Cate Blanchett - Elizabeth: The Golden Age
Julie Christie - Away from Her
Marion Cotillard - La Vie en Rose
Laura Linney - The Savages
Ellen Page - Juno

Óskarssaga tilnefndra: Cate Blanchett hlaut aukaleikkonuóskarinn fyrir The Aviator árið 2004 - Julie Christie hlaut aðalleikkonuóskarinn fyrir Darling árið 1965.

Pælingar: Fimm magnaðar leikkonur berjast um hnossið í þessum flokki. Blanchett leikur eftir árangur sinn fyrir áratug er hún var tilnefnd fyrir fyrri myndina um Elísabetu I og markar þessari sögufrægu drottningu aftur sess á óskarnum. Christie er sem ávallt fyrr stórbrotin og óviðjafnanleg, nú sem hin Alzheimer-veika Fiona í glæsilegri leikframmistöðu. Cotillard verður ein besta söngkona 20. aldarinnar, hin franska Edith Piaf, í glæsilegri leikframmistöðu. Linney er mjög góð í The Savages og bætir einni góðri túlkun í safnið sitt. Page er algjörlega yndisleg sem Juno, hin ófríska sextán ára stelpa á krossgötum lífsins - stjarna er fædd þarna!

Spá: Þetta er barátta milli Christie, Cotillard og Page. Allar frábærar. Spái því að Julie Christie fái verðlaunin. Það eru 42 ár síðan að hún var ung og heillandi og vann óvænt fyrir pottþétta túlkun í hinni traustu mynd Darling, sællar minningar, og kominn tími til að hún fái aftur verðlaunin. Cotillard gæti fengið þetta, enda góð sem Piaf, og Page er ung og heillandi stjarna sem á sterka möguleika, en á allan ferilinn framundan.


Leikari í aukahlutverki
Casey Affleck - The Assassination of Jesse James
Javier Bardem - No Country for Old Men
Philip Seymour Hoffman - Charlie Wilson's War
Hal Holbrook - Into the Wild
Tom Wilkinson - Michael Clayton

Óskarssaga tilnefndra: Philip Seymour Hoffman hlaut aðalleikaraóskarinn fyrir Capote árið 2005.

Pælingar: Fimm glæsilegir leikarar í mjög flottum myndum. Affleck markar sér stöðu sem alvöru stjarna en ekki aðeins sem bróðir Ben Affleck með sinni glæsilegu túlkun. Javier Bardem er sem ávallt fyrr listagóður og á flotta túlkun sem hinn vægðarlausi leigumorðingi Anton í No Country For Old Men, algjörlega frábær og ógleymanlegur í þessari rullu. Hoffman er alltaf traustur og á enn eina stjörnuframmistöðuna. Hinn 83 ára gamli Holbrook verður elsti tilnefndi karlmaðurinn fyrir leik og löngu kominn tími til að hann fái tilnefningu. Traustur sem ávallt fyrr. Wilkinson er einn besti leikari Breta - frábær sem lögfræðingurinn Edens.

Spá: Javier Bardem mun vinna - alveg pottþétt. Og hann á það skilið. Þvílíkur skandall að hann var ekki tilnefndur fyrir leiksigurinn í The Sea Inside á sínum tíma. En þetta verður hans sigurstund klárlega.


Leikkona í aukahlutverki
Cate Blanchett - I'm Not There
Ruby Dee - American Gangster
Saoirse Ronan - Atonement
Amy Ryan - Gone Baby Gone
Tilda Swinton - Michael Clayton

Óskarssaga tilnefndra: Cate Blanchett hlaut aukaleikkonuóskarinn fyrir The Aviator árið 2004.

Pælingar: Fimm flottar leikkonur sem lýsa upp hvíta tjaldið með flottum leik í þessum góðu kvikmyndum. Blanchett er eftirlæti óskarsins þetta árið, fær tvær tilnefningar - algjörlega yndisleg sem rokkgoðið Bob Dylan, þvílík túlkun. Þetta er ein besta leikkonan í bransanum í dag, segi ég og skrifa. Dee var traust og góð sem ættmóðirin Mama Lucas í American Gangster - 83 ára gömul er hún sú elsta sem hefur verið tilnefnd til verðlaunanna. Ungstirnið Ronan er glettilega góð í Atonement - þessi á eftir að gera það gott. Amy Ryan brillerar í Gone Baby Gone og Tilda Swinton er traust í Michael Clayton.

Spá: Mér finnst að Amy Ryan ætti að fá verðlaunin. Hún var svo innilega góð í Gone Baby Gone. Á móti kemur að Blanchett er stjarna óskarsins þetta árið. En það eru aðeins þrjú ár síðan að hún vann verðlaunin og er því ekki beint í bið eftir styttu. En hún var svo traust sem Dylan, á mjög sterka möguleika. Svo myndi það verða innilega sætt ef Dee myndi vinna og marka söguna sem elsti sigurvegari óskarsins fyrir leik fyrr og síðar.


Góða skemmtun í nótt! Ég mun fylgjast með þessu svo eftir því sem hlutirnir gerast í nótt. Ætti að verða traust nótt kvikmyndafíklanna. Enda ekki amalegt að fylgjast með áttræðisafmæli Óskars frænda.

Óskarsverðlaunin undirbúin

Gullið kvikmyndakvöld - fróðleikur um óskarinn

Óskarsverðlaunin verða afhent í nótt. Þetta er gullið kvikmyndakvöld fyrir alla þá sem meta kvikmyndir mikils og margir sem munu vaka í nótt; yfir poppi og kóki eða öðrum viðeigandi veigum.

Í tilefni óskarsnæturinnar tók ég saman fróðleiksmola um hátíðina, en þeir voru að mestu settir saman af mér fyrir kvikmyndavef sem ég skrifaði á fyrir nokkrum árum um óskarinn, en breytt með tilliti til breytinga síðan þá.


Óskarsmolar

# Walt Disney hefur hlotið flesta óskara, alls 26. Ennfremur flestar tilnefningar. Á ferli sínum var hann tilnefndur 64 sinnum til Óskarverðlauna.

# Kvikmyndatónskáldið John Williams er sá núlifandi einstaklingur sem flestar tilnefningar hefur hlotið, alls vel á fimmta tuginn. Hefur unnið verðlaunin 5 sinnum.

# Þær kvikmyndir sem hlotið hafa flest Óskarsverðlaun eru Ben-Hur (1959), Titanic (1997) og The Lord of the Rings: The Return of the King (2003). Allar hlutu 11 verðlaun.

# Þær kvikmyndir sem hafa hlotið flestar tilnefningar til verðlaunanna eru All About Eve (1950) og Titanic (1997). Báðar hlutu 14 tilnefningar.

# The Lord of the Rings: The Return of the King var tilnefnd til 11 óskarsverðlauna árið 2003 og vann verðlaunin í öllum flokkum. Engin mynd hefur fyrr náð svo glæsilegum árangri. Fyrra metið átti Gigi sem var tilnefnd til 9 óskarsverðlauna 1958, og vann í öllum flokkum.

# Katharine Hepburn hefur oftast hlotið Óskarsverðlaun fyrir leik, alls fjórum sinnum. Vann fyrir Morning Glory (1933), Guess Who´s Coming to Dinner (1967), The Lion in Winter (1968) og On Golden Pond (1981).

# Aðeins þrír leikarar hafa unnið óskarinn í aðalhlutverki tvö ár í röð; Luise Rainer, Spencer Tracy og Tom Hanks. Rainer, sem er enn lifandi og elst óskarsverðlaunahafa 98 ára gömul, hlaut verðlaunin fyrir The Great Ziegfeld (1936) og The Good Earth (1937) Tracy hlaut verðlaunin fyrir Captains Courageous (1937) og Boys Town (1938). Hanks hlaut verðlaunin fyrir Philadelphiu (1993) og Forrest Gump (1994). Tracy var tilnefndur margoft til verðlaunanna, í síðasta skiptið var það eftir andlát sitt fyrir Guess Who´s Coming To Dinner, árið 1967, sem var síðasta myndin, og hann kláraði við örfáum dögum fyrir lát sitt.

# Walter Brennan og Jack Nicholson hafa hlotið flest óskarsverðlaun í karlaflokki. Brennan hlaut verðlaunin þrisvar í aukaleikaraflokki á innan við fimm árum; í Come and Get It árið 1936, Kentucky árið 1938 og The Westerner árið 1940. Nicholson hlaut verðlaunin fyrir One Flew Over the Cuckoo´s Nest árið 1975, Terms of Endearment árið 1983 og As Good as it Gets árið 1997.

# Meryl Streep hefur oftast verið tilnefnd til Óskarsverðlauna fyrir leik, alls 14 sinnum. Hefur þó aðeins unnið verðlaunin tvisvar; fyrir Kramer vs. Kramer og Sophie´s Choice. Katharine Hepburn og Jack Nicholson hlutu bæði 12 tilnefningar.

# Jessica Tandy hlaut óskarinn fyrir leik sinn í Driving Miss Daisy árið 1990. Þá var hún 81 árs gömul, elsti einstaklingur sem hlotið hefur Óskar fyrir leik.

# Henry Fonda hlaut óskarinn fyrir leik sinn í On Golden Pond, síðustu kvikmynd sinni á löngum og litríkum ferli, árið 1981. Þá var hann 77 ára gamall og elsti karlmaðurinn sem hlotið hefur verðlaunin.

# Tatum O´Neal hlaut óskar fyrir leik sinn í Paper Moon árið 1974. Þá var hún 10 ára gömul og yngsti einstaklingurinn sem hlotið hefur verðlaunin fyrir leik. Örlitlu eldri var hin ellefu ára gamla Anna Paquin sem hlaut aukaleikkonuóskarinn árið 1993 fyrir Piano.

# Keisha Castle-Hughes er yngsti einstaklingurinn sem tilnefnd hefur verið fyrir leik í aðalhlutverki. Hún var 13 ára þegar hún var tilnefnd 2003 fyrir Whale Rider.

# Hal Halbrook og Ruby Dee eru elstu einstaklingarnir sem tilnefnd hafa verið fyrir leik. Bæði eru 83 ára gömul og eru tilnefnd á hátíðinni í kvöld; hann fyrir Into the Wild og hún fyrir American Gangster. Dee er nokkrum mánuðum eldri og því sú elsta er tilnefnd hefur verið nokkru sinni fyrir leik.

# Richard Farnsworth var áttræður er hann var tilnefndur fyrir leik sinn í The Straigt Story árið 1999, elstur leikara sem hafa verið tilnefndir fyrir leik í aðalhlutverki.

# Peter Finch er eini leikarinn í sögu akademíunnar sem hefur hlotið verðlaunin eftir andlát sitt. Hann hlaut óskarinn sem leikari í aðalhlutverki árið 1976 fyrir leik sinn í kvikmyndinni Network. Finch varð bráðkvaddur 14. janúar 1977, ekkja hans Eletha, tók við verðlaununum við afhendingu þeirra í mars sama ár og var hyllt er hún flutti þakkarræðuna.

# John Ford hlaut oftast óskar fyrir leikstjórn. Hann vann verðlaunin fjórum sinnum; fyrir The Informer (1935), The Grapes of Wrath (1940), How Green Was My Valley (1941) og The Quiet Man (1952).

# Engin kona hefur hlotið óskar fyrir leikstjórn. Aðeins þrjár konur hafa verið tilnefndar í sögu verðlaunanna: Lina Wertmuller árið 1976 fyrir The Seven Beauties, Jane Campion árið 1993 fyrir Piano og Sofia Coppola árið 2003 fyrir Lost in Translation. Sofia er fyrsta bandaríska konan sem tilnefnd er fyrir leikstjórn. Lina er ítölsk en Jane nýsjálensk.

# Ítalskar kvikmyndir hafa oftast unnið í flokki erlendra kvikmynda, rúmlega tíu sinnum. Franskar myndir hafa oftast verið tilnefndar, vel á fjórða tug tilnefninga þar.

# Óskarnum hefur verið frestað þrisvar; árið 1938 vegna flóða í Los Angeles, árið 1968 vegna morðsins á dr. Martin Luther King og árið 1981 vegna morðtilræðis við Ronald Reagan þáverandi forseta Bandaríkjanna og áður leikara, forseta SAG-kvikmyndaverðlaunanna og ríkisstjóra í Kaliforníu.

# Aðeins þrjár myndir hafa hlotið öll fimm lykilverðlaunin á hátíðinni. Það er fyrir þau fimm eftirsóttustu: besta myndin, fyrir leikstjórn, handrit og leik í aðalhlutverki í kvenna- og karlaflokki. Þær eru It Happened One Night (1934), One Flew Over Cuckoo´s Nest (1975) og The Silence of the Lambs (1991).

# Aðeins fjórir blökkuleikarar hafa hlotið óskar fyrir leik í aðalhlutverki. Sidney Poitier braut blað er hann hlaut óskarinn 1964 fyrir Lilies of the Field. Tæpum fjórum áratugum síðar hlaut Denzel Washington aðalleikaraóskarinn árið 2002 fyrir leik sinn í Training Day. Jamie Foxx hlaut óskarinn tveim árum síðar, árið 2004, fyrir túlkun sína á konungi soul-tónlistarinnar, Ray Charles, í myndinni Ray. Forest Whitaker hlaut óskarinn fyrir túlkun sína á Idi Amin í The Last King of Scotland árið 2006.

# Halle Berry (sjá mynd) er eina þeldökka konan sem hefur hlotið aðalleikkonuóskarinn í áttatíu ára sögu óskarsverðlaunanna. Hún hlaut verðlaunin árið 2002, á sömu hátíð og Denzel Washington varð annar karlleikarinn til að taka aðalleikarastyttu, fyrir túlkun sína í Monster´s Ball. Hún hágrét alla þakkarræðuna, var mjög hrærð. Enda hafði hún markað skref í óskarssöguna.

# Aðeins sex þeldökkir leikarar hafa hlotið óskar fyrir leik í aukahlutverki. Hattie McDaniel hlaut óskarinn 1939 fyrir leik sinn í Gone with the Wind. Það var svo ekki fyrr en árið 1982 sem Lou Gossett Jr. hlaut óskar fyrir An Officer and a Gentleman. Whoopi Goldberg hlaut verðlaunin 1990 fyrir Ghost, Cuba Gooding Jr. árið 1996 fyrir Jerry Maguire, Morgan Freeman árið 2004 fyrir Million Dollar Baby og Jennifer Hudson árið 2006 fyrir Dreamgirls.

# The Color of Purple var tilnefnd til 11 óskarsverðlauna árið 1985 en hlaut engin verðlaun, sem er ein versta útreið sem ein mynd hefur fengið. Gangs of New York, mynd Martin Scorsese, hlaut t.d. að auki tíu tilnefningar árið 2002 en vann engin.

# Bob Hope var 18 sinnum kynnir á Óskarsverðlaunahátíðum og hlaut heiðursóskar oftar en einu sinni. Billy Crystal hefur verið kynnir á hátíðinni átta sinnum.

Hanna Birna sækist eftir því að verða borgarstjóri

Það er ekki hægt að sjá annað en að Hanna Birna Kristjánsdóttir, forseti borgarstjórnar, stefni að því að verða borgarstjóri í mars á næsta ári, ef marka má ummæli hennar í dag. Enda varla óeðlilegt eftir að hún fékk trausta og góða stuðningsyfirlýsingu frá borgarbúum og flokksmönnum í könnun Gallups fyrir nokkrum dögum. Það væri mjög undarlegt ef hún myndi ekki stefna að því í ljósi þess og að Vilhjálmur Þ. virðist rúinn trausti samkvæmt sömu könnun.

Mér finnst reyndar þetta samkomulag vera hvorki fugl né fiskur. Þetta er engin allsherjar niðurstaða á vandamálum Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík. Það eru engin teikn á lofti um það að staða Vilhjálms muni styrkjast á næstunni. Umboðsmaður Alþingis vill ítarlegri svör frá honum og umfjöllun í gær um lóðamál í borgarstjóratíð Vilhjálms voru ekki beint til að styrkja stöðu hans. Það er þó ljóst að með þessu er fyrst og fremst verið að gefa Vilhjálmi tíma til að fara frá síðar og jafnvel undir öðrum aðstæðum en við blasa. En það er ekkert sem bendir til að staðan muni batna.

Staða Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík ræðst ekki með þessari yfirlýsingu, þó að hún skýri þær línur að ekki er gefið að Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson verði borgarstjóri. Tel ég mjög litlar líkur á því að hann muni taka við. Þar er opið á að fram komi önnur borgarstjóraefni, jafnvel verði sótt leiðtogaefni út fyrir borgarstjórnarflokkinn. Mér finnst það mjög vond lausn í málinu. Það er ekki farsælt ef það á að verða niðurstaðan að gera aðila utan hópsins að borgarstjóra.

Mér finnst þessi svokallaða lausn ekki vera nein í sjálfu sér, þetta er aðeins frestur sem vissir aðilar eru að kaupa sér og virkar hálf vandræðalegur. Sumir tala um að enginn einn maður eigi að vera merkilegri en Sjálfstæðisflokkurinn. Þessi langavitleysa í Reykjavík er að sýna okkur allt annað. Þetta er bara persónuplott því miður.

Styður yfirlýsingu Vilhjálms

Hillary sýnir vígtennurnar og pólitíska veiðieðlið

Það þarf ekki að koma að óvörum að Hillary Rodham Clinton hjóli í Barack Obama í aðdraganda forkosninganna í Ohio og Texas. Það er að duga eða drepast fyrir hana í þessari stöðu og öllum ljóst að það verður að slá í klárinn til að geta staðið næstu níu daga af sér og ná að sigra. Þar þarf að leggja undir.

Það er ekki valkostur fyrir Hillary að vera settleg og pólitískt krútt sem brosir framan í alla á þessum lokaspretti fyrir forkosningarnar sem ráða örlögum forsetaframboðs hennar. Hillary hefur barist árum saman fyrir því að fara í forsetaframboð, beið rétta tækifærisins, að hennar mati, og ætlaði að taka þetta með trompi. Barack Obama varð henni skeinuhættari keppinautur en henni óraði fyrir og baráttan er alvöru, ekkert fals eða óekta við hana.

Ég hef ekki séð Hillary bíta frá sér með öðrum eins bravúr mjög lengi. Reiði hennar er skiljanleg. Verið er að snúa út úr tillögum hennar og kosningabaráttumálum með frekar ódýrum hætti, greinilega ala Karl Rove og því eðlilegt að vopnin séu dregin fram. Þetta er jú barátta um Pennsylvaníu-stræti 1600, sjálft Hvíta húsið. Ekkert smotterí undir. Og í miðjum klíðum þess að veiðieðlið er sýnt er Hillary með tilfinninganæmar auglýsingar um sig í fylkjunum. Ætlar að keyra á þeim til loka.

Þetta er orðið að lykilbaráttu stjórnmálaferils Hillary. Þar er allt lagt undir og þar er sýnt að veiðieðlið er sannarlega enn til staðar hjá Clinton-hjónunum. Tap hennar yrði tap hans og því er teflt á tæpustu vöð og spilað djarft. Enda ekkert annað í boði fyrir þetta pólitíska par.

„Skammastu þín, Obama"

Vilhjálmur heldur áfram - ekki aftur borgarstjóri

Það blasir við að yfirlýsing Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar um að halda áfram í leiðtogahlutverkinu felur í sér að hann verður ekki aftur borgarstjóri í Reykjavík en velja eigi nýjan leiðtoga síðar, væntanlega með leiðtogaprófkjöri á síðari hluta kjörtímabilsins. Í þeim efnum á greinilega að líta framhjá prófkjöri flokksins í nóvember 2005, sem var hið fjölmennasta í Íslandssögunni.

Það eru mikil vonbrigði að þessi kapall sé ekki stokkaður upp strax, enda tel ég að það veiki aðeins flokkinn úr þessu að Vilhjálmur sé leiðtogi í Reykjavík. Það er á við tímasprengju sem geti sprungið endanlega þá og þegar. Það sést af fréttum dagsins. Það sem skiptir þó mestu máli er að ljóst sé að Vilhjálmur verði ekki aftur borgarstjóri í Reykjavík. Yfirlýsingin er í raun um að nýr borgarstjóri verði valinn í prófkjöri eða með öðrum hætti.

Það vekur um leið upp spurningar um hvort eigi að ganga framhjá borgarfulltrúum í þeim efnum og reyna að koma með utanaðkomandi aðila í embætti borgarstjóra og leiðtogastólinn. Þessi framlenging á vondri stöðu er verulega áhættusöm, sérstaklega fyrir Sjálfstæðisflokkinn, sem má varla við meiri vandræðagangi og klúðri í borginni en þegar er orðið.

Með þessari ákvörðun felast vissulega pólitísk endalok Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar, enda verður hann ekki aftur borgarstjóri og væntanlega verður flokksmönnum í borginni falið að velja eftirmanninn þegar að líða tekur á tímabilið. Það er vissulega rétt skref úr því sem komið er, en það veikir þó hópinn að leiðtogaskipti fari ekki fram strax.

Þarna eru áhættur sem eru teknar - það verður dýrkeypt lexía verði sú áhætta flokknum ekki hagstæð.

Ákvörðun síðar um borgarstjóra

Afsökunarbeiðni Þorbergs - ölvaður í þættinum?

Þorbergur Aðalsteinsson gerir hið rétta að biðja Aron Kristjánsson, Geir Sveinsson og Dag Sigurðarson afsökunar á ummælunum á Sýn í vikunni. Orðrómur hefur verið um að Þorbergur hafi verið ölvaður í þættinum. Það er algjörlega til skammar fyrir hann að tjá sig opinskátt um þessi þjálfaramál hafi hann verið undir áhrifum áfengis, sem ég hef traustar heimildir fyrir að hafi verið.

Niðurlæging HSÍ er eiginlega algjör í þessu máli. Það að Þorbergur tali með þessum hætti er vondur blettur fyrir handknattleikssambandið og forystu þess. Ummæli Guðmundar Ingvarssonar, formanns HSÍ, um að Þorbergur stæði einn að þessum ummælum bættu stöðuna en hann veikti HSÍ í næstu setningu með því að segja að Þorbergur hafi talað þar sem fyrrum landsliðsþjálfari en ekki stjórnarmaður í HSÍ. Þetta er sami maðurinn og alveg óþarfi að fara í feluleik með það.

Það virðist flest ganga illa fyrir HSÍ þessa dagana. Landsliðið er þjálfaralaust, fjöldi þjálfara hafnað boði um að taka liðið að sér og í staðinn ræðst forystumaður í handboltahreyfingunni og fyrrum þjálfari að þjálfaraefnunum án þess að hafa nokkra stjórn á sér. Niðurlæging HSÍ er mikil þessa febrúardaga.

Þorbergur biðst afsökunar

Skiljanleg reiði hjá Wenger og Arsenal

Ég skil vel að reiði sé hjá Arsene Wenger og leikmönnum Arsenal vegna atviksins er Martin Taylor tæklaði Eduardo Da Silva svo brútalt að hann fótbrotnaði. Þetta var svo kaldrifjað og meiðslin eru það alvarleg að það er eðlilegt að ólga sé meðal félaga Da Silva. Það er ljóst að tímabilið er búið hjá honum, EM úr sögunni og sumir spyrja sig auðvitað hvort að hann muni spila aftur. Meiðslin eru það alvarleg að sú spurning stendur eftir fyrst og fremst.

Fannst Wenger kannski full hvass að tala um lífstíðarbann, en þetta eru samt ein verstu fótboltameiðslin sem við munum eftir og eigum vonandi eftir að sjá nokkru sinni og því skiljanlegt að tilfinningarnar beri menn ofurliði við að meta stöðuna. Taylor á samt sem áður að fá þunga refsingu, það má ekki gerast að svo leikmaður sem stendur að svo alvarlegu atviki og skelfilegri tæklingu fái væga refsingu.

Það hafa verið annars svo margar sögur og myndir af þessu atviki. Sumir tala um að Taylor hafi glott yfir þessu, aðrir segja hann mjög sorgmæddan yfir þessu og aðrir að Da Silva hafi kallað þetta yfir sig. Ætla ekki að dæma um það. Sá atvikið og það nægði mér. Þetta er ekki íþróttamennska sem er til sóma og skemmir aðeins fyrir sportinu að öllu leyti. Þetta er brútalt ógeð sem á ekki að sjást.

Wenger: Þessi maður á ekki að spila fótbolta framar