Heiðarlegt uppgjör

Fyrir öllu er að hrunið og allir þættir þess verði gerðir upp með heiðarlegum og traustum hætti. Annað er ekki viðunandi. Síðustu vikur hefur almenningur loksins fengið á tilfinninguna að eitthvað sé verið að gera og farið verði markvisst yfir alla þætti fyrir og eftir hrunið.

Fyrr verður ekki friður en uppgjörið er frá, hversu sársaukafullt sem það má vera fyrir alla sem því tengjast. Fólkið í landinu vill gera upp hrunið og þá gildir enginn hvítþvottur.

Hlutabréfasala ráðuneytisstjóra rannsökuð

Grjóti kastað úr glerhúsi

Greinilegt er að Gunnar Björnsson ætlar að taka slaginn við Karl Sigurbjörnsson, væntanlega með því að fara í mál. Væntanlega er það besta leiðin fyrir hann til að verjast ef hann telur sig geta snúið aftur til starfa á Selfossi eftir allt sem á undan er gengið. Vandséð er hvernig hann geti sameinað söfnuðinn að baki sér eftir hið umdeilda mál.

Staða hans hefur gjörbreyst. Reyndar hefur óeining og ólga einkennt verk Gunnars hvar sem hann hefur starfað - hann hefur sundrað söfnuðum en ekki styrkt þá. Og það víðar um land. En það er réttur hans að berjast vilji hann reyna að halda í brauðið á Selfossi.... þó hann hafi sundrað söfnuðinum.

Viljum fá prestinn okkar aftur

Ómerkileg aðför að Rögnu

Mér finnst aðförin að Rögnu Árnadóttur, dómsmálaráðherra, í Háskólanum mjög ómerkileg. Sá skríll sem hefur sig þarna í frammi hefði átt að leyfa ráðherranum að flytja ræðu sína og heyra hvað hún hefur fram að færa. Hví er svona skríl ekki vísað á dyr?

Er leyfilegt að eyðileggja eitt stykki ráðstefnu af því nokkrir eru í fýlu og ekki fullorðnari en svo að leyfa ekki öðrum að tala?

Er þetta fólk í fýlu yfir því að ráðherra fer að landslögum í störfum sínum? Er þetta bara uppeldislegt vandamál?

Gerðu hróp að ráðherra

Hreyfingin fer til Sjálfstæðisflokksins

Könnun Fréttablaðsins færir okkur tvenn stórtíðindi: annars vegar að fjórflokkurinn hefur sjaldan ef aldrei verið traustari í sessi og að kjörfylgi Borgarahreyfingarinnar fer til Sjálfstæðisflokksins. Ég tel að mjög margir sjálfstæðismenn á höfuðborgarsvæðinu hafi ekki kosið flokkinn í vor en treyst nýja framboðinu fyrir atkvæðinu, viljað prófa eitthvað nýtt - bæði til að refsa Sjálfstæðisflokknum og senda honum skilaboð sem eftir yrði tekið.

Ég tel að það verði nokkuð langt í að nýtt grasrótarframboð muni fá traust kjósenda. Borgarahreyfingin spilaði rassinn úr buxunum á mettíma - allur trúverðugleiki á þeim bænum er löngu farinn. Hreyfingin virðist aðallega vera til Sjálfstæðisflokkins, í orðsins fyllstu merkingu.

Mér finnst þetta gefa til kynna að fylgi Borgarahreyfingar á kjördegi var að mestu ættað frá Sjálfstæðisflokknum og frjálslyndum. Borgarahreyfingin fór fyrst að mælast fyrir alvöru eftir styrkjahneykslið.

Margir flokksmenn úr Sjálfstæðisflokki og þeir sem áður hölluðu sér að frjálslyndum virðast hafa kosið Borgarahreyfinguna frekar en treysta vinstriframboðum og þannig stimplað hana inn á þing.

Nú er þetta fylgi komið "heim" í orðsins fyllstu merkingu. Í þessu felst að fáir kusu Borgarahreyfinguna frá vinstri - þeir á þeim kanti treystu frekar VG.

Ríkisstjórnin rétt héldi velli

Lágkúruleg aðför að Davíð

Mér finnst það auvirðilegt hvernig fréttastofa Ríkisútvarpsins fullyrti að brotthvarf Björgvins Guðmundssonar af Morgunblaðinu tengdist ráðningu Davíðs Oddssonar þrátt fyrir að Björgvin hefði sjálfur tekið fram í samtali við fréttamann að svo væri ekki. Þetta er ekki mjög fagmannleg fréttamennska, frekar lituð og ömurleg. Þetta er frekar lágkúruleg aðför, enda hljóta fréttamenn á fjölmiðli að vita að það eigi að vitna rétt í viðmælanda.

Mjög er reynt að sækja að Davíð Oddssyni eftir að hann varð ritstjóri Morgunblaðsins. Frægir eru tilburðir vissra fjölmiðla sem hafa manninn á heilanum, en enn verra er að fjölmiðill sem löngum hefur haft einhvern trúverðugleika reyni ekki að vinna sína vinnu almennilega.

Yfirlýsing vegna fréttar RÚV

Ys og þys út af engu

Hinn sex ára Falcon Heene fékk aldeilis sínar 15 mínútur af frægð í dag. Eins ánægjuleg og fréttin um að hann hafi ekki verið í loftbelgnum hlýtur þeim að hafa gramist sem voru á milli vonar og ótta í leit að honum eftir að loftbelgurinn fannst mannlaus. En það er gott að þessi saga fékk farsælan endi. En þarna gildir eins og jafnan að líklegasta skýringin sé sú einfaldasta.

Drengurinn fannst á lífi

Biskup færir Gunnar til - góð ákvörðun

Ég tel að Karl Sigurbjörnsson, biskup Íslands, hafi gert rétt í því að færa Gunnar Björnsson úr starfi. Ekki er hægt að bjóða íbúum á Selfossi upp á að prestur snúi aftur eftir svo umdeilt mál - slíkt hefði leitt til þess að söfnuðurinn hefði sundrast upp, í fylkingar með og á móti prestinum, og haft mikla eftirmála, meiri en málareksturinn hafði. Heiðarlegast og best er að skipt sé um prest.

Auðvitað hefði verið einfalt fyrir biskup að hafa mál áfram með sama hætti. En þessi ákvörðun er djörf en um leið ákveðin leið til að sýna að biskup þorir að færa presta til sem hafa verið umdeildir og skipt sókn sinni í fylkingar í erfiðu máli.

Gunnar til Biskupsstofu

Nafnlaus gunguskrif - umdeildur fjölmiðlamaður

Ég er að mörgu leyti sammála Sturlu Böðvarssyni, fyrrverandi ráðherra og forseta Alþingis, um netskrif. Mér finnst það alveg óþolandi þegar fólk þorir ekki að tjá sig digurbarkalega nema í skjóli nafnleyndar eins og t.d. í kommentakerfi Eyjunnar og hjá Agli Helgasyni. Slík skrif dæma sig þó alltaf sjálf. Hvað þau varðar er ég algjörlega sammála Sturlu.

Egill Helgason er umdeildur, hann kemur þannig fram að hann kallar eftir því að fólk dýrki hann eða þoli ekki. Ekkert að því kannski, skrif hans eru beinskeytt og afgerandi. Hann kallar ekki beint eftir hlutlausum skoðunum á sér með því að skrifa þannig. Þó ég sé ekki alltaf sammála Agli virði ég við hann að tala hreint út og þora að hafa skoðanir.

Svo er það annað mál hvernig það fer saman við þá stefnu RÚV að vera hlutlaust í umfjöllun. Það er svosem mál Egils og hans yfirmanna. En mér finnst það betra að menn hafi skoðun og séu ekkert að fela hana. Það gerir þáttinn eflaust beittari, og kallar fram skýrari línur á mati fólks á viðkomandi fjölmiðlamanni.

Sá sem þannig talar vill verða umdeildur, þannig er það bara. Því er kannski ekkert undarlegt að Sturla t.d. hafi á honum skoðun.

Sturla: Egill heldur úti ritsóðasíðu

Við erum enn á upphafsreit

Napri veruleikinn ári eftir hrun er sá að við erum enn á sama reit. Ekkert hefur breyst. Ekki verður séð að pólitíski veruleikinn sé öðruvísi eða við lifum í einhverju öðru eða betra andrúmslofti. Við erum enn að upplifa að okkur er ekki sagt frá öllu sem er að gerast... við erum enn í hálfgerðu myrkri.

Eins og ég sagði í gær er engu líkara en við séum komin í kvikmyndina Groundhog Day með Bill Murray þar sem hann upplifir sama daginn aftur og aftur.

Flestir lykilmennirnir farnir frá Íslandi

Kemst forsetinn upp með að leyna bréfunum?

Eðlilegt er að spyrja hvort Ólafur Ragnar Grímsson komist upp með að leyna í þrjá áratugi bréfunum sem hann skrifaði til að tala máli útrásarvíkinganna. Ætlar Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra, að skrifa upp á þessa leynd? Ef þessi þriggja áratuga leynd verður staðreynd er það leynd skrifuð upp á af ríkisstjórninni ekki síður en forsetaembættinu.

Raunalegt er að sjá bréfaskrif forsetaembættisins til Fréttablaðsins í dag, þegar blaðið reynir að fá bréfin til birtingar. Það er mjög dapurlegt að sjá forsetaembættið, sem forðum var táknmynd virðingar og var sameiningartákn þjóðarinnar, á kafi í slíku máli, að reyna að leyna óþægilegum bréfaskriftum forsetans fyrir auðmenn.

Illa er komið fyrir þessu embætti, enda er það rúið trausti og engum dettur í hug að nefna íslenska forsetaembættið eitthvað sameiningartákn hérlendis. Eitt prósent sagði það þó í nýlegri könnun. Þessi forseti er rúinn trausti og reyndar er það rannsóknarefni að hann skuli reyna að sitja áfram eins og komið er málum.

Rætt við yfir 300 manns