Hatrömm barátta um ríkidæmið

Margur verður af aurum api. Þetta er að sannast vel eftir andlát Önnu Nicole Smith, en nú hefur enn einn maðurinn sagst geta verið faðir fimm mánaða gamallar dóttur hennar. Stefnir í hörð átök um faðernið. Kannski er skiljanlegt að menn vilji næla sér í ríkidæmi með þessu, enda mun sá sem er faðir barnsins fá full yfirráð yfir frægu erfðamáli Önnu Nicole á hendur ættingjum. J. Howard Marshall

Andlát Önnu Nicole Smith er reyndar enn sveipað dulúð - ekki hefur enn tekist að finna formlega dánarorsök hennar og spurningar hrannast upp um lokapunkta ævi hennar og dauðsfallið sem er aðalumfjöllunarefnið vestan hafs þessa dagana og er meira að segja að því er virðist meira í fréttum en hverjir muni gefa kost á sér til embættis forseta Bandaríkjanna. Það er ekkert meira rætt í pressunni og mjög fátt sem bendir til þess að það róist yfir málinu fljótlega.

Nú mun mesti fókus alls þessa máls falla á það hver hafi verið faðir hinnar fimm mánuðu dóttur Önnu Nicole Smith. Sá sem er faðir hennar mun nefnilega eins og fyrr segir fá mikil áhrif og í raun full yfirráð yfir erfðamálinu. Þar sem stelpan er aðeins fimm mánaða verður hún undir yfirráðum föðurins í yfir sautján ár. Um mikla peninga er að ræða og varla við öðru að búast en að faðerninu fylgi mikil völd í öllum málarekstrinum, sem hefur þegar tekið tæp tólf ár og náði Anna Nicole aldrei fullnaðarsigri í málinu, sem er þegar orðið eitt hið mest áberandi síðustu áratugina.

Fjórir til fimm menn segjast vera faðir stelpunnar og ljóst að brátt fæst úr þessu skorið með læknisfræðilegri tækni. Ekki er hægt að segja annað en að málið líkist nokkuð dauða Christinu Onassis, einkadóttur skipakóngsins Aristotle Onassis, sem lést langt fyrir aldur fram árið 1988, aðeins 38 ára gömul. Christina lét aðeins eftir sig eina dóttur, Athinu. Hún erfði allt eftir móður sína og meginhluta þess sem eftir stóð af Onassis-ættarveldinu, sem afi hennar lét eftir sig er hann lést árið 1975.

Vandinn var hinsvegar sá að Athina var aðeins þriggja ára gömul. Faðir hennar, Thierry Roussel, sem hafði skilið við Christinu fyrr sama árið og hún dó, hafði því full yfirráð yfir málefnum erfðaríkis Christinu og málefnum dóttur þeirra. Það stóð í rúm fjórtán ár. Enn í dag hefur Athina, sem vill lítið vita af föður sínum í dag ekki fengið öll yfirráð yfir Onassis-arfleifðinni og standa meira að segja málaferli um að hún fái full yfirráð þó að hún hafi skv. erfðaskrá átt að erfa móður sína að öllu leyti og endanlega er hún varð 21 árs á síðasta ári.

Nei, það er ekki tekið út með sældinni að vera frægur...... er það ekki lexían af þessu öllu? Held það....

Lífvörðurinn kann að vera barnsfaðir Önnu Nicole

Ásthildur Cesil biðst afsökunar á skrifum sínum

Ásthildur Cesil Þórðardóttir, vefstjóri og ábyrgðarmaður spjallvefsins málefnin.com, hefur beðið mig opinberlega afsökunar á því að hafa komið á spjallvefinn með kjaftasögu þess efnis að ég hefði átt að hafa gengið í Frjálslynda flokkinn til að styðja Margréti Sverrisdóttur í nýlegu varaformannskjöri flokksins. Það var með ólíkindum að Ásthildur Cesil skyldi birta þessi lágkúrulegu skrif. Þau gengisfelldu mjög þennan spjallvef, sem frekar lágreistur var orðinn fyrir. Nafnleysingjar segja eflaust eitt og annað en manneskja í þessari stöðu lækkar risið á vefnum með svona tiktúruskrifum.

Ásthildur Cesil segist í kommenti á málefnavefnum hafa talað sérstaklega við Magnús Reyni Guðmundsson, bæjarfulltrúa á Ísafirði og framkvæmdastjóra Frjálslynda flokksins, í gær og kannað hvort að ég hefði nokkurntíma verið þar skráður innanborðs, fyrir landsþing og á meðan á því stóð. Svo var auðvitað ekki. Er mjög merkilegt að manneskja sem er komin til vits og ára og hlýtur að teljast vel sigld í lífinu hafi ekki fyrr kannað þetta mál, hafi hún talið þörf á því, áður en kjaftasagan var birt opinberlega með þessum hætti. Þetta verklag vekur vissulega fleiri nokkra athygli.

Ég gagnrýndi Ásthildi Cesil harkalega í skrifum hér og á sjálfum spjallvefnum í gær. Það var mjög eðlilegt. Mér finnst það ekki beint geðslegt að vera allt að því borinn þeim sökum að hafa gengið í stjórnmálaflokk til þess eins að upphefja einhverja manneskju, sem ég þekki ekki neitt, í leðjuslag. Svona orðrómur finnst mér ekki geðslegur og ég gat ekki annað en svarað fyrir mig og sýnt í leiðinni mitt skap. Ég er kominn af miklu skapfólki sem hefur sterka réttlætiskennd og bregst harkalega við sé að því vegið.

En þetta er svona bara, ég hef sagt það sem ég hef að segja og komið mínu vel til skila. Eftir stendur að þetta var sorglegt mál sem hefur því miður gengisfellt þennan vef stórlega. Auðvitað átti vefstjórinn fyrst að kanna sitt mál áður en þessi kjaftasaga var birt á opnum spjallvef. Þetta er ótrúleg framkoma af vefstjóra spjallvefs að vera. Ég fer ekki ofan af því og stend við gagnrýni mína. Hinsvegar fagna ég því að vefstjórinn hafi séð að sér og tel hana manneskju að meiri með þessu.

Breytingar á RÚV - útvarpsráð heyrir sögunni til

Eftir einn og hálfan mánuð taka ný lög um Ríkisútvarpið formlega gildi og verður það þá hlutafélag í eigu ríkisins. Ýmsar breytingar fylgja þeirri uppstokkun. Útvarpsráð verður nú lagt niður með formlegum hætti og í stað þess mun stjórn RÚV ohf. taka sæti frá og með gildistöku laganna. Mikil uppstokkun verður á skipan stjórnar frá því sem var í síðasta útvarpsráði sem skipað var og einn útvarpsráðsmaður verður í nýrri stjórn.

Seinustu tvo áratugi, eða frá setningu útvarpslaga 1985 sem breyttu landslagi ljósvakamiðla, hefur útvarpsráð haft það hlutverk að fara yfir umsóknir í stöður hjá fyrirtækinu og hefur yfir dagskrármálum að segja. Sú skipan mála mun nú loks heyra sögunni til. Eins og öllum varð ljóst í deilunum um ráðningu fréttastjóra Ríkisútvarpsins fyrir tæpum tveim árum var útvarpsráð orðið barn síns tíma. Sú skipan mála sem það var byggt á og eðli þess við að fara yfir umsóknir og meta þær var fyrir margt löngu gengin sér til húðar. Það gat ekki gengið lengur að pólitískt skipað ráð með slíkt hlutverk væri þar til og færi yfir starfsumsóknir þar og meti þær beint.

Þetta vald fer nú með breytingum samhliða lögunum beint í hendur útvarpsstjórans, sem losnar við hið umdeilda millihlutverk hins fornfálega útvarpsráðs. Jafnframt mun útvarpsstjóri framvegis verða skipaður af stjórn Ríkisútvarpsins en ekki menntamálaráðherra. Það er því ljóst að Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir er síðasti menntamálaráðherrann sem skipar útvarpsstjóra, en hún skipaði Pál Magnússon í stöðuna síðsumars 2005, þegar að Markús Örn Antonsson hætti störfum. Það er auðvitað gleðiefni að útvarpsstjóri sé ráðinn af stjórn hlutafélagsins en það sé ekki verkefni ráðherrans. Svo er gott að útvarpsstjóri skipar undirmenn sína sjálfur.

Mikla athygli mína vekur að Gunnlaugur Sævar Gunnlaugsson, formaður útvarpsráðs, verður ekki í stjórn Ríkisútvarpsins. Auk hans sitja í síðasta útvarpsráðinu: Anna K. Jónsdóttir, Andri Óttarsson (Sjálfstæðisflokki), Páll Magnússon (Framsóknarflokki), Svanfríður Jónasdóttir, Lára Stefánsdóttir (Samfylkingu) og Kjartan Eggertsson (Frjálslynda flokknum). Í nýrri stjórn verða Ómar Benediktsson, Kristín Edwald, Páll Magnússon, Jón Ásgeir Sigurðsson og Svanhildur Kaaber. Það er því greinilegt að Ómar á að verða formaður stjórnar RÚV. Ég veit ekki betur en að þetta sé Ómar sá sem var hjá Íslandsflugi. Þrír fyrstnefndu eru greinilega fulltrúar stjórnarflokkanna.

Finnst merkilegt að Jón Ásgeir Sigurðsson, sem var fréttamaður Ríkisútvarpsins um árabil og hefur séð að undanförnu um Heimspressuna á Morgunvakt Rásar 1, þar sem hann hefur farið yfir leiðara erlendra stórblaða, sé í stjórn RÚV. Virðist hann vera fulltrúi Samfylkingarinnar þarna inni. Það er allavega ljóst að flokkarnir skipa þarna fulltrúa þarna inn. Það er vissulega ekki undarlegt að á meðan að ríkið hefur puttana í þessum rekstri að það hafi flokkstengda fulltrúa í stjórn. Það er þó mest um vert að pólitísk skipuð stjórn hefur ekki lengur puttana í starfsmannaráðningum (utan ráðningar á útvarpsstjóra), enda löngu úrelt.

Það verður fróðlegt að sjá hvernig að RÚV verður eftir þessar breytingar. Útvarpsstjóri verður mun valdameiri eftir þessar breytingar og þarf ekki lengur að láta pólitískt skipað ráð flokksfulltrúa fara yfir umsóknir um störf þarna. Er með ólíkindum að það hafi ekki verið afnumin fyrr. Svo er líka gleðiefni að stjórnin skipi yfirmann hlutafélagsins en ekki ráðherra beint. Þetta eru ánægjulegustu breytingarnar á þessu að mínu mati. Hvernig hitt gengur verður fróðlegt með að fylgjast.

Stjórn Ríkisútvarpsins ohf. kjörin

Stjarna er fædd - yndisleg kvikmynd

Ég fór nýlega í bíó og sá kvikmyndina Dreamgirls - hreint út sagt stórfengleg mynd með flottum söngvaatriðum og gríðarlega vel leikin. Senuþjófur myndarinnar er hiklaust Jennifer Hudson. Það er ekki ofsögum sagt að stjarna sé fædd. Hún hefur farið sigurför um allan heim og er orðin stórstjarna, í senn bæði sem leikkona og söngkona. Hún hefur unnið öll helstu kvikmyndaverðlaunin síðustu vikurnar og flest stefnir í að hún hljóti óskarsverðlaunin eftir hálfan mánuð. Hún á það enda skilið fyrir meistaralega túlkun á Effie White.

Fyrir þrem árum varð Jennifer Hudson fyrst fræg; þá sem þátttakandi í American Idol. Hún var eftirlæti dómaranna og þótti mjög sigurstrangleg. Flest stefndi í að hún kæmist mjög langt og einn dómaranna, Simon Cowell, átti varla nógu sterk lýsingarorð til að lýsa hæfileikum hennar og vandaðri sviðsframkomu. Mörgum að óvörum féll Hudson úr keppni um mitt keppnistímabilið, þegar að fimm til sex voru enn aðrir eftir í keppninni. Dómararnir hörmuðu brotthvarf hennar úr þáttunum. Svo fór síðar að Fantasia Barrino vann keppnina. Jennifer Hudson er nú orðin margfalt meiri stjarna en Fantasia og vann meira að segja samkeppni við hana um hlutverkið í myndinni.

Það má fullyrða að Jennifer Hudson verði ein helsta stjarna Óskarsverðlaunanna nú að þessu sinni. Flestir virðast gera ráð fyrir sigri hennar í aukaleikkvennaflokknum en það yrði mjög sögulegt fengi leikkona án nokkurs leikferils í raun sjálfan óskarinn, leikkona sem í raun er söngkona. Þetta er því svo sannarlega "breakthrough"-móment fyrir Hudson. Hvernig sem fer hefur hún allavega stimplað sig rækilega inn í kvikmynda- og tónlistarheiminn og kvikmyndagagnrýnendur tala um einhverja eftirminnilegustu innkomu nýstirnis í bransann í áratugi. Hún er talin stærsti plús glæsilegrar myndar.

Hvernig sem fer mun Hudson syngja lag úr myndinni við óskarsverðlaunaafhendinguna; hún mun víst syngja lagið Love You I Do. Það eru heil þrjú lög af þeim fimm tilnefndu að þessu sinni sem koma úr Dreamgirls. Segir allt um gæði tónlistarinnar. Það vakti athygli að meira að segja Bretar verðlaunuðu Hudson fyrir leikinn í Dreamgirls á Bafta-kvikmyndahátíðinni um helgina. Það eru merk tíðindi að Bretar verðlauni konu sem aldrei hefur fyrr leikið burðarhlutverk í kvikmynd. Mjög sterk frammistaða.

Það er því varla furða að Jennifer Hudson prýði forsíðu Vogue, fyrst þeldökkra söngkvenna. Þetta er umfram allt til marks um stöðu hennar í dag. Hún er ein heitasta nýstjarna tónlistar og kvikmynda þessar vikurnar. Hvet annars alla til að sjá Dreamgirls - algjör eðalmynd. Með algjörum ólíkindum er þó að myndin hafi fengið flestar Óskarstilnefningar en ekki fyrir bestu mynd ársins, get ekki annað sagt.

Jennifer Hudson brýtur blað í sögu Vogue

Anna Nicole og fjölmiðlakapphlaupið

Það er að verða vika síðan að Anna Nicole Smith dó, rétt eins og hún lifði, í kastljósi fjölmiðla. Kapphlaup fjölmiðla við að kortleggja síðustu stundir og augnablik stjörnunnar þekja forsíður fjölmiðla og dekka umfjöllun fréttastöðvanna um allan heim. Um fátt meira er talað. Framboðstilkynning Barack Obama um helgina varð eiginlega í skugganum um umræðunni um ævi og örlög Önnu Nicole Smith, eins kostulegt og það hljómar.

Fréttir ganga nú um hvað hefur orðið stjörnunni að bana, ef ekki ofnotkun lyfja, og kjaftasögurnar grassera og fyllt er hiklaust í þær lausu eyður sem við blasa. Málið blæs jafnhratt út eins og 17. júní -helíumblaðra.... sem kannski flýgur út í buskann álíka hratt. Hver veit. Þetta er allt einn lærdómur um það hversu frægðin er grimmur kaleikur að öllu leyti. Það verður allavega seint sagt að frægðin hafi verið hamingjusöm í ævi þessarar ógæfusömu stjörnu.

Fréttin um að hún hefði átt í ástarsambandi við innflytjendamálaráðherrann á Bahama-eyjum og myndir af þeim dekka stórblöðin vestanhafs á þessum degi. Mikil frétt það og boðar varla gott fyrir pólitískan feril þess ráðherra og ráðandi öfl á eyjunum. Svo er barist um húsið hennar Önnu Nicole.... faðerni barnsins hennar var í vafa og allavega þrír menn, hvur veit nema þeir verði fleiri sem vilji bita af vænni köku, sem vilja kannast við barnið.

Þvílíkt mál.... hljómar alveg eins og ein af þessum dramatísku Hollywood-myndum sem sjá má í bíóhúsunum. En þetta er víst algjör alvara... með þeim allra svæsnustu líka.

Anna Nicole í faðmlögum við ráðherra

Tónlistarspilari á blogginu

Hef virkjað þann fítus að vera með tónlistarspilara hér, fínn möguleiki og gott að nýta sér hann. Hef sett inn nokkur... en mjög ólík lög. Allt lög sem mér finnst góð, hver á sinn máta. Rammstein, Botnleðja, Nirvana, Metallica, Queen, Red Hot Chili Peppers, Keane, U2, Frank Sinatra og feðginin Nat King og Natalie Cole. Fleiri bætast við síðar.

Dramatík í réttarsal

Það hefur heldur betur gengið á ýmsu í réttarsal í Héraðsdómi Reykjavíkur í dag. Mikil dramatík - Jóni Gerald vísað úr salnum af dómaranum, Arngrími Ísberg, á þeim forsendum að ákærðir væru ekki viðstaddir vitnaleiðslu yfir öðrum sakborningum. Jón Gerald mun eiga að koma fyrir dóminn eftir um tíu daga, en hann varð sjálfur sakborningur málsins á seinni stigum en hefur verið í miðpunkti þess frá upphafi.

Held að það sé rétt hjá mér að Baugsmálið sé fimm ára á þessu ári, þetta er orðið langvinnt mál; löng rannsókn og það hefur farið sem jójó á milli Hæstaréttar og Héraðsdóms Reykjavíkur, sem eru til húsa nærri á sömu torfunni í höfuðstaðnum. Flestir fylgjast með hvernig málinu lýkur. Þessi hluti málsins stefnir í að vera harður og fróðlegt að sjá hvernig umræðan verður á meðan.

Jón Ásgeir og Ingibjörg Pálmadóttir brugðu á leik í gær og mættu til dómshúss með Bónus- og Hagkaups-innkaupapoka upp á arminn - vissulega nokkuð snjallt PR. Þó að þetta mál sé orðið langdregið í huga margra Íslendinga og mjög teygt er fylgst vel með því svo sannarlega.

Það verður fróðlegt að sjá hvað gerist í Héraðsdómi og síðar fyrir Hæstarétti enda fer málið væntanlega þangað er á hólminn kemur.... og hvernig sem fer.

Jóni Gerald vísað úr réttarsal

Menningarhúsið á Akureyri mun fá heitið Hof

Stjórn Akureyrarstofu hefur ákveðið að Menningarhúsið við Strandgötu hér á Akureyri, sem nú rís, muni hljóta heitið Hof. Það voru Aðalbjörg Sigmarsdóttir og Heimir Kristinsson sem skiluðu inn tillögu að nafninu og hafa hlotið verðlaun í tilefni þess. Þetta er virkilega fallegt og viðeigandi heiti og mjög notalegt að loks sé komið nafn við nýju menningarmiðstöðina okkar hér - sem loksins rís og löngu var orðið tímabært að kæmi til sögunnar.

Menningarhúsið verður í hjarta Akureyrarbæjar við Strandgötuna og mun verða eitt af kennileitum Akureyrar í framtíðinni. Það mun ekki fara framhjá neinum sem til bæjarins koma. Tilkoma menningarhúss verður mikill lyftistöng fyrir alla menningarstarfsemi hér á svæðinu. Markmiðið með því er auðvitað að efla til mikilla muna alla menningarstarfsemi hér. Í húsinu er ráðgert að hvers konar tónlistarflutningur verði í öndvegi en þar verði jafnframt aðstaða til annarrar fjölþættrar starfsemi svo sem fyrir ráðstefnuhald, fundi, listdans, dans, leiklist, sýningarhald og margt fleira.

Gunnur Ringsted, eiginkona Heimis Kristinssonar, annars þeirra sem áttu tillögu að nafninu Hof orti í tilefni nafngiftarinnar fallegt ljóð sem vert er að benda á hér;

Hof
Að heiman ég horfi
á húsið rísa.
Eigum þar auðgun
andans vísa,
ólgar þar eldhugans
öflug bylgja.
Hof skal það heita,
heill því fylgja.

Menningarhús á Akureyri mun heita Hof

Ásthildur Cesil fjarlægir kjaftasöguþráðinn sinn

Ásthildur Cesil Þórðardóttir, vefstjóri og ábyrgðarmaður spjallvefsins málefnin.com, hefur nú eytt kjaftasögu- og ósannindaþræði sínum þar sem hún gaf í skyn þau ósannindi að ég hefði gengið í Frjálslynda flokkinn til að vinna í haginn fyrir Margréti Sverrisdóttur. Með þessu verklagi sínu braut vefstjórinn eigin málverjaboðorð, boðorð sem virðast ekki vera fimmeyringsins virði. Það er kostulegt að fylgjast með þessu öllu saman.

Reyndar hefur viðkomandi vefstjóri ekki enn sýnt sóma sinn í að biðjast afsökunar á þessu klúðri sínu - væri hún merkilegri en þessi ómynd sem hún sýndi af sér í gærkvöldi með þessu kjaftasögublaðri myndi hún gera það. En lengi má manneskjuna reyna. Þvílík ómerkilegheit og ógeð sem tíðkast á þessum guðsvolaða spjallvef.

Ómerkileg umræða vefstjórans á málefnum

Í gærkvöldi bendi athugull lesandi mér í tölvupósti á það að í gangi væri umræða á spjallvefnum málefnin.com þar sem Ásthildur Cesil Þórðardóttir, vefstjóri og ábyrgðarmaður vefsins, kemur með kjaftasögu þess efnis að ég hefði átt að hafa gengið í Frjálslynda flokkinn til að styðja Margréti Sverrisdóttur í varaformannskjöri flokksins. Þessi saga er uppspuni með rótum, enda hef ég aldrei hitt Margréti eða talað við hana. Einu kynni mín af henni fyrir utan það að heyra af henni í fjölmiðlum er að hún er bloggvinur minn hér á þessu bloggkerfi og er ekki ein um það.

Ég verð að viðurkenna að mér misbauð þessi skrif Ásthildar Cesil og svaraði þeim á vefnum. Hefði ég væntanlega ekki kært mig um það hefði einn nafnleysingjanna komið með þessa ómerkilegu kjaftasögu. Það að vefstjórinn sjálfur komi þar inn með hvaða kjaftasögur sem er olli mér vonbrigðum. Það er greinilegt að þar hefur verið farið fram með meiri kappi en nokkru sinni forsjá. Þessi vefur er reyndar fyrir löngu orðinn brandari. Nægir þar að benda á góð skrif bloggvinkonu minnar, Jónínu Benediktsdóttur, sem hefur staðið sig mjög vel í að skrifa um þennan spjallvef.

Ásthildur Cesil Þórðardóttir er landsfræg stuðningskona Frjálslyndra, hefur verið varabæjarfulltrúi þeirra á Ísafirði og er skólasystir Guðjóns Arnars Kristjánssonar, formanns Frjálslynda flokksins og mikil vinkona hans. Það verður seint sagt að hún sé óháð og virðist stjórn hennar á þessum spjallvef sem hefur fyrir löngu farið úr öskunni í eldinn ráðast mest eftir hennar behag. Svona ósannar kjaftasögur sem breiddar eru út af vefstjóra þessa vefs eru með ólíkindum og gengisfella bæði vefinn sem slíkan og vefstjórann.

Það er ekkert leyndarmál að mér er mjög illa við Frjálslynda flokkinn og hef gagnrýnt hann í áranna rás allnokkuð. Þrjú ár eru liðin síðan að varaformaður flokksins sagðist í ölæði sínu vilja sprengja mig til helvítis í umræðu á þessum spjallvef. Það er allavega öllum ljóst sem mig þekkja að ég myndi aldrei sjálfviljugur ganga í þennan flokk. Hafi hinsvegar einhver skráð mig í flokkinn og kosið þar í sirkusnum sem var þar um daginn vildi ég gjarnan vita það.

Annars er til annar Stefán Friðrik Stefánsson á öllu landinu, maður sem ég þekki ekki en hef vitað af vegna þess að við berum sama nafn og nokkrum sinnum hef ég fengið símtöl og tölvupóst sem ekki er mér ætlaður heldur honum. Hvort hann hafi skráð sig til liðs við Frjálslynda veit ég ekki og vil ekki vita. Það sem mér finnst verra er að Ásthildur Cesil hefur ekki enn beðist afsökunar á þessum skrifum og eiginlega er ég að bíða eftir því umfram allt annað.

Mér finnst hún hafa sett mjög niður við þetta sem persóna, enda hef ég fram til þessa ekki þekkt hana af neinu vafasömu eða lágkúrulegu. En þessi umræða sannar í eitt skipti fyrir öll að þessi málefnaspjallvefur er orðinn algjör brandari og ekki er vefstjórinn að bæta fyrir virðingu vefsins með skrifum sínum, svo mikið er víst.

Slitinn brandari

Jæja, þá er víst Silvía Nótt að snúa aftur, eða allavega reyna að eiga kombakk.... og hún er farin að heimsækja bloggara. Ég botna engan veginn orðið í þessum karakter og þessu öllu. Þetta er orðin hálfgerð óraunveruleikasaga. Þessi brandari byrjaði sem öflugur, náði hámarki sínu með Eurovision-sigri Silvíu fyrir nákvæmlega ári... en eftir keppnina í Grikklandi hefur þetta verið lágstemmt frekar.

Fannst skondið að lesa sögur um heimsóknir Silvíu til bloggara.... maður veit eiginlega ekki hvað segja skal. Þetta er einum of langt gengið myndi ég segja og ég botna engan veginn í þessum vinnubrögðum. Á þetta kannski að vera listrænn gjörningur? Er nema von að spurt sé. Þetta er allavega á mjög undarlega lítinn hátt tengt tónlist allavega. Þetta meikar lítinn sens myndi maður allavega segja.

Fróðlegt verður að sjá hvort að Silvía Nótt eigi sér séns til endurkomu. Ég yrði ekki hissa þó flestir landsmenn væru búnir að fá alveg nóg af karakternum. Frábær leikkona eins og Ágústa Eva sem hefur ráðandi eignarhlut í Silvíu Nótt er fjölhæf leikkona sem sannaði sig í Mýrinni - hún er svo sannarlega betur komin í öðru... þessar nýjustu tiktúrur hennar til samskipta við bloggara landsins er svona einum of.

Silvía Nótt herjar á bloggara

Mannleg grimmd í sinni verstu mynd

Það hefur því miður afhjúpast æ ofan í æ í gegnum árin að það er mikil grimmd í þessum heimi. Ofbeldi, bæði líkamlegt og sálrænt, er orðið of ráðandi þáttur samfélagsins og það er orðið svo margt ógeðslegt sem kemur upp. Gott dæmi um það hérna heima eru alvarleg mál kennd við Breiðuvík og Byrgið, sem mikið hafa verið í umræðunni. Það allra versta er þó þegar að foreldrar leggja hendur á börnin sín eða hefta frelsi þeirra.

Fannst frekar sorglegt að lesa þessa Moggafrétt. Það er skelfilegt að til séu foreldrar sem loki börnin sín af jafnvel svo árum skiptir og það á þessum tæknivæddu nútímalegu tímum sem við lifum á - þeim tímum sem við stærum okkur af að allt sé svo fullkomið; tæknin og velsældin aldrei meiri. En það er því miður svo að skemmd epli finnast alltaf í stórum körfum. Það sannast af þessari frétt og það er alltaf stingandi að sjá svona heim bakvið tjöldin; heim ofbeldis og kúgunar. Það er aldrei eðlilegt að horfa upp á slíkt.

Sálrænt ofbeldi er engu skárra en líkamlegt ofbeldi. Það vill oft leggjast þyngra á sálina. Það er vissulega hægt að bæla fólk með ýmsum hætti og slíkt ofbeldi er og verður jafnt því þegar að fólk er jafnvel barið sundur og saman. En það er alltaf ömurlegt að lesa svona fréttir.... því miður er hún ekkert einsdæmi.

Einangraði þrjár dætur sínar frá umheiminum í sjö ár

Þrír mánuðir til alþingiskosninga

Þrír mánuðir eru til alþingiskosninga. Það stefnir í mest spennandi kosningabaráttu í áraraðir - könnunum ber ekki saman og óvissa uppi um stöðu mála. Mikil gerjun virðist vera í pólitíkinni. Óvissa er uppi um hvort fleiri framboð bætist við þá fimm flokka sem nú eiga sæti á Alþingi. Að mörgu leyti sýnist mér að stefni í mest spennandi þingkosningar frá árinu 1987 er mikil uppstokkun varð.

Fjöldi þingmanna situr nú sínar síðustu vikur á þingi og kveðja brátt stöðu sína í hinu virðulega þinghúsi við Austurvöll. Margir alþingismenn eru að hætta þátttöku í stjórnmálum og fjöldi þingmanna munu falla í kosningunum ef marka má skoðanakannanir. Það stefnir í mikla uppstokkun. Skv. öllum skoðanakönnum nú stefnir í uppstokkun fylkinga, mismikið fylgistap Framsóknarflokkins og Samfylkingarinnar og viðbót vinstri grænna. Það er því ljóst að miklar mannabreytingar verði á Alþingi.

Kosningabaráttan virðist vera hafin á fullum krafti. Framboðslistar liggja nú flestir fyrir og meginlínur orðnar ljósar. Allir framboðslistar Sjálfstæðisflokksins eru tilbúnir og aðrir flokkar tilbúnir með sitt, enn er þó óvissa um framboðslista Frjálslynda flokksins um allt land og VG í Norðvesturkjördæmi hefur ekki enn gengið frá sínum málum. Formenn flokkanna eru komnir í kosningaham. Ingibjörg Sólrún Gísladóttir og Steingrímur J. Sigfússon hafa farið í fundaferð um landið en formenn stjórnarflokkanna; Geir H. Haarde, forsætisráðherra, og Jón Sigurðsson, viðskiptaráðherra, hafa verið rólegi í tíðinni en þó nokkuð í fjölmiðlum. Geir var t.d. í Silfri Egils í löngu viðtali um helgina.

Það stefnir í spennandi kosningar. Ef marka má skoðanakannanir verður þetta fjörleg barátta. 90dagar virka ekki mikið á langri ævi eins manns en fyrir stjórnmálamann í hita og þunga tvísýnnar og spennandi kosningabaráttu eru 90 dagar sem heil eilífð. Harold Wilson, fyrrum forsætisráðherra Bretlands, sagði sem frægt varð að vika væri langur tími í stjórnmálum - sem voru orð að sönnu svo sannarlega. Þetta verða líflegir þrír mánuðir, svo mikið er víst.

Vonbrigði að flugvöllur verði ekki lengdur á árinu

Það eru nokkur vonbrigði fyrir okkur hér að fyrst sé gert ráð fyrir sérstakri fjáröflun vegna lengingar flugbrautarinnar á Akureyrarflugvelli um 460 metra til suðurs á næsta og þarnæsta ári. Helst hefði þurft að fara í verkefnið á þessu ári, enda er þetta fyrir löngu orðið þarft verkefni og hefði í raun átt að vera byrjað á því fyrr hefði til þess verið vilji og dugur í þeim sem ráða för með samgöngumálin.

Ég fer ekki leynt með það að ég hef orðið fyrir talsverðum vonbrigðum með það hversu mjög Sturla Böðvarsson, samgönguráðherra, hefur dregið lappirnar í þessum efnum, svo mjög að okkur flokksfélögum hans hér á svæðinu er orðið nóg um. Óþarfa töf á lengingu flugvallarins hefur þegar kostað það að vetrarflugi milli Akureyrar og  Kaupmannahafnar var hætt fyrir jólin, enda stenst aðstaðan ekki orðið grunnmarkmið varðandi þjónustu að vetri.

Það er vissulega mikilvægt að það sjáist að ráðamönnum er alvara með tali sínu um lengingu vallarins. Um hana hefur verið talað árum saman, en málið varla hreyfst spönn frá túngarði. Það hefur verið talað um lengingu Akureyrarflugvallar um þónokkuð skeið, en ekkert gerst í þeim efnum og greinilegt á áætlunum að biðinni er ekki lokið þó við sjáum nú glitta í fjármagn fyrir þessu löngu þarfa verkefni. Akureyrarflugvöllur er mikilvæg samgöngumiðstöð hér og það þarf að búa henni þann sess sem mikilvægt telst.

Efndum á mjög fögrum loforðum hefur verið beðið eftir í árafjöld frá Sturlu Böðvarssyni, samgönguráðherra. Það verður seint sagt að við Norðlendingar séum hoppandi sælir með sniglagang verklags í samgönguráðuneytinu undanfarin ár. Það er þó gott að vita að þessi ráðherra sé þess megnugur að standa við stóru orðin og koma þessu máli úr umræðugírnum og á vegferð framkvæmda. Þó þarf enn að bíða... sem afleitt telst.

Akureyrarflugvöllur lengdur árið 2008 og 2009

Óvinsældir ISG afhjúpa veikleika Samfylkingarinnar

Stærsti vandi Samfylkingarinnar virðist afhjúpast með áberandi hætti í könnun Fréttablaðsins í dag á því hvaða stjórnmálamönnum þjóðin treystir best. Ingibjörg Sólrún Gísladóttir er þar sá stjórnmálamaður sem þjóðin treystir síst - hún ber þar höfuð og herðar yfir alla aðra. Óvinsældir hennar meðal þjóðarinnar eru þar mjög áberandi. Þetta verður enn meir afgerandi þegar að litið er á það að 28% segjast styðja flokkinn en aðeins 12% segjast treysta Ingibjörgu Sólrúnu til forystu.

Ingibjörg Sólrún sagði í frægri ræðu í Keflavík að vandi flokksins væri að þjóðin treysti ekki þingflokknum þeirra. Það er greinilegt á þessum tölum og þessari stöðu að þjóðin treystir ekki Ingibjörgu Sólrúnu. Það er allavega ljóst að formaður stjórnmálaflokks sem hefur lengi verið í stjórnarandstöðu og mælist ekki í uppsveiflu milli kosninga er að mistakast ætlunarverkið og mistakast að byggja sig upp sem trúverðugt leiðtogaefni til æðstu metorða; forystu í nafni þjóðarinnar. Hún hefur ekki þann meðbyr sem vænst var eftir. Þessi könnun og aðrar slíkar að undanförnu staðfesta það vel. ISG verður því að horfa í eigin barm en ekki þingflokksins síns.

Ingibjörg Sólrún varð formaður Samfylkingarinnar á fyrirheitum um að gera betur en Össur Skarphéðinsson, maðurinn sem byggði Samfylkinguna upp sem stjórnmálaflokk fyrstu skrefin eftir erfiðar samningaviðræður til vinstri. Hún náði þeim sess fyrst og fremst á fornri frægð sem borgarstjóri í Reykjavík sem leiddi sameinað félagshyggjuframboð til valda þrjár kosningar í röð. Henni virðist ekki vera að takast að vinna sama leikinn á flokksvelli á eigin verðleikum. Hún virðist ekki vera á sömu braut og forðum var. Enda má segja það með sanni að stjórnmálaferill hennar hafi verið ein sorgarsaga eftir að hún missti borgarstjórastólinn.

Það hefur gengið brösugt fyrir hana að standa við fyrirheit sín til flokksmanna um að efla stöðu Samfylkingarinnar. Ingibjörg Sólrún virðist enda mjög umdeild innan raða flokksins. Í prófkjöri flokksins í Reykjavík í nóvember hlaut hún fyrsta sætið með 70% kosningu. Sigurinn í sætinu var afgerandi en þó nokkuð beiskur fyrir hana. Vakti þetta sérstaka athygli auðvitað vegna þess að ekkert annað framboð var í fyrsta sætið. Um var að ræða beina og breiða braut fyrir formanninn. Þetta var því varla gleðiefni fyrir hana og sýndi vel stöðu mála bakvið tjöldin, enda fékk Össur fjölda atkvæða í fyrsta sætið.

Staða Ingibjargar Sólrúnar telst ekki góð fyrir stjórnmálaleiðtoga í stjórnarandstöðu - leiðtoga flokks sem aldrei hefur verið í ríkisstjórn. Þessi mæling boðar ekkert gott fyrir flokk eða formann. En þessi mæling greinir vandann sem Samfylkingin á við að etja. Það er enda erfitt að selja flokk í kosningum þegar að þjóðin treystir ekki þeim sem leiðir hann, jafnvel ekki einu sinni eigin flokksmenn.

Ríflegur samgöngupakki næsta áratuginn

Þá hefur hulunni verið svipt af samgönguáætlun næsta áratugar, árin 2007-2018. Þar eru mörg stór samgönguverkefni kortlögð til fulls. Mikil leynd hefur ríkt yfir áætluninni og hefur stjórnarandstaðan flutt ófáar ræðurnar þar sem spurt er út í komandi verkefnum á meðan að áætlunin var enn í vinnslu í þingflokkum stjórnarflokkanna.

Gert er ráð fyrir að heildartekjur og framlög til samgönguáætlunar verði 381,4 milljarðar króna á þessum ellefu árum sem áætlunin lýsir og af þeirri upphæð renni kringum 324 milljarðar króna eða 85% til vegamála. Til flugmála renna kringum 35 milljarðar og siglingamála 22 milljarðar. Vinna við áætlunina hefur staðið lengi og kominn tími til að hjúpa hulunni af henni. Samgöngumálin eru þess eðlis að allir vilja að munað sé eftir þeirra svæði og átök milli kjördæma og svæða verða óhjákvæmileg.

Í nóvember boðaði Sturla Böðvarsson, samgönguráðherra, stórátak í vegamálum á fundi Samtaka verslunar og þjónustu. Það var vissulega ánægjulegt að heyra það. Þá boðaði hann fjögurra akreina veg hingað norður til Akureyrar og austur að Markarfljóti, þangað sem beygt yrði niður að Bakkafjöru og höfn sem byggð yrði þar fyrir Vestmannaeyjaferju. Það var ánægjulegt að heyra þá að ráðherrann hefði einhvern metnað fyrir því að bæta samgöngur norður og leggja jafnvel fjögurra akreina veg hingað norður í land.

Allir sem fara leiðina Akureyri - Reykjavík sjá vel að leiðin er löngu sprungin og kominn tími til að hugsa stórt í þessum efnum. Okkur hér fyrir norðan hefur fundist leitt að ráðherrann hafi ekki hugsað nógu stórt varðandi styttingu leiðarinnar. En það er eins og það er bara. Það verður allavega fróðlegt að kynna sér samgönguáætlunina; sjá verkefni næsta áratugar og hugmyndir framtíðarinnar birtast þar.

Samgöngumál skipta alla landsmenn miklu máli og því er þessi áætlun stórt og mikilvægt plagg, ekki bara tölur á hvítum ráðuneytisblöðum.

Rúmir 380 milljarðar til vegagerðar á næstu 11 árum

Gömul dagblöð öðlast nýtt líf á netinu

Sigrún Björk Jakobsdóttir, bæjarstjóri, og Sigrún Klara Hannesdóttir, landsbókavörður, undirrituðu í morgun samstarfssamning sem felur í sér fulla stafræna endurgerð á prentuðu efni nokkurra dagblaða og færslu þess yfir á veraldarvefinn. Um er að ræða stafræna endurgerð Dags, Tímans, Þjóðviljans og Alþýðublaðsins og birtingu þess á Netinu. Verður verkefnið allt unnið hér nyrðra.

Nú þegar hefur verið unnið að því að setja Morgunblaðið allt á stafrænt form og hægt er að lesa það með auðveldum hætti allt aftur til stofnárs, árið 1913. Eins og fram kemur í fréttatilkynningu vegna þessa verkefnis er auk Morgunblaðsins búið að mynda Lögberg-Heimskringlu svo og öll íslensk tímarit og dagblöð sem eru eldri en frá árinu 1920 - mun síðufjöldi stafrænna gagna sem er nú að fullu aðgengilegur á netinu kominn nokkuð á aðra milljón.

Það er mikilvægt að standa vörð um gömul dagblöð, tímarit og rit sem hafa verið áberandi í samfélaginu. Sum þeirra eru ekki lengur gefin út og hafa því sagt sitt síðasta. Það er mikilvægt verkefni að gera þetta aðgengilegt með auðveldum hætti og að hægt sé að kynna sér gömul blöð á netinu og lesa gamlar fréttir og gömul viðtöl. Þetta er arfur sem færa þarf framtíðarkynslóðum og það verður aðeins gert með öflugu átaki til fullrar varðveislu þeirra.

Það er sérstakt gleðiefni að standa eigi vörð um öll blöð dagblaðsins Dags, sem gefinn var út hér á Akureyri í tæp áttatíu ár. Það blað skipar stóran sess í norðlenskri sögu. Að því blaði er að mínu mati mikil eftirsjá og mér hefur fundist sess þess ekki hafa verið fyllt hér, þó vissulega komi Vikudagur út og hafi gert í tæpan áratug. Það hvernig fór fyrir Degi var leiðindasaga, ég er einn þeirra sem enn sakna þess að lesa það að morgni. Veit ég að fleiri eru sama sinnis.

Nú hefur verið hafið sérstakt átak að standa vörð um þessi gömlu blöð og færa þau landsmönnum með auðveldum hætti. Undirritun þessa samnings er því sérstakt gleðiefni. Sérstaklega hljótum við hér fyrir norðan að gleðjast yfir því að öll eintök Dags verði sett á netið og sú merka saga sem það blað skipar í huga okkar hér verði aðgengileg með einföldum tölvusmelli.

Stefnt er að því að efnið verði allt aðgengilegt í gegnum slóðina tímarit.is.

Dagur, Tíminn, Alþýðublaðið og Þjóðviljinn á netið

Sterk staða Geirs - Ingibjörg Sólrún óvinsæl

Geir H. Haarde, forsætisráðherra og formaður Sjálfstæðisflokksins, er sá stjórnmálamaður sem flestir landsmenn treysta best, skv. nýrri könnun Fréttablaðsins. Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, formaður Samfylkingarinnar, er hinsvegar sá stjórnmálamaður sem þjóðin treystir síst. Næstir á eftir Geir í vinsældum komu Steingrímur J. Sigfússon, Ingibjörg Sólrún, Össur Skarphéðinsson, Guðjón Arnar Kristjánsson og Jón Sigurðsson.

Á eftir Ingibjörgu Sólrúnu með minnst traust koma Geir H. Haarde, Björn Bjarnason, Valgerður Sverrisdóttir og Guðjón Arnar Kristjánsson. Þetta eru athyglisverðar niðurstöður. Þær sýna sterka stöðu forsætisráðherrans en greinilega veikari stöðu formanns stærsta stjórnarandstöðuflokksins. Það er merkilegt að sjá að sá einstaklingur sem leiðir flokk sem hefur verið lengi í stjórnarandstöðu og sækist eftir völdum sé að mælast með minnst traust landsmanna. Það getur varla verið gleðiefni fyrir Samfylkinguna.

Það sem er greinilegt í þessu er að Steingrímur J. Sigfússon er minnst umdeildur leiðtoganna til vinstri, er bæði vinsælli en Ingibjörg Sólrún og mun minna óvinsæll. Geir hefur verið ráðherra í áratug og leitt stærsta flokk landsins, stjórnarflokk í sextán ár, svo að staða hans hlýtur að teljast góð. Verulega athygli vekur að nýr formaður Framsóknarflokksins virðist ekki höfða vel til landsmanna, kannski ágæt hliðardæmi þess að Framsókn er sýnd í sama úrtaki í sögulegri fylgislægð.

Það stefnir í spennandi þingkosningar - þar mun reyna mikið á stjórnmálamennina og hversu mjög einmitt landsmenn treysta þeim. Er á hólminn kemur ráðast kosningarnar mikið á frammistöðu þeirra sem leiða flokkana, þeirra sem mest eru í sviðsljósinu.

Flestir treysta Geir af stjórnmálaleiðtogunum

Björn vill heilbrigðismálin til sjálfstæðismanna

Björn Bjarnason, dómsmálaráðherra, segir á heimasíðu sinni orðið tímabært að Sjálfstæðisflokkurinn fái heilbrigðisráðuneytið í sinn hlut og fái tækifæri til að takast á við málaflokkinn. Tveir áratugir eru liðnir frá því að Sjálfstæðisflokkurinn hafði síðast ráðuneytið undir sinni verkstjórn og aðeins tveir sjálfstæðismenn hafa setið á ráðherrastóli þar frá stofnun ráðuneytisins árið 1970; þau Matthías Bjarnason og Ragnhildur Helgadóttir.

Tek ég heilshugar undir þessa skoðun Björns. Nú hefur Sjálfstæðisflokkurinn verið samfellt í ríkisstjórn í sextán ár, fyrstu fjögur ár þess tíma var málaflokkurinn hjá Alþýðuflokknum en í tólf ár, eða frá árinu 1995, hefur Framsóknarflokkurinn haft heilbrigðismálin. Hefði farið vel á því að við sjálfstæðismenn hefðum fengið þennan málaflokk í okkar hlut eftir alþingiskosningarnar 2003, enda verið rétt og eðlilegt þá að meiri hrókeringar hefðu orðið á ráðuneytum. Heilbrigðismálin voru sá málaflokkur sem ég hefði allavega helst viljað í hlut flokksins þá.

Það er langur tími liðinn, heilir tveir áratugir, liðnir frá því að sjálfstæðiskonan Ragnhildur Helgadóttir var heilbrigðisráðherra. Síðan hafa kratar og framsóknarmenn leitt verkin þar, eins og fyrr segir lengst af í samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn. Verði Sjálfstæðisflokkurinn í ríkisstjórn í vor finnst mér mjög mikilvægt að hann fái ráðuneytið í sinn hlut.

Sjálfstæðismenn fái heilbrigðismálin

Ótti um stórslys - 112 dagurinn haldinn hátíðlegur

Ég hélt svei mér þá að það hefði orðið stórslys hér á Akureyri í hádeginu í dag þegar að sjúkrabílar, slökkviliðsbílar og bílar björgunarsveitanna keyrðu allar hér niður Þórunnarstrætið með sírenur gjallandi á fullu gasi. Þetta var allavega ekki sérstaklega ánægjulegt áheyrnar að heyra sírenuvælið og sjá allan þennan viðbúnað. Þetta er allavega ekki algeng sjón að sjá hér og ég hélt í svipinn að mjög alvarlegt slys hefði orðið.

Svo var þó sem betur fer ekki. Ekki leið á löngu þar til ég áttaði mig á að 112 dagurinn var í dag og þetta hefði því verið svokölluð 112 lest sem fór niður Þórunnarstrætið, en í henni voru fyrrnefndir bílar. Það er þarft og gott verkefni að minna vel á neyðarlínuna á þessum táknræna degi sem minnir á símanúmerið, 112, og það góða starf sem unnið er þar.

Að þessu sinni var dagurinn helgaður margvíslegum störfum sjálfboðaliða að forvörnum, leit og björgun, almannavörnum og neyðaraðstoð, sem er mjög verðugt að minnast á degi sem þessum. En ég man allavega framvegis eftir 112 lestinni, svo að hún komi mér ekki svona að óvörum.

112 dagurinn helgaður störfum sjálfboðaliða