Sagan af hinum óþolandi flugdólgum

Undir niðri er ekki hægt annað en hlæja að þessum flugdólgum, en mikið skelfilega er nú leiðinlegt að lenda í svona fólki sem kann fótum sínum ekki forráð með drykkju og áreitir farþega í flugvélum. Þetta er sem betur fer ekki daglegt brauð, en eflaust gerist það æði oft að fólk fær sér einum of mikið neðan í því í fluginu og sumir fá sér ágætis skammt fyrir flugið. Fólk er mjög misjafnt fullt og það er fátt ömurlegra en lenda í að sitja með fólki sem hefur fengið sér of mikið og veit ekki alveg hvað þá á að gera nema að eyðileggja flugferðina fyrir öðrum.

Var reyndar einu sinni í flugstöð á Bretlandi fyrir nokkrum árum og þar tók ég einmitt eftir einum manni sem lá greinilega mjög vel áfengismareneraður á bekkjarunu í bið eftir flugvél. Hann var þó ekki dauður eins og við segjum en það varð að benda honum nokkuð vel á að vélin væri að fara, þegar að kallið kom. Og hann staulaðist um borð, náði að redda því og fékk sér meira og svaf hinu værasta á leið til Íslands. Hann missti sig reyndar aðeins í vélinni og tók væn köst en bar sig að öðru leyti sig vel. En hann náði athygli allra um borð. Stjarna flugsins.

Varð loks rólegur og settlegur er Keflavík var í sjónmáli. Hef heyrt í mörgum sem hafa upplifað vissa dramatík í fluginu yfir Atlantshafi með þeim sem hafa gengið lengra. Frægust er sennilega sagan sem ég heyrði af einum í fluginu með tannlækninum sem tók vænt kast og allt varð vitlaust út af. Man mjög vel eftir viðtalinu við hann eftir á þar sem hann vildi skaðabætur frá flugfélaginu og alles. Reyndar ekki heyrt af málinu síðan, nema þá í fyndinni ferðasögu, sem viðstöddum fannst reyndar ekki fyndið meðan á henni stóð.

Held af lýsingum að dæma að þessi maður hafi ekki beint brosað framan í flugfreyjurnar í vélinni og sennilega best geymdur á fjarlægum stað að sofa úr sér gleðivímuna og lætin. En það er ekki á hverjum degi sem svona fréttir koma, sem betur fer segir maður bara. En alltaf komast blessaðir flugdólgarnir nú í fréttirnar.

Áreitti farþega á leið til Toronto

Dramatík í Moskvu - glæsilegt hjá Man Utd!

Mikið innilega var það nú sætt að sjá Manchester United verða Evrópumeistara fyrir stundu. Magnaður leikur, nagandi dramatík og spenna frá upphafi til enda í Moskvu í kvöld - vítaspyrnukeppnin var auðvitað hættulega spennandi og eflaust allir knattspyrnuáhugamenn að deyja úr spennu þegar að United náði loks að klára þetta. Um tíma undir lok leiksins hélt ég að Chelsea væri að ná yfirhöndinni, en þetta hafðist.

Spennan var ekki mikið síðri þegar að Man Utd vann titilinn síðast fyrir níu árum í Barcelona. Þá skoraði Ole Gunnar Solskjær sitt frábæra mark í uppbótartíma, er leikurinn var að klárast, skömmu eftir að Sheringham náði að jafna leikinn. Var alveg stórfenglegur leikur og mjög eftirminnilegur í minningunni. Yndislegt og gott maíkvöld alveg eins og þetta svo sannarlega.

Manchester United hefur aldeilis átt góða knattspyrnuvertíð, þá sætustu og bestu síðan árið 1999 og margir sælir í kvöld. Vorkenni samt þeim í Chelsea. Hlýtur að vera alveg skelfilegt að tapa eftir leik af þessu tagi og sérstaklega á John Terry bágt í kvöld. Ekki glæsilegt að fara með þetta á bakinu af velli.

En hvað með það. Sætur sigur hjá rauðu djöflunum og flottur lokapunktur á glæsilegri knattspyrnuvertíð.

Man. Utd Evrópumeistari

Útnefningin í sjónmáli fyrir Barack Obama

Nú, þegar að Barack Obama vantar aðeins 64 þingfulltrúa til að hljóta útnefningu sem forsetaframbjóðandi demókrata og hefur hlotið meirihluta þingfulltrúa í forkosningahluta valsins, er aðeins dagaspursmál hvenær harðri sögulegri rimmu Obama og Hillary Rodham Clinton muni ljúka. Fókusinn mun því fyrr en varir færast yfir á baráttu Obama við John McCain um forsetaembættið.

Sá slagur mun eflaust verða óvæginn og spennandi - er reyndar þegar hafinn með skotum þeirra á milli síðustu dagana. Við höfum svosem séð harkaleg átök í síðustu tveimur forsetakosningum, en væntanlega verður þetta enn kuldalegra núna. Mennirnir sem munu keppa um forsetaembættið eru enda mjög ólíkir, menn tveggja ólíkra kynslóða og með mjög ólíka reynslu að baki sem undirbúning fyrir þetta valdamesta embætti heims í alþjóðapólitík.

Demókrata þyrstir auðvitað í völdin eftir átta ár utan Hvíta hússins og munu leggja allt í sölurnar fyrir að sigra í kosningunum. Þess vegna verður það lykilatriði fyrir Demókrataflokkinn að sameinast eftir harkaleg átök Hillary og Obama síðustu mánuði, sem lengst af minntu á langvinna styrjöld þar sem ein liðssveit barðist innbyrðis með litlum árangri, nema þá skemma móralinn. Sú vinna sem blasir við nú fyrir Obama er að sameina þá að baki sér sem stutt hafa Hillary mánuðum saman og haldið lífi í baráttu hennar í ólgusjó að undanförnu.

Þegar að repúblikanar töpuðu þingkosningunum 2006 og misstu völdin í öldunga- og fulltrúadeild Bandaríkjaþings vegna óvinsælda George W. Bush og óánægju með utanríkisstefnu hans var ég viss um að næsti forseti Bandaríkjanna yrði demókrati. Átti von á að það yrði reyndar Hillary Rodham Clinton, þó vissulega hafi allir velt því fyrir sér hvort að Barack Obama gæti sigrað hana. Varla varð það þó áleitin spurning fyrr en í lok ársins 2007 er ljóst varð að veikleikar á framboði hennar gætu gefið Obama byr undir báða vængi. Harður forkosningaslagur demókrata hefur í senn veikt og styrkt flokkinn. Þó ekki slúffað möguleikum hans.

Demókratar hefðu getað gert sér kosningabaráttuna á þessu ári auðveldari með því að sameinast fyrr að baki forsetaframbjóðanda. Langvinn barátta mánuðum saman hefur verið lýjandi fyrir bæði Hillary og Obama. Þau fengu svo til svipað fylgi og nú loksins í maílok blasir við hver frambjóðandinn verði. Þó hann hafi haft pálmann í höndunum síðan á ofur-þriðjudegi með tólf forkosningasigrum í röð hefur Hillary tekist með sigrum að lengja slaginn og vekja um leið spurningar um styrkleika Obama. Meira að segja nú á lokaspretti baráttunnar tekst henni að sigra og sýnir vel að Obama á sína veikleika.

En nú hættir baráttan að snúast um átök innan flokkanna og verður spurning um hvort flokkarnir fylkja sér um forsetaefnin sem flokksmenn hafa valið í fjölda forkosninga. Nokkrir mánuðir eru síðan að John McCain náði útnefningu Repúblikanaflokksins og hefur haft sinn tíma til að vinna vissa grunnvinnu. Hann þurfti að sameina flokkinn að baki sér, hefur alla tíð verið umdeildur innan raða hans og átti mikið verk fyrir höndum. Greinilegt er á öllu að honum hefur tekist það, enda átti hann auðveldar með að ná sinni útnefningu en Obama, en það hefur tekið hann langan tíma til að klára sína rimmu.

Stóra spurningin á næstunni er hver varaforsetaefni þessara ólíku forsetaframbjóðanda muni verða. Þar er oftast reynt að finna sigurstranglegt mótvægi, sem geti höfðað til annarra hópa en forsetaefnið og jafnvel yngra og eldra. Þess vegna má búast við að Obama velji eldri og reyndari frambjóðanda til að vega upp reynsluleysi sitt á meðan að McCain velur yngri frambjóðanda sér við hlið til að yngja framboðið, en hann verður elsti forseti Bandaríkjanna frá upphafi, 72 ára, ef hann sigrar.

Kannanir á þessum tímapunkti eru veganesti fyrir frambjóðendur en fjarri því augljóst merki um hvernig muni fara. Löng leið er enn til flokksþinganna síðsumars og ennþá lengri vegferð til kjördags 4. nóvember nk. Dæmi eru um að frambjóðendur nái yfir 15% forskot í sumarbyrjun og missi hana niður og jafnvel tapi kosningum á kjördegi. Löng leið er því eftir. Þó er fyrirfram ljóst að demókratar ættu að hafa sterkari stöðu þegar að einn óvinsælasti forseti Bandaríkjanna er að hætta í pólitík.

Þar má þó ekkert út af bregða og frambjóðendur munu þurfa á öllu sínu að halda til að eygja von á Hvíta húsinu. Eins og staðan er nú bendir flest til þess að repúblikanar eigi á brattann að sækja, en á móti kemur að John McCain er fjarri því með sömu skoðanir og George W. Bush á öllum málum og mun reyna allt til að fjarlægja sig honum eftir því sem nær dregur.

Á meðan að Obama mun predika að tími sé fyrir breytingar mun McCain tala fyrir því að reynslan skipti máli og auk þess muni hann verða traustari fulltrúi í utanríkis- og varnarmálum. Skýr merki um átakalínur blasa þegar við í þessum sögulega slag, þar sem elsti maðurinn og fyrsti blökkumaðurinn berjast um Hvíta húsið.

Obama með forskot á McCain

Sprengjan gerð óvirk - hvaðan kemur sprengjan?

Jæja, þá er búið að aftengja sprengjuna á svæði Snælandsskóla í Kópavogi sem svo mikið hefur verið talað um í dag. Í kjölfar skrifa minna áðan fékk ég póst frá manni sem hefur búið mjög lengi í Kópavogi sem sagði mér að engin merki væru um að hermenn hefðu verið þarna eða geymsla á þeirra vegum hafi verið þarna. Allavega engin söguleg merki þess efnis.

Þá er eðlilegt að spurt sé hvaðan þessi sprengja komi eiginlega, hvernig hún hafi endað þarna. Ef hermenn hafa ekki verið þarna eða geymsla af einhverju tagi er eðlilegt spurt sé hvort að mögulegt sé að hún hafi verið flutt þangað sérstaklega eða hafi endað þar fyrir slysni, jafnvel dottið úr flugvél þar sem þarna liggur aðflugslína að Reykjavíkurflugvelli.

Kannski er við hæfi að rifja upp þætti Helga H. Jónssonar um stríðsárin núna á næstunni - á þá einhversstaðar í safninu mínu. Þeir voru mjög vel gerðir og dekka vel þennan tíma og umsvif hersins hér. En allavega er stórmerkilegt ef engin aðstaða hermanna hefur verið þarna og því spurning um hvernig sprengjan endaði þar og var á skólasvæði á okkar tímum.

Enda getur varla verið að skóli og mannvirki hafi verið reist þarna nema þá að ganga úr skugga um að þarna væru ekki leifar af stríðsminjum, hafi verið vafi uppi um hvort þarna hafi verið eitthvað slíkt.

Allavega, stórmerkilegt mál að öllu leyti.

Sprengja í Fossvogi gerð óvirk

Flugvélasprengja frá seinna stríðinu í Kópavogi

Nú hefur það verið staðfest sem ég sagði hér fyrir eitthvað um klukkutíma að sprengjan í Kópavogi er flugvélasprengja frá seinni heimsstyrjöldinni, sem væntanlega er enn virk. Vonandi mun ganga vel að aftengja hana. Þetta vekur auðvitað spurningar um staðsetningu sprengjunnar, en væntanlega hefur þarna verið geymsla eða æfingasvæði.

Sýnist á öllu að vel hafi verið staðið að öllu í viðbrögðum. Rétt var að rýma skólann og loka svæðið af, enda geta sprengjur af þessu tagi verið mjög öflugar og óþarfi að tefla á tæpasta vað með það. Væntanlega verður eitthvað rætt við þá sem þekkja sögu hersins á Íslandi í seinni heimsstyrjöldinni, um hversvegna sprengjan sé þarna og skanna hvað hafi verið á þessu svæði hér á árum áður, en mun líklegra er að sprengjan sé frá stríðsárunum en eftir þau.

Þó þetta sé hálfgerð sagnfræði væri gaman að vita meira um það. Auk þess er eðlilega spurt hvort fleiri sprengjur af svipuðu tagi séu þarna.

50 kg flugvélasprengja

Sprengjuhætta í Kópavogi

Ekki vantar hasarinn í Kópavogi, þar sem fannst sprengja nú eftir hádegið. Væntanlega er þetta flugvélasprengja. Spurningar vakna, hversvegna sprengjur hafi verið þarna. Væntanlega hafa þarna verið geymslur, æfingasvæði eða eitthvað á vegum hersins væntanlega í seinni heimsstyrjöldinni.

Svona vekur allavega athygli í skólahverfi og hálfpartinn nöturlegt að sprengjur séu svo skammt frá skólahúsnæði og svolítið sérstakt að fyrst komist upp um slíkt núna. Einkum verður áhugavert að sjá hvort fleiri sprengjur eru á þessu svæði og væntanlega leiðir þetta til þess að það verði allt kannað vel.

Lýsingar á sprengjunni benda allavega til þess að þetta sé flugskeyti og þarf að fá svarað þeirri veigamiklu spurningu hversu lengi slík sprengja hefur verið þar og hversvegna hún hafi verið þar.

Sprengjulaga hlutur fannst í húsgrunni

Kalkúnninn Dustin fær sömu örlög og Silvía Nótt

Ekki borgaði gamansemin og flippið sig fyrir Írland í Eurovision. Kalkúnninn Dustin féll úr keppni með glans og er strax farinn að horfa til Silvíu Nætur sem fyrirmyndar í því að flippa ærlega út og horfast svo í augu við tapið. Á vel við, enda voru þau bæði púuð niður. Held reyndar að Silvía Nótt hafi verið fyrsti keppandinn í hálfrar aldar sögu keppninnar sem var púuð niður og hún fékk mjög marga upp á móti sér.

Atriðið með Silvíu var einn húmor út í eitt og þar var þetta tekið alla leið. Dramað var algjört fyrir og eftir fallið mikla, en frægar voru geðsveiflur hennar eftir keppnina þar sem hún grýtti í fólk öllu úr búningsherberginu og er hún grét á öxl Sigmars Guðmundssonar í fréttaviðtali frá Aþenu. Mögnuð leiktúlkun. Silvía náð allavega athygli allra og margir sem voru í Aþenu gjörsamlega hötuðu hana. Rimma hennar og hinnar sænsku Carolu var alveg mögnuð, til dæmis.

Gat ekki betur séð en að Dustin hafi verið með íslenska fánann í höndunum. Veit ekki hvort að það er tilvísun til Silvíu eða hann haldi með Eurobandinu úr þessu í keppninni. Verður að ráðast svosem. Það er reyndar ansi fyndið hvað Írland hefur fengið háðuglega útreið í keppninni síðustu árin. Þetta er auðvitað Eurovision-land par excellance en þeir unnu fjórum sinnum á tíunda áratugnum og þótti mörgum nóg um orðið, eflaust þeim sjálfum undir lokin enda var orðið þeim dýrt að halda utan um pakkann.

En kalkúnninn blessaði reyndi allt sitt en hafði ekki erindi sem erfiði. Kannski er grínið fyrir gamanseminni í Eurovision eitthvað að minnka. Fjöldi laga í gegnum tíðina sem hafa húmorstengingu hafa náð árangri. Hver man annars ekki eftir Datner & Kushnir með Hoppa Hulle Hulle, LT United með We are the Winners og laginu frá Moldavíu fyrir nokkrum árum, með ömmunni á trommunni. Allt til í þessu.

En misskilinn húmor sem gengur mjög langt fær oft útreið. Írskur kalkúnn og íslensk glimmergella geta vitnað um það.

Dustin: Við hefðum átt að hlusta á Ísland

Stórsigur hjá Hillary Clinton í Kentucky

Mér finnst það stórmerkilegt eins og staða mála er orðin að Hillary Rodham Clinton vinni enn góða sigra í forkosningabaráttu demókrata. Sigur hennar í Kentucky er afgerandi en hefur þó aðallega táknræna þýðingu á stöðu mála. Barack Obama er kominn það nálægt útnefningunni að hann verður ekki stöðvaður. En sigrar Hillary, nú og í Vestur-Virginíu, sýna veikleikana í framboði hans.

Hillary er auðvitað mikið hörkutól. Mér finnst hún hafa verið mjög sterk síðustu vikurnar og unnið sína vinnu mjög vel. Þrátt fyrir erfiða stöðu hefur henni tekist að halda dampi og sýna að hún hefur mjög sterkan kjarna með sér. Mistök á mikilvægasta kafla kosningabaráttunnar kostuðu hana sigurinn, en hún hefur sýnt síðustu vikurnar að hún getur sigrað, þrátt fyrir að allt bendi til þess að slagurinn sem slíkur sé búinn. Þrátt fyrir að hún eigi mjög lítinn vonarneista í að taka þennan slag á leiðarenda yfirgefa stuðningsmenn hennar í alþýðuhreyfingunni hana ekki og sýna vel styrkleika hennar í baráttunni.

Útgönguspárnar sýndu strax sterkan sigur Hillary. Hún hafði stuðning 62% karla á móti 32% Obama og hjá konum hafði hún 67% á móti 27%. Hún vann í öllum aldurshópum; 55% gegn 39% kjósenda á aldrinum 17-29 ára, 61% gegn 35% kjósenda á aldrinum 30-44; 65% gegn 28% kjósenda á aldrinum 45-64 og 77% gegn 18% á aldrinum 65 og eldri. Semsagt hún rúllaði Obama upp í Kentucky að öllu leyti. Merkileg úrslit eins og umræðan hefur verið í forkosningaslagnum síðustu dagana, þar sem flestir bíða eftir því að Obama nái útnefningunni. Þetta sýnir styrkleika Hillary umfram allt.

Athygli vekur að í alþýðufylkjum á borð við Kentucky segjast aðeins 41% demókrata verða ánægð ef Obama nær útnefningunni. Á meðal stuðningsmanna Hillary eru aðeins 33% ánægð með að hann nái útnefningunni. Á móti segjast 76% demókrata þar verða ánægð ef Hillary nær útnefningunni. Ergó: Obama á mikið verk fyrir höndum þegar að hann nær útnefningunni í fylkjum á borð við þetta.

Demókratar eiga mjög mikið verk fyrir höndum að sameina flokkinn, hann er heldur betur klofinn víða um land eftir harða rimmu Hillary og Obama um útnefninguna.

Clinton spáð sigri í Kentucky

Norræn velgengni - sanngjörn niðurstaða

Var gaman að horfa á fyrri undanúrslitakeppnina í Eurovision í kvöld. Bæði norrænu lögin komust áfram, sem er glæsilegt - gott að austantjaldsblokkin var ekki dómínerandi við valið. Held að þetta hafi verið sanngjarnt og fínt núna bara. Öll bestu lög kvöldsins komust áfram, en hinsvegar náðu grínlögin ekki góðum árangri. Kalkúnninn Dustin frá Írlandi komst ekki langt á glæstri sögu landsins í keppninni.

Finnst finnska lagið mjög flott og var eiginlega alltaf viss á því að það kæmist áfram, en var í meiri vafa með það norska, sem er þó virkilega fallegt, og því er glæsilegt að það hafi náð á úrslitakvöldið. Þetta lofar góðu vonandi fyrir hinar norðurlandaþjóðirnar en við keppum við Svía og Dani á fimmtudagskvöldið um að komast áfram. Varla munu allar þjóðirnar ná áfram.

Er að vona að Charlotte Nilsson Perrelli nái ekki að sigra keppnina. Hún vann Selmu Björnsdóttur í keppninni í Jerúsalem fyrir níu árum og margir spá henni sigri nú. Finnst lagið hennar fjarri því að vera best. Finnst eiginlega úkraínska lagið best. Finnst reyndar sérstaklega fínt hvað keppendur nota sviðið vel og eru margir með heljarinnar show.

Kom mér helst á óvart að Ísrael myndi takast að komast á úrslitakvöldið, en það var ekki mikið af óvæntum uppákomum. Skemmtilega óvænt að Grikkland skyldi ná áfram. Það lag bætti sífellt við sig í aðdraganda keppninnar. Meira og minna eftir bókinni. Verður gaman að vita á laugardag hvaða þjóðir fara áfram á dómnefndavalinu, tíunda þjóðin á hvoru kvöldi mun verða valin eftir dómnefndum, sem það land með hæsta skor er náði ekki í símakosningu.

Var fúlt að geta ekki kosið sitt uppáhaldslag í kvöld, en við fáum okkar tækifæri á fimmtudag. Finnst gott að hafa tvær undanúrslitakeppnir og geta brotið upp austantjaldsblæinn á keppninni og fengið aðeins fjölbreyttara úrval af þjóðum. Þetta var einum of einsleitt í fyrra til dæmis. Lagast eitthvað vonandi.

Þetta verður ansi vænleg Eurovision-vika og væntanlega verða allir þeir sem þora ekki að viðurkenna að þeir séu Eurovision-nörd búnir að viðurkenna það á laugardaginn.

Noregur og Finnland áfram

Veikindi Teddy Kennedy - síðasta pólitíska ljónið

Hef verið að fylgjast með fréttum á fréttastöðvunum af veikindum Ted Kennedy, öldungadeildarþingmanns, sem var greindur með heilaæxli í dag. Allt frá því tilkynningin kom fyrir klukkutíma hefur ekki verið talað um annað. Ekki er sparað lofið á Kennedy og hlutverk hans í öldungadeildinni og í bandarískum stjórnmálum almennt síðustu hálfu öldina. Sumir nefna hann síðasta ljónið í deildinni, síðustu tenginguna við gömlu pólitíkina.

Forsetaframbjóðendurnir tjá sig auðvitað um málið, enda eru þeir allir vinnufélagar hans í öldungadeildinni. Heyrði áðan yfirlýsingu John McCain, sem talaði mjög lofsamlega um hlutverk Kennedys. Þeir hafa unnið saman í öldungadeildinni í hálfan þriðja áratug og verið oft saman vissar tengingar milli flokkanna í nefndastarfi og málefnavinnu. George W. Bush, forseti Bandaríkjanna, hefur talað vel um hann líka og mörgum að óvörum hringdi hann til Kennedys á spítalann reyndar um helgina eftir að hann veiktist.

Ted Kennedy hefur setið í öldungadeild Bandaríkjaþings frá árinu 1962 - var þá kjörinn í sæti bróður síns í öldungadeildinni. Hann er eins og fyrr segir á vefnum í dag bróðir John F. Kennedy, fyrrum forseta Bandaríkjanna, og Bobby Kennedy, fyrrum dómsmálaráðherra Bandaríkjanna og öldungadeildarþingmanns í New York. Hann hefur leikið lykilhlutverk af hálfu demókrata í öldungadeildinni alla tíð og aðeins Robert Byrd, hefur setið lengur nú í öldungadeildinni og ég held að þeir séu reyndar ekki nema fimm eða sex sem hafa átt sæti þar lengur en hann í heildina. Þannig að hann á mjög merkan feril að baki.

Kennedy gaf kost á sér til forsetaembættis, eins og bræður hans. Hann tókst á við Jimmy Carter, þáverandi forseta Bandaríkjanna, um útnefninguna og tapaði þeim slag. Flest gekk á afturfótunum í því framboði, einkalíf hans var í hálfgerðri rúst og frægu hjónabandi hans og Joan Kennedy lauk skömmu síðar, en hún hafði barist við drykkjusýki. Hann hefur lengi verið örlagavaldur mála innan flokksins og mikla athygli vakti þegar að hann studdi Barack Obama í janúar. Í kjölfar hans fylgdu systkinabörn hans; Caroline Kennedy Schlossberg og Maria Shriver, og mágkona, Ethel Kennedy.

Í kjölfar þeirrar stuðningsyfirlýsingar lýstu fjöldi þingmanna í öldungadeildinni yfir stuðningi við Obama. Held að stuðningur hans hafi haft viss áhrif. Með því kom sá stimpill á Obama að eldri kynslóðir í flokknum treystu honum, þó hann hafi litla reynslu að baki og hann hefur sífellt bætt stöðu sína síðan og er orðið vel ljóst að hann verður forsetaefni demókrata í nóvember. Forkosningabarátta demókrata er á lokastigi og mun sennilega ljúka í dag af alvöru.

Á CNN er víðtæk umfjöllun um þetta. Það er talað við lækna, stjórnmálamenn og pólitíska sérfræðinga um veikindin, stjórnmálamanninn Ted Kennedy og áhrif hans í bandarískum stjórnmálum. Lítið hefur þó verið rætt um ógæfu Kennedy-fjölskyldunnar en hún er orðin fræg og ekki munu þessi sorglegu veikindi Teddys draga úr þeim pælingum.

Kennedy með heilaæxli

Ted Kennedy með illkynja heilaæxli

Tilkynnt var nú fyrir stundu að Ted Kennedy, öldungadeildarþingmaður í Massachusetts og bróðir John F. Kennedy, fyrrum forseta Bandaríkjanna, væri með illkynja heilaæxli. Hann hefur dvalið á sjúkrahúsi í Boston síðan á laugardag, eftir að hann fékk flog á heimili sínu í HyannisPort og hefur undirgengist fjölda rannsókna sem hafa nú skilað niðurstöðu.

Í fyrstu var talið að Kennedy hefði fengið heilablóðfall, svipað því og faðir hans fékk árið 1961, en svo reyndist ekki vera. Athygli fjölmiðla hafði þó vakið að ekkert var tilkynnt um hvenær hann myndi geta farið heim af spítalanum, sem gaf til kynna að veikindin væru mun alvarlegri en gefið væri til kynna. Staðfesting þessa kom nú síðdegis og er öllum ljóst að mjög ólíklegt er að Kennedy eigi afturkvæmt til vinnu.

Ég skrifaði ítarlegan pistil um Ted Kennedy um helgina og ég bendi á hann hér með.

Pressan fær aldrei nóg af Britney Spears

Varla líður sá dagur að ekki sé fjallað um hina útslitnu glamúrgellu Britney Spears í fjölmiðlum. Held að ást pressunnar á henni sé að fara úr böndunum. Manneskjan má varla stíga eitt skref út úr húsi án þess að hún sé hundelt um allt. Þetta hlýtur að vera alveg gjörsamlega skelfilegt líf sem hún lifir. Frægðin getur verið mjög dýrkeypt, ætli að Britney sé ekki að verða fyrsta flokks dæmi um það.

Annars er það litla sem heitir orðið líf hjá Britney komið í rúst. Hún er búin að missa börnin vegna óreglu og glyðrulífernis og er á hraðferð að mér sýnist til glötunar. Það er varla stórfrétt að einhverjir hafi myndefni af henni og vilji gera sér pening úr því. Þessar stjörnur eiga fátt ef nokkuð prívat. Annars skilur maður ekki þennan endalausa áhuga, þetta er held ég að enda sem manía hin mesta.

Það verður eflaust áhugavert fyrir einhverja að sjá hvað gerist næst í lífi þessarar konu á þrítugsaldri, en ég vona að fólk leyfi henni að lifa sínu lífi bara í friði.

Nýtt kynlífsmyndband með Britneyju

Búbót fyrir Val - titlavörnin fer ekki vel af stað

Valsmenn hljóta að gleðjast yfir 100 milljóna bótagreiðslunni frá Reykjavíkurborg. Góð búbót það. Staða Vals er reyndar engan veginn góð í boltanum. Þeir eru ekki að fara vel af stað á þessari leiktíð, sem núverandi Íslandsmeistarar. Tapið í Keflavík í fyrstu umferð var niðurlægjandi í meira lagi og svo töpuðu þeir fyrir Fylki í gær. Allir hafa spáð þeim titlinum í sumar, en það verður ekki mikið um það ef þeir sýna ekki betri takta í næstu leikjum.

Valur beið í tvo áratugi eftir Íslandsmeistaratitlinum í knattspyrnu. Biðin var löng eftir alvöru titli og töldu margir að sú bið yrði jafnvel álíka löng og KR-ingar upplifðu í denn, en það liðu 31 ár á milli titla hjá þeim, frá árinu 1968 til 1999. Lengi framan af móti hélt ég að FH-ingar myndu taka þetta enn eitt árið. Þeir unnu titilinn þrjú ár í röð og leiddu deildina samfellt í um sextíu umferðir. Valur tók þetta flott á lokasprettinum.

Allir spáðu Val góðu gengi í sumar og ekki birtist spá sem gerði ráð fyrir öðru en bikarinn yrði áfram á Hlíðarenda. Léleg byrjun setur strik í reikninginn í þá spá, enda er ekki nóg að fara eftir spám. Sækja verður stigin til að ná biklarnum. Eitthvað er því að gerast á Hlíðarenda sem þeir verða að vinna úr, ef þeir ætla ekki að missa bikarinn.

Blikur eru á lofti í þeim herbúðum yfir stöðunni, þó vissulega sé deildin bara nýbyrjuð. Hinsvegar er Fjölnir að sýna vel að þeir eru spútnikk-lið. Nýliðarnir toppa deildina eftir glæsilega byrjun. Þar eru menn greinilega hungraðir í titil.

100 milljónir í bætur

Bitruvirkjun slegin af - sigur umhverfissinna

Ákvörðunin um að slá Bitruvirkjun af kemur ekki að óvörum eftir að álit Skipulagsstofnunar lá fyrir í gær, en það var banabiti yfir framkvæmdinni. Þetta er mesti sigur umhverfissinna á Íslandi í mörg herrans ár og eðlilegt að þeir gleðjist yfir niðurstöðunni, enda markar hún þeim sóknarfæri og kraft til að taka aðrar rimmur af svipaðri sort víðar um land.

Álit Skipulagsstofnunar var líka sem viss gjöf til Ástu Þorleifsdóttur, varaformanns stjórnar Orkuveitunnar, sem var í erfiðleikum í málinu og var að stóla á að eitthvað annað en eigin ákvörðun myndi ná að klára málið. Hún hafði látið stór orð falla áður um málið, áður en hún varð nefndadrottning hjá borginni og hlýtur að vera glöð með að þurfa ekki að taka slaginn og láta reyn á orðin sem hún lét falla áður en hún varð valdamikil í OR og þess í stað veifa álitinu sem lokaniðurstöðu.

Fróðlegt verður að sjá hvað gerist nú varðandi álver í Helguvík, hvernig orkuöflun verði háttað í þeim efnum. Eitthvað þrengist um kostina þar nú í ljósi þessarar niðurstöðu. Eitt vekur þó meiri athygli en annað, en það er að verkefnið er í sjálfu sér ekki slegið endanlega af hjá Orkuveitunni en þess í stað frestað. Bíða á og sjá til. Held þó að blasi við öllum að Bitruvirkjun hefur verið slegin af. Áhugavert verður að sjá hversu veigamikill þessi sigur umhverfissinna verði fyrir þá í baráttu þeirra, til lengri tíma litið.

Hætt við Bitruvirkjun

Umdeild teikning ríkislistamannsins Sigmund

Skopmyndateiknarinn Sigmund hefur alltaf verið umdeildur, oftast nær í jákvæðum skilningi þess orðs að fólk hefur deilt um teikningar hans út frá pólitískum línum, enda hefur hann aldrei hlíft neinum sérstaklega. Nú er hann gagnrýndur útfrá öðrum þáttum en áður, enda verið nær ósnertanlegur alla tíð. Þessi teikning er allavega umdeilanleg í meira lagi.

Eins og flestir muna vonandi er Sigmund orðinn ríkislistamaður. Halldór Ásgrímsson, þáverandi forsætisráðherra, og Sigmund undirrituðu í Vestmannaeyjum fyrir tæpum þrem árum samning um kaup ríkisins á öllum skopmyndum Sigmunds sem birtust höfðu á síðum Morgunblaðsins til þess tíma. Með því eignaðist ríkið allan rétt af þessum myndum og hefur staðið til að þær yrðu allar myndaðar og komið í tölvutækt form þar sem öll þjóðin gæti haft aðgang að þeim. Kaupin voru réttlætt með því að hann væri listamaður allrar þjóðarinnar.

Hugmyndin þá var að varðveita frumritin að myndunum á sérstöku Sigmund-safni sem verði hluti af menningarhúsi í Vestmannaeyjum. Enginn vafi leikur á að Sigmund hefur markað sér sess sem fremsti skopmyndateiknari landsins og notið virðingar margra landsmanna með því að hafa vakið fram gleði þeirra og hlátur með teikningum sínum af landsþekktum Íslendingum, einkum stjórnmálamönnum seinustu áratuga. Myndir hans hafa verið þjóðarspegill, einkum á vettvangi stjórnmálanna og sagt að mörgu leyti sögu þeirra einna best í rúm 40 ár. Honum hefur að mestu tekist að verða óumdeildur, frekar ósnertanlegur.

Samningurinn vakti miklar spurningar á sínum tíma og undrun margra. Veit ég ekki á hvaða stigi ríkiskaupin á verkum Sigmunds eru stödd núna og hvort búið sé að vinna alla vinnuna að safni teiknimyndaverka hans. En það er ágætur punktur í umræðuna að hann er orðinn sameign allra landsmanna með verkum sínum eftir að Halldór Ásgrímsson undirritaði fyrrnefndan samning út í Eyjum fyrir nokkrum árum.

Þó þessi teikning sé umdeild líður brátt að því að við getum séð myndir Sigmunds á safni, jú við eigum þær nefnilega allar.

Myndasaga Sigmunds gagnrýnd

Hraðbankaþjófnaðir að komast í tísku

Greinilegt er að hraðbankaþjófnaðir eru að komast í tísku hér á Íslandi. Hafa verið þrjú eða fjögur mál að undanförnu þar sem gerð er tilraun til að ræna hraðbanka eða nota kortalesara til að komast yfir upplýsingar sem hægt er að nota síðar meir. Þetta er greinilega skipulagt alþjóðlegt ránsdæmi.

Frásögnin af þessum blessuðu ránum á alþjóðlega vísu sýnir vel hversu vel skipulagt dæmi þessi rán eru og greinilega allt reynt til að komast yfir peninga. Þeir sem eru með vel yfir 50 greiðslukort og eru að ræna með því eru engir nýgræðingar eða á eigin vegum. Þetta er stærra dæmi en svo að þetta sé bara gert hér af þessu fólki.

Gaman væri að vita hversu víðtækir í sínum bransa þessir voldugu hraðbankanotendur eru.

Par frá Rúmeníu tekið með 60 fölsuð greiðslukort

Skynsöm ákvörðun hjá bæjarstjórn Akraness

Ánægjulegt er að sjá að þverpólitísk samstaða er í bæjarstjórn Akraness við þá ákvörðun að taka á móti 30 flóttamönnum að svipuðu tagi og mörg önnur sveitarfélög, flest minni, hafa gert á undanförnum árum. Tekið var með röggsemi á því vandamáli að einn varabæjarfulltrúi ætlaði að stöðva málið sem formaður félagsmálaráðs gegn öllum bæjarfulltrúum og embættismönnum sem studdu málið. Meirihlutabreytingarnar voru nauðsynlegar til að vilji bæjarfulltrúa yrði að veruleika.

Hefur fundist hún lágkúruleg umræðan sem þessi varabæjarfulltrúi hefur boðið upp á að undanförnu. Hefur hann talað niður Akranes sem sveitarfélag með orðum sínum og gefið þeim byr undir báða vængi sem hafa kallað Frjálslynda flokkinn hallan undir kynþáttahatur og vandamálatal í garð innflytjenda. Mörg minni sveitarfélög hérlendis hafa tekið við flóttamönnum og boðið þá velkomna í sitt samfélag og leyst úr málum svo vel megi vera og hefur það blessast mjög vel í alla staði. Vandamálatalið var einfaldlega ekki í pakkanum.

Í Dalvíkurbyggð var tekið á móti hópi flóttafólks frá Kósóvó með skömmum fyrirvara og litlum undirbúningi fyrirfram. Sveitarfélagið tók verkefnið og leysti vel úr því öllu. Allir íbúar lögðust á eitt við að tryggja farsæla lendingu mála. Enginn vandamálabragur eða nöldur var yfir því. Þar voru allir stoltir yfir því hversu vel tókst til og flóttafólkið varð að Dalvíkingum á mjög skömmum tíma, aðlögðust vel samfélaginu þó það hefði átt erfitt á sínum heimaslóðum. Því gengur vel í dag.

Í Dalvíkurbyggð eru rétt um 2000 íbúar en á Akranesi eru eitthvað um 6000. Skil ekki vandamálatal þessa hóps sem talar gegn þessu, ber það á borð að skóla- og félagsþjónusta ráði ekki við verkefnið. Það verður til að kóróna skömmina fyrir þetta lið sem talar svo ef safna á undirskriftum gegn komu flóttafólksins. Ekki mun það fólk rísa upp við þann ósóma.

En þetta er góður dagur á Akranesi og ég vona að allir bæjarfulltrúar leiði málið af sóma, eins og þeir hafa reyndar samþykkt með ákvörðun dagsins.

Tillaga um að taka við flóttamönnum samþykkt einróma

Sveðju-Plank framseldur til Póllands

Þá er komin niðurstaða í málum hins margumtalaða Sveðju-Plank á Íslandi. Fannst það rétt ákvörðun hjá Birni Bjarnasyni, dómsmálaráðherra að framselja hinn meinta pólska sveðjumorðingja Premyslaw Plank til síns heimalands og greinilegt er að Hæstiréttur tekur undir það mat. Eðlilegast er að hann verði dreginn fyrir dóm þar vegna þeirra glæpa sem hann er sakaður um.

Fulltrúi saksóknara í Póllandi segist hafa óyggjandi sannanir um sekt Planks í sveðjumorðinu margumtalaða. Þar er því haldið fram að Plank sé vægðarlaus sérfræðingur hjá glæpaklíku ytra og hafi verið leigumorðingi þeirra, alveg vægðarlaus hrotti. Það er greinilegt að þeir virðast hafa nokkuð traust mál á hendur honum.

Þetta mál með Plank minnir einna helst á atburðarás í svæsinni bandarískri glæpamynd. Þetta er ekki veruleiki sem ég tel að við viljum hér og það er afleitt ef Ísland er að breytast í einhvern griðastað fyrir erlent glæpafólk.

Framsal á Pólverja staðfest

Hversu góð er samviska þeirra sem stela?

Þjófnaður er ávallt alvarlegt mál og ánægjulegt ef hægt er að ná þeim sem stela, þó ekki sé það oft merkilegt. Reyndar er ótrúlegt alveg hvað sumir leggjast lágt í að stela og taka jafnvel eigur þeirra sem það er í heimsókn hjá og gera að sínu. Finnst það eiginlega alveg botninn á öllu, eins og lýst er í fréttinni með þessu.

Þjófnaðir eru ekki alltaf saklausir, það er t.d. sláandi að sjá hvað eru margir öryggisverðir á ferð í verslunum þar sem hnuplað hefur verið. Oft er stolið mjög litlu, en samt leggur fólk það á sig að taka eitthvað, enda skilst manni að mjög miklu sé á ársbasis stolið í verslunum. Fólki líður varla vel með slíkt á samviskunni.

Fyrir nokkrum mánuðum var fullyrt í fréttum að íslenskt starfsfólk hefði stolið hefði stolið sjálft helmingi þess sem er hnuplað í verslunum. Veit þó ekki hversu áreiðanlegar þessar mælingar eru, en þetta var mjög eftirminnileg frétt og þessi fullyrðing vakti mikla umræðu einmitt hér í netheimum á sínum tíma.

Hef svosem heyrt margar sögur af fólki sem leggur mikið á sig til að stela. Stundum kemst það upp sem betur fer, en aðrir komast upp með það og hafa sennilega ekki góða samvisku yfir því. Eða hver veit?

Gesturinn stal farsíma

Regína Ósk og Frikki standa sig vel í Belgrad

Regína Ósk og Friðrik Ómar eru að standa sig mjög vel í Belgrad. Eru pró og flott í kynningarstarfinu í aðdraganda söngvakeppninnar og koma súpervel út á sviðinu. Hef séð myndirnar af æfingum á YouTube og er ánægður með hvað þau eru að tækla þetta vel og greinilegt að stefnir í stórglæsilega frammistöðu hjá okkar fólki á fimmtudagskvöldið.

Þau eru stórglæsilegir fulltrúar okkar í keppninni svo sannarlega. Með valinu á þeim í febrúar vorum við að taka ákvörðun um að senda sannkallað fagfólk í tónlistinni, þau þekkja líka keppnina inn og út, miklir aðdáendur sögu hennar og það er hiklaust mikill plús að vera með band sem er séræft í að taka öll gömlu góðu lög keppninnar með This is My Life sem rúsínuna í pylsuendanum. Bæði hafa þau beðið nokkra stund eftir því að fara og þau eru að blómstra þarna úti, getum verið stolt af þeim.



Þetta verður heldur betur vika Eurovision-nördanna. Stefnir í þrjú Eurovision-partý hjá landsmönnum, undanúrslitakeppnirnar eru á þriðjudag og fimmtudag (þegar að Frikki og Regína keppa) og svo auðvitað á laugardaginn þegar að úrslitakeppnin verður. Stóra markmiðið fyrir okkur er að komast á úrslitakvöldið. Allt annað er plús. Þori eins og er ekki að vonast eftir meiru en komast loksins upp úr þessari fjárans undankeppni sem við höfum dúsað í alltof lengi, þrjú ár í röð.

En nú er bara að fara að undirbúa sig fyrir Eurovision-viku dauðans. Eins og við vitum annars öll eru þeir fyrstir að sjónvarpinu sem segjast ekki fíla keppnina. Það verða allir orðnir Eurovision-nördar eftir þrjú Eurovision-partý.

Eurobandið í sveiflu í Belgrad