Mikilvægt að höfða mál gegn bresku stjórninni

Ég vil hrósa Sigurði Kára Kristjánssyni fyrir að leggja fram á Alþingi frumvarp um málshöfðun gegn Bretum vegna þess hversu ómerkilega breska ríkisstjórnin undir forystu Gordon Brown réðist gegn íslensku þjóðinni. Full flokkasamstaða er um þetta mál og ætti það því að verða samþykkt - með því ætti að vera trygg samstaða um að fara í aðgerðir sem fyrst. Íslenska ríkisstjórn brást gjörsamlega í fyrstu viðbrögðum sínum og koma þarf í veg fyrir að þetta mál lognist út af í einhverjum aumingjaskap.

Mál verði höfðað gegn Bretum

Reynir verður að segja hver stöðvaði DV-fréttina

Tímabært er nú að Reynir Traustason, ritstjóri DV, svipti hulunni af því hver ætlaði að stöðva DV-fréttina og í hvaða tilgangi nákvæmlega. Mér finnst reyndar benda til þess að ástæða þess að hann hefur ekki gert það nú þegar sé vegna þess að sá aðili sé hvorki tengdur Landsbankanum eða Björgólfi Guðmundssyni, sem hafði engin völd til að stöðva fréttaflutninginn í síðasta mánuði, eins og flestum ætti að vera orðið kunnugt.

Reynir þarf að koma fram og tala hreint út, leysa frá skjóðunni. Trúverðugleiki hans er enginn ef á að þaga eða vera með hálfkveðnar vísur. Reyndar blasir við að orðspor hans er stórlega skaddað, ef ekki farið í vaskinn.

Björgólfur: Fjarstæða en kemur ekki á óvart

Aum vinnubrögð í leiðaraskrifum á DV

Aumara verður það nú varla þegar reynt er að breyta leiðaraskrifum, eins og sést á vef DV í dag, til að telja öðrum trú um að þau séu heilsteypt og vönduð. Eðlilegt er að spyrja sig að því hvort þessir ritstjórar ætli sér að sitja áfram í skjóli eigenda sinna eftir að hafa verið staðnir að lygum og því að reyna að eyðileggja mannorð ungs blaðamanns og trúverðugleika hans. Þessi vinnubrögð geta varla liðist, allavega ekki ef gefa á út þetta blað sem alvöru fjölmiðil.

Breyttur leiðari DV

Reynir á að hafa vit á að segja af sér sem ritstjóri

Ég er alveg hissa á því að Reynir Traustason sé ekki búinn að segja af sér sem ritstjóri DV eftir að hafa verið staðinn að lygum og reyna að eyðileggja orðspor ungs heiðarlegs blaðamanns. Ekki verður umflúið fyrir hann að greina frá því hver það var sem vildi drepa blaðið og vega að því. Tími hinna hálfkveðnu vísa er liðinn og þarf að segja söguna alla.

Reynir hefur misst trúverðugleikann með atburðum dagsins og er nauðugur einn kostur að segja sig frá ritstjórastöðunni og í leiðinni ljóstra upp um atburðarásina. Hans staða er óverjandi í fjölmiðlastörfum framvegis nema hann stígi fram og segi algjörlega hvað var á bakvið hótunina. Nú þegar lygin er opinber þarf að botna fyrripartinn.

En Reynir var sannarlega tekinn. Hann sá ekki fyrir að strákurinn væri það snjall að taka upp samtalið og eiga það í bakhöndinni ef ritstjórinn myndi reyna að vega að honum síðar. Blaðamaðurinn baktryggði sig algjörlega áður en hann hóf þessa atburðarás og var undir allt búinn. Hann er sigurvegarinn í þessari rimmu.

Svo er spurningin hvað verður um fjölmiðil sem ljóst er að hægt er að hafa áhrif á og stjórna með hótunum og yfirboðum. Ég er viss um að Reynir myndi skrifa harðorðan leiðara um slíka menn ef það væri annar en hann sjálfur. Trúverðugleikinn er farinn, hann fæst ekki aftur svo glatt.

Íhugar málsókn gegn Kastljósi

Trúverðugleiki Reynis stórlega skaddaður

Ég held að allir þeir sem fylgjast með fjölmiðlum hljóti að sjá að trúverðugleiki Reynis Traustasonar sem fjölmiðlamanns hefur skaddast verulega eftir uppljóstranir Jóns Bjarka Magnússonar í Kastljósi kvöldsins. Man satt best að segja ekki eftir svona skúbbi og opinberri niðurlægingu eins og þeirri sem fylgja þessari hljóðupptöku mjög lengi. Þetta er allavega fjölmiðlun sem vekur athygli - Kastljósinu tókst að slá við Kompás, sem var með mjög athyglisverða fréttaskýringu þar, sem hafði mikið verið auglýst mjög upp.

Eftir öll orð Reynis Traustasonar um það hversu ótrúverðugur þessi blaðamaður ætti að vera og ómerkilegur fær hann þetta allt framan í sig. Segir meira að segja í spjallinu að Jón Bjarki sé einn af þeirra bestu mönnum. Þvílík niðurlæging. En þessi uppljóstrun vekur spurningar um hversu óháðir og frjálsir fjölmiðlar eru, sérstaklega DV sem löngum hefur flaggað þessu slagorði, allavega síðan Jónas og Ellert voru þar við stjórnvölinn fyrir margt löngu.

Litli landsímamaðurinn varð landsþekktur í fréttaskrifum Reynis Traustasonar fyrir nokkrum árum. Greinilegt er að litli maðurinn á DV sem fékk nóg hefur heldur betur látið til sín taka og sýnt mátt sinn í baráttunni við ritstjórann, sem er stórlega skaddaður á eftir. Hann hefði frekar átt að segja hið rétta í dag en fara ekki í þennan feluleik sem lauk með uppljóstruninni miklu í Kastljósi.

Upptaka af útskýringum ritstjóra DV

Jón Bjarki kemur upp um lygar Reynis

Ekki hægt að segja annað en Jón Bjarki Magnússon hafi bundið enda á vafann í DV-málinu með því að birta nokkurra vikna einkasamtal sitt og Reynis Traustasonar í Kastljósi, þar sem Reynir staðfestir allt sem Jón Bjarki hefur sagt í dag. Með því hefur Reynir verið staðinn að lygum, þar sem hann reyndi að búa til útgönguleið út úr umfjölluninni fyrir DV með því að fegra sjálfan sig og stöðuna. Eiginlega er það kuldalega ógnvekjandi að heyra Reyni segja sjálfur að blaðið hefði verið tekið niður ef ekki væri farið eftir skipunum utan úr bæ eftir að hafa neitað því margoft í dag.

Jón Bjarki má eiga það að hann spilar eftir sinni sannfæringu - lét ekki bjóða sér þessi vinnubrögð og ljóstrar upp um málið þegar Reynir reynir að slökkva eldinn. Þetta er sannarlega fjölmiðlun á rauntíma, skúbb af besta tagi. Hann getur verið stoltur af framgöngu sinni, koma með sannleikann og afhjúpa atburðarásina endanlega eftir frekar máttlausir tilraunir til að þagga umræðuna niður.

Eftir standa tvær spurningar. Hver ætlaði að stjórna DV með því að hóta ritstjóranum og hver er það sem stjórnar í raun þessu blaði?

Segja blaðamann í herferð gegn DV

Derrick kveður

Í minningunni voru þættirnir um lögregluforingjann Stephan Derrick með því besta sem hægt var að sjá í sjónvarpinu. Undirstaðan í þáttunum var eftirminnileg túlkun Horst Tappert á Derrick. Við andlát Tapperts minnast íslenskir sjónvarpsunnendur þáttanna og leikarans sem var heimilisvinur okkar svo lengi. Þættirnir fjölluðu um lögregluforingjann Stephan Derrick og aðstoðarmann hans, Harry Klein, sem leystu sakamál í München í Bæjaralandi. 



Horst Tappert er mjög eftirminnilegur í hlutverki nafna míns, Stefáns Derricks. Ég er svo heppinn að eiga nokkra þætti á spólu sem ég horfi stundum á. Fjarri því eru þetta bestu þættirnir af öllum þessum 25 árum - en Derrick var alltaf góður og fáir voru betri á þessu sviði. Þættirnir voru enda þeirrar gerðar að þeir voru ekki að stæla um of bandaríska þætti svipaðrar gerðar - farið var eigin leiðir.

Ég held að enginn sakamálaþáttur hafi orðið vinsælli í íslenskri sjónvarpssögu og um leið var Tappert mjög vinsæll hérlendis, svo mjög að hann kom hingað í sérstaka heimsókn vegna þáttanna á níunda áratugnum. Aðall þáttanna að mínu mati var að þar var sálfræðin í glæpnum aðalefnið og jafnan var vitað allan þáttinn hver hinn seki var. Farið var í kringum fléttuna af tærri snilld.



Stóri kosturinn við Derrick og þættina var að ekki var verið að stæla þekktar klisjur, heldur voru þeir frumlegir og sterkir í karaktersköpun og sakamálafléttunni. Þeirra verður því minnst lengi og væri reyndar ekki svo amalegt ef einhver stöðin myndi sýna valda þætti og rifja upp forna frægð þáttanna og sterka karaktertúlkun Tapperts.

„Derrick“ látinn

Hverjir stöðvuðu fréttina um Sigurjón í DV?

Opinberun Jóns Bjarka Magnússonar á vinnubrögðum á DV vekur margar spurningar, ekki aðeins um fréttamennskuna þar heldur og mun frekar hver stjórni blaðinu. Hver stöðvaði Sigurjónsfréttina? Hver hafði slíkt hótunarvald og boðvald yfir ritstjóranum að geta sett fréttina út úr blaðinu og beitt hann slíku afli? Auðvitað þarf að ljóstra upp um vinnubrögðin í þessu máli.

En þetta er hið vandræðalegasta mál fyrir Reyni og DV. Þetta hlýtur að vekja spurningar um hversu oft hafi verið passað upp á fréttaflutninginn þar og reynt að hafa áhrif á hann.

Frétt DV stöðvuð

Hillary Clinton selur gjöfina frá Ólafi Ragnari

Mér finnst það mjög fyndið að gjöfin sem Ólafur Ragnar gaf Hillary Rodham Clinton, verðandi utanríkisráðherra Bandaríkjanna og þáverandi forsetafrú, í Íslandsförinni árið 1999 sé komin á ebay. Niðurlæging forsetans getur varla orðið meiri. Þetta er með því vandræðalegra sem maður hefur séð í samskiptum forsetans við erlenda spekinga í stjórnmálastarfi. Þessi saga hefði nú sómt sér vel í nýju forsetabókinni.

Þessi ebay-saga er skemmtileg viðbót við hina frægu sögu um að forsetinn hafi allt að því haldið Hillary í gíslingu á Bessastöðum í dágóðan tíma daginn sem hún kom til landsins haustið 1999 gagngert til að hún kæmi of seint í kvöldverðarboð forsætisráðherra í Perlunni. Þar varð Hillary að mæta í ferðadragtinni, sem hún hafði verið í frá brottför í Washington, á meðan aðrar konur í veislunni voru í sínu besta pússi.

Reiðisvipurinn á Hillary við lok fundarins á Bessastöðum er mörgum eftirminnilegur.

Gjöf forseta til Hillary Clinton á Ebay

Bush verður fyrir skóárás í síðustu Íraksferðinni

Mér fannst það kaldhæðnislegt að George W. Bush skyldi næstum því fá skó í hausinn í síðustu ferðinni til Íraks sem forseti Bandaríkjanna og það á þeim degi þegar fimm ár voru liðin frá því að Bandaríkjamenn handtóku Saddam Hussein. Bush hefur verið mjög umdeildur forseti og lætur af embætti sem einn óvinsælasti þjóðhöfðingi í sögu Bandaríkjanna. Ljóst er að sögulegur sess hans er tryggur og væntanlega munu bókafyrirtækin keppast við að gefa út ævisöguna frá hans sjónarhóli þegar Bush flytur til Texas.

Ég hugleiði reyndar hvað muni eiginlega breytast þegar George W. Bush lætur af embætti. Kannski verður veröldin önnur og ógnirnar aðrar þegar hann lætur af embætti. Hver veit. Ég efast samt um að Osama Bin Laden hætti að minna á sig þó Bush fari af hinu pólitíska sviði. Barack Obama hefur enn ekki gefið neitt til kynna að utanríkisstefna hans verði mjög frábrugðin því sem var í tíð George W. Bush og fékk fyrstu hótunina frá Bin Laden innan við sólarhring eftir forsetakjör sitt. Sú ógn vofir enn yfir.

Obama valdi varnarmálaráðherra Bush-stjórnarinnar sem varnarmálaráðherra sinn. Engin merki eru um mikla uppstokkun á málum í Írak, þó kannski verði fókusinn meiri á Afganistan í forsetatíð Obama en hún var hjá Bush. Obama er farinn að draga í land með brottflutning bandaríska heraflans og hefur sett fram ítarlega stefnumörkun til að verja Ísrael gegn árásum frá Íran. Þar er hótað gjöreyðandi kjarnorkuárásum á Íran ráðist þeir á Ísrael.

Engin merki eru um að Palestína verði stórmál hjá Obama. Tryggðin við Ísrael verður algjör. Svo er auðvitað táknrænt að á öllum póstum í utanríkispólisíu Obama eru einstaklingar sem studdu innrásina í Írak. Utanríkisstefnan virðist við fyrstu sýn mjög lík þeirri sem hefur verið við lýði. Væntanlega verður bara skipt um haus á hatursgrímu Bandaríkjanna sem mögnuð hefur verið fyrir botni Miðjarðarhafs.

Bush varð fyrir skóárás

Nauðsynlegt að stokka upp í ríkisstjórninni

Ég hef verið þeirrar skoðunar um nokkuð skeið að mikilvægt sé að einhverjir ráðherrar, allavega fjármála- og viðskiptaráðherra, axli ábyrgð á bankahruninu og víki. Ég fagna því að sjálfsögðu þeim tíðindum að uppstokkun í ríkisstjórninni sé í kortunum. Sú uppstokkun er mjög mikilvæg eigi þessi ríkisstjórn að sitja áfram og endurvinna sér traust almennings í verkefnum næstu mánaða. Mér líst mjög vel á að Bjarni Benediktsson og Kristján Þór Júlíusson séu nefndir sem nýjir ráðherrar af hálfu Sjálfstæðisflokksins.

Umfram allt er mikilvægt að þessari ríkisstjórn takist að eiga nýtt upphaf, traust og gott, eigi henni að takast að vera farsæl í verkum sínum. Þar þarf að vinna heiðarlega að málum og samhent, en ekki með hótunum og ómerkingshætti eins og fram kom í tali Ingibjargar Sólrúnar í gær. Hallast ég þó að því að það sé einn spuni í gegn.

Uppstokkun fyrir áramót

Jón Gerald fer í samkeppni við Bónusfeðga

Ég fagna því mjög að Jón Gerald Sullenberger ætli í samkeppni við Bónusfeðga á lágvöruverðsmarkaði. Góð samkeppni er alltaf mikilvæg og skiptir sérstaklega máli núna þegar sjá má merki þess, allavega hér á Akureyri, að Bónus er að færast nær öðrum verslunum í verði, er ekki langt frá Nettó í verði hér og minni munur sé á milli verslananna en áður var. Heilbrigð og góð samkeppni er eitthvað sem við ættum öll að vilja.

Ef Jón Gerald telur sig geta farið í þá samkeppni með alvöru verslun og lág verð er það hið besta mál.

Hyggst stofna lágvöruverðsverslun

Þorleifi tekst að lægja öldur

Tölvupóstsmistök Þorleifs Gunnlaugssonar, borgarfulltrúa, hafa verið mikið í fréttum og sitt sýnist hverjum um málið. Margir hafa krafist afsagnar hans í bloggfærslum og viðbrögðum við fréttaskrifin á netinu, þar á meðal ég. Mér finnst samt málið horfa öðruvísi við eftir yfirlýsingu foreldra stúlkunnar þar sem þau fyrirgefa honum bréfaskrifin.

Í gær mátti skilja málið sem svo að þau væru ósátt við póstinn og opinberun nafnsins. Þar urðu Þorleifi vissulega á mikil mistök, sem hann hefur nú beðist afsökunar á. Mér finnst óþarfi að Þorleifur segi af sér, ef hann hefur náð að lægja öldur og leysa málið við stúlkuna og foreldrana. Með því hefur hann gert hið rétta.

En þessi mistök voru engu að síður mjög alvarleg og vekja umræðu um trúnaðarsamskipti kjörinna fulltrúa og þeirra sem leita með persónuleg trúnaðarmál sín þangað. Mikilvægt er að passað sé vel upp á þann trúnað.

Um leið var rætt um pólitíska ábyrgð á öðrum forsendum. Vinstrimenn sem kallað hafa eftir ábyrgð gleymdu því orði alveg í þessu máli og reyndu að verja það áður en ljóst var hver staða þeirra er. Merkilegt vissulega.

Álasa ekki Þorleifi fyrir bréfið

Þorleifur á að sjá sóma sinn í að segja af sér

Mér finnst það mjög alvarlegt mál að borgarfulltrúi sendi fjölmiðlum tölvupóst með mjög viðkvæmum persónulegum gögnum í algjöru leyfisleysi og án þess að hafa rætt málið við viðkomandi einstakling sem treysti honum fyrir sínum erfiðleikum. Auðvitað á Þorleifur Gunnlaugsson að sjá sóma sinn í að segja af sér vegna þessa máls. Get ekki séð að neitt annað komi til greina. Þetta eru rosalega mikil mistök sem hann verður að taka fulla ábyrgð á.

Með þessu sannast að kjörnir fulltrúar eiga að viðhalda því trausti sem almenningur sýnir þeim með því að tala við þá persónulega um sín mál án þess að eiga á hættu að þær upplýsingar verði persónugreinanlegar. Slíkt traust er mjög mikilvægt eigi viðkomandi kjörinn fulltrúi að geta verið trúverðugur í sínum verkum.

Sendi bréf í leyfisleysi

Ingibjörg Sólrún hótar sjálfstæðismönnum

Ég túlka ummæli Ingibjargar Sólrúnar í Vikulokunum í morgun sem beina hótun til sjálfstæðismanna. Ekki hægt að gera annað, enda er þetta sett fram í þeim stíl. Miðað við þessi orð er sjálfgefið að kosið verður eftir nokkra mánuði, væntanlega í vor. Hef reyndar verið viss um það í nokkurn tíma að kosningar þurfi á næsta ári til að stokka mál upp og færa mál fram á við. Mér finnst vorið eða síðsumar bestu tímapunktar í þeim efnum. Þá verður að stokka spilin upp á nýtt og færa mál áfram.

En mér líkar ekki við þessa tjáningu Ingibjargar Sólrúnar. Stjórnarsamstarf er samstarf um málamiðlanir og sameiginlega verkstjórn um að sætta ólík sjónarmið. Slíkt felst ekki í þessum ummælum, nema síður sé. En við þessa hótun finnst mér tilhugsun um kosningar á næstu mánuðum mun betri og finnst mikilvægt að mál verði stokkuð upp sem fyrst og tel eðlilegt að tímasetja kosningar fljótlega.

Ríkisstjórnin verður að svara kalli um breytingar

Íslendingar áttu að sýna Bretum klærnar

Ég er algjörlega sammála Guðna Ágústssyni, fyrrum formanni Framsóknarflokksins, um að íslenska þjóðin átti að sýna Bretum klærnar í verki með því að slíta stjórnmálasambandi við Bretland eða tjá okkur mun meira ákveðið innan NATÓ en gert var vegna framkomu þeirra við okkur. Íslenska ríkisstjórnin missti af tækifærinu með því að tjá sig ekki með mun ákveðnari hætti í erlendum fjölmiðlum strax í kjölfarið og missti þetta niður í tapað spil. Með því að snúa vörn í sókn hefði íslenska þjóðin getað styrkt stöðu sína og náð vopnum sínum í þessari deilu.

Fyrstu viðbrögð mín þegar Gordon Brown hjólaði í íslensku þjóðina á Sky-sjónvarpsstöðinni í október voru að slíta ætti stjórnmálasambandinu, senda breska sendiherrann heim og taka frumkvæðið í stöðunni - fara með málið með þjósti fyrir NATÓ. Enda svona eiga menn ekki að geta unnið. Pólitíski durturinn Gordon Brown átti ekki að komast upp með þetta. Ég meinti þetta algjörlega þá og stend enn við þessa skoðun. Mjög mikil mistök að taka ekki drastíska ákvörðun en beygja sig þess í stað undir þetta vald.

Og svo er talað um að málsóknin gegn bresku kratastjórninni alræmdu sé við það að renna út í sandinn. Mikil verður skömm stjórnvalda ef þeim tekst að klúðra því máli hjálparlaust.

Hefði jafnvel átt að segja Ísland úr NATÓ

Tekst mótmælendunum að þaga í 17 mínútur?

Ég verð að viðurkenna að það fyrsta sem mér datt í hug þegar talað var um þagnarmótmælin á Austurvelli var hvort mótmælendunum tækist að fókusera sig bara á þögnina án þess að hafa ræðuhöld og klapp inn á milli eða slagorðaskoðanir í bland. Þetta er nýtt form á mótmælum og alls óvíst hvort það verði árangursríkt.

Mér finnst þeir sem hafa verið háværastir ekki líklegir til að geta sameinast í því. Þarna ætti að koma fram hver innsti kjarninn virkilega er hjá Herði Torfa og svosem ágætt að kanna hvort mótmælin virka í þögn rétt eins og hörðum skoðunum.

Öflugt andóf boðað eftir jól

Í minningu Rúnars Júlíussonar

Rokkkóngurinn Rúnar Júlíusson var jarðsunginn í Keflavík í dag. Ég fylgdist með útför hans í gegnum vísir.is - hún var umfram allt látlaus og virðuleg. Þar fékk tónlistin að tala sínu máli, enda er hún sá minnisvarði um Rúnar sem mun halda minningu hans og nafni á lofti um ókomin ár. Hann var ókrýndur konungur rokktónlistarinnar og mun hafa þann sess í huga okkar.

Hr. Rokk er kvaddur af þjóðinni með miklum söknuði. Hann hafði mikil áhrif á samfélagið allt með verkum sínum og naut mjög mikillar virðingar. Tel að það sjáist vel af því hversu margir hafa minnst hans. Persónulega minnist ég notalegrar persónu hans og þeirra mannkosta sem einkenndu fas hans og tjáningu.

Ég heiðra minningu eilífðartöffarans frá Keflavík með því að setja þau lög hans sem ég held mest upp á fremst í tónlistarspilarann minn hér á síðunni. Sá fjársjóður verður hinn trausti minnisvarði okkar allra um Rúnar. Guð blessi minningu hans.

Rúnar Júlíusson borinn til grafar

Skattahækkanir og hægrisinnuð samviska

Þó að verðhækkun á áfengi taki ekki gildi með morgni á ég enn eftir að heyra hvernig forysta Sjálfstæðisflokksins ætlar að réttlæta þessa ákvörðun og einkum þetta verklag fyrir kjósendum sínum og flokksmönnum almennt. Ég finn mikla reiði með þessa ákvörðun og aðrar í dag meðal almennra sjálfstæðismanna. Ekki að ástæðulausu. Þær eru ekki í takt við stefnu flokksins og ekki það sem forystumenn hans hafa predikað síðustu árin.

Ekki verður auðvelt fyrir þessa forystumenn að taka þessa ákvörðun og reyna svo að halda áfram að tala sama fagurgalann og áður var. Spurt er um samviskuna í því árferði.

Áfengisverð hækkar ekki strax

Skammarleg skattahækkun sjálfstæðismanna

Ég verð að segja eins og er að mér finnst hún skammarleg skattahækkunin sem fjármálaráðherra Sjálfstæðisflokksins lagði fram í kvöld og var keyrð í gegnum þingið á leifturhraða. Mér finnst þetta ekki í takt við stefnu eða hugsjónir þeirra sem sinna pólitískri forystu fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Eina pólitíska lausnin sem þetta fólk virðist hafa er að keyra skattana upp. Þetta er dálagleg jólagjöf til landsmanna eða hitt þó heldur. Svei á þessa hækkun.

Áfengisgjald hækkað