Hið eina rétta að fella Birnu á Skaga

Greinilegt er að flestir sérfræðingar í málefnum ísbjarna telja drápið á Birnu á Skaga skynsamlega ákvörðun, þó erfið hafi verið og vandræðaleg fyrir umhverfisráðherrann sem ætlaði að slá sig til riddara með því að mæta á einkaflugvél á svæðið. Athygli vekur að í dag tjáir Björgvin, hinn setti umhverfisráðherra, sig um málið í því hlutverki. Er Þórunn farin aftur í frí?

Slæmt ástand dýrsins gefur svo til kynna að vonlaust hafi verið frá upphafi að flytja dýrið burt. Enda var þetta ekki sætur tuskubangsi eða gæf skepna, heldur svelt og langþreytt birna sem villtist af leið og virtist ekki tilbúin að láta mannfólkið ná sér. Eins og þrautreyndur ísbjarnasérfræðingur sagði, að mig minnir í hádegisfréttum útvarps, var þetta verkefni sem var erfitt frá upphafi og greinilegt þrátt fyrir lagasetningar að tillögur um björgun voru frekar í orði en á borði.

En allt var reynt og vissulega var það gott, þó að ekki fari allir sáttir frá þessu máli og enn sé talað eins og þetta hafi verið auðvelt og harmað að dýrið væri skotið, þó vel væri vitað að þetta yrði auðvelt einkum þar sem engin saga er fyrir því að reynt sé að bjarga þessum dýrum hérlendis. Kunnáttu og þekkingu var ábótavant í bæði skiptin en eflaust er hægt að læra eitthvað á þessu.

Ísbjörninn ekki í góðu ásigkomulagi

Er hjónabandssæla stjórnarflokkanna að súrna?

Ekki fer á milli mála að mikill losarabragur er á samstarfi Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar. Hjónabandssælan virðist vera að súrna - þingmenn hlaupa út og suður, ráðherrar eru opinberlega ósammála um mál á borði ríkisstjórnarinnar og tjá sig án þess að hika um þá andstöðu og eru ekki feimnir við að berja í borðið þegar að þeim hentar.

Eflaust mátti eiga von á þessu. Stjórnin hefur mjög ríflegan meirihluta á Alþingi. Þar geta þingmenn tekið þeysireið á eigin vegum, kveikt á sviðsljómanum með óábyrgum skrifum og pólitísku tali og hype-að sig upp án þess að þurfa að velta mikið fyrir sér hverjir eftirmálarnir verði. Það er engin svipa á lofti, þetta er eins og heimili þar sem börnin ala sig upp sjálf og enginn agi er yfir. Kannski er þetta fyndið og skemmtilegt fyrsta slagið en það gæti farið að syrta í álinn er líður á tímabilið.

Að mörgu leyti minnir þessi ríkisstjórn mig á Viðeyjarstjórnina 1991-1995. Þar var sagt og gert allt sem þingmönnum og ráðherrum datt í hug. Þá var meirihlutinn reyndar mun naumari og er að lokum tímabilsins kom var stjórnin búin að missa fjögur varadekk og var í járnum. Mér fannst reyndar Viðeyjarstjórnin skemmtilegri og skoðanaágreiningurinn þá litríkari og kostulegri í raun og veru. Mér finnst þetta frekar daufgerð stjórn. Ýmislegt veldur því. Mér finnst fúttið ekki mikið og því verður skoðanaágreiningurinn sjálfsagðari og meira hlegið að honum, frekar en tekið mark á því.

Að því mun koma um síðir að þessi sólóleikur vissra þingmanna geti vegið að lífi þessarar ríkisstjórnar. Þar ræður mestu hversu traust samstarf formanna flokkanna verði og hvort þau geti miðlað málum. Þetta er öðruvísi stjórn en samstjórn Framsóknar- og Sjálfstæðisflokks í tólf ár hvað það varðar að ef vandamál komu upp var tekið á þeim og flokkarnir voru merkilega samstíga um mörg mál, þrátt fyrir átök, stundum harkaleg, en þó að mestu leyti bakvið tjöldin.

Geir og Ingibjörg eru í þeirri stöðu að vera í sambúð sem er á mörkum þess að vera hamingjusöm, kannski mun frekar hagsmunasambúð þar sem ytri ástæður ráða ástríðunni. Fróðlegt verður að sjá hvort ástríðan aukist er líður á tímabilið eða þau haldi út í fjögur ár með vandræðabörnin á heimilinu að hlaupa útundan sér. Ef hagsmunirnir að baki sambúðinni bresta getur enginn pólitískur hjónabandsráðgjafi fundið ástríðublossann fyrir þau.

Harðari tónn í garð samstarfsflokksins

Össur gagnrýnir hvítabjarnarveiðar á Skaga

Össur Skarphéðinsson, iðnaðarráðherra og fyrrum umhverfisráðherra, skrifar athyglisverðan pistil í kvöld þar sem hann gagnrýnir drápið á birnunni á Skaga að viðstaddri Þórunni Sveinbjarnardóttur, umhverfisráðherra, og hvernig staðið var að hvítabjarnarveiðunum. Vill hann breyta lögum um veiðar á hvítabjörnum, sem upphaflega voru sett í ráðherratíð hans en breytt í ráðherratíð Sivjar Friðleifsdóttur árið 2002.

Sjálfur var Össur gagnrýndur harkalega á fyrstu ráðherradögum sínum í umhverfisráðuneytinu er ísbjörn var drepinn á Vestfjörðum og málið varð allt mjög eftirminnilegt. Eins og flestir muna voru lögin sett til að koma í veg fyrir að ísbirnir væru drepnir sjálfkrafa hérlendis og uppfylla alþjóðlega samninga. Auk þess vildi Össur koma málunum lengra og taka á vafaatriðum. Merkilegast af öllu er þó að engin áætlun hefur verið til staðar og ráðaleysið er fyrri björninn kom í þessum mánuði var algjört.

Ekki var hægt að sjá annað en flumbrugangur, hik og almennur vandræðagangur hafi verið í fyrra skiptið. Í hið seinna virtust embættismenn og ráðherrann staðráðin í að fanga dýrið en atburðarásinni við Skaga lauk með því að birnan var felld. Augljóst er að Össur gagnrýnir hvernig staðið var að málum og hefur miklu við málið að athuga. Ekki er annað að sjá en erfiðara hafi verið að fara eftir lögunum en stefnt var að, enda enginn undirbúningur til staðar við því hvernig taka ætti á aðstæðum er ísbjörn kemur til landsins.

Má vera að umhverfisráðuneytið og undirstofnanir þess hafi lært sína lexíu síðustu vikurnar en greinilega vantaði eitthvað upp á raunhæfa framkvæmd laganna og hvernig þau virki er ísbjörn kemur til landsins áður en þessir tveir birnir komu. Það er lexían fyrir ráðherrann sem kom norður til að sjá birnuna skotna.

Daprir en um leið sáttir