Hugsað til jóla - innkaupastríðið að hefjast

Það styttist í jólin - aðeins rétt rúmir 40 dagar til stefnu og öll teikn á lofti um að innkaupastríðið, sem orðinn er órjúfanlegur hluti jólanna, sé að fara af stað af fullum þunga. Það sést einna best af markaðssetningu Rannsóknaseturs verslunarinnar sem minnti á sig í dag. Hefði þó veðjað á margt annað en GPS-staðsetningartæki sem jólagjöfina í ár, kom mér svolítið á óvart.

Það er svo margt sem er spennandi ein jólin en svo gleymd þau næstu. Muna ekki allir eftir fótanuddtækjunum? Eru ekki margir með þannig inni í geymslunni sinni. Markaðssetning jólanna er að verða ansi mikil. Þetta er allt komið á fullt löngu fyrir aðventu, kynningar verslana á því flottasta að þeirra mati og svona mætti lengi telja. Hef alltaf verið mikill áhugamaður um jólin og ég byrja að plana þau snemma ávallt á hverju ári. Til dæmis er það ævinlega þannig hjá mér að ég skrifa öll jólakort í nóvember, þá kaupi ég þær jólagjafir sem ég gef, ef nokkrar eru undanskildar og ég skipulegg allt.

Desember er mánuður rólegheita hjá mér. Það hefur nær alltaf verið þannig. Ég vil nota aðventuna til að slappa af og hafa það rólegt, njóta góðra laga og stemmningarinnar sem fylgir þessari miklu hátíð. Ég nenni ekki að eyða mánuðinum í því geðveikislega stressi sem fylgir búðunum í desember, því miður. Ég nenni ekki að taka þátt í því og nota því nóvember til að klára það sem mikilvægast er. Það er langbest, trúið mér bara. Annars er ég varla einn um þetta. Ég mun skrifa á öll jólakort sem ég sendi, sem er allnokkur slatti, sennilega í næstu viku og ætla að kaupa gjafirnar fljótlega.

Ég á afmæli í desember, tveim dögum fyrir jól, svo ég kannast við stressið sem fylgir því að eiga afmæli svo til í aðdraganda jólanna. Það vandist skemmtilega vel, en ég hef alltaf vanið mig á það að geta slappað af á þessum afmælisdegi og liggja ekki í búðarrandi. Á ekki við mig. Því er svo gott að geta klárað allt í nóvember og notað desember til hugleiðingar um gildi jólanna, en ekki standandi ergelsis í verslunum Baugsfeðga.

Þessi tími er mun meira virði en það, að mínu mati. Vonandi eigum við öll notalegan og ergelsislausan fyrripart desember framundan. Ég ætla allavega ekki að ergja mig í búðum á aðventunni og sérstaklega ekki eyða þorláksmessu hlaupandi í örvæntingu milli verslana eða morgni aðfangadags. Það á að nota nóvember í að klára svona hluti, að mestu.

Jólagjöfin í ár

Þorgerður Katrín friðar Hafnarstræti 98

Ég vil lýsa yfir ánægju minni með þá ákvörðun Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttur, menntamálaráðherra, að friða Hafnarstræti 98, sem mjög hefur verið í umræðunni hér á Akureyri í fjöldamörg ár vegna þess hversu mjög illa er komið fyrir því, auk Parísar og Hamborgar; Hafnarstrætis 96 og 94. Seinni tvö húsin hafa verið endurgerð síðustu árin með glæsilegum hætti.

Kaffihúsið Bláa kannan hefur verið rekin í París síðasta áratuginn og það er vinsæll áfangastaður fjöldamargra hér til að fá sér kaffibolla; hittast og taka spjall. Húsið öðlaðist með því nýtt líf eftir að hafa verið leikfangaverslun árum saman. Hamborg var miðstöð okkar sjálfstæðismanna í aðdraganda sveitarstjórnarkosninganna 2006 en varð síðar gert upp sem verslun 10-11 og hefur með því öðlast nýtt líf, en þar var sportverslun í áraraðir. Það er mikil sál í þessum húsum og jákvætt skref að tekin hafi verið ákvörðun um að vernda þessa götumynd sem tákn um byggingastíl síns tíma.

Ég held að örlög Hafnarstrætis 98 hafi verið endanlega ráðin þegar að teikningar urðu opinberar af því húsi sem byggja átti þar í staðinn. Það var með eindæmum ljótt, passaði engan veginn í götumyndina. Reyndar finnst mér kassalaga byggingar af því tagi sem boðað var að ætti að reisa á þessum reit lítt spennandi og hefði ekki viljað sjá þannig hús á þessum stað. Varð endanlega friðunarsinni við að sjá þá skelfingu. Þannig að ég fagna þessari niðurstöðu og vona að hún leiði til þess að fólk byggi húsið upp og hefji það aftur til vegs og virðingar.

Það hefur verið deilt um þetta hús svo lengi sem ég man eftir. Það hefur verið ljótt meginpart minnar ævi, man ekki eftir því nema sem lýti á miðbænum. Talað hefur verið um að rífa það árum saman. Samt hefur það aldrei verið gert. Nú er tækifæri til að endurbyggja það og ég vona að það gangi fljótt og vel að taka á þeim málum. Skipulagsyfirvöld hafa sofið lengi á verðinum hvað varðar þessi mál og eru áralangar hugmyndir að baki um að rífa húsið. Þó það hafi verið þyrnir í augum hefur það ekki verið gert.

Bæjarstjórn Akureyrar átti á fundi sínum í dag að taka fyrir samþykkt skipulagsnefndar að staðfesta niðurrif hússins. Menntamálaráðherra stoppar þetta mál af nú. Mér fannst orðið ljóst með ákvörðun Húsafriðunarnefndar fyrir nokkrum vikum að húsið yrði friðað, það yrði niðurstaða mála. Nú hefur verið kippt fótunum undan þeirri umræðu í bæjarstjórn og haldið verður með málið í aðrar áttir. Ég tel að þetta sé jákvætt skref og fagna því að kassalaga skrímsli var ekki byggt á þessum reit.

Þrjú hús friðuð á Akureyri

Reykingar eru og verða umdeildar

Það eru ekki nýjar fréttir að reykingar séu umdeildar. Þó hefur mórallinn í þessu snúist við eftir að reykingabannið tók gildi í sumar. Nú eru reykingamenn fúlir yfir að fá ekki að reykja inni á skemmtistöðum á meðan að þeir reyklausu geta hrósað sigri, eftir að ergjan hafði verið á hinn veginn. Persónulega fannst mér það mjög gott að geta farið út að skemmta mér án þess að finna fyrir reyknum. En eflaust eru reykingamenn ósáttir með sína stöðu.

Það hefur verið hasar víða vegna þessara nýju reykingalaga hefur maður heyrt. Komið hefur til handalögmála og eflaust er fréttin sem Mogginn vísar á ekkert einsdæmi í þessum efnum. Eðlilegast er að þeir sem vilja reykja fari þó út til að stunda þá iðju. Það er þeirra val að reykja. Þoldi lengi vel ekki reykingastybbuna á skemmtistöðum, á þeim sumum var þetta gjörsamlega óþolandi. Á sumum þolanlegt en varla meira. Það eru mannréttindi fyrir reykingamenn að fá að reykja vilji þeir gera það, en það á ekki að vera á kostnað þeirra sem reykja ekki.

Reykingalögin hafa verið umdeild. Sumir hafa misst spón úr aski sínum vegna þess að reyknum var úthýst en aðrir gleðjast. Held að kaffihúsið Bláa kannan hér á Akureyri hafi verið eitt það fyrsta sem úthýsti reyk, þar hefur verið reyklaust frá fyrsta degi. Það var lúxus að koma þar og losna við reykinn hér fyrir nokkrum árum meðan að reykingastybban var órjúfanlegur hluti hinna. Hef þó heyrt ótrúlega lítið talað um afleiðingar þessa reykingabanns. Þetta fór yfir ótrúlega ljúflega og ég held að flestir séu sáttir.

En auðvitað harma reykingamenn sinn hlut og gráta í hljóði örlög sín. Skiljanlega.

Sleginn í rot fyrir að reykja í dyragætt á krá

Guðný verðlaunuð - Veðramót rassskellt

Það er skemmtileg tilviljun að Guðný Halldórsdóttir fái bjartsýnisverðlaun Alcan innan við sólarhring eftir að frábær kvikmynd hennar, Veðramót, fékk algjöra rassskellingu hjá íslensku kvikmynda- og sjónvarpsakademíunni á Edduverðlaununum. Sjálf talar Guðný um rassskellingu í fréttum í dag og er greinilega sár yfir því að myndin fékk ekki fleiri verðlaun en ein. Skil ég það mat mjög vel.

Fannst mér mjög undarlegt að myndin, sem var gríðarlega vel gerð, hafi ekki fengið fleiri verðlaun. Sérstaklega fannst mér áberandi þar að Hera Hilmarsdóttir fékk ekki leikkonuverðlaunin fyrir sannkallaðan leiksigur í hlutverki Dísu. Fyrirfram taldi ég felast í ellefu tilnefningum Veðramóta að myndin yrði sigursæl, enda með fimm tilnefningar umfram Foreldra. Annars voru tilnefningarnar undarlegar, enda fékk t.d. Astrópía aðeins tilnefningu fyrir leikstjórn. Ekkert samræmi í þessu vali.

Guðný Halldórsdóttir hefur gert ólíkar kvikmyndir á sínum ferli; Ungfrúin góða og húsið og Veðramót eru hennar bestu verk á meðan að flestir vilja gleyma t.d. Stellu í framboði. Stella í orlofi var hennar hugmyndaverk og það var vel heppnað, enda myndin ein hinna bestu í gríndeildinni síðustu áratugina og klikkar aldrei. Það var því mjög ánægjulegt að kaupa hana á DVD og upplifa aftur þar sem spólan með myndinni var orðin þrælslitin af ofnotkun. Hinsvegar fannst mér hún ekki verðskulda þá niðurlægingu sem fólst í Edduverðlaununum í gær þar sem hún var algjörlega sniðgengin.

Óska Guðnýju til hamingju með bjartsýnisverðlaunin - um leið finnst mér rétt að taka undir það mat hennar að almenningur var hrifnari af Veðramótum en bransinn.

Guðný Halldórsdóttir fékk bjartsýnisverðlaunin

Stórfréttir úr hinum vestræna heimi

Stundum kemur það fyrir að ég efist um fréttamat mbl.is. Eitt þeirra skipta var áðan þegar að ég las þessa annars sorglegu frétt af dauða móður tónlistarmannsins Kanye West. Ekki það að hann sé lélegur músíkant eða söngvari heldur að ég tel að fréttir af fjölskyldulífi hans hafi litla þýðingu fyrir íslenskt samfélag. Það er alltaf sorglegt þegar að fólk deyr en í þessu tilfelli væri nær að láta það fylgja sem moli í annarri frétt eða eitthvað svoleiðis.

Mér finnst oft spes að lesa þessar erlendu samfélagsfréttir. Þær birtast okkur sem stórfréttir utan úr heimi, en eru í raun sá moli sem þeim er ætlaður að vera. Það væri nú skemmtilegt ef þessir molar fengju bara að dekka bandarískan veruleika en ekki endilega okkar. Af hverju getur mbl.is ekki bara fært okkur fréttir af líðan mæðra íslenskra tónlistarmanna? Þegar að stórt er spurt verður oft því færra um svör.

Móðir Kanye West látin

Körfuboltastarfsmaður missir þrjá fingur í Ísrael

Það er alveg rosalegt að lesa fréttina um körfuboltaslysið í Ísrael. Það er ekki á hverjum degi sem slys af þessu tagi gerist á íþróttaleik. Það er rosalegt að missa heila þrjá fingur með þessum hætti. Það er ekki nema von að yfirmenn körfuboltamála í landinu vilji komast að því hvort þetta var slys eða viljaverk. Það er vonandi að enginn sé svo illa innrættur að gera öðru fólki viljandi skráveifu af þessu tagi.

Annars finnst mér heilt yfir harkan í íþróttum vera að aukast. Íþróttamenn eru vissulega alltaf í þeirri stöðu að geta slasast í miðjum leiknum. Enda eru íþróttamenn jafnan vel tryggðir og passað upp á heilsu þeirra og allan aðbúnað. Hinsvegar er hitinn í stuðningsmönnum að aukast alltaf. Hef tekið eftir þessu hérna heima, nægir þar að rifja upp frægan leik ÍA og Keflavíkur í boltanum í sumar, þar sem lá við handalögmálum.

Íþróttir eiga að vera skemmtilegar og drengilegt yfir þeim í hvívetna. Það á að vera grunnur þeirra að tekist sé drengilega á og svo takist menn í hendur að því loknu, sætti sig við hver vann og hver tapaði.

En aumingja maðurinn þarna í Ísrael. Vonandi geta þeir komist að því hvað gerðist þarna.

Missti þrjá fingur á körfuboltaleik

Ragnar sigurvegari Eddunnar - trompar Veðramót

Það kom skemmtilega á óvart að Foreldrar, kvikmynd Ragnars Bragasonar, skyldi hljóta Edduna í kvöld. Fyrirfram voru flestir á því að Veðramót, sem hlaut ellefu tilnefningar, yrði sigurvegari kvöldsins. Hún hlaut þó aðeins ein verðlaun, fyrir glæsilega túlkun Jörundar Ragnarssonar á hinum misþroska Samma. Foreldrar tóku hinsvegar helstu verðlaunin. Fyrir ári töpuðu aðstandendur Foreldra slagnum á Eddunni fyrir Mýrinni, kvikmynd Baltasar Kormáks, eins og frægt er, svo sigurinn er sennilega sætur.

Foreldrar var auðvitað stórgóð mynd, vel gerð í alla staði og er vel að verðlaununum komin. Ragnar Bragason hlaut leikstjóraverðlaunin, sem hann hefur sannarlega unnið fyrir. Verð að viðurkenna að ég átti ekki von á að Ingvar E. Sigurðsson myndi hljóta aðalleikaraverðlaunin fyrir leik sinn í Foreldrum, taldi að Pétur Jóhann tæki verðlaunin. Ingvar vann þessi verðlaun líka í fyrra, þá fyrir túlkun sína á Erlendi í Mýrinni. Hefur hann unnið Edduna fyrir leik í aðalhlutverki fimm sinnum á innan við áratug, hvorki meira né minna.

Ennfremur varð mjög óvænt að Hera Hilmarsdóttir skyldi ekki hljóta Edduna fyrir leik í aðalhlutverki kvenna. Hún vann sannkallaðan leiksigur í hlutverki sínu í Veðramótum. Eflaust hefur unnið gegn henni að Tinna Hrafnsdóttir var tilnefnd fyrir leik í sömu mynd. Nanna Kristín Magnúsdóttir hlaut verðlaunin fyrir leik sinn í Foreldrum. Það er vissulega verðskuldaður sigur, en engu að síður fannst mér súrt að Hera skyldi ekki vinna. Hún átti að mínu mati frábæra túlkun í Veðramótum. Jörundur var auðvitað frábær í hlutverki Samma í Veðramótum og kom ekkert annað til greina en að hann tæki þetta.

Næturvaktin hefur unnið hug og hjörtu landsmanna síðustu vikurnar. Fantagóðir og vel gerðir þættir, sem allir eru auðvitað að tala um. Það kemur því ekki að óvörum að þeir hafi verið valdir besta leikna efni ársins og besti sjónvarpsþátturinn, í símakosningu. Næturvaktin sýnir og sannar að hægt er að gera íslenskt efni vel og vonandi mun framleiðsla leikins íslensks efnis blómstra á næstu árum. Þess sjást þegar merki með Mannaveiðum, nýjum framhaldsþætti hjá Sjónvarpinu, og Pressu, sem verður á dagskrá Stöðvar 2 bráðlega.

Egill Helgason var valinn sjónvarpsmaður ársins. Egill á það sannarlega skilið, enda unnið bæði vel og af krafti í sjónvarpi árum saman - mikils metinn vegna verka sinna. Umfjöllun hans á netinu og í sjónvarpi hefur vakið athygli og allir fylgjast með hans sjónarhorni á málin. Kiljan hlaut svo auðvitað verðlaunin í sínum flokki. Egill hefur kennt okkur að það er hægt að gera góða þætti um bókmenntir. Hans þáttur er sá besti af þeim nýju og eru algjörlega ómissandi, fyrir bókafíkla sem og aðra. Vandaðir þættir á réttri leið.

Syndir feðranna var valin heimildarmynd ársins. Virkilega vel gerð mynd um viðkvæmt efni - einfaldlega langbest í sínum flokki. Það hefur aldrei gerst áður að tveir tilnefndir hafi deilt verðlaunum saman. En það gerðist í flokki frétta- og viðtalsþátta þar sem Kompás og Út og suður unnu. Það var vandræðalegt að vissu marki að sjá fulltrúa þáttanna deila sviðinu líka en báðir verðskulduðu þessir þættir þó verðlaunin. Fulltrúar beggja þáttanna eru að gera það sem gera best í sjónvarpi.

Það kom skemmtilega á óvart að Gettu betur hlyti loks verðlaun. Þau á þátturinn skilið. Hann hefur verið í loftinu í yfir tvo áratugi en aldrei unnið neitt. Þau verðlaun á fyrst og fremst Andrés Indriðason, eins og Simmi sagði. Hann hefur fóstrað þáttinn alla tíð og hlúð vel að honum. Svo var ánægjulegt að sjá Árna Pál Jóhannesson vinna verðlaun fyrir gott verk í Kaldri slóð og hljóta um leið heiðursverðlaunin.

Fannst Eddan hinsvegar frekar slök í heildina þetta árið. Skipti oft milli stöðva í kvöld, aldrei þessu vant, fann mig ekki prógrammið í gegn í útsendingunni sem var í boði. Kynnirinn var gloppóttur og mér fannst hann ekkert fyndinn, hafi það átt að vera tilgangurinn. Fannst hinsvegar gaman af Lollu með einsmannsbandið sitt í settinu, sem gerði ágætis lukku.

Umgjörðin var semsagt slök. Það er ekki undrunarefni að farið sé að tala um Eddu Óskarsdóttur. Hinsvegar minnir hátíðin mig orðið æ meir á Golden Globe þó. Enn finnst mér við hæfi að kvarta yfir því að verðlaunað sé fyrir leik karla og kvenna saman í aukahlutverki. Vandræðalega mikið klúður. Annaðhvort á að gera þetta grande eða sleppa því.

Semsagt; Edda var gloppótt í kvöld heilt yfir, það væri við hæfi að stokka umgjörðina eitthvað upp. Ef á að hafa grín á að hafa það fyndið og alvöru, ekki viðvaningslegt blaður út í bláinn.

Kvikmyndin Foreldrar fékk flest Edduverðlaun

Gísli Einarsson tekur að sér veislustjórn í beinni

Það vakti athygli mína þegar að ég horfði á Laugardagslögin í Sjónvarpinu í gærkvöldi að Gísli Einarsson fléttaði saman þáttastjórn og veislustjórn í hófi hestamanna saman í eitt verkefni á sama laugardagskvöldinu. Gísli er um margt ágætismaður sem hefur gert margt gott, en hinsvegar finnst mér það algjörlega út í hött fyrir hann að taka að sér veislustjórn í hófi á sama tíma í beinni útsendingu í þættinum og geri það að einu og sama verkefninu.

Skildi ekki þessa innkomu hans í þáttinn nema með þeim hætti að skemmtiatriði í aukavinnu hans, veislustjórahlutverki, ætti að fylla upp í þann hluta þáttarins sem hann sér um ásamt Ragnhildi Steinunni. Það hlýtur að vera lágmark að fólk skilji á milli tveggja verkefna af þessum toga og sjái sóma sinn í að boða frekar forföll frá verkefninu í Sjónvarpinu meðan að öðrum hlutum sé sinnt. Það er ekkert að því að þáttastjórnendur séu veislustjórar á öðrum vettvangi en það á ekki erindi í þátt viðkomandi.

Hef annars ekki skilið hlutverk Gísla í þættinum Laugardagslögum. Hann virðist vera svona hliðarkarakter í prógramminu og fylgihlutur Ragnhildar Steinunnar, sem er frábær sjónvarpskona og gjörsamlega fædd í hlutverkið. Finnst taktar hans að vera últrahress á laugardagskvöldi hinsvegar frekar misheppnaðir. Það hefur þó lagast örlítið eftir því sem liðið hefur á, enda var viðtal hans við Diddú fyrir viku bara ansi ágætt. En þetta var frekar súrt í gærkvöldi.

Gísli kom sá og sigraði í huga sjónvarpsáhorfenda sem spyrillinn í hinum yndislegu og sveitalegu sjónvarpsþáttum Út og suður. Hann á best heima í þeim þáttum að mínu mati og á að halda framleiðslu þeirra áfram helst. Þar er hann einfaldlega bestur. En í guðanna bænum hlífið okkur við að horfa á Gísla sinna sjónvarpsþáttastjórn og veislustjórn í prívatsamkvæmi úti í bæ á sama tíma - og á kostnað okkar skattborgara.

Tom Cruise að missa lykilstöðu sína í Hollywood

Svo virðist vera að leikarinn Tom Cruise sé á góðri leið með að slaufa sig út úr innsta hring kvikmyndaborgarinnar Hollywood vegna sífellt undarlegri framkomu sinnar, trúarhita og kostulegra persónuleikabresta. Segja má að síðan að Cruise skildi við Nicole Kidman fyrir sex árum hafi leiðin sífellt legið niður á við fyrir hann. Fyrir ári sagði Paramount upp fjórtán ára samningi sínum við leikarann og hann var landlaus á eftir.

Cruise sem eitt sinn var gulldrengurinn í Hollywood hefur komið sér æ meir út í horn hjá stórstjörnum. Hann er nú beinlínis hataður Athygli vakti fyrir nokkrum mánuðum að Cruise varð langneðstur í könnun þar sem kannað var hvaða stjörnu fólk kysi helst að eiga sem besta vin. Sú var tíðin að Cruise var dálæti þeirra í Hollywood. Enda munaði litlu að Cruise hlyti óskarinn fyrir túlkun sína á lamaða Víetnam-hermanninum í Born on the Fourth of July árið 1990, ekki síður fyrir túlkunina á Jerry Maguire í samnefndri mynd árið 1996 og Mackey í Magnolia árið 2000.

Nú eru fáir, ef nokkrir, sem spá að Cruise muni nokkru sinni vinna óskarinn, svo hataður er hann í Hollywood vegna sérvisku sinnar og yfirdrifinnar sjálfselsku. Cruise, sem var á hápunkti ferilsins í lok níunda áratugarins og á þeim tíunda, hefur verið að reyna að byggja upp feril sinn á síðustu mánuðum með nokkrum kvikmyndum, með misjöfnum árangri. Hann reyndi að eiga endurkomu með því að túlka Ethan Hunt í Mission: Impossible III, þar sem hann reyndi að vinna eftir góða túlkun í fyrri myndunum tveimur. Á sama tíma gekk yfir upphaf frægs sambands hans við hina ungu Katie Holmes.

Það hafði engin lykiláhrif. Nýlega brá hann á það ráð að taka að sér hlutverk öldungadeildarþingmannsins Jesper Irving í kvikmyndinni Lions for Lambs. Leikur hann þar á móti óskarsverðlaunahöfunum Robert Redford og Meryl Streep. Var samstarfið á milli þeirra við gerð myndarinnar svo erfitt að Cruise er kominn á ævilangan haturslista Meryl Streep, sem talin er geta unnið með öllum leikurum og er þekkt fyrir gott skap og jákvætt hugarfar. Fæst hún ekki til að kynna myndina með Cruise og leikstjórinn Redford varð víst allt að því gráhærður við gerð myndarinnar.

Það verður sennilega rannsóknarefni fyrir kvikmyndaspekinga hvernig að Tom Cruise gat á nokkrum árum eyðilagt feril sinn. Eftir að hann skildi við Kidman hefur leiðin verið lóðbein niður á við. Kidman hefur hinsvegar gengið allt í haginn. Hún vann óskarinn fyrir fjórum árum, tókst það sem Cruise hafði alltaf dreymt um. Fátt bendir til að hann nái að feta í fótspor hennar miðað við hatrið á honum í kvikmyndaborginni.

Einu sinni var Cruise ungur og sjarmerandi. Var einmitt að horfa í gærkvöldi á kvikmyndina Risky Business frá árinu 1983, sem markaði um margt upphaf frægðarferils sólskinsstráksins Cruise. Flestir töldu þá að lykilstjarna sinnar kynslóðar væri komin til sögunnar. Og vissulega hefur hann átt góðar myndir síðustu tuttugu árin en ferillinn er að flosna upp stig af stigi og tækifærin orðin af skornum skammti.

Brátt er væntanleg í bíó metnaðarfyllsta verkefni Cruise í áraraðir, lokatilraunin til að blása lífi í slitinn ferilinn. Hann leikur Claus von Stauffenberg, lykilmann í misheppnuðu ráðabruggi um að ráða Hitler af dögum árið 1944, í kvikmyndinni Valkyrie. Myndin hefur verið umdeild og deilt hefur verið mjög víða um heim, einkum meðal ættingja Von Stauffenbergs, um að velja Cruise í hlutverkið.

Það verður áhugavert að sjá hvernig Valkyrie verður tekið og hvaða áhrif hún hafi á feril sólskinsstráksins forna. Kannski endar hann bara sem farandpredikari Vísindakirkjunnar? Heldur yrðu það dapurleg endalok á litríkan leikaraferil fornrar stjörnu.

Redford og Streep þola ekki Tom Cruise

Slitnar upp úr umtöluðu konunglegu sambandi

Um fáa hefur gustað meira innan bresku konungsfjölskyldunnar á síðustu árum en Harry, yngri son Karls og Díönu. Myndir af honum í annarlegum stellingum hafa birst í blöðum og hann þykir vera frekar laus í rásinni. Skv. fréttum hefur nú slitnað upp úr umdeildu sambandi hans og Chelsy Davy. Það er óhætt að segja að Harry hafi verið líflegasti fulltrúi konungsfjölskyldunnar á þessum fyrsta áratug 21. aldarinnar og hafi sýnt og sannað að konunglegt líf þarf ekki að vera hundleiðinlegt.

Harry hefur þó átt sínar mjúku hliðar á árinu, en hann flutti hrifnæma minningarræðu um móður sína á áratugs ártíð hennar í ágústlok. Þess á milli hefur hann þó stuðað allhressilega, svo mjög að mörgum lykilmönnum hirðarinnar hefur þótt nóg um. Eflaust er það eðlilegt að strákur á hans aldri lifi lífinu. Það hlýtur að vera leiðinlegt til lengdar að vera bundinn af hefðum og siðavenjum eldgamallar hirðar sífellt. Það þarf sterk bein til að þola góðu dagana eins og þá vondu.

Harry var ekki nema tólf ára þegar að móðir hans dó í París í skelfilegu bílslysi. Þau endalok höfðu mikil áhrif á hann, eins og hann lýsti sjálfur í sjónvarpsviðtali fyrr á árinu. Hann hefur fetað í fótspor móður sinnar með mannúðarstarfi, rétt eins og bróðir hans, en þess á milli lifað hátt svo eftir hefur verið tekið. Hann hefur lifað í skugga fjölmiðla síðustu árin, rétt eins og móðir hans áður. Hún dó allt að því í myndavélablossa paparazzi-ljósmyndara eins og frægt er orðið og lifði fjölmiðlalífi. Báðir hafa bræðurnir verið hundeltir af fjölmiðlum og ágengni þeirra aukist ár frá ári eftir endalokin í París.

Þó að flestum þyki Harry Bretaprins að einhverju leyti merkilegur einstaklingur er fjölmiðlaáráttan í kringum þetta fólk farið yfir öll mörk. Það virðist ekki geta átt neitt einkalíf og varla má það hreyfa sig án þess að það sé dekkað í fjölmiðlum. Þetta hlýtur að vera þrúgandi og leiðigjarnt líf. Enda held ég að Harry sé ekkert villtari en margir aðrir jafnaldrar hans, þó breska pressan lýsi honum sem villtum ungum manni.

Harry prins og Chelsy Davy hætt saman