Seðlabankinn tekur skref í rétta átt

Líst mjög vel á gjaldeyrisskiptasamningana við norrænu seðlabankana þrjá. Þeir eru góð viðbúnaðarráðstöfun, sem þörf var á. Enda hefur markaðurinn tekið þessu vel og krónan styrkist. Þetta er skref í rétta átt. Spyrja má hvort Davíð sé enn við stjórnvölinn og stýri málum fyrir Geir H. Haarde, forsætisráðherra, sem hefur valdið mér og eflaust fleirum vonbrigðum með því að segja og gera ekki neitt þegar að þörf er á traustri forystu í landinu.

Þegar á móti blæs sést vel hverjir eru sterkir leiðtogar og hverjir séu týpískir leiðtogar í logni, þeir sem geta tekið á vandalausum verkefnum og stýrt málum á milli skers og báru í rólegheitatíð þegar að ekki eru ógnir á vegferðinni. Þegar að hvessir og syrtir í álinn reynir á menn og þá verða þeir sannir leiðtogar sem hafa svörin. Davíð virðist allavega vera sá eini í dag sem talar hreint út og greinir vandann og gerir eitthvað.

Vantaði eiginlega bara að hann talaði um blóð, svita og tár í vondri stöðu en allavega hann talaði skýrar en stjórnmálamenn gera. Það vekur mesta athygli. Vissulega má deila um hvort Seðlabankinn hafi sofið of lengi. Hitt er svo annað mál að það var tekið til hendinni í dag og það hefur haft sín áhrif. Hversu lengi þau vara er svo annað mál.

Mestu máli skiptir er að eitthvað sé gert og tekið á vandamálunum sem blasa við. Þeir stjórnmálamenn sem bíða aðeins eftir sólinni í krísutíðinni, hika þegar að taka þarf að skarið, eru ekki mikils virði og ég vona sannarlega að sú sterka ríkisstjórn, í þingmannatölu, sem nú ríkir bæti sig og sýni að hún ráði við krísuna.

Ég sagði hér um daginn að það væri hið versta að eiga stjórnvöld sem hefðu engin svör í krísutíð og engar lausnir fram að færa nema þá að bíða og vona. Seðlabankinn hefur altént tekið af skarið. Nú verður áhugavert að sjá hvað stjórnmálamennirnir gera.

„Lengt í hengingaról Íslendinga"

Hanna Birna á að verða næsti borgarstjóri

Ég er þeirrar skoðunar að Hanna Birna Kristjánsdóttir eigi að verða næsti borgarstjóri í Reykjavík þegar að því kemur að Sjálfstæðisflokkurinn hljóti embættið eftir tíu mánuði. Hún hefur afgerandi umboð til þess úr síðasta prófkjöri, fjölmennasta prófkjöri Íslandssögunnar - þá hlaut hún flest atkvæði og vann slag um annað sætið við Júlíus Vífil Ingvarsson með afgerandi hætti.

Finnst það mjög hlægilegt að það sé komið með það sem raunhæfan möguleika að Júlíus Vífill, sem sat í fimmta sæti framboðslistans fyrir tveim árum og tapaði slag um annað sætið, eigi að verða borgarstjóri í þessari stöðu. Á mjög erfitt með að sjá hvernig eigi að réttlæta slíkt val sem þeir félagar töluðu fyrir á Hrafnaþingi í kvöld með Júlíus sér við hlið. Þá væri gengið gegn prófkjöri sem haldið var og farið mjög neðarlega á listann í leit að leiðtoga flokksins.

Sjálfstæðisflokkurinn heldur prófkjör til að marka línur og raða fólki til sætis í virðingarröð. Bæði Hanna Birna og Gísli Marteinn hafa sterkasta stöðu og auðvitað eiga þau bara að færast upp í hlutverkum þegar að Vilhjálmur Þ. hættir sem leiðtogi. Annað er skrípaleikur fyrir flokkinn að vinna úr, mun aðeins gera illt verra í þessari ísköldu stöðu sem blasir við öllum. Auk þess kom sterk staða Hönnu Birnu fram í könnun fyrir nokkrum mánuðum, þar sem hún bar höfuð og herðar yfir aðra borgarfulltrúa flokksins.

Tvisvar á þessu kjörtímabili hefur það gerst að sterkir leiðtogar Sjálfstæðisflokksins í sveitarstjórnarpólitík hættu sem bæjarstjórar og flokksleiðtogar; Kristján Þór Júlíusson og Ragnheiður Ríkharðsdóttir. Eftirmenn þeirra urðu þau sem skipuðu annað sætið á framboðslista; Sigrún Björk Jakobsdóttir og Haraldur Sverrisson. Umboð þeirra var mjög skýrt og enginn efaðist um það. Hér á Akureyri var þetta ekki einu sinni rætt, þetta var svo sjálfsagt.

Tími Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar er liðinn. Honum urðu á alvarleg mistök í hlutverki sínu sem flokksleiðtoga og brást á örlagastundu flokknum og þeim sem unnu fyrir hann í prófkjöri og kosningum. Hann brást sérstaklega þeim sem kusu hann sem sterkan leiðtoga reynslunnar til verka. Honum ber að víkja og væntanlega er stutt í að það gerist þegar að menn eins og Ingvi Hrafn er búinn að snúa við honum baki sem leiðtoga.

Nýr leiðtogi á að verða valinn með tilliti til þeirra lína sem markaðar voru í prófkjöri haustið 2005. Vilhjálmur situr enn í krafti þess umboðs og óeðlilegt er að vera að velja leiðtoga eftir öðru en því hverjir hlutu þar stuðning til verka. Ef valkosturinn sem Hrafnaþing blessaði verður niðurstaðan í leiðtogaleitinni þarf fyrst að svara því hversvegna eigi að ganga gegn þeim sem hafa mun sterkara umboð flokksmanna.

Slíkt yrði vandræðalegt klúður fyrir Sjálfstæðisflokkinn í Reykjavík og með því yrðu send þau skilaboð að prófkjör skipti í raun engu máli. Einkum yrði tekið eftir slíku í þeirri vondu stöðu sem blasir við sem eftirmæli um misheppnaða leiðtogatíð Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar.

Lýsir stuðningi við Júlíus Vífil

Lúðvík vill leggja Ríkislögreglustjóra niður

Lúðvík Bergvinsson, þingflokksformaður Samfylkingarinnar, varpaði sprengju í þingsölum eftir hádegið með þeirri skoðun sinni að leggja eigi embætti Ríkislögreglustjóra niður. Eðlilegt er að velta því fyrir sér hvaða áhrif á stjórnarsamstarfið þessi augljósi skoðanaágreiningur milli dómsmálaráðherra og forystumanna í Samfylkingunni muni hafa.

Ekki aðeins deila Samfylkingarmenn og ráðherrann um þetta embætti heldur ennfremur breytingarnar á Suðurnesjum. Enn hefur þingflokkur Samfylkingarinnar ekki afgreitt margfrægt frumvarp um uppstokkun mála í embætti lögreglustjórans á Suðurnesjum og útséð um að það fikrist áfram eða klárist á þessu starfstímabili þingsins. Ágreiningurinn um embætti Ríkislögreglustjóra vekur mesta athygli vegna þess að forystumaður Samfylkingarinnar í þingstarfinu talar svo afgerandi og gegn öllu því sem ráðherrann hefur gert í þessum efnum.

Augljóst er eftir þingumræðuna að þarna er vík milli stjórnarflokkanna - stjórnarandstæðingar voru auðvitað fljótir að notfæra sér þennan höggstað með því að tala um ágreininginn á milli aðila. Enda skiljanlegt. Með þessu er ágreiningur um heildarstefnu lögreglumála á milli stjórnarflokkanna staðfestur og væntanlega munu átökin um embætti Ríkislögreglustjóra verða miklu erfiðari að vinna úr en nokkru sinni um embættið á Suðurnesjum.

Nauðsynlegt að leiða lögreglustjóraembættið út úr fjárhagsvanda

Mótmæli bílstjóranna að renna út í sandinn

Mjög lítið er orðið eftir af trúverðugleika og krafti í mótmælum atvinnubílstjóra. Eftir að þeir skemmdu fyrir sér með röngum baráttuaðferðum síðla aprílmánaðar hafa mótmælin hvorki verið fugl né fiskur, aðeins stjórnlaust öskur út í myrkrið. Bílstjórarnir gerðu alvarleg mistök í baráttuherferð sinni, fóru verst allra sjálfir með málstaðinn sem þeir trúðu á og Sturla hefur komið mjög illa fyrir sem talsmaður þessa hóps. Ber mikla ábyrgð á því hvernig komið er fyrir þeim.

Núna telja þeir málstað sínum best borgið með því að öskra á alþingismenn við störf í þinghúsinu. Er hættur að skilja þessi mótmæli, það vantar forystuna og strategíuna í pakkann og eftir er ekkert nema vandræðaleg mótmæli úr fókus. Innan við 100 manns svöruðu kalli bílstjóranna og tóku þátt í mótmælum þeirra. Þeir fengu vissa samúðarbylgju fyrstu vikurnar í baráttunni. Þeir sendu út statement um stöðu sína og náðu athygli en höfðu ekki kraft og klókindi til að fara með þá baráttu alla leið.

Held að engum hópi með kröfur gegn ríkinu hafi áður tekist að klúðra sínum málum jafn illa og bílstjórunum. Þeim tókst ekki að ná samstöðu með þjóðinni - fóru fram úr sér og verða víst að bíta úr nálinni með það. Held að þeir hafi fyrst og fremst byrjað á vitlausum enda í mótmælunum og gert þetta rangt, enda standa þeir eftir mjög einir. Þetta eru ekki mótmæli fjöldans.

Hrópað af þingpöllum

Magnús Þór flýgur fram af hengifluginu

Ekki kom Magnús Þór Hafsteinsson, varaformaður Frjálslynda flokksins, vel út í Kastljósi kvöldsins. Finnst hann hafa farið algjörlega offari í að tala gegn því að flóttamennirnir frá Palestínu komi til landsins og hafa misst stjórn á sér hvað varðar afstöðu þeirra sem vildu ekki lengur vinna með honum vegna afstöðunnar til flóttamannamálanna. Hann virkar, eins og fyrri daginn, algjörlega stjórnlaus og er svosem vel þekktur af skapgerðarbrestum sínum sem hafa oft skaðað hann og flokkinn.

Magnús Þór hefur farið hamförum í tali sínu og gengisfellt sig (toppað fyrri klúður) og Frjálslynda flokkinn endanlega sem einhverskonar andstæðing innflytjenda. Hvers vegna eigum við ekki að taka á móti erlendu flóttafólki og styðja við bakið á því. Við hér fyrir norðan höfum tekið við fjölda innflytjenda; til Dalvíkur komu fjöldi flóttamanna frá Kósóvó árið 1999 og hingað til Akureyrar komu sex fjölskyldur frá fyrrum Júgóslavíu árið 2003. Þetta fólk aðlagaðist okkar samfélagi vel og eru mætir íslenskir þegnar í dag. Enginn hefur talað um vandræði vegna þess.

Skil ekki þetta vandamálatal í frjálslyndum þegar kemur að innflytjendum. Bíður við svona tali og finnst það einum flokki til skammar að hafa talsmann á borð við þann sem við horfðum á í Kastljósinu í kvöld, sem elur á vandamálum og efasemdum um komu innflytjenda til landsins í samræmi við alþjóðsamþykktir. Við erum aflögufær og eigum að leggja okkar að mörkum. Það er mitt mat.

Undarlegast finnst mér tal Magnúsar Þórs um Karen Jónsdóttur. Þetta er konan sem hann valdi prívat og persónulega til að leiða listann á Skaganum og taldi rétta kostinn þá. Undarlegt er að hún hafi breyst eitthvað. Sennilega hefur það eitt breyst að hún fékk nóg af ofríki hans og lét eigin sannfæringu ráða för, en ekki skoðanir Magnúsar Þórs.

Finnst hann tala niður til Karenar, bæði sem konu og stjórnmálamanns. Gerir lítið úr hæfileikum hennar og verkum, á þeim forsendum að hún hafi nú aldrei verið hæf. Hvers vegna valdi hann þá hana? Sem strengjabrúðu sína í einu og öllu? Ef svo er verður skiljanlegra hvers vegna hann er fúll núna.

Mikið er annars þessi stjórnmálamaður auvirðilegur. Vonandi kemst hann aldrei til neinna áhrifa í íslenskum stjórnmálum, nema þá kannski að drepa endanlega þennan flokk.

Lýsa yfir stuðningi við Magnús Þór Hafsteinsson

Þorgerður Katrín talar hreint út um lykilmál

Er mjög ánægður með að Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, varaformaður Sjálfstæðisflokksins, talar hreint út um lykilmálin sem blasa við, hefur afgerandi skoðanir á ESB-málum og talar um fíaskó flokksins í Reykjavík, þar sem hann er að missa kjölfestuhlutverk sitt með lélegri forystu leiðtogans og sundrungu í kjölfar þess. Ef marka má orð hennar er augljóst að hún kallar eftir að tekið verði á vandanum sem fyrst.

Enda ekki óeðlilegt þar sem kannanir á stöðu mála í borginni eru alvarlegt mál sem Sjálfstæðisflokkurinn á ekki að sætta sig við og eru alvarleg áminning um að flokksmenn haldi vöku sinni. Þögn eða afneitun á þeirri alvarlegu stöðu á ekki að vera valkostur. Sérstaklega sárnar þeim sem vilja flokknum vel hversu mjög hefur verið haldið illa á málum og afleitt ef ekki á að ákveða sem fyrst hver verði borgarstjóri. Óvissan mánuðum saman hefur skaðað flokkinn mjög og verður að taka á því sem fyrst.

Hvað varðar Evrópumálin fagna ég því að forystumaður innan flokksins tekur frumkvæði í umræðunni og kemur með afgerandi stefnu. Björn Bjarnason, dómsmálaráðherra, hefur talað mjög skynsamlega um þessi mál en mér hefur þótt vanta að formaður eða varaformaður flokksins kæmu með skýr svör við þeim mikilvægu spurningum sem brenna á fólki. Tvöföld þjóðaratkvæðagreiðsla um ESB hljómar vel og ég held að það sé rétt skref sem felst í því að láta þjóðina taka af skarið um þessi mál, en láta ekki aðeins stjórnmálamenn móta vegvísinn í áttina að því að meta hvort við viljum tilheyra ESB.

Þorgerður Katrín talar af krafti og ábyrgð um þessi mál. Fyrir það verður að þakka. Hef ekki alltaf verið sammála henni, en met það helst við hana að hún er einbeitt og ákveðin í tali sínu um lykilmál. Það er alltaf mikilvægt að stjórnmálamenn hafi skýrar línur og leiði mál áfram og taki af skarið en láti ekki hlutina dankast og vera of lengi í biðferli. Svör hennar á fundinum sýna vel að þar fer leiðtogi sem þorir að tjá sig hreint út.

Hefur áhyggjur af borgarmálum

Edwards styður Obama - útnefning í augsýn

Stuðningsyfirlýsing John Edwards við Barack Obama á leiftrandi fjöldafundi í Grand Rapids í Michigan er fyrst og fremst táknræn staðfesting þess að forkosningaferlið er á lokastigi. Obama hefur útnefninguna nú í augsýn - æ augljósara verður með hverjum deginum sem líður að hann verður frambjóðandi demókrata í nóvember.

Hillary Clinton hefur barist af krafti síðustu vikur en nær útilokað er fyrir hana að snúa töpuðu spili við. Ræða Obama í kvöld var augljóslega sett fram sem sterk skilaboð um að hann vill tryggja sameinaðan flokk að baki sér í forsetakosningunum þegar að hann nær útnefningunni á næstu vikum. Þar fái allir sem hafi barist við hann um útnefninguna sitt pláss og hann ætli að tryggja sterkt framboð flokksins með þeim brag að hann fari sameinaður í kosningarnar. Þetta eru skýrustu skilaboðin til þessa um að þegar Hillary viðurkennir ósigur muni hann rétta fram sáttahöndina til hennar.

Stóra spurningin í þessum forkosningaslag er ekki lengur um hver nái útnefningunni heldur hver verði varaforsetaefni Barack Obama í forsetakosningunum. Eðlilega er velt því fyrir sér hvort Obama muni til að styrkja flokkinn og sameina sundraðar hjarðir í honum bjóða Hillary sess við hlið sér og með því tryggja að hann eigi auðveldar með að ná stuðningi þeirra sem hafa tryggt henni kraft til að taka baráttuna svo lengi þó vitað hafi verið vikum saman að hún muni ekki ná á leiðarenda. Þessir hópar hafa fært henni sigur þegar allir telja hana af og augljóst er að það styrkir hana alla leið út forkosningaferlið.

Sigur Hillary í Vestur-Virginíu var fyrst og fremst táknrænn, enda sáust þá mjög vel veikleikarnir á framboði Obama, eins og ég fjallaði um hér í gærkvöldi. Þrátt fyrir mjög sterka stöðu og að vera með útnefninguna í sjónmáli nær hann ekki að sigra Hillary í fylkjum hvítra þar sem hún hefur lykilstöðu. Fólkið þar styður Hillary þó æ ólíklegra sé að hún nái útnefningunni. Í því felast skilaboð og augljóst á umsögn allra stjórnmálaskýrenda vestanhafs í dag að framboð hans er veikt ef hann nær ekki þessum lykilhópum á sitt band.

Óvissuferðin er framundan fyrir Obama þó útnefningin sé hans á næstu vikum. Í þeim efnum skiptir máli að hann sameini flokkinn að baki sér og sætti þá sem studdu Hillary við að styðja framboð sitt. Þetta er mikilvægasta verkefnið fyrir Obama á næstu vikum. Hann verður að sameina flokkinn í aðdraganda flokksþingsins í Denver. Í þeim efnum verður áhugavert að sjá hvernig Hillary lýkur baráttu sinni og hversu erfið lokahrinan í slagnum verði.

Hillary er þegar farin að dempa sig niður, eins og sást af ræðunni í Vestur-Virginíu og hún er að færast nær Obama. Væntanlega vill hún klára forkosningarnar fimm sem eru eftir á næstu þrem vikum, þó allir viti hvernig fer að leiðarlokum. Og stóra spurningin er hvernig hún mun færa sig nær Obama og hvort að þau sættist á að fylkja saman liði, hann með sína styrkleika og hún með sína.

Edwards lýsir stuðningi við Obama

Hlægilegar ásakanir Magnúsar Þórs um valdarán

Finnst nú frekar fyndið að Magnús Þór Hafsteinsson saki Karen Jónsdóttur og Gísla S. Einarsson um valdarán með því að ganga í Sjálfstæðisflokkinn. Held að Magnús eigi sjálfur allan heiðurinn af því að Karen yfirgaf F-listann og vildi ekki sætta sig við afstöðu hans í flóttamannamálinu.

Sýnist á öllu að Magnús Þór hafi staðið algjörlega einn í því ferli, allir bæjarfulltrúar og helstu embættismenn bæjarkerfisins hafi sameinast gegn því sem hann í hlutverki formanns nefndarinnar í bæjarkerfinu hafði um málið að segja. Þarna hefur brostið strengur í samskiptum fólks og bæjarfulltrúinn hefur ekki séð sér fært lengur að vinna með varamanni sínum.

Held að áhugavert væri fyrir einhvern að kanna flóttamannamálið sem umlykur flóttamannamálið mikla á Skaganum - það sem snýr að því hversu marga Magnús Þór hefur hrakið frá Frjálslynda flokknum með vinnubrögðum sínum. Eins og frægt er orðið yfirgáfu þrír kjördæmaleiðtogar frjálslyndra á síðasta kjörtímabili flokkinn og þeir eru miklu fleiri. Eins og flestir muna fór varamaður Guðjóns Arnars Kristjánssonar og Sigurjóns Þórðarsonar á síðasta kjörtímabili í Norðvesturkjördæmi úr flokknum, kona á Akranesi. Þetta væri áhugaverð flóttamannasaga að skrifa um.

Magnús Þór virðist vera sífellt að einangra sig í pólitíkinni, ekki aðeins á heimavelli sínum í pólitíkinni með því að missa bæjarfulltrúann úr sinni liðssveit heldur flokksmenn um allt land, suma í miklum ábyrgðarstöðum fyrir Frjálslynda flokkinn. Þessi flokkur þarf greinilega ekki á óvinum að halda með þennan varaformann í brúnni.

Magnús gagnrýnir nýjan meirihluta

Af hverju á að banna sjálfráða fólki að tjalda?

Mér finnst það afleitt þegar að yfirvöld vilja meina sjálfráða fólki að tjalda á stórhátíðum á þeirri forsendu einni að kannski minnki fylleríið og ástandið verði betra með því. Eitt er að banna ólögráða ungmennum að gista á tjaldsvæðunum en þetta er mun verra. Fyrir ári gagnrýndi ég mjög sambærilega ákvörðun bæjaryfirvalda hér á Akureyri, en hún varð mjög umdeild og ég er enn sannfærður um að þar hafi feilspor verið stigið sem ekki var þeim til frægðarauka og var illa að því staðið að öllu leyti.

Ég hef hvergi á nokkrum vettvangi sem ég hef fylgst með og heyrt rökstuðninga með og á móti þessum fáránlegu aldurstakmörkum heyrt þeirri spurningu svarað af hverju mörkin voru sett við 23 ára aldur. Af hverju ekki 22 ára, nú eða 24 ára, eða kannski 25 ára? Þessi tala meikar verulega lítinn sens í huga mér og hef ég velt þessu máli verulega fyrir mér. 20 ára aldurstakmark hefði kannski verið skiljanlegt að vissu marki vegna áfengiskaupaaldurs, þó að það sé samt á gráu svæði í huga margra.

Ég stóð í þeirri trú fyrir verslunarmannahelgina í fyrra að tekin hefði verið sú ákvörðun að hafa aldurstakmarkið 18 ár. Enda var það í sjálfu sér varla svo fáránlegt viðmið. Við erum öll sjálfráða 18 ára og getum gert flest það sem okkur dettur í hug. Það að taka ákvörðun um að fara til Akureyrar og dvelja þar yfir helgi telst varla ólöglegt þegar að maður hefur náð átján ára aldri og getur sett sér sínar lífsins reglur að mestu leyti sjálfur með tilliti til lagabókstafsins í það minnsta.

Það að fá sér í glas ætti líka að vera eigin ákvörðun á þessum aldri. Það leiðir vissulega hugann að því hversvegna áfengiskaupaaldri hefur ekki verið breytt og hann settur við hlið 18 ára aldurs. Það fór mjög í taugarnar á mér að Sjálfstæðisflokkurinn á Akureyri stóð að því að setja slík aldursviðmið. Bæjarfulltrúar flokksins hafa ekki enn réttlætt þessa ákvörðun með alvöru rökum og satt best að segja efast ég um að þeir hafi allir verið spurðir áður.

Nú eru aðrir að apa sömu vitleysuna upp og allt á þeirri forsendu að öllum á aldrinum 18-23 ára sé ekki treystandi til að fara á tjaldsvæði á stórhátíðum. Eðlilegt er að spyrja hvort að sjálfræðisaldurinn sé ekki marktækur í 18 árum. Ef ekki á að hækka hann sennilega til að þóknast þeim sem vilja færa viðmiðin annað.

Yngri en 23 ára bannað að tjalda nema í fylgd með fullorðnum

Karen Jónsdóttir sparkar í Magnús Þór

Ekki kemur það að óvörum að Karen Jónsdóttir hafi sparkað í Magnús Þór Hafsteinsson eftir sérkennilega framkomu hans í flóttamannamálinu. Velur hún þann góða kost að ganga í Sjálfstæðisflokkinn og tryggja þar með hreinan meirihluta hans og um leið áhrifaleysi Magnúsar Þórs, sem greinilega hefur fælt bæjarfulltrúann sinn frá sér eins og svo marga aðra.

Eins og flestir muna eftir sagði Karen sig reyndar úr Frjálslynda flokknum í mars 2007, í aðdraganda alþingiskosninga, en hún var mjög ósátt við ákvörðun forystu Frjálslynda flokksins að bjóða Kristni H. Gunnarsson, kjörnum þingmanni Framsóknarflokksins í alþingiskosningunum 2003, annað sætið á lista Frjálslynda flokksins í Norðvesturkjördæmi. Staða hennar er því svipuð stöðu Ólafs F. Magnússonar sem var óháður borgarfulltrúi F-listans í Reykjavík lengi vel áður en hann gekk formlega í flokkinn árið 2005.

Ólafur F. hefur nú fyrir margt löngu sagt skilið við frjálslynda ennfremur, eins og sést hefur af köstum vissra lykilmanna frjálslyndra í hans garð, þó Margrét Sverrisdóttir, fjandvinkona Magnúsar Þórs, hafi reyndar ákveðið að segja skilið við hann líka. Ekki vantar það að frjálslynda pólitíkin þeirra er ansi óskiljanleg og gaman fyrir einhverja eflaust að skrifa krónológíu um meirihlutafulltrúana þeirra tvo á þessu kjörtímabili. Ekki væri svosem verra að fara yfir sögu þeirra sem hafa leitt lista í nafni flokksins á landsvísu.

Karen virðist hafa fyrir löngu yfirgefið Magnús Þór í raun og veru, en nú virðist flóttamannamálið, skiljanlega, hafa verið kornið sem fyllti mælinn. Man vel eftir því þegar að F-listinn á Skaganum hélt fund um REI-málið skömmu áður en meirihluti Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks sprakk í október 2007 að þar talaði Magnús Þór digurbarkalega um stöðu mála og virtist vega þar að Gunnari Sigurðssyni, leiðtoga Sjálfstæðisflokksins, sérstaklega. Á fundinum var Karen Jónsdóttir hvergi sjáanleg né til viðtals.

Þannig að eflaust á þetta allt sér langan aðdraganda en nú er komið að endalokunum. Eftir er Magnús Þór í kuldanum en Karen orðin fullgildur bæjarfulltrúi í nafni Sjálfstæðisflokksins. Óska henni til hamingju með góða ákvörðun og færi sjálfstæðismönnum á Skaganum hamingjuóskir með hreinan meirihluta.

Sjálfstæðismenn með hreinan meirihluta á Akranesi