Vinstriflokkarnir leita að útgönguleið úr vandræðum

Vandséð er hvernig vinstriflokkunum takist að komast út úr þeim ógöngum sem þeir hafa komið sér í með hinum afleita Icesave-samningi. Eflaust er leitað að mögulegri útgönguleið til að bjarga ríkisstjórninni frá falli - Steingrímur J. Sigfússon virðist vera að daga uppi pólitískt, fjara út, þessa dagana. Hann hefur lagt allt undir og á erfitt með að snúa til baka úr þeim leiðangri sem hann lagði upp í með pólitískum læriföður sínum, Svavari Gestssyni, sem hann handpikkaði í mikilvægustu samninganefnd í sögu þjóðarinnar vegna gloppóttra stjórnmálaafreka.

Augljóst er að þessi samningur var dýr aðgöngumiði í Evrópusambandið. Hann virðist þó varla ætla að duga. Nú þegar er farið að hóta Íslendingum eftir samþykkt þingsins á ESB-aðildarviðræðum. Sæla Samfylkingarinnar vegna þess afreks að semja allt af sér fyrir það að komast með tærnar hálfa leið til Brussel er vægast sagt skammlíf. Allt logar stafna á milli hjá vinstri grænum. Steingrímur J. er að missa pólitískt veganesti sitt úr höndunum. Hann er að missa flokkinn og þjóðina úr höndum sér.

Vond eru örlögin fyrir Steingrím Jóhann.... sem á ekkert nema vondar ákvarðanir og vonda valkosti í boði eftir hin afdrifaríku pólitísku afglöp og mistök. Þetta Icesave-mál er að verða hans Íraksmál. Hann er á sömu leið og Halldór Ásgrímsson forðum daga... og það á mettíma.

Hvorki fyrirvarar né frestun

Yfirnáttúrulegt eða hrein lygasaga?

Mér finnst sagan af stelpunni sem keyrði í svefni frá Húsafelli til Keflavíkur einum of til að vera sönn. Finnst þetta fjarstæðukennt. Nema þá að hægt sé að ganga í svefni, skrifa og hugsa alla hluti í svefni og gera þá óaðfinnanlega. Eitthvað við þetta hljómar meira en lítið óraunverulegt.

Ég hef reyndar lengi velt fyrir mér hvort hægt sé að ganga í svefni og gera alla mögulega hluti. Eitthvað við það sem er svolítið sérstakt. Stemmir ekki allt saman.

Þessi saga líkist frekar absúrd sögu í kvikmynd frekar en raunverulegum atburðum. Svo þarf hugmyndaflugið að ákveða hvort þetta sé satt... eða geti gerst.

Efast um það.

Ók landshluta á milli í svefni

Afleitur samningur - pólitísk áhætta Steingríms

Æ betur kemur í ljós hversu afleitur Icesave-samningurinn er. Alltaf koma fram nýjar tölur og hugleiðingar sem leiða í ljós að ekki er hægt að samþykkja þennan samning í þinginu. Steingrímur J. Sigfússon hefur hinsvegar lagt pólitíska framtíð sína undir fyrir þennan samning og ætlar að standa og falla með því greinilega hver örlög samningsins verða. Ekki er það skynsöm áhætta fyrir vinstri græna, en þeir eru reyndar að verða jafn stöðugir og vindhaninn á Stórhöfða.

Ég velti reyndar fyrir mér hvernig vinstri grænum og Samfylkingu líði með þennan afleita samning í fanginu og geta hvorki losað sig við hann né afneitað honum. Þvílík byrði, pólitískur harmleikur en sjálfskaparvíti. Mér finnst alltaf jafn aumingjalegt að sjá stjórnarsinna reyna að koma þessum samning yfir á aðra. Samningurinn er á pólitíska ábyrgð Steingríms J. og vinstri grænna. Þeir leiddu samninganefndina og skrifuðu undir fyrir hönd ríkisins. Þeirra er klúðrið.

Hver þeirra ætli verði fyrstur til að viðurkenna að þessi samningur er mega klúður? Þó það kosti þá áhættu að sparka í Steingrím J. En það er kannski með þetta eins og ESB... sá vinstri grænn sem þorir að rífa kjaft og sýna eigin sannfæringu og sanna forystu stendur uppi sem táknrænn sigurvegari.

Er ríkisstjórnin að gera samskonar mistök og útrásarvíkingarnir?

Pólitísk afstaða - staðið og fallið með skoðunum

Ég er ósammála afstöðu Ragnheiðar Ríkharðsdóttur í ESB-málinu en virði þó það að hún hafi tekið afstöðu í málinu, öfugt við Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, varaformann Sjálfstæðisflokksins. Ragnheiður stendur og fellur með afstöðu sinni, pólitískri sannfæringu í málinu, og verður að verja þá afstöðu fyrir kjósendum og stuðningsmönnum Sjálfstæðisflokksins, bæði nú og síðar þegar og ef hún sækist eftir endurkjöri eða umboði flokksmanna.

Þorgerður Katrín tók ekki afstöðu. Mér finnst hjáseta í svo stóru máli ekki afstaða heldur hreinn og beinn aumingjaskapur. Munurinn á þeim er að önnur tekur afstöðu, þorir að taka af skarið á meðan hin þorir ekki að taka afstöðu, standa og falla með pólitískri sannfæringu. Svo verður að ráðast hvernig fer fyrir þeim í þeirri afstöðu.

Ragnheiður gerir grein fyrir atkvæði sínu

Þorgerður Katrín á að víkja sem varaformaður

Mér finnst að Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir eigi að víkja sem varaformaður Sjálfstæðisflokksins eftir hjásetu í atkvæðagreiðslu um Evrópusambandsaðild. Ekki er hægt að bjóða almennum flokksmönnum upp á aumingjaskap af þessu tagi og skort á pólitískri forystu og leiðsögn. Mér finnst það mesti heigulsháttur sem hægt er að bjóða umbjóðendum sínum í pólitískri baráttu að sitja hjá og hafa enga afstöðu, enga skoðun, sóa atkvæði sínu í raun.

Ég held að margir sjálfstæðismenn séu á þeirri skoðun að Þorgerður Katrín eigi að finna sér eitthvað annað að gera og leyfa Sjálfstæðisflokknum að eflast til nýrra verka án tenginga bæði við hennar umdeildu fortíð í hruninu og annarra. Þegar við bætist að hún situr hjá í einu umdeildasta máli samtímans er ekki að sjá að það sé þörf fyrir hana í forystu flokksins.

Hún ætti að hugleiða sína stöðu og víkja af velli að mínu mati.

Staða Þorgerðar Katrínar veikist

Málningu slett hjá auðmönnum

Ekki fer á milli mála að útrásarvíkingarnir hafa breyst úr hálfguðum í hötuðustu menn samfélagsins á skömmum tíma. Ekki þarf að undrast reiði landsmanna. Mér finnst það samt einum of að sletta málningu á hús auðmannanna. Þeir eiga eftir að fá sína refsingu, sú hin mesta er reyndar sú að þeir eru í raun ærulausir hér heima á Íslandi. Þeir munu ekki geta látið sjá sig hér á meðan þrifin er upp óreiðan eftir þá.

Reiðin er mikil. Einhvern veginn verður hún að fá útrás. Þetta er ein leiðin, sú dapurlegasta að mínu mati. Miklu betra er að ráðast að þessum mönnum eða gagnrýna þá með skrifum og mætti málefnalegra skoðanaskipta heldur en með skemmdarverkum. Þeir hafa sjálfir unnið mikil skemmdarverk á samfélaginu og hafa misst bæði æruna og veldi sitt vegna eigin græðgi fyrst og fremst.

Málning á hús Bjarna Ármanns

Aumingjaskapur Þorgerðar Katrínar

Ég missti allt álit á Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, varaformanni Sjálfstæðisflokksins, áðan þegar hún ákvað að sitja hjá í mikilvægri atkvæðagreiðslu um aðildarumsókn í Evrópusambandið.... tók bara enga afstöðu. Greinilegt er að hún studdi aðildarumsókn en þorði ekki að gera það. Þetta er ekta heigulsháttur sem einkennir afstöðu varaformanns Sjálfstæðisflokksins.

Ég ákvað að kjósa Þorgerði Katrínu sem varaformann á landsfundi í vor, vildi veita henni annan séns eftir að hún hafði brugðist flokksmönnum á mikilvægu augnabliki enda taldi ég lengi vel að hún ætti að fara úr forystunni með Geir H. Haarde. Bæði brugðust algjörlega þegar á reyndi. Ég sé eftir þeirri ákvörðun.

Svona fólk vil ég ekki sjá í pólitík og þaðan af síður styðja.

Þorgerður Katrín greiddi ekki atkvæði

Alþingi hafnar því að þjóðin kjósi um ESB

Mér finnst það alveg gríðarleg hneisa fyrir Alþingi og stjórnarflokkana sem mynda þar meirihluta, einkum vinstri græna, að þar hafi verið hafnað að þjóðin hafi fyrsta og síðasta orðið hvað varðar viðræður við Evrópusambandið, bæði að fara í aðildarviðræður og eins að taka ákvörðun um þann samning sem komið yrði með heim. Lágmarkskrafa er að þjóðin hafi bindandi lokaákvörðunarvald.

Þessu hefur nú verið hafnað. Þeir sem hafa skreytt sig með því að fólkið í landinu eigi að fá meira vald, leita álits þjóðarinnar í lykilmálum og færa valdið nær fólkinu hafa nú gleypt þennan boðskap fyrir völdin og afhjúpað sig sem algjöra hræsnara.

Atkvæðagreiðslan í beinni

Svínaflensa eða fjölmiðlaflensa?

Auðvitað var bara tímaspursmál hvenær svínaflensan myndi berast hingað til Íslands. Ekki við því að búast að við myndum komast hjá því að velta henni fyrir okkur. Gárungarnir hafa hinsvegar sagt að svínaflensan sé hálfgerð fjölmiðlaflensa. Augljóst er að ástandið hefur verið svolítið yfirdramatíserað í fjölmiðlum og reynt að gera fólk hrætt eða óttaslegið.

Óttinn er skiljanlegur að vissu marki, en samt sem áður verður ástæðan til að óttast undarlegri eftir því sem meira liggur fyrir varðandi flensuna og staðreyndirnar verða meira áberandi í umræðunni. Þetta minnir að sumu leyti á umræðuna um fuglaflensuna fyrir nokkrum árum. Reynt var að gera fólk um allan heim svo óttaslegið að það þyrði varla að ferðast.

Er á reyndi var fuglaflensan aðeins fjölmiðlaflensa. Nokkuð er um liðið síðan talað var um fuglaflensuna í fjölmiðlum, en um tíma var þetta í öllum fréttatímum, öllum blöðum og tímaritum.

Fjölmiðlar segja oft mikilvægar fréttir og miðla upplýsingum. Þeir geta þó stundum yfirdramatíserað hlutina. Gott ef svínaflensan fer ekki í sömu kategóríu og fuglaflensan bráðlega.

Mæðgur fárveikar af svínaflensu

Brenglað fréttamat Ríkisútvarpsins

Í miðjum klíðum lokaumræðu um aðild að Evrópusambandinu finnst mér trúverðugleiki fréttastofu Ríkisútvarpsins dala gríðarlega. Í kvöld margtuggði Jóhanna Vigdís Hjaltadóttir upp að afstaða þingmanna Borgarahreyfingarinnar væri fráhvarf frá kosningastefnu og gerði mikið úr því í viðtali við Birgittu Jónsdóttur, alþingismann Borgara, að hún væri í plotti með atkvæði sín og hefði svikið málstaðinn. Þetta var svo endurtekið vel eftir viðtal Jóhönnu við Þór Saari í Kastljósi.

Eðlilegt er að spyrja hvort skipti meira máli eitthvað sem Margrét Tryggvadóttir, Þór Saari og Birgitta Jónsdóttir sögðu fyrir kosningar eða algjör viðsnúningur Steingríms J. Sigfússonar og fleiri þingmanna VG í ESB-málinu, aðeins fyrir völdin. Veit ekki betur en Steingrímur J. hafi kokgleypt kosningastefnu VG og flokksstefnuna um ESB fyrir það að verða einn valdamesti maður landsins, ferðafélagi Jóhönnu og Samfylkingarþingmannanna, ESB-trúboðanna 20.

Hvar er mat Ríkisútvarpsins? Ætla þeir að tapa trúverðugleikanum í þessari ESB-hringekju Samfylkingarinnar, þeirri sömu og Steingrímur J. er orðinn svo áttavilltur í?

Niðurstaða um ESB á hádegi