Listi Sjálfstæðisflokksins í Kraganum samþykktur

Framboðslisti Sjálfstæðisflokksins í Suðvesturkjördæmi var samþykktur á kjördæmisþingi flokksins í Valhöll fyrr í þessum mánuði. Stillt var upp á listann í kjölfar prófkjörs í kjördæminu sem fram fór 11. nóvember sl. Mikil endurnýjun er í efstu sætum frá síðustu þingkosningum, en aðeins tveir sitjandi þingmenn eru í öruggum þingsætum á framboðslistanum.

Í kosningunum 2003 hlaut Sjálfstæðisflokkurinn fimm menn kjörna í Suðvesturkjördæmi og er stærstur flokka þar og því er Árni M. Mathiesen, fjármálaráðherra og fráfarandi leiðtogi flokksins, fyrsti þingmaður kjördæmisins. Hann leiðir nú lista flokksins í Suðurkjördæmi. Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, menntamálaráðherra og varaformaður Sjálfstæðisflokksins, var kjörin nýr leiðtogi í Kraganum í prófkjörinu.

Athygli vekur að Sigurrós Þorgrímsdóttir, alþingismaður, sem hlaut sjöunda sætið í prófkjörinu er ekki í því sæti á framboðslistanum. Hún skipar 22. sætið, eitt heiðurssætanna, og er því á útleið af Alþingi að vori. Hún mun því helga sig bæjarmálum í Kópavogi. Í komandi kosningum fjölgar þingmönnum kjördæmisins um einn, úr 11 í 12, á kostnað Norðvesturkjördæmis.

Listinn er skipaður eftirtöldum:

1. Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, menntamálaráðherra, Hafnarfirði.
2. Bjarni Benediktsson, alþingismaður, Garðabæ.
3. Ármann Kr. Ólafsson, bæjarfulltrúi, Kópavogi.
4. Jón Gunnarsson, framkvæmdastjóri Landsbjargar, Kópavogi.
5. Ragnheiður Elín Árnadóttir, aðstoðarmaður ráðherra, Garðabæ.
6. Ragnheiður Ríkharðsdóttir, bæjarstjóri, Mosfellsbæ.
7. Rósa Guðbjartsdóttir, bæjarfulltrúi, Hafnarfirði.
8. Bryndís Haraldsdóttir, varaþingmaður, Mosfellsbæ.
9. Pétur Árni Jónsson, ráðgjafi, Seltjarnarnesi.
10. Sigríður Rósa Magnúsdóttir, bæjarfulltrúi, Álftanesi.
11. Sjöfn Þórðardóttir, verkefnastjóri, Seltjarnarnesi.
12. Þorsteinn Þorsteinsson, skólameistari, Garðabæ.
13. Örn Tryggvi Johnsen, vélaverkfræðingur, Hafnarfirði.
14. Guðni Stefánsson, stálvirkjameistari, Kópavogi.
15. Gísli Gíslason, lífeðlisfræðingur, Álftanesi.
16. Stefanía Magnúsdóttir, varaformaður VR, Garðabæ.
17. Valgeir Guðjónsson, tónlistarmaður, Seltjarnarnesi.
18. Hilmar Stefánsson, nuddari, Mosfellsbæ.
19. Elín Ósk Óskarsdóttir, óperusöngkona, Hafnarfirði.
20. Guðrún Edda Haraldsdóttir, markaðsstjóri, Seltjarnarnesi.
21. Almar Grímsson, bæjarfulltrúi, Hafnarfirði.
22. Sigurrós Þorgrímsdóttir, alþingismaður og bæjarfulltrúi, Kópavogi.
23. Gunnar Ingi Birgisson, bæjarstjóri, Kópavogi.
24. Sigríður Anna Þórðardóttir, alþingismaður og fyrrverandi umhverfisráðherra, Mosfellsbæ.

Sjálfstæðisflokkurinn birtir framboðslista í Suðvesturkjördæmi

Bæjarstjóraskipti - breytingar hjá Akureyrarbæ

Það er alveg óhætt að fullyrða það að nokkur þáttaskil fylgi því að Kristján Þór Júlíusson láti af embætti bæjarstjóra eftir mánuð, í upphafi nýs árs. Kristján Þór hefur verið áberandi í sveitarstjórnarmálum í tvo áratugi og leitt Sjálfstæðisflokkinn hér á Akureyri í áratug. Eftir níu ára bæjarstjóraferil Kristjáns Þórs er vissulega margs að minnast. Þetta hefur verið líflegt tímabil í sögu Akureyrarbæjar sem hefur markast af öflugum framkvæmdum og líflegum verkefnum.

Það verður seint sagt um bæjarstjóraferil Kristjáns Þórs að þar hafi verið ládeyða og rólegheit, en framkvæmdir síðasta áratugar á valdaferli Sjálfstæðisflokksins, með samstarfsflokkum hans, tala alveg sínu máli. Það er og líka verðugt verkefni að líta á stöðu Akureyrarbæjar nú þessi níu árin og það sem var fyrir júnímánuð 1998, þar sem kyrrstaða var einkunnarmerki að mörgu leyti.

Kristján Þór heldur nú á vit nýrra verkefna – hann hefur verið kjörinn eftirmaður Halldórs Blöndals sem leiðtogi Sjálfstæðisflokksins hér í Norðausturkjördæmi. Það er að verða nokkuð ljóst nú að Kristján Þór verður eini Akureyringurinn sem leiðir framboðslista af hálfu stjórnmálaaflanna í kjördæminu í komandi þingkosningum. Það er styrkleikamerki fyrir Sjálfstæðisflokkinn að hafa tryggt vægi Akureyringa á þingi á komandi kjörtímabili.

Framboðslisti Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi, sem verður undir forystu Kristjáns Þórs, verður að teljast mjög sigurstranglegur. Hann er leiddur af Akureyringi, tvær konur að austan skipa næstu tvö sæti og baráttusætið, það fjórða, skipar Þorvaldur Ingvarsson, læknir. Þetta er sterk og öflug blanda að mínu mati. Enda sannkölluð draumauppstilling, eins og varaformaður flokksins orðaði það svo vel.

Það verða nýjir tímar hjá Akureyrarbæ. Sigrún Björk Jakobsdóttir, verðandi bæjarstjóri, er fyrsta konan á bæjarstjórastóli í sögu Akureyrarkaupstaðar. Það verður fróðlegt að sjá til verka Sigrúnar Bjarkar í embætti bæjarstjóra. Hún mun gegna embættinu í 30 mánuði, eða þar til að Hermann Jón Tómasson verður bæjarstjóri síðasta árið fyrir bæjarstjórnarkosningar. Það er vissulega nokkuð merkileg staðreynd að þrír bæjarstjórar verði hér á kjörtímabilinu.

Það er að mínu mati ekki hollt fyrir bæinn, eftir að hafa lifað við þann stöðugleika sem fylgt hefur sama bæjarstjóranum í tæplega níu ár. Ég vil stöðugleika og uppbyggingu með verkum sem skilja eitthvað eftir sig. Það eru viss hættumerki á lofti að með svo tíðum skiptum komi upp andi óstöðugleika. Vona ég að sú staða komi ekki upp, þó að sporin hræði sé litið til tíðra borgarstjóraskipta í Reykjavík.

Þær sögusagnir höfðu heyrst eftir kosningarnar í vor að Kristján Þór myndi ganga á bak orða sinna og segja skilið við bæjarmálin með væntanlegu þingframboði. Þeim hinum sömu hefur væntanlega brugðið í brún að á sömu stund og starfslok Kristjáns Þórs voru kynnt var jafnframt opinberað að Kristján Þór yrði forseti bæjarstjórnar í stað Sigrúnar Bjarkar. Verður hann fyrsti bæjarstjórinn í sögu Akureyrarkaupstaðar sem jafnframt verður forseti bæjarstjórnar.

Það er líklegt að Kristján Þór verði mun áhrifameiri og meira sýnilegur sem forseti bæjarstjórnar heldur en forverar hans í því embætti, t.d. Þóra Ákadóttir og Sigrún Björk, enda er hann kjörinn leiðtogi annars samstarfsflokksins. Greinilegt er með þessu að Kristján Þór ætlar að vera áfram áberandi á vettvangi bæjarmálanna, þó auðvitað með öðrum hætti sé en áður var.

Það hefur ekki mikið reynt, enn sem komið er, á meirihluta Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar í bæjarstjórn Akureyrar. Það var mitt mat strax á kosninganótt að þetta væri eina starfhæfa samstarfsmynstrið í kortunum. Sumt hefur gengið betur en annað hjá þessum meirihluta. Heilt yfir finnst mér losarabragur hafa einkennt þennan meirihluta og tel tíð bæjarstjóraskipti framundan á vegferðinni fram til næstu kosninga vorið 2010 visst áhyggjuefni.

Sigrún Björk tekur við embætti bæjarstjóra með tímamæli fyrir framan sig. Það er oft eflandi til verkefna, stundum mjög uppáþrengjandi. Sumt hjá þessum meirihluta hefur verið frekar lítt traustvekjandi. Þar vísa ég fyrst og fremst til þess að hann hefur ekki náð að slípa sig vel saman og virkar sundurlaus á tíðum, bæði í skoðunum og verklagi. Sum mál verða þar ofar á baugi en önnur.

Það er kannski eðlilegt að það taki tíma að marka þessum meirihluta grunn. Það skrifast að mörgu leyti á það að aðeins tveir bæjarfulltrúar meirihlutans, fráfarandi og verðandi bæjarstjóri, höfðu setið í bæjarstjórn fyrir kosningarnar í vor. Eins og flestir bæjarbúar vita var það eitt fyrsta verkefni nýs meirihluta flokkanna að stokka upp í nefndakerfi bæjarins. Með því var nefndum fækkað og nokkrum þeirra skeytt saman. Þar komu vissir nýjir tímar fram.

Jafnréttis- og fjölskyldunefnd og áfengis- og vímuvarnarnefnd, auk tómstundamálum var skeytt saman í eina nefnd, samfélags- og mannréttindaráð, og menningarmálanefnd lögð niður. Verksvið menningarmálanefndar var færð undir önnur verkefni tengd atvinnumálum og fleiru og heitir Akureyrarstofa. Þetta voru að mörgu leyti athyglisverðar breytingar sem voru kynntar í vor.

Samhliða þessu var embætti bæjarritara endurvakið og hann skipaður ásamt fjármálastjóra og starfsmannastjóra í framkvæmdastjórn bæjarins í kjölfar þess að störf sviðsstjóra voru lögð niður. Ég er einn þeirra sem hef verið svolítið efins um þessar breytingar. Ég sé ekki þörfina á að sameina þessar nefndir og þaðan af síður að leggja niður menningarmálanefnd í þeirri mynd sem hún hefur verið.

Hún hefur verið að vinna mjög gott verk og mér finnst það nokkuð ankanalegt að breyta henni með þeim hætti sem blasir við. Ég tók að hluta þátt í störfum jafnréttis- og fjölskyldunefndar á liðnu kjörtímabili og komst að því að sú nefnd tók á mörgum mikilvægum þáttum og vann gott verk. Það var sérstaklega ánægjulegt að vinna með Katrínu jafnréttisfulltrúa bæjarins í jafnréttismálunum en hún hefur þar unnið gott verk.

Margir hafa spurt sig að því seinustu vikur hver sé þörfin á því að færa jafnréttismálin inn í aðra flokka og t.d. skeyta saman áfengis- og vímuvarnarmálum við það. Ég verð að viðurkenna að ég tel þetta umhugsunarverða ákvörðun. Í raun má segja að öll verkefni nýja ráðsins heyri undir ólík svið.

Að mínu mati hefði verið réttast að efla þær nefndir sem fyrir væru með því að láta þær starfa áfram með sama hætti. Mest undrast ég örlög menningarmálanefndarinnar, enda tel ég að hún eigi að vera áfram undir sömu formerkjum. Þetta er mín skoðun, sem vel hefur komið fram áður og rétt er að endurtaka á þessum vettvangi.

Sem flokksbundinn sjálfstæðismaður mun ég fylgjast með verkum þessa meirihluta af áhuga næstu 42 mánuðina, fram til kosninga vorið 2010. Þetta kjörtímabil er rétt að hefjast, en það markast nú þegar af miklum breytingum hjá Akureyrarbæ. Þeirra stærst eru auðvitað endalok bæjarstjóraferils Kristjáns Þórs Júlíussonar.

Það verða einhverjir aðrir að skrifa sögu þess tíma, en ég tel að verkin og framkvæmdirnar á þessum árum tali sínu máli. Það er vonandi að þessum meirihluta gefist að vinna jafnvel og öflugt í þágu bæjarbúa allra undir forystu Sigrúnar Bjarkar og Hermanns Jóns á bæjarstjórastóli það sem eftir lifir kjörtímabilsins.

Farsæld þessa meirihluta og flokkanna sem skipa hann markast af verkunum og hvernig þessum flokkum gengur að vinna saman. Betur má ef duga skal eigi vel að fara, segi ég og skrifa.


Pistill eftir mig sem birtist á www.pollurinn.net í dag, 5. desember 2006.

Sápuóperan í Frjálslynda flokknum

Það er orðið alveg kostulegt að fylgjast með valdabaráttunni í Frjálslynda flokknum. Þetta er að verða eins og að horfa á dúndurskammt af bandarískri sápuóperu á prime time. Í kvöld var Guðjón Arnar Kristjánsson, formaður flokksins, í Kastljósviðtali og var að reyna að svara fyrir sig og þingmennina sem greinilega eru orðnir hundfúlir á Sverri og Margréti.

Merkilegustu tíðindi viðtalsins var óneitanlega þau ummæli formannsins að Margrét Sverrisdóttir hefði ekki verið rekin sem framkvæmdastjóri þingflokksins, heldur hefði henni bara verið sagt upp með tilhlýðilegum uppsagnarfresti. Ekki veit ég hverju Guðjón vandist á sjónum en síðast þegar ég vissi var uppsögn sama eðlis, hvort sem fólk vinnur uppsagnarfrest eður ei. Lítill munur þar á.

Í dag var Magnús Þór Hafsteinsson að spila sig gleiðan í hádegisviðtali fréttastofu Stöðvar 2. Mesta athyglina vakti þar að honum fannst það stórtíðindi að Margrét hefði vogað sér að tilkynna um áhuga eða metnað í þá átt að annaðhvort leiða flokkinn á kosningavetri eða sparka honum sem varaformanni og taka sess hans. Það teljast engin tíðindi.

Fyrir síðustu kosningar gerðu flestir ráð fyrir því að Margrét vildi leiða flokkinn og oftar en einu sinni hefur verið rætt um að Margrét færi í varaformannsframboð. Síðast tryggði hún Magnúsi Þór endurkjör í baráttu við Gunnar Örlygsson. Magnús Þór hefur alltaf verið í hálfgerðum ribbaldahasar í sinni pólitík, svo fáum er tekið að bregða við vinnubrögð hans við að snúa stöðunni á hvolf.

Staðan í Frjálslynda flokknum er greinilega orðin gríðarlega flókin. Guðjón Arnar og skósveinar hans í þingflokknum hafa greinilega ekki séð fyrir þau viðbrögð sem urðu þegar að þeir ráku Margréti frá störfum fyrir þingflokkinn með kuldalegum hætti. Fjölmiðlaumfjöllun hefur verið Margréti í hag, enda varla furða miðað við alla stöðu mála.

Það að ætla að reyna telja fólki trú um að það að reka tryggan framkvæmdastjóra, og þar að auki dóttur stofnanda flokksins, frá störfum með hranalegum hætti og gegn hennar vilja sé góðverk í hennar þágu er enda eitthvað sem enginn skilur í raun. Það er varla furða. En valdabaráttan er að verða ansi beitt þarna og ýmsum ráðum beitt.

Þessi valdabarátta hefur grasserað greinilega mjög lengi undir niðri og er orðin verulega harðskeytt. Valdabaráttan í Framsóknarflokknum á þessari stundu verður einhvernveginn sem hin mildasta Disney-mynd miðað við þetta, enda eru þarna stofnandi flokksins og armur hans að berjast við þingflokkinn og félaga þeirra sem nýlega eru munstraðir á skipið.

Það er það merkilegasta við þetta allt að þetta fólk er á leið í kosningabaráttu og þarf að vinna saman og þá varla talast það við. Það er andi klofnings og valdaerja þarna í loftinu og varla er það efnilegt í byrjun kosningavetrar. Enda leggur enginn peningana sína undir það að þetta fólk geti unnið trúverðugt saman úr þessu.

Sagði forseta þingsins leggja Frjálslynda flokkinn í einelti

John Bolton hættir sem sendiherra hjá SÞ

John Bolton, sendiherra Bandaríkjanna hjá Sameinuðu þjóðunum, sagði af sér í dag. Það kom fáum að óvörum. Öllum varð ljóst eftir sigur demókrata í báðum þingdeildum í kosningunum fyrir mánuði að til þessa kæmi, enda útilokað með öllu að hann yrði staðfestur í embættið. Var í raun líka vonlítið að hann færi í gegn af hálfu repúblikana, enda andstaða við hann í þeim röðum. Hefur í raun verið búist við starfslokum Bolton alla tíð það eina og hálfa ár sem hann gegndi embætti. Allt frá því að Bush tilkynnti um útnefningu Boltons í embættið þann 7. mars 2005 hefur verið deilt harkalega um ágæti hans.

Deilt var um fortíð Boltons og orð hans og gjörðir á ýmsum sviðum. Dregin var upp dökk mynd af honum og á það m.a. minnt að hann hafi til fjölda ára bæði verið andvígur Sameinuðu þjóðunum og starfi þeirra. Það sem í upphafi byrjaði sem smávægileg gagnrýni jókst jafnt og þétt og að því kom að hann var ekki öruggur um stuðning í embættið, ekki einu sinni meðal repúblikana í öldungadeildinni. Til þess kom í sumarleyfi þingsins í ágúst 2005 að Bush beitti rétti sínum að skipa Bolton án samþykkis þingsins og með flýtimeðferð og gildir sú skipun fram til 3. janúar, er nýtt þing kemur saman. Hann var því aldrei staðfestur af þinginu til verka.

Eftir þingkosningarnar benti Bush forseti á það með mildilegum hætti til fráfarandi þingmeirihluta repúblikana í öldungadeildinni að það væri lag að samþykkja Bolton fyrir lok starfstíma þingsins. Varð utanríkismálanefnd þingsins að samþykkja valið áður en það gat farið fyrir þingdeildina. Var sú von byggð á mjög veiku sandrifi enda leið ekki á löngu þar til að Lincoln Chafee, einn af þingmönnum repúblikana í öldungadeildinni, sem féll í kosningunum í nóvember í Rhode Island, sagðist ekki myndu láta það vera sitt síðasta embættisverk í þinginu að samþykkja skipan John Bolton, eftir að utanríkisstefna forsetans hefði fengið svo afgerandi skell og verið hafnað.

Örlög Boltons hafa því verið ráðin um nokkuð skeið. Repúblikanar voru ekki samstíga um Bolton og því fór sem fór. Málið festist í utanríkismáladeildinni og vonlaust að ná um það samstöðu, enda aldrei sáttatónn um skipan Boltons, sem hljóta að teljast ein mestu pólitísku mistök forsetans á valdaferlinum. Það er því ljóst að Bush forseti verður að fara að leita sér að nýju sendiherraefni í Sameinuðu þjóðirnar sem getur tekið til starfa þar þegar að umboð hins lánlausa John Bolton rennur út þann 3. janúar með umboði fráfarandi deilda Bandaríkjaþings.

Bush samþykkir afsögn Johns Boltons

Sviptingar í Árborg - Ragnheiður verður bæjarstjóri

Nýr meirihluti Samfylkingar, vinstri grænna og Framsóknarflokks hefur verið myndaður í Árborg. Mun Ragnheiður Hergeirsdóttir verða þar bæjarstjóri. Nýr meirihluti var myndaður í kjölfar þess að meirihluti Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks sprakk með hvelli á föstudag, en hann hafði aðeins verið við völd síðan í júní. Það eru því sviptingar í bæjarmálunum í Árborg. Þessi meirihlutamyndun er klárlega ekki þau skilaboð sem kjósendur í Árborg sendu með kosningunum í maí, en Samfylkingin fékk þar nokkurn skell.

Sjálfstæðisflokkurinn í Árborg hefur fjóra bæjarfulltrúa af níu. Hann var ótvíræður sigurvegari kosninganna þar í vor, bætti við sig tveim bæjarfulltrúum og 20% fylgi. Skilaboð kjósenda í vor voru með þeim hætti að honum skyldi falin forysta í bæjarmálunum. Stefanía Katrín Karlsdóttir, fyrrum rektor Tækniháskólans, var ráðin bæjarstjóri í Árborg af nýjum meirihluta og tók hún við embættinu af Einari Njálssyni um mitt sumar. Það eru vonbrigði að Stefanía Katrín hafi ekki fengið lengri tíma til verka á bæjarstjórastóli. Það er mikill missir fyrir íbúa Árborgar af henni með þessum hætti og fróðlegt að sjá í hvaða átt Stefanía Katrín heldur nú.

Eins og fyrr segir verður Ragnheiður Hergeirsdóttir nú bæjarstjóri í Árborg. Hún leiddi Samfylkinguna í kosningunum í vor og hefur verið bæjarfulltrúi þar frá árinu 2002. Í kjölfar þessa hefur Ragnheiður formlega afþakkað fjórða sætið á framboðslista Samfylkingarinnar, sem hún vann í prófkjöri í nóvemberbyrjun. Aðeins 25 atkvæðum munaði að Ragnheiður hefði fellt Lúðvík Bergvinsson úr öðru sæti listans og með því komist í öruggt þingsæti. Hún hefur nú lagt drauma um landsmálaframboð á hilluna. Nú tekur við það verkefni fyrir uppstillingarnefnd að velja annan frambjóðanda í fjórða sætið, væntanlega konu. Varla verður það Guðrún Erlingsdóttir, enda ef hún yrði fjórða mundu þrír Eyjamenn verða í topp fjögur.

Það verður fróðlegt að sjá hvernig meirihluta VG, Samfylkingar og Framsóknar í Árborg muni ganga. Þetta er mjög naumur meirihluti þriggja afla, þar sem væntanlega lítið má út af bera. Þetta virkar því veikburða meirihluti, fljótt á litið. Það eru mikil tíðindi að sigurvegari kosninganna í vor verði ekki lengur í meirihluta, afl sem hefur fjóra bæjarfulltrúa af níu. Eitt aðalmálið sem varð til þess að fella fyrri meirihluta voru kröfur framsóknarmanna um að hækka laun bæjarfulltrúa verulega. Sú ákvörðun sjálfstæðismanna að hafna því varð örlagarík. Það verður fróðlegt að sjá hvort launin hækka hjá vinstrimeirihlutanum.

Nýr bæjarstjóri í Árborg

Dýrkeypt tæknileg mistök Árna Johnsen

Í pistli um helgina sagði ég þá skoðun mína að framboð Árna Johnsen myndi skaða Sjálfstæðisflokkinn. Það er erfitt að komast að annarri niðurstöðu hafandi farið yfir nýjustu skoðanakönnun Gallups. Ég hef fengið fjölda tölvupósta vegna skrifa minna um málefni Árna Johnsen. Þar eru sumir ósammála mér en mun fleiri sammála skrifunum. Þakka ég góð viðbrögð þeirra sem lesa vefinn og fagna því að fólk setji sig í samband við mann og fari yfir skrifin. Öllum er enda guðvelkomið að senda mér póst.

Mér fannst þessi könnun kristalskýr. Hún sýnir fylgistap Sjálfstæðisflokksins í öllum kjördæmum nema Suðurkjördæmi. Þar virðast fleiri vera sáttir við innkomu Árna en aðrir. Sem sjálfstæðismaður í Norðausturkjördæmi sem sér nokkurt fylgistap flokksins þar á mjög skömmum tíma birtast í þessari skoðanakönnun, að því er virðist vegna þessa máls, er erfitt annað en láta skoðanir sínar afgerandi í ljósi. Sé ég ekki eftir því. Ég lít enda svo á að þessi vefur sé lifandi vettvangur skoðana minna og ég læt hér allt flakka sem mér finnst um málefni dagsins í dag. Þessi staða er ólíðandi og á henni verður að taka.

Það hlýtur að fara um sjálfstæðismenn á höfuðborgarsvæðinu við að sjá fylgistapið sem þar verður og við hér hljótum að hugsa okkar um þetta. Ályktun sjálfstæðisfélagsins á Stöðvarfirði og Fáskrúðsfirði sem ég sá um daginn vegna máls Árna og beind var til hans var kjarnyrt og góð. Það er afskaplega eðlilegt að flokksmenn um allt land bregðist við eftir óásættanleg ummæli Árna Johnsen. Klúður hans í orðavali um lögbrot sín, sem hann nefndi tæknileg mistök, voru mjög alvarlegs eðlis og flestum flokksmönnum gjörsamlega ofbauð. Það sem meira var að almennum kjósendum í landinu ofbauð líka. Öllu sómakæru fólki ofbauð. Það er því ekki furða að flokkurinn verði fyrir áfalli.

Það er mjög erfitt fyrir flokksbundna sjálfstæðismenn um land allt að tala máli Árna úr þessu. Hafi fólki mislíkað árangur hans í prófkjöri ofbauð því algjörlega við fyrrnefnd ummæli hans. Það er mikilvægt að tjá sig um þetta og láta þær skoðanir í ljósi. Ég get ekki hugsað mér að mæla Árna bót og ég tel að framboð hans muni skaða Sjálfstæðisflokkinn og það gríðarlega um nær allt land. Ég sá að Árni sagði um daginn um þessa könnun að sjálfstæðismenn í Suðurkjördæmi væru greinilega staðfastari en annarsstaðar á landinu. Mislíkuðu mér þessi ummæli. Það er með ólíkindum að hlusta á þennan mann. Það er orðið með öllu óásættanlegt fyrir flokksmenn að sætta sig við pólitíska endurkomu hans.

Sumum hefur fundist ég vera kjarnyrtur vegna þessa máls. Það er hið besta mál ef svo er. Það verður að vera. Það er enginn bættari að láta þetta mál yfir sig ganga. Staða Sjálfstæðisflokksins hefur í einu vetfangi beðið mikinn hnekki af. Fylgi flokksins á höfuðborgarsvæðinu og hér í Norðausturkjördæmi hefur minnkað verulega á skömmum tíma. Fyrir því eru ástæður og á því verður að taka. Það er ekki hægt að láta klúður flokksins á einum stað verða að landsklúðri þessa stærsta stjórnmálaflokks landsins. Það er mjög einfalt mál. Nú er kominn tími til að taka á þessum vanda áður en hann verður víðtækari og erfiðari en nú er.

Margrét útilokar ekki formannsframboð

Í ítarlegu Kastljósviðtali í kvöld útilokaði Margrét Sverrisdóttir ekki að gefa kost á sér gegn Guðjóni Arnari Kristjánssyni til formennsku í Frjálslynda flokknum á landsþingi í næsta mánuði vegna trúnaðarbrests á milli þeirra í kjölfar þess að þingflokkurinn sagði henni upp sem framkvæmdastjóra sínum. Fór hún í viðtalinu yfir átökin innan flokksins og væringar milli hennar og þingflokksins, sem greinilega eru djúpstæð. Telur hún Jón Magnússon, lögmann, vera miðpunktinn í þeim erjum.

Þær sögur Margrétar og föður hennar, Sverris Hermannssonar, fyrrum ráðherra og bankastjóra, sem stofnaði flokkinn fyrir áratug, að Jón hafi verið örlagavaldur í brottrekstrinum fengu talsverðan byr undir báða vængi í kvöldfréttum Sjónvarps. Þar birtist tölvupóstur Jóns til hóps manna sem með honum fylgdu úr Nýju afli til Frjálslynda flokksins þar sem hann boðar til fundarhalda til að ræða stöðu mála innan flokksins. Það var tíu dögum áður en Margréti var sagt upp störfum. Þar heldur Jón því fram að Margrét starfi gegn hagsmunum Frjálslynda flokksins.

Segir hann orðrétt að búið væri að reka hvern framkvæmdastjóra sem hagi sér eins og Margrét Sverrisdóttir hefði gert. Í ljósi þess að forysta Frjálslynda flokksins reyndi að vinna að því að reka Margréti sem framkvæmdastjóra flokksins ennfremur, en hætti við vegna þess að miðstjórn hefði orðið að taka afstöðu, er þetta bréf æ merkilegra.

Það verður reyndar ekki sagt að framganga Guðjóns Arnars í málinu hafi verið traustvekjandi, enda var reynt að láta líta svo út sem að þessi uppsögn hefði verið sett fram með hagsmuni Margrétar í huga vegna þingframboðs hennar. Það stenst enda enga skoðun að fólki sé sagt upp með velferð þess sjálfs í huga. Það virðist því vera orðið ansi kalt innan veggja Frjálslynda flokksins.

Væringarnar vegna uppsagnarinnar og tölvupóstsamskiptin segja sína sögu án annarra orða mjög vel. Það var fróðlegt að heyra hvernig Margrét talaði um samstarfsmenn sína innan flokksins og greinilegt að kuldinn hefur kraumað þar undir alllengi áður en óstarfhæft varð þar milli fólks. Greinilegt er að Margrét hefur fengið nóg af stöðunni. Þetta viðtal segir sína sögu.

Yfirlýsingar hennar um að hún gefi kost á sér til forystu í flokknum eru stóru tíðindi viðtalsins. Útilokar hún ekki að gefa kost á sér gegn Guðjóni Arnari en segir öruggt að ella gefi hún kost á sér til varaformennsku gegn Magnúsi Þór Hafsteinssyni. Virðist Sverrisarmur flokksins vera að vígbúast til þessara átaka.

Margrét segir eðlilegt að sækjast eftir embætti varaformanns

Pólitísk hnútuköst innan Samfylkingarinnar

Það er greinilegt að Össur Skarphéðinsson tekur til sín og sárnar vegna ummæla Ingibjargar Sólrúnar um að þjóðin treysti ekki þingflokknum undir hans forystu. Það er eðlilegt. Þetta var augljóst skot í áttina til Össurar og stuðningsmanna hans. Athygli vöktu ummæli ISG um að flokkurinn þyrfti að ganga í takt til að geta verið trúverðugur valkostur. Flestir muna eftir pistli Össurar eftir borgarprófkjörið þar sem hann minntist ekki á formanninn einu orði.

Össur er greinilega mjög sár yfir svipuhöggunum sem formaðurinn beindi til hans og segir svo á vef sínum í pistli í gærkvöldi: "Í morgun fór ég svo á flokksstjórnarfund í Keflavík þar sem formaður flokksins sagði að þjóðin þyrði ekki að treysta þingflokki Samfylkingarinnar. Það gerði allar helstu fréttir kvöldsins, og má lesa á tveggja hæða fjórdálka frétt á forsíðu Morgunblaðsins í dag. Í Gjálfri Egils á morgun þarf ég að mæta og útskýra orð formannsins. Sjú-En-laí var alltaf fenginn ef þurfti að skýra meininguna í orðum Maós formanns. Ég er náttúrlega einsog fiskur í því vatni. Við Ingibjörg vitum yfirleitt hvað hitt hugsar áður en það er komið á form orða."

Það þarf ekki sérfræðing í íslenskum stjórnmálum til að sjá að Ingibjörg Sólrún er að kenna þingflokknum og öflunum sem þar hafa ráðið um það hver staða flokksins er. Hún hlaut færri atkvæði innan þingflokksins en Össur í formannskjörinu milli þeirra svilanna vorið 2005 og það hafa verið hnútuköst þar innanborðs og ekki alltaf allir á eitt sáttir. Eitt af nýjustu klúðrunum var umhverfisstefnan svokallaða sem var dauð áður en hún birtist á prenti. Ekki fyrr hafði hún verið kynnt en héraðshöfðingjar flokksins um allt land komu fram opinberlega og minntu nú á að stóriðjan í þeirra nágrenni væri næst á dagskrá. Að lokum voru allir stóriðjukostirnir á borði flokksins. Vandræðalegt það.

Pólitísk framtíð Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur mun ráðast í þessari kosningabaráttu. Hún fær nú hið gullna tækifæri sitt til að reyna að fella ríkisstjórnina og marka Samfylkingunni sóknarfæri til stjórnarforystu. Sú staða er svo sannarlega ekki í kortunum í nýrri skoðanakönnun Gallups, sem færir flokknum aðeins 16 þingsæti, fjórum færri en síðast. Þar sést vel að flokkurinn hefur veikst á landsbyggðinni. Hér í Norðaustri mælist t.d. Samfylkingin aðeins 18% nú og annar maður listans að verða veikur inni miðað við það. Það mælist aðeins einn þingmaður í Norðvestri og svo aðeins tveir í Suðrinu, hinu gamalgróna vígi Margrétar Frímannsdóttur.

Ingibjörg Sólrún er ekki öfundsverð yfir stöðunni sem við blasir. Hún hagnast ekki á minna fylgi Sjálfstæðisflokksins vegna Árnamálsins og sér að góð ráð eru að verða dýr á hennar slóðum. Þessi nálgun hennar að skella skuldinni á Össur og þingflokkinn vekur mikla athygli. Þetta markar það að fari illa muni hún kenna þingflokknum um hvernig aflaga fór og þar sé þeim um að kenna sem eftir séu af gamla liðinu. Hún tekur engan skell af stöðunni sjálf. Það er tvíeggjað sverð. Það getur varla gengið. Fái Samfylkingin skell undir forystu Ingibjargar Sólrúnar að vori hljóta allir að horfa á formanninn, nema hvað?

Sigur kvenna í prófkjöri vinstri grænna

Konur unnu stóra sigra í prófkjöri vinstri grænna á höfuðborgarsvæðinu og Ögmundur Jónasson fékk afgerandi leiðtogakjör. Stærsti sigurvegarinn telst þó varaformaðurinn Katrín Jakobsdóttir sem hlaut kosningu í efsta sæti í einu kjördæmanna þriggja og varð t.d. ofar en Kolbrún Halldórsdóttir. Katrín er því greinilega á leið á þing. Annar stór sigurvegari er Guðfríður Lilja Grétarsdóttir, forseti Skáksambandsins, sem fær kosningu í annað sætið á einum listanum. Guðfríður Lilja gekk í flokkinn fyrir prófkjörið og fékk flotta kosningu.

Það verður að segjast alveg eins og er að þetta var velheppnað prófkjör hjá vinstri grænum. Þetta er í fyrsta skiptið hérlendis sem flokkur hefur samtímis eitt prófkjör fyrir þrjú kjördæmi, en það hefur tíðkast hjá Sjálfstæðisflokki og Samfylkingu að hafa sameiginlegt prófkjör fyrir borgarkjördæmin tvö. Þetta var því merkilegt prófkjör vissulega. Var lengi vel ekki með á hvernig að þetta færi fram en fékk svo nákvæmar útlistingar á því nú hina síðustu daga. Flokksmenn kusu þrjá í efsta sætið, þrjá í það annað og svo koll af kolli. 

Það eru reyndar merkilegustu tíðindi þessa prófkjörs að kynjakvótarnir munu væntanlega hjálpa körlum til að komast ofar á lista, enda eru fléttulistar festir í sessi hjá VG umfram allt. Það verður fróðlegt að sjá hvernig útreikningar taka við í þeim efnum. Það blasir við þarna að VG þarf varla fléttulista í þessari stöðu, enda eru hlutföll kynjanna með þeim hætti að konur tapa ekki á jafnri keppni við karlmenn. Svosem varla við því að búast, enda margar öflugar konur í framboði. 

Ögmundur, Katrín og Kolbrún efst í prófkjöri VG

Erfiður vetur framundan hjá Framsókn

Það er athyglisvert viðtal við Jón Sigurðsson, formann Framsóknarflokksins, í Sunnudagsmogganum. Þar kemur fram að Jón hafði ekki samráð við Halldór Ásgrímsson um Íraksuppgjörið fyrir viku, er Jón hélt með afgerandi hætti frá stefnu Halldórs í Íraksmálinu. Þótti ræðan athyglisverð, enda greinilegt að nýr formaður er að reyna að fjarlægja sig sem mest forveranum og byggja nýjan grunn til verka á kosningavetri. Allt tal og fas hins nýja formanns ber vitni um það. Allar líkur eru á því að það sé mikill lífróður framundan.

Nú hefur Jón setið á formannsstóli í Framsóknarflokknum í rúma þrjá mánuði. Það verður seint sagt að það hafi verið fengsæll tími fyrir flokkinn, sem mælist með innan við tíu prósenta fylgi í könnun Gallups í vikunni. Það eru ekki tölur sem Framsókn á að venjast og mun minna en á sama tímapunkti fyrir kosningarnar 2003. Mér finnst lítið hafa borið á Jóni sem formanni Framsóknarflokksins. Það eru margir sem enn spyrja hvernig stjórnmálamaður hann sé.

Í nýjustu könnun Gallups mælist Framsóknarflokkurinn aðeins með fimm þingsæti - hann er minnstur þingflokkanna á Alþingi skv. því, orðinn minni en Frjálslyndi flokkurinn. Skv. henni eru Siv Friðleifsdóttir, Jónína Bjartmarz og Jón Sigurðsson öll utan þings. Framsóknarflokkurinn mælist því ekki með neinn þingmann á höfuðborgarsvæðinu og þrír ráðherrar í vondri pólitískri stöðu. Flokkurinn er að mælast með tvo þingmenn í Norðvestri og Norðaustri og einn í Suðri. Rýr uppskera það og skiljanlegt að örvænting fari að grípa um sig þarna innan veggja.

Jón hefur verið áhrifamaður í flokkskjarnanum lengi en nær alla tíð til baka í honum. Hann þekkir innviði flokksins giska vel. Það er öllum ljóst að hann mun reyna að stilla saman strengi í flokknum og tryggja að hann komi standandi og vígfimur til kosninganna að vori. Þar er mikil vinna framundan. Framsókn beið afhroð víða í vor, t.d. Akureyri og Kópavogi. Ég hef lengi verið að vasast í stjórnmálum hér og man aldrei eftir Framsókn eins illa á sig kominn hér og nú. Það verður fróðlegt að sjá hversu mikið skipbrot Framsóknar verður hér í Norðaustri.

Ég fjallaði nokkuð ítarlega um flokksstarf Jóns hjá Framsókn og bakgrunn hans þar í ítarlegri bloggfærslu skömmu eftir formannskjör hans. Ég bendi á þau skrif. En spurningar stjórnmálaáhugamanna hljóta nú enn að snúast um það hver Jón Sigurðsson sé í íslenskum stjórnmálum. Mér finnst verulega lítið hafa enn reynt á þennan einn valdamesta stjórnmálamann landsins sem kom eiginlega bakdyramegin inn í forystusveit íslenskra stjórnmála í sumar. Hann kom þar óvænt inn til forystu.

Það verður athyglisvert að kynna sér pólitík hans og forystu í þessari kosningabaráttu sem senn hefst. Það verður eldskírn hans sem stjórnmálamanns. Eins og staðan er núna getur Framsókn vart vænst fleiri en 7-9 þingsæta að vori. Það verður fróðlegt að sjá hvernig samsetning verði á þingflokki Framsóknar að vori. Ég held að þetta séu örlagaríkustu kosningar Framsóknar í áratugi. Grunntilvera flokksins og staða þeirra næstu árin mun þar ráðast að mörgu leyti.

Þetta er 90 ára flokkur með langa og litríka sögu. Það mun verða mjög örlagaríkt fyrir flokkinn ef ungliðar detta af þingi (t.d. vegna innkomu Jóns í borginni) og eftir stendur gamall þingflokkur liðinna tíma úr formannstíð Halldórs Ásgrímssonar. Nú reynir væntanlega á það hvernig að nýr formaður stýrir sínu liði.

Hafði ekki samráð við Halldór