Skynsamleg ákvörðun hjá forsetanum

Ólafur Ragnar Grímsson tekur skynsamlega á málum með því að hugleiða næstu skref um Icesave. Hann er í vægast sagt mjög þröngri stöðu, hefur sjálfur sett sér viðmið með framgöngu sinni í fjölmiðlamálinu fyrir fimm árum og á erfitt með að snúa því við í þessu máli.

Nú hafa tæplega 50.000 Íslendingar skrifað undir áskorun um að fara með Icesave í þjóðaratkvæði og eðlilegt að forsetinn hlusti á þær raddir og hugleiði næstu skref. Vandséð er hvernig hann geti gengið framhjá þeim áskorunum, sé hann sjálfum sér samkvæmur.

Ég var alla tíð viss um að forsetinn hefði tekið ákvörðun um að staðfesta lögin. En það er erfitt fyrir forseta sem vill hlusta á þjóðarsálina að sniðganga afgerandi ákall um þjóðaratkvæði í lykilmáli. Nú reynir á hvernig hann vill ljúka forsetaferli sínum.

Þetta verður honum erfitt mál á hvorn veginn sem fer, en ég tel blasa við að það verði mjög erfitt fyrir hann að sniðganga þjóðaratkvæði í þessu máli. En nú reynir á þennan húsbónda á Bessastöðum og hver hann vill að arfleifð sín sé.

Forseti tekur sér frest

Svartur dagur í sögu þjóðarinnar

Þetta er svartur dagur í sögu þjóðarinnar - samþykkt Icesave-frumvarpsins er dapurleg endalok á sorglegu ferli þar sem ríkisstjórnin hefur haldið illa á málum og ekki verið vandanum vaxin, unnið gegn hagsmunum Íslands og samið herfilega af sér. Atkvæði féllu samt nokkuð í takt við atkvæðagreiðslu í annarri umferð og fátt sem kemur mjög að óvörum, umfram það hversu aum rök margra þingmanna voru fyrir samþykkt þessa lélega samnings sem Svavar Gestsson klúðraði svo gríðarlega fyrir íslensku þjóðina.

Helstu vonbrigðin eru þau að Ásmundur Einar Daðason hafi ekki þorað að kjósa gegn Icesave. Tilraunir hans til að koma með eitthvað statement á móti samþykktinni voru máttlausar og vandræðalegar. Miklu heiðarlegra er að menn taki afstöðu og berjist fyrir hana með kjafti og kló frekar en spila sig svo vitlausan að vera handbendi annarra, vera að kjósa til að hafa aðra góða við sig. Ásmundur Einar tók þennan valkostinn og kom vægast sagt illa út.

Mér finnst það varla boðlegt að hann sem formaður Heimssýnar taki þessa afstöðu. Þetta er máttvana tilraun til að hafa alla góða og dæmd til að mistakast. Ég hef ekki hug á að styðja Heimssýn eða vera félagsmaður þar meðan hann gegnir þar formennsku og hyggst segja mig úr þeim félagsskap. Þegar formaðurinn er svo máttlaus sem raun ber vitni er ekki boðlegt að skrifa undir leiðsögn hans. Heimssýn á skilið betri formann.

Ólafur Ragnar Grímsson fær nú Icesave-málið sent til Bessastaða, væntanlega með hraðpósti Jóhönnu og Steingríms strax í fyrramálið. Hef ekki mikla trú á að hann sé sjálfum sér samkvæmur og muni það sem hann sagði árið 2004 um fjölmiðlalögin, tel að hann verði þægur sem hundur í bandi vinstriflokkanna. Þetta er tækifærissinnað skoffín, ferðafélagi útrásarvíkinganna sem kann ekki að skammast sín.

En þetta er svartur dagur, en kannski verður morgundagurinn sorglegri þegar eins prósents sameiningartáknið reynir að réttlæta sinnaskiptin frá því þegar hann reddaði félögum sínum í einkaþotunum sigri í deilu sem hefði getað bjargað fjölmiðlum landsins undan oki auðmannanna sem lögðu landið í rúst.

En þið sem sitjið heima ósátt eigið samt ekki að sætta ykkur við orðinn hlut. Farið á indefence.is og skrifið undir gegn Icesave. Þar hafa 40.000 skrifað undir, nokkur þúsund á þessum svarta degi. Sendum útrásarforsetanum, sameiningartákni auðmannanna sem lögðu landið í rúst, sterk skilaboð!

Alþingi samþykkti Icesave

Svavar þorir ekki að standa fyrir máli sínu

Mér finnst það merkilegt að Svavar Gestsson geti ekki staðið fyrir máli sínu og mætt á fund fjárlaganefndar til að svara einföldum en krefjandi spurningum af gefnu tilefni um Icesave-samninginn, klúðrið mikla, sem hann ber fulla ábyrgð á.

Enn eru að koma fram ný gögn sem sýna að hann var ekki starfi sínu vaxinn, setti gögn undir stól og leyndi jafnvel ráðherra og þingmenn mikilvægum staðreyndum um samningagerðina. Þetta er grafalvarlegt mál.

Á þessu verður að fá svör - sem enginn annar en Svavar Gestsson sjálfur getur svarað. Það er mjög vandræðalegt að hann skuli ekki geta séð sér fært að mæta á fund nefndarinnar til að svara fyrir sig.

Þetta gera aðeins þeir sem hafa vondan málstað að verja, kannski mun frekar hafa engan málstað að verja. Þeir fara í felur og reyna að stóla á að allir gleymi klúðrinu sem fyrst.

Gleymum því ekki að fyrir nokkrum mánuðum, kortéri fyrir kosningar, sagði Steingrímur J. að það væri í sjónmáli að þessi maður landaði glæsilegri niðurstöðu í Icesave-málinu!

Botnlaust klúður.... í boði vinstri grænna. Ætlar maðurinn að hundskast til að mæta á nefndarfundinn eða ætla vinstri grænir sem völdu hann til verksins að taka þetta á sig?

Svavar neitaði að mæta á fundinn

Leikhús fáránleikans á Alþingi

Leikhús fáránleikans á Alþingi náði nýjum lægðum seint í kvöld þegar Steingrímur J. sagðist trúa Össuri betur en sérfræðingunum hjá Mischon de Roya. Aumingja Steingrímur var reyndar mjög áttavilltur í umræðunni - talaði áfram eins og haninn á haugnum.

Hrokinn og stærilætin voru algjör þó innistæðan fyrir því væri harla lítil. Þessi ráðherra virðist algjörlega viss um að hann sé frábær og hann og samstarfsmenn hans hafi alltaf rétt fyrir sér. Held að flestir aðrir efist æ meir um færni hans til að leiða þessi mál.

Stjórnleysið í þinginu var algjört í kvöld. Algjör fjarstæða að það eigi að fara að keyra þetta mál áfram innan hálfs sólarhrings í atkvæðagreiðslu þegar enn berast gögn sem varpa ljósi á málið.

Forsendubrestur hefur orðið og málið er í óvissu. Æ betur sést hversu afleitlega þessi ríkisstjórn hefur haldið á málinu öllu, haldið gögnum leyndum og unnið gegn þingræðinu.

Steingrímur segist trúa Össuri

Gögnum leynt - uppljóstrun á elleftu stundu

Mér finnst það mjög alvarlegt mál að það sé upplýst á elleftu stundu fyrir atkvæðagreiðslu um Icesave að gögnum hafi verið leynt fyrir þingi og þjóð, lykilgögnum í málinu. Hverslags vinnubrögð eru þetta? Það er ekki viðunandi að 29. desember 2009 sé upplýst um lykilgögn sem stungið var undir stól í mars og apríl 2009, fyrir tæpu ári. Eða þaðan af síðar? Við erum að tala um stórt mál og það eru enn að detta inn gögn á fundinn rétt áður en gengið er til atkvæða.

Er það virkilega rétt að samninganefndin hafi leynt ráðherra og þingmenn gögnum og utanríkisráðherra hafi ekki setið fund á vegum Mischon de Reya. Var þetta kannski skyggnilýsingafundur með ráðherranum? Manni er spurn. Þingið á að stöðva umræðuna og kalla til fundar í fjárlaganefnd, hið minnsta, og kalla til aðalsamningamanninn, Svavar Gestsson, og fá svör við þessum álitaefnum.

Mér fannst það raunalegt að sjá Steingrím áðan segja sisvona: róið ykkur krakkar mínir, þetta er stormur í vatnsglasi. Meira ruglið. Þessi maður er ekki starfi sínu vaxinn og það er eðlilegt að fara að velta því fyrir sér hvort honum sé sætt lengur. Hann hefur klúðrað nóg þessi maður og þeir sem hafa unnið á hans vakt. Þetta mál er allt eitt klúður hjá þessum ráðherra!

Uppnám á þingi vegna skjala

Hvað varð um samvisku og sannfæringu þingmanna?

Pínlegt er að sjá Steingrím J. tukta til þingmenn vinstri grænna í Icesave með því að þeir verði að segja skilið við samvisku sína og sannfæringu sem kjörnir þingmenn. Forðum daga var þessi sami maður að flytja langar þingræður um mikilvægi þess að þingmenn stæðu vörð um sannfæringu sína og færu ekki á bak orða sinna - seldu ekki samviskuna fyrir völd.

En um Steingrím J, sem hefur svikið allar hugsjónir sínar í valdagræðginni, vonina um að fá að ráða meira á morgun en í dag og helst gefa ekkert eftir, má nota spakmælið: en það sem helst hann varast vann, varð þó að koma yfir hann. Raunalegt en eilítið kómískt að sjá hvernig þessir vinstrimenn hafa umpólast í valdagræðginni á einni nóttu.

Nú er verið að tuska þingmennina til, skítt með hugsjónir, sannfæringu eða samvisku. Þeir þurfa að fara eftir liðsheildinni. Vinstri grænir minna æ meira á Framsóknarflokkinn með hverjum deginum sem líður. Raunaleg örlög, vægast sagt.

Ásmundur Einar Daðason verður að hugsa vel hvað hann gerir í þessum efnum. Hann má ekki láta valdagráðuga formanninn sinn spila með sig í þessum efnum. Vilji hann verða trúverðugur sem formaður Heimssýnar er valið einfalt.

Ég mun í það minnsta segja mig úr Heimssýn geti formaðurinn þar ekki staðið í lappirnar.

Átök innan Vinstri grænna

Þvermóðska Steingríms J.

Alveg er það stórmerkilegt að fylgjast með Steingrími J. Sigfússyni. Sama hvaða faglegt álit birtist um afleita stöðu íslenska ríkisins með Icesave-skuldbindingunum þverskallast hann við - talar hann gegn því af mikilli hörku. Hann veit jú allt best og skilur allt best, betur en allir þessir sérfræðingar og lærðu menn sem hafa unnið að slíku mati, peningalegu sem lögfræðilegu árum ef ekki áratugum saman. Hann er eins og haninn á haugnum.

Einhverntímann var svona þvermóðska talin jafngilda því að berja hausnum við steininn sama hverjar staðreyndir væru - hver veruleikinn væri. Hvað hefði verið sagt ef Davíð Oddsson og Geir H. Haarde hefðu varið eigin skoðanir gegn lögfræðilegu og efnahagslegu áliti fræðimanna og greiningaraðila með því að segja það neikvætt og taka svo ekkert mark á því?

Illa er komið fyrir íslensku þjóðinni þegar við völd situr fólk sem fer sínar eigin leiðir og hlustar ekki á sérfræðinga sem hafa nær algjörlega fellt dóm um að þjóðin standi ekki undir skuldbindingunum. En stjórnarparið fer sínar leiðir. Þau vita betur en allir aðrir. Þvílík veruleikafirring!

Forsendur IFS-álits svartsýnar

Ölvun Ögmundar Jónassonar í þingsal

Mér finnst fréttaumfjöllun Kastljóss um ölvun Ögmundar Jónassonar í þingsal ná nýjum lægðum. Hún er harkaleg og óvægin, og sett fram í miklum árásarstíl á þingmanninn. Ekki ætla ég að verja að þingmenn mæti til vinnu eftir að hafa fengið sér í glas, en finnst merkilegt að bera saman þessa umfjöllun og þá sem var í máli Sigmundar Ernis Rúnarssonar fyrir nokkrum mánuðum.

Þá var þagað dögum saman þó þingmaðurinn hafi farið slompaður í pontu og flutt ræðu og andsvör augljóslega í annarlegu ástandi. Við öllum blasti hvað hið sanna var. Sigmundur Ernir vildi reyndar ekki viðurkenna að hafa fengið sér í glas og reyndi að afvegaleiða fjölmiðla þegar þeir fjölluðu um málin eftir myndklippu af YouTube.

Ögmundur lagði spilin á borðið strax við fréttamann og þær upplýsingar eru notaðar gegn honum. Þessi umfjöllun um Ögmund var harkaleg og vekur spurningar um vinnuferli í málum þessara tveggja þingmanna og upphafspunkt umfjöllunar. Þar verður hver og einn að meta fyrir sig hvort jafnt hafi verið á haldið.

Hitt er svo annað mál að mér finnst að setja verði reglur fyrir þingmenn til að vinna eftir - þær eiga meðal annars að taka á því að þingmenn mæti til vinnu eftir að hafa fengið sér í glas eða taka þátt í umræðum slompaðir. Slíkt er aldrei eðlilegt og full þörf á að ræða þá hlið í heild sinni.

Ingibjörgu Sólrúnu hafnað í Vín

Þau tíðindi að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, fyrrverandi formaður Samfylkingarinnar, hafi ekki fengið stöðu mansalsfulltrúa ÖSE er nokkuð áfall fyrir vinstristjórnina, sem bauð ISG fram sem alvöru valkost. Hún var eini fyrrverandi ráðherrann í hópi umsækjenda og væntanlega talið að hún væri örugg um hnossið, stöðu við hennar hæfi að auki.

Yfirlýsing Ingibjargar Sólrúnar um framboðið var bæði leið hennar og Samfylkingarinnar til að tryggja henni önnur verkefni, feitt djobb, fjarri heimaslóðum. Ekkert verður nú af þessu. Um leið hlýtur spurningin að vakna hvort Samfylkingin færi henni eitthvað verkefni heima eða erlendis. Næg eru væntanlega heimatökin.

Utanríkisráðherra Samfylkingarinnar hefði ekki boðið fram Ingibjörgu Sólrúnu nema telja sig hafa tryggan stuðning víða, eitthvað hefur brugðist í þeim efnum og stöðumatið verið rangt. Augljóst var að með þessu átti að leysa visst vandamál fyrir Samfylkinguna og hópa innan flokksins.

Ingibjörg Sólrún varð ekki fyrir valinu

Sterk staða Hönnu Birnu

Ég er ekki undrandi á því að Hanna Birna Kristjánsdóttir, borgarstjóri, njóti vinsælda í starfi sínu. Hún hefur staðið sig vel sem borgarstjóri - þegar hún tók við sem borgarstjóri kom loks festa og styrkleiki í stjórn borgarinnar eftir upplausnartímabil, sem var niðurlægingartímabil Reykjavíkurborgar, í tæpt ár.

Eftir mikil læti og pólitísk átök þar sem öll framboð sátu í meirihluta, þar sem borgarstjórnin var rúin trausti, hefur Hanna Birna verið sá leiðtogi sem hefur stýrt málum rétta leið. Í pistli sem ég skrifaði 21. ágúst 2008 spáði ég því að Hanna Birna yrði traustur og góður borgarstjóri. Sú spá hefur ræst og gott betur en það.

Sjálfstæðisflokkurinn í Reykjavík á öflugan og traustan leiðtoga í Hönnu Birnu Kristjánsdóttur. Henni hefur tekist að leiða mál áfram traust og fumlaust. Slíkt er mikils virði fyrir flokkinn í aðdraganda kosninga.

Ánægja með störf Hönnu Birnu