Mjög tvísýnar kosningar í Bandaríkjunum

Það stefnir í mjög spennandi þingkosningar í Bandaríkjunum eftir mánuð. Staðan er slæm fyrir repúblikana. Það stefnir í að fulltrúadeildin sé töpuð nú, jafnvel öldungadeildin líka. Þetta verður harður slagur seinustu vikurnar. Foley-hneykslið hefur skaddað Repúblikanaflokkinn verulega. Flokkurinn sem hefur viljað telja landsmönnum trú um síðustu árin að hann sé táknmynd heiðarleika og virðingar í bandarískum stjórnmálum er skaddaður vegna siðferðishneykslismála og vandræðagangs. Fyrir ári hefði sá sem spáð hefði um að repúblikanar myndu missa yfirráðin í báðum þingdeildunum væntanlega verið talinn verulega galinn. Svo er ekki nú um stundir.

Það er ekki hægt að segja annað en að staða Dennis Hastert, forseta fulltrúadeildarinnar, sé verulega slæm. Hann svaf alltof lengi á verðinum í Foley-málinu og hlýtur að vera í verulega vandræðalegri stöðu gagnvart umbjóðendum sínum í Illinois þessar vikurnar. Pressan var mikil á hann um að segja af sér, en hann gerði það ekki og sneri vörn í sókn með stuðningi forsetans og lykilráðgjafa hans. Það blasir við öllum að titringur er á valdamestu stöðum í Washington þessar vikurnar með stöðuna eins og hún er. Bush, Bandaríkjaforseti, mun missa nær allt pólitískt vald sitt í raun og veru innanlands fari svo að önnur, eða jafnvel báðar þingdeildirnar tapist flokknum.

Ný skoðanakönnun sem birtist í dag sýnir vaxandi fylgi demókrata á nær öllum vígstöðvum. Fulltrúadeildin er töpuð í þeirri könnun fyrir repúblikana og öldungadeildin á ystu nöf. Meirihluti flokksins í báðum deildunum er veglegur nú. Til dæmis þurfa demókratar að bæta við sig rúmum 15 sætum í fulltrúadeildinni og 6 í öldungadeildinni til að snúa þeim við. Það virðist nú geta gerst, fari allt á versta veg. Enn er þó mánuður til stefnu og væntanlega mun Bush reyna að gera allt til að varna því að missa yfirráð þingsins. Fari svo verða seinustu tvö ár forsetaferilsins sem martröð fyrir hann, án valdsins sem fylgir yfirráðum þingdeildanna syrtir verulega í álinn.

Ég fylgdist fyrst af alvöru með þingkosningum vestanhafs árið 1994. Það voru sögulegar kosningar. Repúblikanar náðu þá yfirráðum í fulltrúadeildinni eftir áratuga minnihlutasetu þar og náði öldungadeildinni ennfremur á sitt vald. Það var á þeim árum sem að Clinton var veikastur á stormasömum valdaferli. Síðan hefur flokkurinn ráðið fulltrúadeildinni en öldungadeildin hefur rokkast á milli flokkanna, en repúblikanar hafa samfellt ráðið henni nú frá janúarmánuði 2003.

Það verður óneitanlega mjög spennandi að fylgjast með þessari pólitísku stöðu næstu vikurnar vestan hafs og hvort að repúblikanar ná að snúa vörn í sókn í þessari erfiðu stöðu. Það hlýtur að vera svo að repúblikanar búast við hinu versta en vona hið besta þessar vikur í kosningabaráttunni sem er hin erfiðasta sem þeir hafa háð til fjölda ára.

Demókratar auka forskot sitt í aðdraganda þingkosninganna

Snjóar á Akureyri

Fyrsti snjórinn hér á Akureyri á þessu hausti féll til jarðar í dag. Það fór að snjóa um sexleytið og það var svolítið hressileg snjókoma. Er líða tók á kvöldið snjóaði meira og svo fór að þungfært varð fyrir vanbúna bíla á ferð um bæinn. Er nú kominn hér fimm til sjö cm jafnfallinn snjór. Í fyrradag var ég að skrifa hér um haustblæinn og sagði að vonandi færi nú ekki að snjóa alveg strax. Ekki varð ég sannspár þar, var betri í því að spá um prófkjörs- og framboðsmál okkar sjálfstæðismanna í kjördæminu hinsvegar. Ætla þó að vona að þetta verði skammvinnt hausthret sem yfir okkur dynur nú hérna norðan heiða.

Þungfært innanbæjar á Akureyri vegna snjókomu

Mikhail Gorbachev kemur til Íslands

Í dag eru tveir áratugir liðnir frá því að Mikhail Gorbachev, þáv. leiðtogi Sovétríkjanna, kom til Íslands á leiðtogafund sinn með Ronald Reagan, þáv. forseta Bandaríkjanna. Á morgun kemur hann aftur hingað, nú til að minnast tveggja áratuga afmælis leiðtogafundarins. Mun hann dveljast hér nokkra daga. Á fimmtudag mun hann halda fyrirlestur í Háskólabíói um fundinn og áhrif hans á alþjóðastjórnmál. Sjálfur hefur Gorbachev sagt að leiðtogafundurinn í Höfða í Reykjavík í október 1986 hafi haft úrslitaáhrif um að kalda stríðinu lauk og hafi verið örlagaríkur fyrir samskipti Bandaríkjanna og Sovétríkjanna, sem liðu undir lok með kalda stríðinu í byrjun tíunda áratugarins.

Það verður fróðlegt að fylgjast með komu Gorbachev til landsins, heyra boðskap hans og skoðanir t.d. á alþjóðastjórnmálum í dag, í breyttum heimi. Það er jú fátt sem að minnir á stöðuna sem uppi var októberdagana fyrir tveim áratugum þegar að hann kom hér síðast. Staða Bandaríkjanna er vissulega jafn öflug en ekki er hægt að segja annað en að staðan í austurvegi sé gjörbreytt. Sovétríkin liðuðust upp og eftir stendur breyttur heimur. Það verður því fróðlegt að heyra í Sovétleiðtoganum fyrrverandi. Ronald Reagan veiktist nokkrum árum eftir leiðtogafundinn af Alzheimer-sjúkdómi og sagði aldrei sína sögu af fundinum fyllilega. Hann lést árið 2004.

Ég hef aldrei farið leynt með að ég tel Mikhail Gorbachev einn merkasta stjórnmálamann níunda áratugarins. Hann hafði lykilstöðu í því að ljúka kalda stríðinu, fella járntjaldið og kommúnismann og síðast en ekki síst breyta heimsmyndinni. Þetta voru örlagatímar á þessum árum. Hann skipar þar sama sess og Reagan, Margaret Thatcher og Jóhannes Páll II páfi, sem þrátt fyrir að spila ekki hlutverk í stjórnmálaheiminum varð áhrifamikill um gang mála á þessum tíma. Gorbachev hlaut friðarverðlaun Nóbels árið 1990 fyrir framlag sitt til friðar. Vissulega er hann ekki fullkominn friðarpostuli, frekar en margir, en hans hlutverk á þessum örlagaríku tímum er nær óumdeildur.

Um er að ræða því stóran viðburð að hann komi hingað og fylgst verður vel með fyrirlestri hans. Leiðtogafundurinn 1986 hafði mikla sögulega þýðingu og fróðlegt að heyra minningar Sovétleiðtogans fyrrverandi frá fundinum í þessari Íslandsför.

Sími Jóns Baldvins í utanríkisráðuneytinu hleraður

Það eru mikil tíðindi að heyra af því að skrifstofusími Jóns Baldvins Hannibalssonar, fyrrum utanríkisráðherra og sendiherra, hafi verið hleraður í utanríkisráðuneytinu. Jón Baldvin var utanríkisráðherra á árunum 1988-1995 og mun hafa komist upp um það á árinu 1992 eða 1993 að svo hafi verið og þá fundist hlerunarbúnaður í símtækjum hans. Þetta kom fram í máli Jóns Baldvins í morgunþætti Jóhanns Haukssonar á Útvarpi Sögu í morgun. Það er að mínu mati stóralvarlegt mál að símar utanríkisráðherra, eins valdamesta stjórnmálamanns í stjórnkerfi landsins, hafi verið hleraðir og að það séu innan við 15 ár frá því að slíkt eigi að komast upp.

Mér finnst þetta eiginlega svo alvarlegt mál að það verður að kanna með einhverjum hætti. Það er eiginlega þörf á því að öll mál kalda stríðsins hvað varðar leynilegt pukur verði að öllu leyti fært upp á borðið og gert opinbert. Mér finnst allar hliðar þessara mála yfir höfuð orðin svo alvarleg og umhugsunarverð að annað kemur ekki til greina. Það er t.d. mjög undarlegt að sjá og heyra um þessar hleranir. Það eitt að sími utanríkisráðherra fyrir svo skömmum tíma sé hleraður vekur stórar spurningar. Hafi það verið gert þá má aðeins ímynda sér hvernig þetta var á árunum sem kalda stríðið stóð í hámarki og allir tortryggðu alla í nær öllum mögulegum efnum.

Mikið hefur verið talað um eftir vel skrifaða grein Þórs Whitehead í Þjóðmálum að hér hafi starfað leyniþjónusta á vegum Sjálfstæðisflokksins. Mér finnst það alvarlegar ásakanir, sé það haft í huga að á þessu langa tímabili hafa setið vinstristjórnir við völd, sumar hverjir í nokkur ár samfellt. Fleiri menn en sjálfstæðismenn hafa verið dómsmálaráðherrar. Það verður að skoða málin almennt með mun víðari hætti en bara svo að kenna það við einn flokk. Það er staðreynd t.d. að framsóknarmaður, Ólafur Jóhannesson, var dómsmálaráðherra samfellt í tæpan áratug á áttunda áratugnum, fleiri hafa þeir svo sannarlega verið en bara hann.

Nú er tími kominn til þess að allir þræðir komi fram um leynistarfsemi á Íslandi. Margar spurningar standa t.d. eftir um pukur í sovéska sendiráðinu sem hefur verið rætt víða og um tengsl íslenskra sósíalista við Sovétríkin. Þegar hefur komið fram að peningar frá Sovétríkjunum voru settir í dagblaða- og flokkstengda útgáfu á vegum sósíalista. Það er kominn tími til að allt fari upp á borðið. Það verður að gerast eigi síðar en núna. Mér finnst það mikilvægt að nú séu tímar kalda stríðsins og alls sem gerðist þá mögulega og ómögulega komi fram að fullu.

Sími Jóns Baldvins hleraður

Spennandi leiðtogaslagur í Norðausturkjördæmi

Það liggur nú endanlega fyrir sem ég hafði spáð að Arnbjörg Sveinsdóttir, Kristján Þór Júlíusson og Þorvaldur Ingvarsson muni slást um leiðtogastól Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi í komandi kosningum. Það er reyndar ekki útilokað að bætist í þann slag, en síðustu daga hefur verið talað um að Sigurjón Benediktsson á Húsavík muni jafnvel gefa kost á sér í fyrsta sætið ennfremur, en væntanlega nefna þó fleiri sæti en hið fyrsta í þeim efnum. En það stefnir í mjög spennandi prófkjör. Það er enginn efi í mér og öðrum virkum flokksmönnum hér um að það verði prófkjör fyrir lok næsta mánaðar og verði samþykkt á kjördæmisþinginu að Skjólbrekku um helgina.

Ég fagna því að flokksmenn fái val um forystuna að þessu sinni. Það er nú kominn tími til að allir flokksmenn fái í hendurnar þann kost að velja sér sína forystu á framboðslistann. Það er líka sú forysta sem leiðir allt starf kjördæmisins næstu árin. Ég hafði sagt það í sumar á þessum vef að það yrði nú að vera prófkjör. Það er kominn tími til að hér verði saga prófkjörs mótuð. Eins og flestir vita hefur ekki verið prófkjör í norðurhluta kjördæmisins frá árinu 1987 þegar að Halldór Blöndal var kjörinn til leiðtogastarfa. Það er því mjög mikilvægt nú að við fáum öll að hafa skoðun á því hver eigi að leiða flokksstarfið og fara á þing að vori fyrir flokkinn. Það eflir flokkskjarnann mjög.

Ég spái mjög spennandi prófkjörsslag. Það er okkur öllum hollt að geta valið á milli frambærilegs fólks. Það styrkir flokkinn að geta tekið svona stuttan og snarpan slag. Að honum loknum sameinumst við fram til forystu í kjördæminu, heyjum góða og öfluga kosningabaráttu og berjumst til sigurs. Það eru spennandi tímar framundan í stjórnmálum í kjördæminu.

Bæjarmál og Framsókn

Í skrifum hér fyrir rúmri viku var fjallað um stöðu Framsóknarflokksins á Akureyri og Jóhannesar G. Bjarnasonar, leiðtoga og bæjarfulltrúa flokksins. Í þeim skrifum, sem ég hef nú eytt út, var fjallað um leyfi Jóhannesar frá störfum í bæjarstjórn Akureyrar. Í samhengi við það fjallaði ég um stöðu flokksins að loknum kosningunum í vor. Eins og ég hef síðar komist að bað Jóhannes G. Bjarnason um leyfi frá pólitískum störfum af persónulegum ástæðum, ástæðum sem ég hafði ekki vitneskju um á þeim tíma sem skrif mín komu fram. Um var að ræða pólitískar pælingar, sem áttu ekki erindi í þá umræðu. 

Ég vil nota tækifærið og óska Jóhannesi G. Bjarnasyni og fjölskyldu hans alls góðs á þeim erfiðu tímum sem við þeim blasir. Jafnframt vonast ég eftir að hann komi tvíefldur aftur til verka í stjórnmál að því loknu, enda hef ég alla tíð talið Jóa mikinn sómamann og hafa unnið gott verk, bæði í stjórnmálum og á öðrum vettvangi.

Mögnuð rimma Guðna og Össurar

Það var stór dagur í stjórnmálunum í gær þegar að ákvarðanir ríkisstjórnarinnar til lækkunar matarverðs voru kynntar. Það var nokkuð magnþrungið að fylgjast með Guðna Ágústssyni, landbúnaðarráðherra, og Össuri Skarphéðinssyni, þingflokksformanni Samfylkingarinnar, ræða þessar fréttir dagsins í flottri hörkurimmu í Kastljósi í gærkvöldi. Guðni og Össur voru ekki fyllilega sammála, eins og við var að búast og tókust á af krafti um matarverðið, tollana og landbúnaðarmálin. Það var reyndar Guðni sem átti reyndar orð gærdagsins er hann sagði á blaðamannafundi ráðherranna í Ráðherrabústaðnum: "Það munu allir kokkar í eldhúsum Íslands gleðjast".

Ég hef aldrei farið leynt með þá skoðun mína að Guðni Ágústsson sé nokkur fornaldarmaður í íslenskum stjórnmálum. Hann er kannski síðasti framsóknarmaður gamla tímans í forystu Framsóknarflokksins. Þó að margir telji Jón Sigurðsson, formann Framsóknarflokksins, gamaldags stjórnmálamann er Guðni annað eintak. Hann er fulltrúi gömlu bændamenningarinnar og afkvæmi þeirra menningarheima innan Framsóknarflokksins. Það er óneitanlega oft skondið og skemmtilegt að heyra Guðna tala um stjórnmál frá sínu sjónarhorni. Hann er oft mjög orðheppinn og getur átt góða punkta í umræðuna. Ég er þó ekki alveg sammála honum í landbúnaðarmálunum.

Í þessari rimmu Guðna og Össurar heyrðum við tvær gjörólíkar hliðar á t.d. því hvernig koma eigi fram við landbúnaðinn. Guðni er talsmaður þess að slá upp verndarmúrum utan um allar hliðar landbúnaðarins. Það er mjög umdeild skoðun. Þessi niðurstaða stjórnarflokkanna sem kynnt er í gær er tímamótaniðurstaða, enda hefur Framsóknarflokkurinn aldrei fyrr ljáð máls fyrr á þeim meginbreytingum sem í yfirlýsingunni felast. Þetta er nokkuð í takt við það sem að Halldór Ásgrímsson sagði í kveðjuræðu sinni sem stjórnmálamaður í ágúst. Þetta er sú áhersla sem Halldór kynnti og Jón hefur fylgt eftir. Með vissum rammabreytingum fæst Guðni á þá skoðun.

Öll hljótum við að fagna þessari niðurstöðu. Hún boðar þáttaskil. Fyrst og fremst fylgdist ég ánægður með þessari rimmu Guðna og Össurar í sjónvarpssal. Það var rimma í kerskni og hressleika. Best af öllu fannst mér þó þegar að Guðni bauð Össuri með sér í sveitina til að kynna honum stöðu landbúnaðarins. Fyndið tilboð og fékk eflaust marga landsmenn til að hlæja. Það er óneitanlega fínt af landbúnaðarráðherranum að bjóða forystumönnum Samfylkingarinnar með sér í sveitasæluna. Mér skilst þó að slíkt hafi til þessa aðeins verið boðið leikskólabörnum í þéttbýlinu.

SVÞ fagna ákvörðun ríkisstjórnarinnar

Kristján Þór Júlíusson í leiðtogaframboð

Kristján Þór Júlíusson, bæjarstjóri, tilkynnti á fjölmennum aðalfundi fulltrúaráðs sjálfstæðisfélaganna hér á Akureyri í kvöld að hann sæktist eftir fyrsta sætinu á framboðslista Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi í komandi kosningum. Orðrómur hafði verið mikill síðustu mánuði að hann stefndi á þingframboð og varla vafi í huga flokksmanna hér á Akureyri að hann myndi fara fram, eftir að Halldór Blöndal, alþingismaður, tilkynnti formlega um að hann myndi draga sig í hlé að vori. Fyrr í dag gaf Þorvaldur Ingvarsson, lækningaforstjóri FSA, út yfirlýsingu um leiðtogaframboð sitt og í september tilkynnti Arnbjörg Sveinsdóttir, þingflokksformaður, um framboð sitt í fyrsta sætið.

Kristján Þór Júlíusson var bæjarstjóri á Dalvík 1986-1994, á Ísafirði 1994-1997 og hefur verið bæjarstjóri og leiðtogi Sjálfstæðisflokksins á Akureyri allt frá árinu 1998 og leitt flokkinn hér í bænum í þrennum kosningum. Kristján Þór hefur verið lengi virkur í stjórnmálum og unnið ötullega fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Það kemur því engum að óvörum hér á þessum slóðum og væntanlega víðar, sem kynnst hafa Kristjáni Þór í flokksstarfinu að hann hafi áhuga á að sækja fram til forystu í Norðausturkjördæmi. Nú stefnir í spennandi prófkjör þar sem flokksmenn hafa góða valkosti til forystu. Kjördæmisþing mun formlega taka ákvörðun væntanlega um prófkjör um helgina.

Kristján Þór gaf kost á sér til varaformennsku á landsfundi Sjálfstæðisflokksins fyrir ári. Hann hlaut tæplega 40% atkvæða og beið því lægri hlut í snörpum varaformannsslag við Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, menntamálaráðherra. Þá þegar varð orðrómurinn um þingframboðið sterkur og talið víst að landsmálin væru innan seilingar. Þetta er því rökrétt framhald þess sem nú hefur gerst. Í bæjarstjórnarkosningunum í vor gengu fjölmiðlamenn mjög nærri Kristjáni Þór með að fá svör um þingframboð og var um fátt meira talað í kosningabaráttunni en mögulegt landsmálaframboð bæjarstjórans.

Aðalfundur fulltrúaráðsins tókst mjög vel í alla staði. Þetta var góður og öflugur fundur, þar sem farið var yfir málin í aðdraganda kjördæmisþingsins um helgina og rædd staða mála á kjördæmavísu. Viðstödd fundinn voru allir leiðtogaframbjóðendurnir þrír og ávörpuðu Arnbjörg og Þorvaldur fundinn auk Kristjáns Þórs. Björn Magnússon var endurkjörinn formaður fulltrúaráðsins og engin breyting varð á skipan aðalmanna er kjörnir eru á aðalfundi. Ný lög fulltrúaráðsins voru samþykkt á fundinum, en þau hafa verið óbreytt frá árinu 1999.

Kristján Þór Júlíusson sækist eftir fyrsta sæti í Norðausturkjördæmi

Stöð 2 20 ára

Í dag eru 20 ár frá því að Stöð 2 hóf útsendingar. Stöð 2 hefur fyrir löngu markað sér sess í sjónvarpssögu landsins. Hún var fyrsta einkarekna sjónvarpsstöðin sem hóf útsendingar hérlendis. Stöð 2 hóf útsendingar að kvöldi fimmtudagsins 9. október 1986 með ávarpi sjónvarpsstjórans, Jóns Óttars Ragnarssonar. Ávarpið fór út hljóðlaust og tæknibilanir hrjáðu stöðina í fyrstu og t.d. varð fyrstu tvær vikurnar að taka upp fréttatímann fyrirfram til að sýna á stöðinni. Á fyrsta útsendingardeginum kom Ronald Reagan, forseti Bandaríkjanna, til landsins á leiðtogafund sinn með Mikhail Gorbachev, leiðtoga Sovétríkjanna, sem stóð í Reykjavík dagana 11. og 12. október 1986.

Þó að tæknibilanir og erfiðleikar hafi gert það að verkum að stöðin gat ekki fjallað um leiðtogafundinn með viðunandi hætti varð það fall í raun fararheill. Stöðin var stofnuð í upphafi af Jóni Óttari, Ólafi Jónssyni og Hans Kristjáni Árnasyni. Djörfung þeirra og ákveðni reif stöðina upp fyrsta og í raun erfiðasta hjallann. Þeir lögðu út í mikla innlenda dagskrárgerð og voru menn framkvæmda og krafts í forystu Stöðvar 2. Miklir fjárhagserfiðleikar á fyrstu árunum leiddu að lokum til þess að þeir misstu yfirstjórnina úr sínum höndum árið 1990 og nýjir fjárfestar tóku yfir stjórn Stöðvar 2. Þó er það öllum ljóst að án krafts Jóns Óttars og Hans Kristjáns hefði stöðin aldrei orðið eitt né neitt.

Í 55 ár var einkaaðilum bannað að reka ljósvakamiðla. Í verkfalli opinberra starfsmanna árið 1984 lamaðist starfsemi Ríkisútvarpsins. Leiddi það til endurskoðunar á útvarpslögum undir forystu Ragnhildar Helgadóttur, menntamálaráðherra, í ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks. Ný útvarpslög sem heimiluðu einkaaðilum að reka ljósvakamiðla var samþykkt í júní 1985. Bylgjan hóf fyrst einkarekinna útvarpsstöðva útsendingar hérlendis í ágúst 1986. Hugmyndin á bakvið Stöð 2 var vissulega metin djörf á sínum tíma. Vissulega voru rekstrarerfiðleikar lengi meginstef í sögu Stöðvar 2, en víst er að enginn hefði viljað vera án þeirra þáttaskila sem stöðin markaði.

Á 20 árum hefur Stöð 2 sannað fyrir okkur öllum mikilvægi tilveru sinnar svo um munar. Stofnun hennar markaði mikil þáttaskil í fjölmiðlasögu landsins. Það er því svo sannarlega rétt að óska starfsmönnum og eigendum Stöðvar 2 til hamingju með daginn. Stöð 2 gegnir enn gríðarlega mikilvægu hlutverki í frjálsri fjölmiðlum. Hún varð fyrst sjónvarpsstöðvanna sem til urðu eftir að ríkiseinokunin var afnumin og vegna þess er hún okkur frelsisunnendum og hægrimönnum svo kær. Megi hún lengi lifa.

Þorvaldur Ingvarsson í leiðtogaframboð

Þorvaldur Ingvarsson, lækningaforstjóri FSA, sendi út fréttatilkynningu fyrir stundu þar sem hann tilkynnir að hann gefi kost á sér í fyrsta sæti á framboðslista Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi. Þorvaldur nam læknisfræði við Háskóla Íslands en hélt til framhaldsnáms í bæklunarlækningum í Svíþjóð og lauk doktorsprófi við Háskólann í Lundi. Hann hefur öðlast víðtæka reynslu innan heilbrigðisgeirans, starfað sem læknir og stundað jafnhliða því sérfræðistörf, kennslu og stjórnun. Hann hefur verið framkvæmdastjóri lækninga við Fjórðungssjúkrahúsið á Akureyri frá árinu 1998.

Þorvaldur Ingvarsson skipaði sjötta sæti framboðslista Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi í alþingiskosningunum 2003. Hann hefur verið formaður Sjálfstæðisfélags Akureyrar allt frá haustinu 2003 og setið í stjórn fulltrúaráðs sjálfstæðisfélaganna á Akureyri frá þeim tíma. Þorvaldur hefur lengi talað um þingframboð sitt og hefur nú ákveðið sig í þeim efnum. Þegar í sumar sagði hann í viðtali við blaðið Vikudag hér á Akureyri að hann myndi gefa kost á sér í efstu sæti og tiltók þá þegar 1. - 3. sætið.

Þessi framboðsyfirlýsing Þorvaldar Ingvarssonar hleypir lífi í framboðsmál okkar sjálfstæðismanna í kjördæminu. Búast má við að Kristján Þór Júlíusson, bæjarstjóri á Akureyri, muni síðar í dag tilkynna ennfremur um leiðtogaframboð sitt. Kjördæmisþing Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi verður haldið um næstu helgi og verður þá ákveðið hvernig skipan efstu sæta framboðslistans verður ákveðin. Tillaga stjórnar kjördæmisráðsins er að fram muni fara prófkjör.

Ég spáði því í færslu minni á vefnum á laugardag að bæði Þorvaldur og Kristján tilkynntu leiðtogaframboð í dag, mánudag, og það mun ganga eftir.

Matarverð lækkar

Geir H. Haarde, forsætisráðherra, og Jón Sigurðsson, viðskiptaráðherra, kynntu á blaðamannafundi í Ráðherrabústaðnum nú kl. 11:00 tillögur ríkisstjórnarinnar til lækkunar matarverðs. Þar eru mikil tíðindi að gerast svo sannarlega. Stefnt er að því að vörugjald af innlendri matvöru verði að fullu afnumið frá 1. mars nk. Sama dag mun virðisaukaskattur af matvælum, sem nú er 14%, verða 7% og sömuleiðis verður það 7% af þeim mat sem nú er í 24%. Ennfremur mun virðisaukaskattur af veitingaþjónustu sem nú er 24,5% lækka niður í 7%. Almennir innflutningstollar af kjötvöru mun lækka um allt að 40% samhliða þessu.

Um er að ræða mikil þáttaskil. Þetta er sannkallað gleðiefni fyrir alla neytendur. Þessar aðgerðir munu miðast við að færa almennt matarverð til jafns við meðalverð á matvörum sem gengur og gerist almennt hér á Norðurlöndunum. Þetta eru mjög góðar tillögur, sem eru öflugar og afgerandi. Á þeim var svo sannarlega þörf. Það var orðið vel ljóst að matarverð hér var alltof hátt og róttækra aðgerða var þörf. Við því var brugðist með vinnu stjórnarflokkanna sem lýkur með þessari farsælu niðurstöðu.

Skýrsla Hallgríms Snorrasonar, hagstofustjóra, í sumar markaði þáttaskil. Um var að ræða niðurstöður hans sem formanns matarverðsnefndarinnar, sem skipuð var af Halldóri Ásgrímssyni, fyrrum forsætisráðherra og formanni Framsóknarflokksins. Skýrslan var afgerandi og tók af skarið svo um munaði. Eftir það var ekki spurning um hvort heldur hvenær gripið yrði til róttækra aðgerða í þessum efnum.

Virðisaukaskattur og tollar af matvælum lækka 1. mars

The Departed beint á toppinn í USA

Það kemur ekki okkur kvikmyndaaðdáendum á óvart að nýjasta kvikmynd meistara Martin Scorsese, The Departed, fari beint á toppinn í Bandaríkjunum á opnunarhelgi. Mér skilst að þetta sé algjör dúndurmynd. Hún fær góða dóma og mikið lof kvikmyndaspekúlantanna vestanhafs. Þetta er stjörnum prýdd eðalmynd og gæti orðið öflug þegar að kemur að Óskarsverðlaununum í febrúarlok. Í aðalhlutverkum eru leikararnir Jack Nicholson, Leonardo DiCaprio, Matt Damon, Martin Sheen og Alec Baldwin. Þetta er víst topplöggumynd með rétta plottinu og er víst algjör gullmoli.

Ég hef allavega heyrt virkilega góðar sögur um þessa mynd og hlakka mjög til að sjá hana. Sumir spekingar vestanhafs eru þegar farnir að spá því að hún fái óskarinn sem besta mynd ársins 2006. Martin Scorsese er einn meistaranna í kvikmyndagerð síðustu áratuga í Hollywood. Ég skrifaði ítarlegan leikstjórapistil um Scorsese árið 2003 á vefinn kvikmyndir.com og fór þar yfir flottan leikstjóraferil hans með mínum hætti. Það er svona mín úttekt á þessum merka ferli fram til þess tíma.

Að baki eru meistaraverk á borð við Taxi Driver, Raging Bull, Goodfellas, Gangs of New York, The Aviator og Mean Streets. Það er þó svo að Martin Scorsese hefur aldrei fengið viðurkenningu frá bandarísku kvikmyndaakademíunni. Hann hefur t.d. aldrei hlotið leikstjóraóskarinn. Hann hefur fimm sinnum verið tilnefndur. Töldu flestir hans stund komna hið minnsta árið 2005 en þá hlaut The Aviator flest óskarsverðlaun, en ekki í stærstu flokkunum. Clint Eastwood náði þá leikstjóraóskarnum.

Það verður spennandi að sjá þessa nýju mynd og kannski verður hún sú mynd sem loksins færir honum Óskar frænda eftir allt saman. Allavega, þessi mynd lofar góðu.

Ný mynd Martin Scorsese beint á toppinn

Lokaorrusta Ómars austur í Hjalladal

Í kvöld horfði ég á fréttaskýringaþáttinn Kompás á Stöð 2. Hann var að þessu sinni algjörlega lagður undir Ómar Ragnarsson sem þessar vikurnar er á lokastigi síðustu orrustu sinnar til varnar Hjalladal austur á fjörðum. Þetta var vissulega nokkuð merkilegur þáttur, sem ég horfði á með nokkrum áhuga. Alla mína ævi hefur Ómar Ragnarsson spilað þar nokkuð merkilegan sess. Ég var smábarn þegar að ég átti eina mína fyrstu bernskuminningu. Það var er Hanna amma og Anton afi gáfu mér í jólagjöf plötu með barnalögum Ómars. Á fyrstu árum mínum spilaði platan stóran sess í huga mér og ég á hana reyndar enn, hún er þó niðri í kjallara núna, slitin og mjög úr sér gengin.

Ómar er á háum stalli í huga okkar flestra. Hann er vissulega goðsögn í lifanda lífi. Hann hefur með gríðarlega mikilli elju fært okkur minningar um landið okkar, minningar sem við metum mikils. Persónulega á ég gríðarlega mikið myndefni með Ómari. Við vorum minnt á fjársjóðinn sem hann hefur fært okkur öllum er um hann var gerður einn þáttur í röð þátta um sögu Sjónvarpsins nú í september. Á 40 árum Sjónvarpsins hefur Ómar verið í hlutverki íþróttafréttamanns, skemmtikrafts, íhuguls spyrils í mannlegum og heillandi viðtölum og fréttamanns sem kannað hefur landið og mannsálina í víðri merkingu þess orðs. Eftir stendur merk starfsævi sem allir virða.

Ómar á sennilega heiðurinn af einni stærstu stund íslenskrar sjónvarpssögu. Það var þegar að hann kynnti okkur fyrir Vestfirðingnum Gísla Gíslasyni á Uppsölum, alþýðumanni sem lifði sem á 19. öld væri en í raun var uppi á tækniáratugum 20. aldarinnar. Það var stór stund í íslensku sjónvarpi, að mínu mati sú stærsta. Hann færði okkur þennan mann heim í stofu og kynnti okkur fyrir honum, þó með nærgætni og tilfinningu. Ég horfði einmitt á þetta viðtal aftur um daginn, en ég á Stiklusafnið hér heima allt saman. Ég virði framlag Ómars í þessum efnum mikils og tel hann eiga heiður okkar allra skilið fyrir þau verk sín. Enginn hefur betur kynnt okkur fyrir svæðum, fjarlægum og fallegum.

Þrátt fyrir að ég beri virðingu fyrir Ómari fullyrði ég enn og aftur að barátta hans fyrir austan þessar vikurnar er vonlaus. Hún er töpuð. Lokaorrustan sem nú stendur, með Hálslón í myndun, er sár og erfið fyrir hann, enda ann hann landinu. Það hefur verið mín skoðun allt frá fyrsta degi að Ómar ætti að há þá baráttu með heiðarlegum og öflugum hætti. Það hafa allir vitað frá fyrsta degi að hann sýndi okkur myndefni úr Hjalladal að hann vildi ekki að Kárahnjúkavirkjun yrði að veruleika né heldur Fljótsdalsvirkjun. En það er hans réttur að hafa þá skoðun. Það voru hans stærstu mistök að segja sig ekki frá málinu sem fréttamaður í upphafi. Baráttuandi hans átti að njóta sín.

Þó að ég sé ósammála Ómari Ragnarssyni virði ég mikils framlag hans í skemmtana- og sjónvarpssögu landsins. Hún er okkur öllum ofarlega í huga. Það var mér lærdómur að kynnast hversu rík og sterk barátta hans er, hún kemur frá hjartanu hans. Þetta er barátta sem hann leggur allt í, peninga sína, vinnuþrek og allar stundir einkalífsins. Það er sárt að skynja að komið er að leiðarlokum. Þetta er töpuð lokaorrusta í erfiðum bardaga. En þrátt fyrir allt er Ómar eins og hann er. Hann er og verður eins og hann er. Þessi þáttur var vel gerður. Ég ætla ekki að amast út í einhliða frásögn eða það að Ómar og ég séum ósammála.

En þetta er bara svona. Eitt tap í einum bardaga þarf ekki að þýða endavík milli fólks, né heldur endatafl fyrir einstakling. Ómar rís yfir ágreininginn að svo mörgu leyti. Í mínum huga er Ómar maður hugsjóna sem berst sinni baráttu fyrir sínar skoðanir. Það er hans réttur og það ber að virða. Þó að skoðanir fari ekki saman er rétt að virða fólk hafi það skoðanir að láta þær í ljósi. Það átti Ómar Ragnarsson að gera frá fyrsta degi en ekki mæta í lokaorrustuna eina. Það voru hans mistök, sem enginn erfir held ég við hann í raun og veru.

Álver á Reyðarfirði mannað Íslendingum

Það var gleðiefni að sjá frétt Stöðvar 2 í gærkvöldi um álverið á Reyðarfirði. Það er mikil ásókn í störfin í álverinu og munu rúmlega 1500 umsóknir, langflestar frá Íslendingum, hafa borist nú þegar í um rúmlega 400 störf. Er það vilji Alcoa að þar verði náð jöfnum kynjahlutföllum í starfsmannahaldinu og hafa nú þegar þriðjungur sem þegar hafa verið ráðnir verið konur. Til að undirstrika viljann á að fá konur til starfa var Alcoa í dag með kvennadag á vegum fyrirtækisins. Mikill fjöldi kvenna þáði boðið. Fóru þær í skoðanaferðir á vinnusvæðið og boðið síðan í fyrirtækjakynningu í veitingasal starfsmannaþorpsins. Flott framtak þetta.

Það er ánægjulegt að svo margir Íslendingar sæki austur til starfa í álverið. Í fréttunum í gær var rætt við fólk frá t.d. Vestmannaeyjum og Húsavík sem hafa flust austur í Fjarðabyggð til starfa við þetta verkefni. Það er gott að sjá þessa þróun og einkum það að álverið verður mannað Íslendingum. Þær fortöluraddir höfðu heyrst hjá andstæðingum álversins fyrir upphaf framkvæmda að þar yrðu útlendingar við störf, fólk fyrir austan myndi ekki vilja vinna þar og fólk myndi ekki vilja flytja austur til starfa þar. Annað er komið á daginn og þessi frétt staðfestir vel stöðu mála og það að Íslendingar vilja sækja þangað til verka í vel launuð og góð störf.

Það er gaman að sjá hversu mikill kraftur er í fólki fyrir austan og það er gott hversu mjög byggðakjarnarnir í Fjarðabyggð hafa eflst eftir upphaf þessara framkvæmda. Þetta sést auðvitað best á Reyðarfirði, sem er nú svo sannarlega orðinn miðpunktur Austurlands.

Konur fjölmenntu á kvennadegi Alcoa Fjarðaáls

Vandræði Ingibjargar Sólrúnar

Það var mjög athyglisvert að sjá Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur í Silfri Egils nú eftir hádegið. Það er greinilegt að hún á í verulegum erfiðleikum með svokallaða umhverfisstefnu flokksins. Það er varla við öðru að búast með fulltrúa flokksins vælandi um að álver komi í þeirra byggðir á meðan að fyrir liggur stefna flokksforystunnar um að engin stóriðja komi til sögunnar á næstu fimm árum. Vandræðin á sér greinilega engin takmörk. Þetta er erfitt fyrir Ingibjörgu Sólrúnu og hún virðist varla vita hverju hún eigi að svara í þessum efnum. Þessi stefna fæddist andvana, hver tekur annars mark á svona umhverfisstefnu með lykilmenn um allt að minna á að nú vilji þeir fá álver til sín?

Það var greinileg fýla á bakvið brosin á sumum leiðtogum flokkanna í stjórnarandstöðunni þegar að samkomulag þeirra um samstarf var kynnt í vikunni. Stuðningur vinstri grænna við Halldór Halldórsson í formannskjöri á landsþingi Sambands íslenskra sveitarfélaga tryggði honum sigur í spennandi slag við Smára Geirsson, bæjarfulltrúa í Fjarðabyggð. Greinilegt er að vinstri grænum hugnaðist ekki að stóriðjusinnaður vinstrimaður innan úr Samfylkingunni yrði hafinn upp til vegs og virðingar með atkvæðum þeirra til öndvegis í Sambandi íslenskra sveitarfélaga. Það blasir við öllum að mikil fýla er meðal landsbyggðarmanna í Samfylkingunni með vinnubrögð vinstri grænna.

Það er frekar skondið að fullyrða að Samfylkingin sé heilt yfir andstæðingur stóriðju. Það er enda ekki þannig og því er þessi svokallaða umhverfisstefna hjómið eitt, að mínu mati. Mér fannst Kristrún Heimisdóttir, prófkjörsframbjóðandi Samfylkingarinnar í borginni, frekar vandræðaleg við að verja stöðuna innan flokksins í Silfrinu áðan. Það er ekki undrunarefni. Þar er hver höndin upp á móti annarri. Umhverfisstefnan hélt ekki vatni heila nótt, heldur varð úrvinda eins og skot. Tilraunir hennar við að verja afstöðu Samfylkingarinnar varðandi Kárahnjúkavirkjun á sínum tíma og önnur verkefni á vettvangi R-listans í borgarstjórn voru frekar máttlitlar, eins og við var að búast.

Það er alveg rétt sem að Egill Helgason sagði í Silfrinu áðan að Ingibjörg Sólrún hefur dalað mikið frá síðustu þingkosningum. Þá var hún vonarstjarna vinstrimanna eftir níu ára borgarstjóraferil og þrjá kosningasigra í Reykjavík. Staða hennar er allt önnur nú í upphafi þessa kosningavetrar. Það reynir nú á hvernig henni gengur. Hún stendur frammi fyrir erfiðu verkefni. Samfylkingin er að auki undarleg regnhlíf ólíks fólks í stjórnmálum. Umhverfisstefnan í felulitunum sýndi okkur vel þessar meginlínur á milli hægrikrata og verkalýðskomma sem þar eru saman komnir en eiga í grunninn ekki samleið. Það verður fróðlegt hvernig gengur með þennan hóp.

Meginlínur í því ráðast í prófkjörunum og hvernig listar flokksins raðast. Sérstaklega verður spennandi í borginni. Annars er mikið talað um að Ingibjörg Sólrún sé að sækja "sitt" fólk til framboðs og forystu og vilji skófla heilum slatta út af fólki, jafnvel þingmönnum sem eiga öflugt umboð að baki. Meðal þeirra er víst varaformaðurinn Ágúst Ólafur. Annars er það reyndar stórmerkilegt að sjálfur varaformaður Samfylkingarinnar hefur ekki sett markið enn á sæti og ekki virðast þeir sem koma inn úr armi Ingibjargar Sólrúnar, er sækja að þingmönnunum, ætla að hliðra til fyrir varaformanninum. Staða hans er varla alltof góð.

En þetta verður örlagavetur fyrir Ingibjörgu Sólrúnu. Nái hún ekki að halda Samfylkingunni hið minnsta í kjörfylginu 2003 og halda 20 þingmönnum er einsýnt hvernig fer. Þess vegna brosir hún vandræðalega til vinstri þessar vikurnar. Það er eini valkostur hennar til stjórnarforystu. Þetta blasir við.

Uppstilling í Norðvesturkjördæmi

Kjördæmisráð Sjálfstæðisflokksins í Norðvesturkjördæmi samþykkti í dag á fundi sínum á Ísafirði uppstillingu á framboðslista sinn fyrir komandi þingkosningar. Það stefnir í að Norðvesturkjördæmi verði eina kjördæmið þar sem Sjálfstæðisflokkurinn stillir upp á lista, en enn á eftir að taka formlega ákvörðun í Norðausturkjördæmi, en þar verður kjördæmisþing um næstu helgi. Allir þingmenn flokksins í Norðvestri: Sturla Böðvarsson, Einar Kristinn Guðfinnsson og Einar Oddur Kristjánsson hafa lýst yfir framboði sínu.

Auk þeirra hafa Borgar Þór Einarsson, Bergþór Ólason og Birna Lárusdóttir lýst yfir framboði sínu. Það verður því nú verkefni uppstillingarnefndar að leggja fyrir kjördæmisþing tillögu sína að framboðslista. Í nóvember 2002 var haldið umdeilt prófkjör meðal sjálfstæðismanna í kjördæminu og kom til átaka vegna þess er Vilhjálmur Egilsson féll úr öruggu þingsæti. Bar hann við víðtækum brotum á prófkjörsreglum flokksins er beint hafði verið gegn sér. Það voru mikil átök sem fóru meðal annars fyrir miðstjórn með sögulegum hætti á sínum tíma.

Stillt verður upp á lista Sjálfstæðisflokksins í Norðvesturkjördæmi

Gönguferð í laufvindunum

Var að koma heim úr gönguferð. Nú er haustið endanlega að taka yfir allt hér á Akureyri. Það var notalegt að skella sér út í göngu og fylgjast með veðrinu á þessum sunnudagsmorgni. Amma mín kallaði alltaf haustvindana sem eru svo áberandi á þessum tíma ársins því fallega nafni, Laufvinda. Skammt undan er veturinn, en ég ætla þó að vona að hann verði ekki áberandi mjög með sinni kuldatíð fyrr en þá bara skömmu fyrir jólin.

Nú taka við hefðbundin sunnudagsverk en fyrst af öllu ætla ég þó að horfa á Silfur Egils. Nú er Egill kominn aftur á sinn stað í hádeginu og ég ætla mér að fylgjast með þjóðmálaumræðunni hjá honum. Nú eru prófkjörin framundan og mikil spenna er í stjórnmálunum þessar vikurnar og aðalslagurinn er jú enn eftir. Því nóg um að tala. Treysti Agli til að vera með líflega og góða umfjöllun á þessum spennutíma stjórnmálanna.

Uppstokkun á þingi - vefir frambjóðenda

Dagarnir líða varla núna um þessar mundir án þess að við fáum fréttir af því að þingmenn séu að hætta eða að einhver maður eða kona úti í bæ vilji fara í prófkjör eða komast með öðrum hætti í mjúkan stól í steingráu húsi við Austurvöll. Þetta er merkilegur tími í stjórnmálum og svolítið gaman að upplifa þetta allt. Ég hef það mikinn áhuga á stjórnmálum að mér leiðist ekki svona árstími. Held reyndar að við séum að horfa upp á einhverja mestu uppstokkun á Alþingi í komandi kosningum. Mér telst til að 16 alþingismenn, kjörnir árið 2003 séu annaðhvort hættir eða að hætta. Svo munu einhverjir þingmenn fá reisupassann í prófkjöri væntanlega - verða hent út fyrir nýliða.

Það verður spenna í prófkjörunum um allt. Í gær voru birtir nafnalistar yfir frambjóðendur hjá Sjálfstæðisflokknum í Reykjavík og hjá Samfylkingunni í Suður- og Suðvesturkjördæmi. Í öllum prófkjörunum eru um 20 manns að gefa kost á sér. Það er gleðiefni að það er gott val í boði og nægir kostir fyrir kjósendur flokkanna er kemur að því að velja hverjir eigi að vera í forystusveit flokkanna fyrir þessar kosningar. Í samræmi við þennan áhuga eigum við von á miklu fleiri pólitískum heimasíðum býst ég við. Fólk fer varla orðið í prófkjör nú til dags nema að bjóða upp á eigin vettvang skoðana eða pælinga um stjórnmál, enda lágmark að þeir séu til staða fyrir kjósendur.

Í dag skoðaði ég nýjan og glæsilegan vef Ástu Möller, alþingismanns. Hún var í dag að opna kosningaskrifstofu sína í leiðinni. Finnst slagorðið hennar í prófkjörinu flott. Það er: Ásta - í ljósi reynslunnar. Þetta er flott slagorð. Það hefur flotta merkingu. Getur bæði þýtt að hana eigi að kjósa í ljósi reynslunnar síðast þegar að konur fengu skell. Þá féllu Ásta, Kata Fjeldsted og Lára Margrét úr öruggum sætum og duttu út í kosningunum 2003. Einnig getur það þýtt að hana eigi að kjósa vegna þess að hún er konan með reynsluna í prófkjörinu, eina konan í boði sem hefur átt sæti á Alþingi. Margir kostir. Allir góðir. Líst vel á þetta hjá Ástu.

Sigurður Kári opnaði í dag kosningaskrifstofu sína og vefsíðu framboðsins. Var að líta yfir hana nú í kvöld og líst virkilega vel á. Mér finnst Sigurður Kári hafa unnið vel á þingi og óska honum því að sjálfsögðu góðs. Ég skrifaði grein til stuðnings honum í síðasta prófkjöri og minnti vel þá reyndar á að ungu fólki yrði að treysta ofarlega. Það var gert. Gott yngra fólk flaug inn á þing og það á erindi að sjálfsögðu áfram. Siggi Kári er enn ungliði og þeirra fulltrúi. Það eru viss vonbrigði nú að ekki sé neinn í prófkjörinu undir þrítugu. Ég sakna þess að ungt og öflugt fólk skelli sér nýtt í slaginn, en það var mikið um það síðast og verður svosem ekki alltaf.

Í dag sá ég auglýsingar Guðfinnu S. Bjarnadóttur, rektors Háskólans í Reykjavík, í blöðunum. Hún fer af stað á morgun með skrifstofu og vef. Þar er þó kominn banner á vefinn fyrir formlega opnun. Líst vel á þá tóna sem Guðfinna setur sínu framboði. Þar er komin kona sem er reynslumikil á mörgum sviðum og býður sig fram sem öflugan valkost. Slagorðið hennar er líka virkilega flott og mér að skapi: Valfrelsi og skapandi umhverfi. Líst vel á alla tóna sem slegnir eru um meira frelsi og fagna því að hún nefni þetta orð. Það sýnir okkur vel hvert hún stefnir í sinni baráttu. Það verður að ég tel virkilega gaman að sjá stefnumálin hennar. Toppkona sem veit hvað hún syngur.

Illugi Gunnarsson, hagfræðingur, er kominn á flug. Það er virkilega gaman að líta á vefinn hans. Þetta er vefur lifandi skoðana og pælinga og vel uppfærður. Slagorðið er grípandi og gott: Ný verkefni - nýjar áherslur. Mér hefur alltaf líkað vel við Illuga og talið hann framtíðarmann í flokknum. Það er gaman að horfa á ávarpið hans Illuga á vefnum. Það er hárrétt sem hann segir að stjórnmál snúist svo mikið um að hlusta á aðra - skoðanir fólksins úti í bæ. Það á alltaf að vera svo að auðvelt sé að ná í stjórnmálamenn og fólk geti sent til þeirra skoðanir sínar og athugasemdir. Illugi slær allavega rétta tóna með vefnum og það er gaman að líta í heimsókn til Illuga.

Björn Bjarnason hefur breytt vefnum sínum og hefur breytt honum í lifandi prófkjörsvettvang í bland við sígildan vef skoðana og pælinga. Slagorðið hans er: Samstaða til sigurs. Flott slagorð. Björn hefur mikla reynslu að baki og þekkingu á lykilmálum í pólitík - hún er okkur nauðsynleg. Það var kostulegt að heyra undarlega stjórnmálaskýringu Steingríms Ólafssonar í Kastljósi í gær um Björn og Guðlaug Þór. Líkti hann þeim Guðlaugi og Birni við tölvu og ritvél og nefndi Björn greinilega sem ritvélina. Það mátti greinilega skilja orð hans með þeim hætti að Björn væri mjög gamaldags. Það er ljóst að hvorki hann né sessunautur hans í þættinum vilja veg Sjálfstæðisflokksins sem mestan.

Björn Bjarnason var fyrsti íslenski stjórnmálamaðurinn sem byrjaði með virka og lifandi heimasíðu þar sem birtust reglulega greinar um stjórnmál og málefni dagsins í dag. Hann hefur verið með vefsíðu í ellefu ár og alltaf verið þar hið minnsta með vikulegar greinar, síðustu árin hefur hann haldið dagbók þar. Þetta er því stórt safn skrifa um stjórnmál og þetta er eiginlega fjársjóður að lesa, enda er allt efnið auðvitað aðgengilegt með auðveldum og góðum hætti. Björn var því frumkvöðull í pólitík á netinu hérlendis.

Þegar að hann byrjaði með vef sinn voru margir að undrast það að Björn væri að leggja áherslu á þennan þátt sinnar stjórnmálaþátttöku. Þá þótti þetta ekki nógu kórrétt pólitík og það eru reyndar margir enn í pólitík svo virkilega gamaldags og úr öllum takti að varast netið með öllu og þora ekki að skrifa þar á hverjum degi um skoðanir sínar og pælingar. Á þessum grunni öllum er hlægilegt að heyra ummæli Steingríms Ólafssonar sem eru að mínu mati gjörsamlega út í hött að öllu leyti.

Sögupistill - Ragnhildur Helgadóttir

Í sögupistli mínum sem birtist á vef SUS í dag fjalla ég um stjórnmálaferil Ragnhildar Helgadóttur. Hún var kjörin á þing fyrir Sjálfstæðisflokkinn, 25 ára gömul, árið 1956 og sat á þingi fyrir flokkinn um árabil. Hún varð önnur kvenna ráðherra í maí 1983 og var áberandi sem menntamála- og heilbrigðisráðherra. Undir hennar forystu var einokun ríkisins á ljósvakamarkaði hnekkt og samþykkt ný fæðingarorlofslöggjöf.

Sæunn í framboð í Norðausturkjördæmi

Í kjölfar ákvörðunar Dagnýjar Jónsdóttur um að hætta þingmennsku í vor blasir við að Sæunn Stefánsdóttir, alþingismaður og ritari Framsóknarflokksins, gefi kost á sér í þriðja sæti Framsóknarflokksins í Norðausturkjördæmi í komandi kosningum. Það er alveg greinilegt að Halldórsarmurinn í Framsóknarflokknum vill að Sæunn færi sig um set og fari í þriðja sætið, sem var sæti Dagnýjar Jónsdóttur í alþingiskosningunum 2003. Sæunn tók sæti á Alþingi þann 5. september sl. er Halldór Ásgrímsson, fyrrum forsætisráðherra og formaður Framsóknarflokksins, sagði af sér þingmennsku. Sæunn tók afgerandi afstöðu með Jóni Sigurðssyni í formannsslagnum í ágúst.

Sæunn er mjög tengd inn í valdakjarna flokksins og er traustur bandamaður Jóns Sigurðssonar, Valgerðar Sverrisdóttur og Jóns Kristjánssonar. Það má enda ekki gleyma því að Sæunn var aðstoðarmaður Jóns Kristjánssonar í heilbrigðisráðuneytinu. Það má því telja alveg gulltryggt að Sæunn hefur stuðning allra í senn til forystu. Þegar að nefnd eru öll nöfnin Valgerður, Jón, Dagný og Birkir Jón sem voru kjörnir þingmenn flokksins í Norðaustri blasa við bandamenn hennar innan flokksins. Ég held að það megi því telja nokkuð líklegt að hún verði í þriðja sætinu. Bandalag verður greinilega milli Birkis og Sæunnar um að skipa þessi tvö af þrem efstu sætunum með Valgerði.

Þarna mun Valgerður tryggja sér nýjan og öflugan ungan bandamenn í stað Dagnýjar og hún mun fylla skarð Jóns Kristjánssonar. Ekki er víst að öllum líki þetta bandalag en svona mun þetta verða. Það sjá allir sem vilja sjá sem líta raunhæft á málið. Það er greinilegt að Sæunni er falið að verða "Austfirðingurinn" á listanum að vori af Halldórsarminum gamla og góða sem er enn til þó að húsbóndi armsins sé nú orðinn rólegheitamaður heima hjá sér í Breiðholtinu. En það kæmi mér ekki á óvart þó að Halldór muni fara austur og tryggja að Sæunn verði sú sem fari inn með Valgerði og Birki. Þetta er allt fólk sem vann lengi fyrir hann í flokknum og hefur hans stuðning.

En margir spyrja eflaust um tengsl Sæunnar við Austfirði. Hún mun hafa búið á Seyðisfirði er hún var kornung. Það eru öll tengslin, en það sem vigtar meira fyrir hana er að vera í miðpunkti valdakjarnans. Auk alls þessa er hún ritari flokksins og stýrir öllu innra starfi hans. Ég held að við í kjördæminu getum því bókað það að Sæunn er á leið austur í sinni pólitík.