Arfaslök stjórnarskrártillaga fær falleinkunn

Ég hef ekki farið leynt með að ég var mjög ósáttur við nýlega stjórnarskrártillögu í auðlindamálum. Hún rann út í sandinn og var engum til sóma. Þjóðin fellir sinn dóm í þessari könnun - ég er algjörlega sammála því mati! Það kann aldrei góðri lukku að stýra að ætla að koma með breytingar á stjórnarskrá undir hita og þunga kosningabaráttu þegar að kortér lifir af kjörtímabilinu.

Það er afleitt verklag að ætla að leggja stjórnarskrána undir eins og peningaseðil í Vegas. Þetta var hreinræktað fíaskó og hvorugum stjórnarflokknum til sóma að mínu mati. Það var líka enn eitt klúðrið að halda að stjórnarandstaðan, eins gloppótt og hún er, myndi hjálpa þeim við þetta klúður. Það verður seint sagt að þetta mál hafi aukið tiltrú á þingi og stjórnmálaflokkum landsins. Ég sem kjósandi þessa lands horfði á þetta mál og botnaði vart í því. Ég gladdist mjög þegar að það dagaði uppi. Það voru fyrirsjáanleg endalok að mínu mati.

Það var svolítið kostulegt að horfa á þetta mál. Persónulega sagði ég mitt mat á þessu þegar að Siv Friðleifsdóttir, heilbrigðisráðherra, steig fram með óskiljanleg ummæli. Það varð ljóst að Framsóknarflokkurinn gat ekki bakkað úr því nema að þurfa að kokgleypa hið súra. Það var öllum ljóst í þessu máli að Sjálfstæðisflokkurinn stóð ekki heill við þetta samkomulag sem gert var. Ég skrifaði aldrei til stuðnings því. Þegar að sýnt var hverskonar óefni allt væri komið í og menn væru með strandað mál í höndunum fór auðvitað svo að það var slegið af. Enda ekkert annað hægt.

Mér finnst það ábyrgðarhluti að ætla að keyra svona tillögu í gegnum þingið 60 dögum fyrir alþingiskosningar. Stjórnarandstaðan boðaði samkomulag við Framsóknarflokkinn um málið, en bakkaði svo auðvitað frá því er samkomulag náðist. Þau voru viss um að stjórnarflokkarnir gætu ekki landað samkomulagi um málið. Öll fögru fyrirheit stjórnarandstöðunnar fuðruðu upp eins og smjörklípa á glóðheitri pönnu. Loforðið sem boðað var meðan að formaður Samfylkingarinnar vísiteraði Klörubar á Kanarí reyndist vera haldlítið blaðurbomba er á hólminn kom. Var einhver hissa?

Þetta mál minnti mig allt á einn farsa. Mér fannst allir flokkar klikka í því. Sjálfstæðisflokkurinn átti að halda fastur við sitt og setja það grundvallarmarkmið að menn semdu ekki um stjórnarskrána á næturfundum. Það var orðið of seint að koma með svona tillögu í hráskinnaleik við stjórnarandstöðuna 60 dögum fyrir kosningar. Þetta var dauðadæmt mál og í alla staði vont. Ég get ekki stutt það og tek því að sjálfsögðu undir það að stjórnarflokkarnir brugðust í þessu máli. Ég sá mér allavega ekki fært að styðja þeirra verklag og vera með á þeirri vegferð.

Það er svolítið skrítið að hugsa til þessa máls. Það er auðvitað með ólíkindum að menn hafi verið til í að eyða dögum og nætum örfáa daga undir tímapressu að keyra í gegn svona tillögu. Það var í alla staði óraunverulegt, enda strandaði málið. Ég var hissa á jafnreyndum stjórnmálamanni og Geir H. Haarde er að leggja slíkt fram. En svo fór sem fór. Má vel vera að það hafi verið gert í góðu til að bjarga þessu tólf ára samstarfi. En sum prinsipp sín er ekki hægt að gleypa.

Þetta mál fékk sín eftirmæli sem málið sem strandaði í fjörunni. Það var eins og það er. Það átti aldrei séns, einfalt mál!

Meirihluti telur frumvarp um þjóðareign hafa dregið úr trausti á stjórninni

Menntaskólinn í Reykjavík sigrar í Gettu betur

Menntaskólinn í Reykjavík vann glæsilegan sigur í Gettu betur fyrir stundu í bráðabana eftir hörkuspennandi úrslitaviðureign við Menntaskólann í Kópavogi. Liðin voru jöfn eftir hraðaspurningar, bæði með 20 stig. Eftir því sem leið á bjölluspurningarnar jókst forskot MK og flest stefndi orðið í sigur þeirra.

Með því að landa þrem stigum fyrir þríþrautina náði MR að jafna MK undir lokin og knýja fram bráðabana. Þetta var spennuþrungin stund og mátti heyra saumnál detta í sjónvarpsútsendingunni er haldið var í bráðabanann og liðin voru jöfn, bæði með 27 stig. Tókst MR að svara tveim spurningum í bráðabana og með því landa sigri. Ævintýralega skemmtilegt kvöld og mikil spenna. Svoleiðis á það auðvitað að vera á úrslitakvöldi, ekki satt?

Þetta er í þrettánda skipti sem MR sigrar í Gettu betur, frá því að keppnin hófst árið 1986. Skólinn sigraði fyrst árið 1987, en síðan vann skólinn keppnina í heil ellefu ár í röð, á árunum 1993-2003. Það var ótrúleg sigurganga, sem andstæðingum þeirra á þessu langa tímabili gramdist mjög í geði vissulega en gerði þá sigursælasta lið í sögu keppninnar. Þeir hafa stundum staðið nærri sigri síðan og landa nú þrettánda sigrinum. Þeir hljóta að vera ansi glaðir í kvöld með sitt.

Mér fannst MR-liðið það langbesta í ár. Mjög sterkt og gott lið. MK var klárlega næstbesta liðið, þeir komu rosalega á óvart og stimpluðu sig rækilega inn á kortið. Þetta er lið sem hefur vaxið alveg rosalega í gegnum allt ferlið og þeir eru varla síðri sigurvegarar í kvöld í raun. Þetta var svo tæpt að þetta gat í raun fallið á hvorn veginn sem var. En tvö glæsileg lið sem stóðu sig firnavel. En sárindi MK-inga hljóta að vera mikil, en þeir geta verið stoltir með sitt þó.

Bloggvinur minn, Magnús Þorlákur Lúðvíksson, er í sigurliði MR ásamt Birni Reyni Halldórssyni og Hilmari Þorsteinssyni. Ég óska þeim innilega til hamingju og auðvitað öllum MR-ingum. Það verður fróðlegt að sjá hvort að MR sé að fara að feta í aðra eins langa sigurgöngu og áður, eftir svolítið erfitt tímabil síðustu fjögur árin.

MR-ingar höfðu betur í Gettu betur

VG sígur - Íslandshreyfing jafnstór frjálslyndum

VG virðist vera að missa flugið ef marka má nýjustu könnun Gallups. Engu að síður er hann næststærsti flokkurinn, mælist með 24% fylgi og er fjórum prósentustigum stærri en Samfylkingin, sem er á mörkum þess að komast aftur yfir 20% múrinn sem hann mældist með í síðustu könnun, í fyrsta skipti í yfir fimm ár. Íslandshreyfingin og Frjálslyndi flokkurinn eru jafnstór með rétt rúmlega 5% fylgi.

Sjálfstæðisflokkurinn bætir við örlitlu við sig og mælist í 36,7% fylgi á meðan að Framsóknarflokkurinn dalar og mælist með 8,3% fylgi. Ríkisstjórnin er því fallin skv. könnuninni með innan við 45% fylgi. Bæði frjálslyndir og Íslandshreyfing komast naumlega yfir 5% mörkin. Athygli vekur hversu tæpt báðir flokkar standa og er staða þeirra mjög brothætt. Myndu mörg atkvæði þeirra detta uppfyrir komist þeir ekki yfir mörkin. Svo gæti farið falli bæði framboð uppfyrir eins og sagt er að staðan breytist það mikið að ríkisstjórnin gæti haldið velli með langt innan við helming atkvæða.

Fylgi Íslandshreyfingar hlýtur samt að vera mikil tíðindi, miðað við að enn liggur þar varla fyrir kosningastefna og frambjóðendur. Margir hafa þó eflaust átt von á meiru. Það vekur athygli að VG missir 4 prósent milli kannana og virðist Íslandshreyfingin taka mesta kúfinn af fylgissveiflu þeirra. Þetta er það sem margir bjuggust við en sést mjög afgerandi þegar í þessari könnun. Það að Sjálfstæðisflokkurinn bæti við sig milli vikna er Íslandshreyfingin kemur fram vekur allavega mikla athygli. Samfylkingin virðist ekki skaðast á tilkomu þessa flokks núna, en hann hefur þó minnkað það mikið að kannski hafa þeir náð botninum og þessi fylgiskjarni þegar farinn þaðan og til VG.

Fylgið er allavega á miklu flökti og mikil spenna framundan. Á morgun eru sex vikur til alþingiskosninga. Það blasir við að baráttan fer ekki að fullu af stað fyrr en eftir páska. Baráttan verður að megninu spiluð á þeim mánuði sem þá verður eftir. Landsfundir Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar eru eftir hálfan mánuð og viðbúið að þar verði meginkosningabarátta beggja flokka endanlega mörkuð og gangsett af miklum krafti.

Kannanir sýna mjög breytta mynd frá síðustu kosningum. Tilkoma nýrra flokka hefur merkileg áhrif á heildarmyndina og greinilegt t.d. að nýtt hægri grænt framboð tekur af því vinstri græna. Það má því kannski eiga von á flökti fylgis þar á milli næstu vikurnar. Hver veit. Kannanir hafa reyndar gefið vel til kynna að umhverfismálin eru ekki efst í huga fólks, heldur velferðar- og efnahagsmálin.

Margrét: Stjórnmál 21. aldar snúast um mannauð, hugvit og nýsköpun

Hugleiðingar Björns - skjálfti andstæðinganna

Björn Bjarnason, dómsmálaráðherra, sem er einn fremsti sérfræðingur landsmanna í öryggis- og varnarmálum, flutti í gær merkilegt erindi á fundi sem SVS og Varðberg boðuðu til. Þar ræddi hann um þau miklu þáttaskil sem fylgdu brotthvarfi varnarliðsins í september 2006 og þeim úrlausnum sem því fylgdi fyrir íslensk stjórnvöld. Verkefnin sem þessum breytingum fylgja falla að verulegu leyti undir ráðuneyti hans.

Hann ræddi þar um tregðu Íslendinga til að axla sjálfir ábyrgð á eigin öryggi en viðfangsefnin hafi breyst og færst nær borgurunum í ríkara mæli en áður í stað þess að snúast um landvarnir. Gæsla öryggis borgaranna er enda að hans mati ekki utanríkismál, heldur mjög mikilvægt innanríkismál hvers ríkis. Er ég mjög hlynntur því mati enda er það málefni okkar en ekki alheimsins hvernig búið er að vörnum landsins. Þetta er mikilvægt að ræða fordómalaust og opinskátt.

Það kemur engum að óvörum að ræða Björns kallar fram ergju og biturð vinstrimanna. Það er ekki nein tíðindi sem gömul eru vissulega. Nú hefur Össur Skarphéðinsson, þingflokksformaður Samfylkingarinnar, stigið fram og sett gömlu plötuna á fóninn; Björn sé að boða íslenskan her og allt hvað heitir. Það var einu sinni hægt að hlæja að þessu blaðri hans Össurar, en ég held að það sé ekki rétt núna. Þess í stað held ég að rétt sé að vorkenna Össuri og hans fólki í Samfylkingunni. Það gefur á bátinn þeirra núna og skiljanlegt að reynt sé að tyggja einhverjar gamlar klisjur, í von um að einhver trúi þeim.

Hvað þessar tillögur varðar finnst mér mjög mikilvægt að menn velti fram nýjum hugmyndum. Alvöru stjórnmálamenn verða að þora að segja það sem þeim finnst og þora að koma með hugmyndir sem velta upp nýjum flötum, fá fram umræðu og málefnaleg skoðanaskipti. Það er leitt að fulltrúar stjórnarandstöðunnar detti í sama vandræðagírinn og kjósi að koma fram með ómálefnalegum hætti í umræðu sem á að vera alvöru, alvöru í því skyni að varnir landsins eru ekkert afgangsmál. Skoðanakannanapólitík Samfylkingarinnar er enda orðin aðhlátursefni fyrir löngu.

Að því leyti fagna ég sérstaklega tillögum Björns. Hann hefur alla tíð þorað að tjá skoðanir sínar, verið beittur stjórnmálamaður og vinnusamur. Það eru stóru kostir hans sem stjórnmálamanns. Þar fer maður skoðana sem þorir að velta upp nýjum flötum í umræðuna. Eins og allir sjá sem lesa vefinn hans fer þar nútímalegur stjórnmálamaður með afdráttarlausar stjórnmálaskoðanir. Það er gott mál.

Áhersla á heimavarnir

Spenna í Hafnarfirði - kjördagur á morgun

Það stefnir í spennandi kosningu um stækkun Alcan í Straumsvík í kosningu bæjarbúa í Hafnarfirði á morgun. Þetta er kosning sem fylgst er mjög með um allt land, enda gæti niðurstaðan orðið örlagarík fyrir kosningabaráttuna til Alþingis. Merkilegast við kosningabaráttuna er þó hiklaust að bæjarstjóranum í Hafnarfirði hefur tekist að tala um málið mánuðum saman án þess að taka afstöðu. Afrek það.

Það er auðvitað mjög áberandi að bæjaryfirvöld í Hafnarfirði hafa ekki sagt bofs um málið. Margir þeirra, sérstaklega Lúðvík Geirsson, bæjarstjóri, og Gunnar Svavarsson, forseti bæjarstjórnar og leiðtogi Samfylkingarinnar í Suðvesturkjördæmi, hafa talað um málið án þess að leggja sína skoðun fram. Þar virðist talað svo ekki þurfi að styggja forystu Samfylkingarinnar sem tekið hefur afgerandi afstöðu gegn stækkun. Merkileg staða, sem vekur athygli langt út fyrir Hafnarfjörð.

Falli tillagan verður sennilega talað um að Samfylkingin hafi stýrt málinu rétta leið í kosningaferli og verið ábyrg og flott - verði hún samþykkt muni VG segja að Samfylkingin hafi leitt málið til sigurs fyrir Alcan í Hafnarfirði eflaust. Við megum ekki gleyma því að Ögmundur Jónasson er kominn í framboð á kragasvæðinu eftir tólf ára þingsetu fyrir Reykjavík. Sú tilfærsla var mjög til marks um að keyra ætti t.d. á þessu máli og andstöðu VG við það, enda hefur VG tekið mjög afgerandi afstöðu gegn stækkun.

Er á hólminn kemur er kosið um framtíðina þarna. Vill fólk stærri stóriðjukost í nágrenni bæjarins og eða jafnvel eiga á hættu að missa álverið. Síðarnefnda planið er greinilega aðaltaktík þeirra hjá Alcan og stuðningsmanna álversins; að það muni fara verði það ekki stækkað. Einnig verður höfðað til þess hversu stór þáttur Alcan sé á svæðinu í atvinnumálum og þessháttar og hversu miklar tekjur komi frá þeim til bæjarins.

Mér finnst umræðan hafa snúist talsvert á nokkrum vikum. Fyrir jólin hefði ég spáð því að tillagan myndi kolfalla með einhverjum mun. Er ekki eins viss í dag og spái því að þetta geti farið á hvorn veg sem er, jafnvel að tillagan verði samþykkt. Hallast frekar að samþykkt skipulagsins frekar en hitt.

Mikla athygli mína hefur reyndar vakið að ekki skyldi kosið um stækkunina samhliða alþingiskosningum þann 12. maí, eftir 44 daga, en þess í stað kosið viku fyrir páskahátíðina. Það er greinilega mat meirihluta Samfylkingarinnar í Hafnarfirði að þetta mál þurfi að klárast fyrir lokasprett kosningabaráttu til þings.

Í atkvæðagreiðslunni er í fyrsta sinn í Hafnarfirði notast við rafræna kjörskrá en það þýðir að kjósendur eru ekki bundnir af kjördeildum. Það er flott hjá þeim. Annars hefur blasað við að þetta sé meginumræðuefnið í kjördæminu síðustu vikur og flestir bíða spenntir eftir úrslitunum.

Það fróðlegt að sjá á hvorn veginn þetta fer er á hólminn kemur.

Taugatitringur fyrir álverskosningar

Ömurlegt virðingarleysi í samfélaginu

Það er skelfilegt að lesa fréttir af því að fólk ráðist á eldri borgara, að tilefnislausu algjörlega að því er virðist. Í þessari frétt ráðast tveir menn á eldri mann, á áttræðisaldri. Það er því miður að verða svo að svona fréttir eru hættar að vera einstakt fyrirbæri, þetta er orðið alltof algengt. Það er eiginlega ekki undrunarefni að maður hugsi við að lesa svona fréttir á hvaða leið samfélagið okkar sé eiginlega.

Er virðingarleysið orðið algjört? Því miður er ekki hægt annað en hugsa á þeim forsendum. Hvers vegna ætti yngra fólk að ráðast að tilefnislausu að ráðast á gamalt fólk nema vegna þess að eitthvað sé stórlega að. Þetta er grimmd og mannvonska af verstu sort. Það þarf svosem ekkert að rökstyðja það frekar. Svona fréttir eru napur vitnisburður þess hvernig samfélagið er orðið að mörgu leyti.

Merkilegast við þessa frétt fannst mér, fyrir utan auðvitað að ráðist var á eldri borgara, að það þurfti að nota maze-úða á annan árásarmanninn og fjórir lögreglubílar héldu í útkallið. Sjokkerandi. En já, það er víst árið 2007, segir einhver. En þetta er sorglegt, engu að síður.

Ráðist á mann á áttræðisaldri á Miklubrautinni