Ofbeldi slökkviliðsmanna

Slökkviliðsmenn skora mikið sjálfsmark með því að koma í veg fyrir innanlandsflug til Akureyar, með viðkomu á Húsavík. Þetta er ekkert annað en ofbeldi gegn fólki sem hefur ekkert til saka unnið. Þarna er verið að taka almenna borgara í gíslingu og nota þá sem vopn í verkfallsbaráttu.

Mér finnst þetta ómerkilegt og undrast þessi harka, enda munu þessi vopn snúast í höndum þeirra. Þetta er ekki leiðin til að tala upp kröfur sínar og málstað.

Er ekki kominn tími til að setja lög á þetta verkfall?

Draumaferðin í uppnámi

Gylfi Magnússon á að segja af sér

Muni Gylfi Magnússon, viðskiptaráðherra, ekki segja af sér ráðherraembætti sem fyrst verður að kalla Alþingi saman og ræða hvers vegna hann leyndi þingi og þjóð mikilvægum upplýsingum sem augljóst er að hann sat á þegar hann svaraði fyrirspurn Ragnheiðar Ríkharðsdóttur, alþingismanns. Gott er að lögfræðingur ráðuneytisins ætlar ekki að taka skellinn á sig og ver með því starfsheiður sinn og er manneskja að meiri fyrir vikið.

Eftir situr ráðherrann í súpunni. Eftir afleita Kastljósframmistöðu er bakland hans búið og nú verða stjórnmálamenn sem völdu þennan ráðherra og veittu honum mikil völd án þess að hann hafi nokkru sinni hlotið kjör til að sinna þeim að svara þeirri spurningu hvort þau geti varið hann. Nýtur þessi ráðherra trausts? Ætla leiðtogar stjórnarflokkanna að verja það að ráðherra í þeirra umboði hafi sagt þingi og þjóð ósatt?

Kannski er það í lagi að þeirra mati þar sem Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra, varð sjálf uppvís að því að ljúga að þingi og þjóð um launakjör og ráðningu Más Guðmundssonar, seðlabankastjóra.

Þetta er samt skaðlegt í alla staði fyrir rikisstjórn sem lofaði gegnsæi og heiðarlegri vinnubrögðum en hefur algjörlega brugðist, sérstaklega þeim sem kusu vinstriflokkanna til valda og töldu með því betri tíð í vændum.

Raunalegt er að háskólamaðurinn Gylfi Magnússon, sá sem kallaði eftir skilvirkum og betri vinnubrögðum í stjórnsýslunni á mótmælafundi á Austurvelli fyrir tæpum tveimur árum, hafi algjörlega brugðist.

Hann á að sjá sóma sinn í að segja af sér.

Upplýsti yfirmenn sína

Trúverðugleiki Gylfa í molum

Ég held að flestir geti verið sammála um að Gylfi Magnússon, viðskiptaráðherra, hafi komið afleitlega út í Kastljósi kvöldsins. Get varla séð hvernig hann getur setið áfram í ríkisstjórn, hann er algjörlega landlaus og rúinn trausti eftir nýjustu vendingar.

Þetta eru raunaleg endalok hjá utanþingsráðherranum sem sóttur var sérstaklega í viðskiptaráðuneytið til að ljá vinstristjórninni trúverðugleika og vera henni akkeri á þeim vettvangi þar sem hún væri veikust fyrir.

Nú er Gylfi orðinn dragbítur á löskuðu vinstristjórnina. Get ekki séð hvernig hann getur varið sig með útúrsnúningum öllu lengur. Hann var lengi meðhöndlaður með silkihönskum en þeir dagar eru sannarlega liðnir.

Nema að vinstriflokkarnir ætli að verja lengur ráðherrann umboðslausa sem situr í þeirra umboði. Spurning hvort þeir leggi í það eins og komið er málum. Efa það.

Mátti ekki dreifa minnisblaði

Spaugstofan hættir - stofnun í svelti

Að vissu leyti er mikil eftirsjá af þáttum Spaugstofunnar. Þetta er einn langlífasti þáttur íslenskrar sjónvarpssögu og skipar óumdeilanlega mikinn sess í sögu gamanefnis hérlendis. Spaugstofan hefur þorað að vera gagnrýnin og oft fetað ótroðnar slóðir, verið ögrandi og ófeimin við að vega mann og annan viku eftir viku á kjörtíma í sjónvarpi. Þeir hafa bæði styrkt stjórnmálamenn og slátrað þeim pólitískt með kómík sinni. Flestir muna eftir hvernig Pálmi fór með Halldór Ásgrímsson.

En endalokin koma ekki að óvörum. Ríkisútvarpið er í miklu peningasvelti og þar er horft í hverja krónu, þó deila megi hvort allt sé skynsamlegt í ákvörðun yfirstjórnarinnar þar. Sú ákvörðun að slátra svæðisstöðvunum, eyðileggja þar með áratugastarf í miðlun fréttaefnis af landsbyggðinni, og kippa eina fréttaskýringarþættinum í sjónvarpi úr sambandi var umdeild, enda röng og afleit. Mun betra hefði verið að kippa Rás 2 úr sambandi, stöð sem hefur litla sem enga sérstöðu.

Spaugstofan lifir áfram, hvort sem hún fær nýjan stað í sjónvarpi eða verður til í öðru formi gamantúlkunar. Hún hefur markað sér sess í huga þjóðarinnar.

Spaugstofan lifir áfram

Vissi Gylfi ekki hvað gerðist í ráðuneyti hans?

Þegar Gylfi Magnússon var fenginn í ríkisstjórn sem utanþingsráðherra í viðskiptaráðuneytið var það undir yfirskini þess að hann væri fræðimaður sem hefði mikið fram að færa, sérfræðiþekkingu og umfram allt þann trúverðugleika sem skorti í viðskiptaráðuneyti Björgvins G. Sigurðssonar sem flaut sofandi að feigðarósi.

Eftir að hafa setið í ráðuneytinu í eitt og hálft ár eru flestir farnir að efast um sérfræðiþekkinguna sem þótti svo mikilvægt fararnesti og trúverðugleikinn er svo gott sem farinn. Eftir stendur strípaður utanþingsráðherra með ekkert bakland. Hann er orðinn algjört rekald í því lánlausa hrói sem þessi vinstristjórn er.

Hver getur trúað því að viðskiptaráðherra með svo mikla þekkingu á málum og þá yfirsýn sem skorti hjá Björgvini G. Sigurðssyni viti ekkert hvað er að gerast í hans húsi. Er það virkilega svo að hann sé svo sljór og slappur að hafa algjörlega brugðist eða er hann einfaldlega að ljúga að þjóðinni?

Pressan hlýtur að rekja þá slóð vilji hún standa undir nafni. Eða er Gylfi kannski jafn slappur viðskiptaráðherra og Björgvin greyið? Hver ætlar að bera ábyrgð á þessum landlausa ráðherra öllu lengur? Ætla VG og Samfylkingin að senda björgunarþyrluna eftir honum?

Vissi ekki af áliti Seðlabankans

Er Jón Gnarr borgarstjóri eða trúður?

Ég hélt fyrst þegar ég sá Jón Gnarr, borgarstjóra, í draginu í kvöld að þarna væri Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra, mætt. Hún fannst loksins í flugi í dag og hafði verið ósýnileg dögum saman, meðan ein helsta vonarstjarna Samfylkingarinnar fuðraði upp, sem telst víst visst afrek í gúrkunni. Engum í pressunni datt í hug að leita að formanni Samfylkingarinnar. Segir allt sem segja þarf um stöðu hennar.

En hvað með það. Mér fannst þetta frekar hallærislegt hjá borgarstjóranum. Mér finnst það alltaf frekar kjánalegt þegar menn klæða sig upp í kvenmannsföt sem hafa ekki kenndir til þess að gera það. Þessi brandari Besta flokksins er farinn að verða ansi súr. Eru ekki nokkrir dagar síðan leitað var að þessum borgarstjóra til að efna kosningaloforð um hreinsunarátak í borginni en hann talaði um vinabæjarsamband við Múmíndal?

Ætla Reykvíkingar að hafa skemmtikraft á fullum borgarstjóralaunum í fjögur ár við að leika trúð? Eru ekki nóg önnur og brýnni verkefni á dagskrá?

Óvæntur gestur

Botnlaust klúður Árna Páls

Árni Páll Árnason berst í bökkum eftir dæmalaust klúður við skipan umboðsmanns skuldara. Honum og Runólfi Ágústssyni ber ekki saman í yfirlýsingum sínum, annar þeirra er greinilega að skauta allsvakalega framhjá staðreyndum.

Runólfi hefur með yfirlýsingu sinni tekist að magna hitann undir Árna Páli og er alls óvíst um að hann bjargi ráðherrastólnum. Draumurinn um formennsku Samfylkingarinnar virðist úti og gott betur en það.

Nú er spurning hvort ráðherranum tekst með hundakúnstum að bjarga sér frá pólitískri glötun. Þar skiptir mestu pólitískur stuðningur þingflokks og formannsins, forsætisráðherrans ósýnilega.

En hvernig er það, ætlar enginn að bera ábyrgð á þessu klúðri? Hefur ekki Samfó alltaf talað um pólitíska ábyrgð?

Þetta er lánlaust lið, ekki annað hægt að vorkenna pínkupons þeim sem geta klúðrað svona massíft æ ofan í æ.

Ástu boðið starfið

Árni Páll losar sig við Runólf

Ég held að enginn undrist að Árni Páll Árnason hafi sparkað Runólfi Ágústssyni sem umboðsmanni skuldara. Trúverðugleiki Runólfs var gjörsamlega búinn, hann hefði aldrei getað sinnt starfinu af þeim krafti sem þurfti, var algjörlega rúinn trausti. Ráðherrann stóð frammi fyrir þeim valkosti að fórna stjórnmálaferli sínum eða verja gjörsamlega afleita einkavinaráðningu sem hélt engu vatni.

Engu að síður hefur Árni Páll veikst mjög í sessi vegna þessa máls og er mjög skaddaður pólitískt. Sterk ímynd hans eftir leiðtogasigurinn í Kraganum og hafa fengið tækifærið til að fara í lykilráðuneyti eftir hrun er í molum. Fjarri því er hann vonarstjarna lengur fyrir Samfylkinguna. Þeir dagar eru liðnir eftir þetta fíaskó.

Reyndar er að verða fátt um fína drætti í leiðtogaspekúleringum Samfó. Flokkurinn er leiðtogalaus og hefur fáa á hliðarlínunni sem hafa sterka stöðu, enginn þeirra hefur styrkst í þessu lánlausa stjórnarsamstarfi. Ætli Gutti sé sá eini sem hefur stöðu í leiðtogahlutverk vegna þess að hann er á hliðarlínunni?

En hvað með það: raunalegt var að sjá Runólf í Kastljósi barma sér yfir því að ráðherrann hafi ekki haft manndóm til að standa með sér og fara svo beint í að verja fjármálasukkið honum tengt. Hann var enn staddur á árinu 2007 í að réttlæta ruglið sem hann var í.

Umboðsmaður skuldara hættur

Dýrkeypt einkavinavæðing

Árni Páll Árnason, sem forðum var álitin vonarstjarna fyrir Samfylkinguna, virðist vera að fuðra hratt upp pólitískt vegna einkavinaráðningar Runólfs Ágústssonar í starf umboðsmanns skuldara. Þessi sóðalega einkavinavæðing toppar dekstrið á Einari Karli Haraldssyni svo um munar.

Hann kom illa út úr blaðamannafundi í morgun og vísaði til þess að hafa ekki vitað um skuldaskil og þess háttar. Afar klaufalegt og subbaleg afneitun á staðreyndum. Þetta mál á eftir að skaða Samfylkinguna mjög mikið verði ekki klippt á þetta mjög fljótlega.

Pressan stendur sig vel og þjarmar vel að ráðherranum, spyr spurninganna sem allir spyrja sig. Kominn tími til að hún standi sig vel og sinni sínu hlutverki. Mjög vel gert og spurningarnar sem ráðherrann fær eru góðar og hann á í vök að verjast.

Annað hvort mun ráðherrann fórna pólitískum ferli sínum eða losa sig við Runólf.

Vissi að Runólfur tapaði fé

Hver slekkur á öndunarvél vinstristjórnarinnar?

Vinstristjórn Samfylkingar og VG, sem hefur verið í öndunarvél mánuðum saman, er feig. Þetta sjá allir með pólitískt nef. Hvort hún fellur á Magma-málinu eða einhverju öðru á næstu mánuðum mun þó ráðast. Skiptir í sjálfu sér litlu máli. Örlög hennar eru ráðin. Hún mun fara í sögubækurnar sem ósamstígasta og lánlausasta ríkisstjórn lýðveldissögunnar, slær þar meira að segja við minnihlutastjórn Alþýðuflokksins undir forsæti Benedikts heitins Gröndal 1979-1980.

Þessari arfaslöku vinstristjórn hefur ekki lánast að tryggja stöðugleika og byggja framtíðarsýn, þvert á móti klúðrað öllu því sem hún hefur komið nærri með sundrungu og ósætti. Þetta er mjög dapurlegt, einkum vegna þess að fjöldi fólks taldi að þessir flokkar myndu breyta stjórnmálunum, bæði í verklagi og hugsun. Þess vegna fengu þeir svo afgerandi umboð sem raun bar vitni. Þeim var treyst til að taka til hendinni. Blaður þeirra reyndist innistæðulaust með öllu.

Margir tala um hvað taki við. Talið um utanþingsstjórn finnst mér rómantísk draumsýn sem mun ekki gera sig. Stjórn þarf alltaf þingmeirihluta til verka. Það hefur vantað allt frá því ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar féll. Þar var þó allavega þingmeirihluti til staðar, þó sú stjórn hafi verið afleit og staðið sig skelfilega illa, engu síður en þessari veiku stjórn. Þar var þó ekki deilt um að meirihluti væri til staðar.

Þessir tveir vinstriflokkar fengu svo afgerandi umboð í kosningunum 2009, eftir hrunið og allt sem því fylgdi, að engir flokkar aðrir hafa umboð til að fara í stjórn með góðu móti. Eina vitið eru nýjar þingkosningar þar sem spilin eru stokkuð upp og þjóðin tekur af skarið með framtíðina. Þar verða flokkarnir að koma með einhverja framtíðarsýn og tala um málefnin, hvað eigi að gera hér á næstu árum.

Þetta var ekki gert í kosningunum 2009. Þær snerust mun frekar um að refsa flokkum og stjórnmálaflokkum en málefnin sjálf. Það verður að stokka spilin núna, þegar þessi lánlausa vinstristjórn verður loks tekin úr öndunarvélinni.

En hver mun taka hana úr sambandi? Verður það Steingrímur J. sjálfur með afgerandi pólitískri framgöngu eða munu þingmenn í óánægjuhópnum, sem hefur verið séraðili að þessu samstarfi frá Icesave-klúðrinu, gera það?

Mun Ögmundur taka það verkefni að sér? Fáir hafa verið meiri örlagavaldar í þessu samstarfi en Ögmundur, sem hefur veitt Steingrími J. hverja skráveifuna eftir aðra, fórnaði meira að segja ráðherrastól á sínum tíma.

Gæti ógnað ríkisstjórninni