Frikki og Regína Ósk fyrst á svið í Belgrad

Tel að það boði ekki ógæfu fyrir Frikka og Regínu Ósk að fara fyrst á svið á undanúrslitakvöldinu í Belgrad eftir tvo mánuði. Þau eru bæði þaulvön og sviðsæfð í gegn - höndla alveg þá pressu. Er ekki í vafa um að þau taki atriðið með sóma og nái að opna kvöldið með bravúr. Það skiptir máli að ná athygli með atriðinu í byrjun. Það er t.d. mun betra að vera númer eitt en tvö.

Tvisvar höfum við opnað keppniskvöldið í Eurovision, þá reyndar bara á úrslitakvöldi auðvitað. Fyrir tveim áratugum voru Stebbi Hilmars og Sverrir Stormsker fyrstir á svið með Sókrates í Dublin, náðu sextánda sætinu eins og fyrri árin tvö með Gleðibankann og Hægt og hljótt. Fimmtán árum síðar, fyrir fimm árum, var Birgitta Haukdal fyrst á svið í Riga í Lettlandi með lag Hallgríms Óskarssonar, Open Your Heart, og náði níunda sætinu. Við höfum því upplifað bæði topp tíu árangur og vera fyrir neðan miðju.

Man mjög vel eftir því þegar að við vorum númer tvö á svið árið 2001 í Parken í Danmörku með Angel, lag Einars Bárðarsonar. Það var mjög mikil umræða um hvort að það kæmi sér vel fyrir okkur eður ei að vera á eftir fyrsta lagi kvöldsins. Það var bömmer það kvöldið í það minnsta, enda fékk lagið aðeins þrjú stig og við sleiktum næstum því botninn og fengum ekki farmiða í keppnina 2002 í Tallinn. Það var með ömurlegri Eurovision-kvöldum Íslendinga, enda höfðu verið miklar væntingar til lagsins og mjög var deilt um hvort það ætti að vera á ensku og margir sögðu það bæta lagið. Það fór ekki svo er á hólminn kom.

Það vakti athygli mína að Svíar eru númer tvö sama kvöld og við. Charlotte Nilsson Perrilli, sem sigraði keppnina og varð ofar Selmu Björns árið 1999, syngur fyrir Svía núna og það verður áhugavert að sjá hvort bæði þessi norrænu lög, sem mörgum finnast vera nokkuð lík, komist bæði áfram úr undankeppninni.

Það sem skiptir máli nú er að Frikki og Regína Ósk taki þennan pakka og komi okkur á úrslitakvöldið. Það eitt og sér er stórsigur fyrir okkur að mínu mati. Lagið er gott og ég tel að þau séu það sviðsvön að ná að sigrast á öllum hjátrúarspám um hvort ógæfa sé yfir fyrstu sviðsframkomunni.

Ísland fer fyrst á sviðið í forkeppni Eurovision

Sjálfstæða utanríkisstefnan hennar Sollu

Það er alveg meinfyndið eftir allt gaggið og galið hjá Ingibjörgu Sólrúnu um að við verðum að koma okkur upp sjálfstæðri utanríkisstefnu að hún sé nú að vísitera Afganistan og kynna sér aðstæður þar. Það var kannski aldrei neitt að marka þetta tal hennar forðum daga. Hvað varð um Samfylkingarfólkið sem gagnrýndi að við værum að skipta okkur af málum í Afganistan en sér nú leiðtoga sinn á ferðalagi um svæðið.

Veit ekki hvort þetta sé rétt hjá ráðherranum en þetta er aðallega vandræðalegt fyrir þá sem hafa stutt Samfylkinguna og haft uppi stór orð um að við fetum í fótspor annarra þjóða og gleypum upp stefnu annarra alveg hráa. Það er stór spurning hvað Ingibjörg Sólrún lærir á vistinni í Afganistan en vonandi getur hún sagt flokksfélögum sínum frá því hvernig ástandið sé þar og hvað við séum nú að standa okkur vel í verkefnum þar. Væntanlega er það rullan sem heyrist þegar að haldið er heim.

Annars fannst mér Ingibjörg Sólrún komast mjög illa frá viðtalinu við Xinhua-fréttastofuna. Auðvitað eigum við að styðja Taíwan og Tíbet í þeirra sjálfstæðishugleiðingum og baráttu þeirra fyrir að komast í samfélag þjóðanna. Við eigum ekkert inni hjá hinni blóðugu einræðisstjórn í Kína og eigum ekki að selja okkur Kínverjum þrátt fyrir baráttuna um sætið í öryggisráðinu. Við eigum ekki að leggjast flöt undir Kínverja vegna þeirrar kosningabaráttu.

Ingibjörg Sólrún fór illa að ráði sínu með þessum ummælum um Taíwan og á að sjá sóma sinn í að leiðrétta þau hið fyrsta. Ella er allt tal hennar um sjálfstæða utanríkisstefnu fokið út í buskann. Það kannski er þegar farið veg allrar veraldar með vísitasíunni til Afganistans? Ekki nema von að spurt sé.

Ingibjörg Sólrún í Afganistan

Kvendjöfull og bítill berjast um peninga

Sagan af sambandi Paul McCartney og Heather Mills er fyrir margt löngu orðin hálfgerð tragedía. Held að sagan muni meta Heather sem kvendjöful sem lagðist á bítilinn til þess eins að ná peningum út úr honum og blóðmjólka hann. Þrátt fyrir að henni séu dæmdar fúlgur fjár er Heather ekki enn sátt og berst fyrir meiri peningum, stærri skerf af ævistarfi bassaleikarans frá Liverpool, sem hún var gift aðeins í fjögur ár. Eftir er ímynd hennar stórlega sködduð.

Það vakti reyndar mikla athygli þegar að Paul gaf Heather úr og gjafakort á afmæli hennar í janúar. Á sama tíma hafði hún ráðið einkaspæjara til að reyna að ná myndum af honum drukknum.
Ekki er langt síðan að fregnir bárust af því að Heather hefði tekið upp samtöl sín og bítilsins í hjónabandinu til að reyna að eiga sannanir gegn honum síðar meir. Hún hefur verið að gera út af við sig síðustu mánuðina með fáránlegum absúrd-fjölmiðlaframkomum.

Heather kann varla að skammast sín einu sinni og líkir sér við dýrlinga og kvenhetjur og talar gegn þeim sem lifa fyrir peninga - á meðan berst hún fyrir því að fá allt að sex milljarða úr búi bítilsins. Dómurinn yfir Heather í huga bresku pressunnar og almennings virðist þó ljós. Þar eru henni gefin öll hin verstu nöfn og seint hægt að segja að hún hafi öðlast gullinn sess með hjónabandinu og framgöngu sinni síðan. Hún ætlaði sér að verða þekkt fyrir líknarstarf og fötlun sína en sú ímynd er farin í vaskinn.

Og nú berst hún eins og ljónynja fyrir peningum kappans og hefur afhjúpað sig og rifið niður ímynd hinnar líknandi stjörnu, sem hún var talin áður, og reynt var að kynna enn frekar framan af í sambandinu við bítilinn. Það er ekki óvarlegt að segja að ímynd hennar sem hins miskunnsama samverja hafi farið á bólakaf og eftir aðeins gráðugur kvendjöfull í huga fólks.

Og á meðan að það fæst úr slagnum skorið er ekki úr vegi að hlusta á Paul syngja We Can Work It Out.

Mills fær 24,3 milljónir punda

KEA eignast Hafnarstræti 98 - góð niðurstaða

Mér finnst það mjög góð niðurstaða að KEA eignist Hafnarstræti 98 og ætli sér að lagfæra það og koma því í stand. Þetta eru góð endalok á miklu deilumáli hér í bænum, en allir hafa haft sínar skoðanir á því hvort endurreisa eigi gömlu Hótel Akureyri og skiptar skoðanir voru um ákvörðun Þorgerðar Katrínar að friða húsið með París og Hamborg.

Með enduruppbyggingu Hafnarstrætis 98 er komin skemmtileg heild í gömlum húsum í Hafnarstrætinu. Bæði Hamborg og París, Hafnarstræti 94 og 96, hafa verið gerð upp síðasta áratuginn og þau hafa öðlast nýtt líf. Allir sem hingað koma dást að kaffihúsinu Bláu könnunni og það hefur verið sérlega skemmtilegt að sjá Hamborg breytast úr hrörlegu gömlu húsi í flott verslunarhúsnæði 10-11 þar sem gaman er að koma. Fyrir nokkru síðan þóttu bæði þessi hús hrörleg og ljót að sjá.

Ég held að örlög Hafnarstrætis 98 hafi verið endanlega ráðin þegar að teikningar urðu opinberar af því húsi sem byggja átti þar í staðinn. Það var með eindæmum ljótt, passaði engan veginn í götumyndina. Reyndar finnst mér kassalaga byggingar af því tagi sem boðað var að ætti að reisa á þessum reit lítt spennandi og hefði ekki viljað sjá þannig hús á þessum stað. Það var gott að það tókst að koma málinu í annan farveg og ég held að flestir verði sáttir við Hafnarstræti 98 eftir að KEA hefur komið því í stand.

Það hefur verið deilt um þetta hús svo lengi sem ég man eftir. Það hefur verið ljótt meginpart minnar ævi, man ekki eftir því nema sem lýti á miðbænum. Talað hefur verið um að rífa það árum saman. Samt var það aldrei verið gert. Nú ætlar KEA að taka það í gegn. Það eru farsæl endalok á löngu deilumáli og ásýnd miðbæjarins verður fegurri við endurreisn gömlu Hótel Akureyri.

KEA kaupir Hafnarstræti 98

Gengi krónunnar fellur mjög hratt

Þetta er svartur dagur fyrir íslensku krónuna. Gengi hennar hefur hrunið á nokkrum klukkutímum og aldrei fyrr tekið aðra eins dýfu. Þetta þarf varla að koma að óvörum enda hefur hún tekið mikla sveiflu síðustu dagana og er nú komið í algjört óefni með krónuna. Það er alveg ljóst að ástandið með krónuna er orðið viðsjárvert og spurt hvað stjórnvöld muni gera í þessari stöðu.

Þeim fer nú ört fækkandi þeim sem verja krónuna í þessum ólgusjó og greinilegt að flestir eru hugsi um hvað eigi að gera. Staðan á þessum morgni er einfaldlega það dökkt að komið er að því að umræðan um þessi mál sé tekin heiðarlega og afgerandi í stað hálfkáks. Sá myndklippu af Geir Haarde, forsætisráðherra, þar sem hann var að tala um stöðuna hérna heima í viðtali á CNN. Mér fannst umræðan þar svolítið sérstök og einkennast frekar af draumsýn en veruleika.

Þessi veruleiki er það alvarlegur að það verður að horfa á hlutina með öðrum hætti en áður. Þessi mikla dýfa er eitthvað sem við höfum ekki séð árum eða áratugum saman og það verður að bregðast við þessu ástandi. Það er eins gott að maður á ekki mikið af hlutabréfum í þessu hruni, segi ekki annað.

Krónan í frjálsu falli

Þorir Obama ekki í alvöru rökræður um pólitík?

Mér finnst það ekki styrkleikamerki fyrir Barack Obama að reyna að forðast að svara alvöru spurningum á Fox-sjónvarpsstöðinni. Hann þarf að reka af sér það slyðruorð að vera á einhverri free ride í kosningabaráttunni vestan hafs; svari ekki spurningum skiljanlega og hafi ekki skýra stefnu í öllum málum. Þetta hefur verið vandamál fyrir hann og verður það áfram vinni hann útnefninguna.

Í stjórnmálum er ekki bara hægt að mæta í viðtöl þar sem yfirbragðið er settlegt og drottningarviðtölin slétt og felld fyrir ferilinn. Það þarf að mæta í alvöru one-on-one viðtöl þar sem eru krefjandi spurningar og vel grillað undir. Það er styrkleikamerki fyrir alla stjórnmálamenn, enda eiga þeir alveg að geta staðist þungann og sýna kraft sinn með því að taka erfiðar spurningar og tala um þau mál sem mestu skipta án þess að höfðingjameðferð. Þeir ná tökum á stöðunni geti þeir varist og talað af visku og krafti.

Það er hávær umræða um að Obama sé á sléttri og felldri siglingu vegna þess m.a. að vissir fjölmiðlar sýni honum mildari meðferð og Hillary Rodham Clinton hefur bent á þetta margoft, t.d. í kappræðunum í Ohio fyrir nokkrum vikum. Hún hafði talsvert til síns máls enda hefur lítið reynt á Obama miðað við í hvaða stöðu hann er. Með því er held ég enginn að vega að Obama sem slíkum, enda þarf hann að sýna að hann sé ekki drottningaviðtalsframbjóðandi heldur alvöru leiðtogi sem getur ekki aðeins flutt innlifaðar ræður heldur talað kjarnyrt um málin og svarað jafnvel erfiðum spurningum.

Það eru margir á þeirri skoðun að langvinnur demókrataslagur gæti orðið honum erfiður. Þegar að hann verði að fara að svara alvöru spurningum og taka á sig meiri þunga en ella. Það má vera. Hann þarf hinsvegar þá að reka af sér það slyðruorð og taka viðtöl, meira að segja þar sem hann telur geta orðið sér erfið. Sem forsetaefni, sögulegur kandidat nýrra tíma, ætti hann að geta þolað það sé hann með traustan málstað að verja og alvöru undirstöðu sem frambjóðandi.

Fox reynir að svæla Obama út úr greninu