Drög lögð að Norðurvegi - flott framtak

Í dag kynnti félagið Norðurvegur ehf. tillögur sínar um að leggja nýjan veg yfir Kjöl í einkaframkvæmd. Er stefnt að því að vegurinn stytti vegalengdina milli Reykjavíkur og Akureyrar um 47 kílómetra. Kostnaður er áætlaður 4,2 milljarðar króna. Þetta eru tillögur fullar af metnaði og krafti að mínu mati og gleðiefni að lögð séu drög að vegi sem stytti leiðina suður yfir heiðar og verði nýr og traustur valkostur þeirra sem þurfa að fara oft á milli.

Norðurvegur ehf. var formlega stofnað á Akureyri í febrúar 2005. Fyrst var stefnt að því að leggja hálendisveg úr Skagafirði um Stórasand, Arnarvatnsheiði og Kaldadal sem stytt hefði leiðina milli Akureyrar og Reykjavíkur um rúmlega 80 kílómetra og leitt til mikilla þáttaskila í samgöngumálum Norðlendinga. Sú tillaga sem stjórnmálamenn hér á svæðinu höfðu m.a. talað fyrir og var áberandi í kosningabaráttu Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi við þingkosningarnar 2003 er nú ekki lengur á borðinu og þessi nýji valkostur, leiðin yfir Kjöl, kominn til sögunnar.

Hef ég lengi verið mjög hlynntur því að vegagerð af þessu tagi komi til sögunnar. Stytting á borð við þá sem um er að ræða mun skipta sköpum varðandi vöxt og viðgang Akureyrar á komandi árum og skiptir okkur hér mjög miklu máli. Er enginn vafi á að mikilvægt er að ná fram sem mestri styttingu á leiðinni milli Akureyrar og Reykjavíkur. Það er nauðsynlegt að lækka flutningskostnað milli Akureyrar og Reykjavíkur og ekki síður milli Norðausturlands og Austfjarða til Reykjavíkur. Hér er um mikið forgangsmál að ræða fyrir okkur á landsbyggðinni og mikilvægt að hefjast handa og sameinast um að koma þessu í gegn sem fyrst.

Við hér fyrir norðan fögnum því mjög að alvöru tillögur að verklagi eru komin á borðið. Það er mjög til eflingar landsbyggðinni og okkar mikilvægustu þáttum að fá þennan mikilvæga samgöngukost í gegn. Svo má auðvitað benda á að slíkur vegur mun auðvitað ekki einvörðungu nýtast Akureyringum og Eyfirðingum, vel enda er sýnilegt að Austfirðingar og fólk frá Norð-Austurlandi muni njóta góðs af þessum vegi, enda leiði þessi stytting til þess að norðurleiðin muni verða góður valkostur fyrir fólk sem býr á Austfjörðum.

Vilja hefja undirbúning nýs vegar yfir Kjöl í einkaframkvæmd

NYT fjallar um stóriðjuframkvæmdir á Íslandi

Það eru aðeins nokkrar vikur þar til að Kárahnjúkavirkjun verður gangsett og þessi ein mesta framkvæmd Íslandssögunnar, og um leið sú umdeildasta, verður endanlega að veruleika. Innan árs verður svo álver Alcoa gangsett formlega austur í Reyðarfirði. Ég verð að viðurkenna að það er svolítið sérstök tilfinning að þessar framkvæmdir verði brátt að baki og Hálslón verði um leið fullmyndað.

Það er gott mál að erlendir fjölmiðlar sýni því áhuga að fjalla um íslenskan veruleika, þessar framkvæmdir og stöðu mála. Það er gleðiefni að svo virðist að blaðakonan, Sarah Lyall, birti í umfjöllun sinni báðar hliðar mála; enda öllum ljóst að þetta mál á sér bæði fylgismenn og andstæðinga. Þetta hefur verið hitamál og það er því algjört lágmark að báðum skoðunum sé gert hátt undir höfði. Sjálfur hef ég margoft sagt mína skoðanir á verkefninu en kvarta ekki yfir því að þeir sem hafa aðrar skoðanir fái sitt pláss með sína rödd.

Það eru vissulega skiptar skoðanir um þær framkvæmdir sem eiga sér stað á Austurlandi. Hinsvegar hefur það birst í skoðanakönnunum og í umræðu á lýðræðislega kjörnu Alþingi Íslendinga að meirihluti landsmanna styður þessar framkvæmdir og hefur lagt þeim lið. Baráttan fyrir því að tryggja þessar framkvæmdir á Austurlandi hefur verið í senn löng og tekið á. Í mörg ár biðu Austfirðingar eftir því að þessi framkvæmd yrði að veruleika og það hefur sannast að Austfirðingar hafa stutt framkvæmdina með mjög áberandi hætti.

Átök voru um þetta mál milli fylkinga í síðustu þingkosningum og reyndi þá á stjórnmálamennina sem leiddu málið á öllum stigum þess. Þeir höfðu sigur á meðan að andstæðingarnir fóru mjög sneyptir frá sinni baráttu. Auðvitað hefur þetta verið umdeild framkvæmd og mörgum sem hafa verið á móti henni hefur borið sú gæfa að mótmæla málefnalega, þó að þau hafi tapað baráttunni. Sumir náttúruvinir hafa mótmælt friðsamlega virkjun og álveri á Austurlandi. Þau hafa til þess sinn rétt að hafa sínar skoðanir og láta þær í ljósi. Sumir hafa þó gengið lengra.

Það verður fróðlegt hvort þetta hitamál verði rætt í aðdraganda alþingiskosninga eftir þrjá mánuði. Í raun má setja stóriðjumál í heilsteyptri mynd á borðið. Niðurstaða er enda fengin hvað varðar Kárahnjúkavirkjun og tengd verkefni. Það er ekki óeðlilegt að spurt sé um kúrsinn á næstu árum. Þar eru deildar meiningar uppi og ekkert að því að hafa hreinar línur í þeim efnum.

New York Times fjallar um stóriðjuframkvæmdir á Íslandi

Þjóðverjar heimsmeistarar á heimavelli

Þjóðverjar urðu heimsmeistarar í handbolta fyrir stundu, er þeir lögðu Pólverja í úrslitaleiknum í Köln. Þeir vinna því mótið á heimavelli, sem hlýtur að teljast mjög sætt fyrir þá. Líst vel á þessa niðurstöðu, enda vildi ég frekar að Þjóðverjar fengju hnossið en Pólverjarnir. Danir hlutu bronsið svo fyrr í dag er þeir lögðu Frakka. Þetta eru fyrstu verðlaun Dana á HM í hvorki meira né minna en í 40 ár.

Stemmning Þjóðverja á heimavelli hefur skipt sköpum fyrir þennan árangur. Fyrir tólf árum var heimsmeistaramótið í handbolta haldið hér heima á Íslandi. Frammistaða okkar liðs þá var eitt af svörtu hliðum mótsins og stemmningin náði ekki að myndast með sama góða hættinum. Ég fór á nokkra leiki hér á Akureyri á sínum tíma, en riðlakeppnin var m.a. haldin hér. Stemmningin á mótinu varð aldrei góð og t.d. varð miðasalan langt undir öllum væntingum. Mótið varð ekki eins öflugt og eftirminnilegt allavega og að var stefnt.

En líst vel semsagt á Þjóðverjar hafi tekið þetta. Þó að við Íslendingar séum enn hundfúlir með að Danir hafi slegið okkur út í undanúrslitunum og við sitjum eftir er ekki annað hægt en að samfagna Dönum, þó seint verði sagt að ég hafi verið hryggur yfir því að þeir kæmust ekki í úrslitaleikinn.

HM: Þjóðverjar heimsmeistarar í þriðja sinn

...að vera rukkaður án þess að vilja það

Það getur varla verið þægilegt að vakna upp við það að vera rukkaður um eitthvað sem maður hefur hvorki óskað eftir að fá eða kannast ekki við að hafa pantað beint. Þetta virðist gerast í auknum mæli. Las athyglisverða umfjöllun um þessi mál í Sunnudagsmogganum sem segir sína sögu vel. Þar er rætt við Gísla Tryggvason, talsmann neytenda, sem fjallar um þessi mál með fróðlegum hætti.

Ég veit af einum fjölskyldumeðlimi mínum sem vaknaði upp í þessari stöðu, en það var ekki nein rosaleg upphæð.... en þetta er nóg samt. Þetta er slæmt mál og hlýtur að vekja fólk til umhugsunar. Ekki vildi ég allavega fá kvittun í gegnum heimabankann fyrir eitthvað sem ég kannaðist ekki við.

Það þarf að standa betur að þessum málum. Það getur aldrei talist eðlilegt að svona geti gerst.

Greiðsluseðlar sendir í heimabankann án þess að vara sé pöntuð

Fjarar mjög hratt undan Tony Blair

Eftir þrjá mánuði hefur Verkamannaflokkurinn verið við völd í Bretlandi í áratug. Á þessum tímamótum í breskum stjórnmálum hafa breskir kjósendur endanlega fengið nóg af Tony Blair og stjórnmálaferli hans. Tæp 60% landsmanna vilja að forsætisráðherrann hætti strax - er aðeins er litið til stuðningsmanna Verkamannaflokksins vilja aðeins 43% þeirra að hann haldi áfram. Blair tilkynnti 7. september sl. að hann myndi hætta í stjórnmálum innan árs og verði farinn frá völdum fyrir júlílok.

2. maí 2007 er dagsetning sem Blair vill ná að ríkja enn á til þess að komast í sögubækurnar. Þá er áratugur frá því að hann kom brosandi og með sögulegum hætti í Downingstræti á bylgju stórsigurs og velvildar flestra kjósenda. Hann var yngsti forsætisráðherra breskrar stjórnmálasögu og Verkamannaflokknum hafði tekist að berja Íhaldsflokkinn niður eftir átján ára stjórnarandstöðu. Blair varð tákngervingur nýrra tíma og tók við embættinu með mesta stuðning í skoðanakönnunum í sögu mælinga.

En nú er komið að nöpru endalokunum í sinni köldustu mynd. Stjórnmálaferill forsætisráðherrans er orðin sorgarsaga sem hann hefur enga stjórn á. Hann er orðinn hataður og óvinsæll meðal þegna sinna og meira að segja stór hluti flokksmanna hans hefur misst allt traust til hans. "Cash-for-honours"-skandallinn er að ganga endanlega frá pólitískum ferli forsætisráðherrans. Hann hefur enga stjórn lengur á stöðu mála. Versni staðan enn frekar verður hann að segja af sér embætti með skömm. Það vill hann forðast í lengstu lög.

Þegar að pólitískur ferill Tony Blair verður rakinn síðar meir mun Íraksmálið væntanlega verða þar ofarlega á baugi. Það er eitt stærsta mál hans ferils og grafskriftin sem því fylgir er öllum ljós sem með hafa fylgst. Oftar en þrisvar á fjórum árum Íraksstríðsins var hann nærri kominn að því að hrökklast frá embætti. Tæpast stóð hann sumarið 2003 þegar að vopnaeftirlitsmaðurinn dr. David Kelly fyrirfór sér. Hann stóð það mál af sér, með naumindum þó, og hvítþvottaskýrslan var svo augljóslega lituð og undarleg að enn er um talað. Íraksstríðið eyðilagði pólitíska arfleifð Blairs, það blasir við öllum.

Hvað er hægt að segja um Blair þegar að hann fer? Hann hafði jú vissulega níu líf kattarins og tókst svipað oft að sleppa frá afsögn og skammarlegum pólitískum endalokum. Hann reddaði sér fyrir horn síðast í september er litlu sem engu munaði að hallarbylting yrði gerð. Hann beygði sig undir óvildarmennina til að redda sér og varð að gefa upp dagsetningu til að hann næði valdaafmælinu í maí. Það var eina ambítíón Blairs þá - að geta staðið brosandi vígreifur í dyragættinni í Downingstræti, rétt eins og Thatcher árið 1989. Hann fer þó þaðan eins og Thatcher; skaddaður og rúinn í gegn.

Einu sinni fannst mér Tony Blair vera einhvers virði, ég viðurkenni það fúslega. Mér fannst John Major aldrei spes. Það að Thatcher skyldi ekki þekkja vitjunartíma sinn var mikill pólitískur harmleikur og öflugur eftirmaður kom ekki til sögunnar. Major dugaði, en ekki hótinu meira en það. Hann virkaði á mig og flesta aðra sem meinleysislegt grey sem reyndi sitt besta og tókst hið ómögulega; að vinna kosningarnar 1992. En honum var sturtað út fimm árum síðar. Þó að ég vonaði lengi að Major hefði það fannst mér ferskleiki yfir innkomu Blairs, enda var hann byrjun á einhverju nýju. Hann hlýtur að hafa valdið mestu stuðningsmönnum sínum gríðarlegum vonbrigðum.

Þeir segja spekingarnir sem ég met mest hjá Guardian að Gordon Brown sé enn nógu sterkur til að halda það lengi út að geta tekið við af honum Blair fyrir haustvindana. Það hafa orðið sættir milli hans og helstu Blair-istanna og Brown fær að öðlast lyklavöldin þegar að Blair fer loksins. Brown hefur beðið í árafjöld eftir tækifærinu. Fær hann að blómstra í embættinu? Er hann ekki orðinn einn þeirra krónprinsa sem biðu of lengi? Getur hann blómstrað í slag við David Cameron? Þetta er stóra spurning breskra stjórnmála nú.

Nú stendur nefnilega Brown blessaður og fellur með arfleifð Blairs. Hann tekur hana nefnilega í arf með öllu því vonda og beiska sem henni fylgir. Nú verður fróðlegt að sjá hvort að skotinn plotteraði stendur undir þeirri arfleifð er Teflon-Tony keyrir inn í sólsetrið í eftirlaununum á besta aldri.

Flestir Bretar vilja að Blair hætti þegar í stað skv. könnun

Hvar og hver eru vandamál Sjálfstæðisflokksins?

Skoðanakönnun Gallups í vikunni sýnir Sjálfstæðisflokkinn vel yfir kjörfylgi sínu í alþingiskosningunum 2003 á meðan að Samfylkingin, stærsti stjórnarandstöðuflokkurinn, hefur minnkað um tæp tíu prósentustig á kjörtímabilinu. Þessi staða ætti vissulega að teljast ánægjuleg eftir sextán ára samfellda stjórnarsetu Sjálfstæðisflokksins, en hann hefur leitt stjórn samtals í 14 ár frá árinu 1991. Þó vekur staða mála meiri athygli á sumum stöðum en öðrum.

Það sem mér finnst mest áberandi þegar litið er á stöðu flokksins í kjördæmunum sex nú og borin saman t.d. skipting þingmanna við það sem gerðist í kosningunum 2003 er að Sjálfstæðisflokkurinn styrkist á landsbyggðinni en veikist á höfuðborgarsvæðinu. Miðað við þessa könnun er flokkurinn að bæta við sig þingmanni í öllum kjördæmum landsbyggðarinnar, þó t.d. fækki þingmönnum kjördæmaheildanna í Norðvesturkjördæmi og í Norðaustri og Suðri bætist við eitt þingsæti fyrir flokkinn þar. Sjálfstæðisflokkurinn hækkar mest í Norðausturkjördæmi, um 8 prósentustig, en hann fékk þar minnst fylgi síðast á landsvísu.

Það er athyglisvert að Sjálfstæðisflokkurinn er ekki að styrkjast á höfuðborgarsvæðinu. Hann mælist með 8 þingsæti í Reykjavíkurkjördæmunum, 4 í hvoru. Hann fékk samtals 9 í kosningunum 2003. Birgir Ármannsson myndi falla af þingi, skv. könnuninni. Flokkurinn er þó með mest fylgi í báðum kjördæmum og yrðu Geir H. Haarde, forsætisráðherra, og Guðlaugur Þór Þórðarson, alþingismaður, því fyrstu þingmenn kjördæmanna. Skv. þessu eru þau sem talin hafa verið af sjálfstæðismönnum frambjóðendur í baráttusætum; Sigríður Ásthildur Andersen og Birgir ekki inni.

Í Suðvesturkjördæmi eru vissulega vonbrigði að flokkurinn hafi misst fylgi milli mánaða. Lengi vel undir lok síðasta árs var flokkurinn að mælast með sex menn inni í kjördæminu. Það er ekki nú og flokkurinn mælist nú með fimm þingmenn rétt eins og í kosningunum 2003. Í þessum kosningum fær Suðvesturkjördæmi sinn tólfta þingmann, hann færist frá Norðvesturkjördæmi sem hefur níu þingsæti eftir breytinguna. Ragnheiður Ríkharðsdóttir, bæjarstjóri í Mosfellsbæ, skipar baráttusætið í Kraganum og hljóta flokksmenn að leggja þar allt kapp á að Ragnheiður fari inn.

Það vakti mesta athygli mína við útreikninga þessarar könnunar að Herdís Þórðardóttir á Akranesi, fjórða á lista flokksins í Norðvesturkjördæmi, er inni á þingi í kjördæminu. Það gerist þó þingmönnum kjördæmisins fækki úr tíu í níu. Herdís er inni sem jöfnunarmaður en það sæti getur færst til hvert sem er, líklegast í stöðunni er að það dansi á milli NV og höfuðborgarsvæðisins. Persónulega tel ég mun líklegra að baráttan standi á milli Ragnheiðar og Sigríðar Andersen um sætið við Herdísi. Ef marka má stöðu mála er það nær örugglega svo.

Það eru því góð tíðindi og vond í könnuninni. Þau góðu að fylgið á landsbyggðinni hækkar en hin vondu að fólkið í baráttusætum á höfuðborgarsvæðinu er ekki inni. Ef ég þekki félaga mína fyrir sunnan rétt efast ég um að þeir séu sáttir við fjóra inn í báðum kjördæmum borgarinnar og fimm í Kraganum. Heilt yfir finnst mér gott auðvitað að fylgi flokksins sé yfir fylginu fyrir fjórum árum. Ég gerði mér þó vonir um meira miðað við að ný forysta er tekin við flokknum og breytingar hafa verið yfir.

Það er öllum ljóst að þetta eru neðri mörk þess sem Sjálfstæðisflokkurinn telur viðunandi þrem mánuðum fyrir alþingiskosningar, enda segin saga í kosningum að fylgið sé meira í könnunum en það sem kemur upp úr kjörkössunum. Gott dæmi er staða flokksins í Reykjavík fyrir síðustu borgarstjórnarkosningar. Þar kom mun minna úr kössunum en kannanir t.d. í febrúar og mars höfðu sagt. Það verður því að vinna vel á þessu svæði til að ná betri árangri en síðast, þetta segir sagan okkur!

En heilt yfir er þessi könnun góð vísbending. Sjálfstæðismenn mega þó vel við una á meðan að Samfylkingin fær slíka dýfu að með ólíkindum er. Þar innanborðs hlýtur allt að vera logandi í vandræðakasti ef marka má landslagið nú. 100 dagar hljóma mikið, en það er áhyggjuefni fyrir andstöðuflokk að vera svo undir á þessum tímapunkti. En fyrst og fremst sýnir þessi könnun sjálfstæðismönnum að mikil vinna er framundan - á höfuðborgarsvæðinu gæti staðan verið betri.

Andri áfram í Eurovision - stuðlögin blíva nú

Var að horfa á þriðja og síðasta undanriðil forkeppni Eurovision. Ágæt lög og greinilegt að þjóðin vill fjörugri lög áfram. Er alsæll með að frænda mínum, Andra Bergmann frá Eskifirði, tókst að komast áfram með lagið Bjarta brosið, eftir Torfa Ólafsson. Fannst þetta fallegt lag og er auðvitað ánægður með að kappinn er kominn á úrslitakvöldið.

Andri er sonarsonur móðurbróður míns, Þorvaldar Friðrikssonar frá Eskifirði. Það er mikil tónlistarhefð í okkar fólki og Valdi frændi lifði fyrir tónlistina, samdi mörg lög og var mjög áberandi í tónlistarlífi Austfjarða í áratugi og kom fram opinberlega við að syngja og spila nær alveg fram í andlátið. Heimili Valda, Sigurðarhúsið á Eskifirði, er eitt músíkalsta heimili sem ég hef kynnst. Þar skipti tónlistin máli. Það sést mjög vel í börnum Valda, en sennilega er Ellert Borgar, sonur hans, sem síðar varð forseti bæjarstjórnar í Hafnarfirði, þeirra þekktast en hann söng í árafjöld með hljómsveitinni Randver.

Frænka mín, úr sömu góðu austfirsku tónlistarfjölskyldunni, söng líka í kvöld. Soffía Karlsdóttir er sonardóttir móðursystur minnar, Árnýjar Friðriksdóttur, og er systir Guðrúnar Árnýjar Karlsdóttur, sem söng í keppninni í fyrra lagið Andvaka. Ég verð að segja alveg eins og er að ég varð nokkuð hissa að lagið sem hún söng, Júnínótt, eftir Ómar Þ. Ragnarsson, sjónvarpsmann, tókst ekki að komast á úrslitakvöldið. Soffía stóð sig vel og hún má vera stolt af sínu. Það hefur hinsvegar komið vel fram í keppnunum síðustu vikur að fólk vill stuðlög eða lög með hraðari takta áfram og það kom vel fram í kvöld. En lagið hans Ómars var fyrst og fremst hugljúft og notalegt.

Varð svosem ekki hissa með að Hafsteinn Þórólfsson og Ragnheiður Eiríksdóttir (Heiða) skyldu komast. Lagið hans Hafsteins er ekta Eurovion-stuðbombulag og fyrirfram ljóst, t.d. af viðbrögðum áhorfenda að það hefði sterkan grunn. Dr. Gunni hefur alltaf verið með öflug lög og merkilegt að sjá hann kominn í Eurovision. Fannst lagið hans og Heiðu ljúft og létt. Líst því vel á lagavalið í kvöld bara. Það er greinilegt að lög í svona stuðtakti er það sem landsmenn vilja og bera öll lögin níu sem keppa um sætið til Helsinki þess merki.

Fyrst og fremst vil ég óska Andra frænda mínum til hamingju og vona að hann standi sig súpervel eftir hálfan mánuð.

Undankeppni Söngvakeppni Sjónvarpsins lokið

Being a diva....

Það tekur oft á að vera söngvíva er sagt... ekki síður að vera heimsþekktur söngvari. Kröfur stjarnanna á tónleikaferðum eru oft gígantískar. Frægt var þegar að Bob Dylan kom hér á tónleika árið 1990 hvernig að hann vildi hafa morgunverðinn og alla hluti. Allar kröfur og stjörnum prýddar óskir Dylans fylltu nokkrar blaðsíður fyrir tónleikahaldarana að upplifa. Hann er ekkert einsdæmi í þessum bransa með kröfur.

Verð að viðurkenna að ég hló mjög þegar að ég las þessa frétt hér að neðan um Kiri Te Kanawa. Hún hefur verið þekkt fyrir að vera mjög kröfurík um alla þætti staðanna þar sem hún kemur fram og ná þær óskir allt frá matnum sem hún borðar til aðbúnaðar á tónleikastað til herbergis sem hún gistir í. Það er stundum gott svosem að vera kröfuríkur en það vill oft vera kostulegt að vera stjarna.

Frænka mín ein er mikil aðdáandi Kiri Te Kenawa, á margar plötur með henni og dýrkar söng þessarar dívu. Er ekki viss um að hún vilji samt hitta hana. Og þó, ég veit ekki hvort að fröken Te Kanawa myndi heilla hana sem karakter jafnmikið og lögin hennar. Held að hún vilji frekar dýrka sína söngdívu en vita hvernig karakter hún sé.

Aflýsti vegna nærfatnaðar

Kemst fyrsti innflytjandinn á þing í vor?

Skv. könnun Gallups í vikunni er Paul F. Nikolov inni á þingi í Reykjavík norður. Það eru athyglisverð tíðindi, enda yrði Paul fyrsti innflytjandinn til að ná kjöri á Alþingi yrðu úrslit kosninganna eftir þessari skoðanakönnun. VG er með þrjá þingmenn inni í báðum Reykjavíkurkjördæmunum, eða samtals sex, skv. núverandi stöðu mála og er stærri en Samfylkingin í þeim báðum, enda mælist Samfylkingin heillum horfin með tvo þingmenn í báðum Reykjavíkurkjördæmunum, samtals fjóra.

Það yrði vissulega mjög athyglisvert og eiginlega stórtíðindi myndi Nikolov ná kjöri af hálfu VG í þessum kosningum. En á það verður að líta að þetta er aðeins ein könnun og enn 100 dagar til þingkosninga. En möguleikinn á kjöri hans virðist heldur betur vera til staðar og hann mælist altént inni nú, skv. útreikningum Gallups. Nikolov þótti ná góðum árangri í prófkjöri VG fyrir jólin og komst ofar en margir mjög virkir flokksmenn VG undanfarin ár og stimplaði sig inn á blað í starfi vinstri grænna.

Á sama tíma og VG mælist með fyrsta innflytjandann inni á þingi í sögu pólitískra mælinga, sem ég man allavega eftir, er merkilegt að VG er að hökta frá og til varðandi samstarf við Frjálslynda flokkinn. Steingrímur J. segir eitt í dag og annað á morgun um samstarf við frjálslynda. Ég hef ekki betur séð en að Frjálslyndir hafi markað sér pláss í innflytjendaumræðunni og ég veit ekki betur en að flokkurinn hafi klofnað mikið til vegna þess.

En það stefnir í spennandi kosningar. Ég hef fengið talsverð viðbrögð við nafnalistunum og gott að vita að fylgst er með því. Ég mátti til með að setja nöfn við stöðu mála nú og tek því niðurstöður Gallups sjálfs á skiptingu þingsæta og set nöfn við. Það er fjarri því svo að þetta sé reiknað af mér, enda tel ég betra að sú hlið mála tilheyri Gallup. Fjallað er um niðurstöður Gallups í þessari frétt.

Úff... svakaleg vonbrigði að fá áttuna

Það eru svakaleg vonbrigði fyrir okkur að hafa ekki náð að hafa Spánverjana og sitja eftir með logandi sárt ennið með áttuna. En svona er þetta bara... bítum á jaxlinn og í hið súra epli. Það er greinilegt að liðið hefur verið sem sprungin blaðra eftir Danaleikinn, það var mjög sárt og vont að tapa þeim leik. Alveg ömurlegt í einu orði sagt.

Það er aldrei þægilegt að sitja eftir í áttunda sætinu á svona móti, en það er okkar kaleikur að þessu sinni. Einhvernveginn óttaðist ég eftir tapið fyrir Dönum að þetta færi svona en vonaði það besta. Það hefur gerst oftar en einu sinni allt þetta mót að maður hefur vonað það besta fyrir leik en óttast það allra versta. Oft tókst okkur að landa mikilvægum sigrum. Töpin eru þó nístandi vond... þau eru það og verða alltaf þannig.

Þó að allt hafi djöfullega farið á lokaspretti mótsins verðum við að bera höfuðið hátt. Strákarnir gerðu sitt besta og það skiptir máli. Þeim tókst að komast lengra á þessu móti en mörgum óraði fyrir og topp átta er ekkert skelfilegt, en hljómar þannig þegar að við vitum af því hvaða tækifæri voru í stöðunni en náðust ekki. Þetta er bara grunnur fyrir betra starf á næstu árum. Liðið sýndi karakter á þessu móti og tókst að landa mörgum flottum sigrum og gera líf okkar notalegt þessa dimmu skammdegisdaga. Það er gott.

...það gengur bara betur næst.

Ísland í 8. sætinu eftir tap gegn Spánverjum, 40:36

Sviptingar á Alþingi - hverjir kæmust á þing?

100 dagar eru til alþingiskosninga - spennan vex og kosningbaráttan er að hefjast af krafti. Könnun Gallups vakti mikla athygli nú undir lok vikunnar og sýnir talsverðar sviptingar. Ég hef nú sett upp lista um það hvaða þingmenn nái kjöri gangi könnunin eftir, sem sýnir stöðu mála á þessum tímapunkti.

Á flestum stöðum eru framboðslistar til og staða mála örugg. Enn er ekki vitað hver muni leiða framboðslista VG í Norðvesturkjördæmi, þó flest bendi til að það verði Jón Bjarnason. Óvissa er enn uppi um alla lista Frjálslynda flokksins og mun ég ekki nefna nein nöfn í því samhengi. Óvissa er um Kristinn H. Gunnarsson, en þar sem hann fer ekki í framboð fyrir Framsóknarflokkinn er hann ekki í kvótaútreikningum flokksins.

Þessi listi er athyglisverður. Í þessu má sjá sviptingar. Fjórir sitjandi þingmenn Samfylkingarinnar eru fallnir í þessari stöðu og fjórir þingmenn Sjálfstæðisflokksins, en á það ber að minnast að þrír af þessum fjórum þingmönnum Sjálfstæðisflokksins féllu neðar en í fimmta sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi og einn þeirra var kjörinn af lista Frjálslynda flokksins, eins og minnst er á útskýringum fyrir hvern flokk.

Tveir ráðherrar Framsóknarflokks ná ekki kjöri á þing í stöðunni sem uppi er - hvorki meira né minna en formannsefni flokksins á síðasta flokksþingi; Jón Sigurðsson og Siv Friðleifsdóttir. Jón hefur reyndar aldrei fyrr verið í framboði og því ekki setið á þingi eins og fylgir með í útskýringum. En hér er semsagt nafnalistinn.


Sjálfstæðisflokkur (24)

Geir H. Haarde (Reykjavík suður)
Björn Bjarnason
Illugi Gunnarsson
Ásta Möller

Guðlaugur Þór Þórðarson (Reykjavík norður)
Guðfinna S. Bjarnadóttir
Pétur H. Blöndal
Sigurður Kári Kristjánsson

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir (Suðvesturkjördæmi)
Bjarni Benediktsson
Ármann Kr. Ólafsson
Jón Gunnarsson
Ragnheiður Elín Árnadóttir

Sturla Böðvarsson (Norðvesturkjördæmi)
Einar Kristinn Guðfinnsson
Einar Oddur Kristjánsson
Herdís Þórðardóttir

Kristján Þór Júlíusson (Norðausturkjördæmi)
Arnbjörg Sveinsdóttir
Ólöf Nordal

Árni M. Mathiesen (Suðurkjördæmi)
Árni Johnsen
Kjartan Ólafsson
Björk Guðjónsdóttir

Sjálfstæðisflokkurinn hlaut 22 þingsæti í kosningunum 2003. Birgir Ármannsson, Drífa Hjartardóttir, Guðjón Hjörleifsson og Gunnar Örn Örlygsson (kjörinn af lista Frjálslynda flokksins 2003) falla af þingi ef þetta væri niðurstaða kosninganna. 5 þingmenn Sjálfstæðisflokksins hætta nú þingmennsku.


Samfylkingin (14)

Ingibjörg Sólrún Gísladóttir (Reykjavík suður)
Jóhanna Sigurðardóttir

Össur Skarphéðinsson (Reykjavík norður)
Ágúst Ólafur Ágústsson

Gunnar Svavarsson (Suðvesturkjördæmi)
Katrín Júlíusdóttir
Þórunn Sveinbjarnardóttir
Árni Páll Árnason

Guðbjartur Hannesson (Norðvesturkjördæmi)

Kristján L. Möller (Norðausturkjördæmi)
Einar Már Sigurðarson

Björgvin G. Sigurðsson (Suðurkjördæmi)
Lúðvík Bergvinsson
Róbert Marshall

Samfylkingin fékk 20 þingsæti í kosningunum 2003. Einn þingmaður flokksins gekk til liðs við Frjálslynda flokkinn árið 2007. Mörður Árnason, Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir, Helgi Hjörvar og Anna Kristín Gunnarsdóttir myndu skv. þessu öll falla af Alþingi. 5 þingmenn Samfylkingarinnar gefa ekki kost á sér til þingmennsku nú.


VG (13)

Kolbrún Halldórsdóttir (Reykjavík suður)
Álfheiður Ingadóttir
Auður Lilja Erlingsdóttir

Katrín Jakobsdóttir (Reykjavík norður)
Árni Þór Sigurðsson
Paul Nikolov

Ögmundur Jónasson (Suðvesturkjördæmi)
Guðfríður Lilja Grétarsdóttir

Jón Bjarnason (listi þó ekki enn til) (Norðvesturkjördæmi)

Steingrímur J. Sigfússon (Norðausturkjördæmi)
Þuríður Backman
Björn Valur Gíslason

Atli Gíslason (Suðurkjördæmi)

VG fékk 5 þingsæti í kosningunum 2003. Hann missir engan sitjandi þingmann og enginn þingmaður flokksins hættir.


Framsóknarflokkur (6)

Jónína Bjartmarz (Reykjavík suður)

Magnús Stefánsson (Norðvesturkjördæmi)

Valgerður Sverrisdóttir (Norðausturkjördæmi)
Birkir Jón Jónsson

Guðni Ágústsson (Suðurkjördæmi)
Bjarni Harðarson

Framsóknarflokkurinn fékk 12 þingsæti í kosningunum 2003. Siv Friðleifsdóttir, Sæunn Stefánsdóttir og Guðjón Ólafur Jónsson munu falla af þingi ef þetta yrðu úrslit kosninganna. Jón Sigurðsson, viðskiptaráðherra og formaður Framsóknarflokksins, næði ekki kjöri, en hann situr ekki á Alþingi nú og er utanþingsráðherra. 3 þingmenn flokksins hætta á þingi í vor.


Frjálslyndi flokkurinn (6)

1 þingsæti (Reykjavík suður)
2 þingsæti (Reykjavík norður)
1 þingsæti (Suðvesturkjördæmi)
2 þingsæti (Norðvesturkjördæmi)

Frjálslyndi flokkurinn fékk 4 þingsæti í kosningunum 2003, en einn þeirra gekk til liðs við Sjálfstæðisflokkinn árið 2005. Þingmaður kjörinn af lista Samfylkingarinnar gekk til liðs við flokkinn árið 2007. Þar sem framboðslistar flokksins eru enn ekki tilbúnir er óvissa uppi um hvort að allir þingmennirnir fjórir nái endurkjöri miðað við þessa könnun.


Þetta eru mjög athyglisverðir nafnalistar og öllum ljóst að gríðarleg uppstokkun verður á Alþingi í vor verði þetta niðurstaðan. Fyrir það fyrsta er ríkisstjórnin fallin í þessari könnun og ljóst að komið getur til mjög spennandi og jafnvel langvinnra stjórnarmyndunarviðræðna ef þessi verður staðan. Þó ber á það að líta að tveir flokkar hafa nú þegar útilokað stjórnarsamstarf við Frjálslynda flokkinn eins og staðan er nú.

En 100 dagar er langur tími í pólitík - það eru þrír mánuðir og tólf vikur til stefnu. Vikan getur oft verið sem eilífð í pólitík og öllum ljóst að mikil spenna verður yfir baráttunni. Svo er ekki enn útséð um að fleiri framboð komi fram. Það má því búast við leiftandi pólitískri spennu næstu mánuðina.


PS: Þegar að ég tala um fallna þingmenn miða ég við frambjóðendur í tíu efstu sætunum. Ég fékk tvo tölvupósta áðan þar sem spurt er af hverju ég nefni frambjóðendur sem náðu ekki öruggu sæti í Suðurkjördæmi en ekki Sigurrósu Þorgrímsdóttur í Suðvesturkjördæmi sem féll í prófkjöri. Ástæðan er einföld; Sigurrós er í einu af heiðurssætum lista sjálfstæðismanna í SV en þingmennirnir í Suðri sem spurt var um eru í neðri hluta topp tíu listans í kjördæminu. Þeir falla því undir skilgreininguna.

Þessi listi er settur saman eftir útreikningum Gallups á þingmönnum flokkanna og skiptingu þeirra á kjördæmin. Eina sem ég hef því gert er að setja nöfn við niðurstöðu könnunar Gallups og útreikninga, svo það sé skýrt tekið fram.

Þvílíkt og annað eins - er fólk fífl?

Ég botna ekki í þessu! Hvernig getur fólk látið blekkjast af þessum svikamyllum svona rosalega illa, fallið í þessa gryfju? Maður fær oft í viku allskonar boð um lottóvinninga og svikamyllugylliboð en maður sér jafnharðan í gegnum gildruna sem egnd er upp fyrir sárasaklaust fólk. Það er kannski harkalega spurt í fyrirsögninni, en samt, hvernig getur fólk látið glepjast?

Botna hreint ekki í þessu. Þetta er óskiljanlegt rugl. Ég fékk um daginn einhvern keðjupóst sem var svo innilega falskur og fyrirsjáanlegur að ég trúi varla að nokkur falli fyrir þessu. Og þó, þessi skilaboð sem fram koma í fréttinni hér að neðan vekur vonandi einhverja til vitundar um að falla ekki í gryfjuna kolflatt og láta glepjast af innistæðulausum gylliboðum.

Munum að það er enginn svo góður við mann að bjóða manni gull og græna skóga af þessu tagi. Svikamylla er þetta oftast nær, verum á varðbergi og áframsendum svona pósta til lögreglu eða einfaldlega eyðum þeim og horfum út um gluggann og brosum framan í hversdaginn. Það er algjör óþarfi að leggjast flatur fyrir einhverjum óprúttnum aðilum erlendis.

Töpuðu tugum milljóna til svindlara

Fylgi Samfylkingarinnar hrynur í Reykjavík

Samfylkingin mældist í gær með lægsta fylgi sitt á kjörtímabilinu í nýjustu könnun Gallups, þar sem SF og VG voru nær jafnstór. Flokkurinn tapar helmingi þingmanna sinna í Reykjavík í könnuninni, mælist með fjögur þingsæti í báðum Reykjavíkurkjördæmunum. Hefur flokkurinn misst fylgi í öllum kjördæmum frá síðustu könnun, nema í Suðvestur- og Norðausturkjördæmum.

Samfylkingin mælist nú, eins og ég spáði í gær við að sjá tölurnar, með 14 þingsæti, myndi tapa sex þingsætum frá kosningunum 2003. Virðist ekki marktækur munur milli vinstriaflanna og öllum ljóst sem sjá þessa könnun að Samfylkingin er ekki lengur það yfirgnæfandi afl til vinstri og það var t.d. eftir síðustu alþingiskosningar. Staða Samfylkingarinnar og formannsins, Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur, er því afgerandi slæm þegar að haldið er inn í síðustu 100 dagana fram til kosninga.

Stærstu tíðindi Gallup-könnunarinnar eru án nokkurs vafa gríðarlegt fylgistap Framsóknarflokks og Samfylkingar annarsvegar og hinsvegar upprisa VG, sem yrði án vafa sigurvegari alþingiskosninganna færi mál á þennan veg. Í alþingiskosningunum 2003 hlutu Framsóknarflokkur og Samfylking þingmeirihluta, 32 þingsæti, og gátu því myndað ríkisstjórn. Bauð Össur Skarphéðinsson, þáv. formaður Samfylkingarinnar, Halldóri Ásgrímssyni, þáv. formanni Framsóknarflokksins og síðar forsætisráðherra, samstarf og forsætið í stjórn flokkanna. Framsókn hafnaði boðinu.

Allt að því frjálst fylgisfall blasir við báðum þessum flokkum núna; þeir hafa aðeins 20 þingsæti samtals, eða jafnmikið og bara Samfylkingin hafði eftir kosningarnar 2003. Fari kosningar á þennan veg verða úrslitin vart túlkuð á annan veg en sem afhroð beggja flokkanna. Báðir virðast þeir nú algjörlega heillum horfnir. Framsókn mælist aðeins með einn þingmann á höfuðborgarsvæðinu, Jónínu Bjartmarz, en hvorki Siv Friðleifsdóttir eða Jón Sigurðsson, næðu á þing. Flokkurinn hefur misst umtalsvert fylgi um allt land. Staða Framsóknarflokksins hefur sjaldan verið verri en nú.

Samfylkingin hefur tvo þingmenn í hvoru Reykjavíkurkjördæmanna og myndu því bara ISG, Össur, Ágúst Ólafur og Jóhanna ná inn á þing þar. VG hefur þrjá þingmenn í báðum Reykjavíkurkjördæmunum og því mun meira fylgi þar en Samfylkingin. Einnig er VG með tvo þingmenn í Kraganum.

Það er öllum ljóst að það stefnir í spennandi alþingiskosningar. Það verður um nóg að spá og spekúlera næstu 100 dagana - þetta verða lifandi dagar í pælingum hér sem og annarsstaðar.

Groundhog Day - skemmtileg hjátrú um veðrið

2. febrúar ár hvert á sér stað merkilegur atburður í smábænum Punxsutawney í Philadelphiu í Pennsylvaníu-fylki. Þá er múrmeldýr dregið út úr holu snemma að morgni og með því er spáð fyrir um veðrið út veturinn og vorkomuna. Múrmeldýradagurinn hefur verið haldinn hátíðlegur í bænum í 120 ár. Að þessu sinni sá Phil ekki skugga sinn og því er spáin óvenju góð og útlit fyrir að vori mjög snemma.

Samkvæmt gamalli trú þýðir þetta að veðrið verður með besta móti næstu vikur og gott sumar gæti verið framundan. Þúsundir manna hafa lagt leið sína árlega til bæjarins til að verða vitni að þessum atburði. Mikil stemmning er jafnan og var mikið klappað og öskrað af gleði þegar að spádómurinn lá fyrir nú. Fólk lifir sig inn í þessa merkilegu seremóníu með alveg merkilegum hætti. Er þetta í 15. skiptið af 118 sem Phil sér ekki skugga sinn og því ljóst að mun oftar hefur spáð vondu veðri. Færri sögum fer af hversu oft rétt hefur verið spáð um veðrið.

Þessi siður og athöfn var gerð ódauðleg í hinni frábæru kvikmynd Groundhog Day með Bill Murray árið 1993. Hef lengi fílað þessa mynd og horft á hana margoft. Hún fjallar um veðurfræðinginn Phil Connors, sem er nett orðað egóisti og algjör besservisser. Febrúardag einn þarf hann að fara í vinnuleiðangur til að fylgjast með Múrmeldýrsdeginum - hann heldur til Pennsylvaníu í fjórða skiptið... en það verður alveg ólíkt þeim fyrri.

Dagurinn er vægast sagt ekki í uppáhaldi hjá honum. Hann ætlar að drífa sig strax heim aftur seinna um daginn til að komast úr þessu skítaplássi, eins og hann telur það vera. Þegar hann er búinn að taka upp athöfnina frægu drífur hann sig með starfsliðinu en þá er orðið ófært til heimferðar. Hann verður því að snúa aftur til smábæjarins og gista þar um nóttina. Þegar hann vaknar þar næsta dag fattar hann að hann upplifir sama daginn aftur og aftur.... Er óhætt að fullyrða að hann lifi daginn oftar en góðu hófi gegni. Frábær mynd sem fellur vel allavega í minn kaldlynda húmor.

Hef alltaf haft gaman af GD. Bill Murray fer á kostum í hlutverki Phil Connors. Andie MacDowell og Chris Elliot eru einnig alveg frábær. Handritshöfundar standa sig vel og fara vel með þessa frábæru hugmynd. Harold Ramis er einn af mínum uppáhalds grínmyndaleikstjórum og leikstýrir hann hér að venju mjög vel. Groundhog Day er hugljúf, bráðskemmtileg og fyndin mynd sem hentar alltaf vel.

Ætla að horfa á hana í kvöld og hvet aðra til þess líka.

Múrmeldýr spáir vorkomu í Pennsylvaníu

Friðrik V. í Listagilið - líf í bögglageymsluna

Þegar að maður vill vera grande á því og fara extra flott út að borða hér velur maður veitingastað Friðriks V. Klassamatur og eðalflott stemmning. Það gerist ekki betra en það.

Fagna því að Friðrik muni fá hús gömlu bögglageymslunnar fyrir staðinn sinn. Í áraraðir hefur húsið verið í niðurníðslu og verið lýti á annars flottu Listagili okkar í miðbænum.

Nú stefnir í breytingar. Það verður eðalgott að fá fyrsta flokks veitingastað í þetta gamla hús, það verði gert upp og fái þann sjarma sem það á skilið í heildarmynd Gilsins.

Verður gaman að sjá húsið lifna við... og fara þangað út að borða áður en farið í leikhús næsta vetur. Óska þeim heiðurshjónum Friðriki og Arnrúnu innilega til hamingju með þetta!

Friðrik V. flytur í bögglageymslu KEA á Akureyri

Forseti spilar sóló - eðlileg viðbrögð Halldórs

Á pólitískum ferli sínum hefur Halldór Blöndal alltaf staðið vörð um virðingu og hlutverk Alþingis í stjórnskipan landsins. Hann stóð lengur en flestir aðrir vörð um Alþingi í átökum þings og forseta sumarið 2004 þegar að forseti Íslands gekk gegn lýðræðislega kjörnu Alþingi án þess að gera þingforseta og forsætisráðherra grein fyrir því áður en haldinn var blaðamannafundur þar sem þjóðhöfðinginn lýsti yfir frati á æðstu embættismenn landsins, ríkisstjórn landsins og þingið og án þess að svara spurningum.

Á þessum örlagaríku dögum fyrir þrem árum var Halldór Blöndal forseti Alþingis og stóð vörð um það sem hann taldi skipta mestu. Ítrekaði hann skoðanir sínar í þeim efnum í eftirminnilegri ræðu sinni er hann tók kjöri sem þingforseti í síðasta sinn, 1. október 2004. Halldór sagði þá það sem honum fannst og mislíkaði mörgum þingmönnum að kjörinn forystumaður þingsins hefði skoðanir. Var það þá og er enn með ólíkindum, enda hlaut þingforsetinn á þessum örlagatímum að hafa skoðanir á stöðu mála. Þingforseti er kjörinn þingmaður og hefur því fullt umboð til að tala um stjórnmál. Ég skrifaði á sínum tíma ítarlegan pistil um málsvörn Halldórs.

Ólafur Ragnar Grímsson lítur á sig sem eyland í stjórnkerfinu. Það verður sífellt greinilegra á ákvörðunum hans. Nýlega tók hann sæti í þróunarráði Indlands án þess að ráðfæra sig hvorki við utanríkisráðherra eða utanríkismálanefnd Alþingis. Það hefði verið algjörlega lágmark að forseti hefði allavega ráðfært sig við ráðherra fyrirfram og gert honum grein fyrir þessu. Það var ekki gert.

Í yfirlýsingu forsetaembættisins kemur fram að forseti sé þjóðkjörinn og geti því allt að því gert sem honum sýnist. Ég er ekki sammála þessu og tek undir skoðanir Halldórs Blöndals, sem nú gegnir formennsku í utanríkismálanefnd, sem vill kalla fulltrúa ráðuneytis og forsetaembættisins til fundar.

Staða mála er einföld; forsetinn hefur ekkert framkvæmdavald, og það sem hann gerði, þótt það líti eflaust út fyrir að vera saklaust, á sér enga stoð á neinum stað. Þetta er einspil forseta án framkvæmdavalds. Auðvitað tekur utanríkismálanefnd upp málið, enda ber henni að fylgjast með framkvæmdavaldinu, en skv. stjórnskipan sem þetta blessaða land starfar jafnan eftir frá degi til dags starfar framkvæmdavaldið í umboði meirihluta löggjafarvaldsins.

Samkvæmt stjórnarskrá lýðveldisins Íslands fer framkvæmdavaldið með umboð valds forsetans. Staða mála er því einföld. Forseti Íslands er enginn sólóleikari þó eflaust vilji þessi forseti vera það. Það hefur tíðkast að forseti hefur samráð við utanríkisráðherra við verk á erlendum vettvangi og það hefði átt að vera með þessum hætti í þessu máli. Þannig að ég tel þetta ámælisvert og tek undir skoðanir Halldórs Blöndals í þessum efnum.

Kaffibandalagið deyr - VG útilokar frjálslynda

Kaffibandalagið virðist úr sögunni eftir að Steingrímur J. Sigfússon, formaður VG, fylgdi í fótspor Geirs H. Haarde, forsætisráðherra, um að allt að því útiloka ríkisstjórnarsamstarf við Frjálslynda flokkinn. Það er ekki undarlegt að vinstri grænir taki þessa afstöðu. Það stefnir í kosningasigur flokksins eftir þrjá mánuði og með þessari yfirlýsingu er ljóst að frjálslyndir verða að óbreyttri stefnu ekki leiddir til valda af þeim. Það hefur verið ein stærsta spurning síðustu dagana hver afstaða vinstrflokkanna væri til frjálslyndra.

Síðustu mánuði hefur mikið verið talað um samstarf stjórnarandstöðuflokkanna fari það svo að ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks falli eftir tólf ára setu. Í gær birtist skoðanakönnun sem sýndi stjórnarandstöðuflokkana með þingmeirihluta, Samfylkinguna í staðfestu frjálsu falli, Sjálfstæðisflokkinn yfir kjörfylginu 2003 og Framsóknarflokkinn með helmingi minna fylgi en í kosningunum 2003. Samkvæmt henni eru frjálslyndir búnir að missa tvö prósentustig milli mánaða. Spurt var því hvernig litið væri á frjálslynda.

Mér finnst yfirlýsing Steingríms J. mjög afgerandi og það var nauðsynlegt að fá hana fram. Að fengnum tölunum sem birtust í gær er nú ljóst að Frjálslyndi flokkurinn er ekki lengur kostur til stjórnarþátttöku. Nú hafa flokkar sem hafa 21% og 37% fylgis í könnunum útilokað samstarf við flokkinn að óbreyttri stefnu og því ljóst að þrengist mjög sífellt um Frjálslynda flokkinn. Það hefur blasað við síðustu vikur að áhersluskerpa Frjálslyndra í innflytjendamálum hefur veikt stöðu þeirra umtalsvert þó kannski hækki fylgið sem slíkt eitthvað. Þetta mál hefur nú drepið kaffibandalagið fræga sem komst á koppinn í mýflugumynd síðasta haust.

Kostirnir verða nú sífellt færri í væntanlegum stjórnarmyndunarviðræðum - línurnar skýrast með hverjum deginum. Þetta var stór og mikil yfirlýsing, afgerandi og góð. Það er fróðlegt hvað formaður Samfylkingarinnar segir um þetta og fleira..... hún er kannski enn orðlaus yfir tölunum og afhroði Samfylkingarinnar sem sífellt kemur betur fram?

Steingrímur: Fyrirfram útilokað samstarf við flokka sem gera út á andúð í garð útlendinga

Pólitískt áfall Ingibjargar Sólrúnar

Það hlýtur að teljast pólitískt áfall fyrir Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur að Samfylkingin sé að mælast með minnsta fylgi sitt í fimm ár þegar að 100 dagar eru til alþingiskosninga. Ingibjörg Sólrún var kjörin formaður Samfylkingarinnar fyrir tæpum tveim árum á þeim forsendum að hún væri leiðtoginn sem gæti leitt flokkinn til valda, gert hann að pólitísku mótvægi við Sjálfstæðisflokkinn og orðið sá foringi sem gæti leitt ríkisstjórn. Ef marka má þessa könnun er lítil pólitísk sæla framundan fyrir flokk og formann.

Þessi skoðanakönnun kemur á viðkvæmum tímapunkti fyrir Samfylkinguna. Eins og ég benti hér á fyrir stundu var Samfylkingin með tæplega 40% fylgi í könnun Gallups á sama tímapunkti fyrir fjórum árum, í aðdraganda síðustu alþingiskosninga. Samfylkingin er ekki lengur afgerandi forystuflokkur til vinstri ef marka má þetta. Það er varla við því að búast að VG og Steingrímur J. Sigfússon tali fyrir því að ISG sé einhver leiðtogi stjórnarandstöðunnar í þessari stöðu og vilji byggja kosningabandalag undir hennar stjórn. Staðan virðist mjög skýr - þessi könnun staðfestir aðeins fyrri mælingar á því að Samfylkingin er í frjálsu falli fylgislega séð!

Kaffibandalagið er reyndar í huga margra steindautt. Ætla annars Samfylkingin og VG að leiða Frjálslynda flokkinn til valda og áhrifa í ríkisstjórn eins og staðan er nú? Þetta er stór spurning sem þarf að fá afgerandi svör við. Geir H. Haarde, forsætisráðherra, hefur svarað þessari spurningu með nokkuð afgerandi hætti. Það er ekki fýsilegt fyrir Sjálfstæðisflokkinn að hans mati að vinna með frjálslyndum og hann telur slíkt samstarf óraunhæft við núverandi aðstæður. Það er mikilvægt að heyra meira af afstöðu annarra leiðtoga stjórnarandstöðunnar við þessu. Það væri fróðlegt að vita hvort þetta bandalag sé enn til staðar og sé valkostur eftir áhersluskerpu Frjálslyndra í innflytjendamálum.

Þessi könnun hlýtur að valda samfylkingarfólki verulegum vonbrigðum. Þrátt fyrir stjórnarandstöðu undanfarinna ára hrynur fylgið af flokknum. Það virðist ekki vera vilji þjóðarinnar að Samfylkingin fari til valda, ekki ef marka má tæplega tíu prósentustiga tap frá kosningunum 2003. Ef þetta verður niðurstaðan fær Samfylkingin væntanlega 14 þingsæti og er að tapa að minnsta kosti sex þingsætum. Flokkurinn fékk 20 þingmenn í kosningunum 2003 en hefur reyndar misst einn þeirra fyrir borð og til Frjálslynda flokksins, en Valdimar Leó Friðriksson sem tók sæti við afsögn Guðmundar Árna Stefánssonar hefur gengið til liðs við flokkinn og verður án vafa í framboði fyrir hann.

Fyrir Samfylkinguna er að duga eða drepast á næstunni. Formaðurinn virðist vera í sinni mestu pólitísku krísu til þessa og fátt sem minnir á sigursæla daga hennar sem borgarstjóra félagshyggjuaflanna í Reykjavík. Þetta virðist stefna í að verða pólitískur lífróður hennar. Fái Samfylkingin afhroð af þessum skala verður henni vart sætt lengur í fylkingarbrjósti þar. Hún bauð sig fram sem leiðtoga er gæti unnið stóra sigra. Ef þetta verður reyndin mun formannsferill hennar verða metin sem pólitísk sorgarsaga.

Lífróðurinn gæti orðið af slíkum skala að tryggja fyrst og fremst að þetta verði ekki síðasta kosningabarátta hennar - vonarstjörnunnar fornu sem þrisvar sigraði borgarstjórnarkosningar í stafni sameinaðs kosningabandalags en hefur aldrei fundið taktinn sem flokksleiðtogi. Hún virðist eiga erfitt verkefni framundan. Úr þessu dugar henni ekkert minna en pólitískt kraftaverk.

Vinstri grænir mælast með 21% fylgi í nýrri Gallupkönnun

Samfylkingin í frjálsu falli - VG og SF jafnstór

Samfylkingin mælist með lægsta fylgi sitt á kjörtímabilinu í nýjustu könnun Gallups sem birt var fyrir stundu. Samfylkingin og VG eru nær jafnstór og standa á pari. Það er því ljóst að fylgi Samfylkingarinnar er í frjálsu falli og staðfestir þessi könnun fyrri mælingar annarra könnunaraðila í janúar um að fylgi flokksins sé sífellt að minnka í formannstíð Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur.

VG bætir einn flokka við sig fylgi milli mánaða og er eins og fyrr segir nú kominn upp að hlið Samfylkingarinnar í stærð. Það flokkast varla undir neitt annað en pólitískt áfall fyrir Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur hvernig komið sé fyrir Samfylkingunni sem virðist eiga í mikilli pólitískri krísu þessar vikurnar, á þeim tíma sem kosningabaráttan er að hefjast af alvöru. Á sama tímapunkti fyrir alþingiskosningarnar 2003 mældist Samfylkingin með tæplega 40% fylgi í könnun Gallups.

Frjálslyndir minnka um tvö prósentustig milli mánaða. Framsóknarflokkurinn stendur í stað með tæp 10% og eru þessir tveir flokkar nú jafnstórir í mælingu. Sjálfstæðisflokkurinn missir örlítið fylgi en er enn mjög vel yfir kjörfylginu árið 2003. Skv. skoðanakönnuninni mælist ríkisstjórnin með 49% fylgi en flokkarnir sem mynda stjórnina mælast með 46% fylgi og ríkisstjórnin því fallin skv. því.

Þessi könnun er mjög athyglisverð - verður fróðlegt umfram allt að sjá skiptingu fylgis og þingmanna í kjördæmunum. Úrtakið er vel yfir 3000 manns svo að þetta er mjög sterk könnun og nokkuð afgerandi. Raunar eru skilaboðin í henni merkilega lík þeim tölum sem sáust hjá Heimi og Fréttablaðinu.

Það stefnir í spennandi 100 daga, fram að alþingiskosningunum þann 12. maí. Mikil gerjun virðist vera í pólitíkinni og mikil óvissa og jafnframt spenna yfir kosningabaráttunni sem senn hefst af fullum krafti.

Sárt tap - leikið við Spánverja um 7. sætið

Jæja, heldur sárt var tapið fyrir Rússum áðan í leiknum um að fá að spila um fimmta sætið. Það var ýmislegt sem klikkaði í leiknum, eins og þeir sáu vel sem með fylgdust. Það er eins og það er. Nú verðum við að spila um sjöunda sætið á mótinu, spilum við Spánverja um það á laugardaginn.

Eigum við að vera fúl með þetta? Eflaust erum við flestöll hundfúl yfir að hafa ekki náð að leggja Rússana, ekki frekar en á HM hér heima. Þá lentum við heldur betur í því heilt yfir og tapið grátlegt á heimavelli. Nú töpum við en getum samt borið höfuðið hátt. Það verður að taka þessu eins og öðrum töpum á lífsleiðinni sem hverju öðru hundsbiti.

Auðvitað hefði það verið betra að vinna leikinn og leika um fimmta sætið en eiga á hættu að fá það sjötta. Nú verður spilað um sjöunda sætið við Spánverjana, sem við vorum nærri búin að fá sem keppinauta í leiknum um undanúrslitasæti. Nú verður liðið að reyna að negla sjöuna og koma brosandi frá þessu. Vonandi lendum við ekki í því að verða áttundu úr því sem komið er.

Það er mikil pressa að halda í svona leik. Tapið fyrir Dönum á þriðjudag var svo tæpt að grátlegt mátti teljast, eins og ég hef sagt hérna. Það er oft erfitt að koma með fullan damp úr slíku. En þetta er bara svona. Vonandi náum við sjöunda sætinu og getum glaðst með eitthvað í stöðunni. Áttunda sætið er aldrei gleðiefni að vinna á svona móti vissulega.

Íslendingar leika um 7. sætið eftir tap fyrir Rússum