Bullitt fyrr og nú

Leikarinn Brad Pitt hefur nú lýst yfir áhuga sínum á að endurgera hina þekktu hasarmynd Bullitt frá árinu 1968. Hefur hann í hyggju að feta í fótspor Steve McQueen og leika hlutverk leynilögreglumannsins Frank Bullitt – hlutverk sem Steve gerði ódauðlegt. Þó að Brad Pitt sé óumdeilanlega eitt stærsta nafn kvikmyndabransans í dag og er mjög þekktur leikari munu þeir sem unna Bullitt eiga erfitt með að setja hann í sama klassa og McQueen eða sjá hann fyrir sér í sömu sporum. Það er auðvitað svolítill kjarkur sem býr að baki því að endurgera svo vinsæla mynd og fróðlegt að sjá hvort þar verði fetað á nýjar slóðir eða endurgert ramma fyrir ramma.

Bullitt er ein frægasta kvikmynd sjöunda áratugarins. Hún markaði frægð aðalleikarans McQueen og gerði hann endanlega að gullinni stjörnu í Hollywood. Bullitt segir söguna af harðsoðna leynilögreglumanninum Frank Bullitt í San Francisco, sem flækist í snúið mál þar sem við sögu koma mafían og óprúttnir stjórnmálamenn. McQueen var allt í öllu við gerð myndarinnar, hann stólaði á Peter Yates sem leikstjórann sem myndi halda utan um verkið. Þetta var fyrsta mynd Yates vestanhafs. Fáir vissu hvort hann gæti gert sanna bandaríska hasarmynd með öllu sem til þyrfti. Áhyggjurnar voru óþarfar og myndin varð sannkallaður gullmoli.

Myndin á sér auðvitað marga hápunkta. Þeirra mestur telst auðvitað hinn sögufrægi og æsispennandi kappakstur um stræti San Francisco. Allir sem minnast borgarinnar úr myndum á borð við Vertigo, Guess Who´s Coming to Dinner, Mrs. Doubtfire, Dark Passage, The Graduate, Dirty Harry og Foul Play sjá borgina í enn einu magnaða ljósinu þegar að Bullitt í túlkun McQueen eltir leigumorðingjana tvo um göturnar. Hasarinn er sannur og hraðinn gríðarlegur. Saman fer þetta í ógleymanlega senu, sem er í senn leiftrandi og nær tökum á áhorfandanum.

Þessi frægasta kappaksturssena kvikmyndasögunnar hefur verið margstæld og á sér margar eftirtúlkanir sem við höfum séð með einum eða öðrum hætti á öðrum stöðum. Sennilega náði William Friedkin senunni best í The French Connection þrem árum síðar, en það var auðvitað æðisleg sena, kannski ekki mikið síðri en þó síðri á staðal þeirra sem mæla hlutina eftir öllum pakkanum, enda er sú sena auðvitað sett í stíl þeirrar sem markaði Bullitt sem lykilmynd á sínum tíma. Colin Higgins reyndi meira að segja að stæla senuna í gamanmyndinni Foul Play áratug síðar, sem gerðist einmitt í sömu borg, en þar eru Goldie Hawn og Chevy Chase í sönnum hasar.

Senan er ekki bara eðall séð frá hraðanum og fimninni í pakkanum heldur auðvitað hvernig hún er tekin upp myndrænt séð. Hún er auðvitað myndrænt meistaraverk í sjálfu sér, skotin eru vel útfærð og næm frá öllum hliðum og áhorfandinn hugsar ekki um neitt annað en það sem gerist í hasarnum. Hugurinn fylgir bílunum eftir. Þetta er sena sem dáleiddi fólk í bíó fyrir fjórum áratugum og gerir enn, enn hefur engin mynd trompað þennan hasar og eflaust á þeim forsendum er farsælasti grunnur hennar byggður. Allur heildarrammi senunnar stenst tímans tönn og hún er enn eftirminnileg.

Steve McQueen var auðvitað stórstjarna á síns tíma mælikvarða. Hann á það sameiginlegt með Brad Pitt að vera myndræn stjarna með glans að nær öllu leyti. Hann hafði sjarma og glæsileika, gat túlkað bæði gaman sem drama á næman hátt. Hafði allan pakkann. McQueen var þó ekki bara sæti strákurinn á hvíta tjaldinu, hann gat bæði verið sá harði og mildi. Túlkaði bæði næmar týpur og eins rosalega nagla sem allir tóku eftir, gátu stungið hressilega. Hlutverk Bullits er eflaust hans frægasta á ferlinum og markaði hann endanlega sem stórstjörnu.

Hans verður þó minnst fyrir fleiri hlutverk alla tíð. Góð dæmi um flotta túlkun hans eru Cooler King í The Great Escape, Vin í The Magnificent Seven, Henry Thomas í Baby the Rain Must Fall, Jake Holman í The Sand Pebbles, Thomas Crown í The Thomas Crown Affair (myndin sem gerði hann eflaust að kyntákni eftir fræga ástarleikjataflsenu við Faye Dunaway – sem lék sálfræðing Crowns í túlkun Pierce Brosnan í endurgerð myndarinnar þrem áratugum síðar), Doc McCoy í The Getaway (þar sem hann fór á kostum í flottri túlkun með þáverandi eiginkonu sinni Ali MacGraw – mynd sem Alec Baldwin og Kim Basinger endurgerðu meðan að ástarblossinn þeirra var enn til staðar árið 1994), Henri Charriere í Papillon og Michael O'Hallorhan í The Towering Inferno.

Steve McQueen varð ekki gamall maður. Hann lést úr krabbameini árið 1980, aðeins fimmtugur að aldri. Síðasta hlutverk hans á góðum leikferli var rulla Papa Thorson í The Hunter árið 1980, sama ár og hann lést. Steve McQueen hefur lifað merkilega vel í gegnum tímans tönn, þó hann hafi löngu skilið við. Á vissum kafla eftir dauða hans gleymdist hann að mestu, utan helstu myndanna hans. Á síðustu árum hafa myndir hans öðlast aftur líf á DVD og orðið frægar að nýju, enda eru flestar myndir hans á síðustu sautján árum hans tær snilld.

Brad Pitt ætlar sér að feta í fótspor Steve McQueen, bæði færa Bullitt aftur á hvíta tjaldið, eflaust með sínum takti og endurgera frægustu senu hasarmyndanna. Það þarf dirfsku og kraft til að leggja í svoleiðis nokkuð. Myndin eina og sanna verður fertug á næsta ári og þá sjáum við nýjan Bullitt á gömlum grunni eflaust. Hvort hann nær að trompa þann gamla efast ég stórlega um, en samt sem áður verður fróðlegt að sjá hvað verður úr þessu hjá Pitt.

Pitt endurgerir Bullitt

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 11.7.2007 kl. 21:06]

Ég er algjör Steve manneskja og elska allar myndirnar með honum.  kv.

[Stefán Friðrik Stefánsson, 14.7.2007 kl. 13:59]

Takk fyrir kommentið Ásdís mín. Steve McQueen var mjög góður leikari, sannarlega litríkur í sínum verkum.

mbk.