Ofsaakstur í íbúðahverfi

Það er frekar ömurlegt að heyra fréttir af ofsaakstri í umferðinni. Í gærkvöldi keyrði ökumaður í annarlegu ástandi á miklum hraða í gegnum íbúðarhverfi. Það er því miður ekkert einsdæmi, en allavega tvö, gott ef ekki þrjú tilvik, hafa gerst svoleiðis undanfarið ár, svo ég muni eftir í umræðunni allavega. 

Þetta er auðvitað frekar sorglegt enda getur ökumaðurinn, sem missir dómgreind og viðbragðssnerpu, orðið bæði sjálfum sér og saklausum vegfarendum að bana. Sýnt var í Kastljósi í vikunni hversu mjög drykkja á örfáum áfengum drykkjum hefur áhrif á ökumanninn. Allir sem sáu áhrif áfengis á Freysa, Andra Frey Viðarsson, sáu að þetta er dauðans alvara.

Hver vill mæta svona bíl á ofsaakstri í myrkri, annaðhvort sem ökumaður annars bíls eða sem gangandi vegfarandi? Stórt er spurt. Þetta er dauðans alvara!

Ökumaður í annarlegu ástandi skapaði stórhættu á götum Reykjavíkur

Er klámþingið umdeilda ólöglegt?

Væntanlegt klámþing í Reykjavík er hitamál nú í samfélaginu - sitt sýnist hverjum um það. Femínistar hafa tjáð andstöðu sína af miklum krafti og skorað á ríkisstjórn, þingmenn, borgarstjórn, lögreglustjóra höfuðborgarsvæðisins og ríkislögreglustjóra að koma í veg fyrir þinghaldið. Vísa femínistar til þess að landsmenn hafi ekki viljað fulltrúa skipulagðra samtaka lögbrjóta hingað og er koma Vítisengla hingað fyrir nokkrum árum til landsins nefnd í því samhengi.

Femínistar fullyrða að þinghaldið brjóti í bága við 210. grein hegningarlaga. Þar segir: "Ef klám birtist á prenti, skal sá, sem ábyrgð ber á birtingu þess eftir prentlögum, sæta sektum ...1) eða fangelsi allt að 6 mánuðum.
Sömu refsingu varðar það að búa til eða flytja inn í útbreiðsluskyni, selja, útbýta eða dreifa á annan hátt út klámritum, klámmyndum eða öðrum slíkum hlutum, eða hafa þá opinberlega til sýnis, svo og að efna til opinbers fyrirlestrar, eða leiks, sem er ósiðlegur á sama hátt."

Ef marka má þetta er þetta fundahald varla löglegt. Mikilvægt er að lögregluyfirvöld taki af skarið í þessum efnum. Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson, borgarstjóri, hefur nú tekið undir kröfur femínista um að fundurinn sé ekki áhugaverður og telur það í mikilli óþökk borgaryfirvalda að í Reykjavík verði haldið klámþing. Segir hann að það sé yfirlýst stefna borgarinnar að vinna gegn klámvæðingu og vændi.

Hefur borgarstjórinn hvatt lögregluembættið til þess að rannsaka hvort ráðstefnugestir kunni að vera framleiðendur barnakláms, eða annars ólögmæts klámefnis, ef það mætti verða til þess að koma í veg fyrir dvöl meintra kynferðisbrotamanna hér á landi.

Það verður fróðlegt að sjá hvað gerist nú en væntanlega minnka líkur á þessu þinghaldi og ef marka má hegningarlög er það ekki löglegt. Taka verður þá á því með þeim eina hætti sem fær er.

Ung vinstri-græn harma að íslensk fyrirtæki taki á móti klámframleiðendum

Femínistar landsins skjálfa vegna klámþings

Um fátt er nú meira rætt en klámþing sem halda á hérlendis eftir nokkrar vikur. Femínistar landsins skjálfa vegna þessara tíðinda og láta í sér heyra á fullum krafti, hneykslaðar á því að slíkt gerist hér. Það er nú víst einu sinni svo að við lifum ekki í vernduðu umhverfi. Það þarf varla að taka það fram að klám er orðið lítið feimnismál - nægir þar að líta á netið og fleiri þætti samfélagsins.

Ég get ekki séð hvað er að því að þetta þing fari fram hér. Tek ég eiginlega undir orð Hrannar Greipsdóttur, hótelstjóra á Hótel Sögu í fréttum í gær er hún var spurð út í þetta. Þar munu þinggestir víst gista. Það er svosem varla við því að búast að allir verði hoppandi sælir með þetta þinghald og fagni því. Ég er þannig gerður að ég skipti mér ekki af fundahaldi annars fólks svo framarlega að þar fari allt vel fram, engin læti og vesen.

Búast má við ef marka má viðbrögð femínista að þau mótmæli með einhverjum hætti þinghaldinu. Femínistar gera að sjálfsögðu það sem þeir vilja og eru auðvitað í fullum rétti að hafa á þessu skoðanir. Ég verð þó að taka af skarið í hina áttina, enda get ég ekki séð að þetta þinghald sé rangt.

Klámþing verður haldið hér á landi í næsta mánuði

Skýrslutaka stöðvuð - hvað er að gerast?

Ég verð að viðurkenna að ég varð orðlaus og hváði við þegar að góðvinur minn sagði mér þá frétt síðdegis á kaffihúsi að dómari hefði í Héraðsdómi Reykjavíkur hefði stöðvað saksóknara í miðri skýrslutöku. Ætlaði varla að trúa þessu og ég er enn hugsi yfir þessu öllu. Mér telst til að þetta sé nær einsdæmi í íslenskri réttarsögu. Þetta er með öllu óskiljanlegt. Þetta mál er komið út í einhverja vitleysu og dómarinn í þessu máli virðist vera í tómu tjóni.

Maður á varla nokkuð orð til um þetta. Getur verið að dómarinn sé ekki hlutlaus í þessu máli? Allt sem gerst hefur síðustu dagana fær mann hreinlega til að halda að svo sé. Þetta er sorglega ömurlegt hvernig dómarinn kemur allavega fram og þetta nýjasta athæfi hans er með ólíkindum. Það að stöðva saksóknara í miðri setningu er fyrir neðan allt að mínu mati. Hví sýnir hann saksóknara slíka vanvirðu, allt að því fyrirlitningu og dónaskap? Því mátti ekki klára spurningarnar? Lá eitthvað á?

Ég sagði um daginn að þetta Baugsmál væri með ólíkindum orðið þegar að Jóni Gerald var vísað á dyr. Þetta kórónar það gjörsamlega. Það hljóta æði margir að vera hugsi yfir málinu. Ég get allavega varla orða bundist. Það er greinilega ekki allt enn búið í þessu máli. Þetta er allavega dagur stórra tíðinda, svo mikið er víst.

Dómari stöðvaði skýrslutöku saksóknara í Baugsmálinu

Horfum fram á veginn í málefnum Akureyrarvallar

Eitt af hitamálunum hér á Akureyri undanfarin ár er framtíð Akureyrarvallar. Eftir því sem árin hafa liðið hefur þó sú skoðun orðið æ meira ofan á að hans saga sé öll og horft skuli í aðrar áttir með nýtingu vallarsvæðisins sem er áberandi í miðbæjarmynd Akureyrar. Við öllum blasir að völlurinn er úreltur orðinn og vafamál verið hvort byggja eigi þar upp. Það hefur lengi verið mín skoðun að rétt sé að binda enda á núverandi nýtingu þessa svæðis í hjarta bæjarins og stokka það algjörlega upp.

Fyrir tæpu ári tók þáverandi meirihluti Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks af skarið með framtíð vallarins. Þá var ákveðið að taka svæðið undir útivistarsvæði, verslun og þjónustu ásamt íbúðabyggð. Með þessu náðist það fram að tengja saman núverandi miðbæ og verslunarsvæði á Gleráreyrum, kennt við Glerártorg. Þá stóð Framsóknarflokkur að fullu samkomulagi í þessum efnum, enda kynntu bæði Kristján Þór Júlíusson og Jakob Björnsson þessar tillögur. Síðan þá hefur Framsókn tekið u-beygju, reyndar í minnihluta.

Málefni vallarins voru rædd í sveitarstjórnarkosningunum fyrir tæpu ári. Þar var augljóst að vilji meirihluta bæjarbúa er að horfa í aðrar áttir með svæðið og leggja völlinn af. Þar var engin bylgja í þá átt að horfa til þess að endurbyggja völlinn. Meirihluti Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar hefur tekið á málinu með afgerandi hætti og öllum ljóst að vilji hans er að nýta svæðið með svipuðum hætti og tillögur fyrri bæjarstjórnarmeirihluta fólu í sér. Allar lykilákvarðanir hafa verið teknar í þeim efnum.

Það kemur því frekar spánskt fyrir sjónir að nú þegar að allar meginákvarðanir málsins hafa verið teknar og rétt er að grípa til framkvæmda við að endurhanna svæðið og þoka málum áfram dúkki einhver hópur fólks undir heitinu Vinir Akureyrarvallar. Virðist vera vilji þeirra og baráttuþema að byggja völlinn upp og halda honum óbreyttum í raun. Það er furðulegt að þessi hópur hafi ekki orðið áberandi í sveitarstjórnarkosningunum í fyrra þegar í raun átti að fara fram þessi umræða um þetta.

Fyrir hópnum fer m.a. Hjörleifur Hallgríms, fyrrum ritstjóri og þekktur frambjóðandi í forvali framsóknarmanna hér í kjördæminu fyrir nokkrum vikum. Hann tjáði þá skoðun í viðtali við N4 í vikunni að það sé einhver fjöldastuðningur, sífellt stækkandi að hans sögn, í þessu máli við það að hætt verði við fyrri ákvarðanir og horft til þess að byggja völlinn upp. Ég leyfi mér að efast stórlega um að svo sé. Á víst að fara fram borgarafundur í Sjallanum í kvöld undir verkstjórn þessa hóps. Verður fróðlegt að sjá hversu margir mæti þar til leiks.

Ég tel þetta mál komið á það stig að ekki verði horft í baksýnisspegilinn. Það hefur verið tekin þessi ákvörðun að mínu mati og það hefur verið áberandi vilji bæjarbúa að þessi verði raunin. Enda er ekkert eftir nema að hefja framkvæmdir við uppstokkun mála. Það á að mínu mati að byggja upp aðstöðu hjá félagssvæðum KA og Þórs og horfa í þá átt að þar verði aðalleikvellir og aðstaða sem máli skiptir. Það gengur ekki að mínu mati að þessi stóri blettur í miðju bæjarins verði festur undir þennan völl og rétt að stokka upp.

Stefnt er að því að frjálsíþróttaaðstaða verði nú byggð upp á íþróttasvæði Þórs við Hamar í tengslum við Bogann og muni verða tilbúin fyrir Landsmót UMFÍ 2009. Þannig á það að vera og menn eiga að drífa það af að ganga frá öllum lausum endum þess. Í þessu máli skal horft fram á veg en ekki aftur. Einfalt mál það!


Grein áður birt á bæjarmálavefritinu Pollinum, 15. febrúar 2007.

Nauðaómerkilegar spjallsíður nafnleysis

Ég er kominn á þá skoðun að málefnin.com sé jafnómerkilegur spjallvettvangur og Barnalandið hefur verið síðustu árin. Það hefur verið vægast sagt athyglisvert að sjá inn í innstu kviku ógeðis og mannorðsníðs sem þar blómstrar síðustu dagana. Umræða var um mig persónulega þar eftir helgina, ekki í fyrsta skiptið svosem. Hinsvegar gekk sú umræða út yfir öll mörk. Það sýnir sig vel í því tilfelli sem og fleirum að það er mjög lítil stjórn á þeim vef og hann flæðir áfram eins og stjórnlaus á í vorvindunum. Ekki geðslegt og í raun sorglegt að sjá svona ógeð í nærmynd.

Ég hef áður vikið að þeirri umræðu sem þar var í gangi. Þar vildi ég fá fram afsökunarbeiðni frá vefstjóranum fyrir að breiða út kjaftasögu sem átti við engin rök að styðjast. Seint og um síðir bað vefstjórinn, Ásthildur Cesil, mig afsökunar og það virði ég við hana. Hinsvegar stendur eftir hversu ómerkilegt var af henni að hefja þessa umræðu. Hún varð sem olía á eld gegn mér þarna. Nafnlaust lágmenningarlið hversdagsins kom þar fram og leyfði sér svo til að segja hvað sem er ógeðfellt um mig og vega að mér og minni persónu. Það var vægast sagt lítilfjörlegt.

Ég hef skoðað þennan vef frá fyrsta degi og stundum komið með innlegg þar inn. Þeir dagar eru að baki. Ég tók þá ákvörðun um leið og vefstjórinn kom með þessar ósönnu kjaftasögur og braut eigin málverjaboðorð að þar vildi ég ekki skrifa lengur. Oft hef ég tekið mér pásur og ákveðið að horfa á úr fjarlægð en oft komið þar aftur með komment. Ég ber ekki traust til þessa spjallvefs og þeirra sem stjórna honum og tel því ekki viðeigandi að ég noti hann sjálfur. Hinsvegar vildi ég svara fyrir mig í því ógeði sem beint var að mér. Annað var ekki hægt.

Þetta er stjórnlaus spjallvettvangur fjölda nafnleysingja sem fá útrás út úr því að tala illa um náungann og vega að öðru fólki. Því miður er það svo að þeir eru mest áberandi sem svo láta. Inn á milli er sómakært fólk sem kemur þar aðeins til að tjá skoðanir sínar og er mjög málefnalegt, þrátt fyrir nafnleynd. Það fólk sekkur í ósómanum sem þar svífur oft yfir. Það er mjög leitt. En því verður varla breytt. Lágkúra sumra hefur því miður stimplað þennan vef sem nauðaómerkilegan í huga mér. Við það situr.

Glæsilegt hjá Háskólanum í Reykjavík

Það er mikill kraftur í Háskólanum í Reykjavík. Á tæpum áratug hefur hann orðið ein öflugasta menningarstofnun landsins og heldur sífellt áfram að vaxa og dafna. Það er góð stefna sem þar er að þeir nemendur sem ná hvað bestum árangri eru verðlaunaðir með því að skólagjöld þeirra séu felld niður.

Þetta er hvetjandi og gott fyrirkomulag - hvetur nemendur til dáða og markar innri samkeppni um að gera betur en næsti maður. Þetta byggir upp liðsanda og kraft, tryggir líf í stofnunina. Þetta gerir það líka óhjákvæmilega að verkum að orðspor skólans sé gott og þangað fari fólk til að efla sig og skólann sem farsæla menntastofnun.

Guðfinna S. Bjarnadóttir lét nýlega af embætti rektors Háskólans í Reykjavík, en hún mun taka sæti á Alþingi eftir tæpa 90 daga sem alþingismaður Sjálfstæðisflokksins. Guðfinna byggði þennan skóla upp með glæsilegri forystu, sýndi kraft og kjark og á stóran þátt í velgengninni. Hún var farsæl og öflug leiðtogaímynd og byggði upp skólann sem það sem hann telst í dag.

Það er enda öllum ljóst að Háskólinn í Reykjavík hefur á sér góða ímynd og öflugt orðspor. Þetta verklag að heiðra þá sem standa sig vel er sérstaklega vel heppnað og er vegsauki fyrir farsælan skóla. HR hefur verið í fararbroddi þeirra skóla sem komu til sögunnar eftir að farsæl háskólalög í menntamálaráðherratíð Björns Bjarnasonar tóku gildi fyrir áratug.

Það er gleðiefni að sjá kraftinn í skólanum - sem brátt verður 10 ára gamall.

HR heiðrar bestu nemendur sína og fellir niður skólagjöld þeirra

4 milljónir pizzukassa falla til árlega á Íslandi

Það var mjög fróðlegt að heyra umfjöllun um pizzakassa í morgunútvarpinu á Rás 2 í morgun. Þar kom fram að fjórar milljónir pizzukassa falla til árlega hérlendis og væri þeim öllum staflað hlið við hlið í röð myndi röð pizzukassanna ná í rúmlega 250 kílómetra, eða langleiðina milli Akureyrar og Reykjavíkur í beinni línu. Þetta er svakalegur fjöldi vægast sagt.

Í ofanálag nemur ársneysla Íslendinga því að allir Íslendingar borði fjórtán heilar pizzur á ári. Gyða Björnsdóttir, fræðslufulltrúi Sorpu, var í viðtali í morgun hjá Hrafnhildi og Gesti Einari og var að fara yfir þessi mál. Þetta eru engar smátölur, mjög fróðlegt að heyra af þessu allavega. Vissi að þetta væri slatti en þessar tölur komu mér eiginlega að óvörum vægast sagt. Ætli Íslendingar eigi ekki heimsmet í pizzuáti miðað við höfðatölu? Það kæmi mér allavega ekki á óvart.

Það er því mikið af pizzukössum sem falla til í sorpi á ári hverju. Kom fram í viðtalinu að Sorpa sé að fara í átak við að fólk hendi kössunum með öðrum hætti en bara í standard heimilissorpið. Það má allavega hugsa málin vel. Það er allavega ljóst að þetta er mál sem vert er að hugsa um. Ég er eins og flestir og pantað ágætan slatta af pizzum á ári hverju. Ég ríf alltaf pizzukassann niður í smotterí og hendi þessu svo bara í heimilissorpið. En eflaust mætti hugsa sér betri aðferðir - þessar tölur og umræðan vekur mann allavega til umhugsunar.

En þau eru að standa sig vel með morgunútvarpið þau Gestur Einar og Hrafnhildur. Hlusta alltaf á þáttinn þeirra á morgnana. Það er mjög notalegt og gott að vakna með þessum þætti sem er ljúfur og notalegur í morgunsárið.

Kostnaður við áramótaskaupið ekki gefinn upp

Í fyrirspurnartíma á Alþingi fyrir stundu kom fram hjá Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, menntamálaráðherra, að kostnaður við gerð Áramótaskaupsins 2006 yrði ekki gefinn upp á þeim forsendum að Ríkisútvarpið telur um viðskiptaleyndarmál að ræða. Ég verð að taka undir með stjórnarandstöðunni og fyrirspyrjandanum, Björgvini G. Sigurðssyni, alþingismanni og leiðtoga Samfylkingarinnar í Suðurkjördæmi, að það er mjög óeðlilegt að halda þessum kostnaði leyndum og því skil ég ekki ummæli ráðherrans og svör hennar í sannleika sagt.

Áramótaskaupið var mjög veglegt síðast, með þeim veglegri frá upphafi. Sumum líkaði húmorinn - öðrum ekki. Það er bara eins og gengur og gerist, er svosem eðlilegt. Það er aldrei hægt að búa til neitt sjónvarpsefni sem fellur í geð hjá öllum landsmönnum. En það er stórundarlegt að kostnaður við þetta efni sé trúnaðarmál. Ríkisútvarpið er eign allra landsmanna og þar eiga engin leyndarmál að vera, allavega ekki í þessum geira að mínu mati. Ég verð því að taka undir það sem kemur frá stjórnarandstöðunni og um leið undrast af hverju þögn er um kostnaðinn.

Á hátíðarstundum er sagt að Ríkisútvarpið sé sameign allra landsmanna. Það á þá að eiga við um að öll svona mál séu á borðinu og eðlilegum spurningum sé svarað á þjóðþinginu. Mér finnst þetta í hæsta máta óeðlilegt að þagnarhjúpur sé sleginn yfir framkvæmdastjórn Sjónvarpsins og stór verkefni þeirra á dagskrárdeildinni. Allt þetta hlýtur að vekja fleiri spurningar en svara átti í dag. Er kostnaðurinn svo mikill að ekki megi gefa þetta upp? Því miður verður varla hjá öðru komist en fara á sveif með þeirri skoðun.

Þetta er allavega undarlegt og spurningar vakna. Er ekki fyrir löngu annars kominn tími til að selja sjónvarpshlutann og Rás 2 og hlúa að Rás 1 frekar. Erum við landsmenn annars að borga afnotagjöldin okkar í Desperate Housewifes, Ugly Betty og Lost? Hvar er innlenda dagskrárgerðin? Vil helst skilja fréttir og Kastljós undan enda lít ég á það sem grunnþjónustu ríkisrekins sjónvarps. Mér finnst Sjónvarpið hafa brugðist menningarskyldu sinni, fer ekki leynt með það. Fyrst og fremst undrast ég þetta pukur yfir dagskrárliðum. Þetta er óeðlilegt, einfalt mál.

Hatrömm barátta um ríkidæmið

Margur verður af aurum api. Þetta er að sannast vel eftir andlát Önnu Nicole Smith, en nú hefur enn einn maðurinn sagst geta verið faðir fimm mánaða gamallar dóttur hennar. Stefnir í hörð átök um faðernið. Kannski er skiljanlegt að menn vilji næla sér í ríkidæmi með þessu, enda mun sá sem er faðir barnsins fá full yfirráð yfir frægu erfðamáli Önnu Nicole á hendur ættingjum. J. Howard Marshall

Andlát Önnu Nicole Smith er reyndar enn sveipað dulúð - ekki hefur enn tekist að finna formlega dánarorsök hennar og spurningar hrannast upp um lokapunkta ævi hennar og dauðsfallið sem er aðalumfjöllunarefnið vestan hafs þessa dagana og er meira að segja að því er virðist meira í fréttum en hverjir muni gefa kost á sér til embættis forseta Bandaríkjanna. Það er ekkert meira rætt í pressunni og mjög fátt sem bendir til þess að það róist yfir málinu fljótlega.

Nú mun mesti fókus alls þessa máls falla á það hver hafi verið faðir hinnar fimm mánuðu dóttur Önnu Nicole Smith. Sá sem er faðir hennar mun nefnilega eins og fyrr segir fá mikil áhrif og í raun full yfirráð yfir erfðamálinu. Þar sem stelpan er aðeins fimm mánaða verður hún undir yfirráðum föðurins í yfir sautján ár. Um mikla peninga er að ræða og varla við öðru að búast en að faðerninu fylgi mikil völd í öllum málarekstrinum, sem hefur þegar tekið tæp tólf ár og náði Anna Nicole aldrei fullnaðarsigri í málinu, sem er þegar orðið eitt hið mest áberandi síðustu áratugina.

Fjórir til fimm menn segjast vera faðir stelpunnar og ljóst að brátt fæst úr þessu skorið með læknisfræðilegri tækni. Ekki er hægt að segja annað en að málið líkist nokkuð dauða Christinu Onassis, einkadóttur skipakóngsins Aristotle Onassis, sem lést langt fyrir aldur fram árið 1988, aðeins 38 ára gömul. Christina lét aðeins eftir sig eina dóttur, Athinu. Hún erfði allt eftir móður sína og meginhluta þess sem eftir stóð af Onassis-ættarveldinu, sem afi hennar lét eftir sig er hann lést árið 1975.

Vandinn var hinsvegar sá að Athina var aðeins þriggja ára gömul. Faðir hennar, Thierry Roussel, sem hafði skilið við Christinu fyrr sama árið og hún dó, hafði því full yfirráð yfir málefnum erfðaríkis Christinu og málefnum dóttur þeirra. Það stóð í rúm fjórtán ár. Enn í dag hefur Athina, sem vill lítið vita af föður sínum í dag ekki fengið öll yfirráð yfir Onassis-arfleifðinni og standa meira að segja málaferli um að hún fái full yfirráð þó að hún hafi skv. erfðaskrá átt að erfa móður sína að öllu leyti og endanlega er hún varð 21 árs á síðasta ári.

Nei, það er ekki tekið út með sældinni að vera frægur...... er það ekki lexían af þessu öllu? Held það....

Lífvörðurinn kann að vera barnsfaðir Önnu Nicole