Ólafur Ragnar ætti að feta í fótspor Baldurs

Ólafur Ragnar Grímsson hefur nú birt helming bréfanna umdeildu, væntanlega bréfin sem líta betur út. Ég held að Ólafur Ragnar sé algjörlega rúinn trausti og sé á góðri leið með að gera íslenska forsetaembættið algjörlega óþarft. Styrkur þess og staða hefur veikst gríðarlega á örfáum mánuðum.

Forsetinn er ekki sannfærandi í verkefnum sínum og hefur glatað stuðningi þjóðarinnar til verka. Væri Ólafi Ragnari umhugað um þjóð sína væri hann búinn að segja af sér embætti.

Baldur Guðlaugsson tók þá virðingarverðu ákvörðun í gær að segja af sér til að skapa vinnufrið í menntamálaráðuneytinu - Ólafur Ragnar ætti að feta í þau fótspor.

Ef íslenska forsetaembættið á að lifa í gegnum þennan ólgusjó þarf að skipta um andlit á embættinu og reyna að endurheimta virðinguna.

Íslenska þjóðin þarf sameiningartákn - ekki sundrungarafl útrásartímanna á borð við Ólaf Ragnar.

Forsetinn birtir bréf

Friðarverðlaunahafinn Obama fjölgar í herliðinu

Mér finnst það eilítið skondið að friðarverðlaunahafinn Barack Obama, forseti Bandaríkjanna, sé að fara að fjölga hermönnum í átökunum í Afganistan. Kannski er þetta leið hans til að fagna friðarverðlaunum Nóbels? Hver veit. Kannski betra að gera þetta núna en rétt áður en Obama tekur við friðarverðlaunum 10. desember?

En auðvitað er það nettur brandari að þessi maður, sem er pólitískt óskrifað blað að mestu - hefur engu afrekað, og er að fara að fjölga hermönnum, hafi fengið þessi verðlaun. Þau hafa verið gengisfelld gríðarlega.

Obama fékk verðlaunin víst vegna þess að Thorbjörn Jagland, fyrrum krataforsætisráðherra Noregs og formaður dómnefndarinnar, var með blæti fyrir honum. Krötunum fannst þetta víst mjög flott.

Efast um að Obama sé eins glaður með þennan "heiður". Hann þarf núna kannski að fara að standa undir nafni og gera eitthvað en ekki bara kenna öðrum um allt sem aflaga fer.

Ný áætlun í bígerð

Rétt ákvörðun hjá Baldri

Baldur Guðlaugsson tekur rétta ákvörðun með því að láta af störfum sem ráðuneytisstjóri í menntamálaráðuneytinu. Engin sátt mun nást um hann meðan óvissa ríkir um útkomu rannsóknarnefndar og uppgjörinu á hruninu.

Auk þess efast ég um að Baldri þyki þægilegt að starfa innan Stjórnarráðsins við þessar aðstæður. Það kallar aðeins á tortryggni og neikvæða umfjöllun sem mun hundelta hann.

Baldur lætur af störfum

Ekki óeðlilegt að krafist hafi verið uppstokkunar

Ekki þarf pólitískan sérfræðing til að sjá að mikil óánægja var meðal sjálfstæðismanna með forystu flokksins í janúar 2009. Landsfundur átti að vera í lok mánaðarins og eðlilega voru þeir komnir af stað sem vildu uppstokkun, breyta til í flokksforystunni. Enda hefði ekki verið óeðlilegt að það hefði verið kosið milli manna og gert upp fortíðina.

Eins og flestir vita kom ekki til þess: formaður flokksins vék vegna veikinda og hætti í stjórnmálum: landsfundi var frestað um tvo mánuði. Kosningar á landsfundi tóku á sig annan blæ og svo fór að tveir þingmenn sem aldrei höfðu setið í ríkisstjórn tókust á um formennskuna. Ekki var mikil eftirspurn eftir ráðherrum fyrri tíðar í það.

Enda er eðlilegt að horft sé til framtíðar með nýju fólki sem var ekki í eldlínu ákvarðana fyrir og eftir hrun.

„Átti bara að vera okkar á milli“

Forsetinn á að birta öll bréfin

Ólafur Ragnar Grímsson hefur átt í miklum erfiðleikum með að svara fyrir bréfin sem hann hefur skrifað fyrir útrásarvíkingana í forsetatíð sinni. Leyna átti þeim í þrjá áratugi þrátt fyrir mikilvægi þeirra í rannsókn á efnahagshruninu. Þessi bréf eiga fullt erindi í umræðuna og þau á öll að birta sem fyrst.

Ólafur Ragnar er greinilega farinn að gefa eftir, enda veit hann að vandræðin eru fjarri því að baki vegna málsins. Hann ætti að klára málið með þeim hætti er bestur telst: að birta bréfin og leggja spilin á borðið.

Íhugar að birta bréf

Handrukkunarferlinu lokið - IMF heldur áfram

Seint og um síðir hefur Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn komið málum Íslands áfram. Eins og fram kemur í yfirlýsingunni hefur allt verið stopp vegna þess að Bretland og Holland hafa haldið okkur í algjörri gíslingu. Þjónað hefur verið duttlungum þeirra mánuðum saman og við fryst á meðan. Lengi vel var því neitað að það væri ástæðan en auðvitað hefur handrukkunarblærinn verið augljós á vinnuferlinu með Ísland.

Hversu oft neituðu stjórnvöld hér heima að þetta tengdist; biðin eftir IMF og vinnubrögð viðsamjenda okkar. Þetta er til skammar fyrir IMF, enda var komið fram við Ísland af mikilli óbilgirni og óheiðarleika. En auðvitað er það svo að þessi stofnun er handrukkari stóru þjóðanna. Þessi yfirlýsing staðfestir það hafi einhver verið í vafa.

Lán AGS tilbúið í lok október

Aumingjaskapur stjórnvalda á örlagastundu

Fróðlegt var að sjá söguna á bakvið samskiptin við Bretland örlagadagana eftir hrunið í október 2008 í þætti Þóru Arnórsdóttur í kvöld. Sú spurning er áleitin hvers vegna íslensk stjórnvöld tóku ekki slaginn við Bretland í upphafi málsins, þegar einhver vörn var í boði. Auðvitað áttu stjórnmálamenn hér heima að fara með mál sitt fyrir NATÓ - ekki átti að sætta sig við að eitt NATÓ-ríki beitti hryðjuverkalögum gegn bandalagsþjóð.

Í staðinn var hummað og hóstað máttleysislega. Ekkert var gert. Íslenskir ráðamenn horfðu þegjandi á Gordon Brown vega að Íslandi og veita því mikið og þungt högg með orðum sínum á SKY 9. október 2008. Kippt var í einhverja diplómatíska spotta með því að kalla sendiherrann til forsætis- og utanríkisráðherra en ekkert meira var gert. Íslenskir ráðamenn höfðu ekki það í sér að taka til sinna ráða, ekki einu sinni tala við bresku pressuna.

Sumum fannst ég djarfur þegar ég sagði í bloggfærslu 9. október 2008, eftir viðtalið við durtinn Brown á Sky þar sem hann jós skít og skömmum yfir Ísland, að Ísland ætti að slíta stjórnmálasambandi við Bretland. Æ betur sést að það hefðum við átt að gera. Íslensk stjórnvöld áttu að svara fullum hálsi og taka málið föstum tökum frá fyrsta degi í stað þess að lympast niður.

Við höfum með þögn og aðgerðarleysi okkar í alþjóðasamfélaginu, t.d. með því að mótmæla ekki harðlega á leiðtogafundi NATÓ fyrr á þessu ári, vanið Bretana á að sparka í okkur án þess að svara í sömu mynt. Ég held að síðar meir verði þetta hik og aðgerðarleysi metið sem mikil og taktísk mistök. Slíkt blasir reyndar við öllum sem sjá þessa sögu nú ári síðar.

Þegar ein þjóð í NATÓ-samstarfinu beitir annarri hryðjuverkalögum og reynir að sparka henni til helvítis með því að eyðileggja orðspor hennar með vísvitandi hætti á slíkt heima innan NATÓ til umræðu.

Eitt annað var merkilegt í þessum þætti: mótmælin fyrir ári þegar allt var að fuðra upp. Ekki verður séð að mikið hafi breyst á þessu ári sem liðið er. Kosningarnar í vor skiluðu engum marktækum breytingum.

Ráðaleysið er enn algjört og leyndin engu minni, jafnvel meiri ef eitthvað er. Við vitum enn mjög lítið hvað er að gerast, erum enn í algjöru myrkri í lykilmálum.

Eina sem hefur breyst er kannski það að vinstrimenn eru hættir að mótmæla og eru á bömmer yfir því að stjórnin sem þeir kusu til valda er alveg máttlaus.

Telja hollensk stjórnvöld líka bera ábyrgð

Vinstristjórnin játar sig sigraða í Icesave-málinu

Enn einu sinni hafa Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur J. Sigfússon komið fram með "viðunandi" niðurstöðu í Icesave-málinu að eigin mati. Eins og við mátti búast játar vinstristjórnin sig sigraða í málinu og ætlar nú að breyta lögfestum fyrirvörum Alþingis. Þetta er allt eftir bókinni.... Samfylkingunni langar jú svo mikið í ESB. Blautur draumur.

Væntanlega á að keyra þetta í gegn fljótlega, svipaðar tilraunir og í sumar þegar átti helst að keyra Icesave-málið í gegn án fyrirvara og almennilegrar umræðu. Helst án þess að enginn fengi að lesa samninginn hræðilega sem Svavar Gestsson kom með heim... stóra skuldabréfið.

Jóhanna er orðinn fagmaður í að gefa eftir... enn einu sinni segir hún að ekki verði lengra komist með viðsamjendur. Þetta er orðin svo auðveld rulla að Jóhanna fer orðið sannfærandi með eftirgjöfina. Á ekki erfitt með að játa sig sigraða.

Þeir höfðu greinilega rétt fyrir sér sem sögðu í sumar að það yrði dýrkeypt fyrir Samfylkinguna að reyna að koma Íslandi í Evrópusambandið.

Lengra varð ekki komist

Vanvirðing við Alþingi

Niðurstaðan í Icesave-málinu er algjör vanvirðing vinstristjórnarinnar við Alþingi: algjör eftirgjöf og ósigur Íslands. Ekki aðeins þurfa Íslendingar að taka á sig auknar byrðar heldur er þingræðið algjörlega beygt. Í sumar tók þingið af skarið og setti fyrirvara sem styrktu stöðu Íslands í málinu.

Í stað þess að láta þingræðið eiga lokaorðið af hálfu Íslands gefa vinstriflokkarnir eftir og semja af sér það sem þingið sagði. Þetta er ein mesta niðurlæging Alþingis í stjórnmálasögu Íslands.

Vel við hæfi að kynna þetta í skjóli nætur... þetta eru algjör myrkraverk.

Icesave-fyrirvörum breytt

Heiðarlegt uppgjör

Fyrir öllu er að hrunið og allir þættir þess verði gerðir upp með heiðarlegum og traustum hætti. Annað er ekki viðunandi. Síðustu vikur hefur almenningur loksins fengið á tilfinninguna að eitthvað sé verið að gera og farið verði markvisst yfir alla þætti fyrir og eftir hrunið.

Fyrr verður ekki friður en uppgjörið er frá, hversu sársaukafullt sem það má vera fyrir alla sem því tengjast. Fólkið í landinu vill gera upp hrunið og þá gildir enginn hvítþvottur.

Hlutabréfasala ráðuneytisstjóra rannsökuð