Þrír áratugir frá andláti Vilhjálms Vilhjálmssonar

Þrír áratugir eru liðnir frá því að Vilhjálmur Vilhjálmsson, einn ástsælasti söngvari þjóðarinnar, lést í umferðarslysi í Lúxemborg. Villi Vill er að mínu mati besti söngvari sinnar kynslóðar - hafði tæra og hljómþýða rödd, algjörlega einstaka og pottþétta að öllu leyti. Um leið er Villi einn af þeim allra bestu á síðustu öld. Þeir eru fáir sem hafa markað stærri skref í íslenska tónlistarsögu á svo skömmum tíma eins og hann gerði.

Villi varð fyrst frægur þegar að hann söng lögin Vor í Vaglaskógi, Raunasaga, og Litla sæta ljúfan góða með Hljómsveit Ingimars Eydals hér á Akureyri árið 1965 og voru allir vegir færir eftir það. Ekki aðeins vegna þess að hann var bróðir einnar ástsælustu söngkonu þjóðarinnar, Ellyjar Vilhjálms, heldur vegna þess að hann hafði allt sem þurfti. Á þrettán árum tók hann upp fjölda laga og lét eftir sig fjölbreytt og vandað ævistarf þegar að hann kvaddi þennan heim langt um aldur fram í sorglegu slysi.

Það var mikið áfall fyrir íslenska tónlist að missa Villa sem aðeins 33 ára gamall hafði náð hátindi í sínum bransa og hafði planað svo margt meira í tónlistinni. Það var mikill harmleikur fyrir íslenskan tónlistarbransa að honum auðnaðist ekki að eiga fleiri ár í tónlistarsköpun sinni. En Villi lét eftir sig mikið og veglegt safn af vönduðu efni og enn í dag hlustar þjóðin á þennan frábæra söngvara. Ekki eru nema nokkrir mánuðir síðan að vegleg minningarútgáfa á lögum Villa fór í gull og er orðin ein mest selda plata af endurútgefnu efni til þessa. Hann heillar fólk af öllum kynslóðum - jafnt unga sem aldna.

Eftir því sem árin líða met ég Villa meira. Mér finnst hann vera sá söngvari á síðustu áratugum sem var einlægastur í tónlistarsköpun sinni, söng tærast og hljómþýtt. Hann náði að afreka mjög miklu og hans sess er ódauðlegur meðal þjóðarinnar í íslenskri tónlist. Það er mjög ánægjulegt að heyra að fundist hafi eitt lag til viðbótar við hans vandaða ævistarf og enn megi eiga von á að upplifa söngröddina hans Villa í nýju lagi á næstu mánuðum. Það er mikill fjársjóður fyrir íslenska tónlist.

Uppáhaldslögin mín með Villa Vill eru svo ótalmörg; en mér finnst þó Lítill drengur, Söknuður, Jamaíka, Þú átt mig ein, Það er svo skrítið, Ég labbaði í bæinn og Vor í Vaglaskógi standa upp úr. En það er hægt að telja endalaust upp eftirminnileg lög. Einshljóðfærissinfónían er svo algjörlega ógleymanlegt lag - þvílík snilld.

Villi er einfaldlega háklassi í íslenskri tónlist - ber mikla virðingu fyrir framlagi hans og ævistarfi í tónlist. Guð blessi minningu hans.

Athugasemdir

[Halldór Jóhannsson (IP-tala skráð) 28.3.2008 kl. 22:11]

Sammála þér með Villa.Einfaldlega frábær og lögin eru guðdómleg hver á sinn máta.Blessuð sé minning hans.Kveðja