Hverful gæfa frægðarinnar

Frægðin getur verið hverful og lýjandi til lengdar. Það eru stór tíðindi að heyra af sambandsslitum Magna Ásgeirssonar og Eyrúnar Haraldsdóttur. Fyrir nokkrum mánuðum virtist gæfan og gleðin blasa við. Það er greinilegt að frægðin sem fylgdi ævintýrinu miklu hefur verið erfið fyrir samband þeirra og þau vaxið frá hvoru öðru. Þetta var mikið ævintýri sem Magni átti í fyrra en það er sorglegt ef að það leiðir til þess að líf hans breytist með þessum hætti.

Ég hef oft litið svo á að frægðin geti verið ágæt um stundarsakir, en hún verði íþyngjandi og erfið þegar að frá líður. Þungi hennar verður mikill, ekki síst á þá sem nærri standa. Það vill oft verða svo að þunginn sligar það sem stendur næst. Þetta sjáum við á hverjum degi hjá Hollywood-stjörnum og rokkgoðum sem leggja hamingju hversdagsins undir fyrir frægðina og lifa í nafni hennar en ekki fyrir sig og sína. Þetta er þungur fylgifiskur athyglinnar sem frægðinni fylgir.

Það er leitt að strax eru komnar upp einhverjar kjaftasögur um Magna og hitt og þetta tengt þessum sambandsslitum. Það er víst segin saga með Íslendinga að Gróa á Leiti býr í hugum margra. En þetta er leiðinlegt mál. DV á heiður skilinn fyrir að hafa ekki slegið þessu upp á forsíðu og gert þetta með heiðarlegum hætti gagnvart þeim sem hlut eiga að máli miðað við aðstæður. En kannski sjáum við þarna endanlega fyrrnefnda táknmynd frægðarinnar sjást vel. Það þarf sterk bein til að þola góða daga og ekki síður hina vondu.

Magni mætir ekki í Molann

Athugasemdir

[Ólafur fannberg, 6.1.2007 kl. 00:40]

Maður hafði reyndar á tilfinningunni að þetta myndi ske

[Sigrún Sæmundsdóttir, 6.1.2007 kl. 02:00]

 Ég vil bara þakka þér fyrir vel skrifaðan pistil, enda átti ég ekki heldur von á öðru hér inni. Ég er ein af þessum Magna-fans-rockstar og held mikið upp á Magna og Eyrúnu, þau hafa komið mér fyrir sjónir sem venjulegar manneskjur og tekið öllu þessu brölti sem var á þjóðinni í sumar vel og með bros á vör.  En það sem ég er að sjá á bloggi og spjallrásum er alveg ótrúlegt. Óþverrinn sem sumir geta látið frá sér um þau er með einsdæmum.

  Ég skil þetta par mjög vel og vildi ekki vera í þeirra sporum, því samkvæmt því sem maður sér, þá vita ansi margir allt, hafa ansi margir  séð allt, ansi margir þekkja ,, áræðanlegann heimildamann eða vin ,, sem veit allt.

[Hlynur Þór Magnússon, 6.1.2007 kl. 08:01]

Í þessum efnum er hin fyrsta ganga hjá DV endurbornu betri en maður þorði að vona. Guð láti gott á vita.

[Birna M, 6.1.2007 kl. 15:00]

Það er erfitt að vera í þeirra sporum og vona þetta sé ekki satt sem ég hef verið að lesa, vangaveltur err ekki sori og þó fólk velti því fyrir sér hvað gæti hafa gerst má ekki kalla það tóma illgirni eins og gefið var í skyn hér áðan. Vilji fólk frægð verður það að taka því sem fylgir. Líka vangaveltum sem sumir vilja frekar kalla illgirni en er ekkert annað er spekuleringar.

[Sigrún Sæmundsdóttir, 6.1.2007 kl. 16:27]

 Fyrirgefðu Birna, nú á ég sök og  hefði auðvita átt að taka það fram hér fyrir ofan. Þetta var eini pistilinn sem ég hafði séð hér á mbl. um þetta og var að svara því. Það eru svo margar bloggsíður og spjallrásir, auðvita átti ég að taka það fram. Ég fékk ansi marga linka senda á e-mail mitt í gær sem Magna-aðdáandi, meira að segja frétt um þetta á CNN.  Ég viðurkenni að það fauk í mig er ég opnaði þessa linka, en las  ekki allt, bara það sem við mér blasti, og í það vitnaði ég  og AUÐVITA átti ég að geta þess.  En það er eitthvað síðan þessi ákvörðun var tekin og þau hafa greinilega fengið nó af ágengni fréttamanna og annara og þess vegna sent þessa tilkynningu frá sér.