John Edwards dregur framboð sitt til baka

Það kemur engum að óvörum að John Edwards hafi ákveðið að draga framboð sitt til embættis forseta Bandaríkjanna til baka. Hann varð undir, nær allt frá upphafi, í harðri baráttu fyrstu konunnar og fyrsta blökkumannsins sem eiga raunhæfa möguleika á forsetaembættinu, gat ekki komist upp á milli þeirra og náði aldrei flugi í forkosningabaráttu demókrata. Það verður áhugavert að sjá hvort hann muni styðja Obama eða Hillary - hann gæti orðið örlagavaldur í þessari baráttu með því.

Þegar að John Edwards gaf kost á sér í desember 2006 kom það engum að óvörum; hann hafði jú verið ein skærasta stjarna forkosningaferlisins árið 2004 og varð varaforsetaefni John Kerry í kosningunum. Hann náði þó aldrei að byggja undir framboðið sem trúverðugt að þessu sinni og stóð og féll með forkosningunum í Iowa í byrjun mánaðarins, þar sem hann varð í öðru sætinu, og í Suður-Karólínu, sínu gamla heimafylki, þar sem hann náði ekki hljómgrunni, en hann hafði sigrað hið síðarnefnda árið 2004 og náði alvöru sess sem frambjóðandi í hinu fyrrnefnda.

Segja má að Edwards hafi fengið skellinn mikla fyrir hálfum mánuði þegar að John Kerry lýsti yfir stuðningi við Barack Obama og gekk framhjá varaforsetaefni sínu fyrir fjórum árum. Lífseigar sögur hafa þó verið um að Kerry hafi séð eftir valinu og þeir hafi ekki átt samleið, haft ólíkar skoðanir á mörgum málum og ekki náð flugi saman. Það hafi jafnvel skipt sköpum er yfir lauk að framboðið náði ekki að stilla saman strengi sína vel. Með yfirlýsingu Kerry var þessu lokið og útreið Edwards í Suður-Karólínu gekk endanlega frá framboðinu. Hann bar sig vel og sagðist þá berjast fram að ofur-þriðjudegi en það voru hreinir draumórar.

Nú er það endanlega staðfest að forkosningaferli demókrata er algjört einvígi Barack Obama og Hillary Rodham Clinton. Það hefur þó verið ljóst vikum saman að svo myndi fara. Nú verður áhugavert að sjá slaginn sem átök þeirra tveggja. Allir spyrja sig að því hvað Edwards geri. Stuðningur hans getur skipt sköpum í þeim jafna slag sem framundan er innan flokksins, þar sem margt bendir til að þessu ljúki með hreinni talningu upp á hvern þingfulltrúa á þingið í Denver.

Fáir búast við því að Edwards verði varaforsetaefni í kosningunum, þó ekki sé rétt að útiloka það. Líklegra er þó að Hillary gæti hugsað sér að hafa hann sér við hlið, en Obama mun horfa í aðrar áttir. Tekið var eftir því að Hillary og Edwards áttu fund sín á milli baksviðs eftir kappræðurnar í Suður-Karólínu. Umræðuefnið er ekki vitað, en mörgum grunaði þó hvað var rætt. Lífseig hefur verið sagan um að Obama vilji fá stuðning hans.

Edwards er kannski úr sögunni sem forsetaefni en áhrif hans gætu orðið nokkur er yfir lýkur, sérstaklega ef hann styður opinberlega annan frambjóðandann fyrir ofur-þriðjudag.

Edwards hættur

Athugasemdir

[Stefán Friðrik Stefánsson, 30.1.2008 kl. 16:12]

Alveg klárlega. Fylgið mun færast til nú þegar að einhverju marki. Edwards mun ekki ætla að styðja annað þeirra í dag og mun væntanlega ekkert gefa upp um það fyrir ofur-þriðjudag. En það verður spennandi að sjá næstu kannanir, enda fer þetta fylgi á flökt núna og færist í báðar áttir. Fólk bíður ekki eftir að Edwards gefi sig upp, en það mun samt verða mikilvægur stuðningur fyrir þann sem fær hann í sína liðssveit.

[Paul Nikolov, 30.1.2008 kl. 19:24]

Næsti varaforseti Bandaríkjanna . . . kannski. En ég tel að hann hefur gefið í skýn hver hann stýður nú þegar, ef við sjáum til dæmis hvernig hann tók upp hanskan fyrir Obama í kappræðunni í New Hampshire. En kannski myndi hann skipta um skoðun þegar Clinton fara alla leið á Super Tuesday.

Það kom mér á óvart hvernig McCain hefur komið svo langt, en ekki út af stefnunni, sem er miklu meira á miðjuna en Romney eða Huckabee, heldur út af hversu máttlaus hann var í byrjunni. Núna er hann alveg á uppleið, en þarf samt að berjast á moti Huckabee frekar en Romney. Já, Romney er ríkur, en hann er líka Mórmoni. Satt að segja myndi Bandaríkjamenn aldrei kjósa Mórmoni sem forseti. Huckabee er hins vegar baptísti og populísti, og baptístar í Bandaríkjunum eru stórafl í pólitík. Við sjáum bara til.