The Queen og Helen Mirren blómstra á Bafta

Var að enda við að horfa á afhendingu bresku Bafta-kvikmyndaverðlaunanna í London. Það kom engum að óvörum að kvikmyndin The Queen og aðalleikkonan Helen Mirren hafi verið í aðalhlutverki þar að þessu sinni. Myndin var valin sú besta þetta árið og Mirren besta leikkonan og þykir nær öruggt að hún muni hljóta óskarsverðlaunin í Los Angeles eftir hálfan mánuð. Myndin hefur hlotið mikið lof og verið í forgrunni breskra mynda síðasta árið.

Í The Queen fer Mirren algjörlega á kostum í túlkun sinni á Elísabetu II Englandsdrottningu. Sögusvið myndarinnar eru hinir örlagaríku dagar fyrir bresku konungsfjölskylduna í september 1997 í kjölfar andláts Díönu, prinsessu af Wales, í bílslysi í París þar til að drottningin varð að víkja af leið sinni og votta prinsessunni hinstu virðingu sína í sögulegu ávarpi til bresku þjóðarinnar frá Buckingham-höll tæpum sólarhring fyrir útför hennar. Þessir dagar voru áhrifaríkir fyrir drottninguna, sem mætti þá í fyrsta skipti alvöru mótspyrnu landsmanna, sem vildi að hún sýndi minningu Díönu virðingu. Þessa daga stefndi konungsfjölskyldan í sögulega glötun en náði að snúa atburðarásinni við með að mæta þjóð í sorg.

Það er ljóst að myndin er mikils metin ennfremur utan Bretlands. Hún lýsir atburðum sem mörkuðu ekki aðeins breska sögu og eina eftirminnilegustu þjóðarsorg í seinni tíma sögu heldur var dauði prinsessunnar alheimsviðburður. Það er enginn vafi á því í mínum huga að þarna er lýst einum sviplegasta atburði tíunda áratugarins í Bretlandi og víðsvegar í hinum vestræna heimi. Sigurganga myndarinnar segir enda sína sögu um hversu mikils hún er metin. The Queen er tilnefnd sem besta kvikmynd ársins 2006 á óskarsverðlaununum og er reyndar varla talin sigurstrangleg þar, en tilnefning hennar umfram mynd á borð við t.d. Dreamgirls segir sína sögu.

Hálfur mánuður er í afhendingu Óskarsverðlaunanna eins og fyrr segir. Bafta er nú orðinn einn helsti megináfanginn í áttina að Óskarnum, sem hafa í áratugi verið fremstu kvikmyndaverðlaunin á heimsvísu. Bafta skipta meira máli eftir að þau voru færð til og umbúnaður þeirra verður sífellt meiri með hverju árinu. Þessi verðlaunaafhending í kvöld marka endanlega sigurgöngu Helen Mirren í áttina að Óskarnum. Í kvöld hlaut Forest Whitaker Bafta-verðlaunin fyrir túlkun sína á Idi Amin í The Last King of Scotland og þykir orðið nær öruggt að hann muni fá óskarinn. Sama má segja um nýstirnið Jennifer Hudson sem hlaut verðlaunin fyrir Dreamgirls.

Mikla athygli mína vakti að Paul Greengrass hlaut verðskuldað leikstjóraverðlaunin fyrir United 93, þar sem lýst er með ógleymanlegum hætti sögu flugs 93, sem var rænt á leiðinni frá New York til San Fransisco 11. september 2001 og átti að verða skotmark hryðjuverkamanna. Með miklu hugrekki og krafti tókst farþegum vélarinnar að yfirbuga flugræningjana og taka yfir vélina. Það var þó of seint en flugræningjarnir stefndu vélinni í glötun er ljóst var að flugránið var farið út um þúfur og tókst farþegunum ekki að bjarga henni. Vélin fórst kl. 10:02 er hún steyptist niður á tún í Shanksville í Pennsylvaníu, eina vélin sem ekki flaug á skotmark. Eftirminnileg mynd.

Alan Arkin hlaut verðlaunin fyrir leik í aukahlutverki fyrir Little Miss Sunshine, góð leikframmistaða og svo sannarlega tilefni til að heiðra leiksnillinginn Arkin fyrir flotta túlkun á hausti leikferils hans. Auk þess hlaut Little Miss Sunshine verðlaunin fyrir besta frumsamda handritið og The Last King of Scotland fyrir besta handritið byggt á áður útgefnu efni. Það er allavega að styttast í Óskarinn og þetta gefur einhverjar vísbendingar, þó vissulega hafi Bretarnir ekki alltaf verðlaunað í takt við Óskarinn að þá er þetta innlegg í spádómana og pælingarnar um hvað gerist í LA eftir hálfan mánuð.

Bendi annars á góða samantekt BBC um Bafta-verðlaunin 2007.

Hvítþvegið einræðislýðræði í Túrkmenistan

Eftirmaður einræðisherrans Saparamurat Niyazov á forsetastóli í Túrkmenistan var kjörinn í dag. Úrslit liggja fyrir á miðvikudag. Niyazov sem ríkti í landinu í yfir tvo áratugi lést skömmu fyrir jól en hann neyddi þjóðina til að kalla sig Túrkmenabashi (föður allra Túrkmena) en hann var forseti til lífstíðar þar og þar hafði verið fullt einræði frá endalokum Sovétríkjanna. Í ljósi þess að þetta er einræðisríki kemur varla að óvörum að æðstaráð kommúnistaflokksins þar hafi fyrirskipað hverjir máttu gefa kost á sér í forsetakjöri í dag.

Æðstaráðið valdi formlega sex frambjóðendur, sem allir koma auðvitað úr sama flokknum og eru því fylgisveinar Túrkmenabashi um að ræða. Forsetakjör hefur ekki farið fram síðan á fyrstu valdaaárum Turkmenabashi og þá var hann einn í kjöri - flokkurinn valdi forsetaefni og þjóðin hafði ekki annað val. Athyglisvert var að formaður kjörstjórnar er áberandi fylgismaður Gurbanguly Berdymukhamedov (mjög erfitt nafn í framburði), starfandi forseta, sem er einn frambjóðenda og líklegast er að hann muni verða næsti forseti.

Athyglisvert var annars í þessum kosningum að nú var frambjóðendunum sérstaklega leyft að hitta kjósendur og kynna stefnumál sín i fjölmiðlum, en það var ekkert áður sem heimilaði í lögum landsins eðlilega kosningabaráttu með kynningu á frambjóðendum með almennum hætti og það var auðvitað ekki, enda hefur ekki farið fram forsetakjör í landinu í tæpa tvo áratugi þar sem forsetinn var sjálfskipaður einræðisherra.

Niyazov ríkti í Túrkmenistan frá árinu 1985, á meðan það tilheyrði enn gömlu Sovétríkjunum. Persónudýrkun hans í nafni kommúnismans varð svo yfirþyrmandi að hann var ekki aðeins dýrkaður sem Guð væri þar og nefndur faðir allra landsmanna heldur var landið allt veggfóðrað af myndum af honum og hann var dýrkaður sem trúarleg fígúra væri.

Segja má að persónuleg dýrkun á einum dauðlegum manni hafi sjaldan verið meiri en einmitt í Túrkmenistan valdatíðar Túrkmenabasha. Það verður fróðlegt að sjá hver tekur við völdunum í svona kúguðu einræðisríki kommúnisma við þessar aðstæður sem nú eru.

Mikil kjörsókn í forsetakosningum í Túrkmenistan

Ævintýralegir heimar nútímatækninnar

Það fer ekki á milli mála að Google Earth er mikil töframaskína. Það er ævintýralegt að kynna sér heiminn með þeim hætti sem það býður upp á. Það var alveg ótrúlegt að geta með hjálp þess zoom-að inn með gríðarlega góðum fókus á næstum því hvaða stað í heiminum sem er. Forritið byggir á kortaupplýsingum, google leitarvél og gervihnattamyndum.

Með því að mæla út þann stað sem maður vill er enda farið í nýjan tækniheim. Það er varla hægt að upplifa skemmtilegri og gagnvirkari upplifun að heimsborgunum og með þessu er hægt að kynna sér staði sem manni hefur dreymt um jafnvel um árabil að upplifa en kemst á með einum tölvusmelli. Merkilegt fannst mér t.d. að skoða pýramídana í Egyptalandi og þræða jafnvel heitustu sléttur eyðimerkanna og kuldalegar slóðir norðlægra slóða. Möguleikarnir eru endalausir.

Það er allavega ekki hægt að segja annað en fyrir þá sem dreymir um fjarlægar slóðir og upplifa nýjar hliðar heimsins sé þetta ævintýralega gaman. Þetta er enda eins og að vera kominn í rándýra og flotta Hollywood-mynd satt best að segja. Bendi öllum á að lesa fréttina hér að neðan, ein skondin saga þeirra sem upplifa nýja heima.

Ég hvet alla sem vilja skoða heiminn í nýju ljósi að upplifa þetta.

Sá brennandi bát við Ísland á mynd á Google Earth

Svartur dagur í sögu Framsóknarflokksins

Framsóknarflokkurinn mælist með lægsta fylgi sitt í sögu skoðanakannana hérlendis í dag. Þetta er hiklaust svartur dagur í sögu hans. Skv. könnun Fréttablaðsins er tilvera Framsóknarflokksins í raun komin í verulega hættu, það er ekki flóknara en það. Fylgi af þessu tagi og hrun af þessum skala yrði flokknum gríðarlegt áfall og sögulegt afhroð yrði það talið. Þetta er allavega söguleg mæling sem athyglisvert var að vakna upp við í dag.

Framsóknarflokkurinn mælist í þessari könnun með aðeins tvo þingmenn inni. Það er mjög freistandi að gefa sér það að það séu þau Valgerður Sverrisdóttir, utanríkisráðherra, og Guðni Ágústsson, landbúnaðarráðherra, sem séu að mælast inni og enn uppistandandi í þessu mikla hruni sem blasir við flokknum á þessum degi. Þetta er sláandi staða og hefði einhverntímann þótt forsíðuletursins virði með mjög dökku letri að Framsóknarflokkurinn myndi mælast með innan við 5% fylgi. Þetta er allavega nokkur frétt sé litið yfir 90 ára sögu Framsóknarflokksins, sem hefur verið flokkur valda og mikilla áhrifa í samfélaginu.

Það blasir mikið verkefni við Framsóknarflokknum næstu 90 dagana. Flokkurinn hefur mælst illa um langt skeið. Kjörtímabilið hefur nær allt verið sorgarsaga hin allra mesta fyrir flokkinn. Halldór Ásgrímsson hætti þátttöku í stjórnmálum eftir frekar dramatískan og eiginlega mun frekar sorglegan forsætisráðherraferil sem markaðist af því hvernig þessi reyndi flokksleiðtogi allt að því fjaraði út eins og lokalagið á ballinu. Halldór skilaði flokknum í hendur Jóns Sigurðssonar. Jón virðist vera með tröllvaxið verkefni fyrir framan sig og flokkurinn er í frjálsu falli. Það mun reyna mjög á pólitíska forystu Jóns næstu 90 dagana og hvernig hann siglir skipi til hafnar.

Það væri verðugt verkefni fyrir gárungana að reyna að greina hvernig að þingflokki Guðna og Valgerðar sem mælist í Fréttablaðinu gengi að vinna saman. Það yrði varla þingflokkur sem myndi dansa vangadans á rauðum rósum gleðinnar. En að öllu gamni slepptu; þetta er svartur dagur fyrir Framsókn. Ótrúlegt fylgishrun og mikill lífróður sem blasir við elsta starfandi stjórnmálaflokki þjóðarinnar og leiðtoga hans sem aðeins hefur verið á pólitíska sviðinu í níu mánuði. Nú er að duga eða drepast fyrir samvinnumanninn Jón.

Þetta verða 90 ógleymanlegir dagar í sögu Framsóknarflokksins. Kosningabaráttan er að snúast upp í pólitíska lífsbaráttu. Þvílík staða - þvílík barátta sem við flokknum blasir.


Bendi annars lesendum á skrif um Framsókn eftir nýlega Gallup-könnun sem sýndi Framsókn með sex þingsæti og mikið fall en þó mjúka fylgisdýfu miðað við stöðuna nú.

Mun Framsókn ná að rétta úr kútnum?
pistill SFS - 4. febrúar 2007

Vinstrisveifla í skoðanakönnun - Framsókn hrynur

Skv. skoðanakönnun Fréttablaðsins í dag fengju Samfylkingin og VG þingmeirihluta, eða 33 þingsæti, og Framsóknarflokkurinn bókstaflega hrynur og mælist aðeins með tvö þingsæti, bæði á landsbyggðinni. Framsókn mælist með lægsta fylgi sitt í sögu kannana Fréttablaðsins nú og virðist stefna í sögulegt afhroð flokksins gangi hún eftir. Þetta er minnsta fylgi sem Framsóknarflokkurinn hefur nokkru sinni hlotið í skoðanakönnun.

Sjálfstæðisflokkurinn mælist yfir kjörfylginu árið 2003 en hefur lækkað milli kannana. Samfylkingin bætir við sig nokkru fylgi en mælist enn undir kjörfylginu í alþingiskosningunum 2003, mælist nú með 18 þingsæti í stað 20 í síðustu kosningum. VG mælist með 15 þingsæti en fékk 5 í kosningunum fyrir fjórum árum og virðist vera að stórauka því fylgi sitt. Það mælist í öllum könnunum þessar vikurnar. Þessi könnun er sérstaklega athyglisverð í ljósi þess að þessir tveir flokkar mælast með þingmeirihluta. Frjálslyndir dala nokkuð frá síðustu könnun blaðsins og mælast með fjóra þingmenn.

Könnunin var gerð í gær. Hækkandi fylgi Samfylkingarinnar kemur á þeim tíma þar sem fylgi flokksins hefur verið í frjálsu falli, en nýlega fékk flokkurinn vonda mælingu hjá Gallup og Blaðinu og síðasta Fréttablaðskönnun var flokknum vond. Ef marka má hinsvegar þessa könnun er vinstrisveifla í stöðunni en Sjálfstæðisflokkurinn er yfir kjörfylginu. Stóru tíðindin er það sem mætti kalla frjálst fall Framsóknarflokksins, allnokkur tíðindi og í raun ótrúleg staða fyrir flokk sem nýlega hefur skipt um formann en vissulega verið í ríkisstjórn í tólf ár.

Aðeins eru nokkrir dagar milli kannana Fréttablaðsins og Blaðsins. Úrtakið er svipað og svarhlutfallið er í báðum þeirra lágt. Aðeins tæp 55% tóku afstöðu til spurningarinnar um flokkana og því ljóst að margir gefa sig ekki upp. En það er allnokkur munur á mælingunni svo vægt sé til orða tekið. Enn eru tvær og hálf vika í könnun frá Gallup, en þá verður fróðlegt að sjá stöðuna, bæði eftir klofning Frjálslyndra og ekki síður nýlegar tilraunir forystu Samfylkingarinnar til að vera trúverðug.

Það stefnir svo sannarlega í spennandi þingkosningar - það eru 90 dagar í kjördag og fjörið er að hefjast á fullu. Erfitt er að spá um hvernig fer og hátt hlutfall óákveðinna sýnir það vel hversu mikil pólitísk gerjun er þessa dagana. Þetta verða líflegar og áhugaverðar kosningar, svo mikið er víst.

Fylgi Samfylkingar eykst á ný en fylgi Framsóknarflokks í lágmarki

Akureyrarbær fagnar hugmyndum um Norðurveg

Á fundi bæjarráðs Akureyrarbæjar undir lok vikunnar var samþykkt bókun þar sem fagnað er hugmyndum sem kynntar voru nýlega um Norðurveg, vegaframkvæmd um Kjöl, sem myndi stytta leiðina milli Akureyrar og Reykjavíkur um tæpa 50 kílómetra og á milli Akureyrar og Selfoss styttist leiðin um 141 kílómetra. Sigrún Björk Jakobsdóttir, bæjarstjóri, lagði fram bókunina, sem hljóðar svo:

Bæjarráð Akureyrar fagnar hugmyndum sem kynntar voru í vikunni um Norðurveg. Framkvæmdin sem slík styttir vegalengdir milli tveggja stærstu og fjölmennustu svæða landsins frá 50-150 km. eftir því við hvaða staði er miðað. Þessi stytting á leiðinni þýðir mun minni olíueyðslu, minni mengun og þar með minna útstreymi gróðurhúsalofttegunda.

Þar sem að Kjalvegur er hugsaður sem verkefni í einkaframkvæmd mun það ekki hafa áhrif á röð annarra brýnna framkvæmda í samgöngumálum. Ef af verður er áríðandi að endurbygging á veginum um Kjöl verði framkvæmd með þeim hætti að raski verði haldið í algjöru lágmarki og að við hönnun vegarins verði umhverfisvernd höfð að leiðarljósi.

Það er ekki annað hægt en að fagna þessari bókun bæjarráðs. Þetta líst mér vel á.

Bæjarráð Akureyrar fagnar hugmyndum um Norðurveg

Obama í forsetaframboð - spenna hjá demókrötum

Öldungadeildarþingmaðurinn Barack Obama leiftraði af krafti á blaðamannafundi í Springfield fyrir stundu þar sem að hann lýsti formlega yfir framboði sínu til embættis forseta Bandaríkjanna. Obama yrði fyrsti þeldökki forseti Bandaríkjanna næði hann útnefningu flokksins og kjöri í Hvíta húsið í kosningunum 4. nóvember á næsta ári. Obama flutti frábæra ræðu, sem ég horfði á með áhuga á Sky, fyrir utan ríkisþinghúsið í Illinois, þar sem Abraham Lincoln flutti leiftrandi ræður forðum. Þar talaði leiðtogi með mjög skýr markmið.

Aðalkeppinautur hans um útnefningu Demókrataflokksins verður Hillary Rodham Clinton, starfsfélagi hans í öldungadeildinni og fyrrum forsetafrú Bandaríkjanna. Eitt eiga þau sameiginlegt. Bæði eiga þau rætur í Illinois og koma þaðan - þar hófst pólitík þeirra. Þau eru bæði úr ríkinu sem fóstraði Abe Lincoln fyrstu skrefin í áttina að sögulegum pólitískum ferli. Ef marka má stöðuna nú er öruggt að annað þeirra nær útnefningunni. Baráttan verður hiklaust mjög hörð og lífleg átök marka baráttuna. Enn er langt í forkosningar, ellefu mánuðir, svo að búast má við að þau verði að hafa sig öll við til að halda lífi og fjöri í baráttunni.

Framboð þeirra beggja er sögulegt og það mun komast í sögubækurnar nái annað þeirra útnefningunni. Obama er fyrsti blökkumaðurinn með raunhæfa möguleika á útnefningu demókrata og Hillary fyrsta konan. Það yrði svo enn sögulegra muni annað þeirra standa á svölum þinghússins í Washington þann 20. janúar 2009 og sverja embættiseiðinn andspænis John Roberts, forseta Hæstaréttar. Enn er talað um að Al Gore gæti bæst í hópinn, þó hann hafi sjálfur neitað því og margir telji að hann ætti erfiðan slagur við þessi tvö. Það er þó óvarlegt að útiloka Gore og enn er unnið bakvið tjöldin að framboði hans. Færi hann fram yrði það stjörnum prýddur slagur, enda teljast þessi þrjú öll til stjarna innan flokksins.

Barack Obama virðist hafa allt sem þarf. Innkoma hans í þennan útnefningaslag er söguleg. Hann er án vafa fyrsti blökkumaðurinn sem á raunhæfan möguleika á að ná völdum í Bandaríkjunum. Hann er leiftrandi sameinuð útgáfa John F. Kennedy og Martin Luther King að mínu mati. Það leikur enginn vafi á að hann er skærasta stjarna blökkumanna síðan að séra King var og hét. Allt frá sviplegum dauða Kings fyrir fjórum áratugum hefur blökkumönnum í Bandaríkjunum vantað alvöru leiðtoga, sannkallað sameiningartákn. Það virðist að koma til sögunnar með þessum þingmanni frá Illinois sem hefur á örfáum árum tekist að verða pólitísk stjarna, leiftrandi leiðtogaefni og umfram allt von blökkumanna á forsetaefni.

Obama kom, sá og sigraði á flokksþingi Demókrataflokksins í Boston í júlí 2004 með glæsilegri ræðu. Nokkrum mánuðum síðar var hann kjörinn í öldungadeildina. Nú er stefnan sett á æðstu metorð. Fyrir jól fór Obama til New Hampshire, þar sem fyrstu forkosningar vegna forsetakosninganna 2008 fara fram í janúar 2008, og fékk svo gríðarlega sterkar viðtökur að sagt er að farið hafi um Clinton-hjónin. Segja má að hann hafi fengið þar mestu viðbrögð sem nokkur mögulegur forsetaframbjóðandi hafi fengið í New Hampshire á þeim tímapunkti fyrir forsetakjör síðan að John F. Kennedy fór af stað með framboð sitt fyrir um hálfri öld.

Síðustu árin hefur Hillary verið afgerandi líklegust meðal demókrata til að verða forsetaefni á næsta ári, í kosningunum þar sem eftirmaður George W. Bush verður kjörinn. Sú staða er að breytast og horft er sífellt meir í áttina til Obama. Mörgum demókrötum finnst hann ferskur valkostur, unglegur og heillandi, og hugsa ósjálfrátt til Kennedys forseta, sem heillaði bandarísku þjóðina fyrir hálfri öld er hann hóf forsetaframboð sitt og naut mikils stuðnings allt þar til að öllu lauk svo snögglega er hann féll fyrir morðingjahendi í Dallas á nöprum föstudegi sem markaði þáttaskil í bandarískum stjórnmálum.

Ólíkt er vissulega með Obama og Kennedy að sá síðarnefndi hafði að baki setu í bæði öldungadeildinni og fulltrúadeildinni í 13 ár er hann varð forseti en Obama á aðeins að baki tveggja ára setu í öldungadeildinni. Hann er því talinn reynsluminni og það er einmitt það sem margir nefna sem helstu veikleika hans. Margir segja það ekki skipta máli, hann hafi ferskleikann sem flokkinn vanti og hafi vantað frá gullaldardögum Bill Clinton er honum tókst að komast í Hvíta húsið á stjörnuljóma, snúnum frösum og gullnum spinntöktum.

Það má efast verulega um að Clinton-hjónin deili þeim skoðunum, enda gæti svo farið að Obama myndi stela frá henni pólitísku tækifæri ferils hennar; aðgöngumiða flokksins að Hvíta húsinu. Fyrir nokkrum misserum hefði fáum órað fyrir að Hillary fengi alvöru samkeppni um útnefningu Demókrataflokksins um forsetaembættið, en menn eru farnir að horfa meira til þess að alvöruhasar verði og þá á milli þeirra tveggja.

Ákvörðun Barack Obama og leiftrandi ræða hans á nöprum vetrardegi í Springfield kveikir líf og funa í forsetaslag demókrata. Framundan er spennandi slagur milli fyrsta blökkumannsins og fyrstu konunnar sem raunhæfa möguleika hafa á að ná Hvíta húsinu. Það stefnir í söguleg átök - hvernig sem fer.

Obama lýsir formlega yfir framboði sínu

Geir kjörinn formaður KSÍ með yfirburðum

Geir Þorsteinsson, framkvæmdastjóri KSÍ, var í dag kjörinn eftirmaður Eggerts Magnússonar á formannsstóli Knattspyrnusambands Íslands með yfirburðum. Hlaut Geir yfir 70% atkvæða í kosningunni þar sem hann keppti við Jafet Ólafsson og Höllu Gunnarsdóttur. Sérstaklega vekur athygli mína hversu lítinn stuðning Halla hefur meðal þingfulltrúa, en þó var vel ljóst að hún hafði mikinn stuðning úti í samfélaginu.

Geir hafði lengi unnið hjá KSÍ og hafði mikinn stuðning stórra og öflugra knattspyrnufélaga og því öllum ljóst er haldið var inn í þingið að staða hans væri sterk en þó var ég að vona að það yrði meiri spenna í þessu og allavega færi fram önnur umferð. En þetta er víst svona og fer eftir bókinni ef svo má segja. Það er greinilegt að Eggert Magnússon hefur mikil ítök þarna inni og vilji hans nær algjör lög, ef svo má að orði komast.

Eggert Magnússon lætur nú af formennsku í KSÍ, en hann hefur leitt starf þess í átján ár, eða allt frá árinu 1989, en Eggert tók þá við formennsku af Ellert B. Schram, fyrrum alþingismanni, sem tveim árum síðar varð forseti Íþróttasambands Íslands, en hann gegndi þeirri stöðu í 15 ár. Eggert var á þingi KSÍ í dag kjörinn heiðursforseti sambandsins.

Geir Þorsteinsson kjörinn formaður KSÍ

Andlát sveipað dulúð - baráttan um ríkidæmið

Andlát Önnu Nicole Smith er enn sveipað dulúð - ekki hefur enn tekist að finna formlega dánarorsök hennar og spurningar hrannast upp um lokapunkta ævi hennar og dauðsfallið sem er aðalumfjöllunarefnið vestan hafs þessa dagana og er meira að segja að því er virðist meira í fréttum en yfirvofandi framboðstilkynning Barack Obama til embættis forseta Bandaríkjanna í dag.

Það tók nokkrar vikur að fá skorið úr dánarorsök Daniel Smith, sonar Önnu Nicole, þegar að hann lést fyrir fimm mánuðum og sama dulúðin er í kringum lát hennar sjálfrar. Með réttarkrufningu í Flórída í gær tókst þó að loka á þann möguleika að dánarorsök sem flestir bjuggust við merkilegt nokk; ofnotkun ólöglegra lyfja og það voru engar töflur í maga stjörnunnar. Það verður því að leita í aðrar áttir en þá sem talin var líklegust til að loka á dulúð þessa máls...... og það tekur eflaust einhverjar vikur.

Nú mun mikill fókus alls þessa máls falla á það hver hafi verið faðir hinnar fimm mánuðu dóttur Önnu Nicole Smith. Sá sem er faðir hennar mun nefnilega fá mikil áhrif og í raun full yfirráð yfir frægu erfðamáli Önnu Nicole gegn börnum olíuauðjöfurins J. Howard Marshall. Þar sem stelpan er aðeins fimm mánaða verður hún undir yfirráðum föðurins í yfir heil sautján ár. Um mikla peninga er að telja og varla við öðru að búast en að faðerninu fylgi mikil völd í öllum málarekstrinum, sem hefur þegar tekið tæp tólf ár og náði Anna Nicole aldrei fullnaðarsigri í málinu, sem er þegar orðið eitt hið mest áberandi síðustu áratugina.

Þrír menn segjast vera faðir stelpunnar og ljóst að brátt fæst úr þessu skorið með læknisfræðilegri tækni. Ekki er hægt að segja annað en að málið líkist nokkuð dauða Christinu Onassis, einkadóttur skipakóngsins Aristotle Onassis, sem lést langt fyrir aldur fram árið 1988, aðeins 38 ára gömul. Christina lét aðeins eftir sig eina dóttur, Athinu. Hún erfði allt eftir móður sína og meginhluta þess sem eftir stóð af Onassis-ættarveldinu, sem afi hennar lét eftir sig er hann lést árið 1975.

Vandinn var hinsvegar sá að Athina var aðeins þriggja ára gömul. Faðir hennar, Thierry Roussel, sem hafði skilið við Christinu fyrr sama árið og hún dó, hafði því full yfirráð yfir málefnum erfðaríkis Christinu og málefnum dóttur þeirra. Það stóð í rúm fjórtán ár. Enn í dag hefur Athina, sem vill lítið vita af föður sínum í dag ekki fengið öll yfirráð yfir Onassis-arfleifðinni og standa meira að segja málaferli um að hún fái full yfirráð þó að hún hafi skv. erfðaskrá átt að erfa móður sína að öllu leyti og endanlega er hún varð 21 árs á síðasta ári.

Nei, það er ekki tekið út með sældinni að vera frægur...... er það ekki lexían af þessu öllu? Held það....

Önnu Nicole ekki allstaðar hlýlega minnst

Leiksnillingur kveður

Breski leikarinn Ian Richardson varð bráðkvaddur í morgun, 72 ára að aldri. Richardson var stórkostlegur leikari, mjög öflugur dramatískur leikari með víða og næma túlkun. Hann er og verður eflaust þekktastur fyrir túlkun sína í breskum eðalstykkjum í sjónvarpi, sérstaklega fyrir leik í Shakespeare-verkum, en hann var skemmtilega alvarlegur og allt að því nöturlega kaldhæðinn í túlkun sinni og gat túlkað breitt svið karaktera með flókinn bakgrunn.

Eftirminnilegasta hlutverk hans er án nokkurs vafa karakter hins slóttuga og vægðarlausa Francis Urquhart sem fetaði pólitískan valdastiga í breskum stjórnmálum með köldum huga ljónsins og varð forsætisráðherra Bretlands með klækjabrögðum og vílaði ekki fyrir sér að drepa jafnvel þá sem mest stóðu í vegi framavona hans. Í þessu hlutverki naut sín allra best allir styrkleikar Richardsons sem leikara og hlutverkið er eitt hið eftirminnilegasta í breskri sjónvarpssögu.

Urquhart í túlkun Richardsons gleymist engum sem sáu allar þrjár sjónvarpsþáttaraðirnar um hann; House of Cards, To Play a King og The Final Cut, sem gerðar voru á níunda og tíunda áratugnum. Endalok persónunnar voru kaldhæðnust af öllu sem gerðist og víst er að þeir sem muna svip klækjarefsins á lokastund síðustu þáttaraðarinnar muna vel að eflaust hafi hann þá hugsað hver hafi er á hólminn kom verið snjallari. Á ég allar þessar sjónvarpsmyndir og hef notið þeirra mjög í áranna rás. Fyrst tók ég þær upp á spólum en keypti þær í gegnum amazon.com fyrir nokkrum árum. Skyldueign fyrir alla sanna stjórnmálaáhugamenn.

Eftirminnilegasta kvikmyndahlutverk Ian Richardson er án nokkurs vafa hlutverk Hr. Warrenn í Brazil, hinni stórfenglegu kvikmynd Terry Gilliam, sem gerð var árið 1985. Mynd sem ég mæli hiklaust með við alla sanna kvikmyndaunnendur. Richardson var alveg yndislega svipmikill í þeirri mynd. Einnig mætti nefna Cry Freedom, Mistral´s Daughter, Much Ado About Nothing, A Midsummer Night's Dream og The Hound of the Baskervilles svo að mjög fátt sé nefnt. Þeir sem vilja þó sjá snilli hans í hnotskurn ráðlegg ég öllum að sjá myndirnar um Francis Urquhart, en sjálfur sagði hann að karakterinn hefði hann mótað með Ríkharð III í huga. Þeir eiga svo sannarlega margt sameiginlegt.

En blessuð sé minning meistara Richardson. Nú er svo sannarlega komið gott tilefni til að rifja upp House of Cards, To Play a King og The Final Cut á næstu dögum.

Ian Richardson látinn

Sorgarsaga konu sem lifði og dó í kastljósi fjölmiðla

Það fór aldrei á milli mála að bandaríska leikkonan og fyrirsætan Anna Nicole Smith líkti sem mest hún gat eftir gyðjunni Marilyn Monroe. Hún stældi framkomu hennar, röddina og útlit hennar eftir fremsta megni. Nú bendir flest til þess að hún hafi líka dáið eins og Marilyn Monroe, fyrir 45 árum, ekki aðeins langt fyrir aldur fram heldur ennfremur í viðjum ofneyslu lyfja af ýmsu tagi.

Það er allavega öllum ljóst að dauðsfall hennar verður jafn umkringt sorglegum spurningum og vofveiflegheitum og var í tilfelli Marilyn. Krufning á líki stjörnunnar fór fram í dag í Flórída. Sérfræðingar vestan hafs gáfu sér þá niðurstöðu nær algjörlega fyrirfram að hún hefði dáið úr ofneyslu lyfja. Skv. niðurstöðu krufningarinnar er óljóst hver dánarorsökin er og tekur lengri tíma að fá úr því skorið. Ekki aðeins verður þetta mál um dauða hennar heldur er yfirvofandi faðernismál til að fá úr því skorið hver hafi verið faðir fimm mánaða dóttur Smith.

Ekki var það rétt hjá mér sem ég sagði í gærkvöldi að frægu erfðamáli milli Önnu Nicole og fjölskyldu olíuauðjöfursins J. Howard Marshall, sem Anna Nicole Smith giftist árið 1994, sé lokið með dauða hennar. Það mál erfist nú til dóttur Önnu Nicole, hinnar fimm mánaða gömlu Dannie Lynn Hope. Það má því búast við að það hver sé faðir hennar muni ráða miklu um framtíð þessa máls og hver fái yfirráð yfir erfðamálinu fræga.

Dramatík virðist því ætla að halda áfram á fullum krafti í kringum Önnu Nicole Smith þó að hún hafi nú sjálf hinsvegar yfirgefið hið jarðneska líf. Hún lifði og dó í kastljósi fjölmiðla. Ekki er við því að búast að dauði hennar bindi enda á umfjöllunina. Sorgarsaga hennar mun enn um sinn verða umfjöllunarefni fjölmiðla. Fjölmiðlar geta enda fylgt fólki út yfir gröf og dauða.

Talið hugsanlegt að dauði Anne Nicole Smith tengist lyfjaneyslu

Máli gegn olíuforstjórunum þremur vísað frá

Máli ákæruvaldsins gegn forstjórum olíufélaganna á tímum olíusamráðsins var vísað frá í Héraðsdómi Reykjavíkur. Ákæruvaldið hyggst áfrýja niðurstöðunni til Hæstaréttar. Ein helsta forsenda dómsins er að ekk sé hægt að sækja einstaklinga til saka fyrir þau brot, sem ákært var fyrir. Þetta er athyglisverður dómur og verður fróðlegt að sjá hvað gerist fyrir Hæstarétti.

Það var þann 13. desember sl. sem að Bogi Nilsson, ríkissaksóknari, gaf út ákæru á hendur Kristni Björnssyni, fyrrum forstjóra Skeljungs, Einari Benediktssyni, forstjóra OLÍS, og Geir Magnússyni, fyrrum forstjóra ESSO. Þeir voru forstjórar olíufélaganna á tímum samráðsins fræga og hafa verið umdeildir vegna þess í huga þjóðarinnar. Ákæra á hendur þeim persónulega, en ekki olíufélögunum sem slíkum, voru stórtíðindi í málinu.

Gögn í málinu virtust mjög ljós í þá átt að olíufélögin þrjú hafi haft með sér mikið samráð á tímabilinu 1993-2001, eða þar til Samkeppnisstofnun hóf formlega rannsókn sína með því að fara inn í fyrirtækin og afla sér gagna um málið. Það verður fróðlegt að sjá hvaða stefnu málið taki nú.

Máli gegn olíuforstjórum vísað frá

Ríkisstjórnin bregst við í Breiðavíkurmálinu

Það er mikilvægt að ríkisstjórnin taki við sér með þessum hætti í þessu skelfilega Breiðavíkurmáli, án hiks og tafs. Það þarf ekki að fara fram einhver rannsókn þegar að allir vita niðurstöður þess. Það vita allir hvað gerðist þarna - staða mála liggur nokkuð ljós fyrir.

Þetta er allt mjög stórt hneykslismál að mínu mati - mikill áfellisdómur yfir þeim sem héldu á málum á þessum tíma. Nú þarf ríkið að rétta þeim hjálparhönd sem á þurfa að halda. Stjórnvöld verða að afgreiða þetta mál, með opinberri afsökunarbeiðni og þeirri aðstoð, faglegri sem peningalegri ef á þarf að halda.

Það er skylda þeirra sem leiða málaflokkinn í dag að taka á því og það er gott að forsætisráðherra hefur sagt það með afgerandi hætti.

Geir H. Haarde: ríkisstjórn mun bregðast við í málefnum Breiðavíkur

Röskva sigrar Vöku með 20 atkvæða mun

Röskva sigraði Vöku með 20 atkvæða mun í kosningum til Stúdentaráðs Háskóla Íslands og hlaut hreinan meirihluta í ráðinu. Röskva hlaut 1635 atkvæði og fimm sæti en Vaka hlaut 1615 atkvæði og fjögur sæti. Röskva og Vaka hlutu bæði fjóra menn í kosningunum fyrir ári en Háskólalistinn hlaut einn mann. Var samstarf milli Röskvu og Vöku þetta ár. H-listinn missir nú sinn mann til Röskvu.

Þetta eru nokkuð athyglisverð úrslit. Röskva hafði hreinan meirihluta í Stúdentaráði samfleytt í 12 ár, 1990-2002, en Vaka hafði hreinan meirihluta árin 2002-2005. Hreinn meirihluti Vöku féll í kosningunum í febrúar 2005 en Vaka hefur verið í samstarfi um meirihluta eða forystu í ráðinu síðustu tvö árin. Það er því vinstrisigur í Háskólanum að þessu sinni, í fyrsta skipti í fimm ár.

Úrslitin sýna vel að tvær jafnstórar fylkingar eru í háskólapólitíkinni og munar aðeins sjónarmun á hvor sigrar. Það vekur athygli hversu dræma kosningu H-listinn fær nú. En já, það verður fróðlegt að sjá til verka Röskvu í forystu háskólastjórnmálanna næsta árið.

Röskva hlaut flest atkvæði í kosningum til Stúdentaráðs

Anna Nicole Smith látin - litríkri ævi lýkur

Litríkri ævi bandarísku leikkonunnar og fyrirsætunnar Önnu Nicole Smith lauk mjög snögglega í hótelherbergi í Flórída síðdegis í dag. Reynt var árangurslaust að blása lífi í hana en án árangurs. Hún var formlega úrskurðuð látin á sjúkrahúsi í Hollywood í Flórída. Hún var aðeins 39 ára gömul.

Anna Nicole Smith hefur verið áberandi á blöðum slúðurtímarita og í sjónvarpi með einum eða öðrum hætti í einn og hálfan áratug. Anna, sem var skírð Vicki Lynn Hogan, varð fyrst fræg sem fyrirsæta í Playboy og nektardansmær. Frægar nektarmyndir af henni í Playboy mörkuðu frægð hennar og það er óhætt að fullyrða að aldrei hafi rólegheit og lognmolla einkennt líf hennar.

Hún komst endanlega í frægðarbækurnar og varð heimsfræg er hún giftist olíuauðjöfrinum, J. Howard Marshall, fyrir þrettán árum, árið 1994. Hjónabandið varð fjölmiðlamatur um allan heim, enda var Marshall þá orðin 89 ára en Smith var aðeins 26 ára gömul. Hjónabandið varð skammlíft, enda lést Marshall árið 1995. Allt frá dauða hans til snögglegs dauða Önnu Nicole sjálfrar, nú tólf árum síðar, voru erfðamálin óleyst og hörð átök á milli ekkjunnar og barna olíuauðjöfursins.

Málarekstur milli barna J. Howard Marshall og Önnu Nicole Smith telst hiklaust eitt mest áberandi mála í bandarísku slúðurumræðu fræga fólksins. Anna Nicole gaf ekki eftir og flest stefndi í að hún hefði fullnaðarsigur. Sonur Marshalls lést nýlega og hún vann þýðingarmikinn sigur í hæstarétti Bandaríkjanna fyrir tæpu ári. Dauði Önnu Nicole Smith markar án nokkurs vafa enda þessa litríka máls sem hefur verið fréttamatur vestan hafs í þessi tólf ár á milli dauða Marshalls og Önnu Nicole.

Anna Nicole Smith varð fyrir þungu persónulegu áfalli undir lok síðasta árs er elsta barn hennar, Daniel, lést á Bahamaeyjum, þar sem hann var kominn til að hitta móður sína, en hún eignaðist stúlku þar. Margar litríkar sögur hafa borist síðustu vikur um faðerni stelpunnar og var fyrirsjáanleg deila um það hver ætti stelpuna. Ofan á dauða sonarins hefur því ekki verið nein sæla yfir Önnu Nicole.

Dauði þessarar litríku konu sem setti svip á bandarískt samfélag markar nokkuð sorgleg lok á sviptingasamri ævi. Það er greinilegt á bandarískum slúðurvefsíðum og fréttavefum að dauði hennar kemur mjög að óvörum. Þetta er táknrænn endir á ævi konu sem lifði á forsíðum fjölmiðla og dauði hennar verður áberandi á síðum blaða og sem fyrsta frétt á fréttastöðvunum.

Ævi og örlög Önnu Nicole Smith er að segja má áberandi táknmynd þess að frægðin getur verið bitur og harkalega nístandi. Það er ekki tekið út með sældinni að lifa sínu lífi í skugga slúðurblaða og sviðsljóss fjölmiðla.

Anna Nicole Smith látin

Björgólfur Thor eignast ættaróðalið

Björgólfur Thor Björgólfsson, athafnamaður, hefur nú keypt ættaróðal fjölskyldu sinnar, Thors-ættarinnar, hið veglega og glæsilega hús að Fríkirkjuvegi 11, sem er eitt af svipmestu húsunum í höfuðborginni. Langafi Björgólfs Thors, hinn landsþekkti athafnamaður, Thor Jensen, reisti húsið og var það glæsilegur vitnisburður um veldi Thors og ríkidæmi hans.

Það er að mínu mati gleðiefni að Björgólfur Thor kaupi húsið. Hann á tengingar til uppruna hússins og kemur engum að óvörum að hann vilji eignast það. Kaupverðið mun vera 600 milljónir króna, en það gæti hækkað um 200 milljónir króna, vegna óska kaupandans er lúta að framkvæmdum á lóð. Skv. ummælum Björns Inga Hrafnssonar, formanns borgarráðs, var tilboð Björgólfs Thors það langbesta í húsið og því auðvitað hið eina rétta að taka því.

Fyrir stundu horfði ég á Ísland í dag þar sem Inga Lind Karlsdóttir ræddi við Guðmund Magnússon, sagnfræðing, þar sem þau löbbuðu um þetta merka hús og fóru yfir sögu þess í stuttu en góðu spjalli. Guðmundur þekkir betur en flestir sögu Thorsaranna en hann skrifaði eftirminnilega og mjög vandaða bók um sögu Thors-ættarinnar sem var áberandi í íslensku mannlífi í marga áratugi og er enn mjög áberandi auðvitað.

Eftir því sem fram hefur komið í dag mun Fríkirkjuvegi 11 verða breytt í safn til minningar um athafnamanninn Thor Jensen. Það er svo sannarlega viðeigandi hlutskipti fyrir húsið og rétt að fagna því sérstaklega að merku framlagi Thors í íslensku samfélagi verði minnst með þeim hætti. Það verður gaman að fara í Thors-safnið þegar að því kemur að það opni.

Borgarráð samþykkti að taka tilboði Novators í Fríkirkjuveg 11

Kristinn H. gengur í Frjálslynda flokkinn

Kristinn H. Gunnarsson, alþingismaður, hefur nú formlega sagt sig úr Framsóknarflokknum og er orðinn þingmaður Frjálslynda flokksins. Eftir níu stormasöm ár í Framsóknarflokknum er vist Kristins H. þar lokið og hann haldinn til verka fyrir þriðja stjórnmálaaflið á sextán ára þingmannsferli sínum. Eins og ég sagði frá hér í gær var þessi ákvörðun yfirvofandi og hún kemur engum að óvörum. Öllum varð ljóst eftir úrslit prófkjörs Framsóknarflokksins í Norðvesturkjördæmi í nóvember að Kristinn H. yfirgæfi Framsóknarflokkinn.

Eftir fjögurra ára óopinbera stjórnarandstöðu og andstöðu við forystu Framsóknarflokksins hefur Kristinn H. formlega gerst alþingismaður í nafni stjórnarandstöðunnar. Með þessari tilfærslu minnkar enda þingmeirihluti ríkisstjórnarinnar. Frá og með deginum í dag styðja 34 alþingismenn ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks, sami fjöldi og var á bakvið stjórnina frá alþingiskosningunum 2003 til inngöngu Gunnars Örlygssonar í þingflokk Sjálfstæðisflokksins í maí 2005. Nú sitja ellefu þingmenn í þingflokki Framsóknarflokksins, sem hefur sjaldan verið minni.

Þegar að Gunnar Örn Örlygsson gekk í þingflokk Sjálfstæðisflokksins gagnrýndi forysta Frjálslynda flokksins hann harkalega fyrir að færa þingsæti frá flokknum sem hann var kjörinn fyrir til annars flokks. Það væri siðleysi. Frjálslyndir spöruðu ekki stóru orðin. Nú á örfáum vikum hefur Frjálslyndi flokkurinn hinsvegar sjálfur tekið við tveim alþingismönnum með umboð úr öðrum flokkum. Gunnar Örn og Kristinn H. eiga það sameiginlegt að hafa hlotið kjör í nafni flokks í alþingiskosningum. Valdimar Leó Friðriksson var varavaraþingmaður eftir kosningarnar 2003 en tók þar sæti eftir afsögn Guðmundar Árna Stefánssonar.

Kristinn H. hefur að mínu mati verið stjórnarandstöðuþingmaður í nærri fjögur ár. Þessi tilfærsla markar lok leiðindaástands fyrir Framsóknarflokkinn en ekki upphaf enda hefur lengi verið ljóst að leiðir þessara afla náðu ekki saman. Það hefur verið ljóst síðan að meirihluti þingflokksins svipti Kristinn embætti þingflokksformanns Framsóknarflokksins vorið 2003 og formennsku í Byggðastofnun fyrir fimm árum. En þetta eru vissulega tímamót. Það staðfestist hérmeð að Frjálslyndir meintu ekkert með gagnrýni sinni á tilfærslu Gunnars árið 2005.

Það verður fróðlegt að sjá hversu vel Kristinn H. rekst í Frjálslynda flokknum, en menn minnast þess enn hversu mjög Valgerður Sverrisdóttir og Halldór Ásgrímsson brostu fallega yfir tilfærslu Kristins H. í Framsóknarflokkinn árið 1998. Þar voru bros og gleðisvipir allsráðandi á öllum myndum. Undir lokin var þó lítið orðið um gleði og bros á fólki þar innanborðs - kergja og óeining urðu merkingartáknmyndir lokastunda Kristins H. í Framsóknarflokknum.

Spenna verður yfir því hvort að Kristinn H. muni sem nýr kjördæmaleiðtogi Frjálslynda flokksins mæta Jóni Sigurðssyni, viðskiptaráðherra og formanni Framsóknarflokksins (sem varð eftirmaður Kristins H. sem formaður stjórnar Byggðastofnunar) eða Magnúsi Stefánssyni, félagsmálaráðherra, í alþingiskosningum eftir þrjá mánuði. Það verður nóg um hasar og spennu í þeim átökum.

Kristinn segir sig úr Framsóknarflokknum

Barátta Lúðvíks fyrir sönnun á faðerni Hermanns

Lúðvík Gizurarson, lögmaður, hefur barist af krafti fyrir því seinustu árin að fá DNA-sýni úr Steingrími Hermannssyni, fyrrum forsætisráðherra, til staðfestingar þeim sögusögnum að hann hafi verið launsonur Hermanns Jónassonar, fyrrum forsætisráðherra og formanns Framsóknarflokksins, sem lést árið 1976. Hefur það verið hörð og erfið barátta.

Steingrímur hefur ekki viljað viðurkenna að Lúðvík sé bróðir hans og hefur neitað að afhenda DNA-sýni úr sér til rannsóknar. Lúðvík er skráður sonur Gizurar Bergsteinssonar, fyrrum forseta Hæstaréttar, en móðir Lúðvíks var lengi ritari Hermanns Jónassonar og með þeim var vinskapur. Vill Lúðvík nú reyna á að fá sannað í eitt skipti fyrir öll sannleikann í málinu.

Héraðsdómur Reykjavíkur hefur nú úrskurðað í þriðja skipti að fara skuli fram mannerfðafræðileg rannsókn á lífsýnum til að ganga úr skugga um faðerni Lúðvíks. Hæstiréttur hefur tvisvar hafnað því að erfðafræðilegar rannsóknir verði látnar skera úr um faðerni Lúðvíks. Það stefnir því í að aftur fari málið fyrir Hæstarétt, enda gefa börn Hermanns ekki eftir. Óneitanlega er sterkur svipur með þeim og sú saga lengi verið lífseig að Hermann hafi verið faðir Lúðvíks.

Það vakti athygli í sumar þegar að Lúðvík sendi út frá sér fréttatilkynningu um framboð til formennsku í Framsóknarflokknum. Það var greinilega fyrst og fremst grín af hálfu Lúðvíks að gefa upp þann möguleika og reyna með því að feta í fótspor feðganna Hermanns og Steingríms. Væntanlega var Steingrími ekki hlátur í huga yfir þessu öllu saman.

En þetta er vissulega fróðlegt mál og athyglisvert að sjá hvernig því muni ljúka, en nú fer það aftur fyrir Hæstarétt væntanlega.

Framtíðarlandið fer ekki í þingframboð

Ljóst er að Framtíðarlandið mun ekki bjóða fram undir sínu nafni í alþingiskosningum eftir þrjá mánuði í kjölfar félagsfundar í gærkvöldi þar sem framboðstillaga var felld með 96 atkvæðum gegn 92. Einfaldur meirihluti dugði ekki til að samþykkja framboð og því ljóst af stemmningu fundarins strax í upphafi að tillagan yrði ekki samþykkt.

Þetta eru nokkuð merkileg tíðindi vissulega. Talað hefur verið um þingframboð Framtíðarlandsins síðustu mánuði. Nú þegar að það er úr sögunni mun eflaust magnast upp hvort framboð komi fram meðal hægri grænna sérstaklega, en orðrómur hefur verið uppi um að Ómar Ragnarsson og fleiri einstaklingar hyggi á slíkt framboð. Ómar talaði gegn Framtíðarlandsframboði á fundinum og hefur ítrekað þá skoðun vel á bloggvef sínum.

Það vekur mikla athygli mína að aðeins 189 manns hafi greitt atkvæði á þessum átakafundi, enda eru skv. félagaskrá 2708 í Framtíðarlandinu. Dræm þátttaka á fundinum í kosningu um framboðstillögu gefur ekki beinlínis til kynna að þar fari mikil fjöldafylking. En nú er þetta ljóst og hreinar línur komnar frá Framtíðarlandinu. Það mun hafa vakið mesta athygli að stjórnmálamenn fornir og nýjir úr öðrum stjórnmálaflokkum sem þó prýða hóp Framtíðarlandsins hafi farið í pontu til að leggjast gegn framboði eindregið. Virðast þetta fyrst og fremst vera fulltrúar úr Samfylkingunni og VG; hræddir um að framboð hefði dregið spón úr aski vinstriaflanna.

Það verður fróðlegt hvaða farveg Framtíðarlandsfólk í framboðshugleiðingum mun velja sér nú þegar að hugmyndir um sérstakt framboð í nafni félagsskaparins eru feigar orðnar. Væntanlega mun þetta fólk sem hyggur á framboð horfa til þess með einum eða öðrum hætti í nafni einhvers félagsskapar, enda eru listar hinna rótgrónu stjórnmálaflokka meira og minna tilbúnir, ef undan er skilinn Frjálslyndi flokkurinn sem safnar að sér þessa dagana þingmönnum með brostnar framboðsvæntingar úr öðrum flokkum.

Það eru rúmir 90 dagar til kosninga og greinilega mikil gerjun í stjórnmálunum. Það verður fróðlegt að sjá hvort og þá hvaða framboð koma önnur til sögunnar en þeirra fimm flokka sem hafa nú þegar fulltrúa á Alþingi Íslendinga.

Fellt á fundi Framtíðarlandsins að bjóða fram til Alþingis

Skandall á skandal ofan í Byrginu

Það hrannast sífellt upp beinagrindurnar í skápum Byrgisins. Þvílíkur skandall sem þar hefur viðgengist ár eftir ár. Það er nær ófyrirgefanlegt hverslags klúður þar hefur verið æ ofan í æ. Það hefði átt að vera búið að grípa í taumana fyrir einhverjum árum. Því verður vart neitað að um alvarlegt hneykslismál hefur verið að ræða.

Ekki aðeins er um að ræða fjárhagslegt hneykslismál heldur hefur þarna þrifist í skjóli ríkisstyrkja skelfilegt kynlífshneyksli. Bæði er mjög alvarlegt mál. Á því verður tekið væntanlega með þeim hætti sem fær er. Það verður fróðlegt að sjá kemur út úr málinu hjá ríkissaksóknara. Heldur verður að teljast líklegt að ákærur verði gefnar út og málið fái á sig þann blæ. Deilt er um hver beri hina pólitísku ábyrgð á klúðrinu þar. Öllum er ljóst að ábyrgðin er félagsmálaráðherra á árunum 2001-2006. Einfalt mál.

Vonandi læra menn eitthvað á þessum skandal. Það verður að taka á öllu verklagi hjá ríkinu, enda er þetta mál allt áfellisdómur þess. Vonandi munu þeir sem héldu á málefnum Byrgisins og þeir sem dældu þar peningum í afvötnunarstöð skandalanna fá að gjalda þess. Á þessu verður að taka með þeim eina hætti sem fær er.

Vonandi fær þetta allt þann endi að það verði lexía fyrir þá sem nærri hafa þessu stórfellda fjármála- og kynlífshneyksli komið með einum eða öðrum hætti.

Segir barnsfæðingar af völdum kynferðismisnotkunar í Byrginu orðnar tíu