Vilhjálmur verst - hvaða borgarlögmaður er þetta?

Miðað við stöðu mála er mikilvægt að Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson, formaður borgarráðs, gefi upp hvaða fyrrum borgarlögmann hann ráðfærði sig við áður en hluthafafundur Orkuveitunnar fór fram í október. Það liggur enn ekki fyrir, en nú er þó ljóst með yfirlýsingu Vilhjálms að ekki er það Kristbjörg Stephensen, núverandi borgarlögmaður.

Kristbjörg hefur gegnt stöðu borgarlögmanns nú í tæpt ár, en þar áður hafði enginn gegnt stöðunni í tvö ár, frá valdatíma R-listans. Það er eðlilegt að Vilhjálmur verji sig telji hann ranglega að sér sótt og því er ánægjulegt að Kastljósið hafi leiðrétt rangfærslur sínar í gærkvöldi. Yfirlýsing Þórhalls Gunnarssonar og Sigmars Guðmundssonar varpar betra ljósi á það mál og skýrir stöðuna um þann veigamikla þátt málsins.

Það vantar hinsvegar alveg að Vilhjálmur fylli upp í heildarmyndina með því að gefa upp hvaðan lögfræðiálitið kom sem hann hefur svo oft talað um eftir að REI-skýrslan varð opinber. Það þarf að opinbera og spyrja viðkomandi út í hvernig það álit var í öllum þeim óskiljanlega hraða sem einkenndi REI-málið. Miðað við REI-skýrsluna og þær fullyrðingar að borgarstjórinn á þeim tíma hafi ekki haft umboð þarf að heyra í þeim borgarlögmanni sem Vilhjálmur á við.

Yfirlýsing frá Vilhjálmi Þ. Vilhjálmssyni

Umdeild auglýsing á moggablogginu

Mér brá svolítið í gær þegar að það var komin auglýsing frá Nova í hornið á bloggvefnum mínum, og öllum öðrum hér á moggablogginu. Er svolítið hissa á því að okkur sem skrifum hér sé ekki einu sinni tilkynnt fyrirfram að plássið hafi verið selt og við þurfum að auglýsa stórfyrirtæki með skrifum okkar. Það hefur verið sendur póstur til okkar moggabloggara frá yfirstjórn blog.is af mun minna tilefni en þessu allavega.

Þegar að ég byrjaði að blogga hér haustið 2006 var auglýsing frá Landsbankanum að mig minnir í þessu plássi. Svo hvarf hún og plássið autt í mjög langan tíma. Á miðju þessu auglýsingalausa tímabili var nokkrum moggabloggurum boðið að auglýsa sparisjóðinn Byr og ákváðu sumir þeirra að taka því boði. Þá var meira að segja talað um að hver bloggari gæti jafnvel selt sitt auglýsingapláss með sínum hætti.

Er svosem ekkert á móti því að auglýsing sé, en hún er ansi áberandi, allavega eftir svo langan auglýsingalausan tíma. Verst er að þeim sem skrifa er ekki tilkynnt um þessa stefnubreytingu. Hef fundið vel fyrir ólgu meðal fjölda bloggara með þessar nýjustu vendingar. Annars lít ég svo á að ég hafi bloggplássið algjörlega ókeypis og það er mjög gott, hingað koma lesendur og það er jákvætt og gott auðvitað.

Skil að sumir séu pirraðir yfir þessu. Held samt að enginn sé pirraðri en Vodafone, en mér fannst fyndnast af öllu að sjá auglýsingu Nova á bloggvef fyrirtækisins hér.

Ólöf aðstoðar Ólaf

Finnst það gott val hjá Ólafi F. Magnússyni, borgarstjóra, að velja Ólöfu Guðnýju Valdimarsdóttur sem aðstoðarmann sinn. Held að í henni muni Ólafur F. hafa styrka stoð. Ekki veitir honum af í embættinu næstu þrettán mánuði að hafa traustan aðstoðarmann sem heldur utan um dagbókina hans.

Mér finnst Ólafur F. hafa staðið sig vel síðustu dagana og er viss um að hann verði góður borgarstjóri. En þetta er mikið verkefni. Ólafur F. veit vel að margt er í húfi fyrir hann að vel gangi á borgarstjórastóli. Hann mun eflaust láta verkin tala og mun láta málefni sín ráða för. Það hefur hann alltaf gert.

Meirihluti Sjálfstæðisflokks og F-lista hefur ekki setið lengi við völd en það er eðlilegt að hann fái sína hundrað daga til að vinna verkin og svo verði látið á reyna hvernig að honum muni ganga. Kannanir sýna vel að óánægja er með óstöðugleikann í borgarmálunum. Það er eðlilegt að sá ágreiningur komi fram, enda eigum við aldrei að vera ánægð með að meirihlutar komi og fari.

Ráðin aðstoðarmaður borgarstjóra

Peningamaskínan í bandarísku forsetakjöri

Það er mjög sérstakt að fylgjast með peningatölunum í bandarísku forsetakjöri. Það er ekki fyrir neinn aukvisa að sækjast eftir þessu valdamesta embætti þjóðarinnar, enda þarf allt í senn kláran frambjóðanda með bakland stuðningsmanna og strategíumaskínu auk heils hellings af peningum. Það byggir enginn slíkt bakland upp á nokkrum vikum og heldur óundirbúinn til leiks ef alvara á að fylgja máli á hinni löngu leið til Hvíta hússins.

Allir frambjóðendur sem börðust í forkosningum fyrir forsetakjörið, nú eftir áramótin, gáfu kost á sér snemma árs 2007, nema Fred Thompson. Hann kom til leiks í september og þótti seinn. Náði heldur ekki að standa sig vel og slaufaði sig frá baráttunni eftir að honum mistókst að standa sig í suðrinu, féll í Suður-Karólínu. Enda eru fræg spakmælin að sértu fyrrum þingmaður eða ríkisstjóri úr suðrinu og getir ekki orðið sigursæll í suðrinu sé eins gott að sitja heima. Allir þessir frambjóðendur hafa ekki síður þurft að safna heilum helling af peningum sem eldsneyti í framboðið, ekkert síður en byggja bakland. Peningarnir eru grunnur alls hins.

Kosningabaráttan að þessu sinni er orðin sú lengsta í bandarískri stjórnmálasögu. Þeir sem fara alla leið sem frambjóðendur stóru flokkanna munu þurfa að heyja kosningabaráttu, í raun án nokkurrar alvörupásu, í tæp tvö ár. Flestir frambjóðendurnir gáfu kost á sér í janúar 2007. Það var til marks um hversu veik staða George W. Bush var orðin og hve baráttan fyllti upp í tómarúm pólitísku stöðunnar í kringum forsetann. Hann hefur verið særður eftir þingkosningarnar 2006, hefur ekki náð að byggja sig upp eftir það mikla tap og er nú eins og týpískur forseti á seinna tímabili - allir bíða eftir að hann hætti. Áhrifin alltaf hverfandi.

En það þarf mikla peninga til að halda baráttunni lifandi allan þennan tíma. Einhver sérfræðingurinn sagði að milljarður dollara væri farin frá upphafi hjá öllum frambjóðendunum. Veit ekki hvort það er satt, en það er allavega ekki fjarstæðukennt sé litið á eyðslu frambjóðendanna og tímann sem þeir hafa verið í framboði með öllu sem því fylgir. Talað er um að frambjóðendur á ofur-þriðjudegi hafi verið að eyða hundrum milljónum íslenskra króna per dag undir lok baráttunnar, altént þeir sem áttu alvöru möguleika á að vera sigursælir og lögðu allt í sölurnar fyrir að ná góðum árangri. Sumum mistókst að ávaxta það pund.

Það fer ekki alltaf saman að vera sigursæll og eiga mikla peninga. Í gær dró Mitt Romney sig út úr forsetaslagnum. Hann átti mjög mikið af peningum en hann komst ekki alla leið, var fjarri því eftir ofur-þriðjudaginn en ákvað að pakka saman frekar en eyða meiri peningum. Í hans tilfelli voru peningar ekki til þess að tryggja honum styrk í gegnum mikilvægasta hjallann. Nú er talað um eyðsluna hjá Hillary og Obama. Þar virðist baráttan standa enn af alvöru. Það er fjarstæða að annað þeirra sé búið að vera. Staðan á ofur-þriðjudegi sagði allt um styrk þeirra í flokkskjarnanum.

Bæði þurfa að halda áfram. Hálf baráttan þeirra snýst um eldsneytið í slaginn; peningana. Þar virðist öllum brögðum beitt og reynt er að sækja peninga með öllum tiltækum ráðum. Það verður áhugavert að sjá peningastreymið nú þegar að alvöru slag er í raun lokið hjá repúblikunum og John McCain stendur einn þar eftir á sviðinu sem trúverðugur frambjóðandi með styrk til að fara alla leið. Hversu  mikið ætli að Obama og Hillary þurfi til að berja á hvoru öðru?

Peningarnir streyma til Obama

Þjóðkirkjan bolar fjölskyldu séra Péturs úr Laufási

Mér finnst það verulega dapurlegt að þjóðkirkjan ætli að bola fjölskyldu séra Péturs heitins Þórarinssonar, vinsæls og virts sóknarprests, úr Laufási og það þrátt fyrir að nær öll sóknarbörn hafi lýst yfir andúð á því verklagi. Hvað varð um manngæskuna og kærleikann sem þjóðkirkjan er að boða? Það er ekki nema von að fólk hér á þessu svæði spyrji sig þeirrar spurningar.

Mér finnst það gott hjá Ástu Flosadóttur á Höfða í Grýtubakkahreppi að skrifa opið bréf til biskups vegna þessa máls og vil ég taka undir hvert orð í skrifum hennar. Guðný Sverrisdóttir, sveitarstjóri í Grýtubakkahreppi, hefur líka verið áberandi í þessari baráttu og sveitarstjórn hefur ályktað vegna málsins og þarf það varla að koma að óvörum í ljósi undirskriftasöfnunar íbúa á svæðinu.

Það er eðlilegt að fólk hér sé hugsi yfir framgöngu forystu Þjóðkirkjunnar gegn Ingu og Þórarni sérstaklega, en afarkostir kirkjunnar eru óaðgengilegir og eðlilegt að fólk láti í sér heyra. Fólki hér svíður þetta verklag og það eigi að bola fjölskyldu séra Péturs burt með þessum ómerkilegu vinnubrögðum. Þjóðkirkjan er að sýna allt annað en manngæsku með þessari lágkúru.

Gert að flytja húsið frá Laufási