Traustur sigur strákanna - gullna stundin í augsýn

Þvílíkur dýrðardagur í íslenskri íþróttasögu... ef það er ekki þjóðhátíð núna veit ég ekki hvenær hún verður. Enn er maður eiginlega að ná áttum og trúa þeirri gullnu staðreynd að Ísland er tryggt á verðlaunapall á Ólympíuleikunum og hægt er að komast alla leið, jafnvel slá við sögulegum árangri Vilhjálms Einarssonar.

Landsliðið hefur með glæsilegri framgöngu sinni í Peking sýnt okkur að allt er hægt og ekki er útilokað að ná ólympíugullinu. Á góðum degi eigum við alveg að geta skellt Frökkum. Annars er mér svosem sama. Þetta er þegar orðin sögulegur árangur, einn sá glæsilegasti í sögu íslenskra íþrótta og allt er að vinna. Ekki er hægt að verða fyrir neinum skelli úr þessu.

Guðmundur þjálfari og strákarnir hafa fært þjóðinni ógleymanlega sæludaga á síðsumri. Fyrir mótið voru svo margir vissir um að þetta yrði enn einn bömmerinn og allt færi á versta veg. Í dag rústuðum við Spánverjunum og hefðum getað tekið þetta með tólf til þrettán mörkum. Spánverjar áttu aldrei vonarneista í þessum leik. Íslenska landsliðið var með þetta í hendi sér og var of gott fyrir bronsleikinn.

Nú er hægt að fara alla leið... vonandi tekst strákunum það. En sama hvað gerist á sunnudag, þetta er gullið augnablik. Þetta eru miklar hetjur. Þjóðin fylgir þeim alla leið og þeir verða hylltir sem sannar þjóðhetjur þegar þeir koma með gullið eða silfrið eftir helgina heim.

Ein stærsta stund í íslenskri íþróttasögu

Þvílík spenna í Peking - medalía í sjónmáli

Spennan í Peking er að verða óbærileg, núna þegar úrslitastundin um gullið fyrir íslenska landsliðið er að ná hámarki. Auðvitað er það glæsilegt að medalía á Ólympíuleikum sé í sjónmáli og jafnvel þótt leikurinn tapaðist nást markmiðin fyrir mótið. Liðið hefur staðið sig betur en flestir þorðu að vona eftir HM-skellinn í vor.

Leikmennirnir hafa staðið sig vel í leiknum og gott að vera yfir í hálfleik. Gott veganesti fyrir síðari hálfleikinn. Strákarnir geta alveg tekið þetta ef þeir virkilega vilja og hungrar í árangur. Þetta er allt í seilingarfjarlægð og nú veltur á þeim hvort þeir halda þetta út.

En þjóðin er klárlega með strákunum. Man ekki eftir þjóðinni svona samstilltri að fylgjast með íþróttaviðburð í háa herrans tíð. Í dag eru allir handboltaáhugamenn par excellance, þó þeir hafi kannski aldrei haldið út að horfa á heilan handboltaleik. Magnað augnablik.

Áfram strákar!

Íslendingar í úrslitaleikinn

Spánverjar skulu það vera á föstudag

Líst vel á að landsliðið hafi fengið Spánverja sem andstæðing í undanúrslitaleiknum á föstudaginn. Átti reyndar von á að S-Kórea kæmist áfram, en vonandi er það vænlegra fyrir íslenska landsliðið hvernig fór í þeim leik. Nú er bara að vona að við leggjum Spánverjana og þar með tryggjum medalíu á leikunum.

Þvílík handboltastemmning yfir þjóðfélaginu. Man ekki eftir öðru eins árum saman. Meira að segja helstu anti-sportistarnir eru farnir að velta fyrir sér handboltanum og vakna fyrir allar aldir til að horfa á handboltann, hverfa inn í kínverskan tíma. Frekar fyndið, en samt mjög skiljanlegt.

Allir vilja fylgjast með þegar vel gengur og nú er sannarlega blómatími í handboltanum - árangurinn fer ekki fram hjá neinum og allir vilja að sjálfsögðu taka þátt í því magnaða augnabliki.

Íslendingar mæta Spánverjum í undanúrslitum

Glæsilegur sigur á Pólverjum í Peking

Íslenska landsliðið vann heldur betur glæsilegan sigur á pólska liðinu í morgun og sýndi hvað það getur gert. Öll vorum við í vafa um hvað myndi gerast í leiknum eftir hinn slappa leik við Egyptana þar sem rétt marðist að ná jafntefli gegn botnliði riðilsins. En strákarnir slógu á allar vafaraddir og tóku þetta með glans í morgun.

Veit ekki hvort verðugt sé að gera sér miklar væntingar um medalíu á þessum Ólympíuleikum. Allt er þó hægt ef viljinn er fyrir hendi og séu strákarnir nógu hungraðir í árangur geta þeir þetta. Þeir hafa sýnt það með sigrinum á bæði Rússum og Þjóðverjum, sem voru undirstaða góðs árangurs, og sigrinum í morgun.

Í leiknum gegn Egyptum var vörnin í molum og liðið mjög brothætt. Í fyrri hálfleiknum í morgun fór liðið hinsvegar á kostum og brilleraði í sókn, vörn og markvörslu, sýndi mun betri takta og lagði grunn að sigrinum. Svona á að gera þetta, strákar.

Björtu dagar landsliðsins eru gleðidagar allrar þjóðarinnar. Við finnum það öll þegar gengur svona vel. Þá verður öll þjóðin mestu handboltaspekingar norðan alpafjalla. Mikið væri það nú gaman ef liðinu tekst að ná verðlaunasæti á Ólympíuleikunum, það sem mistókst í Barcelona 1992.

Ísland í undanúrslit á ÓL

Pólverjar skulu það vera á miðvikudag

Jæja, þá er ljóst að landsliðið leikur við Pólverjana á miðvikudagsmorguninn. Er mun sáttari við það en að fá Frakkana. Best hefði verið fyrir liðið að taka auðveldu leiðina á þetta með því að sigra Egypta og fá betri andstæðing en þetta er það besta í stöðunni úr því sem komið var. Hefði verið svæsið að þurfa að tækla Frakkana á miðvikudag.

Nú er bara að vona það besta. Liðið þarf að taka vörnina sína heldur betur í gegn eigi það að hafa séns á að komast áfram. En þetta lið hefur sýnt æ ofan í æ að það getur tekið erfiðustu leikina létt og runnið á rassinn í auðveldustu leikjunum.

Ekkert er útilokað. Nú er bara að halda uppteknum hætti og halda áfram að lifa eftir kínverskum handboltatíma með því að vakna snemma á miðvikudaginn.

Íslendingar mæta Pólverjum í 8-liða úrslitum

Tæpt var það... en hafðist hjá landsliðinu

Mér fannst íslenska landsliðið heppið með að ná jafntefli við Egypta. Liðið var undir meginpart leiksins og stefndi lengst af í háðuglegan ósigur fyrir botnliðinu í riðlinum. Þetta hafðist á síðustu sekúndunum en ekkert meira en það. Þetta voru viss vonbrigði fyrir landsmenn eftir ágætis kafla í leik liðsins, en vörnin var meira og minna í rusli í leiknum.

Liðið hefur tekið miklar dýfur í leik sínum og varla við öðru að búast en að þjóðin taki þær dýfur með liðinu, enda er liðið stolt okkar á sigurstundum og bömmerinn í vonbrigðum liðsins fylgja þjóðinni. Mestu skiptir nú að fá góðan andstæðing í átta liða úrslitunum og vonandi tekst að komast í undanúrslitin og spila til verðlauna.

En þetta var allavega spennandi leikur og það er mest um vert að þjóðin fylgi liðinu, meira að segja með andvökunóttum á kínverskum tíma. En ég er viss um að stór hluti þjóðarinnar hafi reynt að kalla yfir höfin til liðsins og þar hafi einkum vörnin verið skotspónninn.

Vörnin var veikasti hlekkur liðsins og þar er ástæða þess að sigur náðist ekki. Þetta hafðist fyrir horn, enda hefði tap fyrir Egyptum verið mjög vandræðalegt, einkum eftir að liðið tók Rússa og Þjóðverja.

Aftur gerði Ísland jafntefli

Dramatík í Peking - glæsilegur árangur

Ekki vantaði dramatíkina þegar íslenska landsliðið tryggði sér farseðilinn í átta liða úrslitin á Ólympíuleikunum með jafntefli gegn Dönum áðan. Frábær leikur og sannarlega ekki hægt að hafa taugar í annað en fylgjast með leiknum. Glæsilegur árangur hjá okkar mönnum, mér finnst landsliðið vera sigurvegarar hvernig sem fer úr þessu, þó auðvitað verði sérstaklega sætt að ná í undanúrslitin.

Veit svosem ekki hvaða væntingar var hægt að hafa fyrir Ólympíuleikana. Eftir að liðinu mistókst að komast á HM eftir leikina við Makedónínumenn taldi ég okkur góða að geta náð þetta langt, allt annað væri plús. Taldi vera talsverða bjartsýni satt best að segja að ná sigri gegn Rússum og Þjóðverjum. Þegar það tókst jukust eðlilega væntingarnar og tapið gegn Kóreumönnum jók því spennuna enn frekar.

Jafntefli dugir og nú getum við allavega hrósað happi með að hafa átt þátt í að senda Rússana heim. Nú er bara að ná að gera sitt besta og ég óska strákunum til hamingju með árangurinn. Svona á að gera þetta!

Nú er bara að taka Egyptana og ná hagstæðum leik í átta liða úrslitunum. Og svo heldur spennan bara áfram.

Jafntefli gegn Danmörku

Glæsilegur sigur - heimsmeistararnir fá skellinn

Alveg var það nú yndislegt að sjá landsliðið taka heimsmeistara Þjóðverja áðan - traustur og góður sigur, sem var eiginlega aldrei í hættu. Endaspilið var stórfenglegt og strákarnir sýndu úr hverju þeir eru gerðir og hvað þeir virkilega geta.

Þessi sigur og gegn Rússunum ætti að vera vitnisburður þess að þetta er lið sem getur gert góða hluti og getur vel yfirstigið sín vandamál. Strákarnir tóku sig saman í andlitinu eftir Makedóníuleikina og sýndu okkur að þeir geta þetta alveg.

Flott, óska þeim innilega til hamingju með góðan árangur.

Ísland fór hamförum gegn Þjóðverjum

Sigurstund í Peking - rússneski björninn fær skell

Mikið innilega var það nú sætt og gott að sjá íslenska liðið leggja rússneska björninn að velli í Peking í nótt. Vel þess virði að vaka í nótt og horfa á leikinn. Öll vonbrigðin vegna tapsins fyrir Makedónum í baráttunni um HM-sætið eru nú á bak og burt og vonin um góðan árangur í Kína lifir allavega af fyrsta leikinn, heldur betur.

Sigurinn í nótt minnti einna helst á þegar Svíar voru lagðir að velli í vor. Ég sagðist vonast eftir betri handbolta í Kína þegar liðið fékk skellinn gegn Makedónum. Vonandi rætist sú ósk. Freistandi að halda það eftir sigurinn.

Einn sigur þjappar þjóðinni saman og kveikir áhugann, meira að segja það að vaka um miðja nótt. Við látum okkur nú hafa það, tala nú ekki um eftir að Rússar hafa verið lagðir að velli.

Ísland lagði Rússland

Kom Eggert í veg fyrir að feðgarnir spiluðu saman?

Þessi uppljóstrun um ástæðu þess að feðgarnir Arnór og Eiður Smári spiluðu aldrei saman landsleik er sannarlega áhugaverð. Hef allan tímann talið að þjálfarinn hefði tekið þessa ákvörðun eða aðrar ástæður ráðið för en svo virðist vera að þarna hafi verið skipun að ofan, frá Eggert Magnússyni, formanni KSÍ, um að þeir fengju ekki að eiga þetta eftirminnilega augnablik saman.

Íþróttafréttamenn hljóta að leita eftir áliti Eggerts á þessu máli, enda hefur mikið verið um þetta rætt af hverju þeir feðgar spiluðu aldrei saman. Og það hefur verið velt fyrir sér öllum mögulegum ástæðum þess að það hafi ekki gerst. Auðvitað er það eðlilegt enda eru þeir feðgar með bestu knattspyrnumönnum íslenskrar íþróttasögu og þeir hefðu átt að fá allavega einn leik saman.

Hef svosem aldrei verið einn þeirra sem hafa dáðst mest af Eggerti, en frekar er það nú dapurlegt ef hann hefur gefið skipun um að þeir myndu ekki spila saman.

Eiður Smári: Ákvörðunin kom að ofan