Svartir englar ekki á Dagvaktinni

Ég er mjög ánægður með að Þórhallur og Pálmi, dagskrárstjórar Sjónvarpsins og Stöðvar 2, komu í veg fyrir að Dagvaktin og Svartir englar tímasettir á dagskrá á sama kjörtíma á sunnudagskvöldi. Ekki hefur verið það mikið af vönduðu leiknu sjónvarpsefni að nú þegar framboðið er meira sé það keyrt á hvort annað.

Enda er miklu betra að geta horft á annan þáttinn í rólegheitum og skipt svo yfir og horft á hinn. Hef miklar væntingar bæði til Dagvaktarinnar og Svartra engla og ætla mér, eins og örugglega flestir sjónvarpsáhorfendur, að horfa á báða þætti og njóta þess að íslenskt leikið efni sé á kjörtíma á báðum stöðvunum.

Vissulega er gott að úrval sé af leiknu efni og hægt sé að velja um á sama kvöldinu hvort horft sé á tvo þætti mjög vandaða. En mér finnst betra að hægt sé að horfa á það án þess að hafa áhyggjur af því hvort eigi að horfa á eða velja þurfi á milli. Held að báðir aðilar græði á þessu samkomulagi um að tryggja gott íslenskt sjónvarpskvöld á báðum stöðvum án þess að klessa því saman.

Annars vil ég hrósa bæði Pálma og Þórhalli. Grunnkrafa er að stöðvarnar, einkum ríkisrekin sjónvarpsstöð, bjóði áhorfendum upp á íslenskt sjónvarpsefni, sérstaklega leikið efni. Ríkisútvarpið hefur ekki staðið sig í þessum efnum í árafjöld en er loksins að taka sig á.

Báðir þættir fá að njóta sín

Áfall fyrir þjóðkirkjuna

Kynferðisafbrotamál sóknarprestsins á Selfossi er mikill harmleikur fyrir þjóðkirkjuna og alla sem koma að þessu máli. Presturinn verður sá fyrsti í sögu þjóðkirkjunnar sem ákærður er fyrir brot af þessu tagi og hlýtur málið að teljast áfall fyrir þá stofnun sem hann starfar í, enda er svona alvarlegt mál ekki trúnaðarmál þeirra sem að því koma.

Eitt af því sem kom mér mest á óvart í þessu máli var að til væri fagráð um meðferð kynferðisbrota innan þjóðkirkjunnar. Enn hefur þeirri spurningu ekki verið svarað hversu mörg mál hafi komið þar inn á borð frá stofnun fagráðsins, þó auðvitað sé þetta mál á Selfossi löngu orðið einstakt að umfangi og alvarleika.

Svona dapurleg mál vekja athygli og skaða það starf sem unnið er hjá kirkjunni að mínu mati. En mikilvægt að úrræði séu til staðar til að taka á málum innan kirkjunnar sem stofnunar.

Séra Gunnari veitt lausn frá embætti tímabundið

Pósthólf Söru opnað - netföng og frambjóðendur

Sarah Palin heldur áfram að vera í aðalhlutverki í baráttunni um Hvíta húsið þegar sjö vikur eru til kjördags. Hún er miðpunktur athyglinnar og hefur hleypt nýju lífi í kosningabaráttu repúblikana og mun fleiri koma á kosningafundi með John McCain eftir að hún var kynnt til leiks. Sú athygli er þó ekki öll jákvæð, eins og hefur sannast nú af því að hakkarar brjótast í einkapóst hennar.

Fyrir nokkrum dögum voru demókratar að gera grín að McCain í auglýsingu því hann gæti ekki notað tölvu og skrifað tölvupóst. Sú gagnrýni var frekar hol í ljósi þess að McCain getur ekki notað lyklaborð vegna stríðsáverka og getur t.d. ekki lyft höndum sínum eðlilega upp. Fróðlegt verður að sjá hvort ráðist verði nú að Söru Palin fyrir að hafa ekki skoðað pósthólfið sitt á yahoo svo dögum skipti. Hún hefur greinilega ekki skoðað það um skeið.

Nokkrir forsetaframbjóðendur töluðu mikið um það að þeir sendu ekki tölvupóst. George W. Bush sagði í kosningabaráttunni 2000 að hann væri ekki með netfang og hann hefur alveg örugglega ekki komið sér upp einu slíku í Hvíta húsinu. Að sögn gárunga sagði Al Gore eitt sinn að hann hefði fundið upp internetið svo hann hefur örugglega verið með netfang á árum sínum í Hvíta húsinu. Bill Clinton notaði ekki tölvupóst á árum sínum í Hvíta húsinu. John Kerry spurði eitt sinn á fundi hvað þetta at-merki þýddi eiginlega.

Barack Obama hefur verið með mjög tæknivædda kosningabaráttu og mun örugglega verða fyrsti forseti Bandaríkjanna með tölvupóstfang í Hvíta húsinu ef hann nær kjöri á meðan John McCain mun örugglega ekki vera með tölvu við hendina. Hvað varðar Söru Palin er stóra spurningin eflaust hvort hún ætlar að halda yahoo-netfanginu og nota það í Hvíta húsinu verði hún varaforseti Bandaríkjanna fyrst kvenna.

Tölvuþrjótar komust í póstinn hjá Palin

Ike kominn í heimsókn á norðurhjara

Jæja, þá er Ike kominn í heimsókn. Þó eitthvað sé hann orðinn útvatnaður og rólegri en þegar hann fór yfir Texas er hann nógu öflugur og yfirgnæfandi fyrir okkar smekk. Hér fyrir norðan er veðrið að versna og væntanlega mun rokið aukast eftir því sem líður á nóttina. Var að heyra í vinum mínum fyrir sunnan og fannst nóg um lýsingarnar á veðrinu þar, þar sem hvín og syngur í öllu.

Mér finnst eiginlega fátt ömurlegra en vindgnauðurinn sem fylgir svona óveðri. Gersamlega óþolandi. Ég horfði áðan á kvikmyndina Key Largo með hjónunum Humphrey Bogart og Lauren Bacall, og Edward G. Robinson. Er mjög viðeigandi að horfa á myndina í þessu roki, því myndin gerist meðan að fellibylur gengur yfir og hávaðarok og það tónaði ágætlega við rokið hérna á Akureyri meðan að myndin var í tækinu.

Ætla að vona að Ike fari jafnskjótt og hann kom. Ekki skemmtilegt að hafa hann í heimsókn. Hef hugsað um hverjum Ike er nefndur eftir. Er það rokkgoðið margfræga Ike Turner eða Ike Eisenhower forseti?

Mörg útköll vegna óveðursins

Fréttaflutningur með bandarískum keim

Um leið og ég óska Ásdísi Rán góðs bata vegna veikinda sinna verð ég að velta því fyrir mér hvaða erindi veikindi hennar eiga við landsmenn alla í fjölmiðlum. Mér finnst fréttaflutningurinn svolítið bera keim af nú-segjum-við-fréttir-um-fræga-fólkið umfjöllun. Er verið að breyta Ásdísi Rán í celeb-týpu á borð við Paris Hilton og Britney Spears?

Ætla að vona að svo sé ekki. Við þurfum ekkert á svona fréttaflutningi að halda hér heima á Fróni.

Ásdís Rán í bráðri lífshættu í Búlgaríu

Kuldalegar nágrannaerjur

Þetta er nú meiri sagan af nágrannaerjunum í Kjós. Vorkenni þessari níræðu konu sem á sumarbústaðinn að þurfa að búa við þessi ósköp sem ganga á þarna. Ef maðurinn er ósáttur getur hann örugglega gert eitthvað gáfulegra en bera drasl í veginn á svæðinu og reynt að vera aðeins yfirvegaðri í andstöðunni. Furðulegt þegar fullorðið fólk þarf að haga sér eins og smábörn til að standa á rétti sínum.

Annars hef ég svosem heyrt svæsnari sögur af nágrannaerjum. Upplifað sjálfur hatrömm átök milli nágranna í fjölbýlishúsi þar sem ég hef búið og sögur frá vinum mínum. Stundum er þar rifist upp á nauðaómerkilega hluti sem verða að stórmáli í leiðindaátökum sem stigmagnast bara vegna þrjósku og stífni. 

Skil ekki hvernig sumt fólk nennir að standa í köldu stríði við nágranna sína - koma óánægju á það stig að gera þeim allt illt og reyna að eyðileggja fyrir þeim. En eflaust er þetta sálrænt atriði eins og svo margt annað.

Illvíg deila nágranna í Kjós

Peningahítin Nyhedsavisen

Ekki er hægt að segja annað en allt sem tengist Nyhedsavisen hafi endað sem hin mesta sorgarsaga. Tilraunin til að flytja hugmyndina á bakvið Fréttablaðið út endaði öðruvísi en ætlað var. Greinilegt er að hver vísar nú á annan um hvern eigi að draga til ábyrgðar fyrir tilraunina og endalokin margfrægu. Þeir sem urðu fyrir mestu áfallinu hér líta flestir til Morten Lund.

Nýjasta innleggið um að Lund hafi verið fenginn til að keyra blaðið í þrot og stöðva það af vekur vissulega athygli. Sú spurning sem hefur þó verið lengst í huga mér þegar hugsað er til Nyhedsavisen er þó sú hvert allir peningarnir voru sóttir sem enduðu í þessari miklu fjármunahít. Var viðskiptavitið til staðar þegar þessi för var planlögð?

Grunuðu Lund um græsku

Skemmtun eða mannleg grimmd?

Skemmtanalífið er ekki alltaf skemmtun í gegn. Fáar eru þær orðnar helgarnar þar sem ekki eru fréttir af því að annað hvort hafi einhver verið stunginn eða barinn í klessu, annaðhvort í heimahúsi eða skammt frá skemmtistöðunum. Misjöfn er orðin merking skemmtanalífsins. Fréttir af líkamsárásum eru ekki lengur einstakt fyrirbæri, heldur mjög algengt að því ljúku með grimmu ofbeldi.

Kannski er þetta þróun að erlendri fyrirmynd að við berum ekki virðingu fyrir öðru fólki í samfélagi okkar og hugsum ekki út hlutina í gegn í ölæðinu. Er virðingarleysið orðið algjört? Því miður er ekki hægt annað en hugsa þannig. Hvers vegna gerist enda svona nokkuð nema að eitthvað stórlega sé að? Þetta er grimmd og mannvonska af verstu sort.

Blóðug árás í Þorlákshöfn

Pólsk hryllingssaga

Fjölmiðlar um allan heim líkja eðlilega hinni svívirðilegu blóðskömm í bænum Siedlce í Póllandi við annað frægt mál í Austurríki þar sem Josef Fritzl misnotaði dóttur sína árum saman, átti með henni börn og lokaði þau af í rammgirtri kjallaraholu. Þetta er sannarlega algjör hryllingssaga og enn vakna spurningar hvernig menn geti gert svona við eigin börn, eyðilagt líf þeirra með svo ógeðfelldum hætti.

Þó að þessi misnotkun hafi staðið í mun styttri tíma en það sem Elísabet Fritzl mátti þola er þetta skelfilegt í alla staði. Þetta er í raun aftaka á viðkvæmri sál, barni á viðkvæmum aldri og er skelfileg framkoma við manneskju af eigin holdi og blóði. Misnotkunin og einangrunin eru algjört tilræði við börn. Algjör hryllingur.

Eitt er fyrir saklaust barn að lenda í svona aðstæðum með ókunnugu fólki, sem er vitfirrt og fer sínu fram meðan að leit fer fram, en það að foreldri fari svona með eigið barn er viðurstyggilegt. Eitt af því sem slær mig mest er að birtar voru myndir af manninum á fréttavefum í gærkvöldi en augun voru falin. Finnst alveg óþarfi að reyna að fela hver þetta sé.

Samlíkingin við Fritzl-málið er eðlileg. Þetta er jafnmikið áfall fyrir pólskt samfélag og Fritzl-málið var fyrir hið austurríska. Að tvö svona alvarleg mál komi upp í friðsælu evrópsku samfélagi á innan við tveim árum er dapurleg staðreynd. En kannski er svona mannvonska víða til staðar en falin vandlega. Dapurleg tilhugsun.

Lokaði dóttur sína inni í sex ár

Í minningu Sigurbjörns biskups

Útför dr. Sigurbjörns Einarssonar var látlaus en hátíðleg. Minningarorð séra Jóns Dalbú Hróbjartssonar voru virkilega falleg og innihaldsrík. Þar var þó í mjög fáum orðum talað um þann mæta mann sem var verið að kveðja, en mun frekar talað um kristna trú og vangaveltur um lífið sjálft að ósk Sigurbjörns sjálfs.

Dr. Sigurbjörn Einarsson var biskup allrar þjóðarinnar. Allir landsmenn hlustuðu þegar hann talaði um kristna trú og hann var sterkara sameiningartákn trúar og kærleika en nokkur forystumaður þjóðkirkjunnar á síðari tímum. Mér þótti vænst um hversu vel honum tókst að tala kjarnríkt íslenskt mál til þjóðarinnar. Hann var íhugull og ljáði orðum sínum meiri kraft en nokkur íslenskur trúarleiðtogi á síðustu öldum. Áhrif hans voru líka mikil.

Allt frá því ég man eftir mér var hann til staðar, hann var áttaviti þjóðarinnar ekki aðeins í trúmálum heldur í öllu hinu smáa og mannlega í dagsins önn. Ræður hans voru afgerandi og traustar, hann talaði til þjóðarinnar en ekki niður til hennar. Hann var alla tíð forystumaður sem landsmenn allir treystu og virtu. Ég leit alltaf á hann sem afa minn. Er viss um að hið sama gildir um ótalmarga Íslendinga. Mér fannst notalegt að hlusta á hann og þegar að mér fannst illa ára í samfélaginu talaði hann kraft og kjark í okkur öll. Hann var leiðarljós okkar allra.

Allt frá því ég var smábarn sótti ég styrk til hans. Hann var þannig maður að okkur fannst allt vera rétt sem hann sagði. Hann var boðberi hins rétta, var mannlegur og kærleikurinn í tali hans var leiðarstef í hugleiðingum okkar um lífið og allar hliðar þess. Þannig mun ég minnast hans og mun áfram sækja styrk í það sem hann kenndi mér um lífið og tilveruna. Hann er og verður í huga mér alla tíð. Mér þótti vænt um hann og verk hans og passa upp á orðin hans, arfleifð hans til mín og okkar allra.

Fáir hafa þá náðargáfu að tala af visku og kærleika svo fólk hlustar - það sé bæði einlægt og traust. Sigurbjörn biskup talaði fumlaust og af visku og það var þjóðinni ómetanlegt að eiga hann að í blíðu og stríðu í stormasamri sögu þjóðarinnar. Ásýnd íslensku þjóðkirkjunnar verður öðruvísi án Sigurbjörns biskups. En hann lifir með okkur. Svo lengi sem við munum það sem hann kenndi okkur og við virðum það lifa hin mannlegu gildi sem hann kenndi okkur.

Dr. Sigurbjörn Einarsson - In Memoriam

„Allir hlustuðu þegar hann talaði"