Fer Valgerður í mótframboð gegn Guðna?

Mér finnst ályktun framsóknarmanna í Norðausturkjördæmi um ESB vera skýr skilaboð frá Valgerði Sverrisdóttur og stuðningsmönnum hennar um að hún fari í mótframboð gegn Guðna Ágústssyni á næsta flokksþingi. Hef grunað það um nokkuð skeið að Valgerður fari fram þar, enda sé hún leiðtogi Halldórsarmsins innan flokksins, sem hefur í raun aldrei sætt sig við að Guðni sé formaður flokksins. Þessi armur er augljóslega orðinn langþreyttur með forystu Guðna.

Mér finnst stefna í mikið uppgjör í Framsóknarflokknum. Kannski hefur það verið augljóst allt frá því Jón Sigurðsson varð að fara úr pólitík og Guðni varð formaður án þess að hljóta kjör á flokksþingi. Staða Framsóknarflokksins í könnunum er líka áhyggjuefni fyrir þann kjarna sem enn starfar í flokknum.

Valgerður er augljóslega að undirbúa sína atlögu og hún mun hafa mörg sóknarfæri. Eitt mun kannski veikja hana, en hún var viðskiptaráðherra útrásartímanna og mjög áberandi í lofræðunni fyrir útrásarvíkingana og einkavæddi bankana í sinni ráðherratíð.

En sennilega hefur Framsókn engan kost betri en Valgerður. Hún er hörkutól sem flokkurinn þarf á að halda til að endurheimta hina fornu frægð, eða í það minnsta það besta sem flokkurinn á í stöðunni. Hann er í útrýmingarhættu nú.

Vilja ESB-viðræður strax ásamt upptöku evru

Hvers vegna þáði fólkið ekki læknisaðstoð?

Eitthvað er stórlega að þegar fólk afþakkar læknisaðstoð eftir að hafa orðið fyrir svo alvarlegri líkamsárás. Þeir sem afþökkuðu aðstoðina voru með áverka og skurði á baki og með brotnar tennur. Að baki þessu er eitthvað miður geðslegt. Veit ekki hvort manni á að vera mikið brugðið við þetta. Ekki er langt frá því að ráðist var á útlendinga í Breiðholtinu með bareflum og þeir barðir sundur og saman.

En eftir stendur samt spurningin hvers vegna fólkið þorir ekki að biðja um aðstoð og gerir ekkert. Er þetta fólk undir hælnum á einhverjum samlöndum sínum eða einhverjum öðrum?

Handtekinn grunaður um árás

Merkilega litlar breytingar í flokkalitrófinu

Ég verð að viðurkenna að ég átti von á mun meiri breytingum á fylgi flokkanna en fram kemur í könnun Fréttablaðsins í dag. Svo mikið hefur gerst að ég átti von á enn meiri fylgisaukningu stjórnarandstöðunnar og enn veikari stöðu ríkisstjórnarinnar. Stóru tíðindin eru þó hversu margir taka ekki afstöðu og eru hugsi yfir stöðunni. Enda er þetta erfið staða og eðlilegt að fólk hugsi sinn gang. Hinsvegar er mjög athyglisvert að stjórnarandstaðan bæti ekki meiru við sig - það sýnir að boðskapur þeirra sem þar eru er ekki nein töfralausn í stöðunni.

Framsóknarflokkurinn fær mikla útreið í þessari könnun. Enn er hann að mælast á sömu slóðum og undir lok stjórnarþátttöku sinnar og hefur aldrei náð flugi síðan. Mjög líklegt hlýtur að teljast að Guðni Ágústsson fái sparkið sem formaður Framsóknarflokksins ef fylgið fer ekki að hækka fljótlega. Honum hefur mistekist algjörlega að gera Framsóknarflokkinn að valkosti þeirra sem eru óánægðir með stöðuna. Þeir sitja hjá núna og taka enga afstöðu.

Varla þarf að eyða mörgum orðum á Frjálslynda flokkinn. Hann er sjálfum sér verstur og virðist vera að stimpla sig út af kortinu af eigin völdum. Stemmningin þar minnir einna helst á sakamálaleikrit eftir Agöthu Christie. Guðjón Arnar lítur út eins og Hercule Poirot að leita að morðingja Frjálslynda flokksins og hefur kallað á sal Kristin H, Jón Magnússon, Magnús Þór og Grétar Mar en allir benda hver á annan um hver hefur drepið flokkinn. Fyndið í besta falli.

Samfylkingin fær visst kredit í þessari könnun. En fjarri því er að Samfylkingin sé saklaus áhorfandi í því umróti sem á sér stað. Flokkurinn ber fulla ábyrgð á því hvernig komið er, engu síður en Sjálfstæðisflokkurinn ef menn vilja finna sökudólga bankakreppunnar í þinginu. Samfylkingin hefur haft viðskiptaráðuneytið og helsti efnahagsráðgjafi Samfylkingarinnar er varaformaður bankaráðs Seðlabankans og formaður Fjármálaeftirlitsins.

Stóra niðurstaðan er sú að fólk bíður eftir því að rykið setjist og ætlar þá að sjá til. Margir eru mjög hugsi þessa dagana. Stóra niðurstaðan er sú að stjórnarandstaðan er ekki að taka forystuna við þessar aðstæður. Fylgistap innan hennar gefur til kynna að hún hefur engar töfralausnir. Stóra pælingin er hvort VG heldur fylgisaukningunni eða missa hana á örlagastundu, eins og fyrir síðustu kosningar.

Minnihluti styður stjórnina

Fólkið með skelfingarsvipinn í bönkunum

Ef eitthvað er vitað í þessu bankaráni er það að útibúum fækkar og starfsfólki bankanna fækkar. Þetta eru erfiðar breytingar fyrir marga sem hafa starfað jafnvel áratugum saman, en ég veit um nokkrar konur sem eiga mjög langan starfsaldur að baki. Þær fjúka í bankakreppunni og eiga erfitt með að fá eitthvað annað að gera.

Annars er hálf raunalegt að koma í bankana eftir að þeir hrundu. Andlit bankanna eru oftast konurnar í gjaldkerastöðunum og sem þjónustufulltrúar. Fyrstu vikuna beindu allir reiði sinni þangað og réðust að röngum aðilum. Spilað var með þetta fólk eins og landsmenn alla og komið illa fram við það. Þangað á ekki að beina reiðinni.

Skelfingarsvipur þeirra sem fronta bankana í útibúunum og tala við almenning er sennilega enn nokkuð mikill. Óvissan er enn mjög mikil og óljóst hvernig fer að lokum. Þessu fólki hlýtur að líða illa eftir að því var sagt að ráðleggja fólki eitthvað sem reyndist rangt.

Landsbanka lokað í Smáralindinni

Sá yðar sem syndlaus er kasti fyrsta steininum

Enn eru mótmælin í Reykjavík auglýst gegn einum manni. Sumir ætla aldrei að læra neitt. Fannst samt kostulegast að sjá Jón Baldvin Hannibalsson í hlutverk uppreisnarleiðtoga á gamals aldri. Var hann að mótmæla yfirstjórn Seðlabankans eða ríkisstjórninni í ræðu sinni? Varaformaður bankaráðs Seðlabankans og formaður Fjármálaeftirlitsins, sem svaf mest á verðinum, er einn nánasti samstarfsmaður Jóns Baldvins í Alþýðuflokknum, Jón Sigurðsson, fyrrum viðskiptaráðherra. Vill hann að Jón axli þá einhverja ábyrgð og segi af sér?

Vill hann að Samfylkingin hrökklist úr ríkisstjórn fyrir að gera ekkert alla þessa mánuði sem hún hefur verið í ríkisstjórn og verið með ráðherra bankamála, sjálfan viðskiptaráðherra, á slíkum örlagatímum? Samfylkingin getur ekki firrt sig ábyrgð og bent á einn mann í Seðlabankanum þegar hún hefur haft svo mikil völd og leitt mál, einkum úr viðskiptaráðuneytinu og ætti að vera vakandi. En kannski talar Jón Baldvin bara til Jóns Sigurðssonar, efnahagsarkitekts Samfylkingarinnar fyrir síðustu kosningar.

En Jón Baldvin er lélegur uppreisnarleiðtogi, þykir mér. Er þetta ekki maðurinn sem keyrði í gegn EES-samninginn sem gerir það að verkum að þjóðin þarf væntanlega að borga fyrir Icesave-reikningana víða í Evrópu? Held að hann ætti að fara heim og leggja sig - oft er vont að kasta grjóti úr glerhúsi.

Þögn ráðamanna mótmælt

Ódýrar afsakanir í drottningarviðtali

Loksins birtist Björgólfur Guðmundsson okkur Íslendingum aftur. Allir voru að leita að manninum og hvar hann væri niður kominn eftir ævintýramennsku sína, sem þjóðin er nú heldur betur að finna fyrir. Eins og við mátti búast er hann mjög afsakandi vegna þess hvernig komið er en kennir auðvitað öllum nema sjálfum sér um hvernig fór. Heldur eru þetta nú ódýrar afsakanir og ekki nema von að spurt sé hvort hann ætli ekki að axla ábyrgð á því hvernig komið er, hvort hann ætli að skilja þjóðina eftir í skuldafeni.

Nú hefur stuttur útdráttur verið birtur úr viðtali Kompáss við Björgólf Thor. Þar segist hann vera meira en til í að hjálpa þjóðinni en er ekki til í að koma með peninga í skuldahítina sem eftir standa. Þetta hljómar eins og maður sem ég þekkti í gamla daga sem kallaði: "Eigum við ekki að halda partý í kvöld. Ég kem auðvitað ef þið skaffið búsið." Ég verð að segja eins og er að ég afþakka alveg áfallahjálp Björgólfs fyrir þjóðina ef hann ætlar ekki að leggja neitt af mörkum úr ríkidæmi sínu.

Þá getur hann og faðir hans haldið sig víðsfjarri og helst aldrei látið sjá sig aftur.

Krónan stærsta vandamálið

Útrásarvíkingarnir verða að axla ábyrgð

Nú þegar landsmenn verða að axla ábyrgð á hundruð milljarða skuldafeni sem útrásarvíkingarnir komu þjóðinni í er krafan sú að þeir axli ábyrgð. Bæði Geir Haarde og Ingibjörg Sólrún sögðu þetta afdráttarlaust í spjallþáttum kvöldsins og sú krafa ómar um samfélagið. Enda er eðlilegt að þessir menn taki þátt í endurreisn landsins vilji þeir halda mannorði sínu í samfélaginu eða njóta einhverrar virðingar í lok þessa ferlis.

Ég fagna því að forystumenn stjórnmálanna tala afdráttarlaust og krefjast þess að auðmennirnir taki þátt í þessu verkefni.

Geir skorar á íslenska auðmenn

Sjálfsögð krafa að birta samtal Árna og Darling

Mér finnst það eðlilegt að landsmenn hafi viljað lesa útskrift af samtali Árna Matt og Darling. Held að það sé öllum til góða að það liggi fyrir svart á hvítu hvað var talað um þar og hvernig orðaskipti urðu. Held að ráðherrar þurfi ekki að vera hissa á því að fjölmiðlar hafi reynt allt til að afhjúpa samtalið og gera það opinbert.

Umræðan eftir að samtalið var opinberað hefur enda að mestu verið í þá átt að styrkja málstað Íslendinga. Bretar gengu fram mjög óeðlilega. Einu alvöru spurningarnar eftir samtalið snúast þó að því hvað viðskiptaráðherra sagði við flokksbróður sinn Darling í London fyrir tæpum tveim mánuðum.

Björgvin svaraði fyrir það áðan, en mér fannst mörgum spurningum satt best að segja enn ósvarað þar. Annar hvor þeirra er að ljúga um hvernig fundurinn var.

Furðulegt að samtalið skyldi leka í fjölmiðla

Afturhvarf til fortíðar

Mér fannst það frekar súrrealískt að horfa á blaðamannafundinn hjá IMF áðan. Þvílíkt afturhvarf til fortíðar fyrir Ísland, spurning hvað við förum aftur um marga áratugi. Nenni ekki að giska á það, nógu sorgleg eru þessi örlög fyrir þjóðina. Þetta verður sannarlega erfiður vetur, sannkallaður býsnavetur. En það er fyrir mestu að uppbyggingarstarfið sé hafið í rústum fjármálakerfisins.

En týpískt að það sé Dani sem haldi á samningaferlinu. Brosti út í annað þegar ég sá það. En mikið vorkenndi ég annars aumingja manninum. Þvílíkt stam.

Mjög erfiðir tímar framundan

Talað við þjóðina - þung skref fyrir Íslendinga

Eftir mikla óvissu alla þessa viku er gott að Geir og Ingibjörg eru loksins farin að tala við þjóðina hreint út og geta sagt betur hver staðan er. Skýr svör og alvöru yfirsýn yfir stöðuna hefur vantað. En þetta eru þung skref. Að fara til IMF er ekkert gleðiefni og engum hefði órað fyrir því fyrir nokkrum árum að svona myndi fara. En við eigum ekkert annað úrræði í stöðunni og verðum að leita eftir hjálp. Þetta er erfitt fyrir stolta þjóð sem hefur talið öðrum trú um að hún sé í fararbroddi í heiminum.

En vonandi birtir upp um síðir. Eins og staðan er orðin er þetta skref nauðsynlegt í uppbyggingarferlinu. Svo er bara að vona að við göngum ekki að öllum kröfum Bretanna. Sem betur fer hefur það ekki gerst í þessu ferli enn.

Óska formlega eftir aðstoð IMF