Óviðeigandi hegðun í grunnskóla

Mál kennarans í Borgaskóla hefur eðlilega verið mikið í umræðunni og flestum er misboðið hvernig komið er málum þegar kennarar sýna óviðeigandi hegðun gagnvart nemendum sínum. Finnst það mest sláandi í þessu máli að kennarinn hafði mynd af nemanda sínum sem skjámynd í tölvunni sinni. Þetta er auðvitað ekkert nema hreint ógeð og eðlilegt að spurt sé hvort að svona vandamál séu til staðar í öðrum skólum á landinu.

Þetta mál hefur staðið mánuðum saman án þess að um það hafi verið fjallað og reyndar var kennaranum gefið tækifæri til að bæta ráð sitt áður en kom að því að honum var vikið frá störfum. Hélt að svona mál væru almennt það alvarleg að engin málsvörn væri til staðar, hvað þá að kennarar hafi myndir af nemendum sínum í tölvunum sínum og noti þær með þessum hætti. Auðvitað býður fólki við svona.

Finnst orðið einum of mikið af þessum málum þar sem menn í virðingarstöðum, fólki sem treyst er fyrir að sjá um börn, er staðið að því að misnota það traust og sýni óviðeigandi hegðun, sem ekki er hægt að afsaka með neinu móti. Þetta er dapurlegur vandi og sérstaklega er slæmt ef ekki er hægt að treysta þeim sem vinna við að sjá um börn undir lögaldri í grunnstofnunum samfélagsins.

Kennara vikið frá störfum í Borgaskóla

Elisabeth Fritzl selur sögu sína hæstbjóðanda

Um leið og sorgleg saga Elisabeth Fritzl varð opinberuð fyrir nokkrum vikum var vitað að hún yrði vellauðug um leið og hún myndi segja sögu sína opinberlega í fjölmiðlum. Hún hefur einstaka sögu fram að færa og ætlar greinilega að nýta sér sviðsljós fjölmiðlanna til að endurbyggja líf sitt og sjálfstraust, ennfremur byggja upp nýtt líf fjarri hörmunum síðustu 24 ára.

Natascha Kampusch endurbyggði sitt líf með því að segja sögu sína af átta ára einangraðri tilveru og fékk vænar fúlgur fyrir frásögnina. Elisabeth hefur enn sterkari sögu fram að færa og mun verða fylgst með hverju orði sem frá henni kemur. Barist verður um fyrsta viðtalið og væntanlega munu upphæðirnar sem Elisabeth bjóðast verða mun hærri en það sem Natöschu bauðst. Þetta verður hennar leið til að tjá sig um málið og byggja sig upp sem persónu aftur.

Eðlilegt er að sú spurning vakni hvernig hægt sé að bæta fólki upp að vera lokað í vítisholu í hálfan þriðja áratug án dagsljóss og frelsis. Þær sálir sem það upplifa hljóta að vera brotnar og þurfa allsherjar uppbyggingu, til þess eins að horfast í augu við hversdaginn og mannlífið, sem það hefur farið algjörlega á mis við. Verkefnið sem blasir við í Austurríki er að byggja upp líf í hinum brotnu sálum fórnarlamba blóðskammar Fritzl-fjölskyldunnar. Viðtalið er ein leiðin út úr því, gera upp málið og segja söguna.

Ef marka má fréttir er Elisabeth merkilega sterk eftir svo langa einangrun og misnotkun föður síns. Teikningarnar sem hún gerði með börnunum sínum og voru sýndar opinberlega voru sterkt merki þess að þeim tókst að komast í gegnum þessa skelfingu og halda geðheilsunni, sem er ekki sjálfgefið þegar að fólk er brotið kerfisbundið niður.

Held að þetta viðtal verði heimsviðburður. Hvað sem fólki finnst um að selja sögu sína hæstbjóðanda er þetta saga sem verður að heyrast, hennar hlið verður að vera opinber. Það er jákvætt og gott ef að henni tekst að byggja nýtt líf með því að veita öðrum aðgang að raunum sínum og getur nýtt peningana fyrir sig og börnin sín.

Elisabeth Fritzl ætlar að veita sjónvarpsviðtal

Blóðugt uppgjör í Þverholtinu

Ekkert lát virðist á ofbeldisverkunum í samfélaginu. Enn einn maðurinn barinn í klessu - er að verða daglegt fréttaefni. Finnst það mest sláandi hvað ofbeldið er orðið brútalt, margir hópa sig saman í að taka einn fyrir og nota barefli og stórhættuleg vopn þar sem lemja á fólk hreinlega í buff, skaða það eins mikið og mögulegt má vera.

Lýsingarnar af þessu máli í Þverholti minna einna helst á blóðugt uppgjör þar sem einhver hefnd eða óuppgerðar sakir er miðpunkturinn, einn er tekinn fyrir. Vopnin sem eru notuð í árásarmálum verða sífellt hættulegri. Í Keilufellsmálinu fyrir nokkrum vikum vakti athygli að notuð voru steypustyrktarjárn, gaddakylfur og rörbútar svo fátt eitt sé nefnt. Þegar að svona bareflum er beitt og barið í höfuðið er það ekkert nema hreint tilræði.

Finnst þetta minna helst á bandarískan veruleika, sem við sjáum helst í kvikmyndunum. Kannski er þetta veruleiki 21. aldarinnar, má vera. En hann er ógeðfelldur og hlýtur að vekja spurningar um hvort að svo muni jafnvel fara fyrr en síðar að lögreglan verði vopnuð rafbyssum - ofbeldið verði það mikið að lögreglan fái sterkari vopn til að taka á málum.

Ráðist á mann í Þverholti

Hressileg kynlífsráðgjöf hjá áttræðri sexbombu

Nekt og kynlíf selja allra mest í nútímasamfélaginu sem við lifum í. Ekki þarf að horfa lengi í kringum sig í blöðum, á netinu og sjónvarpi... eða mörgum öðrum þáttum til að sjá það. Tímarnir eru afgerandi og boðskapurinn er það líka. Kannski er það líka til að kóróna það að kynlífsráðgjafar og sérfræðingar blómstra á þessum tímum og hafa nóg að gera. Ekki eru þó allir þessir sérfræðingar nýbyrjaðir í bransanum, ungt fólk með ákveðnar nútímaskoðanir.

Dr. Ruth Westerheimer komin til landsins. Þessi áttræða kynlífsráðgjafadrottning er hvergi nærri hætt í bransanum, en hefur aldrei haft meira að gera og ferðast enn um heiminn. Hún hefur verið umdeildari en flestar konur árum saman og sagt og gert fleira en mörgum konum af hennar kynslóð hefur órað fyrir að gera. Hefur líka aldrei verið feimin við að tala hreint út og stuða og heilla í senn karla og konur, bæði af sinni kynslóð og líka þeim yngri.

Fannst alveg virkilega gaman að hlusta á skemmtilegt viðtal Brynju Þorgeirsdóttur við dr. Ruth um daginn. Ekki beinlínis að gefast upp í sínu fagi og hefur sennilega aldrei notið sín meira en nú. Þetta er allavega kjarnakona sem kengur er í. Ekki eru margar konur um áttrætt að tala svona eða þora öllu heldur að vera svona einbeitt í tali.

Hvet alla til að hlusta á dr. Ruth. Það er heldur betur kraftur í kerlu.

Kynlífsgjörningur í uppnámi

Kennedy á batavegi - umdeildur fjölskylduforingi

Hef verið að fylgjast með fréttum af heilsufari Ted Kennedy, öldungadeildarþingmanns, sem nú dvelst á sjúkrahúsi í Boston. Fátt annað kemst að á bandarískum fréttastöðvunum. Hið fyrsta sem flestum datt í hug er veikindin urðu opinber var hvort Ted hefði fengið heilablóðfall af svipuðu tagi og faðir hans, Joseph Kennedy, fékk á sjöunda áratugnum. Hann gat ekki tjáð sig eftir það og var rúmfastur í HyannisPort í sjö eða átta ár, það sem hann átti ólifað.

Svo virðist vera sem að Ted hafi ekki fengið slag heldur hafi þetta verið flog, en það er rannsakað nú. Stöðvarnar hafa verið duglegar við að sýna myndir frá ferli hans og tala um stjórnmálaferil hans. Ted Kennedy er umdeildur stjórnmálamaður en hann er hluti af einni litríkustu valdaætt bandarískrar stjórnmálasögu. Hann á langan feril að baki og hefur setið í öldungadeildinni vel á fimmta áratug, eða síðan að John bróðir hans varð forseti Bandaríkjanna, en hann var kjörinn í öldungadeildarsæti hans fyrir Massachusetts.

Þegar að bróðir hans, Bobby, var myrtur fyrir fjórum áratugum, í miðri kosningabaráttu til embættis forseta Bandaríkjanna, bjuggust flestir við að Ted myndi feta í fótspor bræðra sinna og sækjast eftir forsetaembættinu. Væntanlega hefði hann getað gert sterkt tilkall til embættisins hefði hann ekki farið svo illa úr Chappaquiddick-málinu á sjöunda áratugnum. Varð hann valdur að dauða einkaritara síns í bílslysi, stakk frá slysstað og tilkynnti ekki um slysið fyrr en mörgum klukkutímum síðar. Hann sat áfram í öldungadeildinni en var stórlega skaddaður pólitískt á eftir.

Hann sóttist síðar eftir forsetaembættinu árið 1980, fór fram gegn Jimmy Carter, þáverandi forseta Bandaríkjanna, en beið lægri hlut í eftirminnilegri baráttu. Einkalíf hans var þá í rúst, ekki aðeins var hann stórlega skaddaður enn af Chappaquiddick heldur var kona hans haldin drykkjusýki. Þau virkuðu ósannfærandi saman, enda hjónabandið komið í strand, og framboðið var aldrei sterkt. Tapið batt enda á valdasögu Kennedy-anna, enda var tapið skaðlegt fyrir Ted. Hann hefur setið í öldungadeildinni síðar, mjög valdamikill innan sinna raða, en mjög umdeildur.

Hef ég ekki farið leynt með aðdáun mína á Kennedy-unum. John F. Kennedy og Bobby Kennedy voru miklir pólitískir snillingar sem sett hafa sögulegt mark á bandarísk stjórnmál, áhrif þeirra hafa náð út fyrir gröf og dauða. Kennedy forseti féll fyrir morðingjahendi á hápunkti ferils síns og Bobby var hársbreidd frá því að ná í Hvíta húsið er hann var myrtur í Los Angeles, hafði unnið forkosningar demókrata í Kaliforníu það kvöld. Skarð hans var mikið. Ted Kennedy hefur verið sterkur talsmaður vissra hópa innan flokksins en aldrei náð styrk og stöðu bræðra sinna.

Enn hefur hann þó mikil áhrif og er óumdeilanlega höfuð Kennedy-fjölskyldunnar. Mótar hann afstöðu fjölskyldunnar til lykilmála. Eftir að hann lýsti yfir stuðningi við Barack Obama í ársbyrjun komu helstu fjölskyldumeðlimir fram opinberlega og gerðu slíkt hið sama. Ethel Kennedy ákvað að styðja Obama með þeim orðum að hann væri eini maðurinn sem hefði komið til sögunnar í bandarískum stjórnmálum í áratugi sem minnti sig á eiginmann sinn, Robert F. Kennedy.

Maria Shriver ákvað að rjúfa hlutleysi sitt sem demókrata við hlið repúblikans, eiginmanns síns, á ríkisstjórastóli í Kaliforníu með því að styðja Obama. Og Caroline Kennedy Schlossberg sagðist styðja hann því að í honum sæi hún hugsjónir og kraft föður síns. Þær tóku sömu afstöðu og Ted frændi, sem ræður ferðinni í Kennedy-fjölskyldunni og hafði markað línur fyrir börn fallinna bræðra sinna, sem hann gekk í föðurstað.

Ted er kominn vel á áttræðisaldur og væntanlega er þetta síðasta kjörtímabil hans á þingi. Reyndar er merkilegt að stjórnmálamenn sitji svo lengi á þingi og sinni störfum áratugum saman. Robert Byrd, þingmaður Vestur-Virginíu er t.d. enn á þingi orðinn háaldraður og farinn heilsu. Eins og flestir muna sat Strom Thurmond í öldungadeildinni fram yfir tírætt, þar til nokkrum mánuðum áður en hann dó.

Flest bendir til að Ted Kennedy muni ná sér vel ef marka má síðustu fréttir að vestan, en væntanlega mun þetta leiða til þess að spurt sé hvort hann fari aftur í framboð. Kjörtímabil hans rennur út að mig minnir árið 2012. Þetta er níunda, sex ára, kjörtímabilið sem hann situr í öldungadeildinni.

Kennedy í rannsóknum

Hefur borgarstjóri sama virðingarsess og áður?

Ekki verður um það deilt að embætti borgarstjórans í Reykjavík hefur verið ein mesta virðingarstaðan í íslenskum stjórnmálum. Á síðustu þrem áratugum hafa þó aðeins tveir borgarstjórar náð að marka sterka pólitíska stöðu og söguleg áhrif; Davíð Oddsson og Ingibjörg Sólrún Gísladóttir. Að öðru leyti hefur verið lítill stöðugleiki yfir.

Davíð og Ingibjörg Sólrún gegndu embættinu bæði í níu ár; hlutu endurkjör tvívegis og þóttu bæði vinna sterkasta pólitíska sigur sinn í síðasta kjörinu, ári áður en þau héldu í landsmálin. Bæði fóru þau yfir á Alþingi á sama tímapunkti borgarstjóraferilsins. Þau voru sterkir leiðtogar í borgarmálunum, leiðtogar sem mörkuðu línur og voru afgerandi og traust í verkum. Þau voru hinsvegar bæði mjög umdeild - áttu trausta stuðningsmenn og um leið marga pólitíska andstæðinga.

Þau yfirgáfu þó valdasess í borgarmálunum með mjög ólíkum hætti; Davíð varð forsætisráðherra við lok borgarstjóraferilsins og var reyndar bæði borgarstjóri og forsætisráðherra í tvo mánuði samfellt, en Ingibjörg Sólrún mistókst að komast á þing við lok síns borgarstjóraferils árið 2003 og var óbreyttur borgarfulltrúi og varaþingmaður í rúm tvö ár, áður en hún tók sæti á þingi, þar sem hún hafði verið áður en hún varð borgarstjóri fyrir Kvennalistann. Bæði skildu eftir sig mikið tómarúm og gekk illa að velja eftirmenn þeirra og við tók óstöðugleikatímabil.

Sennilega var eftirleikurinn erfiðari fyrir sjálfstæðismenn árið 1991, þó að þeir hefðu hreinan meirihluta. Ekki náðist samstaða um nýjan borgarstjóra í hópi borgarfulltrúa, þó þeir væru tíu talsins eftir sögulegan sigur sjálfstæðismanna vorið 1990. Svo fór að Markús Örn Antonsson, þáverandi útvarpsstjóri, tók við, en hann hafði verið borgarfulltrúi 1970-1985 og forseti borgarstjórnar 1983-1985. Hann sagði af sér embættinu tæpum þrem árum síðar, 80 dögum fyrir kosningar, þegar að allt stefndi í afhroð sjálfstæðismanna gegn nýstofnuðum R-lista.

Árni Sigfússon tók við embættinu í kjölfarið og sat í rúma 80 daga á borgarstjórastóli en mistókst að sigra R-listann undir forystu Ingibjargar Sólrúnar. Enginn hefur setið skemur á borgarstjórastóli. Eftirmaður Ingibjargar Sólrúnar varð Þórólfur Árnason. Þótti honum takast að ná góðum tökum á embættinu í upphafi, þó hann væri aðeins embættismaður, sá fyrsti frá því Egill Skúli Ingibergsson, forveri Davíðs, sat á valdastóli á vinstritímabilinu 1978-1982. Pólitískt umboð Þórólfs var þó veikt og hann féll með miklum skelli vegna olíumálsins.

Óstöðugleiki einkenndi því embættið eftir að Davíð hætti og sérstaklega nú eftir að Ingibjörg Sólrún hrökklaðist frá völdum. Frá því að hún hætti hafa fimm borgarstjórar setið við völd á fimm ára tímabili og stefnir flest í að sá sjötti bætist við áður en tímabilið er úti. Hafa þrír setið á þessu kjörtímabili, frá árinu 2006, sem er reyndar sami fjöldi og á síðasta kjörtímabili. Stöðugleikinn er því enginn orðinn og eðlilega er talað um ítalskt ástand í borgarmálum. Engin kjölfesta er og Sjálfstæðisflokknum hefur mistekist að tryggja hana.

Eðlilegt er því að spyrja sig hvort að borgarstjóraembættið hafi sama virðingarsess og áður. Staða þess hefur klárlega breyst. Ekki er lengur öruggt að borgarstjóri sitji lengi við völd og marki sér áhrif og sess með valdasetu sinni. Síðustu borgarstjórar hafa allir verið hálfgerður millileikur, biðferli eftir sterkum leiðtogum, enda setið skamma stund við völd og ekki tekist að mynda sterkan meirihluta og tryggja sterka forystu, eins og t.d. Davíð og Ingibjörgu tókst. Þó Ingibjörg hafi hrökklast af stóli markaði hún þó vissulega sess.

Hefð er fyrir því að gerðar séu brjóstmyndir af borgarstjórum í sögu Reykjavíkurborgar. Síðast var afhjúpuð brjóstmynd af Davíð Oddssyni í nóvember 2006. Nú er því verið að vinna að því að gera brjóstmynd af Markúsi Erni. Þá tekur við Árni Sigfússon, Ingibjörg Sólrún, Þórólfur Árnason, Steinunn Valdís Óskarsdóttir, Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson, Dagur B. Eggertsson og Ólafur F. Magnússon.

Brátt bætist svo við sennilega næsti borgarstjórinn, sá verður hinn tuttugasti. Stóra spurningin er hvort að tuttugasta borgarstjóranum muni takast að tryggja sterka stöðu sína. Stöðugleikinn er ekki meiri en svo að ekki er víst hvaða flokki hann muni tilheyra, en miðað við stöðuna í dag mun hann verða nýr leiðtogi Sjálfstæðisflokksins.

En það er fátt öruggt í þessu. Á þessum afmælisdegi er fyrst og fremst mikilvægt að hugsa hlýlega til myndhöggvaranna. Þeir eiga mikið verk fyrir höndum á næstu árum.

Embætti borgarstjóra 100 ára

Hver mun kaupa útgáfuréttinn á Laxness?

Mikil tíðindi hljóta það að teljast þegar að útgáfuréttur á ævistarfi Nóbelsskáldsins Halldórs Kiljans Laxness er auglýstur til sölu í dagblaði sisvona. Eðlilega spurt um hver muni eiginlega kaupa lagerinn og verða útgefendur þessa veglega safns ritverka sem eru einstök í íslenskri bókmenntasögu - enda ekki um það deilt að Halldór er sannkallað þjóðarskáld, einn merkasti Íslendingur og rithöfundur 20. aldarinnar.

Hef jafnan borið mikla virðingu fyrir bókum hans og þeirri ritsnilld sem einkennir þær. Halldór sjálfur var auðvitað um margt stórmerkilegur maður og áhugavert að lesa bækur um ævi hans og verk. Ekki aðeins opinberu ævisögurnar heldur, og ekki síður, ævisögu Halldórs eftir Hannes. Þó fyrsta bindið sé umdeilt og mikil læti hafi verið vegna þess er heildarverkið mjög vel gert, sérstaklega annað bindið, sem er með betri ævisögum sem ritaðar hafa verið síðustu ár að mínu mati, þar sem umdeildum kafla á ævi Halldórs er lýst opinskátt.

Einn og hálfur áratugur er liðinn síðan að ég keypti allar bestu bækurnar hans Halldórs. Verk hans höfðuðu mjög til mín og ég las þær upp til agna. Var á þeim aldri að það mótaði mig talsvert og ég held að öllum unglingum sé hollt að lesa verkin hans Halldórs. Allavega gaf það mér mikið. Ólafur heitinn Ragnarsson vann gott verk við að gefa út bækurnar aftur og gera þær vinsælar að nýju, kynna yngri kynslóðum þetta heildarsafn. Og fáir rituðu skemmtilegar og einlægar um Halldór en einmitt Ólafur.

Og nú er þetta ævistarf til sölu. Hver ætli að muni bjóða best í kjölfar þessarar litlu en merkilegu Moggaauglýsingu.

Allur lager verka Halldórs Laxness til sölu

Hversu lengi mun farsinn í borginni standa?

Stærsta vandamál borgarstjórnarflokks Sjálfstæðisflokksins er að hann er höfuðlaus her, án sterks leiðtoga. Enn hefur ekki verið tekið á þeim vanda þó hann hafi blasað við mánuðum saman, eftir að Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson gufaði upp sem sterkur leiðtogi vegna eigin pólitískra afglapa. Farsinn heldur áfram. Hversu lengi mun hann standa? Ætlar virkilega enginn að taka það verkefni að sér að leiða Vilhjálm af velli?

Ummæli formanns Sjálfstæðisflokksins um krísuna í borgarmálunum vekja athygli. Forysta flokksins ákvað að gera nákvæmlega ekki neitt í febrúar þegar að öllum með snefilsvit á pólitík varð ljóst að foringinn var fallinn af stalli sínum, hafði ekki lengur stöðu og styrk til að vera leiðtogi flokksins áfram. Það var mikil pólitísk áhætta að leyfa þessu ástandi að dankast og taka ekki á því, annað hvort af borgarfulltrúunum sjálfum eða formanni flokksins sem átti að vera fullkunnugt um stöðuna. Sú áhætta hefur reynst dýrkeypt. Staðan hefur aðeins versnað og er nú afhroð Sjálfstæðisflokksins í borginni í kortunum.

Með því að taka þessa áhættu vegna eins manns ákvað forysta Sjálfstæðisflokksins og kjörnir fulltrúar hans í Reykjavík að taka hagsmuni eins manns fram yfir hagsmuni Sjálfstæðisflokksins. Undarlegt var það miðað við hin fleygu ummæli sem falla á hátíðarstundum að enginn einn maður eigi að vera æðri flokknum. Ekki gilti það á örlagastundu borgarmálanna, þegar að þurfti að taka til og öllum var ljóst hver staðan var orðin. Efast um að nokkur einasti maður í innsta hring mála á þeim tímapunkti telji áhættuna hafa verið þess virði. Nýjustu kannanir eru afgerandi áfellisdómur yfir þessum leiðtoga og um leið verkum hans á leiðtogastóli.

Og kjaftasögurnar blómstra um það hver eigi að taka við af leiðtoganum. Í vikunni gaf Ingvi Hrafn Jónsson afdráttarlausan stuðning sinn við Vilhjálm Þ. Vilhjálmsson upp á bátinn og fiskaði sér annað borgarstjóraefni, Júlíus Vífil Ingvarsson, sem sat í fimmta sæti framboðslistans í kosningunum 2006 og tapaði slag um annað sætið við Hönnu Birnu Kristjánsdóttur. Ingvi Hrafn hafði varið "Gamla góða Villa" með kjafti og klóm í allan vetur og var argur yfir því í febrúar að fólki óraði fyrir því að hann ætti að fara frá. Eitthvað er sú vörn farin upp fyrir, enda talaði Ingvi Hrafn á fimmtudag með þeim hætti að spilið væri búið hjá Villa. Sem það auðvitað er.

Þessi staða hefur verið í kortunum mánuðum saman. Eiginlega er það grátlegt að fyrst nú séu sumir að átta sig á því sem hefur verið augljóst mjög lengi. Enn er verið að velta þessari augljósu spurningu síðustu mánaða fyrir sér. Tími Vilhjálms Þ. er liðinn - enn velta sumir þeir sem næst honum standa fyrir sér hvort hann taki þessa ákvörðun á næstunni. Þvílíkt og annað eins. Þetta er kristalsdæmi þess þegar að hagsmunir eins manns eru teknir fram yfir flokkshag. Og svo draga þeir fram gamla frasann um hagsmuni flokksins á tyllidögum. Ættu þó að hafa það í heiðri þegar mest á reynir. 

Þessi farsi er skaðlegur fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Afleitt er að ekki enn hafi verið tekið af skarið og valinn nýr leiðtogi, ekki aðeins leiðtogi til að marka línur sem borgarstjóri að ári heldur til að huga að næstu kosningum. Öllum er ljóst að núverandi leiðtogi markar engar línur lengur til framtíðar. Hans tími er liðinn. Hik þeirra sem næst honum standa að fylgja honum af velli er með ólíkindum og þeim til skammar.

Borgarstjóri mun leiða

Geir talar mjög afgerandi gegn ESB-aðild

Óhætt er að segja að Geir H. Haarde, forsætisráðherra, tali það afgerandi gegn ESB-aðild að nær útilokað sé að Sjálfstæðisflokkurinn færist í ESB-átt í formannstíð hans. Hef reyndar ekki heyrt hann tala jafn afgerandi gegn ESB í langan tíma og vekja þessi ummæli athygli vegna umræðunnar síðustu vikurnar. Væntanlega verður mikil umræða um Evrópumálin á næsta landsfundi, haustið 2009, en afar litlar líkur eru á því að tekin verði upp önnur stefna en flokkurinn hefur nú.

Væntanlega markar Geir þarna stefnu Sjálfstæðisflokksins á næstu árum, einkum í aðdraganda næsta landsfundar að ári, en þessi orð eru það afgerandi að hverfandi líkur eru á því að hann sem formaður Sjálfstæðisflokksins muni leggja sérstaka áherslu á málið í næstu alþingiskosningum verði hann áfram formaður flokksins og forsætisráðherra, eða beiti sér fyrir því á landsfundi.

Í málefnasamningi Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar er ekki lögð áhersla á Evrópusambandsaðild og er augljóst að stjórnarflokkana greinir á um hvaða stefnu eigi að móta þar, nægir að líta á stefnu flokkanna fyrir síðustu kosningar og á landsfundi beggja flokka í apríl 2007. Í þeim efnum hafa flokkarnir orðið sammála um að vera ósammála og málið ekki á dagskrá á tímabilinu.

Vel má vera að ESB verði kosningamál í næstu alþingiskosningum. Þrátt fyrir umræðu um ESB síðustu árin hefur það aldrei verið hjartans mál heillar kosningabaráttu. Samfylkingin fór í ESB-átt fyrir kosningarnar 2003 en tók ekki skrefið til fulls og ekki heldur í aðdraganda kosninganna 2007. Framsókn gældi við ESB fyrir kosningarnar 2003 en fetaði ekki skrefið er á reyndi.

Geir H. Haarde hefur talað mjög afgerandi og greinilegt að ekki mun flokkurinn taka ESB-skref undir forystu hans. Í ljósi sterkrar stöðu hans innan flokksins er mjög ólíklegt að sá kúrs breytist á kjörtímabilinu.

Geir: Ég vil ekki ganga í ESB

11 ára drengur sem lítur út eins og varúlfur

Varð eiginlega alveg orðlaus þegar að ég heyrði sögu hins ellefu ára drengs, Pruthviraj Patil, sem nefndur hefur verið varúlfsdrengurinn vegna þess að andlit hans er þakið hárum, á erlendri fréttastöð í kvöld. Hann hefur frá bernskuárum þjást af Hypertrichosis-sjúkdómnum, sem leiðir til hárvaxtar sem ekkert er ráðið við.

Patil er eitt af undrum læknissögunnar. Mér skilst að fimmtíu manns hafi fengið þennan sjúkdóm og er ekkert hægt að gera nema laser-meðferð en hún stöðvar ekki hárvöxtinn nema í örfáar vikur, þá fer allt aftur á sömu leið. Hefur honum verið strítt mjög og er eins og sýningardýr í dýragarði hvar sem hann fer, þar sem allir vilja skoða hann og þreifa á andliti hans sem þakið er hárum. Eitt er að sjá ljósmyndirnar af honum en enn meira sláandi að sjá fréttamyndirnar.

Alltaf heyrir maður svosem eitthvað nýtt, en það hlýtur að vera skelfilegt að vera ellefu ára gamall fastur í viðjum þessa sjúkdóms. Þvílík örlög. Vonandi verður hægt að gera eitthvað fyrir hann.

10 ára stúlku nauðgað - algjör óhugnaður

Sumar fréttir eru sorglegri en aðrar. Þessi frétt um að tveir franskir drengir, rétt rúmlega tíu ára gamlir, hafi nauðgað stúlku á sama aldri er svakaleg, vægast sagt. Eðlilegt er að spurt sé hvaða refsing sé til staðar í þessu máli. Fangelsisvist er auðvitað ekki á dagskrá og eflaust er erfitt að hugsa sér einhverja alvöru refsingu þegar að svo ungir drengir brjóta svo alvarlega af sér.

Talað er um samfélagsþjónustu sem einn lið í refsingunni, kannski þann eina. Varla margt annað hægt að nefna. Held að enginn geti metið það sem hæfilega refsingu, enda hvernig getur það verið alvöru refsing við þessu broti. Nema þá að loka eigi þá inni á stofnun og taka út refsingu þar. Þetta er flókið og erfitt mál, þar sem varla kemur til nein alvöru refsing.

Nauðgun er hræðilegur glæpur sem þarf að refsa fyrir. Þegar í hlut eiga börn er vonlaust að taka á málinu, eins og um fullorðna væri að ræða. Þetta leiðir þó til þess að allir hugsi á hvaða leið heimurinn er eiginlega, þar sem rúmlega tíu ára börn sjá ekki rétt eða rangt og vilja gera það sem þau sjá og upplifa í forboðnu efni.

En þetta er fyrst og fremst dapurlegt. Eðlilegt að fyrstu viðbrögð allra séu undrun, en ekki dómharka og refsingagleði.

Nauðguðu 10 ára stúlku og mynduðu árásina

Álftadramað mikla á Seltjarnarnesi

Mikið hefur verið spáð og spekúlerað í álftadramað mikla á Seltjarnarnesi, þar sem mávar eiga að hafa fælt burt álftapar og étið eggin þeirra. Álftaparið hefur verið meira áberandi í fréttum síðasta sólarhrings en parið í Stjórnarráðshúsinu sem stjórnar landinu. Veit ekki hvort þetta er augljóst merki um fréttagúrku, má vera.

En hvað með það. Trúi því ekki að mávar hafi fælt burtu álftaparið eða gert það svo hrætt að það hafi stungið af. Álftirnar eru miklu sterkari og eiga ekki erfitt með að taka mávana fyrir, eins og þessi fuglafræðingur benti á. Sá einu sinni fyrir nokkuð mörgum árum þegar að mávar ætluðu að gera atlögu að álft við Dalvík. Álftin ekki erfitt með að leggja mávinn að velli.

Veit ekki hversvegna sérfræðingar í fuglamálum koma með það sem valkost að mávurinn geti hrætt álftir og tekið yfir hreiðrið þetta. Hljómar fjarstæðukennt, enda ættu allir sem hafa séð atlögu að álftunum hversu miklir yfirburðir þeirra eru, enda verja þau sitt með öllum sínum mætti, sem er allnokkur. Þær eru ekki sko feimnar að berja frá sér, enda með mikið vænghaf og beita sínu afli án hiks ef að er sótt.

Álftadramað á Seltjarnarnesi náði allavega að komast í fjölmiðlana. Sjálfsagt að velta þessu fyrir sér, en það að ætla að mávar leggi álftir að velli og hræði þær er ekki sannfærandi, þvert á móti.

Sílamávarnir „sýknaðir"

Edwards vill ekki verða varaforsetaefni Obama

Ákvörðun John Edwards um að afþakka varaforsetaútnefningu kemur ekki að óvörum, þó margir hafi vissulega talað um hvað hann og Obama komu vel út saman í Grand Rapids á miðvikudagskvöld. Þeir hefðu verið sterk framboðsflétta fyrir demókrata, en augljóst er að Edwards ætlar ekki að festa sig í sessi sem varaforsetaefni. Hann tók langa og erfiða baráttu fyrir fjórum árum með John Kerry og er ekki áfjáður í slíkt aftur.

Edwards varð undir, nær allt frá upphafi, í harðri baráttu fyrstu konunnar og fyrsta blökkumannsins sem áttu raunhæfa möguleika á forsetaembættinu, gat ekki komist upp á milli þeirra og náði aldrei flugi í forkosningabaráttu demókrata. Hann fór úr slagnum á hárréttum tíma og studdi Obama á hárréttum tíma fyrir sig og er væntanlega að vinna í haginn fyrir næstu forsetakosningar ef Obama mistekst að sigra John McCain í nóvember. Með því að taka af skarið nú er hann viss örlagavaldur og býr í haginn fyrir sig hvernig sem fer.

Ekki er nokkur vafi á því að John Edwards var ein skærasta stjarna forkosningaferlisins árið 2004 og varð varaforsetaefni John Kerry í kosningunum. Þeir náðu aldrei góðum takti saman og virkuðu ekki trúverðugir, það vantaði neistann á milli þeirra, þó þeir reyndu allt hvað þeir gátu til að virka kammó og notalegir saman. Hinsvegar var augljóst á fjöldafundinum á miðvikudag að hann og Obama gátu verið sterk framboðsflétta fyrir demókrata, allt að því ósigrandi.

Edwards varð fyrir miklum skelli þegar að Kerry vildi ekki styðja forsetaframboð hans og valdi þess í stað Obama, fram yfir eigið varaforsetaefni. Sama gerði reyndar Al Gore árið 2004 þegar að hann valdi Howard Dean fram yfir Joe Lieberman. Lífseigar sögur hafa verið um að Kerry hafi séð eftir valinu á Edwards og þeir ekki átt skap saman, verið ósammála í lykilmálum og ekki fundið taktinn.

Fljótlega eftir að Edwards dró framboðið til baka í janúarlok lýsti hann yfir því að hann vildi ekki verða varaforsetaefni aftur. Ákvörðun hans um að bakka upp Obama eftir stórsigur Hillary í Vestur-Virginíu varð til þess að margir töldu draumateymi komið til sögunnar, sem gæti náð flugi, án Hillary Rodham Clinton en samt höfðað til þeirra sem studdu hana.

Edwards horfir greinilega fram fyrir forsetakosningarnar í nóvember. Ef Obama tapar getur hann orðið sterkt framboðsefni eftir fjögur ár, ella farið fram í öldungadeildina aftur eða orðið ráðherra í stjórn Obama. Hann studdi Obama á hárréttum tímapunkti og á inni hjá honum, enda var framboðstilkynningin visst lokahögg fyrir Hillary.

Vill ekki vera varaforseti

Seðlabankinn tekur skref í rétta átt

Líst mjög vel á gjaldeyrisskiptasamningana við norrænu seðlabankana þrjá. Þeir eru góð viðbúnaðarráðstöfun, sem þörf var á. Enda hefur markaðurinn tekið þessu vel og krónan styrkist. Þetta er skref í rétta átt. Spyrja má hvort Davíð sé enn við stjórnvölinn og stýri málum fyrir Geir H. Haarde, forsætisráðherra, sem hefur valdið mér og eflaust fleirum vonbrigðum með því að segja og gera ekki neitt þegar að þörf er á traustri forystu í landinu.

Þegar á móti blæs sést vel hverjir eru sterkir leiðtogar og hverjir séu týpískir leiðtogar í logni, þeir sem geta tekið á vandalausum verkefnum og stýrt málum á milli skers og báru í rólegheitatíð þegar að ekki eru ógnir á vegferðinni. Þegar að hvessir og syrtir í álinn reynir á menn og þá verða þeir sannir leiðtogar sem hafa svörin. Davíð virðist allavega vera sá eini í dag sem talar hreint út og greinir vandann og gerir eitthvað.

Vantaði eiginlega bara að hann talaði um blóð, svita og tár í vondri stöðu en allavega hann talaði skýrar en stjórnmálamenn gera. Það vekur mesta athygli. Vissulega má deila um hvort Seðlabankinn hafi sofið of lengi. Hitt er svo annað mál að það var tekið til hendinni í dag og það hefur haft sín áhrif. Hversu lengi þau vara er svo annað mál.

Mestu máli skiptir er að eitthvað sé gert og tekið á vandamálunum sem blasa við. Þeir stjórnmálamenn sem bíða aðeins eftir sólinni í krísutíðinni, hika þegar að taka þarf að skarið, eru ekki mikils virði og ég vona sannarlega að sú sterka ríkisstjórn, í þingmannatölu, sem nú ríkir bæti sig og sýni að hún ráði við krísuna.

Ég sagði hér um daginn að það væri hið versta að eiga stjórnvöld sem hefðu engin svör í krísutíð og engar lausnir fram að færa nema þá að bíða og vona. Seðlabankinn hefur altént tekið af skarið. Nú verður áhugavert að sjá hvað stjórnmálamennirnir gera.

„Lengt í hengingaról Íslendinga"

Leikið sér með tilfinningar viðkvæms fólks

Mjög dapurlegt er að heyra sorglega sögu Megan Meier og hvernig leikið var sér með tilfinningar hennar svo að endaði með að Megan svipti sig lífi. Held að þetta sé skólabókardæmi um það hvernig getur farið þegar að fólk spilar með viðkvæmt fólk, þegar að viðkvæmasti strengurinn brestur. Þetta er dökkasta hliðin á myspace-menningunni sem þarna kemur fram, enda skelfilegt að fimmtug kona leiki sér að því að blekkja unga stelpu.

Tölvuheimurinn er því miður orðinn þannig að þegar að einstaklingur skráir sig á myspace getur það endað í tengslum við fólk sem það þekkir ekki og engin trygging er fyrir því að sá sem skrifar sé raunveruleikapersóna eða uppspuni út í gegn. Í þeim nútíma sem við lifum í er afgerandi skuggahliðar á Netinu. Kannski er þetta eitt sorglegasta dæmið, en þau eru mjög mörg alvarleg.

Auðvitað er það ábyrgðarhluti að leika sér að tilfinningum annarra, við vitum heldur ekki hvort sá sem skrifar á öðrum endanum er viðkvæmur eður ei. Ekki er hægt annað en hafa samúð með foreldrum hennar, sem verða að lifa með þeirri staðreynd að dóttir þeirra dó vegna þess að nágrannafólk þeirra ætlaði að hrekkja hana og hafa af því stundargaman.

En viðkvæmasti strengurinn brást á örlagastundu. Þetta er sorgarsaga sem er skólabókardæmi um napran nútimaveruleika.

Ákærð fyrir aðild að MySpace-gabbi sem leiddi til sjálfsvígs

Fjölnir tekur KR á ævintýralegum lokaspretti

Þetta er ekki ánægjulegt kvöld í Vesturbænum. Var eiginlega ævintýralegt að sjá nýliðana í úrvaldsdeildinni, Fjölni í Grafarvogi, taka KR í viðbótartíma í leiknum í kvöld - slá þá alveg út af laginu. Þetta er aðeins í annað skiptið frá árinu 1975 sem KR-ingar tapa fyrir nýliðum í deildinni, það sumar tapaði KR fyrir FH 0-1 en í fyrra tapaði KR fyrir HK, eins og flestir muna (enda ekki annað hægt), 2:0. Auðvitað var það metið sögulegt tap og skaðlegt fyrir KR. Í kvöld náði Fjölnir að leika þetta eftir.

KR átti mjög vont sumar í fyrra, rétt náði að halda velli í deildinni og átti í mjög miklum erfiðleikum sem mörkuðu versta knattspyrnusumar félagsins áratugum saman. Teitur Þórðarson var rekinn sem þjálfari og Logi Ólafsson tók við. Vinir mínir í KR voru ekki sáttir við hvernig ég skrifaði um félagið í fyrra, en ég held að þar hafi ekkert verið rangt sagt frá. Tímabilið var þeim erfitt og ekki hægt annað en skrifa um það. Held að þeir hafi líka lært á mótlætinu.

Fjölnir virðist stefna í að verða eitt mesta spútnikk-lið sumarsins að óbreyttu, rétt eins og í fyrra. Eru að standa sig mjög vel og eru með fullt hús. Þeir tóku fyrstu deildina með trompi í fyrra, komust í bikarúrslitaleikinn og áttu fjári gott sumar. Eru að sýna það núna að þeir eru í þessu af alvöru og ætla að vera í baráttu um alvöru sess í deildinni. Gott mál bara. Þetta var flottur endapunktur í leik kvöldsins og verður gaman að fylgjast með Fjölni.

Hvað varðar KR munu þessi vonbrigði á hinum ævintýralega lokaspretti rimmunnar við Fjölni eflaust hvetja þá til dáða, að gera betur einkum en í fyrra. Verður áhugavert að fylgjast með þeim í næstu leikjum.

Gunnar tryggði Fjölni sigur gegn KR

Flipp á unglingavef verður að fúlustu alvöru

Mér skilst að margt krassandi og stingandi hafi verið skrifað á samskiptavef unglinga, blabla.is, sem í dag komst í sviðsljósið vegna skrifa um kynferðislega misnotkun og skotárás á bekkjarfélaga, og ekki hafi það allt svosem verið umtalað utan vefsins, þó vakið hafi athygli. Mikilvægt er að öllum sé ljóst að alvarleg skrif séu rakin og það sé ekki hægt að segja hvað sem er á vefum á borð við þennan undir nafnleynd.

Svona skrif á að taka alvarlega og rannsaka uppruna þeirra, enda mikilvægt að orðum fylgi ábyrgð. Mér fannst reyndar merkilegast við afsökunarbréfin sem birt voru síðdegis hvað þau voru sláandi lík. Þessi tvö ungmenni læra vonandi sína lexíu á þessu. 

Má vera að þetta hafi bara átt að vera eitthvað flipp hjá unglingum, en þetta er í sjálfu sér ekkert gamanmál og ég efast um að þau sem skrifuðu þetta hafi átt von á því að tekið yrði á málum þeirra með þessum hætti.

Framvegis vonandi sennilega tónninn á þessum samskiptavef eitthvað breytast og dempast niður. Enda vilja sennilega ekki allir að löggan rekji það svona og birtist svo heima hjá því.

Bloggarinn fundinn

Hanna Birna á að verða næsti borgarstjóri

Ég er þeirrar skoðunar að Hanna Birna Kristjánsdóttir eigi að verða næsti borgarstjóri í Reykjavík þegar að því kemur að Sjálfstæðisflokkurinn hljóti embættið eftir tíu mánuði. Hún hefur afgerandi umboð til þess úr síðasta prófkjöri, fjölmennasta prófkjöri Íslandssögunnar - þá hlaut hún flest atkvæði og vann slag um annað sætið við Júlíus Vífil Ingvarsson með afgerandi hætti.

Finnst það mjög hlægilegt að það sé komið með það sem raunhæfan möguleika að Júlíus Vífill, sem sat í fimmta sæti framboðslistans fyrir tveim árum og tapaði slag um annað sætið, eigi að verða borgarstjóri í þessari stöðu. Á mjög erfitt með að sjá hvernig eigi að réttlæta slíkt val sem þeir félagar töluðu fyrir á Hrafnaþingi í kvöld með Júlíus sér við hlið. Þá væri gengið gegn prófkjöri sem haldið var og farið mjög neðarlega á listann í leit að leiðtoga flokksins.

Sjálfstæðisflokkurinn heldur prófkjör til að marka línur og raða fólki til sætis í virðingarröð. Bæði Hanna Birna og Gísli Marteinn hafa sterkasta stöðu og auðvitað eiga þau bara að færast upp í hlutverkum þegar að Vilhjálmur Þ. hættir sem leiðtogi. Annað er skrípaleikur fyrir flokkinn að vinna úr, mun aðeins gera illt verra í þessari ísköldu stöðu sem blasir við öllum. Auk þess kom sterk staða Hönnu Birnu fram í könnun fyrir nokkrum mánuðum, þar sem hún bar höfuð og herðar yfir aðra borgarfulltrúa flokksins.

Tvisvar á þessu kjörtímabili hefur það gerst að sterkir leiðtogar Sjálfstæðisflokksins í sveitarstjórnarpólitík hættu sem bæjarstjórar og flokksleiðtogar; Kristján Þór Júlíusson og Ragnheiður Ríkharðsdóttir. Eftirmenn þeirra urðu þau sem skipuðu annað sætið á framboðslista; Sigrún Björk Jakobsdóttir og Haraldur Sverrisson. Umboð þeirra var mjög skýrt og enginn efaðist um það. Hér á Akureyri var þetta ekki einu sinni rætt, þetta var svo sjálfsagt.

Tími Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar er liðinn. Honum urðu á alvarleg mistök í hlutverki sínu sem flokksleiðtoga og brást á örlagastundu flokknum og þeim sem unnu fyrir hann í prófkjöri og kosningum. Hann brást sérstaklega þeim sem kusu hann sem sterkan leiðtoga reynslunnar til verka. Honum ber að víkja og væntanlega er stutt í að það gerist þegar að menn eins og Ingvi Hrafn er búinn að snúa við honum baki sem leiðtoga.

Nýr leiðtogi á að verða valinn með tilliti til þeirra lína sem markaðar voru í prófkjöri haustið 2005. Vilhjálmur situr enn í krafti þess umboðs og óeðlilegt er að vera að velja leiðtoga eftir öðru en því hverjir hlutu þar stuðning til verka. Ef valkosturinn sem Hrafnaþing blessaði verður niðurstaðan í leiðtogaleitinni þarf fyrst að svara því hversvegna eigi að ganga gegn þeim sem hafa mun sterkara umboð flokksmanna.

Slíkt yrði vandræðalegt klúður fyrir Sjálfstæðisflokkinn í Reykjavík og með því yrðu send þau skilaboð að prófkjör skipti í raun engu máli. Einkum yrði tekið eftir slíku í þeirri vondu stöðu sem blasir við sem eftirmæli um misheppnaða leiðtogatíð Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar.

Lýsir stuðningi við Júlíus Vífil

Bloggarar biðjast afsökunar á upplognum sögum

Bloggararnir umdeildu, sem löggan hefur elt uppi, eftir skrif á vefnum blabla.is, hafa nú beðist afsökunar á að hafa birt upplognar færslur, annarsvegar um kynferðislegt ofbeldi og hinsvegar að hóta því að skjóta bekkjarfélaga sína og sprengja upp þinghúsið. Biðjast þau bæði afsökunar á sama vef og þau skrifuðu færslurnar margumtöluðu. Ætla að vona að þessir unglingar hafi lært sína lexíu og átti sig á því að orðum fylgja ábyrgð.

Bloggið er fjölmiðill. Það sem er skrifað þar getur haft mikil áhrif, einkum þegar skrifað er með þessum hætti. Hægt er að rekja skrifin þó ekki fylgi nafn. Það sést mjög vel í þessu tilfelli. Eflaust verður þetta mál lexía fyrir þá sem telja að hægt sé að skrifa hvað sem er án þess að láta nafnið fylgja með.

Held að þau sem skrifuðu þessar færslur eigi eftir að sjá eftir því. Má vera að þau hafi viljað kanna viðbrögðin og reyna að stuða þá sem lesa. En þetta verður sennilega ekki sú athygli sem þau vildu ná.

Lesa má afsökunarbréfin á blabla.is

Lögregla rekur slóð bloggara

Lúðvík vill leggja Ríkislögreglustjóra niður

Lúðvík Bergvinsson, þingflokksformaður Samfylkingarinnar, varpaði sprengju í þingsölum eftir hádegið með þeirri skoðun sinni að leggja eigi embætti Ríkislögreglustjóra niður. Eðlilegt er að velta því fyrir sér hvaða áhrif á stjórnarsamstarfið þessi augljósi skoðanaágreiningur milli dómsmálaráðherra og forystumanna í Samfylkingunni muni hafa.

Ekki aðeins deila Samfylkingarmenn og ráðherrann um þetta embætti heldur ennfremur breytingarnar á Suðurnesjum. Enn hefur þingflokkur Samfylkingarinnar ekki afgreitt margfrægt frumvarp um uppstokkun mála í embætti lögreglustjórans á Suðurnesjum og útséð um að það fikrist áfram eða klárist á þessu starfstímabili þingsins. Ágreiningurinn um embætti Ríkislögreglustjóra vekur mesta athygli vegna þess að forystumaður Samfylkingarinnar í þingstarfinu talar svo afgerandi og gegn öllu því sem ráðherrann hefur gert í þessum efnum.

Augljóst er eftir þingumræðuna að þarna er vík milli stjórnarflokkanna - stjórnarandstæðingar voru auðvitað fljótir að notfæra sér þennan höggstað með því að tala um ágreininginn á milli aðila. Enda skiljanlegt. Með þessu er ágreiningur um heildarstefnu lögreglumála á milli stjórnarflokkanna staðfestur og væntanlega munu átökin um embætti Ríkislögreglustjóra verða miklu erfiðari að vinna úr en nokkru sinni um embættið á Suðurnesjum.

Nauðsynlegt að leiða lögreglustjóraembættið út úr fjárhagsvanda