Niðursveifla Bubba - áhættan dýrkeypta

Sorgarsaga Bubba Morthens í viðskiptum er ekkert einsdæmi. Fjöldi Íslendinga hefur farið flatt á því að sýsla með verðbréf og oft hafa traustustu fyrirtækin reynst þau veikustu er á hólminn kemur. Auk þess er erfitt að samræma ofurtrú og veruleika.

Þó þessi saga hans Bubba sé örugglega meira umtöluð en margar aðrar verðbréfasögurnar er eðlilegt að velta því fyrir sér hvenær verðbréf verða alveg örugg leið til að efnast. Erfitt er að velja eitthvað sem öruggt veðmál í þessum bransa.

Ef þetta væri einhver annar en Bubbi hefðum við sennilega ekki heyrt þessa sögu. En kannski er það alltaf tíðindi hvað þessi umdeildi poppari segir og gerir í sínu lífi.

Allur sparnaðurinn fór

Bernie Mac látinn

Leikarinn Bernie Mac er látinn, langt um aldur fram. Mér brá nokkuð þegar ég heyrði síðdegis að hann væri dáinn, enda höfðu fréttir síðustu dagana verið þannig að hann væri að ná sér af veikindum sínum. Mikil eftirsjá er af Bernie, enda var hann einn af bestu grínistunum í Bandaríkjunum og var einn sá besti úr hópi þeldökkra fyrr og síðar.

Held að aðeins Eddie Murphy, Bill Cosby og Richard Pryor komist nálægt stöðu hans meðal þeldökkra grínista, hafi verið á pari við hann eða betri. Hann hóf feril sinn ungur sem grínisti og sló í gegn allt frá byrjun, var fæddur í grínistahlutverki. Andlitstaktar hans og tjáning, alveg brilljant. Hann var langbestur í uppistandsgríninu. Ég hafði mjög gaman af sjónvarpsþáttunum hans og fannst þeir virkilega góðir.

Síðla ferilsins lék hann í nokkrum myndum. Bestu myndirnar hljóta þó að teljast Bad Santa, Charlie´s Angels, Transformers, Ocean´s myndirnar, Head of State og Guess Who, sem var skemmtileg og nýstárleg útgáfa af hinni sígildu sögu Guess Who´s Coming to Dinner sem var kvikmynduð árið 1967 með Spencer Tracy og Katharine Hepburn, síðustu myndinni hans Spencers og endalokin á mögnuðu ástar- og vinnusambandi þeirra.

Í veruleika sjöunda áratugarins var þeldökkur tengdasonur í hvítri fjölskyldu mikið vandamál en í upphafi nýrrar aldar var þessu snúið við - tengdasonurinn hvítur í þeldökkri fjölskyldu og tengdafaðirinn úrillur Bernie Mac. Frábær mynd, sem kemur með annað sjónarhorn á fræga sögu og gerir það vel.

Minning magnaðs grínista, eins þeirra bestu fyrr og síðar, mun lifa, þó hann hafi kvatt alltof snemma.

Bernie Mac látinn

Frábær fiskidagur - glæsilegt hjá Dalvíkingum

Fiskidagurinn mikli á Dalvík var stórvel heppnaður að þessu sinni eins og alltaf áður. Vel á fjórða tug þúsund manns voru á Dalvík í dag og allir fengu nóg að borða af eyfirsku sjávarfangi. Svo vel gekk að aðeins eitt atvik er í fréttum eftir helgina sem leiðinlegt telst að einhverju leyti. Að öðru leyti virðist allt hafa farið vel fram og gengið mjög vel. Það telst gott miðað við allan mannfjöldann sem var staddur á Dalvík.

Held að flestallir sem fóru á fiskidaginn hafi farið þaðan glaðir í hjarta og ánægðir með daginn. Þessi hátíð er mikil rós í hnappagat Dalvíkinga og þeim til mikils sóma. Þeir geta verið stoltir með helgina. Þetta er glæsilegt í einu orði sagt. Þarna tóku heilu fjölskyldurnar saman höndum og unnu alla helgina, buðu heim í mat og byggðu upp notalega stemmningu. Það er mikið mál að halda svona bæjarhátíð svo vel sé og allt verður saman að smella til þess. Það leikur enginn vafi á því að þetta er bæjarhátíð eins og þær gerast bestar.

Einn helsti aðall hátíðarinnar er að þar er allur matur ókeypis. Ég heyrði einhversstaðar að á annað hundrað þúsund matarskammta hafi verið grillaðir og yfir tíu tonn af sjávarfangi hafi verið borðað. Auðvitað segir það eitt okkur allt um umfang hátíðarinnar. Fiskidagurinn mikli er kominn til að vera. Það sanna vel viðtökur landsmanna við deginum og góð skipulagning heimamanna sem leggja sig alla í verkefnið. Ég þakka kærlega skipuleggjendum og aðstandendum hátíðarinnar fyrir að veita okkur góða og ánægjulega skemmtun.

Þetta var yndislegur dagur - sjáumst að ári aftur á fiskideginum mikla á Dalvík!

Aldrei fleiri á Fiskideginum mikla

Frábært fiskisúpukvöld á Dalvík

Mikil og góð stemmning var á fiskisúpukvöldinu á Dalvík í kvöld. Það er virkilega notalegt að sjá hversu vel heimamönnum hefur tekist að byggja þennan dag upp með öllu því sem til þarf. Stemmningin verður sífellt meiri með ári hverju og hátíðin heldur áfram að vaxa undir forystu Júlla Júll.

Þar hefur verið unnið af krafti árum saman og öllum ljóst að hátíðin er rós í hnappagat bæjarbúa útfrá. Held að fáum sem störtuðu þessum hátíðarhöldum fyrir sjö árum hafi í raun órað fyrir því að svo vel myndi ganga sem raun ber vitni.

Þetta var skemmtileg kvöldstund á Dalvík. Fiskidagurinn mikli hefur gert mikið fyrir Dalvík. Þetta er auðvitað öflug bæjarhátíð. Þar er allur matur og öll skemmtun að mestu ókeypis. Sannkölluð gleðistund. Það geta mörg sveitarfélög lært mikið af því sem Dalvíkingar hafa gert til góðs með þessari hátíð.

Fiskidagurinn er sannkallaður yndisauki í mannlífið hér í firðinum á hverju ári. Þar eru allir velkomnir og engin hlægileg aldurstakmörk. Þar gleðjast allar kynslóðir saman.

Um 20 þúsund manns á fiskisúpukvöldi

Edwards viðurkennir framhjáhald - ferillinn í rúst

Ekki er ofsögum sagt að stjórnmálaferill John Edwards, fyrrum öldungadeildarþingmanns og forsetaframbjóðanda, sé í rúst eftir að hann viðurkenndi að hafa haldið framhjá eiginkonu sinni, Elizabeth, sem haldin er ólæknandi krabbameini. Edwards hefur svo margoft neitað framhjáhaldinu, síðast fyrir hálfum mánuði, að viðurkenning þess nú verður erfitt högg fyrir hann að vinna úr.

Ekki aðeins er ímynd hans nú í molum heldur trúverðugleikinn. John Edwards hafði byggt sér upp ímynd stjórnmálamannsins sem var trúr konu sinni, hinn trausti heimilisfaðir og sem hélt vörð um fjölskyldugildin. Hann var framamaðurinn sem auglýsti fjölskylduna sína sem hornstein persónu sinnar. Á þessu byggði hann bæði forsetaframboð sín, 2004 og 2008, auk þess framboðið í öldungadeildina og síðast en ekki síst þegar hann var varaforsetaefni John Kerry fyrir fjórum árum.

Allt frá því Edwards hætti við forsetaframboð sitt fyrr á árinu, þar sem hann var klemmdur á milli sögulegu valkostanna; fyrstu konunnar og fyrsta blökkumannsins sem gat unnið Hvíta húsið, og síðar lýsti yfir stuðning við Barack Obama á þeim tímapunkti sem hentaði honum best hefur verið velt því fyrir sér hver pólitísk framtíð hans væri. Voru margir sem töluðu um að hann gæti orðið varaforsetaefni Obama og verið hinn trausti hvíti frambjóðandi við hlið blökkumannsins í forsetaframboði.

Sá möguleiki er fokinn út í veður og vind eftir þessa uppljóstrun. Barack Obama er nógu veikur fyrir í þessari kosningabaráttu, þar sem hann er jafn John McCain skömmu fyrir flokksþingið, til að hann velji mann með sér sem hefur lagt ímynd sína í rúst á nokkrum mánuðum með því að ljúga og neita fyrir framhjáhald. Edwards er ekki bógur í varaforsetaframboð á þessum tímapunkti. Hann hefur enga undirstöðu til að fara þar fram sem traustur valkostur og hann myndi ekki gera neitt annað en draga með sér spurningarnar um hversu óheiðarlegur hann var við bandarísku þjóðina og fjölskylduna.

Kannski verður Edwards dómsmálaráðherra í stjórn Obama, ef hann nær kjöri. Er þó ekki viss um það. Efast um að Edwards hafi stöðu í eitt né neitt núna. Hann hefur spilað undirstöðum stjórnmálaferils síns undan sér og þarf að finna sér nýtt upphaf. Með framkomu sinni hefur John Edwards lagt feril sinn í rúst og þarf að byggja sér ímynd og karakter að nýju áður en lengra er haldið.

Auk þess sýnist mér fleiri pólitísk hneyksli í uppsiglingu. Starfsmenn forsetaframboðs Edwards hafa viðurkennt að hafa borgað hjákonunni peninga og fullyrt er að Edwards sé faðir barnsins hennar. Hvaðan komu peningarnir? Þetta er örugglega ekki búið.

Hefði Edwards strax viðurkennt framhjáhaldið fyrir ári, er það komst fyrst í umræðuna, í stað þess að neita æ ofan í æ hefði hann átt auðveldar með að endurreisa sig. Nú virðist skaðinn skeður.

Edwards viðurkennir framhjáhald

Feigur meirihluti í Reykjavík - hvað gerist í Valhöll?

Enginn vafi leikur á því að meirihlutinn í Reykjavík er feigur. Kjósendur hafa dæmt hann frá. Ekki örlar á neinum traustum stuðningi við hann. Þessi meirihluti hefur aldrei haft kjarnastuðning til verka og nú eru kjósendur Sjálfstæðisflokksins að gefa meirihlutanum rauða spjaldið, einkum borgarstjóranum sem hefur ekkert traust pólitískt bakland með sér.

Boltinn er nú hjá forystu Sjálfstæðisflokksins í borginni. Hversu lengi ætlar flokkurinn að standa vörð um Ólaf F. Magnússon, borgarstjóra? Telur flokksforystan það verðugt verkefni að styðja hann til verka fram í marsmánuð 2009 þegar Hanna Birna Kristjánsdóttir á að verða borgarstjóri í Reykjavík? Er eitthvað eftir í þessum meirihluta sem gefur til kynna að hann muni geta snúið stöðu sinni við? Ég fæ ekki séð að nein traust brú sé eftir á milli meirihlutans og þeirra sem hafa stutt Sjálfstæðisflokkinn. Gjá er á milli.

Allar fylgismælingar að undanförnu hafa sýnt að fjöldi sjálfstæðismanna vill ekki styðja meirihlutann og eða hefur misst trúna á forystu hans. Stóri vandinn virðist vera að margir sjálfstæðismenn vilja ekki þennan borgarstjóra og hafa gefist upp. Enda verður ekki séð að margir séu beinlínis að bakka upp borgarstjórann og margir þaga frekar en leggja upp í að verja það sem gert hefur verið. Nýjustu verkin þar sem helsta púðrið fer í að verja undarlegan brottrekstur konu úr nefnd á vegum borgarinnar sem ekkert hefur af sér gert er absúrd í meira lagi.

Þessar fylgismælingar hljóta að vera umhugsunarefni fyrir þá sem fara með völd í Valhöll. Það er óviðunandi með öllu að Sjálfstæðisflokkurinn sé orðinn kvartflokkur í Reykjavík. Margar ástæður valda því en sú sem vegur þyngst nú er óvinsæll meirihluti með umboðslausan borgarstjóra. Ég man satt best að segja ekki eftir veiklulegri borgarstjóra, manni sem hefur ekkert umboð til að gegna embættinu lengur. Það er ekkert eftir sem segir að hann hafi nokkurn fjöldastuðning.

Afleitt er að þetta gerist á vakt Sjálfstæðisflokksins - flokkurinn sitji uppi með borgarstjóra án umboðs. Í ofanálag berast sögusagnir um að þessi maður ætli sér að krefjast þess að gegna embættinu út kjörtímabil, fram á sumardaga árið 2010. Þvílíkur brandari. Hvort sem það er satt eður ei eiga sjálfstæðismenn að horfa annað. Það er allt betra en þessi vitleysa.

Tæp 2% borgarbúa kysu F-lista

Sundraðir demókratar þrem vikum fyrir flokksþing

Þrem vikum fyrir flokksþing demókrata virðist sundrung meðal stuðningsmanna Hillary og Obama enn vera algjör. Þegar Hillary þarf enn að tjá stuðning við Obama og stuðningsmenn hennar velta því alvarlega fyrir sér að leggja nafn hennar fram í kosningu um forsetaefnið á gólfinu á flokksþinginu er alveg ljóst að enn vantar samstöðuna á sögulegu kosningaári.

Obama virðist nú reyna allt til að tryggja friðinn við Clinton-hjónin. Hillary verður aðalræðumaður annars flokksþingskvöldsins, þann 26. ágúst og nú er ljóst að Bill Clinton mun flytja ræðu kvöldið eftir, áður en varaforsetaefnið mun ávarpa flokksþingið. Þau verða í sviðsljósinu á þinginu og fá sína stjörnustund. Obama veit að án þeirra verður erfitt að vinna kosningarnar, einkum þar sem kannanir sýna að staðan er algjörlega í járnum. Ekkert má klikka til að Obama landi sigri eftir þrjá mánuði.

Enn hefur Obama ekki ljáð máls á að Hillary verði varaforsetaefnið. Hann skaut það niður með tveim ákvörðunum sem vöktu þó mismikla athygli. Hin fyrri að ráða Patti Solis-Doyle sem starfsmannastjóra fyrir varaforsetaefnið og hin síðari að láta Hillary tala annað kvöldið, en hefð er fyrir því að varaforsetaefnið tali hið þriðja, kvöldið áður en forsetaefnið þiggur formlega útnefningu flokksins. Patti Solis-Doyle var ein þeirra sem klúðruðu forsetaframboði Hillary með röngum ákvörðunum á mikilvægum tímapunkti. Hillary rak hana og þær hafa ekki talast við síðan í mars.

Michelle og Barack Obama vilja ekki Hillary sem varaforsetaefnið. Þau vilja einhvern við hlið Obama sem skyggir ekki á hann og dómínerar ekki framboðið, en það er vitað mál að fari Hillary á póstinn mun hún taka sviðsljósið frá Obama, hversu mikið er erfitt að spá en hún yrði mjög fyrirferðarmikil með sína pólitísku sögu og auk þess með Bill Clinton á eftir sér. Clinton forseti er viss stofnun í bandarískum stjórnmálum sem forseti tvö kjörtímabil og hann er líka óútreiknanlegur og ekki hægt að hafa hann í taumi. Það ætti Hillary að vita manna best reyndar.

En staðan er brothætt. Margir stuðningsmenn Hillary hafa ekki sætt sig við tapið og eru enn að brugga Obama launráð, þrem vikum áður en hann þiggur útnefninguna formlega. Verði einhver læti á flokksþinginu, t.d. með formlegri skráningu Hillary í útnefningaferlið sem forsetaefnið má búast við sködduðu flokksþingi og Obama myndi veikjast gríðarlega. Niðurstaðan yrði þá sú að hann réði ekki við hlutverk sitt sem flokksleiðtogi í aðdraganda mikilvægra kosninga. Hann myndi verða veikur og færi skaddaður í mikilvægasta hluta baráttunnar.

Og enn þarf Hillary að segjast styðja Obama, tveim mánuðum eftir að forkosningaferlinu lauk. Þetta er flokkur í vanda og virðist á góðri leið með að klúðra kosningunum algjörlega án hjálpar.

Clinton styður Obama

Kom Eggert í veg fyrir að feðgarnir spiluðu saman?

Þessi uppljóstrun um ástæðu þess að feðgarnir Arnór og Eiður Smári spiluðu aldrei saman landsleik er sannarlega áhugaverð. Hef allan tímann talið að þjálfarinn hefði tekið þessa ákvörðun eða aðrar ástæður ráðið för en svo virðist vera að þarna hafi verið skipun að ofan, frá Eggert Magnússyni, formanni KSÍ, um að þeir fengju ekki að eiga þetta eftirminnilega augnablik saman.

Íþróttafréttamenn hljóta að leita eftir áliti Eggerts á þessu máli, enda hefur mikið verið um þetta rætt af hverju þeir feðgar spiluðu aldrei saman. Og það hefur verið velt fyrir sér öllum mögulegum ástæðum þess að það hafi ekki gerst. Auðvitað er það eðlilegt enda eru þeir feðgar með bestu knattspyrnumönnum íslenskrar íþróttasögu og þeir hefðu átt að fá allavega einn leik saman.

Hef svosem aldrei verið einn þeirra sem hafa dáðst mest af Eggerti, en frekar er það nú dapurlegt ef hann hefur gefið skipun um að þeir myndu ekki spila saman.

Eiður Smári: Ákvörðunin kom að ofan

Lærir fólk aldrei sína lexíu?

Mér finnst það alvarlegt mál að aðili sem hefur ekki leyfi til farþegaflutninga hafi flutt fólk milli Bakkafjöru og Vestmannaeyja og þar að auki án þess að hafa öryggisútbúnað í lagi. Þó að erfitt hafi verið að komast á milli vegna veðurs getur varla verið rétt að taka þann valkost. Leitt er það ef fólk hugsar ekki meira um öryggi sitt en taka áhættur af slíku tagi.

Mér finnst það ekki beinlínis merki um að fólk læri sína lexíu af ólöglegum flutningi að taka frekar þann kost að bíða óveður af sér en leggja upp í ferð sem það veit ekki hvort það lifir af. Er ég þá aðallega að tala um ferðalög þar sem öryggisbúnaður er annað hvort ekki í lagi eða ekki fyrir hendi. Þegar haldið er í sjóferð án eðlilegs öryggisbúnaðar er fólk að bjóða hættunni heim og tekur áhættu með líf sitt sem það ætti ekki að taka.

Svo er það eitt hvort það sé í lagi að flytja fólkið án þess að taka greiðslu fyrir. Vel má vera að einhverjir vilji taka áhættuna og hugsi ekki út í öryggi sitt, en það að borga fyrir ólöglegan flutning er annað sem vert er að velta fyrir sér. Og því er auðvitað eðlilegt að lögregla kanni þessi mál. Held að það sé verðugur eftirmáli á þetta.

Annars má velta því fyrir sér hvort fólk hugsar almennt um öryggi sitt. Það getur enginn tekið ábyrgð á fullorðnu fólki nema það sjálft. Hver og einn metur sínar aðstæður. En hvað eru þeir að hugsa sem borga öðrum fyrir að flytja sig án öryggisbúnaðar?

Lögregla rannsakar siglingar til Eyja

Morgan Freeman á batavegi

Ánægjulegt er að heyra að óskarsverðlaunaleikarinn Morgan Freeman sé á batavegi og muni ná sér að fullu eftir bílslysið sem hann lenti í um helgina. Fyrstu fréttir gáfu til kynna að hann væri í lífshættu og ástandið væri ekki gott og sem betur fer reyndist það ekki rétt.

Staða Morgan Freeman sem eins vinsælasta núlifandi leikarans í Hollywood hefur reyndar komið mjög vel fram í kjölfar umferðarslyssins, enda flestir ritað um hann og leiktúlkanir hans af mikilli virðingu. Hef verið að skoða fréttavefina núna um miðnættið og sé undantekningarlítið vel skrifað um hann.

Held að þeir séu mjög fáir leikararnir í dag sem njóta meiri virðingar en Morgan Freeman. Sá reyndar fyrir nokkrum mánuðum vitnað í könnun þar sem Morgan Freeman er sá þeldökki leikari í dag sem nýtur mestrar virðingar og er mjög ofarlega á lista yfir bestu leikarana í Hollywood almennt.

Horfði í kvöld á kvikmyndina Glory með Freeman og Denzel Washington frá árinu 1989, bæði vegna þess að langt er um liðið síðan ég sá hana og ég vildi rifja hana upp aftur. Mæli eindregið með henni. Traust úrvalsmynd þar sem vinsælustu þeldökku leikarar síðustu áratuga; Freeman og Washington fara á kostum - Washington fékk óskarinn fyrir hana.

Gerði að gamni sínu við björgunarmenn

Morgan Freeman slasast alvarlega í bílslysi

Óskarsverðlaunaleikarinn Morgan Freeman slasaðist alvarlega í bílslysi í Mississippi í gær. Vonandi mun hann ná sér og eiga afturkvæmt í leikbransann mjög fljótlega. Freeman er einn þeirra bestu í bransanum og hefur á rúmum tveimur áratugum tryggt sér sess sem einn fremsti leikari sinnar kynslóðar og er heimsþekktur fyrir frábærar leikframmistöður.

Aðeins er um hálfur mánuður síðan ég sá nýjustu mynd hans, Batman-myndina The Dark Knight, í bíó, þar sem hann stóð sig mjög vel í hlutverki Lucius Fox, rétt eins og í Batman Begins. The Dark Knight er orðin ein sú vinsælasta í kvikmyndasögunni og slegið öll met sem hægt er að státa sig af og þegar komin á spjöld sögunnar á nokkrum vikum.

Ráðgert hafði verið að Freeman myndi leika Nelson Mandela, fyrrum forseta Suður-Afríku, í nýrri kvikmynd The Human Factor á næsta ári og var stutt í að tökur myndu hefjast á henni. Vonandi mun Freeman ná heilsu og geta tekið þátt í því verkefni, enda enginn betri í það verkefni að leika Mandela í mynd um litríka ævi hans.

Morgan Freeman hefur alltaf verið meðal minna uppáhaldsleikara. Stærstu leiksigrar hans í The Shawshank Redemption og Driving Miss Daisy verða lengi í minnum hafðir þó að uppáhalds leikframmistöður mínar með honum séu reyndar Rawlins í Glory og Somerset í Se7en.

Svo er túlkun hans á boxþjálfaranum í Million Dollar Baby fyrir nokkrum árum mjög eftirminnileg, en hann fékk loksins óskarinn fyrir hana, seint og um síðir. Hann hafði beðið of lengi eftir verðlaununum.

Annars eru allar myndir Freeman eftirminnilegar hver á sinn hátt, enda hefur Freeman góða framsögn og er jafnvígur á drama og kómík.

Morgan Freeman alvarlega slasaður

Þekktustu tvíburar áratugarins frumsýndir

Allt frá því tilkynnt var að Angelina Jolie ætti von á tvíburum fylgdu fjölmiðlar málinu eftir af ótrúlegum áhuga og ekki undarlegt að þeir bjóðist til að borga fúlgur fjár fyrir að sjá þá. Aðeins þriggja vikna gömul þéna börnin milljónir og hægt að fullyrða að þetta verða ekki síðustu myndirnar sem fjölmiðlar keppast við að ná af þeim. Þeirra stjörnuglansi er ansi tryggður á næstu árum.

Annars er ekki svo galið að velta fyrir sér hvort það sé í lagi, í besta falli siðferðilega rétt, að selja myndir af börnunum sínum til hæstbjóðenda og farið með þau eins og markaðsvörur. En kannski er þetta bara eðli bransans í Hollywood að allt er til sölu og þar með börnin, seldur sé aðgangur að því og einkalífinu sem hlýtur að fylgja fæðingu barnanna.

En kannski eru foreldrarnir með sölunni að reyna að halda í við ásókn fjölmiðla að börnunum, enda vilja allir eiga fyrstu myndirnar. Sennilega verður þó aldrei sett stopp á það. Annars er frægðin oft dýru verði keypt, sennilega sést það best þegar frægt fólk selur aðgang að börnunum sínum til að eiga auðveldar með að eiga við fjölmiðla.

Tvíburar „frumsýndir" á netinu

Róleg og góð verslunarmannahelgi

Þetta hefur verið hin fínasta verslunarmannahelgi, rólegt og gott. Var bara heima á Akureyri um helgina. Hér hefur verið notaleg stemmning, fjölskylduvæn og góð í alla staði. Eflaust er það ágætt að fá rólega verslunarmannahelgi eftir öll átökin síðustu árin, annaðhvort vegna fyllerísláta eða átök um tjaldsvæðamálin.

Ekki virðist sú ákvörðun að lækka mörkin aftur í 18 ár hafa leitt til neinna leiðinda. Hér hefur vissulega verið eitthvað fyllerí en þetta hefur allt farið vel fram og gengið í alla staði mjög vel. Bæjaryfirvöld og Vinir Akureyrar stóðu vel að hátíðinni Einni með öllu, hér í bænum, að þessu sinni og um að gera að hrósa Möggu Blöndal og hennar fólki hjá Akureyrarstofu fyrir gott skipulag og fjölskylduvæna umgjörð sem skilaði árangri.

Eftir hádegið fékk ég mér svo Vallash, gamla góða Sana-appelsínudrykkinn, og akureyrska pylsu, sem er með öllu plús rauðkál, við Iðnaðarsafnið. Þar var gamaldags og góð stemmning. Guðrún Gunnars og Inga Eydal spiluðu þar öll gömlu Sjallalögin með Ingimar yngri, syni Ingu. Frábært að vera þar og spjalla við fólk og eiga góða stund.

Þetta var fín helgi, akkúrat eins og við viljum hafa hana. Þetta er módelið sem við höfum leitað að og loksins fundið. Meira af svona.

Metfjöldi á þjóðhátíð

Obama missir forystuna - spennandi kosningar

Á innan við hálfum mánuði hefur Barack Obama misst forystuna í bandarísku forsetakosningunum og John McCain tekist að tryggja að repúblikanar eiga raunhæfa möguleika á að vinna Hvíta húsið þriðja kjörtímabilið í röð, þvert á spár flestra fyrir aðeins nokkrum mánuðum. Það stefnir í spennandi kosningar.

Frægðarsól Obama virðist vera farin að hníga allverulega og þegar þrír mánuðir eru til kjördags er ljóst að hann er orðinn þreyttur og er ekki eins snarpur og beittur og hann var í forkosningaslagnum við Hillary. Þreytumerkin eru orðin afgerandi og greinilegt að hann skiptir orðið æ oftar um skoðanir og hefur valdið mörgum vonbrigðum þegar áður en kosningarnar fara fram. Hann virðist auk þess mun brothættari frambjóðandi en flestir töldu í forkosningaslagnum.

Innihaldsleysið í málflutningi, þegar standard talið um breytingar á sögulegu kosningaári sleppir, er líka farið að há honum mjög. Í baráttunni við Hillary var hægt að halda langar og innlifaðar flokksræður með messíasarbrag en það er ekki hægt í þessum hluta baráttunnar. Af því leiðir að Obama er ekki eins sannfærður og staðfastur í skoðunum og hann virkaði lengst af. Auk þess er opinberu ástarsambandi Obama við fjölmiðlana greinilega lokið og farið að sækja meira að honum þegar vantar svör við alvöru spurningum.

Þegar repúblikanar töpuðu þingdeildunum í nóvember 2006 var ég sannfærður um að demókratar myndu vinna forsetakosningarnar 2008. Bæði hefði Bush þá setið í átta ár á forsetastóli og þreytan í garð repúblikana orðin talsverð. Ég er ekki eins sannfærður lengur. Ef repúblikanar taka kosningabaráttuna af trompi, eru óhræddir við Obama og þora að taka umræðuna af alvöru, eins og þeir hafa gert með umdeildri en árangursríkri auglýsingabaráttu, geta þeir alveg lagt Obama.

Þegar eru komnar sprungur í breytingamaskínuna hans Obama og augljóst að hann má eiginlega ekki við mörgum áföllum úr þessu. Í ofanálag finnst blökkumönnum Obama hafa gleymt sér. McCain getur með skynsömu varaforsetavali tryggt sér góða stöðu, en hann þarf að yngja framboðið og koma með ferskari ásýnd á það meðan Obama þarf að velja eldri frambjóðanda sem þó skyggir ekki á sig. Þar með er auðvitað Hillary útilokuð, enda myndi hún skyggja á hann í framboðinu.

Sýnist á öllu að margir sakni þó Hillary. Baráttan varð litlausari án hennar, hvað svo sem okkur öllum þykir um Hillary að þá er ekki um það deilt að hún er kjarnakona, og eiginlega má segja að fjarvera Hillary frá baráttu Obama geti bæði styrkt hann og veikt. Stuðningsmenn hennar margir hverjir virðast hafa ákveðið að segja pass, konurnar eru ansi margar fúlar og beita sér ekki af alvöru fyrir Obama og margir virðast ætla að sitja heima.

Við bætist að það er svolítið lélegt hjá Obama að guggna á boði McCain um viðræðufundi með þeim tveimur. Kappræðurnar þrjár eru standard og engin tíðindi að þær fari fram. Viðbótakappræður með líflegu formi hefði getað gert baráttuna enn snarpari og öflugri. En Obama er ekki góður í kappræðum, það sást í kappræðum demókrata þar sem Hillary glansaði jafnan, og óttast að gefa McCain höggstað á sér.

Flokksþingin eru nú framundan. Þar sem þau liggja saman að þessu sinni vegna Ólympíuleikanna verður áhugavert að sjá hvor frambjóðandinn kemur sterkari úr því ferli. Val á varaforsetaefnum munu líka skipta máli. Báðir frambjóðendur hafa augljóslega veikleika og þurfa að vanda valið vel á varaforsetaefnum til að styrkja sig á lokaspretti baráttunnar.

Frambjóðendur hnífjafnir

Fylgishrun ríkisstjórnar - veik stjórnarandstaða

Ekki er hægt að segja annað en ríkisstjórnin sé að fá vænan skell hjá kjósendum í fylgismælingum þessa dagana. Fylgið hrynur af henni og greinilegt að landsmenn hafa almennt orðið fyrir miklum vonbrigðum með verk hennar. Hún fékk vænt veganesti í upphafi en hefur misst mikið af því úr höndunum.

Að hluta skýrist þetta fylgishrun ríkisstjórnarinnar af því hversu lítið afgerandi hún hefur verið og hefur höktað áfram. Það hefur vantað afgerandi og trausta forystu í lykilmálum, flokkarnir hafa ekki enn eftir alla þessa mánuði náð að slípa sig saman og keyra samhent til verka. Ríflegur þingmeirihlutinn hefur ekki bætt úr skák og virðist frekar vera veikleikamerki en tákn um styrkleika. Svo er staðan í efnahagsmálum þannig að það má búast við að fylgið falli eitthvað.

Stóru tíðindin eru þó að slæm staða ríkisstjórnarinnar, sem virðist vera að keyra út í skurð, hefur ekki þau áhrif að stjórnarandstaðan styrkist að sama skapi. Flokkunum og forystumönnum þeirra í andstöðunni hefur ekki tekist að nýta sér veika stöðu Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar við stjórn landsins, eins kómískt og það hljómar. Enda varla furða að talað sé um að leiðtogar allra þessara flokka spili sig út úr pólitík á kjörtímabilinu.

Stjórnarandstaða sem getur ekki náð fylgi við þessar kjöraðstæður er ekki bógur til að taka við forystunni. Greinilegt er að fjöldi þeirra sem kusu stjórnarflokkanna í kosningunum 2007 eru ósáttir við verk hennar og eru ekki áhugasamir um að verja hana. Ég er ekki hissa á að það stefni í þá átt.

Fylgi við ríkisstjórn minnkar

Gjaldþrotahrinan á fullu - erfiðir tímar framundan

Fréttin af gjaldþroti rekstrarfélags verslana Hans Petersen eru sannarlega stórfréttir, en koma svosem varla að óvörum í því tíðarfari sem blasir við. Síðustu mánuði hefur blasað við að seinni hluti sumarsins og haustið yrði erfitt fyrir fjölda fólks og mörg fyrirtæki eru farin að taka dýfuna nú þegar. Horfir sannarlega ekki vel á markaðnum fyrir fjölda aðila og stefnir í hrinu gjaldþrota á næstunni.

Þessi staða vekur spurningar um hversu erfið staðan verði í vetur. Hverjir munu standa sterkast að vígi í þeirri baráttu sem verður hjá mörgum fyrirtækjum. Auglýsingamarkaðurinn virðist vera farinn að hökta allsvakalega. Við finnum öll orðið vel hvað þeir hafa styst. Áhugavert verður að sjá hvernig gengur í vetur í þeim bransa.

Finnst reyndar mest áhugavert, þar sem ég fylgist vel með fjölmiðlum, hvernig gangi að reka þá í vetur þegar auglýsingatekjur minnka. Þegar er Ísland í dag á Stöð 2 orðið smáhorn á innan við tíu mínútum og eðlilegt að spáð sé í hvort það prógramm sé feigt.

Þetta verður kuldalegt haust fyrir einhverja, en kannski verður blóðrautt sólarlagið þegar sól lækkar á lofti á þessu síðsumri.

HP Farsímalagerinn gjaldþrota

Geir Haarde bítur á jaxlinn og bölvar í hljóði

Greinilegt er að Geir Haarde, forsætisráðherra, er ekkert hoppandi sæll með úrskurð umhverfisráðherrans en hann virðist þó bölva í hljóði. Undrast yfirlýsingar hans að þetta stefni stjórnarsamstarfinu ekki í hættu. Er algjörlega ósammála því mati, enda finnst mér þetta þvert á móti veikja undirstöður þessarar ríkisstjórnar, sem ekki voru þó sterkar fyrir.

Yfirlýsingar ráðherra ríkisstjórnarinnar í tvær áttir, síðast með þessu stórundarlega útspili umhverfisráðherrans, veikir ríkisstjórnina augljóslega og fær marga til að efast um hvort rétt sé að styðja hana. Yfirlýsingar Kristjáns Þórs Júlíussonar, fyrsta þingmanns kjördæmisins, eru allavega traustar og góðar. Hvað mig varðar finnst mér ástæðum þess að ég ætti að bakka upp ráðherra hennar og þá sem standa að henni vera farið að fækka mjög.

Ef ekki er hægt að vinna traust og afgerandi að þessum málum sem skipta okkur mestu er eðlilegt að horfa annað. Ég er allavega ekki þannig gerður að sætta mig við svona þegjandi. Það má vel vera að Geir reyni að settla þetta með mildum yfirlýsingum en hann verður þá að taka á sig ólguna meðal sjálfstæðismanna í garð umhverfisráðherrans í stjórn hans.

Ráðherrann situr í skjóli Sjálfstæðisflokksins í þessu ráðuneyti og eðlilegt að þeir sem eru ósáttir við hennar verk tali hreint út. Reyndar skil ég ekki þennan úrskurð hennar nema sem tilraun til að stöðva álverið við Bakka. Af hverju tók hún ekki sömu afstöðu til álversins í Helguvík?

Ekki er hægt að túlka þetta öðruvísi en sem atlögu að fólki hér og framkvæmd sem skiptir svæðið mjög miklu máli. Ef Sjálfstæðisflokkurinn ætlar að dekka þetta verklag fær hann að finna fyrir því hér líka.

Úrskurðurinn ónauðsynlegur

Alvarleg atlaga Þórunnar að íbúum á Norðurlandi

Ákvörðun Þórunnar Sveinbjarnardóttur, lélegasta ráðherrans í ríkisstjórninni, um Bakkaálver í dag er bein atlaga að Norðurlandi og hagsmunum þess. Þar er vegið að fólki hér með mjög grófum hætti, svo alvarlegum að ekki er hægt að þaga. Verði þetta stefna ríkisstjórnarinnar í málum hér er svo komið að rétt er að láta af stuðningi við hana algjörlega. Ekki verður við þetta ástand unað að óbreyttu.

Svo er nú komið að Sjálfstæðisflokkurinn verður að meta það hvort hægt sé að styðja þessa ráðherraónefnu sem Þórunn Sveinbjarnardóttir er. Mér finnst eðlilegt að spyrja sig að því og fá svör í leiðinni hver stefna Samfylkingarinnar í þessum málum er. Ætlar flokkurinn að styðja álver við Bakka eða vinna gegn því með svo áberandi hætti og raunin er í dag? Sjálfstæðisflokkurinn tekur fulla ábyrgð ella á þessu rugli.

Ég hef orðið fyrir mjög miklum vonbrigðum með hálfvelgjuna sem kemur frá þessari ríkisstjórn, einkum í málum Bakkaálvers. Ákvörðun iðnaðarráðherrans fyrir nokkrum vikum og nú umhverfisráðherrans er atlaga að fólki hér. Eðlilega er velt fyrir sér hvort að þingmenn stjórnarflokkanna hér í kjördæminu séu áhrifalausir í þessum málum. Er virkilega ekkert hægt að gera til að snúa þessum málum við til betri vegar?

Mér finnst sífellt meira áberandi að þessi ríkisstjórn hefur enga heildstæða stefnu í lykilmálum. Blaðrað er í báðar áttir og hálfvelgjan er algjör. Nú er kominn tími til að einhver segi stopp og spurt sé að því hvort eigi að keyra til hægri eða vinstri. Það er erfitt að gera bæði í sama bíltúr, nema leggja eigi upp á tveim bílum, bláum og rauðum.

Hingað og ekki lengra í ruglinu, takk fyrir. En mikið vorkenni ég Samfylkingarmönnum í Þingeyjarsýslum núna. Þeir hljóta að vera sárir í dag. En ég vona að þeir beri harm sinn ekki í hljóði.

Undirbúningur skemmra kominn