Sjúkrabílar og forgangsakstur

Mildi var að ekki var sjúklingur í sjúkrabílnum sem ekið var í hliðina á. Þetta vekur spurningar um hvort ökumenn víki ekki fyrir sjúkrabílum í forgangsakstri. Lágmarkskrafa til ökumanna er að þeir virði að sjúkrabílar hafi algjöran forgang á veginum og hliðri til fyrir þeim. Ég hef séð nokkur dæmi þess í umferðinni að þetta hafi ekki gerst. Sumir flýta sér mikið í umferðinni og hugleiða ekki hversu mikilvægt er að hliðrað sé til fyrir sjúkrabílum í umferðarhnút eða ös.

Var í forgangsakstri

Davíð snýr aftur í miðju átaka á örlagatímum

Davíð Oddsson, fyrrverandi forsætisráðherra og seðlabankastjóri, kom vel fyrir í góðum og ítarlegum viðtalsþætti Sölva og Þorbjörns á Skjá einum í kvöld og fór að vanda yfir stöðuna af víðsýni og þekkingu. Stóru tíðindi viðtalsins eru þau að Davíð útilokar ekki endurkomu í stjórnmál eða virka þátttöku í þjóðmálum.

Undrast það ekki, enda augljóst að hann ætlar sér hlutverk í þjóðmálum, hvort sem það verður með virkri þátttöku í fremstu víglínu eða með því að vera álitsgjafi og tjái sig á netinu eða í fjölmiðlum. Enda eðlilegt að Davíð Oddsson tjái skoðanir sínar. Full þörf á því ef marka má viðbrögðin.

Auðvitað benti Davíð á hið augljósa að ríkisábyrgð hvíldi ekki á bönkunum eftir einkavæðingu þeirra. Hví var farið fram á ríkisábyrgð hafi hún verið til staðar? Svo er undarlegt að þurfi að rífast um réttarríkið og hví mál eigi að reka fyrir íslenskum dómstólum.

Davíð er þannig maður að hann kallar fram miklar tilfinningar og skoðanir meðal þjóðar sinnar. Þetta viðtal er rétt eins og Morgunblaðsviðtalið traust tjáning manns sem var í miðri örlagaríkri atburðarás í sögu þjóðarinnar.

Hann er þó fyrst og fremst að taka slaginn gegn auvirðilegum samningi stjórnvalda, sem hafa meðal annars verið flokkuð sem landráð og svik við þjóðina. Fjöldi fólks finnur sinn traustasta málsvara í Davíð.

Með þennan boðskap í farteskinu og afgerandi tjáningu gegn þessum samningi er eðlilegt að fólk taki afstöðu og virði fyrst og fremst að hann tali þjóðina upp til baráttu gegn illum örlögum.

Engin ríkisábyrgð á Icesave

Aum eftiráskýring Steingríms - slappt haldreipi

Mér fannst það meira en eilítið kostulegt að hlusta á Steingrím J. Sigfússon segja á Skjá einum í kvöld að EES-samningurinn hafi verið undir í samningaviðræðum um Icesave. Hví sagði hann þetta ekki fyrr? Er þetta ein af þessum aumu eftiráskýringum stjórnarflokkanna til að réttlæta þetta risastóra skuldabréf sem þeir eru með til meðferðar í þinginu eða bara slappt haldreipi í máli sem erfitt er að réttlæta fyrir fólkinu í landinu?

Reyndar er eðlilegt að velta fyrir sér hverslags aumingjaskapur felst í þessum lélegu vörnum fyrir þennan afleita Icesave-samning. Augljóst er að stjórnvöld voru kúguð til samkomulags og svo blasir við að Samfylkingin taldi eðlilegt að semja um hvað sem er fyrir veika von um blautan draum um Evrópusambandsaðild. Forgangsröðunin er meira en lítið brengluð hjá þeim sem eru á vaktinni.

EES-samningurinn var í húfi

Davíð talar hreint út um Icesave

Búast má við líflegum og góðum þætti um Icesave-málið á Skjá einum í kvöld. Davíð Oddsson, fyrrverandi seðlabankastjóri, náði athygli áhugamanna um stjórnmál með ummælum sínum í Moggaviðtali fyrir rúmri viku og mun eflaust gera það aftur á Skjá einum í kvöld. Þegar hann talar hlusta allir á. Það er bara þannig.

Líst vel á það hjá Sölva og Þorbirni að fá marga gesti og fara heiðarlega yfir þetta mál. Þetta verður eflaust beitt og góð yfirsýn yfir mesta átakamál samtímans, mál sem hefur kallað fram gjá milli þings og þjóðar.

Davíð í Málefninu í kvöld

Jóhanna hótar vinstri grænum stjórnarslitum

Mér fannst það frekar dapurt fyrir þingræðið að sjá Jóhönnu Sigurðardóttur, forsætisráðherra, hóta þingmönnum vinstri grænna stjórnarslitum með orðum sínum á Alþingi í dag. Hún gerði ekkert annað en staðfesta ummæli Ásmundar Einars Daðasonar, alþingismanns, á föstudag um hvað gerðist ef hann yrði ekki þægur í umræðunni, annað hvort léti sem minnst í sér heyra eða styddi tillögu um Evrópusambandsaðild.

Þessi stjórnmál hótana, með því að hóta þingmönnum í þingsalnum að þeir eigi nú að vera þægir og ganga í takt, eru víst starfshættirnir sem tilheyra vinstristjórninni. Samfylkingin hótar vinstri grænum alveg miskunnarlaust, fyrst undir rauðri kratarós en nú í sjálfum þingsalnum með orðavali forsætisráðherrans. Þeir hljóta að hafa orðið fyrir miklum vonbrigðum sem kusu þessa flokka til að fá breytingar.

En við hverju var annars að búast af formönnum stjórnarflokkanna sem hafa verið á þingi í um eða yfir þrjá áratugi? Þetta er kerfispar sem er bæði gamaldags og úrelt að öllu leyti. Undarlegast af öllu er að sjá Steingrím kúgaðan á stjórnarheimilinu. Aumingja þeir sem treystu þeirri gungu og druslu fyrir þjóðarhag.

Vonandi starfhæf ríkisstjórn eftir atkvæðagreiðslu

Yndisleg landsmótshelgi á Akureyri

Helgin var virkilega notaleg og góð hér á Akureyri. Mjög vel tókst upp með landsmótið, öll aðstaða á nýjum íþróttaleikvangi á Þórssvæðinu var hin besta og mikil ánægja með uppbygginguna þar. Við hér á Akureyri getum því verið stolt af mótinu, hingað kom fjöldi fólks og átti mjög góða stund.

Leitt að heyra af þessum eftirmálum maraþonhlaupsins. Þetta er ekki skemmtileg lokafrétt vel heppnaðs móts og ekki til sóma.

Deilt um úrslit í maraþoni

Afglöp íslenskra stjórnvalda

Eftir því sem meira verður ljóst um vinnubrögð íslensku samninganefndarinnar í mikilvægum málum eftir hrun kemur æ betur í ljós hversu mikil afglöp íslenskra stjórnvalda voru. Þau hafa samið af sér í hverju lykilmálinu á eftir öðru og látið spila með sig. Þetta er grafalvarlegt mál, skrifast fyrst og fremst á úrelt vinnubrögð þar sem skipað hefur verið í stöður á pólitískum forsendum frekar en faglegum. Spilað er með fjöregg þjóðarinnar og ekki lagt viturlega undir.

Vond eru örlög einnar þjóðar sem telur sig njóta virðingar en hefur verið barin til hlýðni, er tekin og flengd öðrum til viðvörunar fyrir Evrópubáknið í Brussel. Eitt er að láta aðra fara svona með sig en þegar stjórnvöld láta spila með sig og fífla sig er eðlilegt að spyrja hvort pólitískri forystu sé treystandi fyrir forystu lykilmála.

Starfsmenn AGS mótmæltu

Táknrænn bruni á Þingvöllum

Afar sorglegt er að sjá kranann jafna Hótel Valhöll, sögufrægt hús á Þingvöllum, við jörðu. Döpur sjón. Ég er sammála þeim sem telja brunann táknræn tíðindi - einkum í ljósi þess hvernig komið er fyrir íslensku þjóðinni og umræðunni á Alþingi um aðild að Evrópusambandinu og hinn afleita Icesave-samning sem verður sífellt daprari eftir því sem dýpra er kafað í vinnubrögðin og tilraunir sumra til að semja þjóðina í skuldafangelsi fyrir opnar dyr Samfylkingarinnar til Brussel.

Já, þetta er táknrænt í meira lagi. Symbólískt að sjá bruna á helgasta stað þjóðarinnar á þessum tímum í sögu þjóðarinnar, þegar við stjórnvölinn er fólk sem er meira umhugað um að leika sér með þeim beittu Íslendinga harðræði.

Hótel Valhöll jafnað við jörðu

Hótel Valhöll brennur

Hið sögufræga hús, Hótel Valhöll, brennur nú til grunna á Þingvöllum. Mikil og merkileg saga fylgir þessu hóteli og mikill sjónarsviptir af því. Mjög táknrænt er að Hótel Valhöll brenni á þessum degi, en 39 ár eru liðin frá því að Bjarni Benediktsson, fyrrverandi forsætisráðherra, Sigríður Björnsdóttir, eiginkona hans, og Benedikt Vilmundarson, dóttursonur þeirra, fórust þegar forsætisráðherrabústaðurinn brann 10. júlí 1970.

Í hvert sinn sem ég fór til Þingvalla leit ég við í Hótel Valhöll og hef alltaf metið húsið mikils. Þetta eru leiðinleg endalok á hótelstarfinu á svæðinu en vonandi ekki endalok á veitingarekstri á þessum stað.

Valhöll brennur til grunna

Virðingarverð afstaða - sannfæring og samviska

Mér finnst að aðrir þingmenn geti lært nokkuð af yngsta þingmanni þjóðarinnar, Ásmundi Einari Daðasyni, sem lætur ekki kúga sig til fylgilags og stendur vörð um sannfæringu sína, þorir að skamma formenn stjórnarflokkanna, sérstaklega formann flokksins síns, í ræðustól og vera alveg ófeiminn við það. Svona á að gera það, hafa sannfæringu og samvisku og láta hana ráða för. Þetta er virðingarverð afstaða. Sannfæring þingmanna á ekki að vera aukaatriði. Þeir sem hafa mest talað um sannfæringu þingmanns en vilja brjóta hana niður nú með þessum hætti eru aumkunnarverðir hræsnarar.

Ásmundur farinn í heyskap

Sannfæring þingmanns víkur fyrir formannaræðinu

Eftir allt blaðrið árum saman hjá vinstri grænum um sannfæringu hvers þingmanns er skondið að sjá það skotið í kaf af Steingrími J. þegar þeir hafa einhver völd. Mér finnst það til fyrirmyndar hjá Ásmundi Einari Daðasyni að fara í ræðustól, gera grein fyrir vinnubrögðunum þar sem sannfæring hans átti að víkja vegna þröngra flokkshagsmuna, hinu gamalkunna formannaræði í þinginu, og yfirgefa síðan þingsalinn.

Þetta er traust yfirlýsing og honum til fyrirmyndar. Hann kastar gegnblautri tuskunni beint framan í formann flokksins og fjármálaráðherrann, sem virðist vera að örmagnast, orðinn áttavilltur og pólitískt aumur, væntanlega að fjara pólitískt út í boði Samfylkingarinnar. Ásmundur, sem er nýliði á þingi, gerir þetta flott og þetta er honum til mikils sóma.

Hefði þýtt stjórnarslit

Tilfinningarík söngvastund

Minningarathöfnin um Michael Jackson var tilfinningarík - ég tel að umgjörðin hafi mýkt skaddaða ímynd söngvarans og opnað nýja sýn á manneskjuna bakvið hinn umdeilda söngvara. Er ekki í vafa um að dóttir hans hafi þar haft mest áhrif á og svo flutti Brooke Shields mjög hugljúfa ræðu.

Lögin við athöfnina kölluðu fram tilfinningar ekki aðeins í salnum heldur um allan heim, enda var þar staða Jacksons í tónlistarsögu síðustu áratuga og í samtímanum, eftir hans dag, endanlega staðfest. Áhrif hans eru óumdeild.

Kistan sló Carey út af laginu

Lágmarkskrafa að ríkisstjórnin biðjist afsökunar

Mér finnst það algjör lágmarkskrafa að ríkisstjórnin biðji þjóðina afsökunar á að stinga lögfræðiáliti bresku lögmannsstofunnar undir stól. Þetta er ólíðandi vinnubrögð stjórnvalda í miklu krísumáli sem varðar heill og hag íslensku þjóðarinnar. Þeim er ekki treystandi sem vinna með þessum hætti og eiga að hugsa um hagsmuni þjóðarheildarinnar.

Ekki er hægt að bjóða neinn afslátt á því trausti eða sætta sig við vinnubrögðin. Afsökunarbeiðni skiptir máli, þó erfitt sé að líta framhjá þessum vinnubrögðum stjórnvalda sem ekki er hægt að treysta.

Fór fram á afsökunarbeiðni

Finni hótað - ólga í samfélaginu verði afskrifað

Vissulega er ömurlegt að Finni Sveinbjörnssyni, bankastjóra Kaupþings, og eiginkonu hans hafi verið hótað en það er skiljanlegt að reiði sé hjá landsmönnum vegna fréttaflutnings um mögulegar afskriftir á skuldum Björgólfsfeðga eða þeim möguleika að það verði gert í öðrum tilfellum.

Neiti bankinn ekki svona vinnubrögðum er varla hægt að vorkenna þeim sem ráða þar för og halda þessa slóð. Það er bara alveg einfalt mál.

Nú reynir á pólitíska forystu landsins að stöðva allt tal um afskriftadíla auðmanna strax.

Bankastjóra Kaupþings hótað

Ótrúverðugt yfirklór hjá Össuri

Heldur aumt þykir mér yfirklór Össurar Skarphéðinssonar, utanríkisráðherra, þegar hann segist ekki hafa fengið greiningu bresku lögmannsstofunnar á Icesave, sem þó var stílað á hann. Þetta álit er samið fyrir hann, nafn hans er á pappírunum og augljóst að það var fengið sem innlegg í málið.

Össur verður að skýra af hverju hann birti ekki þessi gögn, þar sem talað er mjög afgerandi fyrir hagsmunum Íslands, eða bað lögfræðistofuna að vinna frekar að málinu. Ekki er viðunandi að ráðherrann eyði málinu með svona aumu yfirklóri án þess að gera betur grein fyrir sinni hlið.

Er það virkilega svo að augljósa skýringin á hvarfi skýrslunnar sé kannski rétt? Henni hafi einfaldlega verið stungið undir stól? Af hverju annars ætti ekki að birta hana og nota hana sem vopn í deilunni? Eðlilegt að hugleiða það.

Ill eru örlög einnar þjóðar þegar ekki er hægt að treysta utanríkisráðherra hennar fyrir samskiptum við aðrar þjóðir og vinna með hagsmuni Íslands að leiðarljósi. Sá sem lætur svona skýrslu hverfa er ekki traustsins verður.

„Mér er sagt það sé til“

Tilfinningarík kveðjustund í borg englanna

Ég var að horfa á tilfinningaríka og hugljúfa minningarathöfn um poppkónginn Michael Jackson í Staples Center í Los Angeles á CNN. Tónlistin lék þar lykilhlutverk eins og við má búast þegar að einn fremsti söngvari síðustu áratuga, sannkölluð goðsögn í tónlistarbransanum, er kvaddur hinsta sinni. Túlkun Usher á lagi sínu, Gone To Soon, var hiklaust tónlistaraugnablik minningarathafnarinnar. Yndislegt og hugljúft.



Auk þess lét kveðja Parísar, dóttur Jacksons, til föður síns engan ósnortinn. Innilegar og fallegar tilfinningar, sem snertu taug í brjósti þeirra sem horfðu á.

Mikið um dýrðir á minningarathöfninni

Óheilindi og blekkingar vinstristjórnarinnar

Með hverjum deginum sem líður verða óheilindi og blekkingar vinstristjórnarinnar í Icesave-málinu augljósari. Hverra hagsmuna vinna íslensk stjórnvöld sem stinga undir stól lögfræðiáliti frá bresku lögmannsstofunni Mishcon de Reya sem segir að við þurfum ekki að borga Icesave-skuldirnar? Af hverju birti Össur Skarphéðinsson ekki þetta álit og hvers vegna er verið að semja um hagsmuni annarra en Íslendinga? Augljóst er að hagsmunír Íslendinga víkja fyrir hag annarra, aðeins til þess að Samfylkingin geti haldið í veikan og blautan draum um aðild að Evrópusambandinu.

Var þessu lögfræðiáliti vísvitandi stungið undir stól, því lögfræðistofunnar er jú getið í greinargerðinni, til að henta vissum aðilum? Engin orð henta stöðu þessara mála en óheilindi og blekkingar. Ekki er nein ástæða til að treysta vinstristjórninni fyrir þessu máli og eðlilegast að hafna samningnum, skuldabréfinu risastóra, sem samninganefnd með afdönkuðum stjórnmálamanni í forsvari og illa áttuð og örvæntingafull ríkisstjórn skrifaði upp á.

Ein stór spurning stendur eftir í flóði óheilinda og blekkinga vinstristjórnarinnar; hverrra hagsmuna unnu þeir sem eru að vinna í þessu Icesave-máli? Varla Íslands.... eru þeir að reyna að tryggja draum Samfylkingarinnar um ESB? Þetta minnir á trúaða fólkið sem trúir á ferðina til Mekka... þeim er alveg sama hverju þeir verða að fórna og hvað þeir verða að borga bara fyrir það eitt að komast þangað... allt annað víkur.

Óvíst um ábyrgð á Icesave

Heiðarleg barátta - gamall skotgrafahernaður

Mjög sérstakt hefur verið að fylgjast með umræðunni eftir Moggaviðtalið við Davíð Oddsson. Margir gagnrýna Davíð Oddsson á gömlum forsendum en vilja mun síður tala um helsta atriðið í viðtalinu; sjálft Icesave-málið. Gamalt og rótgróið hatur blindar sem fyrr dómgreind margra þegar kemur að þessu viðtali. Business as usual kannski, en hvað með það sumir vilja frekar fara í gamla áróðursgírinn í stað þess að tala heiðarlega um viðtalið.

Mér finnst það góða við þetta viðtal og afgerandi boðskapinn gegn Icesave-samkomulaginu að þar kemur maður sem við getum treyst á að sé fremst í víglínunni, tali kjark og kraft í þjóðina og tekur um leið slaginn við þá sem vilja fórna öllu fyrir auðveldu leiðina út úr vandanum; að binda landsmenn í skuldafangelsi og gangast undir skilyrði annarra. Stóri boðskapur viðtalsins við Davíð er einmitt að við eigum að berjast meðan stætt er.

Mér finnst alveg óþarfi að leyfa hælbítum að eiga síðasta orðið og horfa á Samfylkinguna semja allt frá okkur fyrir opnar dyr til Brussel. Mun heiðarlegra er að taka slaginn og berjast... frekar en gleypa sannfæringu sína og lífsskoðanir eins og Steingrímur Jóhann gerir. Hann hlýtur að hafa vonda samvisku sá maður.

En kannski eru stóru tíðindin einmitt þau að hann rogast um með byrði sem sligar hann fljótlega. Hverjum finnst Steingrímur tala af sannfæringu og skoðanaljóma þessa dagana?

Fréttaskýring: „Einhver barnaskapur sem nær bara engri átt“

Tilvistarkreppa Steingríms - óvönduð skrif á vísi

Steingrímur J. Sigfússon er í mikilli pólitískri tilvistarkreppu - hann er búinn að selja pólitíska sálu sína fyrir völdin og hefur tekið fleiri hringi á mettíma en tölu er á komið. Skelfileg örlög fyrir þann mann sem auglýsti sig lengi vel sem hugsjónamann og baráttujaxl fyrir skoðunum sínum. Þær seldi hann fyrir slikk og tók sér sæti í hringekju Samfylkingarinnar þar sem virðist vera að líða yfir hann. Vond örlög.

En hvað er að gerast á vísi, er eðlilegt að spyrja. Í skjóli hverra skrifar Friðrik Indriðason makalausar og ómerkilegar greinar sem sumir kalla fréttaskýringar? Ætti hann ekki bara að opna bloggsíðu og dæla skítnum þar út í eigin nafni um Davíð Oddsson í stað þess að vera undir skjóli 365-veldisins.... nema þá að honum sé dælt út með góðvild og stuðningi þeirra?

Ósvífin og ódýr afgreiðsla

Heiðarlegt Icesave-uppgjör Davíðs Oddssonar

Davíð Oddsson tókst heldur betur að stuða með viðtalinu við Agnesi Bragadóttur - sannkölluð pólitísk bomba. Hann gerir þar upp við Icesave-málið traust og flott, er fyrst og fremst að standa vörð um heiður þjóðarinnar, sem sumir misvitrir stjórnmálamenn hafa valið að semja í hendur andstæðinga okkar, þjóðar sem barðist hatrammlega við okkur í þorskastríðum en tapaði alltaf. Ill örlög það.

Davíð Oddsson hefur alltaf talað í fyrirsögnum, á auðvelt með að láta skoðanir sínar í ljósi með áberandi hætti og án þess að vera pópúlisti; hann hefur alltaf staðið og fallið með skoðunum sínum - hatur vinstrimanna á honum hefur lengi þvælst fyrir þeim. Vandséð er hvað hafi breyst í Seðlabankanum síðan Davíð fór.... og reyndar hefur nýráðinn bankastjóri verið einn af arkitektum þeirrar stefnu sem Davíð vann eftir.

Í þessu viðtali sannast hið fornkveðna; Davíð hefur þá náðargáfu að hafa mikla nærveru, sem slíkur getur hann fangað athygli fólks víða að sama hvað hann er að tala um. Þar ræður miklu sterkur húmor hans og frásagnargáfa. Það hefur alltaf verið erfitt fyrir vinstrimenn að sætta sig við að Davíð Oddsson hefur málfrelsi eins og ég og þú - svo og allir aðrir í þessu landi.

Fýlan í Steingrími J. í kvöld gefur til kynna að hann á fá svör við því sem Davíð segir, enda var hann sjálfur á móti samkomulagi um Icesave allt þangað til hann varð kerfiskall í fjármálaráðuneytinu og best buddy Alþjóða gjaldeyrissjóðsins. Aumingja kallinn að vera kominn í þessa hringekju Samfylkingarinnar og vera svo illa áttaður að hann hefur ekkert að segja.

Ég er ánægður með það að Davíð talar hreint út og þorir að segja hlutina á íslensku, en fara ekki í hringekju þeirra sem vilja selja hagsmuni Íslands og heiður fyrir dyrnar til Brussel... en það er einmitt það sem er að gerast nú á vakt Samfylkingarinnar.

Geir Haarde: Hann tók því illa