Veruleikafirring og gremjugrátur hjá Stoðum

Ég skil mjög vel að yfirmenn og eigendur Stoða séu ekki hoppandi sælir með málalokin í Glitni. En eiga að líta í eigin barm og velta eigin klúðri fyrir sér. Mér finnst þeir þurfa að gera upp sín mál áður en þeir gagnrýna aðra. Er Stoðir virkilega að tala um að ríkið hafi átt að láta þá fá nóg af peningum og loka svo augunum og vonast til að þeir myndu rata til baka úr banka á vonarvöl. Ég held að svarið sé augljóst.

Í þeirri stöðu sem við blasti, þ.e.a.s. að bankinn er metinn á lokastöð, er eðlilegt að ríkið taki bankann yfir frekar en fara hitt skrefið. Ekki er nóg að hugsa bara um stóreignamenn í þeirri áhættu. Í þessum efnum tel ég að sparifjáreigendur hafi gengið fyrir, hagur þeirra hafi ráðið úrslitum og mest um vert að bjarga þeim. Hinn valkosturinn að bíða og vona var ekki í myndinni. Fyrir það fyrsta var hann alltof áhættusamur og ekki vogandi að taka þá áhættu að vonast til þess að Glitnir myndi standa af sér brotsjóinn.

Ég tel að Glitnismenn eigi ekki inni fyrir því að ríkið hafi átt að rétta þeim peninga til að halda sukkinu og ruglinu áfram. Stóra ástæða þess hvernig fór er hvernig sukkað var með peninga í þessum banka. Þar hefði verið hægt að taka á málum af meiri skynsemi en raun bar vitni. Núverandi bankastjóri hóf störf með 300 milljóna króna startgjald í vasanum og ekki má gleyma öllum starfslokasamningunum og sporslunum.

Stoðir mega væla eins og þeim sýnist. Þeir verða bara að gremjast sjálfum sér fyrir það hvernig fór í þessum banka. Nú þarf að hugsa um almenning og þeirra sparifé frekar en aðra. Ekki er það hlutverk ríkisins að bjarga eigendum banka.

Reyndar er saga Stoða ekki beint fögur. Ekki þarf annað en rifja upp myndbrotin tvenn sem gerð voru um sögu FL Group, nú Stoða, til að vita hvernig farið hefur verið með peninga á þeim slóðum. Sú saga er ekki mjög fögur.

Átelja harðlega vinnubrögð Seðlabanka

Athugasemdir

[GRI (IP-tala skráð) 29.9.2008 kl. 21:33]

Já Stefán, veruleikafirringin í yfirlýsingum Stoða er vægast sagt mjög einkennileg.

Þegar farið er í banka og beðið um lán, þá skoðar bankinn, láveitandinn, tryggingarnar sem lántakandi getur lagt fram, og samþykkir eða synjar, eftir atvikum lánsbeiðninni. Lántakandinn hefur ekkert um mat lánveitandans á boðnum tryggingum að segja, matið er alfarið lánveitandans að teknu  tilliti til mats lánveitandans á greiðslugetu lántakandans á lánstímanum.

Sama hlýtur að gilda þótt að banki sé að biðja um lán hjá einhverjum seðlabanka. Skoðun lánveitandans á boðnum tryggingum ræður því hvort lán er veitt, einnig að teknu tilliti til mats á greiðslugetunni á lánstímanum. Lántakandinn hefur ekkert og á ekkert að hafa um mat á boðnum lánatryggingum sínum að segja þótt um banka sé að ræða.

Ennþá síður hljóta slíkir lánabeiðendur nokkrar sérstakrar samúðar þegar horft er til lífsmáta, óhófs, bruðls, kaupréttarsamninga og launakjara eigenda og helstu starfsmanna viðkomandi lánsbeiðanda.

Telji, stórir og/eða litir hluthafar Glitnis sig hlunnfarna, og að þeir geti bjargað sér eftir öðrum leiðum, þá gera þeir það einfaldlega og afþakka það á hluthafafundinum að selja ríkinu 75% hlutafjárins á þessum kjörum.

Það liggur í augum uppi, að ríkistjórnin, fyrir hönd íslenskra skattgreiðanda, mundi að sjálfsögðu verða afar feginn ef hún þyrfti ekki að dæla ca. 84 milljörðum króna af gjaldeyrisvarasjóði ríkisins inn í Glitni.

En kannski er það bara staðreynd, að eigendur Glitnis geta ekki sjálfir leyst þessi litlu 84 milljarða króna lausafjármál. Að sjálfsögðu kemur ekki til greina að slíkir fjármunir frá íslenskum skattborgurum séu lagðir í nokkurt fyrirtæki án þess að ríflegur eignar- og stjórnarhlutur í því sé algjörlega tryggður. Annað væri að gæta alls ekki nægjanlega vel að hagsmunum almennings.

Kveðja

GRI

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 29.9.2008 kl. 21:45]

Lágu ekki fyrirtæki Stoða og Baugs eins og Igla á Glitni og sugu allt það fjármagn út sem hægt var og meira til eins og staða bankans sýnir?

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 29.9.2008 kl. 21:56]

HJartanlega sammála kæri Stefán Friðrik.

[Halla Rut , 29.9.2008 kl. 22:32]

Sammála. Margir segja að þessir menn væru í fangelsi ef þetta væri annarstaðar en á Íslandi.

[Kristján Pétursson, 29.9.2008 kl. 23:01]

Óttavega vanhugsuð grein,sem ég nenni ekki að andmæla.Ólíkt þér að skrifa svona grein.Ég er alltaf svo þakklátur þegar ég fer í Bónus.Peningar skipta líka miklu máli í vasa neytenda.

[Halla Rut , 29.9.2008 kl. 23:08]

Mikið til í þessu sem Heimir segir. Menn eiga banka sem þeir nota til að lána öðrum fyrirtækjum sem þeir eiga einnig. Hér bráðvantar svo samsteipulög sem tekið er hart á.

[Sigfús (IP-tala skráð) 30.9.2008 kl. 00:43]

Sammála ykkur öllum, stjórnvöld hafa algjörlega brugðist þeirri skyldu sinni, að setja lög um eignaraðild og tengsl fyrirtækja. Það er ekki hægt að ásaka neinn fyrir að fara að leikreglum.

[haraldurhar, 30.9.2008 kl. 01:13]

    Það væri athugandi fyrir þig Stefán og fl. er hér hafa skifað að hugsa út í það sem kom út úr munni Davíðs Oddsonar í dag, að ef Glitni hefður ekki verið útvegaðar 84 milljarðar þá hefði bankinn farið á hausinn.

  Þá spyr ég hefði ekki verið betra að lána 84 milljarðana gegn verð og vera þá með veðhæfa kröfu á bankann, heldur en að kaupa hlutafé er eins og allir vita ótryggt með öllu.  Þetta bull gengur einfaldlega ekki upp.  Grein þí Stefán um Stoðir og aðra hluthafa Gilitirs er þér ekki sæmandi, og væri og öðrum er rita á viðlíka nótum, nær að hugsa um áhrifinn og neyðina er hlotist getur af falli margra eigenda Glitnirs.  Þess skal getið að loku að undirritaður á enga peningalegra hagsmuna að gæta í Glitnir.

[Guðmundur Jónsson, 30.9.2008 kl. 15:22]

Fyrirtæki sem getur ekki fjármagnað sig, eingin vill eiga og skuldar meira en það á eins og Glitnir er einfaldlega einskis virði. Þessir 84mj sem seðlabankinn réttir þeim er því ölmusufé. Eins og staðan er í dag er enn opið fyrir að Glitnir geti komið með féð á eigin spýtur. Því er ekki um þvingaða yfirtöku eins og jón ásgeir vill vera láta heldur er Glitni bara komin í þrot og ekki líklegt á að jóni takist að snú ofan af því á næstu dögum. Það skal eingin segja mér að Glitnismenn hefðu biðlað til seðlabankans nema vegna þess að allt annað var full reynt. Að hluthafra skuli nú vera að slá á hönd þess sem gefur gerir þá bara að minni mönnum.