Glæsilegur íslenskur sigur í Magdeburg!

Ævintýralega flottur landsleikur áðan. Við lögðum Frakkanna með glæsilegum hætti og erum komin í milliriðlana. Með flottari leikjum landsliðsins lengi, segi ég og skrifa! Eins slakt og landsliðið var í gærkvöldi var það að blómstra í kvöld í leiknum gegn Frökkum. Stórkostlegur leikur - átta marka eðalsigur sem er gott veganesti í næstu átök.

Ég var vonsvikinn með liðið og stöðuna eftir leikinn í gær - vonaði það besta og óttaðist það versta. En sigur er staðreynd. Það sjá allir sem horfðu á leikinn í kvöld að við getum komist langt og við setjum, nú sem ávallt fyrr, markið mjög hátt. Allavega er ljóst að Alli Gísla og liðið geta farið mjög langt á þeim glæsibrag sem við sáum í kvöld.

Markið er sett á átta liða úrslit, einfalt mál! Verður gaman að fylgjast með milliriðlinum. Það var bömmer í gær en gleði í kvöld.

Íslendingar gjörsigruðu Evrópumeistaralið Frakka

Er Ingibjörg Sólrún runnin út á pólitískum líftíma?

Það er öllum ljóst að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir er búin að vera sem formaður Samfylkingarinnar og trúverðugur stjórnmálaleiðtogi fái flokkur hennar þann mikla skell sem sjá má í skoðanakönnun Fréttablaðsins eftir nærri tveggja ára formennsku hennar. Svo virðist vera að nú er innan við fjórir mánuðir eru til alþingiskosninga geti aðeins pólitískt kraftaverk í kosningabaráttunni bjargað pólitískum ferli Ingibjargar Sólrúnar. Hún hefur aldrei fundið taktinn sem formaður flokksins.

Það er greinilega mikil skelfing hlaupin á flokksmenn yfir stöðunni, það vekur mikla athygli að þegar eru farnar að heyrast raddir um það innan úr Samfylkingunni að Ingibjörg Sólrún geti ekki komið sem sigurvegari með flokkinn út úr þessum kosningum. Það myndi þurfa hvorki meira né minna en ótrúlegasta pólitíska kombakk síðan að Halldóri Ásgrímssyni tókst að komast inn á þing í sínum síðustu alþingiskosningum sem frambjóðandi við annan mann í Reykjavík norður. Það virðist vera sem að Ingibjörg Sólrún sé komin í sína erfiðustu pólitísku baráttu - kannski þá síðustu, hver veit?

Orðrómur þeirra sem hvað mest hafa stutt Össur er klárlega með þeim hætti núna að fullreynt sé með Ingibjörgu Sólrúnu nái flokkurinn ekki góðri kosningu í þingkosningunum eftir fjóra mánuði. Kannanir nú sýna vondu stöðu víða og hvergi mælist Samfylkingin með yfir 30% í kjördæmunum. Ingibjörg Sólrún varð formaður fyrir tæpum tveim árum undir merkjum þess að flokkurinn væri ekki búinn að ná hæstu hæðum - hún væri sú hin eina rétta til að snúa við stöðu mála. Eftir að Össuri var hnikað til fyrir svilkonu sína hefur hinsvegar saga flokksins orðið hrakfallabálkasaga hin mesta og ekkert gengið upp.

Ingibjörg Sólrún hefur fengið á sig táknmynd hins sigraða, þvert á það sem var á níu ára borgarstjóraferli hennar í Reykjavík. Hún virðist ekki fúnkera vel við þær aðstæður með blæ lúsersins á brá. Það er merkilegt að sjá suma holla krata innan Samfylkingarinnar vera að tala í fullri alvöru um það nú hver eigi að vera næsti formaður flokksins og það fjórum mánuðum fyrir alþingiskosningar - jafnvel að skipta fyrir kosningarnar sjálfar! Það er greinilegt að margir eru búnir að gefa upp vonina með formanninn, það er kannski varla undur með flokkinn að mælast í rétt rúmum 20% og með 14 þingsæti, sex færri en í kosningunum 2003.

Það virðist að duga eða drepast fyrir Ingibjörgu Sólrúnu. Hún er ekki öfundsverð af sinni stöðu eins og nú er komið málum. Flokkurinn í frjálsu falli og hún sem átti að gera Samfylkinguna að leiðandi afli í takt við norræna jafnaðarmannaflokka. Það stefnir í eitthvað allt annað heldur betur.

Málþófi og gíslatöku á Alþingi lýkur

Það er gleðiefni að málþófi stjórnarandstöðunnar á þingi, sem undir lokin var að verða eins og örvæntingarfullur vettvangur gíslatöku á störfum þingsins, er lokið. Þetta málþóf var stjórnarandstöðunni til háborinnar skammar. Það vekur reyndar mikla athygli að haldinn sé blaðamannafundur til að tilkynna sérstaklega að málþófinu sé lokið, en þeir eru æði fáir sem finnst þetta málþóf hafa orðið til framdráttar stjórnarandstöðunni.

Þetta var grímulaust málþóf - mjög ömurlegt málþóf með að fylgjast fyrir sanna stjórnmálaáhugamenn. Það er ekkert að málefnalegum umræðum um grunnmál samfélagsins og heiðarleg skoðanaskipti, en það sem gerðist í þinginu síðustu dagana voru ekki málefnalegar umræður. Þegar að sami einstaklingur heldur um eða yfir fjögurra tíma ræður er eitthvað mjög alvarlegt í gangi. Hver hlustar á slíkar ræður - hver hefur yndi af slíku torfi og einhliða blaðri? Já, allavega ekki ég og þyki ég hafa gaman af stjórnmálum og fylgist oft með þingumræðum.

Þetta málþóf fannst mér skaða mjög verulega ímynd og virðingu Alþingis. Hver nennir annars að fylgjast með svona blaðri? Þingsalurinn tómur og einn maður kannski að tala klukkutímunum saman og forseti og kannski einn eða tveir, stundum enginn í sal, hlustar á. Heldur einhver að metáhorf sé meðal landsmanna í svona tilfelli? Ef svo er á bjartsýni stjórnarandstöðunnar sér engin takmörk. Mér fannst þingið setja talsvert niður við svona kjaftablaður sem engum var til sóma. Ég lít svo á að stjórnarandstaðan hafi skynjað að þetta féll ekki í góðan jarðveg og því hafi verið hætt. Það getur varla annað verið en að skynsamt PR-fólk sem ráðleggur stjórnarandstöðuflokkunum hafi annað en ráðlagt þeim heilt. Minnihluti getur jú aldrei látið eins og meirihluti.

Á föstudag sagði ég mínar skoðanir á þessu grímulausa málþófi í pistli hér á blogginu mínu. Ekki hægt annað en að tala hreint út í þessum efnum. Þessi gíslataka á lýðræðislega kjörnu Alþingi var til skammar fyrir stjórnarandstöðu sem vill láta taka sig eitthvað alvarlega. Minnihluti getur nefnilega ekki til hátíðabrigða reynt að gera sig að meirihluta. Það er ágætt að ræða málin en svona gíslataka á störfum þingsins var fyrir neðan allar hellur.

Þetta hlýtur að kalla á endurskoðun þingskapa og það að hámark sé sett á ræðutíma. Við þurfum ekkert að gera með þingmenn sem ætla sér að reyna að slá ræðumet Jóhönnu Sigurðardóttur og Hjörleifs Guttormssonar. Eða hvaða tilgangi þjóna annars sjö tíma ræður og þaðan af lengri? Nákvæmlega engum!

Sigur Ríkisútvarpsins segir menntamálaráðherra

Eygló Harðar sendir Birna Inga tóninn

Snörp umræða er nú hafin um það hver muni skipa þriðja sæti framboðslista Framsóknarflokksins í Suðurkjördæmi eftir ákvörðun Hjálmars Árnasonar um að afþakka það og hætta í stjórnmálum. Þær bollaleggingar sem fóru á fullt eftir úrslitin um að Reyknesingur þyrfti að skipa sætið fer greinilega illa í bloggvinkonu mína, Eygló Harðardóttur, varaþingmann flokksins, sem hlaut fjórða sætið í kosningunni og ætti að öllu eðlilegu að færast upp í það þriðja. Í sama tilfelli í Norðvesturkjördæmi, er Kristinn H. Gunnarsson hætti við að skipa þriðja sætið tók Valdimar Sigurjónsson sem varð fjórði í prófkjöri þriðja sætið.

Eygló skrifar beittan pistil á vef sinn hér á Moggablogginu gegn skrifum Steingríms Sævarrs Ólafssonar og Björns Inga Hrafnssonar um úrslitin, sem hún telur að sé beint í þá átt að Reyknesingur taki þriðja sætið, sem að öllu eðlilegu ætti að vera hennar, ef miðað er við t.d. stöðuna í Norðvesturkjördæmi, þar sem t.d. ekki er Vestfirðingur meðal þriggja efstu. Umræða er nú hafin um að Grindvíkingurinn Petrína Baldursdóttir, leikskólakennari, sem sat á Alþingi fyrir Alþýðuflokkinn árin 1993-1995, eftir afsögn Karls Steinars Guðnasonar, skipi þriðja sætið í stað Hjálmars. Petrína gekk fyrir skömmu í Framsóknarflokkinn.

Eygló ætlar greinilega ekki að gefa sætið eftir án baráttu, sem skiljanlegt er. Pistill hennar ber yfirskriftina: Karlaplott og þúfupólitík. Sterk skilaboð það heldur betur. Umfram allt er skrifunum beint að Birni Inga, sem hún segir að sé að skipta sér af málum er honum komi ekki við. Endirinn er beittur og þar segir orðrétt: "Að síðustu vil ég benda einum af forystumönnum Framsóknarflokksins í Reykjavík á að það hefur ekki verið hefð í Framsóknarflokknum að menn séu að skipta sér af prófkjörum eða uppstillingum í öðrum kjördæmum.  Honum færi betur að hafa meiri áhyggjur af stöðu flokksins í sínu eigin kjördæmi.  Ekki veitir af." Mjög sterk skilaboð og hvöss. Þarna takast tveir bloggvinir á. Björn Ingi skrifar svo fróðlegt svar við skrifunum í kommentdálk Eyglóar.

Það verður fróðlegt að sjá hvernig fer í Suðurkjördæmi hjá framsóknarmönnum. Það virðist vera hörð og öflug barátta um þriðja sætið á framboðslistanum, sæti þingflokksformannsins Hjálmars Árnasonar - handan prófkjörs. Það verður fróðlegt að sjá hvernig að sú barátta fer. Ekki virðist Eygló líkleg til að gefa eftir að fá sætið.

Segir menn í öðrum kjördæmum ekki eiga að skipta sér af uppstillingu

Áfall fyrir landsliðið - mikil vonbrigði

Mikil voru vonbrigðin eftir landsleikinn í kvöld. Tap gegn Úkraínumönnum er afleitt, það er bara ekki flóknara en það í þeirri stöðu sem við okkur blasir. Nú verðum við að vinna Frakkana, það mun ganga svona og svona spái ég að landa sigri gegn þeim.

En það er með handboltann eins og annað; you win some - lose others. Verðum bara að vona það besta fyrir hönd liðsins. Sigur gegn Frökkum er grunnatriði vilji liðið komast í millriðilinn. Það vonandi tekst. En miðað við sögu Frakka í handbolta er ekkert gefið í þeim efnum. Þetta verður erfitt.

Leikurinn í kvöld var eins og hann er. Vonandi mun landsliðið geta horft fram fyrir hann eins og við segjum og til verkefnisins sem máli skiptir nú. Það verður spennuþrunginn leikur á morgun og allir landsmenn munu vona það besta.

Ólafur Stefánsson: „Ég brást liðinu mínu“